ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

Ðáãê. ÈÝáôñï 

Åõñõðßäçò: ÑÞóïò: Ðáíßó÷õñï Ôñáãéêü ËáìðÜäéáóìá

  Βιογραφικü

     ¸νας απü τους μεγÜλους τραγικοýς ποιητÝς της αρχαßας ΕλλÜδος. Σýμφωνα με πληροφορßα που επικρÜτησε, γεννÞθηκε στο 480 π.Χ. στη Σαλαμßνα και, μÜλιστα, την ßδια μÝρα που κατατροπþθηκε ο στüλος του ΞÝρξη. Το πιθανüτερο üμως εßναι üτι γεννÞθηκε στα 485-4, üπως μαρτυρεß, το λεγüμενο ΠÜριο ΜÜρμαρο. Σýμφωνα μ' αυτü Þτανε γιüς του ΜνησÜρχου, απü τον αττικü δÞμο Φλýας στη Κεκρωπßα (σημερινü ΧαλÜνδρι). Πολλοß απü τους αρχαßους υποστÞριζαν üτι δε καταγüταν απü αριστοκρατικü γÝνος, η δε μητÝρα του Κλειτþ συχνÜ γινüταν στüχος σκωμμÜτων απü τους κωμικοýς ποιητÝς (ΑριστοφÜνης κυρßως), επειδÞ ασκοýσε το ταπεινü επÜγγελμα της λαχανοπþλιδος. Ωστüσο Üλλες πηγÝς αποδεικνýουν πως η γενιÜ του, üπως και των παλαιüτερων συναδÝλφων του, Αισχýλου και ΣοφοκλÞ, Þταν επßσης ευγενÞς. Ο πατÝρας του εßχε σημαντικÞ κτηματικÞ περιουσßα στη Σαλαμßνα, την οποßα μÜλιστα ο υιüς εξυμνεß σε κÜποιο απü τα Ýργα του. 
     ¸ζησε σε εποχÞ ακμÜζουσα, τον χρυσοýν αιþνα του ΠερικλÝους. ΚατÜ τον Φιλüχορο, ο ποιητÞς Ýτυχε επιμελημÝνης αγωγÞς, üπως δεßχνουν τα πνευματικÜ προúüντα του. Νεαρüς, Ýλαβε μÝρος σ' εορτÝς, στη γενÝτειρÜ του, σαν ορχηστÞς και πυρφüρος του Ζωστηρßου Απüλλωνα και διακρινüταν στη πÜλη και στη πυγμαχßα. Σε αγþνες Ýλαβε μÝρος στο παγκρÜτιο και στη πυγμÞ üπου και νßκησε ακüμη και στους ΠαναθÞναιους γυμνικοýς αγþνες. ΓρÞγορα üμως απαρνÞθηκε τον αθλητισμü και μßσησε τους αθλητÝς διüτι κατÜ τον ßδιον "κακþν γαρ μυρßων üντων καθ´ ΕλλÜδα, ουδÝν κÜκιον Ýστιν αθλητþν γÝνος", κι επιδüθηκε στις πνευματικÝς ασχολßες. Φýσει θεωρητικüς, ρÝποντας προς τη φιλοσοφßα, μελÝτησε τα συγγρÜμματα των παλαιüτερων φιλοσüφων και παρακολουθοýσε τη διδασκαλßα των συγχρüνων του, Αναξαγüρα, Προδßκου, Πρωταγüρα, που εισÜγουνε στην ΑθÞνα το πνεýμα του Ιωνικοý διαφωτισμοý και το φυσιοκρατικü διαλογισμο. Οι τολμηρÝς σκÝψεις τους, ο σκεπτικισμüς τους απÝναντι στη λαικÞ θρησκεßα, ανησυχοýσανε βαθιÜ τη συντηρητικÞ κοινÞ γνþμη, που το εξÝφραζε με κÜθε τρüπο.
     ΥπÞρξεν επßσης ακουστÞς (ακροατÞς) και θαυμαστÞς των φιλοσüφων Δημüκριτου κι ΗρÜκλειτου διüτι δεν Þταν μüνο μελετηρüς αλλÜ διÝθετε μια απü τις πιο πλοýσιες βιβλιοθÞκες. ΑσχολÞθηκε και με τη ζωγραφικÞ Ýργα του οποßου παρουσιÜσθηκαν στα ΜÝγαρα, την δε επ' αυτοý ιδιοφυÀα μαρτυροýν και πλεßστες εικüνες στις τραγωδßες του.
     Σýχναζε στον κýκλο του ΣωκρÜτη, με τον οποßο διατηροýσε μακρÜ φιλßα, ο οποßος, αναφÝρεται, μολονüτι σπανιüτατα πÞγαινε στο θÝατρο, του Üρεσε να παρακολουθεß τα Ýργα του, κÜθε φορÜ που αυτüς παρουσßαζε Ýνα καινοýριο. Εßναι φυσικü να Üσκησε μεγÜλη επßδραση τον Ευρυπßδη η συναναστροφÞ του με τους σοφοýς, στους οποßους üχι λßγα οφεßλει η ανÜπτυξη της διÜνοιÜς του κι αυτü συνÜγεται κι απü τη γνþση που πλοýσια εßναι διÜχυτη σ' üλα τα Ýργα του. Απ' αυτÜ φαßνεται, επßσης, πως αν απεßχε απü την ενεργü πολιτικÞ, πρüσεχε üμως και παρακολουθοýσε τα πολιτικÜ ζητÞματα της ημÝρας κι εßχε μÝγιστο ζÞλο να διδÜξει τις υγιεßς πολιτικÝς θεωρßες του. 
     ΚατηγορÞθηκε ακüμη κι ως μισογýνης, ενþ το Ýργο του εßναι γεμÜτο απü γυναικεßες μορφÝς και τις περισσüτερες φορÝς τοποθετεß τη γυναßκα σε υψηλüτερο ηθικü επßπεδο απü τον Üντρα. Αποδοκßμαζε την οχλοκρατßα, καταφερüταν üμως και κατÜ της ολιγαρχßας και των εκπροσþπων την, των πλουσßων και γενικÜ, των αλαζüνων και των σκληρþν και προτιμοýσε να επικρατÞσει η μÝση τÜξη των πολιτþν, που θεωρεß σωτÞρες της πüλης και σταθεροýς φýλακες της τÜξης. Η φιλοπατρßα του εßναι φλογερÞ κι ενθουσιαστικÞ, γι' αυτÞν τον εγκωμιÜζει ο ρÞτωρ Λυκοýργος, που διÝσωσε μερικοýς στßχους του ποιητοý, που μαρτυροýν τη πßστη του και την αγÜπη του προς τη πατρßδα:

¿ πατρßς εßθε πÜντες, οι ναßουσß σε,
οýτω φιλοÀεν ως εγþ και ραδßως
οικοÀμεν αν σε κ' ουδÝν αν πÜρχοις κακüν

     Επß πλÝον δεν αφÞνει καμßα ευκαιρßα, για να καυτηριÜσει τους εχθροýς της πατρßδας, τους Λακεδαιμüνιους. Στον οικογενειακü του βßο εßχε ατυχÞματα, αν κι üσα οι κωμωδοποιοß παρÝδωσαν στη δημοσιüτητα, δεν εßναι και πολý αξιüπιστα. ΛÝγεται üτι τη του γυναßκα τη Χοιρßνη την απÝπεμψε για ακολασßα. Η  γυναßκα του Μελιτþ Þτανε χειρüτερη και τον εγκατÝλειψε. Εßχε 3 γιοýς απ' τη 1η του γυναßκα: τον Μνησαρχßδη που 'γινεν Ýμπορος, τον Μνησßλοχο που 'γινεν υποκριτÞς, ενþ ο δε τρßτος, Ευρυπßδης επßσης στ' üνομα, παρουσßασε δρÜματα του πατÝρα του, ýστερα απü το θÜνατü του. Το 408 πηγαßνει στην ΑυλÞ του βασιλιÜ της Μακεδονßας ΑρχÝλαου, που üντας φιλüμουσος, προσκαλοýσε στη ΠÝλλα πολλοýς ποιητÝς, λογßους και καλλιτÝχνες, για να λαμπρýνει τη βασιλεßα του. Εκεß εßχε συντροφιÜ τον επßσης Αθηναßο τραγικü ποιητÞ ΑγÜθωνα και τον Τιμüθεο, μουσικü απü τη Μßλητο που εßχε επηρεÜσει την αρμονßα των λυρικþν μερþν στις τραγωδßες του
     Για να τιμÞσει το βασιλικü αυτü προστÜτη, ο Ευρυπßδης, Ýγραψε την τραγωδßα "ΑρχÝλαος", üπου εγκωμιÜζει τον Ηρακλεßδη, σαν ιδρυτÞ της ΜακεδονικÞς δυναστεßας. Ακüμα και οι "ΒÜκχες" του, λÝγεται, γρÜφτηκαν για να παιχθοýν στο θÝατρο του ΑρχÝλαου. Το φθινüπωρο του 407, ο μÝγας τραγικüς πÝθανε στη Μακεδονßα κι ετÜφη εκεß. ΛÝγεται, üτι τον κατασπÜραξαν Üγρια σκυλιÜ, αλλÜ αυτü μπορεß και να 'ναι φανταστικü. ¼ταν μαθεýτηκε το γεγονüς στην ΑθÞνα, πως πÝθανε ο τραγικüτερος των τραγικþν κατÜ τον ΑριστοτÝλη, ο κüσμος πÝνθησε. Ο δε ΣοφοκλÞς παρουσιÜσθηκε με μαýρο χιτþνα κι εισÞγαγε αστεφÜνωτους τους υποκριτÝς και τον χορü κατÜ την εßσοδü τους στο ΘÝατρο. ¼ταν ο ΑρχÝλαος αρνÞθηκε να δþσει τα οστÜ του þστε να θαφτεß στη πüλη του, ο τÜφος του, κοντÜ στην Αμφßπολη, Ýγινε προσκυνητÞριο των Αθηναßων θαυμαστþν του. ΚοντÜ στην ΑθÞνα, προς τιμÞ του, ανεγÝρθη κενοτÜφιο, με το εξÞς επßγραμμα:

ΜνÞμα μεν ΕλλÜς Üπασα Ευριπßδου, δ' ισχýει
Γη Μακεδþν η γαρ δÝξατο τÝρμα βßου,
Πατρßς δ, ΕλλÜδος ΕλλÜς, ΑθÞναι, πλεßστα δε Μοýσαις
ΤÝρψας, εκ πολλþν και τον Ýπαινον Ýχει.
 

¼λη η ΕλλÜδα εßναι μνημεßο του Ευρυπßδη·
αλλ' Ýχει τα κüκαλÜ του η μακεδονικÞ γη.
Η ΑθÞνα εßναι η πατρßδα του, η ΕλλÜδα της ΕλλÜδας·
πολλοýς οι Μοýσες του εýφραναν, πολλÞ του κι η τιμÞ
.

 

     Αργüτερα, με πρüταση του ρÞτορος Λυκοýργου, στÞθηκε στο θÝατρο Διονýσου ο χÜλκινος ανδριÜντας του. ΚατÜ τη παρÜδοση, Þτανε σκυθρωπüς, σκεπτικüς και σπÜνια γελοýσε. Εßχε, δηλαδÞ, την αυστηρÞ φυσιογνωμßα πιο πολý ενüς λεπτολüγου ηθικολüγου, παρÜ τη δημιουργικÞ ευθυμßα του θεüπνευστου ποιητÞ. Εκτüς απü Ýνα επινßκιο που 'γραψε για τον ΑλκιβιÜδη, üταν εßχε νικÞσει σ' αρματοδρομßες και μιαν ελεγεßα για τους Αθηναßους που πÝσανε στις Συρακοýσες, στη καταστρεπτικÞ κεßνη εκστρατεßα, (415–3 π.Χ.), Ýγραψε 92 δρÜματα και 3 τετραλογßες, απü τις οποßες, ελÜχιστες διασþθηκαν. Στο πßσω μÝρος του ανδριÜντα, που βρßσκεται στο Μουσεßο του Λοýβρου κι ο Ευρυπßδης παρßσταται καθÞμενος, αναγρÜφονται με αλφαβητικÞ σειρÜ 37 δρÜματÜ του μÝχρι του "ΟρÝστη". Σε μας Ýφθασαν μüνο 19, ανÜμεσα τους κι Ýνα σατιρικü, ο "Κýκλωψ".



     Ο Ευρυπßδης, σα νεωτεριστÞς, προκαλοýσε συχνÜ τις επιφυλÜξεις των καθιερωμÝνων, των κριτþν και των συντηρητικþν. Η νεολαßα üμως τον υπεραγαποýσε και τον αποκαλοýσε σοφüτατο. Το Ýργο του εßναι σφραγισμÝνο απü δýο πολý σημαντικÝς περιüδους τις αρχαιüτητας. Απü τη λαμπρÞ εποχÞ πριν τον Πελοποννησιακü Πüλεμο που η τραγωδßα Ýχει φτÜσει στην ακμÞ της με τον Αισχýλο και τον ΣοφοκλÞ αλλÜ και τη περßοδο του Πελ. Πολ. üπου δημιουργεß μεγÜλο μÝρος του Ýργου του, αμφισβητþντας τις καθιερωμÝνες αξßες. ΠρÜγμα που τον κÜνει καινοτüμο και νεωτεριστÞ, ιδιαßτερα αγαπητü στους νÝους, αλλα Üξιο για χλευασμü και κατασυκοφÜντηση απü τους συντηρητικοýς.
     Ξεμακραßνει απü τους προκατüχους του και στη μορφÞ και στο περιεχüμενο αλλÜ και στους στüχους. ΑνÞσυχο, αδÝσμευτο πνεýμα που βρßσκεται σε μια διαρκÞ αναζÞτηση για νÝες μορφÝς Ýκφρασης, μουσικÝς γραμμÝς, τρüπους πραγμÜτωσης της τραγωδßας. ΠαρουσιÜζει τα εξÞς χαρακτηριστικÜ:
   α). Στη θÝση των διαλογικþν προλüγων του ΣοφοκλÞ, Ýχει μακρüτατους μονüλογους, τους οποßους κÜποιος Þρωας Þ θεüς απαγγÝλλει μονüτονα σ' üλες σχεδüν τις τραγωδßες του. Σ' αυτοýς αφηγεßται üχι μüνο ü,τι προηγÞθηκε μÝχρι εκεßνο το σημεßο, αλλÜ μερικÝς φορÝς προλÝγει και τη πορεßα üλης της τραγωδßας.
   β). ΠαρεμβÜλλει πολλÜ γνωμικÜ κι αποφθÝγματα, γι' αυτü κι ονομÜστηκε "απü σκηνÞς φιλüσοφος".
   γ). ΠολλÝς φορÝς τüσο πολý περιπλÝκει την υπüθεση, þστε αναγκÜζεται, για να δþσει κÜποια λýση, να χρησιμοποιÞσει τον "απü μηχανÞς θεü". Νεωτερισμüς που εßναι καθαρÜ δικÞς του επινüησης.
     Γι' αυτοýς τους νεωτερισμοýς του, που Þταν δυσκολοχþνευτοι στους γηραιüτερους Αθηναßους, δε βραβεýτηκε παρÜ μüνο 4 φορÝς απü τις 22 που πÞρε μÝρος σε δραματικοýς αγþνες. Ο ΑριστοφÜνης τον κοροúδεýει λÝγοντÜς τον πτωχοποιüν, ρακιοσυρραπτÜδην και στωμυλιοσυλλεκτÜδην κι ακüμα δικανικþν ρηματßων ποιητÞν με το πρüσχημα üτι αφαßρεσε την ιδανικÞ μεγαλειüτητα απü τους Þρωες και τις ηρωßδες του και παρουσßασε τα πρüσωπÜ του με υπερβολικÞ μεγαλοστομßα, πρÜγμα που δεν ταιριÜζει στη τραγωδßα. Στις κατηγορßες αυτÝς üμως δεν πρÝπει να δßνει κανεßς μεγÜλη σημασßα, γιατß εßναι γνωστü το πÜθος του εναντßον του Ευρυπßδη, τον οποßο δε διστÜζει να γελοιοποιεß και να διαβÜλλει και μετÜ το θÜνατü του. Το μßσος του κωμικοý ξεκινÜ απü τις νεοτεριστικÝς τÜσεις, που ο τραγικüς παρουσιÜζει στο Ýργο του.
      Ο Ευρυπßδης εξευγÝνισε την αττικÞ γλþσσα και τη κατÝστησε μουσικÞ κι ευκολονüητη, ενþ συγχρüνως την ανýψωσε πιο πÜνω απü την αγοραßα και ταπεινÞ γλþσσα των ακαλλιÝργητων ανθρþπων. Με τη γλþσσα του αυτÞ καταγοÞτευσε τα πλÞθη των ακροατþν του. Ιδιαßτερη αξßα Ýχουν τα χορικÜ του, τα οποßα οι αρχαßοι τιμοýσαν πολý. Εßναι γνωστü üτι οι αιχμÜλωτοι Αθηναßοι στη Σικελßα τραγουδþντας τα χορικÜ του, τüσο συγκßνησαν τους δεσμοφýλακÝς τους, þστε Üλλοι απ' αυτοýς πÞραν τροφÞ και νερü κι Üλλοι την ελευθερßα τους. Παρüλα αυτÜ οι κριτÝς μüνο 5 φορÝς του Ýδωσαν τα πρωτεßα, ενþ στο ΣοφοκλÞ 20 και στον Αισχýλο 14. Για πρþτη φορÜ νßκησε το 411 π.Χ.


     Τα διασωθÝντα 19 Ýργα του απü τους 81 γνωστοýς τßτλους εßναι:

"'Αλκηστις"                        438 π.Χ.
"ΑνδρομÜχη"                      420 π.Χ.
"ΒÜκχαι"                            Üγνωστο
"ΕκÜβη"                             425 π.Χ.
"ΕλÝνη"                             412 π.Χ.
"ΗλÝκτρα"                          413 π.Χ.
"Ηρακλεßδαι"                       417 π.Χ.
"ΗρακλÞς Μαινüμενος"          424 π.Χ.
"ΙκÝτιδες"                          420 π.Χ.
"Ιππüλυτος"                       428 π.Χ.
"ΙφιγÝνεια Εν Αυλßδι"            Üγνωστο
"ΙφιγÝνεια Εν Ταýροις"         Üγνωστο
"ºων"                                412 π.Χ.
"Κýκλωψ"                          Üγνωστο  (το μοναδικü σατιρικü)
"MÞδεια"                            431 π.Χ.
"ΟρÝστης"                          408 π.Χ.
"ΡÞσος"                             453 π.Χ.
"ΤρωÜδες"                          415 π.Χ.
"Φοßνισσαι"                         408 π.Χ.

     Σþθηκαν ακüμα κι αρκετÜ αποσπÜσματα απü Üλλες τραγωδßες του, üπως της "Αντιγüνης" (200 στßχοι), της "Υψιπýλης" (500 στßχοι), του "ΦαÝθοντα" (300 στßχοι), της "Μελανßππης" (100 στßχοι) κ.Ü.

=================

                                     ΡÞσος

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΧΟΡΟΣ (Στρατιþτες της Τροßας)

ΕΚΤΟΡΑΣ
ΑΙΝΕΙΑΣ
∆ΟΛΩΝΑΣ
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
ΡΗΣΟΣ (Ο βασιλιÜς της ΘρÜκης)
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
ΑΘΗΝΑ
ΠΑΡΗΣ
ΗΝΙΟΧΟΣ (Ηνßοχος του ΡÞσου)
ΜΟΥΣΑ (ΜητÝρα του ΡÞσου)
 
                                                  ΥΠΟΘΕΣΗ

     ΚατÜ τη διÜρκεια του Τρωικοý πολݵου, ο ¸κτορας επανειληµµÝνα Ýχει στεßλει µηνýµατα στο βασιλιÜ της ΘρÜκης ΡÞσο να Ýρθει µε το στρατü του για να βοηθÞσει την Τροßα. Εκεßνος µπλεγµÝνος σε Üλλες πολεµικÝς επιχειρÞσεις, καθυστερεß, τελικÜ Ýρχεται Ýνα βρÜδυ µε üλο του το στρατü κι εßναι αποφασισµÝνος την επüµενη µÝρα να συντρßψει τους Αχαιοýς. ΑλλÜ στÝκεται Üτυχος. Εκεßνο το βρÜδυ µπαßνει κρυφÜ ο ΟδυσσÝας µε τον ∆ιοµÞδη µες στο στρατüπεδο των Τρþων και χωρßς να τον δει κανεßς, σκοτþνει τον ΡÞσο καθþς εßχε ξαπλþσει για να ξεκουραστεß.

   (Ο Χορüς, Τρþες στρατιþτες, προχωρÜ προς τη σκηνÞ του ¸κτορα, για να τον ειδοποιÞσει για κÜποιες φωτιÝς που 'δε στο στρατüπεδο των ΕλλÞνων)
 
ΧΟΡΟΣ
Πܵε προς τη σκηνÞ του ¸κτορα. Να εδþ εßναι! 'Αραγε εßναι Üγρυπνος κÜποιος απü τους υπασπιστÝς Þ τους φρουροýς του βασιλιÜ; Να µÜθει τα νÝα απü τους σκοποýς που φυλÜνε το στρατüπεδο την τÝταρτη βÜρδια της νýχτας;
 -ΣÞκωσε το κεφÜλι σου, ξýπνα, Üνοιξε τα µÜτια σου, Üσε το στρþµα σου. Γιατß πρÝπει ν' ακοýσεις.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Ποιüς εßναι; Εßναι γνωστÞ η φωνÞ. Ποιüς εßναι; Ποιü εßναι το σýνθηµα; Πες το. Ποιοß Þρθαν εδþ µες στη νýχτα; Μßλα µου.
ΧΟΡΟΣ
Οι σκοποß εßµαστε.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Και γιατß κÜνετε τüσο θüρυβο;
ΧΟΡΟΣ
Μη φοβÜσαι.
ΕΚΤΟΡΑΣ
∆ε φοβܵαι. ΜÞπως κÜποια παγßδα Ýγινε µες στη νýχτα;
ΧΟΡΟΣ
¼χι.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Τüτε γιατß αφÞσατε τις σκοπιÝς σας; Γιατß αναστατþνετε το στρÜτευµα µÝσα στη νýχτα; ∆εν ξÝρεις üτι εßµαστε κοντÜ στο στρατüπεδο των Αργεßων και τþρα αναπαυüµαστε ντυµÝνοι τα üπλα µας;
ΧΟΡΟΣ
ΠÜρε τα üπλα σου ¸κτορα. ΠÞγαινε στους συµµÜχους, δþσε σýνθηµα να ετοιµαστοýν κι αυτοß. Ξýπνα τους. Στεßλε κÜποιους να πουν στους Üντρες σου üτι πρÝπει να ετοιµÜσουν τα γρÞγορα Üλογα. Ποιüς θα πÜει στον γιο του Πανθüου; Ποιüς στον γιο του Ευρþπα, τον αρχηγü των Λυκßων; Ποý εßναι οι ιερεßς για τις θυσßες; Ποý εßναι οι Φρýγοι τοξοφüροι κι οι αρχηγοß των ακοντιστþν; ¼λοι να ετοιµÜσουν βÝλη και τüξα.
ΕΚΤΟΡΑΣ
'Αλλα απü τα λüγια σου εßναι τροµακτικÜ κι Üλλα ενθαρρυντικÜ. ∆ε µιλÜς καθαρÜ. ΜÞπως σας τρüµαξε ο γιος του Κρüνου, ο ΠÜνας, µÞπως σας µαστßγωσε; 'Αφησες τη σκοπιÜ σου και κÜνεις αναταραχÞ. Τß Ýχεις να πεις; Τß να πω πως µου ανÜγγειλες; Γιατß δεν µßλησες ξεκÜθαρα.
ΧΟΡΟΣ
ΑνÜβουν φωτιÝς οι Αργεßοι, ¸κτορα, µες στη µαýρη νýχτα και φωτßζουν Ýτσι τα γρÞγορα πλοßα τους εκεß που τα Ýχουν αρÜξει. ¼λο το στρÜτευµα Ýχει µαζευτεß στη σκηνÞ του ΑγαµÝµνονα, φωνÜζουν üλοι και ζητοýν διαταγÝς. ΜÝχρι τþρα ποτÝ δεν υπÞρξε τüση φασαρßα στο στρατüπεδü τους. Υποπτεýοµαι üτι κÜτι καινοýργιο σχεδιÜζουνε τþρα ¸κτορα γι' αυτü Þρθα να σου φÝρω το µÞνυµα γρÞγορα µη µε κατηγορÞσεις µετÜ.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΚαλÜ Ýκανες κι Þρθες Ýγκαιρα, αν κι αυτÜ τα µαντÜτα εßναι κακÜ. ΑποφÜσισαν να φýγουν οι Αργεßοι µες στο σκοτÜδι της νýχτας για να ξεφýγουν απü τα µÜτια µας πιο εýκολα. Οι φωτιÝς µες στη νýχτα αυτÞ την υποψßα µου βÜζουν. Αχ θεÝ µου! Που αποφÜσισες να µου στερÞσεις, üπως απü τα νýχια του λιονταριοý το θÞραµα, τη ικανοποßηση να νικÞσω τους Αργεßους. ∆εν µε Üφησες να τους συντρßψω, να τους λιþσω µε το κοντÜρι µου üλους. Αν δεν τÝλειωνες τη µÝρα γρÞγορα, εγþ δεν θα σταµατοýσα. Θα τους Ýκαιγα τα καρÜβια Θα ݵπαινα µÝσα στις σκηνÝς τους να τους σκοτþσω üλους µε τα χÝρια µου. ¸τοιµος Þµουνα. ¸πρεπε να συνεχßσω και τη νýχτα. ΠαραδοµÝνος στη θεüσταλτη ορµÞ µου που θα Ýφερνε τη νßκη. Οι σοφοß üµως κι οι µÜντεις που ξÝρουνε τα θεúκÜ σχÝδια µε πεßσαν να περιµÝνω να χαρÜξει και τüτε που θα 'βλεπα να καταστρÝψω τους Αχαιοýς. Να τþρα αυτοß φεýγουν! Τους σοφοýς µου ξεγÝλασανε. Κι Ýνας δραπÝτης τα καταφÝρνει καλýτερα τη νýχτα. Τþρα πρÝπει να βιαστþ να δþσω διαταγÝς. ΓρÞγορα! Να σηµÜνει εγερτÞριο, να ντυθοýν üλοι τα üπλα τους. Να ξυπνÞσουν. Να τους προφτÜσουµε. Και Üλλους να τους χτυπÞσουµε καθþς θα µπαßνουν στα καρÜβια τους να βÜψουν µε το αßµα τους τις σχοινÝνιες σκÜλες κι Üλλους να τους πιÜσουµε µε λÜσο. Να τους κÜνουµε δοýλους να µας σκÜβουν τα χωρÜφια.
ΧΟΡΟΣ
¸κτορα, βιÜζεσαι ενþ δεν ξÝρεις τι κÜνουν. ∆εν ξÝρουµε αν φεýγουν.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Και τüτε γιατß να ανÜβουν φωτιÝς;
ΧΟΡΟΣ
∆εν ξÝρω. Μου φαßνονται ýποπτες και φοβܵαι.
ΕΚΤΟΡΑΣ
¼λα θα τα φοβÜσαι, αν φοβÜσαι τις φωτιÝς.
ΧΟΡΟΣ
Τüσες πολλÝς ποτÝ δεν Ýχουν ανÜψει.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΑλλÜ οýτε Ýπαθαν πριν üτι Ýπαθαν απü µÝνα χτες.
ΧΟΡΟΣ
Ναι εσý τους τα Ýκανες. ΣκÝψου και τþρα τι να κÜνεις.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΠρÝπει να πÜρουµε τα üπλα και να τους επιτεθοýµε.

    (Εµφανßζεται ο Αινεßας)

ΧΟΡΟΣ
¸ρχεται µε πολλÞ βιασýνη ο Αινεßας. ΚÜτι νÝο θα µας πει.
ΑΙΝΕΙΑΣ
¸κτορα, για ποιο λüγο Þρθαν οι φρουροß µες στη νýχτα φωνÜζοντας φοβισµÝνοι και ξεσηκþνεται ο στρατüς;
ΕΚΤΟΡΑΣ
Αινεßα, µην αργεßς, φüρεσε την πανοπλßα σου.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Tß συµβαßνει; ¸καναν κÜτι δολερü οι εχθροß µÝσα στο σκοτÜδι;
ΕΚΤΟΡΑΣ
Φεýγουν οι Αχαιοß και πÜνε στα πλοßα τους.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Απü κÜτι συγκεκριµÝνο το κατÜλαβες;
ΕΚΤΟΡΑΣ
¼λη τη νýχτα ανÜβουν φωτιÝς και µου φαßνεται üτι δεν θα περιµÝνουν να ξηµερþσει. ΦÝγγουν στους κωπηλÜτες τους και πÜνε στην πατρßδα τους αφÞνοντας τη γη µας.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Κι εσý γιατß πÞρες τα üπλα σου; Τß θα κÜνεις;
ΕΚΤΟΡΑΣ
Καθþς θα τρÝχουν να µπουν στα καρÜβια τους θα τους επιτεθþ µε τις λüγχες. Γιατß εßναι ντροπÞ και λÜθος µας να τους αφÞσουµε να φýγουν χωρßς µÜχη αυτοýς που µας Ýκαναν τüσο κακü.
ΑΙΝΕΙΑΣ
ΜακÜρι να Þξερες να σκÝφτεσαι üπως ξÝρεις να πολεµÜς. ΑλλÜ κανεßς δεν Ýχει γεννηθεß που να τα γνωρßζει üλα. 'Αλλο χÜρισµα Ýχει ο καθÝνας µας ¸κτορα. Εσý να πολεµÜς ξÝρεις, και Üλλοι να σκÝφτονται το σωστü. Εσý üταν ݵαθες üτι Üναψαν φωτιÝς και ξεσηκþθηκες και παßρνεις το στρατü να περÜσεις απü τα βαθιÜ χαντÜκια που δεν θα βλÝπεις µÝσα στη νýχτα. Και πÝς πως τα πÝρασες τα χαντÜκια. Αν δεν τους βρεις να φεýγουν αλλÜ να εßναι ενÜντιÜ σου, θα νικηθεßς και θα µεßνεις εκεß. Γιατß πως θα περÜσει πÜλι τα χαντÜκια και πως θα διασχßσουν τα Üρµατα τα στενÜ γεφýρια χωρßς να σπÜσουν οι τροχοß τους; ΑλλÜ και πÜλι αν νικÞσεις θα πρÝπει να παλÝψεις µε τον γιο του ΠηλÝα, που δεν θα σ' αφÞσει να βÜλεις φωτιÜ στα καρÜβια τους οýτε να πιÜσεις τους Αχαιοýς, üπως νοµßζεις. Γιατß εßναι πολý δυνατüς πολεµιστÞς. Εγþ λÝω πως πρÝπει να αφÞσουµε το στρατü µας να ξεκουραστεß απü την κοýραση της µÜχης και να στεßλουµε κÜποιον κατÜσκοπο, üποιον θÝλει να πÜει. Αν üντως ετοιµÜζονται να φýγουν τüτε να τους επιτεθοýµε αιφνιδιαστικÜ. ΑλλÜ αν οι φωτιÝς τους εßναι απÜτη τüτε πρÝπει να το σκεφτοýµε. ΑυτÞ εßναι η γνþµη µου, ¸κτορα.
ΧΟΡΟΣ
Μου φαßνονται σωστÜ αυτÜ που λÝει. ΣκÝψου τα και Üλλαξε γνþµη. Γιατß δεν µ' αρÝσουν οι αποκοτιÝς των στρατηγþν. Τι καλýτερο απü το να πÜει κÜποιος στα καρÜβια τους να δει τι εßναι αυτÝς οι φωτιÝς κοντÜ στα αγκυροβüλια;

(Ο ¸κτορας προς τον Αινεßα)

ΕΚΤΟΡΑΣ
Αφοý Ýτσι λÝτε üλοι, Ýτσι να γßνει. ΠÞγαινε τþρα και καθησýχασε τους συµµÜχους µας. Αν ακοýσει üµως ο στρατüς εγερτÞριο, να ετοιµαστεß γρÞγορα. Θα στεßλω κατÜσκοπο στους εχθροýς κι üταν καταλÜβουµε τις κινÞσεις τους, εσý θα τα ακοýσεις üλα και θα ξÝρεις τι κÜνουν. Αν üµως ανοßγουν τα πανιÜ τους για να φýγουν περßµενε να ακοýσεις τις σÜλπιγγες. ∆εν θα καθυστερÞσω τüτε. Θα πÝσω πÜνω στα καρÜβια τους µες στη νýχτα και θα τους καταστρÝψω.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Αυτü εßναι το σωστü. Στεßλε τον κατÜσκοπο. ΓρÞγορα. Κι αν µε χρειαστεßς, θα σταθþ δßπλα σου.

    (Ο Αινεßας φεýγει)

ΕΚΤΟΡΑΣ
Ποιüς απü σας που Üκουσε θÝλει να πÜει κατÜσκοπος στα καρÜβια; Ποιüς θα βοηθÞσει να σωθεß η πατρßδα; Ποιüς θα δεχτεß; ∆εν θα µπορÝσω µüνος µου τη πατρßδα και τους συµµÜχους να υπηρετþ.
 
   (Μπαßνει ξαφνικÜ ο ∆üλωνας)
 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Εγþ για την πατρßδα µου, δÝχοµαι αυτüν τον κßνδυνο. Να συρθþ µÝχρι τα καρÜβια των Αχαιþν κρυφÜ να µÜθω üλα τα σχÝδια που κÜνουν και να Ýρθω πßσω να στα πω. Μπορþ να το κÜνω αυτü.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΤαιριÜζεις µε το üνοµÜ σου γενναßε πατριþτη ∆üλωνα. Τον δοξασµÝνο οßκο σου, τþρα τον κÜνεις πιο Ýνδοξο. 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Θα πÜω λοιπüν. Και η αµοιβÞ µου θα εßναι αντÜξια. Γιατß η αµοιβÞ της παλικαριÜς δßνει διπλÞ χαρÜ. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Εßναι δßκαιο. ∆εν Ýχω αντßρρηση. ¼ρισε εσý την αµοιβÞ σου. Εκτüς απ' τα σκÞπτρα µου βÝβαια. 
∆ΟΛΩΝΑΣ
∆εν θÝλω τα σκÞπτρα σου που σþζουν την πüλη µας. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΖÞτα για γυναßκα σου την κüρη του Πρßαµου. 
∆ΟΛΩΝΑΣ
∆εν θÝλω να συγγενÝψω µε πιο πλοýσιους απü µÝνα. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Αν ζητÞσεις χρυσÜφι, θα το πÜρεις. 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Κι εγþ Ýχω. ∆εν εßµαι φτωχüς. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Τι θÝλεις απ' üλα αυτÜ που Ýχει η Τροßα; 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Θα µου δþσεις την αµοιβÞ µου, üταν νικÞσεις τους Αχαιοýς.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Θα στο δþσω. Να το ζητÞσεις. Εκτüς απü τους αρχηγοýς τους. 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Αυτοýς σκüτωσÝ τους. ∆εν σου ζητþ να λυπηθεßς το ΜενÝλαο.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΘÝλεις τον Αßαντα; 
∆ΟΛΩΝΑΣ
ΚαλοαναθρεµµÝνα χÝρια δεν κÜνουν για το üργωµα. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΘÝλεις κÜποιον απü τους Αχαιοýς ζωντανü για να ζητÞσεις λýτρα; 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Σου εßπα και προηγοýµενα. ΧρυσÜφι Ýχω.
ΕΚΤΟΡΑΣ
Θα εßσαι µπροστÜ στη µοιρασιÜ. ¼,τι ζητÞσεις θα το πÜρεις.
∆ΟΛΩΝΑΣ
Τα λÜφυρα να τα αφιερþσεις στους ναοýς. 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Τß περισσüτερο θες να µου ζητÞσεις; 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Τα Üλογα του ΑχιλλÝα θÝλω! Αφοý παßζω κορþνα γρܵµατα τη ζωÞ µου πρÝπει να αξßζει κι η αµοιβÞ.
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΑυτÜ που λαχταρþ κι εγþ θÝλεις. ΓεννηµÝνα απü αθÜνατους γονιοýς κι αυτÜ εßναι αθÜνατα. Που µεταφÝρουν το γιο του ΠηλÝα τον πολεµüχαρο. Τα δܵασε ο Ποσειδþνας και του τα 'δωσε δþρο -üπως λÝνε- του ΠηλÝα. ΑλλÜ θα κρατÞσω τον üρκο µου ∆üλωνα. Θα στα δþσω δικÜ σου. Θα εßναι το πιο Ýνδοξο στολßδι στο σπßτι σου. Το Üρµα του ΑχιλλÝα!
∆ΟΛΩΝΑΣ
Σýµφωνοι. Θα το Ýχω καýχηµα üτι οι Τρþες µου Ýδωσαν το καλýτερο βραβεßο αντÜξιο της παλικαριÜς µου. Κι εσý ¸κτορα µην ζηλεýεις. ΥπÜρχουν κι Üλλα αµÝτρητα που θα σε κÜνουν να καµαρþνεις, εσý που εßσαι Üρχοντας. 
ΧΟΡΟΣ
ΜεγÜλος αγþνας, µεγÜλο τüλµηµα. ΜακÜριος θα εßσαι αν πετýχεις. ΑυτÞ η προσπÜθεια εßναι Ýνδοξη. Θα γßνεις γαµπρüς βασιλιÜδων. ΑυτÜ που Ýχουν αποφασισθεß απü τους θεοýς θα τα φροντßσει η ∆ßκη üσα δε απü τους ανθρþπους, µου φαßνονται τÝλεια καµωµÝνα.
 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Να πηγαßνω τþρα για το σπßτι µου να ντυθþ κατÜλληλα και απü εκεß κατ' ευθεßαν στα καρÜβια των Αργεßων.
 
ΧΟΡΟΣ
Γιατß; Τι Üλλα ροýχα θα βÜλεις;
 
∆ΟΛΩΝΑΣ
ΑυτÜ που πρÝπει να φορÝσω για το Ýργο που πÜω να κÜνω.
 
ΧΟΡΟΣ
Απü σοφü Üνδρα µαθαßνουµε σοφÜ πρÜγµατα.
Πως θα ντυθεßς;
 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Θα φορÝσω τοµÜρι λýκου. Το στüµα του θα το ταιριÜξω µε το στüµα µου, τα πüδια και τα χÝρια µου στα πüδια του θα βÜλω, θα περπατÜω στα τÝσσερα, θα εßµαι ßδιος λýκος üταν περνÜω απ' τα χαντÜκια και φτÜνω στα καρÜβια τους. Στον υπüλοιπο δρüµο που δεν θα µε βλÝπει κανεßς εκεß θα περπατÜω στα δυο µου πüδια. Με αυτü τον τρüπο θα τους ξεγελÜσω.
 
ΧΟΡΟΣ
ΜακÜρι να σε προστατεýει ο γιος της Μαßας στο δρüµο που θα πηγαßνεις και θα γυρνÜς µια και εßναι ο προστÜτης των οδοιπüρων. ¢ρχισε το Ýργο σου τþρα - να εßσαι καλüτυχος.
 
∆ΟΛΩΝΑΣ
Θα σωθþ και θα γυρßσω πßσω και θα φÝρω το κεφÜλι του ΟδυσσÝα Þ του γιου του ΤυδÝα του ∆ιοµÞδη σαν σηµÜδι για σÝνα να πεισθεßς üτι ανÝβηκα στα πλοßα των Αργεßων. Θα το κÜνω πριν ανατεßλει.
 
(Φεýγει ο ∆üλωνας)
 
ΧΟΡΟΣ
ΘεÝ της Θýµβης και της ∆Þλου - ΘεÝ λατρευüµενε στους ναοýς της Λυκßας, Απüλλωνα, σκÝψη του ∆ßα, Ýλα µε τα τüξα σου, φτÜσε µÝσα στη νýχτα, και γßνε οδηγüς και σωτÞρας στο παλικÜρι που φεýγει. ΒοÞθα τους Τρþες, παντοδýναµε και της Τροßας τα µεγÜλα τεßχη που εσý üρθωσες.
ΒοÞθα τον να πÜει να δει τα καρÜβια και το στρατü τον Ελληνικü και να γυρßσει πÜλι στην χþρα του το ºλιον. Να ανεβεß στου νικηµÝνου ΑχιλλÝα το Üρµα - δþρο του Ποσειδþνα κÜποτε στον ΠηλÝα.
Για τη γη και τα σπßτια µας τüλµησε µüνος του να πÜει στα καρÜβια. ΘαυµÜζω το θÜρρος του. ΣπÜνια µÝνει πιστÞ η καρδιÜ των αγαθþν πολιτþν üταν σαν καρÜβι σε φουρτουνιασµÝνα κýµατα παραδÝρνει η πüλη. ¼µως να Ýνας απü τους Φρýγες µε θÜρρος γιγαντþθηκε µε τα üπλα του. Κανεßς απü τους συµµÜχους της Τροßας δεν µας ντροπιÜζει. Ποιον Αχαιü - δßπλα στα καρÜβια τους θα χτυπÞσει ο ∆üλωνας ντυµÝνος σαν λýκος και περπατþντας στα τÝσσερα;
Αχ, να σκüτωνε το ΜενÝλαο Þ τον ΑγαµÝµνονα και να Ýφερνε το κεφÜλι τους στα χÝρια της ΕλÝνης, να τον κλÜψει αυτüν που µÝσα στην πüλη µας και µÝσα στα σπßτια µας Ýφτασε µε στρατü απü χßλια καρÜβια.
 
(Μπαßνει Ýνας βιαστικüς βοσκüς - αγγελιοφüρος)
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
ΒασιλιÜ! ΒασιλιÜ! ΤÝτοιες αγγελßες να φÝρνω πÜντα στους Üρχοντες σαν κι αυτÞ που φÝρνω σε σÝνα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΜερικÝς φορÝς οι βοσκοß κÜνουν Üλλα απü αυτÜ που πρÝπει. Εßσαι βοσκüς και Þρθες στο στρατüπεδο να πεις στον αρχηγü για κοπÜδια; ∆εν ξÝρεις που εßναι το παλÜτι του πατÝρα µου για να πας να του πεις üτι τα ζþα εßναι καλÜ;
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
Εßµαστε Üξεστοι οι βοσκοß, συµφωνþ. ¼µως σου φÝρνω ευχÜριστα µαντÜτα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΣταµÜτα να λες για πρüβατα και κοπÜδια. Κρατܵε üπλα στα χÝρια µας για να κÜνουµε πüλεµο.
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
Για πüλεµο και για üπλα Þρθα να σου πω! ¸νας φßλος και σýµµαχος Ýρχεται µε χιλιÜδες στρατü.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Απü ποý Ýρχεται; Ποια χþρα ερÞµωσε και φÝρνει το στρατü της;
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
Απü τη ΘρÜκη. ΛÝει üτι εßναι ο γιος του Στρυµüνα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Μου λες üτι Þρθε ο ΡÞσος στην Τροßα;
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
Τον ξÝρεις. Μüνος σου εßπες το üνοµÜ του.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Και πως Ýρχεται απü τα βουνÜ της ºδης και üχι απü τον κܵπο και τους δρüµους;
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
∆εν ξÝρω να σου πω, αλλÜ µπορþ να φανταστþ γιατß. Ο κܵπος δεν εßναι εýκολος τη νýχτα üταν γνωρßζεις πως εßναι γεµÜτος εχθροýς. ¼µως üλους µας τρüµαξε Ýτσι που Þρθε µÝσα στο σκοτÜδι απ' το βουνü σαν θηρßο. Και καθþς προχωροýσε σαν ποτܵι και σÞκωνε οχλοβοÞ εµεßς απ' το φüβο σπρþχναµε τα κοπÜδια στις κορφÝς. Γιατß νοµßζαµε πως Þρθανε Αργεßοι για να τ' αρπÜξουν. ΜετÜ üταν τους ακοýσαµε να µιλοýν πÞραµε θÜρρος και εγþ τüτε βγÞκα µπροστÜ ρþτησα στη γλþσσα τους τους προποµποýς ποιος εßναι ο στρατηγüς τους και ποιος τον κÜλεσε στην Τροßα σýµµαχο. ΣταµÜτησα να ρωτþ üταν τα ݵαθα üλα.
Τüτε, βλÝπω µπροστÜ µου τον ΡÞσο σαν θεü. ΠÜνω στο θρακικü του Üρµα. Και κρݵονταν απ' τους þµους του και Ýλαµπε ασπßδα µε χρυσÞ ζωγραφιÜ. Με χρυσαφÝνιο ζυγü Þταν δεµÝνα τα ÜλογÜ του, κÜτασπρα πιο πολý κι απ' το χιüνι και στα µÝτωπÜ τους εßχαν χαραγµÝνη µια χÜλκινη Γοργüνα σαν αυτÞ που υπÜρχει στην ασπßδα της ΠαλλÜδας. Και φοροýσαν πολλÜ κουδοýνια. Που µε την κßνηση χτýπαγαν και ο Þχος τους σκüρπιζε τρüµο. Πολý µεγÜλος στρατüς, αµÝτρητος δεν χωροýσε στο µÜτι, σαν ποτܵι ερχüταν. Εßχε πολλοýς ιππεßς και τοξüτες και Üλλους πολλοýς µεγÜλο πλÞθος ξαρµÜτωτοι που φοροýσαν τη στολÞ της ΘρÜκης. ΤÝτοιος Üντρας βασιλιÜ Þρθε για σýµµαχüς σου! ∆εν γλιτþνει τþρα ο γιος του ΠηλÝα οýτε αν φýγει οýτε αν µεßνει και πολεµÞσει.
 
ΧΟΡΟΣ
¼ταν οι θεοß Ýρχονται να βοηθÞσουν τους θνητοýς τüτε η συµφορÜ φεýγει και Ýρχεται το καλü.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Τþρα που νικÜω και ο ∆ßας βοηθÜει τþρα Þρθαν οι φßλοι που δεν τους χρειÜζοµαι. ¼ταν üµως ο ¢ρης Ýξαλλος κατÜστρεφε τη γη µας Ýδειξε ο ΡÞσος τι φßλος της Τροßας εßναι. ¹ρθε για το µοßρασµα χωρßς να πολεµÞσει χωρßς να πÜρει µÝρος στο κυνÞγι.
 
ΧΟΡΟΣ
Με το δßκιο σου παραπονιÝσαι. ¼µως δÝξου τους γιατß εßναι για το καλü µας.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Αρκετοß εßµαστε εµεßς που σþζουµε µÝχρι τþρα το ºλιον.
 
ΧΟΡΟΣ
¸χεις πειστεß üτι Ýχουµε κερδßσει;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Το πιστεýω. Η µÝρα που ανατÝλλει θα το αποδεßξει.
 
ΧΟΡΟΣ
ΒασιλιÜ, πρüσεχε. Γιατß ο θεüς µπορεß πολλÜ να αλλÜξει.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Μισþ τους φßλους που Ýρχονται µετÜ την ανÜγκη για να δþσουν βοÞθεια. Μια που Þρθε üµως ο ΡÞσος, ας κÜτσει στο τραπÝζι σαν φιλοξενοýµενος. ¼χι σαν φßλος. Γιατß τη χÜρη που του χρωστοýσαµε εµεßς οι γιοι του Πρßαµου την ξεχρεþσαµε.
 
ΧΟΡΟΣ
ΒασιλιÜ, üταν διþχνεις κÜποιον φßλο, τον κÜνεις εχθρü.
 
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ
ΒασιλιÜ, και µüνο αν τον δουν οι εχθροß, θα τροµÜξουν.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΚαλÜ τüτε. ΣωστÜ µιλÜς κι εσý κι εσý σωστÜ µε συµβουλεýεις. Ο ΡÞσος - ο χρυσαρµατωµÝνος üπως λες - ας Ýρθει σαν σýµµαχος µας να βοηθÞσει.
 
(Φεýγει ο αγγελιοφüρος)
 
ΧΟΡΟΣ
Η ΑδρÜστεια, η κüρη του ∆ßα ας διþξει το φθüνο απü τα λüγια µου και üσα Ýχω µÝσα στην ψυχÞ µου θα σας πω.
¹ρθες γιε του ποταµοý, Ýφτασες στην αγαπηµÝνη Τροßα. Σε στÝλνει η πολυπüθητη µητÝρα σου που κατÜγεται απü την Πιερßα, η Μοýσα, και ο καλογÝφυρος ποταµüς, ο Στρυµþνας, που κÜποτε, αγκαλιÜζοντας το κορµß της µελωδικÞς Μοýσας µε τα νερÜ του φýτεψε εσÝνα. Σαν φωτοδüτης ∆ßας Ýχεις Ýρθει εδþ για χÜρη µου µε τα γρÞγορα ÜλογÜ σου. Τþρα πατρßδα µου, Φρυγßα,
µε το θεü βοηθü σου ýµνησε τον ΕλευθÝριο ∆ßα.
¢ραγε πüτε πÜλι η πανÜρχαιη Τροßα θα γιορτÜσει τον Ýρωτα και του κρασιοý το ξεφÜντωµα, µε τραγοýδια σε γιορτÞ πολυÞµερη; Πüτε θ' αφÞσουν οι Ατρεßδες την Τροßα, για να φýγουν πßσω στη ΣπÜρτη; Ω εσý φßλε µου, µακÜρι για χÜρη µου το χÝρι σου και το δüρυ σου να πετýχουν πριν φýγεις πÜλι.
¸λα, φανερþσου, µε την χρυσÞ ασπßδα σου, µπροστÜ στα µÜτια του γιου του ΠηλÝα. ΜπροστÜ στο Üρµα του, µε το κοντÜρι σου, κÜνε να αφηνιÜσουν τα ÜλογÜ του. Γιατß üποιος µαζß σου τα βÜζει ποτÝ δεν θα µπορÝσει να χορÝψει στο ιερü της Αργεßτισσας ¹ρας. Θα σκοτωθεß στη γη εδþ και θα πÜει σφαγµÝνος απü Θρακιþτη.
 
(Μπαßνει ο ΡÞσος, µε τη συνοδεßα του)
 
Ω! Ω! ΜεγÜλε βασιλιÜ! Ω! ΘρÜκη που Ýθρεψες αυτüν τον αρχηγü δυνατü σαν λιοντÜρι! ΚοιτÜξτε του κορµιοý του τη χρυσüδετη δýναµη. Ακοýστε πως ηχοýν τα κουδοýνια της ασπßδας του. Ω Τροßα! Σαν θεüς εßναι αυτüς ο πολεµιστÞς ο γιος του Στρυµüνα και της Μοýσας. Για χÜρη σου Þρθε να βοηθÞσει.
 
ΡΗΣΟΣ
Χαßρε ¸κτορα, Üξιου πατÝρα αντÜξιε γιÝ. ¢ρχοντα της Τροßας. ΜετÜ απü τüσο καιρü σε χαιρετþ πÜλι. Χαßροµαι που νικÜς. Που Ýστησες το στρατüπεδü σου δßπλα στο δικü τους. ¹ρθα να τους γκρεµßσω τα τεßχη µαζß σου. Να τους τα κÜψω τα καρÜβια τους.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Γιε της Μοýσας και του Στρυµüνα της ΘρÜκης οι διπρüσωποι Üνδρες δεν µου αρÝσουν. ΠÜντα αγαπÜω την αλÞθεια. Απü πιο πριν Ýπρεπε να Ýρθεις να βοηθÞσεις στα βÜσανα της Τροßας. Να µην την αφÞσεις - üσο µποροýσες - να µεßνει γονατισµÝνη απü το αργεßτικο δüρυ. Και µη λες üτι δεν στο ζητÞσαµε γι' αυτü δεν Þρθες, δεν βοÞθησες και δεν µας σκÝφτηκες. Γιατß και κÞρυκες σου Ýστειλα και πρÝσβεις και χßλια δþρα! Μας πρüδωσες üµως! ΣυγγενÞς µας και γεßτονας εßσαι και µας Üφησες στους ξÝνους! ¸νας µικρüς Üρχοντας Þσουν και σε Ýκανα µεγÜλο βασιλιÜ της ΘρÜκης µε τα ßδια µου τα χÝρια. Τüτε στο Παγγαßο, στη γη των Παιüνων και των Θρακþν που üρµησα και διÝλυσα τη φÜλαγγα των εχθρþν σου και τη γη τους τη σκλÜβωσα και στην Ýδωσα δþρο µαζß µε το λαü της. ¼µως κλþτσησες τη χÜρη που σου Ýκανα και φτÜνεις σαν βοÞθεια στις δυσκολßες των φßλων üταν Ýχουν περÜσει. ΥπÞρξαν Üλλοι üµως που Þρθαν στο πλευρü µας απü την αρχÞ και χωρßς να Ýχουµε µÜλιστα συγγÝνεια, και πολλοß απ' αυτοýς σκοτþθηκαν και τÜφηκαν εδþ δεßχνοντας Ýτσι την αγÜπη τους ενþ Üλλοι µε τα Üρµατα συνεχþς δßπλα µας αντÝχουν στα µεγÜλα κρýα και στην ζÝστη του θεοý, δεν µÝνουν στα κρεβÜτια τους üπως εσý και δεν κÜνουν γιορτÝς. Στα λÝω αυτÜ για να τα ξÝρεις γιατß εßµαι ελεýθερος και µιλþ κατÜ πρüσωπο.
 
ΡΗΣΟΣ
Κι εγþ το ßδιο ¸κτορα. ºσια τα λüγια µου. Χωρßς διγνωµßα. Σ' εµÝνα στοßχισε περισσüτερο που Ýλειψα. ΠÜνω üµως που ετοßµαζα το στρατü µου για να Ýρθω Σκýθες γεßτονες µου Üνοιξαν πüλεµο. Και µÝχρι τον Εýξεινο τον πÞγα το στρατü µου. Εκεß να δεις αßµατα στο χþµα και αφροýς και πτþµατα σωροýς ΘρÜκες και Σκýθες! ΑυτÜ µε εµπüδιζαν να Ýρθω να βοηθÞσω εδþ. ΑλλÜ µüλις τους νßκησα και Ýπιασα οµÞρους τα παιδιÜ τους και üρισα τους φüρους που θα δßνουν, αµÝσως µε τα καρÜβια πÝρασα τα στενÜ και Þρθα απü την ξηρÜ τον υπüλοιπο δρüµο. ¢σε λοιπüν τα ξεφαντþµατα που λες και τα ζεστÜ κρεβÜτια. ΜÝσα στους παγωµÝνους βοριÜδες, ανܵεσα σε µαστßγια που δÝρνουν την ξηρÜ και τη θÜλασσα και φορþντας µüνο τα ροýχα µου Þµουν! Εγþ ξÝρω πως Üντεξα. ¢ργησα λοιπüν να Ýρθω αλλÜ Þρθα Ýγκαιρα. ∆Ýκα χρüνια πολεµÜς και δεν τελειþνεις και µÝρα µε τη µÝρα σε φθεßρει ο πüλεµος, σα να τον παßζεις στα ζÜρια. ΕµÝνα και µüνο µια µÝρα θα αρκÝσει να σπÜσω τις γραµµÝς τους και στα καρÜβια τους πÜνω να πÝσω να τους καταστρÝψω εντελþς. ΜÝσα σε µια µÝρα θα δþσω τÝλος στα βÜσανα και την εποµÝνη θα φýγω. Απü εσÜς κανεßς να µη µου δþσει βοÞθεια. Μüνος µου θÝλω να νικÞσω τους Αχαιοýς που καυχιüνται. Κι Üς Ýφτασα τελευταßος.
 
ΧΟΡΟΣ
Φßλος εßσαι, σα φßλος µιλÜς. Ο ∆ßας σε Ýστειλε. Και µακÜρι ο ýψιστος να θÝλει να διþχνει τον φθüνο απü τα λüγια σου. Απü σÝνα καλýτερο Üλλον πολݵαρχο ποτÝ τα καρÜβια των Αργεßων δεν Ýφεραν. Οýτε πριν οýτε τþρα. Πως θα µπορÝσει ο ΑχιλλÝας Þ ο Αßαντας να αντικρßσουν το δüρυ σου; Αχ να Ýβλεπα σÞµερα το παντοδýναµο χÝρι σου να Ýπαιρνε λýτρα µε τη λüγχη σου!
 
ΡΗΣΟΣ
Θα το κÜνω. Να πληρþσω που Ýλειψα. Θα εßναι η ΑδρÜστεια βοηθüς µου. Και üταν σþσω την πüλη, ¸κτορα, και διαλÝξεις κι εσý για τους θεοýς σας τα λÜφυρα τüτε µαζß θα πܵε στη γη των Αργεßων για ρÞµαγµα. Να µÜθουν τα βÜσανα που φÝρνει ο πüλεµος στον τüπο του.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΕÜν τους νικÞσουµε, και ζει η Τροßα - üπως πριν - µε ασφÜλεια θα χρωστþ στους θεους µεγÜλη ευγνωµοσýνη. Αυτü üµως για τους Αργεßους και το ρÞµαγµα της χþρας δεν εßναι εýκολο, üπως το λες, µε το κοντÜρι.
 
ΡΗΣΟΣ
∆εν λÝνε üτι Þρθαν εδþ τα πιο δυνατÜ τους παλικÜρια;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΜεγÜλοι πολݵαρχοι üλοι. Και µας δυσκüλεψαν πολý.
 
ΡΗΣΟΣ
Αν τους σκοτþσουµε αυτοýς, θα εßναι τα πÜντα στα χÝρια µας.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Ας αφÞσουµε τα αν. Τα παρüντα κοßτα.
 
ΡΗΣΟΣ
Α, µÜλιστα. Σου αρκεß να τους πιÜσουµε. ∆εν θÝλεις να τους καταστρÝψουµε;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Κυβερνþ µεγÜλη χþρα και χωρßς τη δικÞ τους. Αν θÝλεις, τþρα, παρÜταξε το στρατü σου, δεξιÜ Þ αριστερÜ, üπου θÝλεις. Εßτε στη µÝση, στους συµµÜχους ανܵεσα.
 
ΡΗΣΟΣ
Μüνος µου θÝλω, ¸κτορα, να τους πολεµÞσω. Αν üµως ντρÝπεσαι να µην πÜρεις εσý µÝρος στην πυρπüληση των καραβιþν εσý, που τüσο πολý παιδεýτηκες üλα αυτÜ τα χρüνια τüτε Üσε µε να πολεµÞσω τον ΑχιλλÝα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
∆εν µπορεßς να ρßξεις το κοντÜρι σου πÜνω του.
 
ΡΗΣΟΣ
Μα λÝνε πως Þρθε κι αυτüς στην Τροßα. ¸τσι δεν εßναι;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
¹ρθε και εßναι εδþ. ΑλλÜ δεν πολεµÜει. Γιατß εßναι πικραµÝνος µε τους δυο αρχηγοýς των Αχαιþν.
 
ΡΗΣΟΣ
Και µετÜ απü αυτüν ποιος εßναι ο πρþτος στο στρÜτευµα;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Ο Αßαντας νοµßζω, εßναι ισÜξιος. Και ο γιος του ΤυδÝα, ο ∆ιοµÞδης. Κι ο ΟδυσσÝας ο οποßος εßναι πανοýργος και πολλÜ καταφÝρνει. Εßναι κι αυτüς γενναιüκαρδος. Μια νýχτα πολý µας ταπεßνωσε. Γιατß µπÞκε κρυφÜ στο ναü της ΑθηνÜς, της Ýκλεψε το Üγαλµα και το Ýφερε στα καρÜβια τους. Και Üλλη µια, πρüσφατα ντυµÝνος ζητιÜνος, µÝσα σε κουρÝλια, µπÞκε κατÜσκοπος και µε κατÜρες εναντßον των Αργεßων µας γÝλασε και µετÜ σκüτωσε τους φρουροýς στις πýλες. ΜετÜ ξεγλßστρησε Ýξω. και üλο γυρνÜει γýρω απü την πüλη και στÞνει ενÝδρες στο Θυµβραßο βωµü. Με µεγÜλο κακü παλεýουµε.
 
ΡΗΣΟΣ
Ο Üντρας ο σωστüς δεν καταδÝχεται να σκοτþσει εχθρü του µε δüλο. ΚτυπÜ κατÜ πρüσωπο. Κι αυτüν που εσý λες üτι στÞνει παγßδες και εßναι πολυµÞχανος θα σ' τον πιÜσω ζωντανü και µπροστÜ στις πýλες θα τον σουβλßσω εγþ. Θα τον αφÞσω εκεß, τροφÞ να γßνει στα üρνεα. ¸τσι αξßζει σε ληστÞ και ιερüσυλο.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Πηγαßνετε τþρα στις σκηνÝς σας. Εßναι νýχτα. Θα σου δεßξω τον τüπο που εκεß µπορεß ο στρατüς να περÜσει τη νýχτα ξÝχωρα απ' τους Üλλους. Και το σýνθηµα "Φοßβος" θα δþσω αν χρειαστεß. Να το θυµÜσαι και να το πεις στο στρατü σου.
 
(Απευθýνεται στο Χορü)
 
Εσεßς τþρα, πιÜστε τη θÝση σας µπροστÜ στο στρατü και να εßσαστε ξÜγρυπνοι να δεχθεßτε το ∆üλωνα που πÞγε κατÜσκοπος. Αν ζει και δεν Ýπαθε κÜτι θα φανεß να Ýρχεται σýντοµα.
 
(¸κτορας και ΡÞσος φεýγουν)
 
ΧΟΡΟΣ
Ποιοι Ýχουν βÜρδια; Ποιοι θα κρατÞσουν σκοπιÜ στη θÝση µας; ∆ýουν τ' αστÝρια και η εφτÜστερη Ποýλια. Και στο στερÝωµα πετÜει ο αετüς. Σηκωθεßτε. Μην αργεßτε. Τþρα πηγαßνετε για τη βÜρδια. ∆εν βλÝπετε το φως του φεγγαριοý που ξεθωριÜζει; Κοντεýει η αυγÞ. Ξηµερþνει. Να ο Αυγερινüς που το δεßχνει.
Ποιοι κληρþθηκαν για πρþτη βÜρδια; Οι Παßονες. Με τον Κüροιβο. ΜετÜ; Οι Παßονες ξýπνησαν τους Κßλικες. ΕµÜς οι Μυσοß. ¿ρα λοιπüν να ξυπνÞσουµε τους Λýκιους να φυλÜξουν τη βÜρδια τους. Ακοýτε; Στις üχθες του Σιµüη γλυκοκÝλαδη αηδüνα πικροτραγουδÜει τη θλßψη της.
ΒγÜζουν πια στην ºδη τα κοπÜδια για βοσκÞ. Ακοýγονται φλογÝρες. Αχ τα κλεßνει γλυκÜ τα µÜτια ο ýπνος. Μας τυλßγει γλυκÜ την þρα της αυγÞς.
Μα γιατß δεν Ýρχεται αυτüς που Ýστειλε ο Εκτορας να κατασκοπεýσει τα πλοßα;
Φοβܵαι. ΠÝρασε αρκετÞ þρα. Λες να Ýπεσε σε ενÝδρα και να τον σκüτωσαν;
Μπορεß και να Ýπεσε. Φοβܵαι. Να πܵε να ξυπνÞσουµε τους Λýκιους που κληρþθηκαν στην πݵπτη βÜρδια.
(Φεýγει ο Χορüς. ΜετÜ µε προφýλαξη µπαßνουν ο ΟδυσσÝας και ο ∆ιοµÞδης. ΣÝρνονται προς τις σκηνÝς)
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
∆ιοµÞδη Üκουσες; ΦÜντασµα Þχου εßναι Þ θüρυβος üπλων;
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
¼χι. Τα Üρµατα εßναι. Οι σιδερÝνιοι αρµοß τους. Κι εγþ φοβÞθηκα πριν καταλÜβω.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Πρüσεχε µην πÝσουµε σε ενÝδρα, µÝσα στο σκοτÜδι.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Θα προσÝχω.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Αν ξυπνÞσουν οι εχθροß, ξÝρεις το σýνθηµα.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
ΞÝρω. "Φοßβος". ¢κουσα που το Ýλεγε ο ∆üλωνας.
 
(ΦτÜνουν στις σκηνÝς)
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Α! ΒλÝπω üτι εßναι Üδειες οι σκηνÝς των εχθρþν.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
¼µως ο ∆üλωνας εßπε üτι εδþ κοιµÜται ο ¸κτορας, γι' αυτü και Ýχω ετοιµÜσει το ξßφος µου.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Που να Ýχει πÜει; ΠÞρε το στρατü του και πÞγε αλλοý;
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
ºσως για να µας ετοιµÜσει κÜποια ενÝδρα.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
ΘÜρρος, γιατß ο ¸κτορας, τþρα που νικÜει, Ýγινε θρασýς.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Τι να κÜνουµε, ΟδυσσÝα; ∆εν εßναι στη σκηνÞ, κÜναµε λÜθος.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Πܵε γρÞγορα πßσω στα καρÜβια. Γιατß ο θεüς σþζει κιüλας αυτüν που βοηθÜει. ∆εν πρÝπει εµεßς να πܵε ενÜντια.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Να µην πܵε να σκοτþσουµε τον Αινεßα Þ τον πολυµßσητο ΠÜρη;
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Πως θα µπορÝσουµε να τους ψÜξουµε και να τους βροýµε µÝσα στη νýχτα και ανܵεσα στο στρατü; Εßναι επικßνδυνο.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Εßναι ντροπÞ να γυρßσουµε πßσω στα πλοßα των Αργεßων χωρßς να Ýχουµε κÜνει κανÝνα καινοýργιο κακü στους εχθροýς.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Πως δεν κÜναµε; ∆εν σκοτþσαµε στο λιµÜνι τον κατÜσκοπο, το ∆üλωνα, και πÞραµε αυτü το λÜφυρο; ΘÝλεις üλο το στρατüπεδο ;
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
¸χεις δßκιο. Τþρα ας γυρßσουµε. Ας επιστρÝψουµε σþοι.
 
(ΞαφνικÜ εµφανßζεται η θεÜ ΑθηνÜ)
 
ΑΘΗΝΑ
Γιατß εγκαταλεßπετε το Τρωικü στρατüπεδο και φεýγετε στενοχωρηµÝνοι, επειδÞ δεν σας Ýδωσε ο θεüς τον ¸κτορα Þ τον ΠÜρη να τους σκοτþσετε; Τþρα Ýφτασε στην Τροßα ο σýµµαχüς της, ο ΡÞσος, µε üλη του τη µεγαλοπρÝπεια. Κι αυτüν τßποτα δεν θα τον σταµατÞσει αν ξηµερþσει η µÝρα. Οýτε ο ΑχιλλÝας, οýτε ο Αßαντας. Θα καταλÜβει τα αγκυροβüλιÜ σας, θα γκρεµßσει τα τεßχη σας και θα ανοßξει δρüµο να ορµÞσει εναντßον σας. Αν τον σκοτþσετε, θα Ýχετε καταφÝρει τα πÜντα. ¢φησε τον ¸κτορα και τη σφαγÞ του. Γιατß αυτüς θα σκοτωθεß απü Üλλο χÝρι.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Ω δÝσποινα ΑθηνÜ! Γνþρισα τη φωνÞ σου, την ξÝρω. ΠÜντα στις δυσκολßες Ýρχεσαι για να µε βοηθÞσεις. ΠÝς µου, που Ýβαλε το στρατü του αυτüς ο Üνδρας, ο ΡÞσος, για να περÜσει τη νýχτα;
 
ΑΘΗΝΑ
Εδþ κοντÜ εßναι µε το στρÜτευµÜ του. Ο ¸κτορας τον Ýβαλε Ýξω απü τις γραµµÝς του µÝχρι να ξηµερþσει. Και τα ÜλογÜ του, üλα κÜτασπρα, τα Ýχει δεµÝνα στο Üρµα του. ΑστρÜφτουν µÝσα στη νýχτα üπως τα φτερÜ του κýκνου στο ποτܵι. Λοιπüν, σκοτþστε το ΡÞσο και πÜρτε το Üρµα του, το καλýτερο λÜφυρο. ¼µοιü του δεν υπÜρχει σ' üλη τη γη.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
∆ιοµÞδη, Þ σκüτωσε εσý το λιοντÜρι της ΘρÜκης, Þ Üστο σε µÝνα, και φρüντισε για τα Üλογα.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Εγþ θα τον σκοτþσω. ΠÜρε τα Üλογα εσý. Γιατß εßσαι επιδÝξιος και Üφθαστος στα κüλπα. Ο καθÝνας πρÝπει να κÜνει αυτü που µπορεß καλýτερα.
 
ΑΘΗΝΑ
ΒλÝπω να Ýρχεται ο ΠÜρης προς τα εδþ. ΚÜποιος φýλακας θα τον ειδοποßησε üτι σαν να εßδε πως Þρθαν εχθροß µÝσα στο στρατüπεδο.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
Εßναι µüνος του Þ Ýρχεται µε Üλλους;
 
ΑΘΗΝΑ
Μüνος του. ΜÜλλον πÜει προς τη σκηνÞ του ¸κτορα για να του πει üτι µπÞκαν στο στρατüπεδο κατÜσκοποι.
 
∆ΙΟΜΗ∆ΗΣ
∆εν πρÝπει να τον σκοτþσουµε;
 
ΑΘΗΝΑ
∆εν µπορεßς να κÜνεις κÜτι περισσüτερο απü τη µοßρα και δεν εßναι γραµµÝνο να πεθÜνει απü σÝνα. ΒιÜσου να σκοτþσεις αυτüν που ορßστηκες. Εγþ θα σταθþ µπροστÜ στην Αφροδßτη να την εµποδßσω. Γιατß εßναι σýµµαχüς τους η Κýπρια. Θα τον παραπλανÞσω µε ψݵατα. ¸φτασε η þρα του και δεν το κατÜλαβε. ΑυτÜ που εßπα δεν τα Üκουσε.
 
(Φεýγει ο ΟδυσσÝας µε το ∆ιοµÞδη. Μπαßνει ο ΠÜρης και πÜει προς τη σκηνÞ του ¸κτορα)
 
ΠΑΡΗΣ
Σε σÝνα µιλÜω στρατηγÝ και αδελφÝ µου, ¸κτορα, κοιµÜσαι; ΣÞκω γρÞγορα. Ανܵεσα στο στρÜτευµα σÝρνεται κÜποιος εχθρüς. ¹ εßναι κλÝφτες Þ κατÜσκοποι.
 
ΑΘΗΝΑ
Μη φοβÜσαι! Η Αφροδßτη σε προστατεýει. Ο κßνδυνος που σκÝφτεσαι, εßναι και δικÞ µου Ýγνοια γιατß δεν ξεχνþ την τιµÞ που µου Ýκανες. Απü σÝνα καλü εßδα και θÝλω το καλü σου. ΘÝλω να εßσαι νικητÞς. Και τþρα για να νικÞσετε Þρθα και Ýφερα µεγÜλο, ανßκητο φßλο και σýµµαχο το γιο της Μοýσας, το παλικÜρι της ΘρÜκης. Που πατÝρας του λÝγεται üτι εßναι ο Στρυµüνας.
 
ΠΑΡΗΣ
ΠÜντα φροντßζεις και για µÝνα και για την πüλη. Απü τüτε που σε Ýκρινα οµορφüτερη Ýγινες ο θησαυρüς της ζωÞς και της χþρας µας. ¢κουσα üτι µπÞκαν κατÜσκοποι των Αργεßων κρυφÜ στο στρατüπεδü µας. Το εßπαν οι φýλακες, αλλÜ δεν εßναι σßγουρο. ΚÜποιος το λÝει χωρßς να το δει, και Üλλος τα λÝει µπερδεµÝνα. Γι' αυτü Þρθα. Να συζητÞσω µε τον ¸κτορα.
 
ΑΘΗΝΑ
Μη φοβÜσαι, üλα πÜνε καλÜ. Ο ¸κτορας δεν εßναι εδþ. ΠÞγε να δεßξει κÜποιο µÝρος για να κοιµηθεß ο ΡÞσος και το στρÜτευµÜ του µÝχρι να περÜσει η νýχτα.
 
ΠΑΡΗΣ
Εσý γνωρßζεις και σε εµπιστεýοµαι. Φεýγω τþρα, γυρßζω χωρßς Ýγνοια στις γραµµÝς µου.
 
ΑΘΗΝΑ
ΠÞγαινε. Η Ýγνοια σου εßναι και δικÞ µου. Και εγþ θÝλω να βλÝπω ευτυχισµÝνους τους φßλους µου.
 
(Ο ΠÜρης φεýγει. Μπαßνει ο ΟδυσσÝας και ο ∆ιοµÞδης, που Ýχουν πια σκοτþσει το ΡÞσο)
 
Τþρα βÜλτε τα σπαθιÜ στη θÞκη τους, αντρειωµÝνοι µου. Εßναι νεκρüς πια ο ΡÞσος και πÞρατε το Üρµα του. Οι εχθροß Ýρχονται τþρα σαν κεραυνοß εναντßον σας. Φýγετε γρÞγορα. ΠÜτε στα καρÜβια σας.
 
(Εξαφανßζεται η ΑθηνÜ. Μπαßνει σαν κυνηγηµÝνος στη σκηνÞ ο ΟδυσσÝας. Πßσω του ο Χορüς ψÜχνει και τον κυνηγÜει)
 
ΧΟΡΟΣ
Χτýπα τον! ΠÜνω του! ΣκüτωσÝ τον! Αυτüς! Ποιος εßναι; ΨÜξτε! ΚλÝφτες ταρÜζουν το στρατü µÝσα στη νýχτα. Εδþ! ΕλÜτε εδþ üλοι! Τþρα τους Ýχω! Τους κρατþ. Τι κατασκοπεýεις; Απü ποý εßσαι; Ποιος εßσαι;
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
∆εν πρÝπει να µÜθεις. Και αν κÜνεις κÜτι εναντßον µου θα πεθÜνεις.
 
ΧΟΡΟΣ
Πες µου το σýνθηµα, πριν σε σκοτþσω.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Το ξÝρω. Ησýχασε.
 
ΧΟΡΟΣ
¼λοι σας ελÜτε εδþ. ΧτυπÜτε τον.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Εσý σκüτωσες τον ΡÞσο;
 
ΧΟΡΟΣ
ΕσÝνα θα σκοτþσω.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
¼λοι σταθεßτε ακßνητοι.
 
ΧΟΡΟΣ
Και βÝβαια üχι.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Θα σκοτþσεις σýµµαχο.
 
ΧΟΡΟΣ
Πες µας το σýνθηµα.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
"Φοßβος".
 
ΧΟΡΟΣ
ΕντÜξει. Κρατεßστε τα δüρατα.
Γνωρßζεις που πÞγαν οι φονιÜδες;
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
Προς τα κει τους εßδα να πηγαßνουν. Πßσω τους üλοι να τους πιÜσουµε.
 
ΧΟΡΟΣ
Να φωνÜξουµε και Üλλους να µας βοηθÞσουν.
 
Ο∆ΥΣΣΕΑΣ
¼χι. Ας µην αναστατþσουµε τους συµµÜχους µÝσα στη νýχτα.
 
(Φεýγουν ο ΟδυσσÝας και ο ∆ιοµÞδης)
 
ΧΟΡΟΣ
Ποιος να Þταν αυτüς που Þρθε; Ποιος θα καµαρþνει που ξÝφυγε απ' τα χÝρια µας; Που να τον βρω να τον πιÜσω; Σε ποιον να πω üτι Þταν τüσο ατρüµητος
που γλßστρησε µÝσα στη νýχτα κρυφÜ απü τους φρουροýς; Θεσσαλüς; ¹ κÜποιος απü την Λοκρßδα; ΜÞπως κÜποιος νησιþτης; Ποιος να Þταν; Απü ποý; Τßνος πατÝρα; Ποιον θεü να πιστεýει; Να εßναι Ýργο του ΟδυσσÝα, Þ κÜποιου Üλλου; Αν κρßνουµε απü ü,τι προηγοýµενα Ýχει γßνει σßγουρα δικÞ του δουλειÜ εßναι. Τι λες;
¸τσι νοµßζεις;
Γιατß üχι;
Μας νßκησε Ýνας τολµηρüτατος.
Ποιος; Για ποιον µιλÜς;
Για τον ΟδυσσÝα.
Μην παινεýεις το δüρυ του κλÝφτη.
ΜπÞκε και Üλλοτε µÝσα στην πüλη µε κλαµÝνα µÜτια και ροýχα ζητιÜνου ντυµÝνος µε κρυµµÝνο το ξßφος του. ΖητιÜνευε και σÝρνονταν σαν να Þταν αλÞτης Þ δοýλος και το πρüσωπü του Þταν Üπλυτο και γεµÜτο βρωµιÝς. ΣυνÝχεια Ýβριζε τους Ατρεßδες σαν να Þταν εχθροß του.
ΜακÜρι να χανüταν, να πÝθαινε πριν πατÞσει τη γη της Τροßας.
Εßτε εßναι ο ΟδυσσÝας εßτε Üλλος µε µας θα τα βÜλει τþρα ο ¸κτορας.
Γιατß; Τι θα πει;
Θα λυπηθεß πολý και θα οργιστεß.
Τι θα κÜνει; Τι φοβÜσαι;
ΠÝρασαν απü ανܵεσÜ µας!
Ποιος ;
Αυτοß που µπÞκαν στο στρατüπεδü µας τη νýχτα.
 
(Μπαßνει ο ηνßοχος του ΡÞσου πληγωµÝνος)
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Αλßµονο! ΒαριÜ µοßρα µας Ýδωσαν οι θεοß!
 
ΧΟΡΟΣ
ΣωπÜστε üλοι! Γιατß κÜποιος Ýρχεται.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Ωχ συµφορÜ! ΣυµφορÜ για τους ΘρÜκες αβÜσταχτη!
 
ΧΟΡΟΣ
ΚÜποιος σýµµαχος εßναι και κλαßει.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Ω, εγþ ο δýστυχος! Κι εσý βασιλιÜ µας, βασιλιÜ της ΘρÜκης. Πüσο µεγÜλο Τρωικü µßσος γνþρισες, πüσο φριχτü τÝλος εßχες!
 
ΧΟΡΟΣ
Εßσαι σýµµαχος; Ποιος; ΜÝσα στο σκοτÜδι δεν µπορþ να σε γνωρßσω.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Που θα βρω κÜποιον Üρχοντα των Τρþων; Που εßναι ο ¸κτορας; Που κοιµÜται φορþντας τα üπλα του; Σε ποιον απü το στρατü σας να πω τι πÜθαµε; Τι µας Ýκανε αυτüς που πÝρασε απαρατÞρητος και ξÝφυγε; Και βýθισε σε πÝνθος üλους τους ΘρÜκες!
 
ΧΟΡΟΣ
ΚÜποιο κακü βρÞκε τους ΘρÜκες φαßνεται, γι' αυτü τον ακοýµε να τα λÝει αυτÜ.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
ΧÜθηκε ο στρατüς µας, σκοτþθηκε ο βασιλιÜς µας µε δüλο. Αυτüς ο τροµερüς πüνος απü την πληγÞ µου πως µε βασανßζει! Πως θα χανüµουν! ¹ρθαµε να βοηθÞσουµε την Τροßα, και Ýπρεπε τüσο Üδικα ο ΡÞσος κι εγþ να σκοτωθοýµε;
 
ΧΟΡΟΣ
∆εν µιλÜει µε αινßγµατα, καθαρÜ τα λÝει! Σßγουρα Ýπαθαν συµφορÜ οι σýµµαχοι.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Κακü τÝλος εßχε! ΝτροπιασµÝνο και Üδοξο. ∆υο φορÝς κακü. Γιατß αν πρÝπει κÜποιος να πεθÜνει ας πεθÜνει Ýνδοξα. Λυπܵαι γι' αυτüν πÜρα πολý! Ο Ýνδοξος θÜνατος αφÞνει καλü üνοµα στον οßκο του ανθρþπου. Εµεßς üµως Üδοξα καταστραφÞκαµε.
¼ταν µας Ýδειξε ο ¸κτορας το µÝρος να πλαγιÜσουµε και µας εßπε το σýνθηµα πÝσαµε εµεßς να κοιµηθοýµε κατÜκοποι απü την κοýραση δεν βÜλαµε οýτε σκοποýς να φυλÜνε οýτε µε τÜξη ξαπλþσαµε και ξεζÝψαµε τα Üλογα αφοý ο βασιλιÜς µας ݵαθε üτι νικοýσατε και δßπλα στα καρÜβια τους στÞσατε στρατüπεδο. ¸τσι πÝσαµε για ýπνο, αµÝριµνοι. ΑλλÜ εµÝνα µε Ýτρωγε η Ýγνοια,
ξýπνησα κι Ýβαλα χüρτο στα Üλογα να Ýχουν αρκετü, αφοý το πρωß θα τα πÞγαινα σε µÜχη και Ýπρεπε να εßναι δυνατÜ. Τüτε εßδα δυο Üντρες µÝσα στο σκοτÜδι ΠÞγα να τους πλησιÜσω και αυτοß µαζεýτηκαν. Τους εßπα να φýγουν γιατß τους πÝρασα για κλÝφτες. Αυτοß τßποτα. ∆εν εßπαν λÝξη, κι εγþ το ßδιο. ΜετÜ γýρισα και ξÜπλωσα. ΜÝσα στον ýπνο µου εßδα üραµα. Τα Üλογα που ο εγþ ßδιος ανÜθρεψα και τα οδηγοýσα δßπλα στον ΡÞσο, στο Üρµα τους συνεχþς üρθιος, σαν üνειρο εßδα üτι πÜνω στη ρÜχη τους üρµησαν λýκοι. Και αυτÜ χτυποýσαν µε την ουρÜ τους και προσπαθοýσαν να φýγουν αλλÜ επειδÞ Þταν δεµÝνα δεν µποροýσαν και χλιµßντριζαν τροµαγµÝνα σηκþνοντας τις χαßτες τους.
Τüτε σηκþθηκα για να διþξω τα θηρßα. Με ξýπνησε ο φüβος. ΑλλÜ µüλις ανÜγειρα Üκουσα ρüγχο. Σαν απü ετοιµοθÜνατο. Και µε πληµµýρισε ζεστü αßµα σαν ποτܵι. ¹ταν του βασιλιÜ µας, του ΡÞσου, απ' τις πληγÝς του. ΠÝθαινε…
Τüτε πετÜχτηκα üρθιος χωρßς üπλα και Ýψαχνα να βρω κÜτι, κÜποια λüγχη αλλÜ Þρθε κÜποιος δßπλα µου και µε χτýπησε δυνατÜ µε το ξßφος στα πλευρÜ µου Ýδωσε µαχαιριÜ, κι Ýπεσα κÜτω. Τüτε αυτοß πÞραν τα Üλογα τα Ýζεψαν στο Üρµα κι Ýφυγαν, εξαφανßστηκαν!
Αχ, αυτüς ο πüνος µε διπλþνει στα δυο. Τη συµφορÜ µας την εßδα, την ξÝρω αλλÜ δεν µπορþ να πω ποιος το Ýκανε αν και το υποψιÜζοµαι. Φßλοι µας Ýκαναν το κακü αυτü.
 
ΧΟΡΟΣ
ΑρµατηλÜτη του ΘρÜκα βασιλιÜ που πÝθανε τüσο φριχτÜ! Μην σκÝφτεσαι Üσχηµα, οι εχθροß το Ýκαναν αυτü. ¼µως να! ¸ρχεται ο ßδιος ο ¸κτορας! ΠονÜει µαζß σου κι αυτüς, üπως φαßνεται, για τη συµφορÜ που σας βρÞκε.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Πως κατÜφεραν κι Ýκαναν οι εχθροß τüσο µεγÜλη συµφορÜ και πÝρασαν απαρατÞρητοι; Πως σκüτωσαν και σας ξÝφυγαν και δεν τους κυνηγÞσατε οýτε üταν ݵπαιναν οýτε üταν Ýφευγαν; Τþρα ποιος Üλλος θα πληρþσει; Εσεßς θα πληρþσετε γιατß εßσαστε φýλακες. Και Ýφυγαν απεßραχτοι. Την ανεπροκοπιÜ σας κορüιδεψαν κι εµÝνα τον ßδιο. Να το ξÝρετε üµως üτι ορκßστηκα. ¹ θα σας µαστιγþσουν Üγρια Þ θα σας αποκεφαλßσουν για την πρÜξη σας. Αλλιþς ο ¸κτορας εßναι δειλüς. Εßναι Ýνα τßποτα.
 
ΧΟΡΟΣ
Αλßµονο, αρχηγÝ µας και προστÜτη της πüλης µας! Για σÝνα. Σε σÝνα Þρθα και ανÞγγειλα για τις φωτιÝς που εßδα κοντÜ στα καρÜβια. Τα µÜτια µου τα εßχα üλη τη νýχτα ανοιχτÜ οýτε τα Ýκλεισα στιγµÞ οýτε νýσταξα. Μα τις πηγÝς του Σιµüη στ' ορκßζοµαι. Μην οργßζεσαι βασιλιÜ. ∆εν Ýχω φταßξει. Για üλα üσα µε κατηγορεßς. Αν üµως µÜθεις πως εßπα Þ Ýκανα κÜτι Üπρεπο θÜψε µε ζωντανü στη γη. ∆εν θα ζητÞσω να µε λυπηθεßς.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Τι τους απειλεßς και προφασßζεσαι, ¸κτορα, προσπερνþντας τη γνþµη µου και χωρßς να τη λογαριÜζεις; Αυτü εßναι δικü σου Ýργο. Οýτε ο νεκρüς, οýτε εγþ ο πληγωµÝνος θα δεχτοýµε Üλλον φταßχτη κι οýτε υπÜρχουν τüσα κüλπα þστε να µε πεßσεις µε τα ψݵατα. Σκüτωσες το φßλο σου γιατß Þθελες πολý να πÜρεις τα ÜλογÜ του. Γι' αυτÜ τον παρακÜλαγες να Ýρθει και γι' αυτÜ τον σκüτωσες. Τον ξεγÝλασες. ¹ρθε εδþ και σκοτþθηκε.
Ο ΠÜρης καταπÜτησε τη φιλοξενßα πιο ευγενικÜ, ενþ εσý σκüτωσες τους συµµÜχους σου. ∆ιüτι µην πεις üτι κÜποιος απü τους Αργεßους µας κατÜστρεψε.
Ποιος θα µποροýσε να περÜσει üλα αυτÜ τα στρατεýµατα των Τρþων και να µην το καταλÜβετε; ΜπροστÜ µας Þσουν εσý και ο στρατüς σου. Ποιος απü τους δικοýς σου πληγþθηκε; Ποιος πÝθανε, αφοý üπως λες Þρθαν εχθροß; Εµεßς üµως, αν και αποµακρυσµÝνοι, πληγωθÞκαµε, και ο ΡÞσος πÝθανε. ∆εν θα ξαναδεß το φως του Þλιου. ∆εν το Ýκανε αυτü κανÝνας απü τους Αχαιοýς. Γιατß ποιος απü τους εχθροýς θα Ýβρισκε τη σκηνÞ του ΡÞσου, αν δεν το µαρτυροýσε στους φονιÜδες κÜποιος απü τους θεοýς; Και επßσης οι Αχαιοß δεν Þξεραν üτι ο ΡÞσος εßχε Ýρθει εδþ µε το στρÜτευµÜ του. Εσý το Ýκανες αυτü το Ýγκληµα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
¼λα αυτÜ τα χρüνια που µας πολεµοýν οι Αχαιοß, Ýχουµε συµµÜχους που µας βοηθοýν και κανÝνα παρÜπονο δεν Üκουσα απ' αυτοýς µÝχρι τþρα. Εσý πρþτος παραπονιÝσαι. Μη µε κατηγορεßς üτι η λαχτÜρα µου για τα Üλογα Þταν τüσο µεγÜλη þστε να σκοτþσω φßλους. Ο ΟδυσσÝας τα Ýκανε αυτÜ. Γιατß ποιος Üλλος Αργεßος µπορεß να σκεφτεß και να κÜνει τÝτοια πρÜγµατα; Και κÜτι Üλλο σκÝφτοµαι και ταρÜζοµαι µÞπως συνÜντησε στο δρüµο το ∆üλωνα και τον σκüτωσε. Γιατß εßναι πολλÞ þρα που Ýφυγε και ακüµα δεν επÝστρεψε.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
∆εν ξÝρω για ποιον ΟδυσσÝα µιλÜς. ΕµÜς πÜντως δεν µας χτýπησε Αργεßος.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Αφοý νοµßζεις üτι εßναι σωστü αυτü που σκÝφτεσαι πßστευÝ το.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Αχ πατρßδα µου! ΜακÜρι να πÝθαινα στο χþµα σου!
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
¢σε το θÜνατο. Αρκετüς εßναι ο αριθµüς των σκοτωµÝνων.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Που να πÜω τþρα χωρßς τον αρχηγü µου;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Θα σε περιποιηθοýν στο παλÜτι µου και θα σε κÜνουν καλÜ.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Και πως θα µε φροντßσουν φονιÜδων χÝρια;
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΣταµÜτα να λες συνεχþς τα ßδια λüγια.
 
ΗΝΙΟΧΟΣ
Να πεθÜνει ο φονιÜς! ∆εν το λÝω για σÝνα αφοý το αρνιÝσαι. ΑλλÜ η ∆ßκη ξÝρει το δρÜστη.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
ΠÜρτε τον. ΠηγαßνετÝ τον στο παλÜτι και φροντßστε τον. Να µην µας κατηγορεß.
Και να πεßτε στον Πρßαµο και στους Üρχοντες να θÜψουν τον νεκρü στο µÝρος που κÜνει στροφÞ ο κεντρικüς δρüµος.
 
ΧΟΡΟΣ
Γιατß απü την µεγÜλη ευτυχßα στο µεγÜλο πÝνθος ρßχνει την Τροßα ο θεüς; Τι πρüκειται να γßνει;
 
(Οι ακüλουθοι παßρνουν τον ηνßοχο και φεýγουν. Εµφανßζεται η Μοýσα που κρατÜει στα χÝρια της το νεκρü σþµα του ΡÞσου)
 
Ε! ΒασιλιÜ! Ποιος θεüς κρατÜει το σκοτωµÝνο ΘρÜκα πÜνω απü τα κεφÜλια µας; ΤροµÜζω που το βλÝπω!
 
ΜΟΥΣΑ
ΚοιτÜξτε µε Τρþες! ¹ρθα! Εßµαι µßα απü τις Μοýσες που µε τιµοýν οι σοφοß! Η µητÝρα του ΡÞσου! Εßδα το γιο µου να τον σκοτþνουν οι εχθροß µε φοβερü τρüπο. Ο δüλιος ΟδυσσÝας που το σκüτωσε πρÝπει να τιµωρηθεß κÜποια στιγµÞ για το ÝγκληµÜ του.
Γιε µου, µε δÜκρυα µÝσα απ' την καρδιÜ µου σε κλαßω. Ω, πüνε της µητÝρας σου, ποιον δρüµο πÞρες για την Τροßα µαýρο και ܵοιρο; ∆εν µε Üκουσες γιε µου και ξεκßνησες. Και στου πατÝρα σου τη θÝληση ενÜντια πÞρες. Ω αγαπηµÝνε γιε µου! ΑγαπηµÝνο µου πρüσωπο, παιδß µου!
 
ΧΟΡΟΣ
¼σο ταιριÜζει για ξÝνο τον κλαßω αρχüντισσα κι εγþ το γιο σου.
 
ΜΟΥΣΑ
ΚατÜρα στον γιο του ΟινÝα κατÜρα να βρει το γιο του ΛαÝρτη που το γιο το δικü µου το καλýτερο παλικÜρι µου το πÞρε, µου το στÝρησε, και στην ΕλÝνη κατÜρα που Üφησε το σπßτι της για να Ýρθει να µπει στα κρεβÜτια των Τρþων. ΑυτÞ παιδß µου σε αφÜνισε για την Τροßα και ερÞµωσε πολλÝς πολιτεßες απü τα καλýτερα παλικÜρια τους.
Αχ γιε του Φιλܵµονα Θܵυρη πολý µε πüνεσες και ζωντανüς και νεκρüς. Η αλαζονεßα που Ýδειξες να αναµετρηθεßς µε τις Μοýσες και η διαµÜχη µαζß τους φταßνε που γÝννησα το δýστυχο γιο µου. Γιατß üταν φτÜσαµε εµεßς οι Μοýσες στο χρυσοχþµατο Παγγαßο να αγωνιστοýµε µε το Θܵυρη σε µουσικοýς αγþνες και τον τυφλþσαµε τüτε που τüσο πρüσβαλε την τÝχνη µας, καθþς περνοýσαµε το Στρυµüνα µε πÞρε αυτüς στα νερÝνια κρεβÜτια του - ο θεüς - και µε αγÜπησε. ΜετÜ, üταν σε γÝννησα ντρεπüµουν τις αδερφÝς µου που Þµουν χωρßς Üντρα και σε πÞρα και σε Üφησα στα στροβιλιζüµενα νερÜ του πατÝρα σου. Και ο Στρυµüνας δεν σε Ýδωσε σε ανθρþπινα χÝρια να µεγαλþσεις αλλÜ σε ανÜθρεψαν οι κüρες των πηγþν οι ΝερÜιδες. Και Ýγινες βασιλιÜς της ΘρÜκης, πρþτος ανܵεσα σε üλους τους Üνδρες, παιδß µου.
Και üσο βρισκüσουν παλικÜρι µου στην πατρßδα σου, δεν φοβüµουν το θÜνατο.
¼µως επειδÞ τη µοßρα την Þξερα γι' αυτü σου αρνιüµουν να Ýρθεις στην Τροßα να δþσεις βοÞθεια. Πεßσθηκες üµως απü του ¸κτορα τους πρÝσβεις τους πολλοýς που Þρθαν και ζητοýσαν βοÞθεια.
Γι' αυτÞ σου τη µοßρα, αιτßα η ΑθηνÜ εßναι. Οýτε ο ΟδυσσÝας οýτε ο ∆ιοµÞδης φταßει. Το ξÝρω καλÜ. Κι üµως, θεÜ ΑθηνÜ, εγþ και οι αδερφÝς µου σεβüµαστε τη χþρα σου την κατοικοýµε µε χαρÜ και τα κρυφÜ του µυστÞρια ο ΟρφÝας ο συγγενÞς του νεκροý που σκüτωσες, τα δßδαξε στην πüλη σου. Και το Μουσαßο - το σοφü και σεµνü πολßτη σου - ο Φοßβος και οι αδελφÝς µου τον διδÜξαµε. Τþρα για ανταµοιβÞ µου κρατÜω το νεκρü γιο µου και κλαßω. Απü εδþ και εµπρüς δεν θα διδÜξω Üλλον Üνθρωπο.
 
ΧΟΡΟΣ
¢ρα, Üδικα σε κατηγüρησε, ¸κτορα, ο ηνßοχος του ΡÞσου.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Το Þξερα. ∆εν χρειαζüταν µÜντης για να µου πει üτι του ΟδυσσÝα Þταν αυτü το Ýγκληµα. ¼µως εγþ, που Ýβλεπα τους ¸λληνες να πατοýν τη γη µου, πως µποροýσα να µη στεßλω πρεσβεßες για να ζητÞσω βοÞθεια απü τους φßλους µου για να Ýρθουν να µε βοηθÞσουν; ΕπειδÞ µου χρωστοýσε χÜρη γι' αυτü Þρθε εδþ να µοιραστεß τα βÜσανÜ µου. Λυπܵαι πÜρα πολý που σκοτþθηκε και εßµαι Ýτοιµος να κÜνω την ταφÞ του µε üλη τη µεγαλοπρÝπεια, µε πολλοýς πÝπλους και να κτßσω τýµβο πÜνω στο µνÞµα του γιατß σαν φßλος µου Þρθε και πÝθανε µε φριχτü και Üδοξο τρüπο.
 
ΜΟΥΣΑ
∆εν θα µπεß στο µαýρο χþµα. Θα ζητÞσω χÜρη απü την κüρη της ∆Þµητρας την θεÜ Περσεφüνη να αφÞσει την ψυχÞ του. Μου χρωστÜει χÜρη. ΠρÝπει να δεßξει τιµÞ στου ΟρφÝα τους φßλους.
Για µÝνα ο γιος µου εßναι νεκρüς πια. Οýτε το φως θα δει οýτε τη µÜνα του ξανÜ. Θα ζει απü εδþ και µπρος κρυµµÝνος στις σπηλιÝς του Παγγαßου σαν προφÞτης - απü πÜντα - του ΒÜκχου. Πνεýµα αγαθü γι' αυτοýς που γνωρßζουν. Πιο εýκολα θα αντÝξω το πÝνθος απü τη ΘÝτιδα, τη θαλÜσσια θεÜ. Κι ο γιος της θα σκοτωθεß. Κι αυτüν θα τον µοιρολογÞσουµε µετÜ απü σÝνα. Η ΠαλλÜδα που σε σκüτωσε δεν θα τον σþσει. Το βÝλος αυτü το φυλÜει ο Απüλλωνας στη φαρÝτρα του.
Αχ βÜσανα των µανÜδων, ανθρþπινοι πüνοι! ¼ποιος καλÜ τα υπολογßζει, θα ζÞσει χωρßς παιδιÜ και Ýτσι παιδιÜ δεν θα θÜψει.
 
(Η Μοýσα εξαφανßζεται)
 
ΧΟΡΟΣ
¸κτορα, τþρα θα το φροντßσεις τον ΡÞσο η µητÝρα του. Εßναι þρα τþρα να δþσεις εσý τις διαταγÝς σου. Γιατß ξηµερþνει η µÝρα.
 
ΕΚΤΟΡΑΣ
Πηγαßνετε. Να οπλιστοýν γρÞγορα οι σýµµαχοι. Να ετοιµÜσουν τα Üρµατα. Κρατþντας πυρσοýς πρÝπει να περιµÝνουν την σÜλπιγγα. Θα περÜσω µε το στρατü τα τεßχη και θα κÜψω τα καρÜβια των Αχαιþν. Ο Þλιος που ανατÝλλει θα φÝρει ελεýθερη µÝρα στην Τροßα.
 
ΧΟΡΟΣ
Στις διαταγÝς σου βασιλιÜ! Να φορÝσουµε τþρα τα üπλα µας και να πܵε στους συµµÜχους να ποýµε τις διαταγÝς του. Ο θεüς µας ας βοηθÞσει και ας µας δþσει τη νßκη γρÞγορα. 

                                          Τ Ε Λ Ο Σ

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers