Πεζά

Ποίηση-Μύθια

Ο Dali & Εγώ

Θέατρο-Διάλογοι

Δοκίμια

Σχόλια-Αρθρα

Λαογραφικά

Ενδιαφέροντες

Κλασσικά

Αρχαία Ελλ Γραμμ

Διασκέδαση

Πινακοθήκη

Εικαστικά

Παγκ. Θέατρο

Πληρ-Σχολ-Επικοιν.

Φανταστικό

Ερ. Λογοτεχνία

Γλυπτ./Αρχιτ.

Κλασσικά ΙΙ

 
 

Διασκέδαση 

'Αγνωστος: Πρωτοχρονιάτικα Κάλλαντα (Επίκαιρο)

     Μάθετε τώρα όλη την αλήθεια για το πώς προέκυψαν τα "ασυνάρτητα" κάλαντα που λέμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. 'Αλλο ένα love story που έμεινε στην ιστορία έστω με αυτόν τον περίεργο τρόπο.
     Πρώτα από όλα ας θυμηθούμε λίγο τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς (γιατί έχουμε και κάποια χρόνια να τα πούμε)!

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θόλος (*)

'Αγιος Βασίλης έρχεται
και δε μας καταδέχεται (*)
από την Καισαρεία
συ σ' αρχόντισσα κυρία (*)

Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντιο ζυμωτή (*)
Χαρτί, χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλικάρι (*)
---------------------------------

     Εσείς βγάζετε νόημα; Εγώ πάντως όχι! Ιδού λοιπόν η εξήγηση...

     Η ιστορία μας διαδραματίζεται στον μεσαίωνα. Σε κείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές.
     Ήταν λοιπόν ένας νεαρός (βλέπε Ρωμαίος & Ιουλιέτα-Μοντέγοι & Καπουλέτοι) αλλά φτωχό το παλικάρι, που 'χεν ερωτευθεί μια όμορφη αριστοκράτισσα. Σκαρφίστηκε λοιπόν το εξής ώστε να εκφράσει τον έρωτά του με τρόπο, που να μη γίνει αντιληπτός όμως από τους υπόλοιπους.
     Σου λέει θα πάω την πρωτοχρονιά να της πω τις ευχές μου για το νέον έτος αλλά θα φτιάξω ένα δικό μου ποίημα που θα έχει ένα στίχο από τα κάλαντα, ένα στίχο που θ' απευθύνεται στη γκόμενα(!) και έτσι δεν θα με πάρουνε χαμπάρι!
     Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια).
     Την αποκαλεί ψηλή, σα δεντρολιβανιά. Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στη κορφή, τη παρομοιάζει μ' Εκκλησιά με το 'Αγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).
     Της λέει πως δεν τονε καταδέχεται (ο 'Αι Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.
     Τέλος κλείνει με τις γαλιφιές! Την λέει ζαχαροκάντιο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκειά μου) και τη παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.
     Έτσι λοιπόν μια καψούρα έγινε τραγούδι και για αιώνες εμείς το τραγουδάμε και κονομάμε. Γιατί η καψούρα πουλάει, δεν το μάθατε;

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers