ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

Ðáãê. ÈÝáôñï 

Ionesco Eugene: ÁèåñÜðåõôá Ðáñá-Ëïãéêüò Ôå÷íßôçò

      Βιογραφικü         

     Ο ΕυγÝνιος ΙονÝσκο (Eugen Ionescu) Þτανε Γαλλο-ΡουμÜνος θεατρικüς συγγραφÝας, απ' τους επιφανÝστερους εκπροσþπους του ΘεÜτρου του Παραλüγου. Αν κι Ýγραψε στα γαλλικÜ θεωρεßται απ' τους πιο αξιüλογους ανθρþπους της διανüησης της Ρουμανßας. Στα Ýργα του διακωμωδεß κοινüτοπες καταστÜσεις, απεικονßζει τη μοναξιÜ του ανθρþπου και την ασημαντüτητα της ýπαρξÞς του εμφανßζοντας Ýναν αποκτηνωμÝνο κüσμο με μηχανικοýς χαρακτÞρες σα μαριονÝτες.
     ΓεννÞθηκε στις 26 ΝοÝμβρη 1909 στη ΣλÜτινα της Ρουμανßας (150 χλμ απü ΒουκουρÝστι) απü ρουμÜνο πατÝρα, ορθüδοξο δικηγüρο που λεγüταν επßσης Eugen Ionescu και γαλλßδα μητÝρα, ελληνορωμαúκÞς καταγωγÞς προτεστÜντισσα (η θρησκεßα του πατÝρα της, αλλÜ Þταν μπερδεμÝνη με την ορθüδοξη της μητÝρας της), τη Thérèse Ipcar -μετÜ το γÜμο προσχþρησε κι εκεßνη στην oρθοδοξßα. Ο ßδιος βαφτßστηκε χριστιανüς ορθüδοξος και παρÝμεινε μÝχρι το τÝλος της ζωÞς του, παρÜ τις εκÜστοτε αναζητÞσεις κι ανησυχßες πÜνω σε τοýτο το θÝμα. Πολλοß βιογρÜφοι ερευνητÝς λÝνε πως γεννÞθηκε το 1912, αλλÜ το σφÜλμα τοýτο οφεßλεται στον ßδιο και τις πληροφορßες που 'θελε να δþσει αργüτερα.
     ΑμÝσως μετÜ τα πρþτα του γενÝθλια η οικογÝνεια μετακüμισε στο Παρßσι για να ολοκληρþσει ο πατÝρας μεταπτυχιακÝς σπουδÝς στη ΝομικÞ ΣχολÞ. Λßγο μετÜ στις 11 ΦλεβÜρη 1911, γεννÞθηκε η αδελφÞ του Μαριλßνα κι Ýνα χρüνο μετÜ ο αδελφüς του ΜιρτσÝα, που üμως πÝθανε στους 18 μÞνες απü μηνιγγßτιδα. Το 1914 κατοικοýσανε στο Square Vaugirard στο Παρßσι κι εκεßνος απü τüτε Þτανε θαυμαστÞς του ΚουκλοθÝατρου (Le Guignol). Το 1916 ο πατÝρας επÝστρεψε στο ΒουκουρÝστι, με το ξÝσπασμα του Α' Παγκ. Πολ. ενþ η μητÝρα με τα 2 μικρÜ Ýμεινε πßσω φÝρνοντÜς τα βüλτα μüνη, με μικρÞ βοÞθεια απü τους τους γονεßς της. ¼ταν τÝλειωσεν ο πüλεμος δεν εßχανε κανÝνα νÝο απü κεßνον υποθÝτοντας πως ßσως εßχε πÝσει στο μÝτωπο. ΜÝνανε σ' Ýνα ξενοδοχεßο, το Nivernais στο 15 της οδοý Blomet, στην αρχÞ στο 4ο κι Ýπειτα στο 6ο πÜτωμα.
     ΕπειδÞ ο μικρüς ΕυγÝνιος εßχεν εýθραυστην υγεßα, η μητÝρα τον Ýστειλε στην επαρχßα, στο La Chapelle Anthenaise (Mayenne), üπου Ýμεινε με τη μικρÞ του αδελφÞ 3 Ýτη (1917-9). ΕποχÞ που ο ßδιος περιγρÜφει σε γραπτÜ του σα τη πιο Þρεμη κι αρμονικÞ σ' ολÜκερη τη ζωÞ του. Το 1919 επιστρÝφουνε στο Παρßσι και μÝνουνε σε μικρü διαμÝρισμα στη rue de l'Avre με τη μητÝρα και τους γονεßς της. ΠÝρασε Ýτσι τη παιδικÞ του ηλικßα στη Γαλλßα, üπου παιδß ακüμα στα 11, Ýγραψε τα πρþτα του ποιÞματα, Ýνα σενÜριο για κωμωδßα κι Ýνα πατριωτικü δρÜμα. Δυστυχþς αυτÜ τα γραπτÜ δε σωθÞκανε. ΞεκινÜ σχολεßο στη rue Dupleix.
     Ο πατÝρας του δεν εßχε πεθÜνει τελικÜ στον πüλεμο, αλλÜ δεν εßχε πολεμÞσει καν. Εßχεν αναλÜβει θÝση ΕπιθεωρητÞ Ασφαλεßας Αστυνομßας στο ΒουκουρÝστι. Το 1917 μÜλιστα... ξαναπαντρεýεται και την ßδια χρονιÜ προÜγεται σε Γενικü ΕπιθεωρητÞ Ασφαλεßας. Χρησιμοποιþντας κι Üλλοτε üχι, την υψηλÞ του θÝση στην αστυνομßα, ανÜλογα τα συμφÝροντα της εξουσßας του, ανακατευüταν Þ üχι σε διÜφορα -Averesco, Codrianu, the Iron Guard, the Nazis, the Communists- γιατß πßστευε βαθιÜ μÝσα του πως η εξουσßα μετρÜ κι Ýχει πÜντα δßκιο. ¸τσι απαßτησε να πÜρει διαζýγιο απü τη ΤερÝζ και να της πÜρει και τα παιδιÜ. ΠρÜγμα που κατÜφερε τελικÜ.
     ¸τσι ο μικρüς ΕυγÝνιος επÝστρεψε στη Ρουμανßα με την αδελφÞ του και πÞγανε να μεßνουνε με τον πατÝρα τους, το ΜÜη του 1925, μετÜ το διαζýγιο των γονιþν του. Η σχÝση του με τους γονεßς του πατÝρα του Þταν Üσχημες κι ειδικÜ με τη γιαγιÜ του, που δεν αγαποýσε τα παιδιÜ κι Þταν εκεßνη που 'διωξε τελικÜ την αδελφÞ του, η οποßα πÞγε να μεßνει με τη μητÝρα στο ΒουκουρÝστι, που τþρα εργαζüταν ως υπÜλληλος σε τρÜπεζα. ¼ταν η Μαριλßνα διþχθηκε απü το σχολεßο, η μητÝρα κατÜφερε να τη βÜλει στην ßδια τρÜπεζα που εργαζüτανε κι εκεßνη. Η Μαριλßνα πÝρασε üλη της τη ζωÞ στη Ρουμανßα üπου παντρεýτηκε 2 φορÝς χωρßς ν' αποκτÞσει παιδιÜ και διατÞρησε λιγοστÝς επαφÝς με τον αδερφü της, üταν αυτüς πÞγε να ζÞσει στη Γαλλßα. Ο πατÝρας αν κι Þδη πλοýσιος, αρνιüτανε πεισματικÜ να πληρþσει οτιδÞποτε για την υποστÞριξÞ της.
     Λßγον αργüτερα, το 1926, Ýφυγε κι αυτüς απü το σπßτι, μετÜ απü μια βßαιη αντιπαρÜθεση με τον πατÝρα κι Ýπιασε Ýνα επιπλωμÝνο δωμÜτιο στο διαμÝρισμα της αδελφÞς του πατÝρα του. Ο πατÝρας του 'στελνε χρÞματα που και που και χρησιμοποιοýσε την επιρροÞ του να τονε βοηθÞσει να σπουδÜσει μηχανικüς, üπως ονειρευüταν, αλλÜ ο ΕυγÝνιος προτιμοýσε σαφþς τη λογοτεχνßα και τη ποßηση. ΜετÜ τις σπουδÝς του στο Saint Sava (Sfântul Sava) National College ο ΕυγÝνιος πÝτυχε να πÜρει μπακαλορεÜ στη β'βÜθμια σχολÞ της Craiova, το 1928. Τüτε Ýκανε ντεμποýτο στη ποßηση με τις "Σημειþσεις Του ΠαπαγÜλου" (Bilete de papagal - parrot-notes), üπου Ýκανε εντýπωση με τη λεπτÞ του μορφÞ. ΤÝλειωσε γαλλικÞ λογοτεχνßα στο ΠανεπιστÞμιο Βουκουρεστßου στα 1928-33 κι Ýγινε καθηγητÞς γαλλικÞς γλþσσας, ενþ παρÜλληλα Ýγραφε στα αβÜν-γκαρντ περιοδικÜ της εποχÞς. Το 1ο Üρθρο Þτανε στο Zodiac Review το 1930.
     Εκεß γνþρισε κι Ýγινε φßλος τους: Emil Cioran και Mircea Eliade. Επßσης την ßδια εποχÞ συνδÝθηκε με μια φοιτÞτρια της φιλοσοφßας και νομικÞς, τη Ροντßκα. Το 1931 Ýγραψε μερικÝς ελεγεßες εμπνευσμÝνες απü τον Francis Jammes, με τßτλο "Elegii Pentru Fiinte Mici" (Elegies for tiny beings - Ελεγεßες Για ΑσÞμαντες ΥπÜρξεις). ΜÝχρι και το 1935 Ýγραψε Üρθρα στα: reviews Vremea (Time), Azi (Today), Floarea de Foc (Flower of Fire), Viata Literara (Literary Life), România Literara (Literary Romania), στο εβδομαδιαßο αντιφασιστικü περιοδικü Critica, και στα: Axa (the Axis), Fapta (the Fact), Ideea, Româneasca, Zodiac, Facla (the Torch), Universul Literar (Literary Universe), Nu (No!), (Üρθρα και σημειþσεις ημερολογßου). ΑυτÜ τα τελευταßα προκαλÝσανε σκÜνδαλο στη Ρουμανßα για τις θÝσεις τους για τις Þδη εγκαθιδρυμÝνες αξßες στη ρουμανικÞ λογοτεχνßα: Tudor Arghezi, Ion Barbu, Camil Petrescu, Mircea Eliade. Ωστüσο αυτÜ τα Üρθρα βραβεýτηκαν απü το Royal Foundations Publishing House, απü τον πρωτοκαθÞμενο θεωρητικü και λογοτεχνικü κριτικü Tudor Vianu.
     Στις 8 Ιουλßου 1936 παντρεýτηκε τη Ροντßκα ΜπουριλεÜνου (Rodica Burileanu), κÜνανε μÞνα μÝλιτος στη ΚονστÜντζα και στην ΕλλÜδα. 3 μÞνες μετÜ το γÜμο η μητÝρα του πÝθανε απü εγκεφαλικü. Ο ΕυγÝνιος τüτε εργαζüτανε σα δÜσκαλος γαλλικþν στη Cernavoda, επßσης ασχολιüταν με το Ορθüδοξο σεμινÜριο της Curtea de Arges και το κεντρικü σεμινÜριο στο ΒουκουρÝστι. Απασχολιüταν επßσης και στο Υπουργεßο Παιδεßας ως υπεýθυνος στις διεθνεßς σχÝσεις. Στα 1937-8 βρισκüτανε σε ρÞξη σε κρßσιμα ζητÞματα με το περιοδικü Facla Review, Ýγραφε Üρθρα στο Universul Literar, στην ημερÞσια λογοτεχνικÞ εφημερßδα Rampa (the Stage) και στο Parerile Libere (Free Opinions). Το Üρθρο του "Vocabulary of Criticism" δημοσιεýτηκε στη Vremea το 1938.
     ΕπιστρÝψανε στη Γαλλßα το 1938, για τη το διδακτορικü του με θÝμα: "Αμαρτßα & ΘÜνατος Στη ΓαλλικÞ Ποßηση ΜετÜ Τον ΜποντλÝρ" που δε θα καταφÝρει να τελειþσει ποτÝ. Του τρÜβηξε τη προσοχÞ το γρÜψιμο των: Emmanuel Mounier, Berdiaev, Jacques Maritain, Gabriel Marcel. Το 1939 γνωρßζει τον Henri Thomas που 'τανε πßσω απ' την ομÜδα που στελÝχωνε το Esprit Review. Μεταβαßνει στη Μασσαλßα κι Ýχει επαφÝς με τους Les Cahiers du Sud και Léon-Gabriel Gros. Απ' το Παρßσι στÝλνει Üρθρα στη λογοτεχνικÞ & κριτικÞ επιθεþρηση Viata Româneasca (Romanian Life). ΕπισκÝπτεται το La Chapelle Anthenaise να ξαναβρεß και να θυμηθεß το χαμÝνο του παιδικü παρÜδεισο.
     Με το ξÝσπασμα του Β' Παγκ. Πολ. το 1939 επιστρÝφει στη Ρουμανßα κι αναλαμβÜνει καθηγητÞς γαλλικþν στο Sfântul Sava στο ΒουκουρÝστι. Η κατÜσταση üμως εκεß εßναι χÜλια, μετανιþνει πικρÜ που παρÜτησε τη Γαλλßα. ΜετÜ απü πολλÝς προσπÜθειες καταφÝρνει να επιστρÝψει το ΜÜη του 1942, με τη σýζυγο, ευχαριστþντας τους φßλους που τονε βοηθÞσανε σ' αυτü. Στην αρχÞ Ýμεινε στη Μασσαλßα στο Hôtel de la Poste, Ýχοντας τρομερÝς οικονομικÝς δυσχÝρειες. ΜεταφρÜζει, παρουσιÜζει και προλογßζει τη νουβÝλα, "Urcan Batrânul" (Father Urcan) του Pavel Dan (1907-37). ΠροσλαμβÜνεται στην υπηρεσßα κουλτοýρας απü το Royal Legation of Romania στο Vichy. Η κüρη του Μαρß-Φρανς (Marie-France) γεννιÝται στις 26 Αυγοýστου 1944 και της γρÜφει μερικÝς αντισυμβατικÝς παιδικÝς ιστορßες. Εγκαθßσταται με την οικογÝνειÜ του στο Παρßσι στη rue Claude-Terrace 38, θα μεßνει εκεß μÝχρι το 1960, αφοý πÜρει και τη γαλλικÞν υπηκοüτητα το 1950.
     ΟικονομικÝς δυσχÝρειες, δυσκολßες στην εργασßα, εργÜζεται σε κÜποιον εκδüτη και στα 1945-9 μεταφρÜζει το Ýργο του Urmoz (1883-1923), ΡουμÜνου ποιητÞ και πρωτοπüρου στο σουρεαλισμü. Κεßνη την εποχÞ, η οικογÝνεια λÜμβανε λιγοστÞ χρηματικÞ βοÞθεια απü κεßνον. Ο πατÝρας του πÝθανε τον Οκτþβρη/ΝοÝμβρη του 1948, -12 Ýτη μετÜ το θÜνατο της μητÝρας. ¼πως κι ο ΜπÝκετ, εμφανßστηκε σχετικÜ αργÜ στο θÝατρο και μÜλιστα σχεδüν κατÜ τýχη! ΘÝλοντας να μÜθει αγγλικÜ, διαπßστωσε τη κενüτητα των φρÜσεων-κλισÝ του βιβλßου μαθημÜτων αγγλικÞς και ξεκßνησε να το σατιρßσει χρησιμοποιþντας τÝτοιες ακριβþς φρÜσεις κενÝς συναισθημÜτων. ¸τσι το 1948 γρÜφει το 1ο του θεατρικü "Η ΦαλακρÞ Τραγουδßστρια" (La Cantatrice Chauve) με τον υπüτιτλο «αντι-θÝατρο» κι αγγλικü τßτλο "The Bald Soprano". ΠαρουσιÜστηκε στις 11 ΜÜη 1950 σε σκηνοθεσßα Nicolas Bataille στο Théâtre des Noctambules. Απ' τις μεγαλýτερες θεατρικÝς αποτυχßες, μÝχρι που τον ανακÜλυψε η κριτικÞ πÝνα κυρßως των Jean Anouilh και Raymond Queneau, που παινÝσαν το Ýργο, τον παρομοιÜσαν μ' Üλλους μεγÜλους της εποχÞς: André Breton, Luis Buñuel, Arthur Adamov και Mircea Eliade κι Ýτσι η παρωδßα αυτÞ Ýμελλε να σημαδÝψει το σýγχρονο θÝατρο και να τον αναγορεýσει σ' Ýναν απ' τους προκαθÞμενους του θεÜτρου του παραλüγου. Χρησιμοποιεß üνειρο κι εφιÜλτη, φÜρσα και δρÜμα, αμιγþς μπλεγμÝνα, το παρÜξενο και τραγελαφικü, το παρÜλογο και το γκροτÝσκο σαν üχημα για την ανελÝητη σÜτιρα, το ιδιüρρυθμο χιοýμορ και τη μεταφυσικÞ σκÝψη που διατρÝχουν üλα τα Ýργα του.
     Στο "ΜÜθημα" (La Lecon, 1950), ο δÜσκαλος κυριαρχεß της μαθÞτριÜς του με τη γλωσσικÞ του ανωτερüτητα και τελικÜ τη σκοτþνει. Στις "ΚαρÝκλες" (Les Chaises, 1952), Ýνα γηραιü ζεýγος θÝλει να μεταδþσει την εμπειρßα ολÜκερης της ζωÞς του, προσκαλþντας μια συγκÝντρωση ενüς πλÞθους, που üμως δε φτÜνει ποτÝ, συμβολιζüμενον ωστüσο με τον ολοÝνα αυξανüμενον αριθμü κενþν καθισμÜτων και τελικÜ καταφÝρνουν να μεταδþσουν το μÞνυμα με το θÜνατü τους, πεισμÝνοι πως το πλÞθος εßχεν Þδη φτÜσει, μüνο σ Ýναν Üνθρωπο, που -τß ειρωνεßα!- Þτο βραδýνους και κωφÜλαλος!
     ¢λλα Ýργα: "Ο Αμεδαßος Þ Πþς Να Το Ξεφορτωθεßτε" (Amedee ou comment s'en debarrasser 1953) "ΙÜκωβος Þ ΥποταγÞ" (1955) "Δολοφüνος Χωρßς ΑμοιβÞ" (1959) "Ο Ρινüκερος" (Rhinoceros 1960), που του χÜρισε παγκüσμια αναγνþριση, "Ο ΒασιλιÜς Πεθαßνει" (Le Roi se meurt 1962) "Δßψα & Πεßνα" (La Soif et la Faim 1964) "Παροξυσμüς Για Δυο ¹ Περισσüτερους" (Frenzy For Two Or More, 1965) "ΜακμπÝτ"  (Macbeth 1972) κλπ. ΤÝλος, Ýν απü τα μεταγενÝστερα Ýργα του εßναι το "Journeys Among Τhe Dead" (1980). Στο ΘÝατρο Του Παραλüγου τον ενÝταξε στο κριτικü του βιβλßο με τον ßδιο τßτλο, ο Martin Esslin, βÜζοντÜς τον μαζß με τους: Samuel BeckettΖαν ΖενÝ (Jean Genet)¢ρτουρ ΑντÜμοφ (Arthur Adamov).
     Τα πρþτα και πιο καινοτüμα Ýργα αυτÜ, απαλλαγμÝνα απ' üλα τα τεχνÜσματα ψυχολογßας και θεατρικüτητας, χαρακτηρßζονται προκλητικÜ, κριτικÜ, επαναστατικÜ. Οι θεατρικοß κþδικες καταστρατηγοýνται, η αριστοτελικÞ λογικÞ ανατρÝπεται, η επικοινωνιακÞ δýναμη της γλþσσας αμφισβητεßται, μ' αποτÝλεσμα να επικρατεß ασÜφεια και πολλαπλüτητα ερμηνειþν. Στα Ýργα αυτÜ αφθονοýν λεκτικÜ παιχνßδια, ξÝφρενος ρυθμüς, πολλαπλασιασμüς αντικειμÝνων, το γκροτÝσκο, που υποκρýπτουνε τις αδυναμßες του ανθρþπου, τα βαθýτερα ÝνστικτÜ του, τις αγωνßες του. ΕκφρÜζουνε δε το αßσθημα της αποξÝνωσης και την αδυναμßα και ματαιüτητα επικοινωνßας με σουρεαλιστικü και κωμικü τρüπο, παρωδþντας τον κομφορμισμü της αστικÞς τÜξης και τις κοινÝς θεατρικÝς φüρμες.
     ΜετÜ το 1958, τα Ýργα του κερδßζουνε σε σαφÞνεια και βÜθος καθþς περιορßζεται η φαντασßα και τ' ονειρικü στοιχεßο. Αυτü που τον απασχολεß πιüτερο εßναι η τραγικüτητα της ανθρþπινης ýπαρξης. Οι παραλογισμοß και το γκροτÝσκο παραχωροýνε τη θÝση τους σ' Ýργα üπως "Ο ΒασιλιÜς Πεθαßνει" (1962) "Δßψα & Πεßνα" (1965) "Παιχνßδια ΣφαγÞς" (1970) που επικρατοýν μεταφυσικοß προβληματισμοß κι απαισιοδοξßα. ΠαρÜλληλα, η πολιτικÞ, με την ευρεßα Ýννοια του üρου, του παρÝχει τη δυνατüτητα να γρÜψει Ýργα üπως "Ο Ρινüκερος", "ΜακμπÝτ", "ΜαξιμιλιÝν Κüλμπ" (1980) με θÝματα, αντßσταση στο φανατισμü, καταστρεπτικü πÜθος της εξουσßας αλλÜ κι αναγκαιüτητα ελευθερßας σκÝψης και δρÜσης ως υπÝρτατα αγαθÜ και μια νουβÝλα, "Ο Μüνος" (1973) βασισμÝνη στη ταινßα με τßτλο: "La Vase1971 και που ο ΙονÝσκο Ýπαιζε το κýριο ρüλο.
     Στο "Δολοφüνο Χωρßς ΑμοιβÞ" πρωτοπαρουσιÜζεται και πρωταγωνιστεß ο κεντρικüς Þρωας, ΜπερανζÝ, -που εμφανßζεται σε μια σειρÜ Ýργων του: "Ρινüκερος", "Ο ΒασιλιÜς Πεθαßνει", "Πεζüς Στον ΑÝρα". Αποτελεß σχεδüν αυτοβιογραφικÞ φιγοýρα, που εκφρÜζει απορßα κι αγωνßα για τη παρÜδοξη πραγματικüτητα. Εßναι αστεßος, αφελÞς κερδßζοντας Ýτσι τη συμπÜθεια του κοινοý. Στο Ýργο αυτü συναντÜ το ΘÜνατο με τη φιγοýρα ενüς εκτελεστÞ. Στο "Ρινüκερο" παρατηρεß τους φßλους που προσβÜλλονται απ' τον ιü της ρινοκερßτιδας, μεταμορφþνονται σε ρινüκεροι παραμÝνοντας στο τÝλος μüνος Ýναντι σ' αυτü το κýμα κομφορμισμοý. Σ' αυτü εκφρÜζει την απÝχθειÜ του για τον ιδεολογικü κομφορμισμü εμπνεüμενος απü την Üνοδο του φασισμοý τη 10ετßα του '30. Στο "Ο ΒασιλιÜς Πεθαßνει" παρουσιÜζεται ως ΒασιλιÜς ΜπερανζÝ Α', καθημερινÞ φιγοýρα που παλεýει να συμβιβαστεß με το θÜνατü του.
          Στις 4 Αυγοýστου 1950, Ýπαιξε τον ΣτεπÜν Τροφßμοβιτς στους "ΔαιμονισμÝνους" του ΝτοστογιÝφσκη, σε σκηνοθεσßα Nicolas Bataille. Η τÜση του προς τη περιπÝτεια, τη διασκÝδαση, τη δρÜση και το μηδενισμü, τον οδÞγησε γρÞγορα στους κüλπους του College of Pataphysics, üπου Ýγινε μÝλος και βρÝθηκε μαζß με τους: Boris Vian, Raymond Queneau, Jacques Prévert, Marcel Duchamp & Michel Leiris. Τα επüμενα χρüνια, πολλÜ απü τα Ýργα του θα δημοσιευτοýνε στο Cahiers du Collège de Pataphysique. Το 1958 αναγκÜστηκε να δþσει μια πολεμικÞ διαμÜχη, υπερασπιζüμενος τα Ýργα και τ' üραμÜ του, με τον Üγγλο κριτικü Kenneth Tynan απ' το The Observer. Το 1959 πÞρε μÝρος σε συζητÞσεις του Ελσßνκι για το πρωτοποριακü θÝατρο. Το 1965, το ανÝβασμα του "Παροξυσμοý Για Δυο ¹ Περισσüτερους" του, σε σκηνοθεσßα Nicolas Bataille, τονε βρßσκει πÜνω στο M/S France, να ταξιδεýει.
     Το 1966 σε μια πρωτοποριακÞ παρÜσταση-ανÜγνωση, στο εθνικü θÝατρο Théâtre de France, οι Maria Casarès, Jean-Louis Barrault & Ionesco, διαβÜζουν αδιüρθωτα χειρüγραφα κεßμενα. Το 1972 ανοßγει με ομιλßα του το Salzburg Festival. Το 1974 γßνεται επßτιμος διδÜκτωρ στο University of Warwick (UK) και το 1975 στο University of Tel-Aviv. ΝοÝμβρης 1976 συμμετÝχει σε στρογγυλü τραπÝζι μαζß με τους Tom Bishop, Emmanuel Jacquart, Françoise Koutilsky & Rosette Lamont, με ακροατÞριο Üνω των 900 ατüμων. 3-13 Αυγοýστου 1978: 10ημερßδα ΙονÝσκο: οι κýριοι ειδικοß για το Ýργο του απ' üλο τον κüσμο, (Claude Abastado, Roger Bensky, Mircea Eliade, Martin Esslin, Henri Gouhier, Jeanyves Guérin, Gelu Ionescu, Emmanuel Jacquart, Pierre Larthomas, Michel Lioure, Yves Moraud, Jean Onimus, Michel Pruner, Paul Vernois, Colette Weil), συγκεντρωθÞκανε σ' Ýνα πýργο στη Νορμανδßα. Τη συγκÝντρωση εßχανε συγκαλÝσει ο Paul Vernois κι η κüρη του Marie-France Ionesco και τßμησαν με τη παρουσßα τους ο Eugène κι η Rodica, τις 2 τελευταßες μÝρες. Απ' τη συμμετοχÞ των παρευρισκομÝνων στις συζητÞσεις και τα σχüλια, γρÜφτηκε βιβλßο με τßτλο: "Ionesco: Situation Et Perspectives".
     ΓενÜρη/ΦλεβÜρη 1982 Ýδωσε σειρÜ διαλÝξεων στο ΠανεπιστÞμιο Βüννης κι Ýλαβε απü κει το German Order of Merit. 15 ΔεκÝμβρη, επ' ευκαιρßα των εορτασμþν της 100τÞς επετεßου γÝννησης της Virginia Woolf, παßχτηκε το "Freshwater" της, στο George-Pompidou Centre, με το ακüλουθο καστ: Jean-Paul Aron, Florence Delay, Guy Dumur, Viviane Forrester, Eugène & Rodica Ionesco, Alain Jouffroy. Με το ßδιο καστ, το Ýργο παßχτηκε και: 20-21 Οκτþβρη 1983, New York University (με προσθÞκη και των: Erika Kralik, Joyce Mansour, Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute, S. Wilson), 7 ΝοÝμβρη 1983, Théâtre du Rond-Point, 26-27 ΝοÝμβρη 1983, Riverside, London και 4-5 Ιουλßου 1984 στο Spoleto Festival.
     21-23 Απρßλη 1983 εßναι επßτιμος καλεσμÝνος στο 7ο ΣυνÝδριο American-Romanian Academy of Arts & Sciences στο Davis California με προεδρεýοντα τον Richard Coe, οι 2 Üλλοι επßτιμοι προσκεκλημÝνοι Þταν οι: Martin Esslin & Emmanuel Jacquart. ΑλλÜ η υγεßα του Þτανε πÜντα εýθραυστη, Ýτσι νοσηλεýτηκε με διαβητικü κþμα για 2 μÝρες το ΦλεβÜρη του 1984. Κüντρα σ' αυτü üμως ταξßδεψε σε πολλÝς χþρες και στις ΗΠΑ, τον ßδιο χρüνο, δßνοντας διαλÝξεις και την ßδια χρονιÜ γßνεται Αξιωματικüς στη Λεγεþνα Της ΤιμÞς. Τον ΜÜη του 1985 Ýγινε μÝλος του συμβουλßου του Venice Film Biennial. Το ΝοÝμβρη Ýλαβε μÝρος σε συνÝδρια για τα ανθρþπινα δικαιþματα στη ΒÝρνη και μÝχρι τον επüμενο Ιοýλιο Ýμεινε και ζωγρÜφιζε στο St. Gallen Switzerland, üπου επÝστρεψε ξανÜ να ζωγραφßσει το ΦλεβÜρη του 1987. 23 ΦλεβÜρη του 1987 το Théâtre de la Huchette γιüρτασε τη 30ετÞ απüδοσÞ του, παρουσßα του ζεýγους ΙονÝσκο κι üλων των ηθοποιþν που 'χανε λÜβει μÝρος στις παραστÜσεις: "ΦαλακρÞ Τραγουδßστρια" και "ΜÜθημα"!
     Το ΦλεβÜρη του 1989 νοσηλεýεται ξανÜ, πρÜγμα που τον απÝτρεψε να δρÜσει για την υπερÜσπιση ανθρωπßνων δικαιωμÜτων στη Ρουμανßα. Στη θÝση του διÜβασε τη διακÞρυξÞ του, η κüρη του Μαρß-Φρανς! ΑρχÝς ΜÜρτη, συνυπογρÜφει τη διακÞρυξη μαζß με τον ΜπÝκετ κι Üλλους 710 συγγραφεßς απ' üλο τον κüσμο, για το δικαßωμα να εκφρÜζει κανεßς τη γνþμη του λεýτερα. 30 ΔεκÝμβρη γßνεται επßτιμο μÝλος της French Writer's Union μαζß με τον Cioran. 27 ΝοÝμβρη 1992 σε τελετÞ που 'γινε στο Παρßσι, γßνεται επßτιμος διδÜκτωρ του Uniwersytet Śląski Katowice της Πολωνßας. ¸γινε μÝλος της CIEL (Comité international des ecrivains pour la libertéΔιεθνÞς ΕπιτροπÞ ΣυγγραφÝων για την Ελευθερßα) που ελÝγχει και διεκδικεß παγκοσμßως τη διατÞρηση των ανθρωπßνων δικαιωμÜτων σ' üλες τις χþρες και την ελευθερßα üλων των επιστημüνων, καλλιτεχνþν & συγγραφÝων.
     ¼πως οι Σω & Μπρεχτ, συνÝβαλε στο θÝατρο με θεωρητικÝς μελÝτες, κυρßως απüπειρες να διορθþσει τους κριτικοýς που εßχανε παρεξηγÞσει το Ýργο του κι Ýτσι επηρÝαζαν εσφαλμÝνα το κοινü, üπως τα: "Notes & Counternotes" (1962), "Fragments of a Journal" (1966). Ο ΙονÝσκο υπÞρξεν ο 1ος συγγραφÝας που το Ýργο του εκδüθηκε üσο Þτανε στη ζωÞ (1991) απ' τη περßφημη ΒιβλιοθÞκη ΠλειÜδος. Στις 22 ΓενÜρη 1970 εξελÝγη μÝλος της ΓαλλικÞς Ακαδημßας, παßρνοντας τη θÝση του εκλιπüντος Jean Paulhan. Στις 25 ΦλεβÜρη 1971 γßνεται η επßσημη αποδοχÞ του σα μÝλος της ΓαλλικÞς Ακαδημßας. Ομιλßα αποδοχÞς του ΙονÝσκο κι απαντητικÞ απü τον Jean Delay.
     ΚÝρδισεν επßσης πολυÜριθμα βραβεßα και διακρßσεις:

1959: Tours Festival Prize
1963: Prix Italia
1966: Society of Authors Theatre Prize
1969: Grand Prix National for theatre
1969: Monaco Grand Prix
1970: Austrian State Prize for European Literature
1973: Jerusalem Prize and honorary Doctoral Degrees from New York University & the Universities of Leuven Warwick & Tel Aviv.

1976: Max Reinhardt-medal (50η επÝτειος ΦεστιβÜλ ΣÜλτσμπουργκ)
1982: German Order of Merit
1985:
Medal Of Mayenne (Απρßλης)

1985: Medal Of Flèche (16 Απρßλη)
1985: Monte-Carlo International Prize of Contemporary Art (ΜÜης)
1985: T. S. Eliot-Ingersoll-prize, Chicago (22 ΝοÝμβρη, παρουσßα Σολ ΜπÝλοου -Saul Bellow- & ΜιρτσÝα ΕλιÜντε)
1987: medal of the city of Paris (ΜÜρτης)
1987: medal of Saint-Etienne (Οκτþβρης)
1987: medal of Saint-Chamond (Οκτþβρης)
1989: Molière prize (μαζß με τον Jacques Mauclair)

     ΠÝθανε στο σπßτι του στο Παρßσι στις 28 ΜÜρτη 1994, σ' ηλικßα 85 ετþν και θÜφτηκε στο ΚοιμητÞρι του ΜονπαρνÜς.

 "Σε Ικετεýω -δε ξÝρω ποιüν! Ελπßζω- Ιησοý ΧριστÝ!"
     Η τελευταßα του κατοικßα, φÝρουσα και τη τελευταßα του φρÜση-μÞνυμα!


================


                                             Ο Ρινüκερος

σε 3 πρÜξεις & 4 εικüνες

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ
ΖΑΝ
ΜΠΕΡΑΝΖΕ
ΓΚΑΡΣΟΝΑ
ΜΠΑΚΑΛΗΣ
ΓΕΡΑΚΟΣ
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ
ΚΑΦΕΤΖΗΣ
ΝΤΕΖΗ
ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΠΙΓΙΟΝ
ΝΤΙΝΤΑΡ
ΜΠΟΤΑΡ
Κα ΒΟΔΑΡ
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ
Η γυναßκα ΓερÜκου
ΠολλÜ κεφÜλια ρινüκερων

                                               1η ΠΡΑΞΗ

    
Πλατεßα σε μια μικρÞ επαρχιακÞ πüλη. Στο βÜθος, Ýνα σπιτüπουλο με ισüγειο κι Ýναν üροφο. Το ισüγειο δεßχνει πως πρüκειται για μπακÜλικο. Η εßσοδüς του εßναι τζαμωτÞ, με δυο-τρßα σκαλοπÜτια. ΠÜνω απ' τη τζαμαρßα υπÜρχει ταμπÝλα που γρÜφει πεντακÜθαρα
«Παντοπωλεßο». Στο πρþτο πÜτωμα δυο παρÜθυρα. Εßναι τα παρÜθυρα του σπιτιοý του ΜπακÜλη. Το μπακÜλικο βρßσκεται, λοιπüν, στην Üκρη της σκηνÞς, προς τ' αριστερÜ, κοντÜ στα παρασκÞνια. ΠÜνω απü το σπßτι διαγρÜφεται το καμπαναριü μιας εκκλησßας, κÜπως απομακρυσμÝνης. ΑνÜμεσα στο μπακÜλικο και στη δεξιÜ μεριÜ ξεκινÜ Ýνα μικρü δρομÜκι. Στα δεξιÜ λßγο πλÜγια, η πρüσοψη ενüς καφενεßου. Το καφενεßο διαθÝτει και πρþτον üροφο, μ' Ýνα παρÜθυρο. Μπρος στο φαρδý πλακüστρωτο του καφενεßου, αρκετÜ τραπεζÜκια με καρÝκλες που φτÜνουν μÝχρι τα μισÜ της σκηνÞς. ΑνÜμεσÜ τους Ýνα γερασμÝνο, κακομοιριασμÝνο δÝντρο. ΓαλÜζιος ουρανüς, εκτυφλωτικü φως, τοßχοι κÜτασπροι. ΚυριακÞ. Σχεδüν μεσημÝρι μιας καλοκαιριÜτικης μÝρας. Ο Ζαν κι ο ΜπερανζÝ θα καθÞσουν αργüτερα σ' Ýνα απ' τα τραπÝζια. Πριν απ' το Üνοιγμα της αυλαßας ακοýγονται καμπÜνες, που σταματÜνε σε λßγα λεπτÜ. ¼πως ανοßγει η αυλαßα μια γυναßκα με Üδειο καλÜθι για ψþνια στο 'να μπρÜτσο και μ' Ýνα γÜτο στ' Üλλο, διασχßζει σιωπηλÜ τη σκηνÞ απ' τα δεξιÜ προς τ' αριστερÜ. Στο πÝρασμÜ της η ΜπακÜλισσσα ανοßγει τη πüρτα του μαγαζιοý της και τη παρακολουθεß με το βλÝμμα.

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ΜÜλιστα! Την εßδες τη ξιπασμÝνη! (Στον Üντρα της που 'ναι μες στο μαγαζß). Μου τρÝχει στα Σοýπερ ΜÜρκετ! Δε καταδÝχεται πια να ψωνßσει απ' το κουτσομÜγαζü μας!

   (Η ΜπακÜλισσα ξαναμπαßνει στο μαγαζß κι η σκηνÞ μÝνει για λßγα δευτερüλεπτα Üδεια. Απ' τα δεξιÜ προχωρεß ο Ζαν και συγχρüνως, απü τ' αριστερÜ, ο ΜπερανζÝ. Ο Ζαν εßναι ντυμÝνος με ιδιαßτερη φροντßδα: καφÝ κοστοýμι, κüκκινη γραβÜτα, ημßσκληρο κολÜρο, καπÝλο ασορτß. Το πρüσωπο εßναι λßγο ηλιοκαμÝνο. Παποýτσια καναρινιÜ, γυαλισμÝνα στη τρßχα. Ο ΜπερανζÝ εßναι αξýριστος, χωρßς καπÝλο, με μαλλιÜ που ανεμßζουνε και ροýχα στραπατσαρισμÝνα. ΕμφÜνιση λßγο μποÝμ κι ατημÝλητη. Δεßχνει κουρασμÝνος, νυσταγμÝνος και κÜθε λßγο και λιγÜκι χασμουριÝται)

ΖΑΝ: (Καθþς προχωρεß απü δεξιÜ) ΕπιτÝλους τον βρÞκες το δρüμο, ΜπερανζÝ!
ΜΠ: (Καθþς προχωρεß απü αριστερÜ) ΚαλημÝρα σου, Ζαν!
ΖΑΝ: ¼πως πÜντοτε, με το πÜσο σου (κοιτÜ το ρολüι του χεριοý του) Εßχαμε πει εντεκÜμιση και κοντεýει μεσημÝρι.
ΜΠ: Ζητþ συγγνþμη. ΠεριμÝνεις πολý þρα;
ΖΑΝ: ¼χι δα, σε ξÝρω. Μüλις τþρα Þρθα. (ΚÜθονται σ' Ýνα τραπεζÜκι του καφενεßου)
ΜΠ: Ωραßα, να μη με τρþνε και μÝνα τýψεις, αφοý κι εσý...
ΖΑΝ: Να σε φÜνε τýψεις και μαμοýνια. Το ξÝρεις üτι δε μ' αρÝσει να περιμÝνω κι οýτε Ýχω καιρü για χÜσιμο. Σ' Ýμαθα πια. ΠοτÝ δεν Ýρχεσαι στην þρα σου. Δεν εßμαι κορüιδο λοιπüν, Ýρχομαι κι εγþ τη στιγμÞ που λογαριÜζω üτι θα 'χω την ευτυχßα να σε βρω.
ΜΠ: ¸χεις δßκιο, δε λÝω... αλλÜ...
ΖΑΝ: Τß αλλÜ και ξαλλÜ; Θες τþρα να με πεßσεις üτι Ýρχεσαι στην þρα σου;
ΜΠ: Εγþ;... ποτÝ δε θα ισχυριζüμουνα κÜτι τÝτοιο. (κÜθονται)
ΖΑΝ: Μüνον αυτü σου 'λειπε!
ΜΠ: Τß θα πιεις;
ΖΑΝ: Να πιω; Απü τα χαρÜματα σ' Ýπιασε δßψα σÝνα;
ΜΠ: ΚÜνει τüση ζÝστη, ξεραθÞκανε τα πÜντα.
ΖΑΝ: Μια λαúκÞ σοφßα λÝει: "¼σο πιο πολý πßνεις τüσο πιüτερο διψÜς».
ΜΠ: Αν η λαúκÞ σοφßα φρüντιζε να μαζÝψει μερικÜ επιστημονικÜ συννεφÜκια στον ουρανü, θα 'κανε λιγüτερη ζÝστη και, κατÜ συνÝπεια, Θα διψÜγαμε και λιγüτερο.
ΖΑΝ: (κοιτÜζοντÜς τονε δýσπιστα) Τα επιστημονικÜ συννεφÜκια σε μÜραναν! ¸λα τþρα, δεν εßναι το νερÜκι που θα σε ξεδιψÜσει, αγαπητÝ μου ΜπερανζÝ...
ΜΠ: ΔηλαδÞ, τι υπαινßσσεσαι, αγαπητÝ μου Ζαν;
ΖΑΝ: ΞÝρεις πολý καλÜ. Μην κÜνεις πως δεν καταλαβαßνεις. Το λαρυγγÜκι σου πÜσχει απü ξηρασßα! Το λαρýγγι σου που μοιÜζει με ακüρεστη διψασμÝνη γη.
ΜΠ: Βρßσκω πως η σýγκριση που κÜνεις...
ΖΑΝ: (τονε διακüπτει) Μα επιτÝλους, δε βλÝπεις τη κατÜντια σου, ÜνθρωπÝ μου!
ΜΠ: Τη κατÜντια μου; Ποý τη βλÝπεις εσý;
ΖΑΝ: Για στραβü με περνÜς; Συ κοντεýεις να σωριαστεßς απü κοýραση. Ποιüς ξÝρει που οργßαζες πÜλι üλη νýχτα. Δε σταματÜς να χασμουριÝσαι, κουτουλÜς απü νýστα και...
ΜΠ: Ναι, με πονÜει λßγο το κεφÜλι μου!
ΖΑΝ: ΒρωμοκοπÜς κρασßλα.
ΜΠ: Δεν Ýχεις Üδικο. Εßναι αλÞθεια, με πονÜ λßγο κι ο λαιμüς μου.
ΖΑΝ: ΚÜθε ΚυριακÞ πρωß, τα ßδια ΠαντελÜκη μου τα ßδια ΠαντελÞ μου. Τþρα μεταξý μας και τις Üλλες μÝρες της εβδομÜδας δε πÜμε πßσω.
ΜΠ: Διαμαρτýρομαι. Μες στη βδομÜδα δε συμβαßνει τüσο συχνÜ. Ας üψεται το γραφεßο!
ΖΑΝ: Ορßστε και χωρßς γραβÜτα! Ποý την Ýχασες; Την Ýσπειρες στις ακολασßες σου;
ΜΠ: (βÜζει το χÝρι στο λαιμü του) Για κοßτα εßναι αστεßο, δε φορþ γραβÜτα, τß να την Ýκανα Üραγε;
ΖΑΝ: ΜÝνα ρωτÜς! (ΒγÜζει απü τη τσÝπη μια γραβÜτα) Να, φüρεσε αυτÞ 'δω.
ΜΠ: Σ' ευχαριστþ. Με υποχρεþνεις αφÜνταστα! (ΔÝνει τη γραβÜτα στο λαιμü)
ΖΑΝ: (καθþς ο ΜπερανζÝ δÝνει τη γραβÜτα μ' ευδαιμονßα) Κοßτα τα μαλλιÜ σου σα ΔρÜκουλας εßσαι. (Ο ΜπερανζÝ συμμαζεýει με τα δÜχτυλα τα μαλλιÜ του) ΠÜρε τη χτÝνα μου σε παρακαλþ. (ΒγÜζει απ' τη τσÝπη του μια τσατσÜρα)
ΜΠ: (Καθþς παßρνει τη τσατσÜρα) Ευχαριστþ. (Χτενßζεται αδιÜφορα)
ΖΑΝ: Εßσαι κι αξýριστος. Για δες τα χÜλια σου! (ΒγÜζει καθρεφτÜκι απ' τη τσÝπη του σακακιοý του και το δßνει στον ΜπερανζÝ που το παßρνει, κοιτÜζεται κι εξετÜζει τη γλþσσα του)
ΜΠ: Γλþσσα παποýτσι!
ΖΑΝ: (παßρνοντας το καθρÝφτη και ξαναβÜζοντÜς τον στη τσÝπη) Μη μου πεις, αλÞθεια; (Παßρνει και τη τσατσÜρα που του δßνει ο ΜπερανζÝ και τη βÜζει στη τσÝπη) Εσý, ανθρωπÜκο μου, θα πας απü κßρρωση του Þπατος.
ΜΠ: (ανÞσυχα) Λες;
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ που του δßνει πßσω τη γραβÜτα) Στη χαρßζω. Απü γραβÜτες να φÜνε κι οι κüτες.
ΜΠ: (με θαυμασμü) Συ ξÝρεις να φροντßζεις τον εαυτü σου!
ΖΑΝ: (συνεχßζει να κοιτÜ τον ΜπερανζÝ) Κοßτα ροýχα! Λες και βγÞκαν απ' τον κλßβανο. ΑξιοθρÞνητα. Κοßτα πουκÜμισο, μαýρο απü τη βρþμα! ¢σε πια τα παποýτσια σου. (Ο ΜπερανζÝ προσπαθεß να κρýψει τα παποýτσια του κÜτω απ' το τραπÝζι) Οýτε που σκÝφτεσαι να τα γυαλßσεις καμιÜ φορÜ. ΕξωφρενικÞ κατÜσταση! Η πλÜτη σου... φρßκη!
ΜΠ: Τß Ýχει η πλÜτη μου;
ΖΑΝ: ΚÜνε στροφÞ. Μπρος, στροφÞ, σου 'πα. Σε ποιü τοßχο πÞγες και τρßφτηκες; (Ο ΜπερανζÝ κÜνει μια νωχελικÞ κßνηση προς τον Ζαν) Αυτü πια, ε, üχι. Δε θα κουβαλÜω και βοýρτσα μαζß, θα ξεχεßλωναν οι τσÝπες μου. (Ο ΜπερανζÝ, πÜντα το ßδιο νωχελικÜ, προσπαθεß να τινÜξει τους ασβÝστες απ' το σακÜκι. Ο Ζαν τραβιÝται πßσω) Ε.. σιγÜ! Μα που κυλιüσουνα τÝλος πÜντων, μου λες;
ΜΠ: Ποý να θυμÜμαι.
ΖΑΝ: ΚατÜντια! Αυτü λÝγεται αξιοθρÞνητη κατÜντια. ΝτρÝπομαι που σ' Ýχω φßλο.
ΜΠ: ΚαλÜ τþρα, υπερβολÝς!
ΖΑΝ: Το λÝω και το πιστεýω.
ΜΠ: Αφοý το ξÝρεις Ζαν, μαραζþνω! Δε ξεδßνω με τßποτα σ' αυτÞ τη πüλη. Η δουλειÜ που κÜνω με καταπιÝζει! Οχτþ ολüκληρες þρες ρουτßνα στο γραφεßο κÜθε μÝρα, κÜθε μÝρα! Τß να μου κÜνουνε τρεις βδομαδοýλες διακοπÝς το καλοκαßρι. ¸τσι üταν Ýρχεται το ΣÜββατο νιþθω εξουθενωμÝνος. Το καταλαβαßνεις, θÝλω λßγο να ξεσκÜσω και...
ΖΑΝ: ¼λοι μας δουλεýουμε ανθρωπÜκο μου. Κι εγþ δουλεýω σαν üλο τον κüσμο! Κι εγþ ζω τη ρουτßνα τον οχτÜωρου στο γραφεßο. Κι εγþ Ýχω τρεις βδομÜδες διακοπÝς το χρüνο. Κι üμως ορßστε, με βλÝπεις; Γιατß Ýχω θÝληση που να με πÜρει ο διÜβολος!
ΜΠ: Με λüγια... Δε γßνεται να 'χουν üλοι τη δικÞ σου θÝληση. Εγþ δε τα καταφÝρνω. ΠοτÝ μου δε μπüρεσα να συμβιβαστþ με τη ζωÞ.
ΖΑΝ: ¼λοι πρÝπει να συμβιβÜζονται. Συ γιατß δε μπορεßς; Εßσαι κÜτι το ξεχωριστü;
ΜΠ: Δε θÝλω να πω αυτü, αλλÜ...
ΖΑΝ: (τον διακüπτει) ¸χω τα ßδια προσüντα με σÝνα κι üχι πως θÝλω να το παινευτþ, αλλÜ πιστεýω üτι στÝκομαι πολý πιο πÜνω απü σÝνα. Ανþτερος Üνθρωπος εßναι üποιος κÜνει το καθÞκον του.
ΜΠ: Ποιü καθÞκον;
ΖΑΝ: Το καθÞκον του... το καθÞκον ενüς υποδειγματικοý υπαλλÞλου, π.χ....
ΜΠ: Α! ΜÜλιστα! Το καθÞκον του υποδειγματικοý υπαλλÞλου...
ΖΑΝ: Και ποý γλεντοκüπαγες χτες βρÜδυ παρακαλþ; ΘυμÜσαι Þ το ξÝχασες;
ΜΠ: Εßχε τα γενÝθλιÜ του ο ΑυγουστÞς. Τονε ξÝρεις, ο φßλος μας ο ΑυγουστÞς.
ΖΑΝ: Ο φßλος μας ο ΑυγουστÞς; ΕμÝνα δε με κÜλεσε στα γενÝθλιÜ του ο φßλος μας ο ΑυγουστÞς! (Κεßνη τη στιγμÞ ακοýγονται απü μακριÜ πλησιÜζοντας üμως ολοÝνα, η ανÜσα και τα ποδοβολητÜ ενüς Üγριου Θηρßου, üπως κι Ýνα Üγριο μουγκρητü)
ΜΠ: Εγþ δε μπüρεσα να το αποφýγω. Θα 'ταν απü μÝρους μου μεγÜλη αγÝνεια.
ΖΑΝ: Εγþ, πþς δεν Þρθα;
ΜΠ: Τß να σου πω; ºσως γιατß δε σε κÜλεσε.
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (βγαßνοντας απ' το καφενεßο) ΚαλημÝρα! Τß θα πÜρουν οι κýριοι; (Ο θüρυβος Ýχει γßνει τρομερüς)
ΖΑΝ: (ξεφωνßζει σχεδüν για ν ακουστεß, χωρßς να συνειδητοποιεß απüλυτα τον τρομαχτικü θüρυβο) ΣωστÜ, σωστÜ. ΕμÝνα δε με κÜλεσε. Δε μου 'κανε τη τιμÞ. ΠÜντως, σε πληροφορþ και να με καλοýσε δε θα 'ρχüμουνα, γιατß... (Ο θüρυβος Ýχει γßνει ακüμα πιο φοβερüς) Μα τß συμβαßνει; (Το γρÞγορο ποδοβολητü ενüς δυνατοý και μεγÜλου ζþου Ýχει πλησιÜσει. Τþρα, ακοýγεται ακüμα και το λαχÜνιασμÜ του) Μα τß γßνεται;
ΓΚ: Ναι καλÝ, τß γßνεται;

   (Ο ΜπερανζÝ, πÜντα αδιÜφορος, χωρßς να δεßχνει πως ακοýει το παραμικρü, απαντÜ μ' απÜθεια στο Ζαν για ποιο λüγο δε τονε καλÝσανε. ΚουνÜ τα χεßλη, αλλÜ δεν ακοýγεται. Ο Ζαν τινÜζεται απüτομα, αναποδογυρßζει το κÜθισμα και κοιτÜ προς τ' αριστερÜ. Δεßχνει τρÝμοντας με το δÜχτυλο, ενþ ο ΜπερανζÝ πÜντα βαριεστημÝνα, παραμÝνει καθιστüς)

ΖΑΝ: Δεν εßναι δυνατüν! ¸νας ρινüκερος! (Ο τρομερüς θüρυβος απομακρýνεται το ßδιο γρÞγορα κι Ýτσι τþρα μπορεß ν' ακουστεß ο διÜλογος. Ο Ζαν επαναλαμβÜνει) Μα... Ýνας ρινüκερος.
ΓΚ: ΚαλÝ! ¸νας ρινüκερος!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (βγÜζοντας το κεφÜλι στη πüρτα του μαγαζιοý της) ΚαλÝ, ρινüκερος! (Στον Üντρα της που 'ναι στο μαγαζß) Τß κÜθεσαι; ΤρÝχα να δεις. ¸νας ρινüκερος. (¼λοι παρακολουθοýν με το βλÝμμα το θηρßο που καλπÜζει αριστερÜ)
ΖΑΝ: Αυτüς ορμÜ ακÜθεκτος, Θα γκρεμßσει τα πÜντα.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (μÝσα απü το μαγαζß) Ποý εßναι, ποý εßναι;
ΓΚΑΡ: (βÜζει τα χÝρια στη μÝση της) Αυτü πια!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (στον Üντρα της που 'ναι μÝσα) ΤρÝχα χριστιανÝ μου, Ýλα σου λÝω...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (την ßδια στιγμÞ βγÜζει το κεφÜλι) Μπα! ¸νας ρινüκερος.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (μπαßνει τρÝχοντας απü τ' αριστερÜ στη σκηνÞ) ¸νας ρινüκερος. ΚαλπÜζει ακÜθεκτος στο απÝναντι πεζοδρüμιο.

   (¼λ' αυτÜ απü τη στιγμÞ που λÝει ο Ζαν «¸νας ρινüκερος» λÝγονται σχεδüν ταυτüχρονα. Ακοýγεται το ξεφωνητü μιας γυναßκας, που αμÝσως παρουσιÜζεται και τρÝχει στο κÝντρο της σκηνÞς. Εßναι η ΝοικοκυρÜ, που βαστοýσε το καλÜθι. Μüλις φτÜνει στη μÝση της σκηνÞς, της πÝφτει απ' το χÝρι. Τα ψþνια σκορπßζονται, μια μπουκÜλα σπÜει. Η γυναßκα κρατÜ üμως το γÜτο πÜντα σφιχτÜ, με τ' Üλλο χÝρι)

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Αχ! Τß Üλλο θα δοýνε τα μÜτια μας!

   (¸νας κομψüς ΓερÜκος Ýρχεται τρÝχοντας απü τ' αριστερÜ, ακολουθþντας τη ΝοικοκυρÜ. Σπρþχνει τους πÜντες και χþνεται στο μπακÜλικο, ενþ ο Σοφολογιüτατος στηρßζεται στον τοßχο του βÜθους, αριστερÜ απü τη πüρτα του μαγαζιοý. Ο Ζαν κι η Γκαρσüνα εßναι üρθιοι. Αντßθετα, ο ΜπερανζÝ εßναι πÜντα καθισμÝνος κι απαθÞς. Αυτοß αποτελοýν Üλλη ομÜδα. Συγχρüνως, ακοýγονται απ' τ' αριστερÜ κι Üλλα ξεφωνητÜ, üπως και τρομοκρατημÝνα τρεχαλητÜ. Η σκüνη που 'χει σηκþσει το θηρßο στο πÝρασμÜ του πνßγει τη σκηνÞ)

ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (βγÜζοντας το κεφÜλι απ' το παρÜθυρο στο πÜνω πÜτωμα του καφενεßου) Μου λÝτε τß συμβαßνει;
ΓΕΡΑΚΟΣ: (Ενþ κρýβεται πßσω απü το ΜπακÜλη και τη ΜπακÜλισσα) ΕμÝνα με συγχωρεßτε!

   (Ο κομψüς ΓερÜκος φορÜ Üσπρες γκÝτες, τσüχινη ρεμποýπλικα και κρατÜ μπαστοýνι μ' ελεφÜντινη λαβÞ. Ο Σοφολογιüτατος, που 'χει κολλÞσει στον τοßχο, Ýχει μικρü γκρßζο μουστακÜκι, γυαλιÜ με κορδüνι και φορÜ ψÜθινο καπÝλο)

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (καθþς τη σπρþχνει, σπρþχνει κι αυτÞ τον Üντρα της, στον κομψü ΓερÜκο) Πρüσεχε, χριστιανÝ μου. Θα μου βγÜλεις κÜνα μÜτι με το μπαστοýνι σου.
ΜΙΙΑΚΑΛΗΣ: Με το μπαρδüν, αλλÜ λßγη προσοχÞ δε βλÜφτει, πþς να το κÜνουμε! (ΤελικÜ ο ΓερÜκος κρýβεται πßσω τους και φαßνεται μüνο το κεφÜλι του)
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (στο αφεντικü της) Εßδατε, Ýνας ρινüκερος!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (απ' το παρÜθυρο στη Γκαρσüνα) Τα μÜτια σου κÜνουνε πουλÜκια... (ΒλÝπει το ρινüκερο) Δεν εßναι δυνατüν!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ααααα! (Τα «ω!» και τα «α!» που ακοýγονται απü τα πρασκÞνια, δÝνονται σα δεýτερο ηχητικü εφÝ στο «Ααα!» της ΝοικοκυρÜς. Τα ψþνια πÜντα σκορπισμÝνα και το μπουκÜλι θρýψαλα αλλÜ δε σταματÜ να σφßγγει το γÜτο στην αγκαλιÜ) Το φτωχü μου το γατÜκι... πÞρε τÝτοια τρομÜρα!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (κοιτÜζοντας συνÝχεια το θηρßο που τρÝχει προς τ' αριστερÜ. Ο θüρυβος που κÜνει -μουγκρßσματα και ποδοβολητÜ- üλο κι εξασθενοýν. Ο ΜπερανζÝ νυσταγμÝνα, χωρßς να κÜνει καν τον κüπο να μιλÞσει, γυρßζει λßγο το κεφÜλι μ' Ýνα μικρü μορφασμü για ν' αποφýγει τη σκüνη) Αυτü πια, απ' τ' Üγραφα!
ΖΑΝ: (τραβιÝται προς τα πßσω κι αυτüς. Πολý πιο Ýντονα) Αυτü πια, απ' τ' Üγραφα! (Φτερνßζεται)
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στο κÝντρο της σκηνÞς, κοιτÜζοντας προς τ' αριστερÜ, τα ψþνια πÜντα σκορπισμÝνα γýρω) Αυτü πια... απ' τ' Üγραφα (Φτερνßζεται)
ΓΕΡΑΚΟΣ, ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ και ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (καθþς ο τελευταßος ανοßγει ξανÜ τη τζαμωτÞ πüρτα του μαγαζιοý του, που ο ΓερÜκος, στο βÜθος, εßχε κλεßσει πßσω του) Αυτü πια... απ' τ' Üγραφα!
ΖΑΝ: Αυτü πια... απ' τ' Üγραφα. (Στον ΜπερανζÝ) Εσý τον εßδες;

   (Ο θüρυβος που 'κανε ο ρινüκερος και τα μουγκρßσματÜ του ακοýγονται üλο και πιο μακρινÜ. ¼λοι üμως üρθιοι παρακολουθοýν με τα μÜτια το θηρßο εκτüς απ' τον ΜπερανζÝ που παραμÝνει πÜντα καθιστüς κι απαθÞς)

ΟΛΟΙ: (εκτüς απ' το ΜπερανζÝ) Αυτü πια... απ' τ' Üγραφα!
ΜΠ: (στον Ζαν) Ναι, μου φÜνηκε πως Þτανε κÜτι σα ρινüκερος. Μας Ýπνιξε στη σκüνη! (ΒγÜζει μαντßλι και φυσÜ τη μýτη του)
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Αυτü πια... απ' τ' Üγραφα! Μου 'κοψε τη χολÞ!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Το καλαθÜκι σας... τα ψþνια σας...

   (Ο ΓερÜκος πλησιÜζει τη ΝοικοκυρÜ, σκýβει, μαζεýει τα ψþνια που 'ναι σκορπισμÝνα γýρω και τη χαιρετÜ ευγενικÜ βγÜζοντας το καπÝλο)

ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ΠρωτοφανÝς... τι Üλλο Θα δοýν ακüμα τα μÜτια μας!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΠρωτÜκουστο!
ΓΕΡΑΚΟΣ: Θα θÝλατε να μου επιτρÝψετε να βÜλω Ýνα χερÜκι, να μαζÝψουμε τα ψþνια σας;
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στο ΓερÜκο) Σας ευχαριστþ πολý, κýριÝ μου, μüνο, σας παρακαλþ, φορÝστε το καπελÜκι σας. Α παπαπÜ! Ακüμα τρÝμω.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Η τρεμοýλα εßναι δεßγμα παραλογισμοý, πρÝπει να τη συγκρατεß η λογικÞ.
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΠÜει, χÜθηκε, δεν τον βλÝπουμε πια!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ, δεßχνοντας τον Σοφολογιüτατο) Ο φßλος μου απü δω εßναι φιλüσοφος, ορθολογιστÞς!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Εσý κατÜπιες τη γλþσσα σου;
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΚαλÝ εßδατε τι γρÞγορα που τρÝχουνε κÜτι τÝτοια ζωντανÜ!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στον Σοφολογιüτατο) Χαßρω πολý για τη γνωριμßα σας, κýριε.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (στον Üντρα της) Αχ, καλÜ να τα πÜθει! Για να μÜθει η ξιπασμÝνη, Üλλη φορÜ, να ψωνßζει απü μας!
ΖΑΝ: (στον ΚαφετζÞ και τη Γκαρσüνα) Εσεßς τß λÝτε για üλ' αυτÜ;
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Ευτυχþς που δεν πÞδησε απü την αγκαλιÜ μου, το χρυσü μου.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (απ' το παρÜθυρο, σηκþνοντας τους þμους) ΤÝτοια θεÜματα, πολý σπÜνια Ýχουμε τη τýχη ν' απολαýσουμε!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στον Σοφολογιüτατο, ενþ ο ΓερÜκος της μαζεýει τα ψþνια) Θα θÝλατε για μια στιγμοýλα, να κρατÞσετε το γατÜκι μου;
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (στον Ζαν) ΤÝτοιο ρινüκερο, δε ξανÜδα στη ζωÞ μου!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ, παßρνοντας το γÜτο αγκαλιÜ) Δε φαντÜζομαι να με γρατσουνßσει;
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στον Ζαν) ΧÜθηκε! Οýτε κομÞτης να 'τανε.
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στον Σοφολογιüτατο) Τß λÝτε, καλÝ! Του 'χω κομμÝνα τα νυχÜκια Κι εßναι Þμερο σαν αρνÜκι. (Στους Üλλους) ΠÜει και το κρασß! Κι Ýχει φτÜσει η τιμÞ του στα ýψη!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Κρασß Ýχω üσο θες. Και σε τιμÞ ευκαιρßας!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Εσý, δε μιλÜς; ΜουγκÜθηκες;
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) ¢σε τη ποιüτητα... ΔÝκα αστÝρων!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη Γκαρσüνα) ΧÜζεψες; ¢ντε, κουνÞσου, σÝρβιρε τους κυρßους. (Δεßχνει τον Ζαν και τον ΜπερανζÝ και τραβιÝται απü το παρÜθυρο).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στον Ζαν) Δε κατÜλαβα, για ποιü πρÜμα μιλÜς;
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (στον ΜπακÜλη) Τι κοιτÜς; ¢ντε τρÝχα να της φÝρεις Üλλη μπουκÜλα!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Μα, για το ρινüκερο... για τß Üλλο; Για το ΡΙ-ΝΟ-ΚΕ-ΡΟ!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με το μπαρδüν, αλλÜ, απü κρασß νÝκταρ! Και σε πλαστικÜ μπουκÜλια που δε σπÜνε... (Μπαßνει στο μαγαζß του).
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (χαúδεýοντας στην αγκαλιÜ του τη γÜτα) Το καλü μου το γατÜκι...
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (στον ΜπερανζÝ και τον Ζαν) Με τß θα ξεδιψÜσω τους κυρßους;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στη Γκαρσüνα) Δυο κονιÜκ!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΜÜλιστα. Δυο κονιÜκ, αμÝσως! (προχωρεß προς το καφενεßο).
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (μαζεýοντας τα ψþνια με τη βοÞθεια του γÝρου κυρßου) Αχ! Εßστε αξιαγÜπητος, κýριÝ μου!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Δυο κονιααÜκ! (Μπαßνει στο καφενεßο).
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Μα για σας θα 'κανα τα πÜντα, αγαπητÞ μου κυρßα! (Η ΜπακÜλισσα μπαßνει στο μαγαζß της).
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (στο γÝρο και στη ΝοικοκυρÜ που μαζεýουνε τα ψþνια) ΤοποθετÞστε τα μεθοδικÜ. Η μÝθοδος εßναι το παν.
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Σ' ακοýω, τß Ýχεις να πεις για το φαινüμενο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στον Ζαν μη ξÝροντας τι να πει) Τß να πω; Τßποτα. Μας γÝμισε σκüνη!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (βγαßνει απ' το μαγαζß, κρατþντας Ýνα μπουκÜλι κρασß. Στη ΝοικοκυρÜ) Ορßστε, σας Ýβαλα κι υπÝροχα μπρüκολα !
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (χαúδεýοντας πÜντα το γατß) ΚοýπεπÝ, κοýπεπÝ! Το καλü μου το γατÜκι!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Εκατü φρÜγκα παρακαλþ!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (πληρþνει τον ΜπακÜλη και γυρßζοντας προς το ΓερÜκο, που στο μεταξý Ýχει ξαναβÜλει üλα της τα ψþνια στο καλÜθι) Αχ! Με καταûποχρεþσατε! Αυτü Θα πει γαλατικÞ ευγÝνεια! Οι σημερινοß νÝοι εßναι γουροýνια üρθια!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (παßρνοντας τα χρÞματα απü τη ΝοικοκυρÜ) Με το μπαρδüν, αλλÜ, αν δεν Ýτρεχες στα Σοýπερ ΜÜρκετ, δε θα χρειαζüταν να περνÜς το δρüμο κι Ýτσι δεν Θα 'χες δυσÜρεστες συναντÞσεις. (Γυρßζει πÜλι στο μπακÜλικο).
ΖΑΝ: (που 'χει ξανακαθßσει, αλλÜ δεν Ýχει σταματÞσει να σκÝφτεται το ρινüκερο) ΠρωτοφανÝς! Απερßγραπτο!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (σηκþνει το καπÝλο και φιλþντας το χÝρι της ΝοικοκυρÜς) Κυρßα μου με κÜνατε πανευτυχÞ με τη γνωριμßα σας!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στο Σοφολογιüτατο) Σας ευχαριστþ αφÜνταστα, κýριε κι εκ μÝρους του γατιοý μου! (Ο Σοφολογιüτατος ξαναδßνει το γατß στη ΝοικοκυρÜ. Η Γκαρσüνα
Ýρχεται με τα ποτÜ
).

ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Τα κονιακÜκια σας, κýριοι!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Τß να σου πω; Εßσαι αδιüρθωτος!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Θα μποροýσα να σας συνοδεýσω για λßγο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στον Ζαν, δεßχνοντας την Γκαρσüνα που ξαναμπαßνει στο καφενεßο) ΛÜθος κατÜλαβε. Εγþ της ζÞτησα δυο αναψυκτικÜ! (Ο Ζαν σηκþνει τους þμους του περιφρονητικÜ, σαν να θÝλει να πει «ΚαλÜ, σε πιστÝψαμε»).
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στον ΓερÜκο) Δυστυχþς με περιμÝνει ο σýζυγüς μου, αγαπητÝ μου κýριε. Σας ευχαριστþ! Με συνοδεýετε μιαν Üλλη φορÜ!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Το ελπßζω απ' τα βÜθη της καρδιÜς μου αγαπητÞ μου κυρßα.
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (στον ΓερÜκο) Παρομοßως, κýριε. (Του κÜνει τα γλυκÜ μÜτια κι ýστερα φεýγει αριστερÜ)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸λα, η σκüνη κατακÜθισε... (Ο Ζαν ξανασηκþνει þμους του).
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στον Σοφολογιüτατο κοιτþντας τη ΝοικοκυρÜ που αποχωρεß) Τß γυναßκα!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Ακüμα δε μπορþ να συνÝλθω. ¸νας ρινüκερος!

   (Ο ΓερÜκος κι ο Σοφολογιüτατος προχωροýν αργÜ προς τα δεξιÜ, απ' üπου θα βγοýνε κι απü τη σκηνÞ. ΚουβεντιÜζουν Þρεμα).

ΓΕΡΑΚΟΣ: (στον Σοφολογιüτατο, ρßχνοντας μια τελευταßα μÜτια προς το μÝρος της ΝοικοκυρÜς) Σα φρεγÜδα μ' ολÜνοιχτα πανιÜ, Ýτσι;
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Θα σας αναλýσω το συλλογισμü μου...
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΑλÞθεια; Ανυπομονþ να τον ακοýσω!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Προσπαθþ μα δε καταφÝρνω να συνÝλθω. Το θεωρþ απαρÜδεκτο! (Ο ΜπερανζÝ χασμουριÝται)
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (στον ΓερÜκο) ¸νας συλλογισμüς συμπεριλαμβÜνει το κυρßως θÝμα, το δευτερεýον και φυσικÜ το συμπÝρασμα.
ΓΕΡΑΚΟΣ: Ποιü συμπÝρασμα; (Ο Σοφολογιüτατος κι ο ΓερÜκος βγαßνουν)
ΖΑΝ: Αρνοýμαι! Αποκλεßεται, αδυνατþ να το ξεπερÜσω!
ΜΠ: Αυτü το βλÝπω.. εßναι ολοφÜνερο... ρινüκερος. ΜÜλιστα, αγαπητÝ μου, πÝρασε Ýνας ρινüκερος!... ΑλλÜ τþρα πÜει... πÜει, χÜθηκε!
ΖΑΝ: Μα καταλαβαßνεις τι λες; Εßναι ανÞκουστο! ΠεριφÝρεται στη πüλη μας Ýνας ρινüκερος. ¸νας αδÝσποτος ρινüκερος! Κι εσý το δÝχεσαι σα να μη τρÝχει κÜστανο; Μα εßναι κÜτι, Θα Ýλεγα, ανεπßτρεπτο. (Ο ΜπερανζÝ χασμουριÝται) ΒÜζε τουλÜχιστον το χÝρι στο στüμα, κακομοßρη μου, üταν χασμουριÝσαι.
ΜΠ: ΚαλÜ, το ξÝρω. ¸χεις δßκιο. Θα 'πρεπε ν' απαγορεýεται. Εßναι κÜτι επικßνδυνο. ¸νας ρινüκερος δεν εßναι παßξε-γÝλασε. Αυτü δε το 'χα σκεφτεß. Μην ανησυχεßς üμως, πÜει, χÜθηκε τþρα πια!
ΖΑΝ: Θα 'πρεπε να διαμαρτυρηθοýμε στις ΚοινοτικÝς αρχÝς. Γιατß τις Ýχουμε τις κοινοτικÝς αρχÝς; Για φιγοýρα;
ΜΠ: (χασμουριÝται κι αμÝσως βÜζει το χÝρι στο στüμα) Ω, για φιγοýρα, με συγχωρεßς. 'Ισως ξÝρεις, αυτüς ο ρινüκερος να το 'σκασε απü κανÜ ζωολογικü κÞπο!
ΖΑΝ: ΒλÝπεις üνειρα ορθüς!
ΜΠ: Καθüλου, καθιστüς!
ΖΑΝ: Καθιστüς Þ ορθüς δεν Ýχει καμιÜ διαφορÜ!
ΜΠ: Διαφωνþ, υπÜρχει κÜποια διαφορÜ!
ΖΑΝ: Εδþ, δε πρüκειται για τη διαφορÜ!
ΜΠ: Τþρα δα, δεν εßπες, πως καθιστüς Þ ορθüς δεν Ýχει καμιÜ διαφορÜ;
ΖΑΝ: ΛÜθος κατÜλαβες. Ορθüς Þ καθιστüς εßναι Ýνα και το αυτü üταν κοιμÜσαι ολüρθος και βλÝπεις üνειρα...
ΜΠ: Το παραδÝχομαι, ονειρεýομαι.. Κι η ζωÞ τß εßναι; ¸να üνειρο!
ΖΑΝ: ΒλÝπεις üνειρα üταν λες üτι ο ρινüκερος το 'σκασε απü κÜποιο ζωολογικü κÞπο...
ΜΠ: Εγþ εßπα: ºσως...
ΖΑΝ: ...Ποιü ζωολογικü κÞπο βρε Üσχετε, αφοý δε διαθÝτουμε ζωολογικü κÞπο. Τονε καταργÞσαμε τüτε που μας θÝρισε üλα τα ζþα η πανοýκλα. ΝÞπιο Þμουν αλλÜ το θυμÜμαι!
ΜΠ: (με την ßδια αδιαφορßα) Τüτε ßσως να το 'σκασε απü κανÝνα τσßρκο.
ΖΑΝ: Ποιü τσßρκο;
ΜΠ: ΞÝρω κι εγþ; Απü κÜποιο πλανüδιο τσßρκο.
ΖΑΝ: Η Νομαρχßα απαγüρευσε στα πλανüδια τσßρκα να στÞνουνε τσαντßρια στη περιοχÞ μας. ¸χει να περÜσει τσßρκο απü 'δω, απü τα χρüνια που φορÜγαμε κοντÜ παντελονÜκια.
ΜΠ: (προσπαθεß να συγκρατÞσει το χασμουρητü χωρßς να τα καταφÝρνει) Τüτε, δεν αποκλεßεται να ζοýσε κρυμμÝνος, απü κεßνα τα χρüνια στα ελþδη δÜση της περιοχÞς.
ΖΑΝ: (σηκþνοντας τα χÝρια στον ουρανü) Στα ελþδη δÜση της περιοχÞς! Στα ελþδη δÜση της περιοχÞς! Εßσαι τελεßως Üσχετος, φßλε μου. Βυθßζεσαι üλο και πιüτερο στις καταστροφικÝς αναθυμιÜσεις του οινοπνεýματος!
ΜΠ: (με αφÝλεια) Αυτü εßναι αλÞθεια. Ανεβαßνουν απ' το στομÜχι μου!
ΖΑΝ: Κι Ýχεις χÜσει τ' αβγÜ και τα καλÜθια. Ποý τα 'δες, για να μη σε ξαναπþ Üσχετο, τα ελþδη δÜση στη περιοχÞ; Η επαρχßα μας Ýχει τ' üνομα "Η μικρÞ Καστßλλη" κι αυτü γιατß εßναι κατÜξερη σα τη ΣαχÜρα!
ΜΠ: (εκνευρισμÝνα κι αρκετÜ βαριεστημÝνα) Ε τüτε ποιüς ξÝρει; ºσως να 'χε κÜνει τη φωλιÜ του κÜτω απü κανÝνα βραχÜκι Þ ßσως να την Ýχτισε σε κανÝνα ξερüκλαδο!
ΖΑΝ: Αν Ýχεις την εντýπωση, αγαπητÝ μου, üτι τþρα μου πουλÜς πνεýμα, εßναι πολý φτηνü κι απατÜσαι οικτρÜ! Με τις κοτσÜνες που πετÜς καταντÜς κουραστικüς κι εßναι αδýνατο να σε πÜρω στα σοβαρÜ.
ΜΠ: Αυτü συμβαßνει σÞμερα, μüνο σÞμερα, εßναι γιατß, üπως ξÝρεις... (Δεßχνει το κεφÜλι του με μιαν αüριστη κßνηση)
ΖΑΝ: Το σÞμερα εßναι για σÝνα μüνιμη κατÜσταση.
ΜΠ: Τις Üλλες μÝρες δεν μου συμβαßνει στον ßδιο βαθμü.
ΖΑΝ: Απü χιοýμορ της δεκÜρας σκßζεις. Στο λÝω και στο υπογρÜφω.
ΜΠ: Εγþ δεν ισχυρßστηκα ποτÝ üτι...
ΖΑΝ: (τονε διακüπτει) Κι εγþ δεν ανÝχομαι να με δουλεýουνε ψιλü γαζß!
ΜΠ: (βÜζει το χÝρι στη καρδιÜ) Αυτü ποτÝ δε θα το επÝτρεπα στον εαυτü μου αγαπητÝ μου Ζαν.
ΖΑΝ: ΑγαπητÝ μου ΜπερανζÝ, το επιτρÝπεις και το παραεπιτρÝπεις.
ΜΠ: Α! üχι, αυτü ποτÝ δεν το επÝτρεψα!
ΖΑΝ: Κι üμως το επÝτρεψες πριν απü λßγο!
ΜΠ: Μα πþς σκÝφτηκες üτι πριν απü λßγο...
ΖΑΝ: ΣκÝφτηκα κÜτι που εßναι φαεινüτερον ηλßου.
ΜΠ: Μα σε διαβεβαιþνω üτι...
ΖΑΝ: Με δουλεýεις κανονικÜ.
ΜΠ: ΤελικÜ, εßσαι αγýριστο κεφÜλι!
ΖΑΝ: Ορßστε, τþρα με λες και ξεροκÝφαλο! ΑγαπητÝ μου ξεπÝρασες κÜθε üριο, με προσβÜλλεις δηλαδÞ απü πÜνω!
ΜΠ: Οýτε μια στιγμÞ δε μου πÝρασε απ' το μυαλü...
ΖΑΝ: Μυαλü; Ποιüς το'χασε για να το βρεις εσý;
ΜΠ: ¸νας λüγος παραπÜνω, αφοý δεν Ýχω μυαλü, πþς μπορþ να διανοηθþ να...
ΖΑΝ: ΥπÜρχουν πρÜγματα που περνÜν απ' το μυαλü και σ' αυτοýς που δε διαθÝτουνε κουκοýτσι!
ΜΠ: Αυτü εßναι αδýνατο!
ΖΑΝ: Γιατß παρακαλþ εßναι αδýνατο;
ΜΠ: Διüτι εßναι αδýνατο.
ΖΑΝ: ΕξÞγησε γιατß εßναι αδýνατο; Ισχυρßζεσαι πως μπορεßς να εξηγÞσεις τα πÜντα!
ΜΠ: ΠοτÝ δεν ισχυρßστηκα κÜτι τÝτοιο...
ΖΑΝ: Τüτε γιατß μου παριστÜνεις τον πολýξερο; Σε ξαναρωτþ γιατß με προσβÜλλεις;
ΜΠ: Μα δε σε προσβÜλλω. Το αντßθετο. ΞÝρεις πολý καλÜ πως σ' εκτιμþ ιδιαßτερα!
ΖΑΝ: Αφοý μ' εκτιμÜς, γιατß μου πας κüντρα; Λες üτι δεν εßναι επικßνδυνο ν' αφÞνουν Ýνα ρινüκερο να σουλατσÜρει αδÝσποτος στο κÝντρο της πüλης και μÜλιστα ΚυριακÞ πρωß, σ' þρα που στους δρüμους κυκλοφοροýν μικρÜ παιδιÜ και γÝροι Üνθρωποι.
ΜΠ: Πολλοß Ýχουνε πÜει στην εκκλησßα. Συνεπþς, δε διατρÝχουνε κανÝνα κßνδυνο και...
ΖΑΝ: Μου επιτρÝπεις... ΚυριακÞ πρωß υπÜρχει και το λαúκü παζÜρι!
ΜΠ: Μα εγþ δεν αρνÞθηκα πως εßναι επικßνδυνο ν' αφÞνουν Ýνα ρινüκερο να κüβει ανενüχλητος βüλτες στο κÝντρο της πüλης. Εßπα μüνο πως δεν εßχα σκεφτεß το μÝγεθος του κινδýνου. Απλοýστατα δεν εßχα καιρü να το σκεφτþ...
ΖΑΝ: Και πüτε σκÝφτεσαι συ;
ΜΠ: ΕντÜξει, συμφωνþ! ¸νας αδÝσποτος ρινüκερος εγκυμονεß κινδýνους.
ΖΑΝ: Εßναι κÜτι ανεπßτρεπτο!
ΜΠ: Συμφωνþ. Εßναι κÜτι ανεπßτρεπτο. Και μÜλιστα αληθινÞ παραφροσýνη. Αλλ' αυτü δεν εßναι σοβαρüς λüγος να τα βÜζεις μαζß μου για Ýνα παλιοθηρßο. Εγþ φταßω αν κÜποιο περισσοδÜχτυλο πÝρασε απü μπρος μας εντελþς τυχαßα; 'Ενα ηλßθιο τετρÜποδο που δεν αξßζει οýτε καν να καθüμαστε να το συζητÜμε. Κι επιπλÝον Þταν κι ανÜγωγο! ΑλλÜ üπως βλÝπεις εξαφανßστηκε. Κι αφοý εξαφανßστηκε εßναι σα να μην υπÜρχει. Δε πρÝπει να μας απασχολεß λοιπüν Ýνα θηρßο που δεν υπÜρχει. Ας αλλÜξουμε θÝμα, αγαπητÝ μου Ζαν, ας μιλÞσουμε για κÜτι Üλλο. ΥπÜρχουνε του κüσμου τα προβλÞματα που μποροýμε να κουβεντιÜσουμε. (ΧασμουριÝται και πιÜνει το ποτÞρι του) ¢ντε στην υγειÜ σου.

   (Την ßδια στιγμÞ, ο Σοφολογιüτατος κι ο ΓερÜκος μπαßνουν πÜλι απü δεξιÜ στη σκηνÞ. Θα προχωρÞσουν συζητþντας και, τελικÜ, θα καθÞσουν, αργüτερα, σ' Ýνα τραπεζÜκι, λßγο απομακρυσμÝνοι απü τον ΜπερανζÝ και τον Ζαν, δεξιÜ τους και προς τα πßσω).

ΖΑΝ: ¢στο ποτÞρι. ΣταμÜτα επιτÝλους να πßνεις. (Ο Ζαν πßνει μεγÜλη γουλιÜ απ' το κονιÜκ κι ακουμπÜ το μισοÜδειο ποτÞρι πÜνω στο τραπÝζι. Ο ΜπερανζÝ κρατÜ πÜντα το δικü του, αλλÜ δε τολμÜ οýτε να το πιει οýτε να το αφÞσει).
ΜΠ: Μα δεν Ýχω καμιÜ διÜθεση να το πληρþσω κοροúδßστικα. (ΠÜει να πιει).
ΖΑΝ: ¢στο κÜτω σου 'πα!
ΜΠ: ΒασιλικÞ διαταγÞ και τα σκυλιÜ- (ΚÜνει ν' ακουμπÞσει το ποτÞρι στο τραπÝζι αλλÜ την ßδια στιγμÞ, παρουσιÜζεται η ΝτÝζη, νεαρÞ ξανθιÜ δακτυλογρÜφος, που διασχßζει τη σκηνÞ απü δεξιÜ προς τ' αριστερÜ. Μüλις τη βλÝπει ο ΜπερανζÝ τινÜζεται απüτομα και μ' αδÝξια κßνηση αναποδογυρßζει το ποτÞρι που πÝφτει και το κονιÜκ χýνεται στο παντελüνι του Ζαν). Κοßτα, η ΝτÝζη!
ΖΑΝ: Πρüσεχε ντε λιγÜκι! Μα τß αδÝξιος που εßσαι!
ΜΠ: Με συγχωρεßς η ΝτÝζη! (Κρýβεται μη τονε δει) Δε θÝλω να με δει σε τÝτοια χÜλια...
ΖΑΝ: Τß με συγχωρεßς και πρÜσσειν Üλογα; Εßσαι ασυγχþρητος! (ΚοιτÜ τη ΝτÝζη που χÜνεται) Γιατß σε ταρÜζει τüσο αυτü το κορßτσι;
ΜΠ: Σþπα, σþπα, μη μιλÜς!
ΖΑΝ: Εγþ τη βρßσκω τελεßως ακßνδυνη!
ΜΠ: (ξαναγυρνÜ μüλις χÜθηκε η ΝτÝζη, δßπλα στον Ζαν) Σου ζητþ πÜλι συγγνþμη, αλλÜ ξÝρεις üτι...
ΖΑΝ: ΞÝρω, τ' αποτελÝσματα του αλκοολισμοý. Δε μπορεßς να κουμαντÜρεις οýτε τα χÝρια σου. ¸χουνε χÜσει κÜθε δýναμη, τρÝμουν! Μπερδεýεις τα πÜντα, αποβλακþνεσαι. Μüνος σκÜβεις το λÜκκο σου. Μüνος σου!
ΜΠ: Δε μπορþ να πω üτι το αλκοüλ μου 'γινε βßτσιο, αλλÜ αν δε πιω κÜτι δε πÜει καλÜ. Με πιÜνει Ýνας περßεργος φüβος. Πßνω λοιπüν κι εγþ για να πÜψω να φοβÜμαι.
ΖΑΝ: ΦοβÜσαι; Τß φοβÜσαι;
ΜΠ: ΜακÜρι να 'ξερα! Εßναι στιγμÝς που με κυριεýει περßεργο Üγχος, δυσφορßα, η ýπαρξÞ μου... δηλαδÞ, νιþθω Ýξω απü τα νερÜ μου με τους ανθρþπους. Να γιατß πßνω κανÜ ποτηρÜκι. Το ποτü με ξεκουρÜζει, με γαληνεýει, ξεχνþ...
ΖΑΝ: ΞεχνÜ!
ΜΠ: ΚουρÜστηκα. ΠÜνε χρüνια τþρα που νιþθω κουρασμÝνος. ΚÜποιες στιγμÝς, κÜνω κüπο για να σηκþσω το ßδιο μου κορμß. Το βÜρος του!
ΖΑΝ: Η νευρασθÝνεια των αλκοολικþν. Οι Üνθρωποι που πßνουνε κυριεýονται απü μελαγχολßα.
ΜΠ: Νιþθω συνεχþς το κορμß μου βαρý, σα μολýβι Þ σα να σÝρνω κÜποιο Üλλο ανθρþπινο φορτßο στη πλÜτη. Οýτε με τον εαυτü μου δε μπορþ να συμβιβαστþ. Δε ξÝρω αν εßμαι γω. ¼μως μüλις πιω λßγο, το φορτßο εξατμßζεται και ξαναβρßσκω τον εαυτü μου. Γßνομαι και πÜλι εγþ.
ΖΑΝ: ΠαραισθÞσεις! Κοßτα με ΜπερανζÝ! ¸χω πολý περσüτερα κιλÜ απü σÝνα. Κι üμως νιþθω ελαφρýς σα πουλÜκι... σα πουλÜκι... σα πουλÜκι!

   (ΚουνÜ τα χÝρια σα να πρüκειται να πετÜξει. Ο ΓερÜκος κι ο Σοφολογιüτατος που 'χουνε ξαναμπεß απ' þρα στη σκηνÞ, περνÜν μπρος τους κουβεντιÜζοντας. ¼πως κουνÜ τα χÝρια ο Ζαν χτυπÜ χωρßς να θÝλει το ΓερÜκο που πÝφτει τρικλßζοντας στην αγκαλιÜ του Σοφολογιüτατου).

ΣΟΦ: Θα σας δþσω Ýνα παρÜδειγμα συλλογισμοý... (πÝφτει πÜνω του ο ΓερÜκος) Μα τß πÜθατε;
ΓΕΡ: (στον Ζαν) Πρüσεχε και λßγο! (Στον Σοφολογιüτατο) Συγγνþμη!
ΖΑΝ: Με συγχωρεßτε δε το 'θελα...
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) ΑνÜξιο λüγου, μη το συζητÜτε!
ΓΕΡ: (στον Ζαν) ΑνÜξιο λüγου, μη το συζητÜτε!

   (ΤελικÜ ο ΓερÜκος κι ο Σοφολογιüτατος, πηγαßνουνε και κÜθονται σ' Ýνα τραπεζÜκι προς τα δεξιÜ, πßσω απ' τον Ζαν και τον ΜπερανζÝ).

ΜΠ: Λοιπüν, δε περßμενα να 'σαι τüσο δυνατüς!
ΖΑΝ: Ε, πþς να το κÜνουμε, Ýχω δýναμη κι αυτÞ η δýναμη στηρßζεται σε πÜρα πολλÝς αιτßες. ΚαταρχÞν Ýχω δýναμη γιατß Ýχω δýναμη! Δεýτερον Ýχω δýναμη γιατß διαθÝτω ηθικÞ δýναμη. Τρßτον, Ýχω δýναμη γιατß δεν εßμαι ποτισμÝνος αλκοüλ. Δε το λÝω για να σε λυπÞσω αγαπητÝ μου φßλε, αλλÜ Ýχω υποχρÝωση να σου επαναλÜβω üτι το αλκοüλ εßναι αιτßα κÜθε καταστροφÞς.
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Ιδοý λοιπüν Ýνας παραδειγματικüς συλλογισμüς. Μια γÜτα διαθÝτει τÝσσερις πατοýσες. Ο Ισßδωρος κι ο Φρßσκι διαθÝτουν ο καθÝνας τÝσσερις πατοýσες. Απüδειξη: ο Ισßδωρος κι ο Φρßσκι εßναι γÜτες!
ΓΕΡ: ΤÝσσερις πατοýσες διαθÝτει κι ο σκýλος μου.
ΣΟΦ: Τüτε κι αυτüς εßναι γÜτος!
ΜΠ: (στον Ζαν) Μου απομÝνει ελÜχιστη δýναμη για ζωÞ. ºσως και να μην Ýχω τüσο μεγÜλη διÜθεση να ζÞσω!
ΓΕΡ: (¾στερα απü βαθειÜ σκÝψη) ΣυμπÝρασμα σýμφωνα με τη λογικÞ, ο σκýλος μου πρÝπει να 'ναι γÜτος.
ΣΟΦ: Σýμφωνα με τη λογικÞ, ναι. Και το αντßθετο üμως εßναι εξßσου πολý λογικοφανÝς!
ΜΠ: (στον Ζαν) Με πνßγει η μοναξιÜ. Το ßδιο κι οι Üνθρωποι...
ΖΑΝ: ΦÜσκεις κι αντιφÜσκεις, αγαπητÝ. Δε μπορεß να σε πνßγουν οι Üνθρωποι κι η μοναξιÜ συγχρüνως. ¹ το Ýνα θα συμβαßνει Þ το Üλλο. Μου παριστÜνεις το φιλüσοφο, üταν δε διαθÝτεις ßχνος λογικÞς...
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο) Λοιπüν, η λογικÞ εßναι κÜτι το φυσικü.
ΣΟΦ: Βεβαßως, φτÜνει μüνο να μη γßνεται κατÜχρηση!
ΜΠ: (στον Ζαν) Η ζωÞ δεν εßναι κÜτι το φυσικü!
ΖΑΝ: Διαφωνþ πλÞρως! Δεν Ýχει τßποτα το αφýσικο. ΘÝλεις απüδειξη; Μüνο ζωντανοýς βλÝπεις γýρω σου. Το σýμπαν ζει!
ΜΠ: Οι πεθαμÝνοι εßναι περισσüτεροι απü τους ζωντανοýς! Και με τον καιρü üλο και πληθαßνουνε. Οι ζωντανοß καταντÞσανε σπÜνιο εßδος στις μÝρες μας!
ΖΑΝ: Οι πεθαμÝνοι αγαπητÝ μου, δεν υπÜρχουν. Σ' αυτÞ τη περßπτωση, μοναδικü αξßωμα, χα, χα, χα! (Πλοýσιο γÝλιο) Μπας σε πνßγουνε κι οι πεθαμÝνοι; Μα πþς γßνεται να σε πνßγει κÜτι που δεν υπÜρχει;
ΜΠ: ΠολλÝς φορÝς αναρωτιÝμαι αν υπÜρχω κι εγþ!
ΖΑΝ: Ε, λοιπüν, üχι! Δεν υπÜρχεις και δεν υπÜρχεις γιατß δε σκÝφτεσαι. Μüλις αρχßσεις να σκÝφτεσαι θα υπÜρξεις!
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) ¢λλος συλλογισμüς. ΚÜθε γÜτος εßναι θνητüς. Ο ΣωκρÜτης εßναι θνητüς. ΕπομÝνως ο ΣωκρÜτης εßναι γÜτος.
ΓΕΡ: Και διαθÝτει τÝσσερις πατοýσες. Μοναδικü! ¸χω Ýνα γÜτο που τονε λÝω ΣωκρÜτη!
ΣΟΦ: Η απüδειξη του συλλογισμοý, Ο-ΛΟ ΦΑ-ΝΕ-ΡΗ!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Σ' αρÝσει να ξεγελÜς τον εαυτü σου, κατÜ βÜθος, να του λες ψÝματα! Λες üτι δεν σ' ενδιαφÝρει η ζωÞ κι üμως κÜποιο πρüσωπο σ' ενδιαφÝρει.
ΜΠ: Ποιü πρüσωπο;
ΖΑΝ: Η φιλεναδßτσα σου στο γραφεßο, που μüλις πÝρασε! Εßσαι τσιμπημÝνος μαζß της!
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο) ΣυμπÝρασμα, ο ΣωκρÜτης υπÞρξε γÜτος!
ΣΟΦ: Η λογικÞ αυτü μας αποδεικνýει!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Σ' Ýπιασε φüβος και τρüμος μÞπως και δει την Üθλια κατÜντια σου! (Ο ΜπερανζÝ πÜει να διαμαρτυρηθεß) Τß αποδεικνýει αυτü; ¼τι δε σου 'ναι τα πÜντα αδιÜφορα. ΑλλÜ εßναι δυνατü να ελπßζεις üτι η ΝτÝζη θα ερωτευτεß μεθýστακα;
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Ας ξαναγυρßσουμε στους γÜτους μας!
ΓΕΡ: Και στα συμπερÜσματα των διαλογισμþν μας!
ΜΠ: (στον Ζαν) ¸τσι κι αλλιþς, νομßζω πως ενδιαφÝρεται γι' Üλλο πρüσωπο.
ΖΑΝ: Μπα; Ποιü πρüσωπο;
ΜΠ: Τον ΝτιντÜρ. ΣυνÜδελφο στο Γραφεßο. Πτυχεßο νομικÞς, μεγÜλες προοπτικÝς για το μÝλλον στην Εταιρεßα, νομομαθÞς και μ' ακüμα πιο μεγÜλες προοπτικÝς για τη καρδιÜ της ΝτÝζη. Οýτε που μου περνÜ απ' το μυαλü να τονε συναγωνιστþ!
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Ο γÜτος Ισßδωρος Ýχει τÝσσερις πατοýσες...
ΓΕΡ: Πþς το συμπεραßνουμε;
ΣΟΦ: Το δεχüμαστε εξ' υποθÝσεως...
ΜΠ: (στον Ζαν) Ο προúστÜμενος τον Ýχει στα þπα-þπα. Εγþ οýτε σπουδÝς Ýκανα, οýτε Ýχω κανÝνα μÝλλο. ΚαμιÜ πιθανüτητα λοιπüν!
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο) Α! Το δεχüμαστε εξ' υποθÝσεως!...
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Και το βÜζεις κÜτω Ýτσι εýκολα;
ΜΠ: Και τß Üλλο θα μποροýσα να κÜνω;
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Κι ο Φρßσκι Ýχει τÝσσερις πατοýσες. Πüσες πατοýσες Ýχουνε λοιπüν ο Φρßσκι κι ο Ισßδωρος;
ΓΕΡ: Κι οι δυο μαζß Þ ξεχωριστÜ;
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Η ζωÞ εßναι αγþνας. Εßναι δειλßα να μην αγωνßζεσαι!
ΣΟΦ: Μαζß Þ ξεχωριστÜ, δεν Ýχει καμßα σημασßα!
ΜΠ: Τß τα θες αγαπητÝ, δε διαθÝτω üπλα.
ΖΑΝ: Να βρεις. Να εξοπλιστεßς αγαπητÝ, να εξοπλιστεßς!
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο ýστερα απü μεγÜλη σκÝψη) Λοιπüν, οκτþ πατοýσες!
ΣΟΦ: Με τη λογικÞ βγÜζουμε πÜντα το σωστü διανοητικü συμπÝρασμα!
ΓΕΡ: Μüνο που 'ναι πολýπλευρο!
ΜΠ: (στον Ζαν) Ποý θα βρω τα üπλα να εξοπλιστþ;
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Τα üρια της λογικÞς φτÜνουνε στ' Üπειρο...
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Θα τα βρεις μÝσα σου. ΦτÜνει να'χεις ΘÝληση!
ΜΠ: Ναι, αλλÜ τß εßδους üπλα;
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Αυτü θα σας το αποδεßξω αμÝσως!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Πρüσεξε. Πρþτα σου χρειÜζεται το üπλο της υπομονÞς, δεýτερον τ' üπλο της καλλιÝργειας, τρßτον τ' üπλο της εξυπνÜδας. (Ο ΜπερανζÝ χασμουριÝται) Ξýπνα. Να μεταβληθεßς σε πνεýμα ζωηρü κι αστραφτερü. Ν' αρπÜξεις το σÞμερα!!!
ΜΠ: Πþς αρπÜζουν το σÞμερα;
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Ας υποθÝσουμε πως αφαιρþ απ' τους δυο γÜτους δυο πατοýσες, πüσες πατοýσες θα διαθÝτει ο καθÝνας;
ΓΕΡ: Λßγο περßπλοκο!
ΜΠ: (στον Ζαν) Εßναι λßγο περßπλοκο!
ΖΑΝ: Απλοýστατο!
ΣΟΦ: Το αντßθετο, εßναι απλοýστατο!
ΓΕΡ: ºσως... Εßναι απλοýστατο για σας. Εγþ το βρßσκω περßπλοκο.
ΜΠ: (στον Ζαν) ºσως εßναι απλοýστατο για σÝνα. Εγþ το βρßσκω περßπλοκο!
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) ΚÜντε μια προσπÜθεια, σκεφτεßτε λßγο, συγκεντρωθεßτε!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) ΚÜνε μια προσπÜθεια, σκÝψου λßγο, συγκεντρþσου.
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο) Δε τα καταφÝρνω.
ΜΠ: (στον Ζαν) Δε τα καταφÝρνω. Το μολογþ!
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο) Σεις τα θÝλετε üλα στο πιÜτο!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) Τα θÝλεις üλα στο πιÜτο.
ΣΟΦ: ΠÜρτε Ýνα χαρτß και κÜντε την αριθμητικÞ πρÜξη. Αφαιροýμε δυο πατοýσες απü τους δυο γÜτους, πüσες πατοýσες υπüλοιπο Ýχει ο κÜθε γÜτος;
ΓΕΡ: ΠεριμÝνετε. (ΒγÜζει απ' τη τσÝπη Ýνα χαρτß κι αρχßζει να λογαριÜζει)
ΖΑΝ: Λοιπüν, Üκου τι πρÝπει να κÜνεις. Θ' αρχßσεις να ντýνεσαι κομψüτερα, θα ξυρßζεσαι καθημερινÜ, θα φορÜς πÜντα καλοσιδερωμÝνο πουκÜμισο...
ΜΠ: ΞÝρεις πüσο Ýχει φτÜσει στο καθαριστÞριο πλýσιμο και σιδÝρωμα;
ΖΑΝ: Μüλις σταματÞσεις να μεθοκοπÜς θα σου περισσÝψουνε χρÞματα... Συνεχßζω με την εξωτερικÞ σου εμφÜνιση. Πρþτον, καπÝλο. Δεýτερον, γραβÜτα σα κι αυτÞν εδþ. Τρßτον, κοστοýμι της μüδας. ΤÝταρτον, καλογυαλισμÝνα παποýτσια... (Μιλþντας για üλα αυτÜ δεßχνει με φιλαρÝσκεια τα δικÜ του, καπÝλο, γραβÜτα, κοστοýμι, παποýτσια)
ΓΕΡ: (στον Σοφολογιüτατο) ΥπÜρχουν Üπειρες δυνατÝς λýσεις!
ΣΟΦ: Τις ακοýω...
ΜΠ: ¾στερα τß θα πρÝπει να κÜνω; Σ' ακοýω!
ΖΑΝ: (στον ΜπερανζÝ) ¸χεις προσüντα, αλλÜ απü συστολÞ τ' αφÞνεις και πÜνε χαμÝνα!
ΜΠ: Εγþ Ýχω προσüντα;
ΖΑΝ: Βεβαßως. ΠρÝπει üμως να τα αξιοποιÞσεις. Πρþτον, να παρακολουθεßς τις εξελßξεις. Δεýτερον, να ενημερþνεσαι για τα λογοτεχνικÜ και καλλιτεχνικÜ γεγονüτα της εποχÞς μας... Τρßτον...
ΓΕΡ: Πρþτη πιθανÞ λýση. Ο Ýνας γÜτος μπορεß να Ýχει τÝσσερις πατοýσες κι ο Üλλος δυο...
ΜΠ: ΔιαθÝτω τüσο λßγο χρüνο...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Λοιπüν, Ýχετε προσüντα. ΦτÜνει μüνο να τ' αξιοποιÞσετε!
ΖΑΝ: ¸χεις χρüνο. ΦτÜνει μüνο να τον αξιοποιÞσεις. Μην αφÞνεις να σε παρασýρουνε τα «ωχ, βρε αδερφÝ, üσα πÜνε κι üσα Ýρθουνε»!
ΓΕΡ: ΠοτÝ μου δε διÝθετα χρüνο. Δημüσιος υπÜλληλος ξÝρετε.
ΣΟΦ: ¼ταν κÜποιος θÝλει να μορφωθεß, βρßσκει χρüνο!
ΖΑΝ: ΦτÜνει να θÝλεις και το χρüνο θα τον βρεις!
ΜΠ: Τþρα πια, εßναι λßγο αργÜ.
ΓΕΡ: Για μÝνα, τþρα πια, εßναι λßγο αργÜ!
ΖΑΝ: ΠοτÝ δεν εßναι αργÜ!
ΣΟΦ: ΑργÜ δεν εßναι ποτÝ!
ΖΑΝ: Δουλεýεις οχτÜωρο, üπως κι εγþ, üπως üλος ο κüσμος, δηλαδÞ. ΑλλÜ Ýχεις τις ΚυριακÝς, Ýχεις τα βρÜδια, Ýχεις τρεις βδομÜδες διακοπÝς το καλοκαßρι. Καιρü πÜντα βρßσκεις, αρκεß να το μεθοδεýεις.
ΣΟΦ: Ακοýω τις Üλλες δυνατÝς λýσεις. ΑλλÜ, μεθοδευμÝνες. (Ο ΓερÜκος αρχßζει και πÜλι να λογαριÜζει)
ΖΑΝ: Πρüσεξε, δε θα 'τανε καλýτερα, αντß να αρρωσταßνεις απ' το ποτü, να 'σαι ξεκοýραστος και χαροýμενος, ακüμα και στο γραφεßο; Και τις ελεýθερες þρες σου θα μποροýσες να τις διαθÝσεις πολý πιο αποδοτικÜ!
ΜΠ: ΔηλαδÞ;
ΖΑΝ: Μπορεßς να εξερευνÞσεις τα μουσεßα, να διαβÜσεις λογοτεχνικÜ περιοδικÜ, να πηγαßνεις σε διαλÝξεις. Μ' üλ' αυτÜ, πρþτον, θα ξεχÜσεις το Üγχος και δεýτερον, θ' ακονßσεις το πνεýμα. Μες σε τÝσσερις βδομÜδες θα 'χεις μεταβληθεß σε καλλιεργημÝνο Üτομο!
ΜΠ: Λοιπüν, Ýχεις δßκιο.
ΓΕΡ: Μπορεß να υπÜρχει Ýνας γÜτος με πÝντε πατοýσες!
ΖΑΝ: ΕπιτÝλους! Το παραδÝχεσαι και μüνος σου.
ΓΕΡ: ¼πως και Ýνας δεýτερος γÜτος με μια πατοýσα... ΑλλÜ, σ' αυτÞ τη περßπτωση, εξακολουθοýν να εßναι γÜτοι;
ΣΟΦ: Και γιατß üχι;
ΖΑΝ: Αντß να σπαταλÜς üλα σου τα χρÞματα στα οινοπνευματþδη δε θα 'τανε καλýτερα ν' αγορÜσεις εισιτÞρια για θÝατρο; Ν' απολÜψεις κÜποιο αξιüλογο θÝαμα; ΣÞμερα üλος ο κüσμος μιλÜ για πρωτοποριακü ΘÝατρο. ¸χεις ιδÝα τß θα πει αυτü; ¸χεις δει κανÝνα Ýργο του ΙονÝσκο;
ΜΠ: Δυστυχþς, üχι! Μüνον ακουστÜ τον Ýχω.
ΓΕΡ: Αν αφαιρÝσουμε δυο πατοýσες απü τις οχτþ που διαθÝτουν οι δýο γÜτοι...
ΖΑΝ: Και τþρα παßζεται κÜποιο Ýργο του. ¢ρπαξε την ευκαιρßα.
ΓΕΡ: Μποροýμε να 'χουμε Ýνα γÜτο μ' Ýξι πατοýσες...
ΜΠ: Θα την αρπÜξω! Θα 'ναι μοναδικÞ μýηση στα καλλιτεχνικÜ ρεýματα του καιροý.
ΓΕΡ: Κι Ýνα γÜτο χωρßς πατοýσα!
ΜΠ: ¸χεις δßκιο φßλε μου, Ýχεις δßκιο. Λοιπüν θα κατακτÞσω το σÞμερα üπως πολý σωστÜ το λες!
ΣΟΦ: Σε τÝτοια περßπτωση, Ýχουμε Ýνα προνομιοýχο γÜτο...
ΜΠ: Σου δßνω το λüγο μου!
ΖΑΝ: Να τονε δþσεις στον εαυτü σου.
ΓΕΡ: Κι Ýχουμε κι Ýνα δεýτερο γÜτο, χωρßς καμιÜ πατοýσα, στερημÝνο κι εκφυλισμÝνο!
ΜΠ: Δßνω στον εαυτü μου επßσημη υπüσχεση. Θα κÜνω τα πÜντα για να τη κρατÞσω!
ΣΟΦ: ΚÜτι παρüμοιο εßναι Üδικο. ΕπομÝνως, αντßθετο με τη μεθοδευμÝνη λογικÞ!
ΜΠ: Αντß να πßνω, Θα καλλιεργÞσω το πνεýμα μου. Το πÞρα απüφαση κι αισθÜνομαι Þδη καλýτερα. Νιþθω σα να λαμπικÜρισε το μυαλü μου!
ΖΑΝ: Καιρüς Þταν!
ΓΕΡ: Αντßθετο με τη λογικÞ;
ΜΠ: Θ' αρχßσω απ' το απüγευμα. Θα πÜω στο μουσεßο της πüλης μας. Κι απüψε θα πÜω στο ΘÝατρο. ¸ρχεσαι μαζß μου;
ΣΟΦ: Διüτι λογικÞ σημαßνει δικαιοσýνη!
ΖΑΝ: Θα χρειαστεß μεγÜλη σταθερüτητα για να κρατÞσουν οι καλÝς σου προθÝσεις!
ΓΕΡ: Καταλαβαßνω, εßναι θÝμα δικαιοσýνης.
ΜΠ: ΠÜει, τÝλειωσε. Το υποσχÝθηκα στον εαυτü μου. ¸ρχεσαι μαζß μου το απüγευμα στο μουσεßο;
ΖΑΝ: Το απüγευμα λÝω να πÜρω Ýναν υπνÜκο. ΒλÝπεις, το 'χω προγραμματßσει.
ΓΕΡ: Μια Üλλη πλευρÜ της λογικÞς λοιπüν εßναι η δικαιοσýνη!
ΜΠ: ΑλλÜ θα 'ρθεις μαζß μου το βρÜδυ στο θÝατρο, Ýτσι;
ΖΑΝ: ΛυπÜμαι, αλλÜ για απüψε αποκλεßεται!
ΣΟΦ: ¼πως βλÝπω, το μυαλü σας λαμπικÜρισε.
ΖΑΝ: Εýχομαι να κρατÞσεις σταθερÜ τις καλÝς σου προθÝσεις, αλλ' απüψε κανüνισα να συναντηθþ σ' Ýνα ταβερνÜκι με κÜτι φßλους για Ýνα ποτü!
ΜΠ: Σε ταβερνÜκι εσý;
ΓΕΡ: Στο κÜτω κÜτω, Ýνας γÜτος, χωρßς πατοýσες...
ΖΑΝ: ΥποσχÝθηκα üτι θα πÜω. Κι εγþ κρατþ πÜντα τις υποσχÝσεις μου!
ΓΕΡ: ...δε θα μποροýσε να τρÝξει αρκετÜ γρÞγορα για ν' αρπÜξει αρουραßους!
ΜΠ: Τß να σου πω, αγαπητÝ μου; Δßνεις τþρα το κακü παρÜδειγμα! Κανüνισες δηλαδÞ να πας να μεθοκοπÞσεις!
ΣΟΦ: ΜπρÜβο: ΚÜνατε μεγÜλη πρüοδο στη μεθοδευμÝνη λογικÞ.

     (Αρχßζει πÜλι ν' ακοýγεται και να πλησιÜζει πολý γρÞγορα ο καλπασμüς, το μουγκρητü κι η βαριÜ ανÜσα ενüς ρινüκερου, αλλ' αυτÞ τη φορÜ απü την αντßθετη μεριÜ της σκηνÞς. Απ' το βÜθος προς τα μπρος, απü τα παρασκÞνια πÜντα αριστερÜ).

ΖΑΝ: ΑγαπητÝ μου üταν πηγαßνεις κÜπου στη χÜση και στη φÝξη δε σου γßνεται βßτσιο. Δεν Ýχει καμιÜ σχÝση μ' αυτü που κÜνεις εσý. Γιατß εσý... εßναι τελεßως διαφορετικü!
ΜΠ: Και γιατß παρακαλþ, εßναι τελεßως διαφορετικü;
ΖΑΝ: (φωνÜζει για ν' ακουστεß, γιατß ο θüρυβος που 'ρχεται απ' τα παρασκÞνια τονε σκεπÜζει) Γιατß εγþ δεν Ýχω καταντÞσει μεθýστακας!
ΣΟΦ: Ακüμα κι Ýνας γÜτος χωρßς πατοýσες εßναι υποχρεωμÝνος ν' αρπÜζει ποντßκια. ΑυτÞ εßναι η φýση του!
ΜΠ: Δεν εßχα τη πρüθεση να πω πως εßσαι μεθýστακας, αλλÜ γιατß σ' ανÜλογη περßπτωση, εßμαι γω πιüτερο απü σÝνα;
ΓΕΡ: Τß εßναι η φýση ενüς γÜτου. Δε κατÜλαβα.
ΖΑΝ: Γιατß στα πÜντα υπÜρχει το σωστü μÝτρο. Κι εγþ, αντßθετα απü σÝνα, εßμαι Üνθρωπος που ζυγßζει τα πÜντα!
ΣΟΦ: (στον ΓερÜκο, με το χÝρι σα χωνß στο αφτß) Τß μου 'πατε; (Τþρα ο θüρυβος σκεπÜζει τα λüγια τους).
ΜΠ: (στον Ζαν με το χÝρι στο αφτß) Αντßθετα απü μÝνα... Δεν Üκουσα... τß εßπες üτι εσý...
ΖΑΝ: (ουρλιÜζει) Σου εßπα üτι...
ΓΕΡ: (ουρλιÜζει) Σας εßπα üτι...
ΖΑΝ: (συνειδητοποιεß το θüρυβο που τþρα ακοýγεται πολý κοντÜ) Μα τß συμβαßνει;
ΣΟΦ: Μα... τß συμβαßνει;
ΖΑΝ: (τινÜζεται απüτομα και ρßχνει κÜτω τη καρÝκλα του. ΚοιτÜ προς τα παρασκÞνια αριστερÜ, απ' üπου ακοýγονται οι βρυχηθμοß του ρινüκερου που τρÝχει εντελþς αντßθετα) Ω!... ¸νας ρινüκερος.
ΣΟΦ: (üπως σηκþνεται, ρßχνει τη καρÝκλα του) Ω!.. ¸νας ρινüκερος!
ΓΕΡ: Ω!... ¸νας ρινüκερος.
ΜΠ: (πÜντα καθισμÝνος, αλλÜ του 'χει περÜσει η νýστα) ¸νας ρινüκερος τþρα τρÝχει απ' την Üλλη μεριÜ!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (üπως βγαßνει κρατþντας Ýνα δßσκο με ποτÞρια) Μα τß γßνεται καλÝ!... Ω!... ¸νας ρινüκερος! (ο δßσκος τÞς πÝφτει και τα ποτÞρια σπÜνε).
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (βγαßνει απü το καφενεßο) Μα... τß συμβαßνει πÜλι;
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Ρινüκερος! Ρινüκερος!
ΣΟΦ: ¸νας ρινüκερος αλλüφρων τρÝχει στο απÝναντι πεζοδρüμιο!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (βγαßνει απ το μαγαζß) Ω! ¸νας ρινüκερος!
ΖΑΝ: Ω!... ¸νας ρινüκερος!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (βγÜζοντας το κεφÜλι απü 'να παρÜθυρο) Ω! ¸νας ρινüκερος!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη Γκαρσüνα) Και γι' αυτü συ πρÝπει να σπÜσεις τα ποτÞρια;
ΖΑΝ: Αυτüς ορμÜ ακÜθεκτος, θα γκρεμßσει τα πÜντα!
ΝΤΕΖΗ: (μπαßνοντας στη σκηνÞ απü τ' αριστερÜ) Ω!... ¸νας ρινüκερος!
ΜΠΕΡ: (üπως βλÝπει τη ΝτÝζη) Ω... Η ΝτÝζη!

   (Ακοýγονται τρομαγμÝνα βÞματα ανθρþπων που τρÝχουν να προφυλαχτοýν, μαζß με κραυγÝς. Ω!... και Α!... üπως και προηγουμÝνως).

ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Δε ξανÜγινε!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Τα ποτÞρια θα τα πληρþσεις, τ' Üκουσες!

   (Ο ΜπερανζÝ προσπαθεß και πÜλι να κρυφτεß για να μη τονε δει η ΝτÝζη. Ο ΓερÜκος, ο Σοφολογιüτατος, ο ΜπακÜλης κι η γυναßκα του προχωροýνε στο κÝντρο).

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Δε ξανÜγινε!...

   (Ακοýγεται Ýνα σπαραχτικü νιαοýρισμα και σχεδüν συγχρüνως η σπαραχτικÞ κραυγÞ μιας γυναßκας) Ω!... (Την ßδια στιγμÞ κι üπως ο θüρυβος λιγοστεýει, παρουσιÜζεται η ΝοικοκυρÜ χωρßς το καλÜθι κρατþντας στην αγκαλιÜ της μες στο αßμα, το σκοτωμÝνο γατß).

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: ΠÜει ο γατοýλης μου! Τονε ποδοπÜτησε, τονε ποδοπÜτησε!...
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΠοδοπÜτησε το γατοýλη της!

   (Ο ΜπακÜλης, η γυναßκα του απü τη τζαμαρßα, ο ΓερÜκος, η ΝτÝζη κι ο Σοφολογιüτατος, πλησιÜζουνε σε κýκλο τη ΝοικοκυρÜ).

ΟΛΟΙ: Τß τραγικü δυστýχημα! Φτωχü, μικρü ζωÜκι!
ΓΕΡΑΚΟΣ: Φτωχü, μικρü ζωÜκι!
ΝΤΕΖΗ & ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Φτωχü, μικρü ζωÜκι!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ, ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, ΓΕΡΑΚΟΣ, ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Φτωχü, μικρü ζωÜκι!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη Γκαρσüνα δεßχνοντας σπασμÝνα ποτÞρια κι αναποδογυρισμÝνες καρÝκλες) Τß κÜθεσαι συ και κοιτÜς; ΧÜζεψες; ΚουνÞσου, μÜζεψÝ τα!

   (Ο Ζαν κι ο ΜπερανζÝ τρÝχουνε κι αυτοß με τη σειρÜ τους προς τη ΝοικοκυρÜ που πÜντοτε κλαßει, κρατþντας το γÜτο στην αγκαλιÜ της).

ΓΚΑΡΣΟΝΑ: (πÜει να μαζÝψει τα σπασμÝνα ποτÞρια και τις καρÝκλες, Ýχοντας το κεφÜλι γυρισμÝνο προς το μÝρος της ΝοικοκυρÜς) Ω! φτωχü, μικρü ζωÜκι!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (δεßχνοντας σπασμÝνα και καρÝκλες στη Γκ.) Κι αυτÜ εκεß Üντε κουνÞσου!
ΓΕΡ: (στον ΜπακÜλη) Εσεßς τß Ýχετε να πεßτε για τα γεγονüτα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στη ΝοικοκυρÜ) Μη κλαßτε κυρßα μου, μας σπαρÜζετε τη καρδιÜ!
ΝΤΕΖΗ: (στον ΜπερανζÝ) Κýριε ΜπερανζÝ... Σεις εδþ; Εßδατε ... εßδατε...
ΜΠΕΡ: ΚαλημÝρα δεσποινßς ΝτÝζη, ζητþ συγγνþμη. Δε πρüλαβα να ξυριστþ, αλλÜ...
ΚΑΦ: (παρακολουθεß τη Γκαρσüνα να μαζεýει τα σπασμÝνα κι ýστερα κοιτþντας τη ΝοικοκυρÜ) Φτωχü μικρü ζωÜκι!
ΓΚΑΡ: (μαζεýοντας και με γυρισμÝνη τη πλÜτη στη ΝοικοκυρÜ) Φτωχü, μικρü ζωÜκι!

    (¼λες αυτÝς οι ατÜκες πρÝπει να ειπωθοýνε πολý γρÞγορα και σχεδüν συγχρüνως)

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (απ' τη τζαμαρßα) Αυτü πια, ξεπερνÜ κÜθε üριο!
ΖΑΝ: Αυτü πια, ξεπερνÜ κÜθε üριο!
ΝΟΙΚ: (κλαßγοντας, νανουρßζοντας το γατß στην αγκαλιÜ) Καημενοýλη μου πιτσικüκο!... Αχ!... Να πας απü ρινüκερο... Απü ρινüκερο!
ΓΕΡ: Πολý θα επιθυμοýσα να σας ξαναδþ κÜτω απü Üλλες συνθÞκες, αλλÜ...
ΣΟΦ: Τß τα θÝλετε, κυρßα μου, üλες οι γÜτες εßναι θνητÝς. ΠρÝπει να υποταχθοýμε στο μοιραßο της λογικÞς!
ΝΟΙΚ: Εγþ που τον εßχα μη στÜξει και μη βρÝξει!
ΚΑΦ: (στη Γκαρσüνα, που 'χει γεμßσει τη ποδιÜ με σπασμÝνα) ΤρÜβα πÝτα τα στα σκουπßδια. (Σηκþνοντας τις καρÝκλες) Θα στα κρατÞσω απ' το μεροκÜματü σου!
ΓΚΑΡ: (μπαßνοντας καφενεßο) Σκοτßστηκα! Συ μüνο τις δεκÜρες σου ξÝρεις να μετρÜς.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (στη ΝοικοκυρÜ απ' τη τζαμαρßα) Μη κλαßτε. ΣταματÞστε, κυρßα μου!
ΓΕΡ: Σας παρακαλþ μη κλαßτε, αγαπητÞ μου κυρßα.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ¼πως και να'χει, σου ματþνει τη καρδιÜ...
ΝΟΙΚ: Ο γατοýλης μου... που τον εßχα... μη στÜξει και μη... ω...
ΝΤΕΖΗ: ¸χει δßκιο, üπως και να'χει, η καρδιÜ σου ματþνεται!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (βοηθÜ τη ΝοικοκυρÜ να καθÞσει σ' Ýνα τραπεζÜκι, üλοι τον ακολουθοýν) ΕλÜτε, καθÞστε, κυρßα μου, καθÞστε!
ΖΑΝ: (στον ΓερÜκο) Σεις τß Ýχετε να πεßτε για τα συνταραχτικÜ γεγονüτα;
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (στον Σοφολογιüτατο) Σεις τß Ýχετε να πεßτε για τα γεγονüτα τα συνταραχτικÜ;
ΜΠΑΚΑΛΙΣΑ: (στη ΝτÝζη απ' τη τζαμαρßα) Σεις για τα συνταραχτικÜ γεγονüτα τß λÝτε;
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη Γκαρσüνα που ξαναβγαßνει ενþ οι Üλλοι βοηθÜνε τη ΝοικοκυρÜ που κλαßει πÜντα και νανουρßζει το γÜτο της, να καθÞσει σε μια καρÝκλα) ¸να ποτÞρι νερü για τη κυρßα. Τσακßσου!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) ΚαθÞστε αγαπητÞ μου κυρßα, ελÜτε, καθÞστε!
ΖΑΝ: Δýστυχη γυναßκα!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Δýστυχο ζωÜκι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στη Γκαρσüνα) Δε της φÝρνετε καλýτερα κονιÜκ!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ¢κουσες; ¸να κονιÜκ! (Δεßχνει τον ΜπερανζÝ) Πληρþνει ο κýριος!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ¸φτασε! ¸να κονιÜκ!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (ξεσπþντας σε νÝα κρßση) Δε θÝλω τßποτα... τßποτα...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα, να ξαναπερÜσει μπρος απü το μαγαζß μου.
ΖΑΝ: Αυτüς Þταν Üλλος!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με το μπαρδüν... ¢λλος;
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ΚαλÝ, ο ßδιος Þτανε!
ΝΤΕΖΗ: Ο ßδιος που πÝρασε και νωρßτερα;
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Κι εγþ πιστεýω πως Þταν ο ßδιος.
ΖΑΝ: ΛÜθος! Αυτüς Þταν Üλλος! Εκεßνος που πÝρασε νωρßτερα εßχε δυο κÝρατα στη μýτη. ¹ταν ασιατικüς ρινüκερος. Αυτüς που πÝρασε πριν λßγο εßχε Ýνα κÝρατο μονÜχα, κι εßναι αφρικανικüς ρινüκερος.

   (Η Γκαρσüνα βγαßνει με το κονιÜκ και το πηγαßνει στη ΝοικοκυρÜ).

ΓΕΡΑΚΟΣ: Ορßστε το κονιακÜκι σας. ΕλÜτε, να πÜνε κÜτω τα φαρμÜκια!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (με λυγμοýς) Δε θÝλω... δε θÝλω...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (νευριασμÝνα στον Ζαν) Εßσαι και πÜλι εκτüς! Πüτε μπüρεσες να διακρßνεις τα κÝρατα του ρινüκερου; Το θηρßο πÝρασε με τÝτοια ταχýτητα που μüλις και μετÜ βßας προφτÜσαμε να το δοýμε!
ΝΤΕΖΗ: (στη ΝοικοκυρÜ) ΕλÜτε, ελÜτε, θα σας κÜνει καλü!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στον ΜπερανζÝ) ¸χω την ßδια γνþμη με σας... ¸τρεχε σα βολßδα!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Μüνο μια γουλßτσα. Εßναι δÝκα αστÝρων!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στον Ζαν) Πüτε πρüλαβες να μετρÞσεις τα κÝρατα;
ΜΠΑΚΑΛΙΣ: (στη Γκαρσüνα απ' τη τζαμαρßα) Στην ανÜγκη βÜλτη να το πιει με το ζüρι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¢σε που σÞκωσε γýρω του σýννεφα σκüνης!
ΝΤΕΖΗ: Μια γουλιÜ, κυρßα μου, μια σταλßτσα!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Να βρÝξετε τα χειλÜκια σας, αγαπητÞ μου κυρßα... Θα σας τονþσει...

   (Η Γκαρσüνα φÝρνει το ποτÞρι στα χεßλη της ΝοικοκυρÜς, αυτÞ αντιστÝκεται, η Γκαρσüνα επιμÝνει, η Üλλη πÜλι αρνεßται, αλλÜ στο τÝλος πßνει).

ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ¸τσι μπρÜβο!
ΝΤΕΖΗ: ¸τσι μπρÜβο!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ¸τσι μπρÜβο!
ΖΑΝ: Εγþ δε πετþ σε σýννεφα ομßχλης. ¸χω μυαλü πεντακÜθαρο. Μετρþ γρÞγορα. Δε με τυλßγουν αναθυμιÜσεις κρασιοý!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Νιþθουμε κÜπως καλýτερα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λες ü,τι σου κατÝβει. Αφοý Ýτρεχε με σκυμμÝνο κεφÜλι!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) Πρþτης ποιüτητας, Ýτσι;
ΖΑΝ: Πολý σωστÜ κι Ýτσι φαινüντουσαν καλýτερα τα κÝρατÜ του!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (αφοý κατÜπιε το κονιÜκ) ΠÜει ο πιτσικüκος μου!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Απü βλακεßες, Üλλο τßποτα!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Μη κÜνετε Ýτσι, θα σας δþσω Ýναν Üλλο γατοýλη!
ΖΑΝ: Βλακεßες εγþ; ΤολμÜς να ισχυρßζεσαι üτι λÝω βλακεßες;
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: ¼χι, δε θÝλω Üλλο γατß... δε θÝλω... (ξεσπÜ σε λυγμοýς νανουρßζοντας το γατß της)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΜÜλιστα, βλακεßες, για να μη πω... κοτσÜνες!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) ΕλÜτε, για κοßτα κατÜσταση!... Μη κÜνετε Ýτσι!
ΖΑΝ: ΠοτÝ στη ζωÞ μου δε λÝω κοτσÜνες!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (στη ΝοικοκυρÜ) ΦιλοσοφÞστε το και λßγο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μüνο φιγοýρα σ' αρÝσει να κÜνεις! (Ακüμα πιο δυνατÜ) Να παριστÜνεις το φωστÞρα και τον πÜνσοφο!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ΕλÜτε τþρα, κýριοι, σας παρακαλþ, σας παρακαλþ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠεισματÜρικο μουλÜρι! Αυτü εßσαι! Που δε ξÝρει που πÜνε τα τÝσσερα! Ο κýριος παντογνþστης! ΑλλÜ σε πληροφορþ, πρþτον, ο ρινüκερος της Ασßας διαθÝτει ΕΝΑ κÝρατο στη μýτη και δεýτερον, ο ρινüκερος της ΑφρικÞς ΔΥΟ!

   (ΠαρατÜνε τη ΝοικοκυρÜ κι Ýρχονται να κυκλþσουν Ζαν και ΜπερανζÝ που Üρχισαν Ýντονο καβγÜ).

ΖΑΝ: ΑπατÜσαι οικτρÜ, εγþ εßμαι σßγουρος üτι...
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (μονολογεß) ¹τανε τüσο χαριτωμÝνος.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΒÜζεις στοßχημα;
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΚαλÝ αυτοß δεν αστειεýονται! Θα βÜλουνε και στοßχημα.
ΝΤΕΖΗ: Μην εκνευρßζεστε κýριε ΜπερανζÝ!
ΖΑΝ: Εγþ να βÜλω με σÝνα στοßχημα; Εσý Ýχεις κÜλλο! Τß λÝω; Τα δυο κÝρατα συ τα 'χεις! ΧλεμπονιÜρη της Ασßας!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Ωχ! Üρχισαν να πÝφτουν και ροδüφυλλα.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ΚαλÝ, αυτοß θα παßξουνε ξýλο!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ΥπερβολÝς! ¸να στοιχηματÜκι θα βÜλουνε!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Παρακαλþ, κýριοι, στο μαγαζß μου τεντυμποúσμοß δεν Ýχουνε θÝση.
ΓΕΡΑΚΟΣ: Κýριοß μου, μια στιγμÞ να μεθοδεýσουμε το πρüβλημα. ΚαταρχÞν να τεκμηριþσουμε σε ποιο εßδος και σε ποιο γÝνος ρινüκερου φυτρþνει Ýνα και μοναδικü κÝρατο στη μýτη. (Στον ΜπακÜλη) Εσεßς, ως Ýμπορος, θα πρÝπει να το ξÝρετε!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: ΚαλÜ σου λεει, πρÝπει να το ξÝρεις.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγþ δεν Ýχω κÝρατα κι οýτε σκοπεýω ποτÝ μου ν' αποχτÞσω.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Οι Ýμποροι δεν εßναι υποχρεωμÝνοι να τα ξÝρουν üλα!
ΖΑΝ: Αν Ýχεις, λÝει!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και δεν εßμαι ΑσιÜτης! ΕξÜλλου Üνθρωποι εßναι κι αυτοß σαν üλους μας!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Πολý σωστÜ! ¢νθρωποι εßναι κι οι ΑσιÜτες σα κι εμÝνα κι εσÜς!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Εσý να μη φυτρþνεις εκεß που δε σε σπÝρνουνε!
ΝΤΕΖΗ: Κι üμως, Ýχει δßκιο. ΑνθρωπÜκια του Θεοý εßναι κι αυτοß σα κι εμÜς!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΜεθοδευμÝνος συλλογισμüς!

   (Ο Σοφολογιüτατος στÝκει λßγο παρÜμερα, ανÜμεσα στη ΝοικοκυρÜ και τους Üλλους, που Ýχουν περικυκλþσει τον Ζαν και τον ΜπερανζÝ, και παρακολουθεß προσεχτικÜ τις διαφωνßες χωρßς να επεμβαßνει. Σ' üλο το διÜστημα η ΝοικοκυρÜ δε σταματÜ να κλαßει.).

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: ¹τανε τüσο τρυφερüς, σαν Üνθρωπος. ΑνθρωπÜκι του Θεοý σαν κι εμÜς!
ΖΑΝ: (Ýξαλλος) Οι ΑσιÜτες εßναι κιτρινιÜρηδες! Χαßρετε, κýριοι! (Στον ΜπερανζÝ) ΣÝνα δεν αξßζει να σε χαιρετÞσω!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (πÜντα με λυγμοýς) Μας αγαποýσε τüσο πολý... τüσο πολý...
ΝΤΕΖΗ: Κýριε ΜπερανζÝ δεν εßναι σωστü! Κýριε Ζαν, δεν εßναι δα και τüσο σπουδαßο!
ΓΕΡΑΚΟΣ: Εγþ στο παρελθüν εßχα φßλους απü την Ασßα. Τþρα δεν εßμαι και σßγουρος αν Þταν αληθινοß ΑσιÜτες...
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Εγþ Ýχω γνωρßσει ΑσιÜτες γÝννημα και θρÝμμα!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Κι εγþ κÜποτε εßχα Ýνα φßλο ΑσιÜτη!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (πÜντα κλαßγοντας) Απü μωρÜκι, στα χερÜκια μου μεγÜλωσε!
ΖΑΝ: (πÜντα Ýξαλλος) Εßναι κßτρινοι, κιτρινιÜριδες σα σÜπια λεμüνια!
ΜΠΕΡ: Αφοý πας φυρß-φυρß, κι εσý εßσαι κüκκινος, κατακüκκινος σα σÜπια ντομÜτα!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ, ΓΚΑΡΣΟΝΑ: Ωχ ωχ ωχ... ωχ...
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ΣκουρÞνανε τα πρÜγμτα!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Τüσο καθαρü πλασματÜκι! ¸τρεχε πÜντα να λερþσει στο κασονÜκι του!
ΖΑΝ: Κι εσý αφοý πας γυρεýοντας στο υπογρÜφω! Αν με ξαναδεßς γρÜψε μου! Δε θα χÜνω Üδικα τον καιρü μου μ' Ýνα βλακüμουτρο!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Μüνον η μιλιÜ του 'λειπε, αλλÜ πÜντα καταλÜβαινα τι Þθελε!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΥπÜρχουν ΑσιÜτες που 'ναι λευκοß, üπως και μελαψοß! Ακüμα και γαλÜζιοι, υπÜρχουνε κι Üλλοι που μοιÜζουν με μας!

   (Ο Ζαν προχωρεß γρÞγορα, σ' Ýξαλλη κατÜσταση προς τα δεξιÜ, ξαναγυρνÜ üμως για τελευταßα φορÜ, πριν φýγει οριστικÜ).

ΖΑΝ: Μπεκροýλιακα! (¼λοι κοιτοýνε κατÜπληχτοι)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο απαγορεýω... Σου απαγορεýω να...
ΟΛΟΙ: (στρÝφονται προς τη μεριÜ του Ζαν) Ωχ ωχ ωχ! ωχ!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: Μüνον η μιλιÜ του 'λειπε! Κι üμως νιαοýριζε σα να σου κουβÝντιαζε!
ΝΤΕΖΗ: Δεν Ýπρεπε να τονε θυμþσετε τüσο πολý!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το λÜθος Þτανε δικü του!...
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: (στη Γκαρσüνα) ΤρÜβα να φÝρεις κÜνα κασονÜκι να βÜλουμε μÝσα το Üτυχο ζωÜκι!
ΓΕΡΑΚΟΣ: Λοιπüν, νομßζω πως Ýχετε δßκιο. Ο ρινüκερος της Ασßας Ýχει δυο κÝρατα κι ο ρινüκερος της ΑφρικÞς μüνον Ýνα!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα ο κýριος, υποστÞριζε το αντßθετο.
ΝΤΕΖΗ: Εßχατε Üδικο κι οι δýο!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ¼,τι και να υποστηρßζατε, το δßκιο το 'χατε σεις!
ΓΚΑΡΣΟΝΑ: ΕλÜτε, κυρßα μου, να βÜλουμε το δýστυχο θýμα σε κασονÜκι!
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (τσιρßζει απαρηγüρητη) ¼χι... Σε κασονÜκι ποτÝ... ποτÝ...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Με το μπαρδüν, αλλÜ εγþ νομßζω πως εßχε δßκιο ο κýριος Ζαν!
ΝΤΕΖΗ: (πλησιÜζοντας τη ΝοικοκυρÜ) ΕλÜτε τþρα, κυρßα μου. ΠρÝπει να το ξεχÜσετε...

   (Με τη Γκαρσüνα τραβÜνε τη ΝοικοκυρÜ με το πεθαμÝνο γατß στην αγκαλιÜ, στην εßσοδο του καφενεßου).

ΓΕΡΑΚΟΣ: ΜÞπως θÝλετε να σας συνοδεýσω;
ΝΤΕΖΗ: Α μπα μη σας βÜζουμε σε κüπο!

   (Η ΝτÝζη κι η Γκαρσüνα, παρασýροντας την απαρηγüρητη πÜντα ΝοικοκυρÜ μπαßνουνε στο καφενεßο).

ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ¸να κÝρατο Ýχει ο ρινüκερος της Ασßας και δýο κÝ­ρατα ο ρινüκερος της ΑφρικÞς. Και τοýμπαλιν!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Εσý δε μπορεßς, πρÝπει πÜντα να 'σαι πνεýμα αντιλογßας.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στον εαυτü του ενþ οι Üλλοι κουβεντιÜζουν για τα κÝρατα του ρινüκερου) ¸χει δßκιο η ΝτÝζη. Του παραμπÞκα στη μýτη. Δεν ανÝχεται ποτÝ διαφορετικÞ γνþμη. Μüλις του πας κüντρα γßνεται Ýξω φρενþν.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Ο Üντρας σας Ýχει δßκιο. Δυο κÝρατα Ýχει ο ρινüκερος της Ασßας. ΑλλÜ δυο Ýχει κι ο ρινüκερος της ΑφρικÞς. Και τοýμπαλιν!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΚÜνετε Ýνα μικρü λαθÜκι, φßλε μου.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Με το μπαρδüν αλλÜ δε κÜνω κανÝνα λÜθος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σ' üλα τ' Üλλα εßναι τÝλειος, αλλÜ üταν μουλαρþσει! ΚατÜ βÜθος Ýχει καρδιÜ μÜλαμα... Με Ýχει βοηθÞσει ατÝλειωτες φορÝς...
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Μα πþς γßνεται να εßναι κι οι δýο διπλοκÝρατοι;
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Αν ο πρþτος Ýχει δυο, ο δεýτερος θα 'χει Ýνα, δε γßνεται να 'χει δýο.
ΓΕΡΑΚΟΣ: ºσως ο πρþτος να 'χει Ýνα κι ο δεýτερος δυο.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τþρα λυπÜμαι που δε μπüρεσα να συγκρατÞσω τα νεýρα μου. ΑλλÜ, κι αυτüς Ýχει πεßσμα γαúδουρßσιο. Δεν Þθελα να φτÜσω στ' Üκρα, αλλÜ... (Στους Üλλους) Υποστηρßζει πÜντα τα πιο απßθανα πρÜγματα, θÝλει üλος ο κüσμος να μÝνει με το στüμα ανοιχτü μπρος στις γνþσεις του. ΠοτÝ δε παραδÝχεται üτι μπορεß να κÜνει λÜθος.
ΓΕΡΑΚΟΣ: ¸χετε αποδεßξεις για üσα μας λÝτε;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αποδεßξεις; Για ποιü ζÞτημα;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Για το ζÞτημα που μας λÝγατε πριν απü λßγο. Το ζÞτημα που προκÜλεσε το θλιβερü καβγαδÜκι με το φßλο σας.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Πολý σωστÜ! ¸χετε αποδεßξεις;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Πþς εßσαστε τüσο σßγουρος üτι ο πρþτος ρινüκερος εßχε δυο κÝρατα κι ο δεýτερος μüνον Ýνα. Και ποιüς εßχε Ýνα και ποιüς εßχε δυο;
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Μαýρα μεσÜνυχτα Ýχει κι αυτüς σα και του λüγου μας.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚαταρχÞ δε ξÝρουμε καν αν οι ρινüκεροι Þτανε δυο. Εγþ μÜλιστα πιστεýω πως ο ρινüκερος Þταν Ýνας.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Ας υποθÝσουμε αφοý επιμÝνετε, üτι οι ρινüκεροι Þτανε δυο! Ποιüς εßναι ο μονοκÝρατος; Ο ρινüκερος της Ασßας;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Διαφωνþ! Δυο κÝρατα Ýχει ο ρινüκερος της ΑφρικÞς. Γι' αυτü εßμαι βÝβαιος.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Και ποιüς εßναι δικÝρατος;
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ΠÜντως, üχι ο ρινüκερος της ΑφρικÞς!
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Αν τα βροýνε, να μου τρυπÞσετε τη μýτη!
ΓΕΡΑΚΟΣ: Κι üμως, πρÝπει να το τεκμηριþσουμε!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (επιτÝλους παρεμβαßνει) Κýριοι με συγχωρεßτε που επεμβαßνω, αλλÜ δε τοποθετεßτε σωστÜ το πρüβλημα! Μπορþ να σας συστηθþ.
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ: (με δÜκρυα στα μÜτια) Ο κýριος εßναι Σοφολογιüτατος και μÜλιστα ορθολογιστÞς.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ¼,τι μας χρειÜζεται! Σοφολογιüτατος ε;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Απü δω ο φßλος μου. Σοφολογιüτατος κι ορθολογιστÞς!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαßρω πολý, κýριε!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Επαγγελματßας φιλüσοφος, το γρÜφει και στη ταυτüτητÜ μου (βγÜζει και δεßχνει ταυτüτητα)
ΜIlΕΡΑΝΖΕ: ΜεγÜλη μου τιμÞ, κýριε!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Και δικÞ μας, ακüμα μεγαλýτερη!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Θα θÝλατε, λοιπüν, να μας πεßτε, κýριε Σοφολογιüτατε, αν ο ρινüκερος της ΑφρικÞς Ýχει μüνο Ýνα κÝρατο!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ¹, αν Ýχει δýο κÝρατα...
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Κι αν Ýχει δýο κÝρατα και ο ρινüκερος της Ασßας;
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ¹ αν Ýχει μüνο Ýνα κÝρατο;
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Το πρüβλημα δε τεκμηριþνεται Ýτσι και γι' αυτü θα 'θελα να σας αναλýσω το φαινüμενο.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μα κι εμεßς μüνον αυτü θÝλουμε να μÜθουμε.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Θα μ' αφÞσετε να ολοκληρþσω, κýριοι;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Ας τον αφÞσουμε να ολοκληρþσει.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Σας ακοýμε, κýριε.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (στον ΜπερανζÝ) Ως επß το πλεßστον, απευθýνομαι σε σας, αλλÜ, φυσικÜ και σ' üλους τους παρευρισκüμενους.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Απευθýνεται σε üλους τους παρευρισκüμενους!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΚαταρχÞν Ýχω να σας παρατηρÞσω πως Þτανε προβληματικÞ η αφετηρßα ν' αναλýσετε το πρüβλημα. Στη πορεßα, μες στην ÜγνοιÜ σας φυσικÜ, μεταπÞδησε σε Üλλες, προβληματικÝς αφετηρßες. ΚατÜ πρþτο, δεν εßστε σßγουροι, αν και κατÜ πüσον ο ρινüκερος που πÝρασε πριν απü λßγο εßναι ßδιος με το ρινüκερο που 'χε περÜσει λßγο νωρßτερα Þ αν εßναι κÜποιος Üλλος κι ορßστε λοιπüν το πρþτο ερþτημα που απαραιτÞτως πρÝπει ν' αναλυθεß και να του δοθεß σωστÞ απÜντηση.
ΜΙΙΕΡΑΝΖΕ: Και πþς θα γßνει αυτü;
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Απλοýστατο! Με το νüμο των πιθανοτÞτων. Λοιπüν εßναι πιθανü, να 'δατε δυο φορÝς τον ßδιο φτυστü κι απαρÜλλαχτο ρινüκερο, που διαθÝτει Ýνα και μοναδικü κÝρατο.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ...Δυο φορÝς... Ýνα και μοναδικü κÝρατο.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ...Τον ßδιο φτυστü κι απαρÜλλαχτο ρινüκερο.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΑλλÜ δεν εßναι επßσης κι απßθανο, να 'δατε δυο φορÝς τον ßδιο ρινüκερο, που να διαθÝτει δυο κÝρατα.
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...¸να μüνο ρινüκερο με δýο κÝρατα, αλλÜ δυο φορÝς!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΜπρÜβο! Σεις το καταλÜβατε. ΑλλÜ επßσης δεν αποκλεßεται να 'δατε πρþτα Ýνα ρινüκερο μ' Ýνα κÝρατο κι αργüτερα Ýναν Üλλο ρινüκερο που κι αυτüς διÝθετε μüνον Ýνα κÝρατο.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Χα! Τι σας Ýλεγα, τα βλÝπετε;
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΑλλÜ δε μποροýμε επßσης ν' απορρßψουμε και την αντßθετη Üποψη, üτι δηλαδÞ ο πρþτος ρινüκερος διÝθετε δυο κÝρατα, üπως ακριβþς διαθÝτει κι ο δεýτερος ρινüκερος.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Πολý σωστÜ!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΜπρÜβο, αλλÜ... αν εßχατε δει...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ...Αν εßχαμε δει...
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...Σαφþς, αν εßχανε δει...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Αν εßχατε δει τη πρþτη φορÜ Ýνα ρινüκερο με δυο κÝρατα...
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ...Με δýο κÝρατα...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ:... και τη δεýτερη φορÜ ρινüκερο μ' Ýνα κÝρατο...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ...Με Ýνα κÝρατο.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...και πÜλι θα 'ταν αδýνατο να καταλÞξουμε σε τεκμηριωμÝνο συμπÝρασμα!
ΚΑΦΕΤΗΣ: Μπα, και γιατß;
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: Τüσο μπουρδουκλωμÝνα πρÜματα δε ματÜκουσα στη ζωÞ μου.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μη διακüπτεις τεκμηριωμÝνα συμπερÜσματα. (Η ΜπακÜλισσα φεýγει απ' την τζαμαρßα σηκþνοντας τους þμους).
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Απλοýστατο, σýμφωνα με τους νüμους της εξÝλιξης, εßναι πιθανü, στο μικρü χρονικü διÜστημα που μεσολÜβησε, ο πρþτος ρινüκερος να 'χασε Ýν απ' τα κÝρατÜ του κι Ýτσι, αυτüς που πÝρασε τη πρþτη φορÜ να 'ναι ßδιος μ' εκεßνο που πÝρασε τη δεýτερη.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το καταλαβαßνω... üμως...
ΓΕΡΑΚΟΣ: Μη διακüπτετε.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΑλλÜ δεν αποκλεßεται κι η περßπτωση κι οι δυο ρινüκεροι που διÝθεταν απü δυο κÝρατα, να χÜσανε ξεχωριστÜ Ýκαστος, το 'να απ' τα κÝρατÜ τους!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΜεθοδευμÝνο κι απüλυτα τεκμηριωμÝνο!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ΚÜτι τÝτοια συμβαßνουν συχνÜ.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Συχνüτατα μÜλιστα.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμφωνþ, αν και δε μας εßπατε...
ΓΕΡΑΚΟΣ: Μη διακüπτετε.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Τþρα αν μπορεßτε ν' αποδεßξετε üτι τη πρþτη φορÜ εßδατε ρινüκερο μ' Ýνα κÝρατο που κατÜγεται απ' την Ασßα Þ την ΑφρικÞ...
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...Απ' την Ασßα Þ την ΑφρικÞ.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...και τη δεýτερη φορÜ ρινüκερο με δυο κÝρατα.. .
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...Με δυο κÝρατα...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...που πολý λßγη σημασßα Ýχει αν κατÜγεται απü ΑφρικÞ Þ απü Ασßα...
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ...Απü ΑφρικÞ Þ απü Ασßα.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Τüτε μüνο, ξαναλÝω, τüτε μüνο, μποροýμε να βγÜλουμε τεκμηριωμÝνο συμπÝρασμα üτι πρüκειται για δυο διαφορετικοýς ρινüκερους. ΒλÝπετε, εßναι λογικþς απßθανο να φυτρþσει Ýνα δεýτερο κÝρατο μÝσα σε λßγα λεπτÜ στη μýτη ενüς ρινüκερου και να ξÝχει τüσο μεγαλοπρεπþς!
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΜπρÜβο, τüσο μεγαλοπρεπþς!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Σ' αυτÞ τη περßπτωση, Ýνας ρινüκερος της Ασßας Þ της ΑφρικÞς θα 'παιρνε τα χαρακτηριστικÜ γνωρßσματα...
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...Γνωρßσματα της Ασßας Þ της ΑφρικÞς...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ...του ρινüκερου της ΑφρικÞς Þ της Ασßας.
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: ...Της ΑφρικÞς Þ της Ασßας
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Το μυστÞριο εξιχνιÜστηκε.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: ΑλλÜ κι αυτü, σýμφωνα με τη σýγχρονη λογικÞ, εßναι τελεßως παρÜδοξο, γιατß, πþς μποροýμε να τεκμηριþσουμε üτι Ýνα και το αυτü πλÜσμα μπορεß να γεννηθεß ταυτüχρονα σε δυο διαφορετικÝς ηπεßρους;
ΓΕΡΑΚΟΣ: Πολý σωστÜ, οýτε ταυτüχρονα αλλÜ οýτε και διαδοχικÜ.
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Κι επιτÝλους Ýφτασε η στιγμÞ να λÜμψει η αλÞθεια στο μÝγα πρüβλημα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼σα μας εßπατε τα βρßσκω ξεκÜθαρα, μüνο που εγþ πιστεýω üτι το πρüβλημα παραμÝνει κι üτι...
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: Το γνωρßζω, αγαπητÝ μου κýριε αλλÜ μüνον εδþ και τþρα το πρüβλημα τοποθετÞθηκε σε μια σοφολογιüτατη βÜση.
ΓΕΡΑΚΟΣ: ...Και μÜλιστα σαφÝστατα τεκμηριωμÝνη!
ΣΟΦΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΣ: (βγÜζοντας το καπÝλο) Λοιπüν κýριοß μου, χαßρεται! (ΚÜνει στροφÞ και βγαßνει αριστερÜ. Ο ΓερÜκος τον ακολουθεß)
ΓΕΡΑΚΟΣ: ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ! (ΧαιρετÜ με το καπÝλο κι ακολουθεß το Σοφολογιüτατο).
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: ΣαφÝστατο! ΑλλÜ, με το μπαρδüν, εγþ δεν...

   (Την ßδια στιγμÞ, βγαßνουν απ' το καφενεßο η ΝοικοκυρÜ με μαýρη πλερÝζα κρατþντας στα χÝρια Ýνα μικρü κασελÜκι. Την ακολουθοýν, üπως σε κηδεßα, η ΝτÝζη κι η Γκαρσüνα. Η πομπÞ προχωρεß και βγαßνει δεξιÜ).

ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (Δεßχνοντας μελοδραματικÜ τη πομπÞ που βγαßνει δεξιÜ) ¼σο κι αν εßναι σαφÝστατο, εμεßς δε μποροýμε να καθüμαστε αδιÜφοροι, με σταυρωμÝνα χÝρια, σαν απλοß θεατÝς και να δεχüμαστε οι ρινüκεροι να ποδοπατÜνε τους γÜτους μας μπρος στα μÜτια μας! ΑσχÝτως αν πρüκειται για ρινüκερους Ασßας Þ ΑφρικÞς κι αν φυτρþνουνε στο κοýτελü τους Ýνα Þ δυο κÝρατα!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Γεια στο στüμα σου! Εßναι ανεπßτρεπτο! Θ' απαγορεýσουμε στους ρινüκερους να ποδοπατÜνε τους γÜτους μας απ' üπου κι αν κρατÜ η σκοýφια τους!
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: Μας απαγορεýεται να το επιτρÝψουμε. Αυτü ποτÝ.
ΜΠΑΚΑΛΙΣΣΑ: (βγÜζει το κεφÜλι απ' τη πüρτα του μαγαζιοý, στον Üντρα της) ¢σε τα ποτÝ και μαζÝψου, Ýχουμε και δουλειÝς. Μπορεß να φανεß κανÝνας πελÜτης.
ΜΠΑΚΑΛΗΣ: (προχωρþντας προς το μπακÜλικο) Με το μπαρδüν αλλ' αυτü δεν επιτρÝπεται να το επιτρÝψουμε.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΛÜθος μου... Þτανε λÜθος να τσακωθþ με τον Ζαν... (Στον ΚαφετζÞ) ΦÝρε μου αμÝσως Ýνα κονιÜκ... στÜσου, διπλü!
ΚΑΦΕΤΖΗΣ: Διπλü, Ýφτασε. (Μπαßνει στο μαγαζß για να φÝρει το κονιÜκ)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΛÜθος μου... Þτανε λÜθος να παρασυρθþ τüσο! (Ο ΚαφετζÞς Ýρχεται απ' το καφενεßο με το διπλü κονιÜκ) Ποý διÜθεση τþρα να εξερευνÞσω μουσεßα... ωχ, βρε αδερφÝ, καλλιεργþ το πνεýμα μου μιαν Üλλη φορÜ. Το σÞμερα, συνεχßζεται στο αýριο. Θα το αρπÜξω. (ΑρπÜζει το ποτÞρι με το κονιÜκ και το κατεβÜζει μονοροýφι).

                                              2η ΠΡΑΞΗ

Α' ΕΙΚΟΝΑ

     Το γραφεßο μιας ιδιωτικÞς επιχεßρησης, εκδοτικüς οßκος νομικþν βιβλßων. Στο βÜθος, στο κÝντρο μια δßφυλλη πüρτα και μια ταμπÝλα που γρÜφει «ΠροúστÜμενος Υπηρεσßας». ΑριστερÜ στο βÜθος, κοντÜ στη πüρτα του προúστÜμενου, το γραφειÜκι της ΝτÝζη και πÜνω γραφομηχανÞ. Στο τοßχο αριστερÜ, ανÜμεσα σε πüρτα που βγÜζει στη σκÜλα και το γραφεßο της ΝτÝζη, Ýν Üλλο γραφεßο με δελτßα παρουσßας, που υπογρÜφουν οι υπÜλληλοι μüλις φτÜσουνε. ΠÜντα αριστερÜ, σε πρþτο πλÜνο, η πüρτα που οδηγεß στη σκÜλα. ΒλÝπουμε τα τελευταßα της σκαλοπÜτια, το πÜνω μÝρος του στηρßγματος κι Ýνα μικρü κεφαλüσκαλο. ΑρκετÜ μπρος, Ýνα γραφεßο με δυο καρÝκλες. ΕπÜνω, τυπογραφικÝς σελßδες για διüρθωμα, Ýνα μελανοδοχεßο και κονδυλοφüροι! Εßναι το γραφεßο που δουλεýουν ο ΜποτÜρ κι ο ΜπερανζÝ. Ο πρþτος κÜθεται στη καρÝκλα δεξιÜ κι ο Üλλος στη καρÝκλα αριστερÜ. ΚοντÜ στο δεξιü τοßχο, Üλλο γραφεßο, πιο μεγÜλο, ορθογþνιο κι αυτü γεμÜτο χαρτιÜ, τυπογραφικÜ, κ.λπ. ¢λλες  οι καρÝκλες κοντÜ σ' αυτü το γραφεßο, πιο μεγαλοπρεπεßς κι επßσημες, η μßα απÝναντι απ' την Üλλη!
     Εßναι το γραφεßο των ΝτιντÜρ και ΒοδÜρ. Ο ΝτιντÜρ θα καθßσει στη καρÝκλα που σχεδüν ακουμπÜ στον τοßχο, για να μπορεß να βλÝπει απÝναντß του, τους Üλλους υπαλλÞλους. Εßναι ο υποπροúστÜμενος. ¸να παρÜθυρο ανÜμεσα στη πüρτα του βÜθους και στον τοßχο δεξιÜ. Στη περßπτωση που η σκηνÞ διαθÝτει μικρÞν εξÝδρα, θα 'τανε καλýτερα να τοποθετηθεß μüνον Ýνα πλαßσιο παραθýρου, σε πρþτο πλÜνο, που θα βλÝπει στο κοινü. Στο βÜθος, στη γωνßα δεξιÜ, Ýνας καλüγερος που κρÝμονται φüρμες εργασßας Þ παλιÜ σακÜκια. ºσως ο καλüγερος θα μποροýσε να τοποθετηθεß κι αυτüς μπρος στη σκηνÞ, στα δεξιÜ. Στους τοßχους, ρÜφια με βιβλßα και σκονισμÝνα ντοσιÝ. ΑριστερÜ, στο βÜθος, πÜνω απü τα ρÜφια, μικρÝς ταμπÝλες που γρÜφουν
«Νομολογßα, Κþδικες νομοθεσßας» κ.λπ. Στον τοßχο δεξιÜ, που μπορεß να 'ναι και λßγο πλÜγιος, οι ταμπελßτσες γρÜφουν «Εφημερßδα ΚυβερνÞσεως», «ΦορολογικÜ». ΠÜνω απü τη πüρτα του προúστÜμενου Ýνα ρολüι. Δεßχνει εννιÜ και τρßα λεπτÜ. Στο Üνοιγμα της αυλαßας ο ΝτιντÜρ εßναι üρθιος, κοντÜ στη καρÝκλα του γραφεßου, με το δεξιü προφßλ στο κοινü. Απ' την Üλλη μεριÜ του γραφεßου, ο ΜποτÜρ, μ' αριστερü προφßλ στο κοινü. ΑνÜμεσÜ τους, κοντÜ στο γραφεßο του, ο προúστÜμενος φÜτσα στο κοινü. Λßγο πιο πßσω στÝκεται η ΝτÝζη αριστερÜ, κοντÜ στον προúστÜμενο. ΚρατÜ στα χÝρια της δακτυλογραφημÝνα χαρτιÜ. Στο γραφεßο που γýρω του εßναι ο ΝτιντÜρ, ο ΜποτÜρ κι ο ΜπερανζÝ, πÜνω στα τυπογραφικÜ, εßναι απλωμενÞ μια πολυσÝλιδη εφημερßδα. Για λßγα λεπτÜ, μüλις ανοßξει η Αυλαßα, üλοι θα παραμεßνουν ακßνητοι μÝχρι τη στιγμÞ της πρþτης ατÜκας.

ΠΡΟÚΣΤΑΜΕΝΟΣ: γýρω στα πενÞντα, ντυμÝνος τυπικÜ, μπλÝ σακÜκι, παρÜσημο της λεγεþνας της τιμÞς, ημßσκληρο κολÜρο, μαýρη γραβÜτα, φαρδý καστανü μουστÜκι. ¼νομα: Κýριος Παπιγιüν.
ΝΤΙΝΤΑΡ: γýρω στα τριανταπÝντε. Κοστοýμι γκρßζο. ΦορÜ μαýρα μανßκια απü σατÝν για να προστατεýει τους αγκþνες του σακακιοý. Μπορεß να φορÜ γυαλιÜ. ΑρκετÜ μεγαλüσωμος, υπÜλληλος που δεßχνει πως Ýχει μÝλλον. Αν ο προúστÜμενος γινüταν υποδιευθυντÞς, σßγουρα αυτüς θα 'παιρνε τη θÝση! Ο ΜποτÜρ πολý λßγο τονε συμπαθεß.
ΜΠΟΤΑΡ: συνταξιοýχος δÜσκαλος, αρκετÜ κορδωμÝνος, με μικρü Üσπρο μουστακÜκι, γýρω στα εξÞντα, αλλÜ δεßχνει πιο νÝος. ΞÝρει τα πÜντα, καταλαβαßνει τα πÜντα. ΦορÜ μπερÝ με γεßσο και μακριÜ φüρμα για τη δουλειÜ. ΓυαλιÜ στην αρκετÜ χοντρÞ μýτη, μολýβι στ' αφτß και μανßκια απü σατÝν για τους αγκþνες, üπως κι ο ΝτιντÜρ.
ΝΤΕΖΗ: νÝα κι οπωσδÞποτε ξανθιÜ.
Κα ΒΟΔΑΡ: αργüτερα. ΧοντρÞ γυναßκα μεταξý σαρÜντα-πενÞντα, τρομοκρατημÝνη, λαχανιασμÝνη και με κομμÝνη ανÜσα.

     Με το Üνοιγμα της αυλαßας, üλοι στÝκονται, λοιπüν, üρθιοι, ακßνητοι γýρω απü το γραφεßο δεξιÜ. Ο προúστÜμενος δεßχνει με το δÜχτυλü του την εφημερßδα. Ο ΝτιντÜρ Ýχει απλþσει το χÝρι του προς το μÝρος του ΜποτÜρ και μοιÜζει σα να λÝει: «Εßναι ολοφÜνερο, ορßστε». Ο ΜποτÜρ, με τα χÝρια στις τσÝπες της φüρμας του, χαμογελÜει δýσπιστα σαν να λÝει: «Εγþ δε τη πατþ τüσον εýκολα». Η ΝτÝζη με τα δακτυλογραφημÝνα χαρτιÜ στo χÝρι, δεßχνει με το βλÝμμα της σα να συμφωνεß με τον ΝτιντÜρ. ΑλλÜ σχεδüν αμÝσως, ο ΜποτÜρ συνεχßζει ακÜθεκτος!

ΜΠΟΤΑΡ: ΠαραμυθÜκια, παραμυθÜκια για μικρÜ παιδιÜ!
ΝΤΕΖΗ: Τον εßδα με τα μÜτια μου, τον εßδα σου λÝω, Þτανε ρινüκερος!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Το γρÜφει κι η εφημερßδα, εßναι φως-φανÜρι, γιατß δε το παραδÝχεσαι, απορþ!
ΜΠΟΤΑΡ: (με ýφος γεμÜτος περιφρüνηση) Αηδßες!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, το γρÜφει, σου λÝω, το γρÜφει ξεκÜθαρα. Ολüκληρο δßστηλο! ΠοδοπατημÝνος γÜτος. ΔιαβÜστε το, κýριε προúστÜμενε!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: «Χτες, ΚυριακÞ, γýρω στο μεσημÝρι, στη πλατεßα της εκκλησßας και στην ßδια μας την πüλη, Ýνα παχýδερμο ποδοπÜτησε και τελικþς εφüνευσε Ýνα χαριτωμÝνο γÜτο!»
ΝΤΕΖΗ: Δε συνÝβη ακριβþς στη πλατεßα της εκκλησßας αλλÜ...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μüνον αυτü γρÜφει. Δεν αναφÝρει Üλλες λεπτομÝρειες.
ΜΠΟΤΑΡ: Αηδßες. Κιτρινισμüς!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτü φτÜνει και περισσεýει. Τß κιτρινισμüς!
ΜΠΟΤΑΡ: ΠροσωπικÜ, δε πιστεýω αυτÜ που γρÜφουν οι δημοσιογρÜφοι! Εßναι üλοι τους ψεýτες κι Ýμαθα να μη δßνω σημασßα στα νÝα που ξεφουρνßζουν! Πιστεýω μüνο σ' ü,τι βλÝπω με τα μÜτια μου. Ως πρþην δημοδιδÜσκαλος λατρεýω τα ξεκÜθαρα γεγονüτα. ΘÝλω τα πÜντα ν' αποδεικνýονται επιστημονικÜ. ΔιαθÝτω, βλÝπετε, μυαλü μεθοδικü, τετραγωνισμÝνο!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ποý κολλÜ εδþ το τετραγωνισμÝνο μυαλü;
ΝΤΕΖΗ: Νομßζω κε ΜποτÜρ, üτι τ' αναφÝρουν με πολý συγκεκριμÝνο τρüπο!
ΜΠΟΤΑΡ: ΣυγκεκριμÝνο τρüπο; Μα σας παρακαλþ, για ποιü εßδος παχýδερμου μας μιλÜνε; Τß υπονοεß ο συντÜκτης της στÞλης τον ποδοπατημÝνου γÜτου, üταν γρÜφει Ýνα παχýδερμο; Το αφÞνει χωρßς εξÞγηση! Και τß υπαινßσσεται με το «χαριτωμÝνος γÜτος»;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα üλοι ξÝρουμε τι εßναι μια γÜτα!
ΜΠΟΤΑΡ: Σας παρακαλþ, καταρχÞν, Ýχουμε να κÜνουμε με γÜτα Þ με αρσενικü γÜτο; ¸πειτα, μ' ενδιαφÝρει το χρþμα. Το χρþμα για μÝνα Ýχει ζωτικÞ σημασßα. Την ßδια σημασßα Ýχει κι η ρÜτσα. ΠροσωπικÜ, δεν εßμαι υπÝρ των φυλετικþν διακρßσεων, αντßθετα, εßμαι αντιρατσιστÞς. ΑλλÜ πρÝπει να ξÝρουμε!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μα ελÜτε τþρα κε ΜποτÜρ, ποιÜ σχÝση Ýχουνε τα γεγονüτα με το ρατσισμü και τον αντιρατσισμü;
ΜΠΟΤΑΡ: Σας ζητþ συγγνþμη ταπεινüτατα, κýριε προúστÜμενε, αλλÜ θα πρÝπει να παραδεχτεßτε πως ο ρατσισμüς εßναι Ýνα απü τα μεγαλýτερα σφÜλματα του αιþνα μας!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δε νομßζω πως κÜποιος απü μας Ýχει αντßθετη γνþμη, αλλÜ στο συγκεκριμÝνο θÝμα δε πρüκειται για...
ΜΠΟΤΑΡ: Κε ΝτιντÜρ αυτÜ τα θÝματα οφεßλουμε να τα αντιμετωπßζουμε κÜπως σοβαρüτερα. ΙστορικÜ γεγονüτα αποδεßξανε περßτρανα üτι ο ρατσισμüς...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, εδþ δε μιλÜμε για ρατσισμü.
ΜΠΟΤΑΡ: Γι' αυτü δεν εßμαι και τüσο βÝβαιος...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΚανÝνας δεν ανÝφερε κÜτι για ρατσισμü.
ΜΠΟΤΑΡ: ¢σχετο, εμεßς δε πρÝπει ν' αφÞνουμε καμßα ευκαιρßα να το καταγγÝλλουμε, παντοý και πÜντα!
ΝΤΕΖΗ: Μα, αφοý σας βεβαιþνουμε üτι κανεßς μας δεν εßναι ρατσιστÞς. Μετατοπßζετε το πρüβλημα. Εδþ Ýχουμε να κÜνουμε με Ýνα γÜτο που τον ποδοπÜτησε Ýνα παχýδερμο. Κι ακüμα πιο σωστÜ, Ýνας ρινüκερος!
ΜΠΟΤΑΡ: ¼λα εßναι σχετικÜ. Εγþ δεν κατÜγομαι απ' τη Μασσαλßα, δεσποινßς μου. Οι ΜαρσεγÝζοι, αυτü εßναι πασßγνωστο, εßναι μεγÜλοι παραμυθÜδες. Δεν αποκλεßεται να ποδοπÜτησε κÜποιος ποντικüς Ýνα μικρü ψýλλο κι αμÝσως το γεγονüς Ýγινε ανατολικü ζÞτημα.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ας εßναι! Καιρüς να προσπαθÞσουμε να βÜλουμε τα πρÜγματα στη θÝση τους. Μας εßπατε, δεσποινßς, üτι εßδατε με τα ßδια σας τα μÜτια Ýνα ρινüκερο να κÜνει αμÝριμνος τον περßπατü του στα δρομÜκια της πüλης μας.
ΝΤΕΖΗ: Δεν Ýκανε περßπατο, Ýτρεχε σα τρελüς!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγþ, δεν τον εßδα προσωπικÜ, εντοýτοις, πολλοß αξιüπιστοι Üνθρωποι...
ΜΠΟΤΑΡ: Διαδüσεις, τα βλÝπετε; Φαντασιοπληξßες, διαδüσεις και κιτρινισμüς! Τþρα θα τους μÜθουμε τους δημοσιογραφßσκους; Εßναι Üξιοι για να πουλÞσουνε παλιοφυλλÜδες, να κατασκευÜσουνε το 'να σκÜνδαλο πÜνω στ' Üλλο, μüνο και μüνο να εξυπηρετÞσουνε δουλοπρεπþς τα συμφεροντÜκια των αφεντικþν τους. Εßναι δυνατüν να πιστεýετε, κε ΝτιντÜρ εσεßς Ýνας νομομαθÞς, αυτÜ τα παραμυθÜκια; ¸νας πτυχιοýχος της νομικÞς!... Ας γελÜσω ρινοκεριστß!... Χα-χα-χα-χα!
ΝΤΕΖΗ: ΓελÜστε üπως θÝλετε, αλλÜ τον εßδα. Με σÜρκα κι οστÜ μÜλιστα! ΒÜζω το χÝρι μου στη φωτιÜ!
ΜΠΟΤΑΡ: ΕλÜτε, δεσποινßς μου... Σας πßστευα για σοβαρü κορßτσι!
ΝΤΕΖΗ: Κι εßμαι κε ΜποτÜρ, με το παραπÜνω. ¢λλωστε, δε τον εßδα μüνο γω, Ýνα σωρü Üνθρωποι τον εßδαν να καλπÜζει!
ΜΠΟΤΑΡ: Αηδßες, σßγουρα κÜτι Üλλο θα κοιτÜζανε! Δε θα στηριχθοýμε τþρα σε μερικοýς χασομÝρηδες που δε ξÝρουνε πþς να σκοτþσουνε την þρα τους. Σε αργüσχολους και χαραμοφÜηδες!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα χτες Þτανε ΚυριακÞ κι οι Üνθρωποι δε δουλεýανε!
ΜΠΟΤΑΡ: Εγþ δουλεýω και τις ΚυριακÝς! Δε πα' να λÝν ü,τι θÝνε οι παπÜδες, τα συμφεροντÜκια τους φροντßζουν. Σας βÜζουν να τρÝχετε στις εκκλησßες και δε σας συμβουλεýουν να κερδßζετε το ψωμß σας με τον ιδρþτα του προσþπου σας!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αυτü ξεπερνÜει κÜθε üριο...
ΜΠΟΤΑΡ: Με συγχωρεßτε, δεν το εßπα για να σας προσβÜλλω... δεν το αρνοýμαι, περιφρονþ τις θρησκεßες, αλλÜ αυτü δεν σημαßνει üτι δεν τις σÝβομαι κιüλας! (Στη ΝτÝζη) Και καταρχÞν, δεσποινßς μου, για να 'χουμε καλü ρþτημα, εσεßς, ξÝρετε τι εστß ρινüκερος;
ΝΤΕΖΗ: Εßναι Ýνα... Ýνα πολý μεγÜλο παχýδερμο, Ýνα θηρßο αρκετÜ μοχθηρü...
ΜΠΟΤΑΡ: Κι ýστερα μας παριστÜνετε üτι σκεφτüσαστε με μεγÜλη ακρßβεια... Ο ρινüκερος, αγαπητÞ δεσποινßς...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΑρκετÜ! Δε θα μας κÜνετε τþρα ενημερωτικÞ διÜλεξη για το ρινüκερο. Δεν εßμαστε μαθητοýδια του Δημοτικοý!
ΜΠΟΤΑΡ: Αυτü εßναι το κακü!

   (Με τις τελευταßες ατÜκες, βλÝπουμε τον ΜπερανζÝ ν' ανεβαßνει με μεγÜλες προφυλÜξεις τα τελευταßα σκαλοπÜτια της σχÜλας και να ανοßγει κλεφτÜ και αθüρυβα την πüρτα του γραφεßου!)

ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΑρκετÜ, δεσποινßς μου. Εßναι περασμÝνες εννιÜ. Μπορþ να Ýχω το φýλλο παρουσßας. Οι καθυστερημÝνοι θα πληρþσουν το προστιματÜκι τους!

   (Η ΝτÝζη προχωρÜ προς το γραφεßο αριστερÜ που βρßσκονται τα φýλλα παρουσßας, τη στιγμÞ ακριβþς που μπαßνει ο ΜπερανζÝ).

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚαλημÝρα σας, δις ΝτÝζη! Μüλις πρüλαβα, Ý;
ΜΠΟΤΑΡ: (στον ΝτιντÜρ και στον Παπιγιüν) Αγωνßζομαι κýριοß μου ενÜντια στην αμÜθεια και στο σκοταδισμü, üπου κι αν τα βρω.
ΝΤΕΖΗ: ΓρÞγορα, κε ΜπερανζÝ, γρÞγορα.
ΜΠΟΤΑΡ:... σε χαμüσπιτα, σε παλÜτια... σε... τρþγλες...
ΝΤΕΖΗ: Μα τß κÜνετε; ΥπογρÜψτε γρÞγορα το φýλλο παρουσßας!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σας ευχαριστþ πολý. Ο προúστÜμενος εßναι κιüλας εδþ;
ΝΤΕΖΗ: (φÝρνοντας το δÜχτυλο στα χεßλη) Σσσσστ!... Ναι, εδþ εßναι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κιüλας; Τüσο πρωß; (Προχωρεß βιαστικÜ να υπογρÜψει το φýλλο παρουσßας).
ΜΠΟΤΑΡ: ... üπου τον συναντÞσω, ακüμα και σ' εκδοτικοýς οßκους!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κε ΜποτÜρ, νομßζω üτι...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι üμως δεν εßναι ακüμα οýτε εννιÜ και δÝκα!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ:... üτι ξεφýγατε απü τα üρια της ευγÝνειας.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι εγþ το ßδιο νομßζω, κýριε Παπιγιüν...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δε φαντÜζομαι δηλαδÞ να θÝλετε να πεßτε πως ο συνεργÜτης μας και συνÜδελφüς σας κος ΝτιντÜρ, πτυχιοýχος νομικÞς κι εξαßρετος υπÜλληλος, εßναι αμαθÞς!
ΜΠΟΤΑΡ: Δε φτÜνω, βÝβαια, μÝχρι το σημεßο να υποστηρßξω κÜτι παρüμοιο, αν κι εδþ που τα λÝμε, τα πανεπιστÞμια κι οι ανþτερες σχολÝς, αξßζουνε πολý λιγüτερο απ' τα δημüσια σχολεßα μας.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ας εßναι... Θα μου φÝρετε καμιÜ φορÜ το φýλλο παρουσßας;
ΝΤΕΖΗ: Ορßστε, κýριε. (Του το δßνει)
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μπα... εδþ εßναι κι ο κος ΜπερανζÝ!
ΜΠΟΤΑΡ: ¼σα πανεπιστημιακÜ διπλþματα και να διαθÝτεις, αν δεν Ýχεις ξεκÜθαρες ιδÝες, παρατηρητικü μυαλü και κÜποια πραχτικÞ αντιμετþπιση της ζωÞς, δεν αξßζουνε δεκÜρα.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Σα να τα παραλÝτε!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚαλημÝρα σας κε προúστÜμενε. ΚαλημÝρα σας κε Παπιγιüν... Να με συγχωρεßτε, παραλßγο ν' αργÞσω... ΚαλημÝρα, ΝτιντÜρ... ΚαλημÝρα, κε ΜποτÜρ.

   (Προχωρεß προς τον καλüγερο, που βρßσκεται πßσω απ' τον Παπιγιüν, περνþντας μπρος απü τους Üλλους. Παßρνει τη φüρμα της δουλειÜς Þ το παλιü του σακÜκι, για να κρεμÜσει σε λßγο στην ßδια θÝση το σακÜκι που φορÜ. Τþρα, κοντÜ στον καλüγερο, βγÜζει το σακÜκι του, φορÜ το παλιü και προχωρεß προς το γραφεßο. Ανοßγει το συρτÜρι και παßρνει τα μαýρα μανßκια απü σατÝν. Σ' üλη αυτÞ τη διαδικασßα χαιρετÜ πÜντα).

ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Για πες μας, ΜπερανζÝ, εßδες κι εσý ρινüκερους;
ΜΠΟΤΑΡ: Οι διπλωματοýχοι πανεπιστημßων πετÜνε στα σýννεφα. ¸χουν μαýρα μεσÜνυχτα απ' αληθινÞ ζωÞ.
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΣαχλαμÜρες!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (τακτοποιþντας βιαστικÜ τα πρÜγματÜ του με ιδιαßτερο ζÞλο, σα να θÝλει να του συγχωρÝσουνε την αργοπορßα και με το πιο φυσικü ýφος του κüσμου στον κο Παπιγιüν) Βεβαßως... βεβαßως... αν εßδα, λÝει...
ΜΠΟΤΑΡ: Αηδßες!
ΝΤΕΖΗ: Ορßστε, τα βλÝπετε, δεν εßμαι τρελÞ!
ΜΠΟΤΑΡ: ΚαλÜ τþρα! Ο κος ΜπερανζÝ το 'πε απü φιλοφροσýνη. Εßναι ευγενικüς Üνθρωπος, αν κι εßναι κÜτι που δε του φαßνεται ιδιαßτερα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα θα πει üτι εßδε Ýνα ρινüκερο απü φιλοφροσýνη;
ΜΠΟΤΑΡ: Σßγουρα. ¼ταν θÝλει να υποστηρßξει τις αυθεντικÝς φαντασιþσεις της δßδας ΝτÝζη. ¼λοι φροντßζουν να της φÝρονται ευγενικÜ. Εßναι αυτονüητο!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μη γßνεστε κακüπιστος, κε ΜποντÜρ. Ο κος ΜπερανζÝ δεν Üκουσε τις διαφωνßες μας. Μüλις τþρα Þρθε.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν τον εßδατε και σεις; Τον εßδατε, μαζß το εßδαμε!
ΜΠΟΤΑΡ: ΠÜλι τα ßδια! Πολý πιθανü ο κος ΜπερανζÝ να νüμισε üτι διÝκρινε ρινüκερο (κÜνει μιμικÞ χειρονομßα πßσω απ τη πλÜτη του ΜπερανζÝ, üτι τα κοπανÜ) ΔιαθÝτει τüσο πλοýσια φαντασßα. Μ' αυτüν, üλα εßναι πιθανÜ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα δεν Þμουν μüνος μου üταν εßδα το ρινüκερο! ºσως μÜλιστα, να μην Þταν Ýνας αλλÜ δυο.
ΜΠΟΤΑΡ: Τß σας Ýλεγα, τα μπÝρδεψε στο λογαριασμü!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Καθüμουνα δßπλα στο φßλο μου τον Ζαν. ΑλλÜ, υπÞρχαν κι Üλλοι Üνθρωποι!
ΜΠΟΤΑΡ: Μα τη πßστη μου τα'χετε χαμÝνα!
ΝΤΕΖΗ: ¹τανε ρινüκερος μ' Ýνα κÝρατο.
ΜΠΟΤΑΡ: ΜÜλιστα... τα συμφωνÞσανε οι δυο τους και μας δουλεýουνε ψιλü γαζß.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Απü üσα Üκουσα, Ýβγαλα το συμπÝρασμα πως θα πρÝπει να εßχε δýο κÝρατα!
ΜΠΟΤΑΡ: Σαν να μου φαßνεται, στα κÝρατα δεν τα συμφωνÞσατε και τüσο καλÜ!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Να τελειþνουμε, κýριοι... η þρα περνÜ.
ΜΠΟΤΑΡ: ΤελικÜ ΜπερανζÝ δε μας εßπατε ξεκÜθαρα πüσους ρινüκερους εßδατε, Ýναν Þ δýο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τþρα... δε ξÝρω... δηλαδÞ...
ΜΠΟΤΑΡ: ΚατÜλαβα, χÜσατε το λογαριασμü! Η δις ΝτÝζη εßδε ρινüκερο μ' Ýνα κÝρατο. Ο δικüς σας ρινüκερος ΜπερανζÝ, ρινüκερος φÜντασμα δηλαδÞ, διÝθετε Ýν Þ δυο κÝρατα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ακριβþς αυτü εßναι... το μεγÜλο πρüβλημα!
ΜΠΟΤΑΡ: ¢ντε να βγÜλεις Üκρη... με γρßφους!
ΝΤΕΖΗ: Ω! Αυτü πια...
ΜΠΟΤΑΡ: Δε θÝλω να σας προσβÜλλω, αλλÜ δε πιστεýω λÝξη απ' üσα μας λÝτε! Ρινüκεροι στη περιοχÞ μας! Αυτü δε ξανακοýστηκε.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Να που ακοýγεται τþρα... μßα φορÜ φτÜνει και περισσεýει!
ΜΠΟΤΑΡ: Μας κουβαλÞθηκαν απ' τον ¢ρη! ¢κου ρινüκεροι! Μüνο σε σχολικÜ βιβλßα τους Ýχουμε δει και σε κινοýμενα σχÝδια... Þ τßποτα αγαθÝς γυναικοýλες θα τους εßδαν με τη φαντασßα τους να μπουμπουκιÜζουν!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δε βρßσκω τη λÝξη «μπουμπουκιÜζουνε» τüσο πετυχημÝνη, üταν Ýχουμε να κÜνουμε με ρινüκερους.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Οýτε κι εγþ!
ΜΠΟΤΑΡ: Ο ρινüκερüς σας εßναι παραμυθÜκι. Για να μη πω μýθος!
ΝΤΕΖΗ: ¢κου μýθος!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΑρκετÜ, κýριοι, εßναι þρα νομßζω να πιÜσουμε δουλειÜ!
ΜΠΟΤΑΡ: ΜÜλιστα, παραμυθÜκι, σαν τους ιπτÜμενους δßσκους!
ΝΤΕΖΗ: Μα, ποδοπÜτησε Ýνα γατß! Και μÜλιστα το κηδÝψαμε. Αυτü κανεßς δε μπορεß ν' αρνηθεß!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εßδα τη κηδεßα με τα μÜτια μου.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Τα βλÝπεις, υπÜρχουν και μÜρτυρες!
ΜΠΟΤΑΡ: ΚÜτι τÝτοιοι μÜρτυρες εßναι για τα πανηγýρια!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κýριοι... κýριοι, σας παρακαλþ!
ΜΠΟΤΑΡ: ΟμαδικÞ υστερßα φαντασιοπληξßας, αγαπητÝ μου ΝτιντÜρ. ΟμαδικÞ υστερßα! Εßναι σα τη θρησκεßα... δε τη λÝν üπιο του λαοý;
ΝΤΕΖΗ: ¼,τι και να λÝτε.. εγþ πιστεýω στους ιπτÜμενους δßσκους!
ΜΠΟΤΑΡ: Αηδßες!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Εßπα, αρκετÜ, φτÜνει, το παραξηλþσατε! ΤÝρμα οι φλυαρßες, Ýχουμε και δουλειÜ! Ρινüκερος, ξερινüκερος, ιπτÜμενοι δßσκοι, δßσκοι γραμμοφþνου, Ýχουμε και δουλειÜ που πρÝπει να γßνει. Η εταιρεßα δε σας πληρþνει να χαζολογÜτε κουβεντιÜζοντας για ζþα υπαρκτÜ Þ της μυθολογßας.
ΜΠΟΤΑΡ: Της μυθολογßας!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΥπαρκτÜ!
ΝΤΕΖΗ: Υπαρκτüτατα, μÜλιστα!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κýριοι, σας καθιστþ προσεκτικοýς, για τελευταßα φορÜ. Εßναι þρα για δουλειÜ. Λοιπüν κüβω μαχαßρι τις Üχρηστες λογομαχßες σας.
ΜΠΟΤΑΡ: Πολý καλÜ κε Παπιγιüν, προúστÜμενος εßστε, αποφασßζετε και διατÜζετε κι εμεßς, τα σκυλÜκια, υπακοýμε.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΑφÞστε τα λüγια και ριχτεßτε με τα μοýτρα στη δουλειÜ. Δε θÝλω να βρεθþ στη δυσÜρεστη θÝση να βÜλω πρüστιμα Þ να κÜνω κρατÞσεις στο μισθü σας. ΝτιντÜρ τελειþσατε τη μελÝτη για το νüμο του αντιαλκοολικοý αγþνα;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτü ακριβþς τελειþνω κýριε προúστÜμενε.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τελειþστε το λοιπüν, τι περιμÝνετε; Ο χρüνος μας πιÝζει. Κι εσεßς ΜπερανζÝ και ΜποτÜρ, κÜνατε τις διορθþσεις στα τυπογραφικÜ δοκßμια του νÝου κανονισμοý για τις «ελεγχüμενες κολεκτßβες & συνεταιρισμοýς» του κρασιοý;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼χι ακüμα κε Παπιγιüν. ΑλλÜ, Ýχουμε προχωρÞσει αρκετÜ!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΚαθÞστε μαζß και τελειþστε το γρηγορüτερο. Το τυπογραφεßο περιμÝνει. Δις ΝτÝζη, ελÜτε στο γραφεßο μου να σας υπογρÜψω την αλληλογραφßα, μüλις τελειþσετε τη δαχτυλογρÜφηση. Και κÜντε γρÞγορα, κουνηθεßτε!
ΝΤΕΖΗ: ΑμÝσως, κε Παπιγιüν.

   (Η ΝτÝζη πÜει στο γραφεßο της κι αρχßζει γραφομηχανÞ! Ο ΝτιντÜρ κÜθεται στο γραφεßο του κι αρχßζει δουλειÜ. Οι ΜπερανζÝ & ΜποτÜρ κÜθονται στα γραφεßα τους προφßλ στο κοινü! Ο ΜποτÜρ Ýχει πλÜτη γυρισμÝνη στη πüρτα της σκÜλας. Δεßχνει αρκετÜ εκνευρισμÝνος. Ο ΜπερανζÝ χωρßς ενεργητικüτητα, μοιÜζει να σκÝφτεται Üλλα. ΑκουμπÜ τα τυπογραφικÜ στο γραφεßο και δßνει στον ΜποτÜρ τα χειρüγραφα. Ο ΜποτÜρ κÜθεται μουρμουρßζοντας μες στα δüντια του κÜτι, ενþ ο Παπιγιüν βγαßνει χτυπþντας πßσω τη πüρτα).

ΠΑΠΙΓΙΟΝ: (Βγαßνοντας) ΚαλÞ δουλειÜ, κýριοι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (διαβÜζοντας και διορθþνοντας, ενþ ο ΜποτÜρ παρακολουθεß το χειρüγραφο με το μολýβι στο χÝρι) Κανονισμüς για το εγχþριο κρασß, που αναλαμβÜνει ο συνεταιρισμüς, (διορθþνει) το «ται» με Üλφα-γιþτα, τα εßδη κρασιþν που υπüκεινται, το «κει» με Ýψιλον-γιþτα, σε κρατικü Ýλεγχο, προÝρχονται απ' τη περιοχÞ του Μπορντü, το «Μ» κεφαλαßο, της κÜτω περιφÝρειας, üπως και της ποσüτητας του κρασιοý που παρÜγεται...
ΜΠΟΤΑΡ: ΣτÜσου, πιο αργÜ... αυτü δεν το 'χω! Μου λεßπει μια γραμμÞ...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο ξαναδιαβÜζω: -τα εßδη του κρασιοý που υπüκεινται σε κρατικü Ýλεγχο-
ΝΤΙΝΤΑΡ: Λßγο πιο σιγÜ, παρακαλþ, μου πÞρατε τ' αφτιÜ! Εßναι αδýνατο Ýτσι πως φωνÜζετε, να συγκεντρωθþ στη δουλειÜ μου!
ΜΠΟΤΑΡ: (πÜνω απ' το κεφÜλι του ΜπερανζÝ, ξαναρχßζει την ßδια συζÞτηση. Ο ΜπερανζÝ συνεχßζει για λßγο να διορθþνει μüνος. ΔιαβÜζει αθüρυβα κουνþντας τα χεßλη) ΣτημÝνη μηχανÞ, ε; Μýθευμα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΜηχανÞ; Μýθευμα; Για ποιü μýθευμα μιλÜς;
ΜΠΟΤΑΡ: Το παραμυθÜκι σας για το ρινüκερο, διÜβολε! Η προπαγÜνδα σας παρασýρει, ανüητοι μ' αυτÝς τις διαδüσεις κι οι διαδüσεις παρασýρουνε κοσμÜκη.
ΝΤΙΝΤΑΡ: (σταματþντας τη δουλειÜ) ΠοιÜ προπαγÜνδα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εδþ δε πρüκειται για προπαγÜνδα.
ΝΤΕΖΗ: (σταματþντας τη δακτυλογρÜφηση) Σας το 'πα και σας το ξαναλÝω, τον εßδα με τα ßδια μου τα μÜτια... Τον εß-δα-με!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μη γßνεσαι αστεßος!... ΠροπαγÜνδα! Για ποιü σκοπü;
ΜΠΟΤΑΡ: Αλλοý αυτÜ! Το λüγο τονε ξÝρεις καλýτερα κι απü μÝνα... ΠÜψε λοιπüν να μας παριστÜνεις την αθþα περιστερÜ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: (θυμþνοντας) ¼πως και να 'χει κε ΜποτÜρ, εγþ δεν εßμαι πουλημÝνος σε κανÝνα κüμμα!
ΜΠΟΤΑΡ: (κοκκινßζει απü θυμü και χτυπÜ τη γροθιÜ στο γραφεßο και σηκþνεται) Δε σας επιτρÝπω. Το θεωρþ προσωπικÞ προσβολÞ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κε ΜποτÜρ, σας παρακαλþ...
ΝΤΕΖΗ: Κε ΝτιντÜρ, σας παρακαλþ...
ΜΠΟΤΑΡ: Το ξαναλÝω, εßναι αισχρÞ συκοφαντßα!

   (Ο προúστÜμενος ανοßγει ξαφνικÜ τη πüρτα. Οι ΜποτÜρ & ΝτιντÜρ ξανακÜθονται γρÞγορα. Ο προúστÜμενος κρατÜ το χαρτß με τις παρουσßες. Μüλις εμφανßζεται, απüλυτη ησυχßα).

ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ο κýριος ΒοδÜρ δεν Þρθε σÞμερα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (κοιτÜζοντας γýρω) ΑλÞθεια, δε τονε βλÝπω.. δε θα 'ρθε!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ¼ποτε τον χρειÜζομαι εξαφανßζεται... (Στη ΝτÝζη) ΜÞπως τηλεφþνησε πως εßναι ασθενÞς Þ του συνÝβη κÜτι;
ΝΤΕΖΗ: ¼χι... δε τηλεφþνησε διüλου.
ΠΑΠΙΓΙ¼Ν: (ανοßγοντας τελεßως τη πüρτα του γραφεßου του και προχωρþντας) Αν συνεχßσει Ýτσι θ' αναγκαστþ να τον απολýσω. Δεν εßναι η πρþτη φορÜ που μ' αφÞνει εκτεθειμÝνο. ΜÝχρι σÞμερα Ýκανα τα στραβÜ μÜτια, αλλÜ ως εδþ και μη παρÝκει! ¸χει κανεßς το κλειδß του γραφεßου του;

   (Ακριβþς την ßδια στιγμÞ μπαßνει η κα ΒοδÜρ. Θα πρÝπει να τη δοýμε λßγο πιο πριν, με τα τελευταßα λüγια του Παπιγιüν, ν' ανεβαßνει βιαστικÜ τα τελευταßα σκαλοπÜτια και ν' ανοßγει απüτομα τη πüρτα, λαχανιασμÝνη και τρομοκρατημÝνη).

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Η κα ΒοδÜρ... την εßδατε;
ΝΤΕΖΗ: ΚαλημÝρα σας, κα ΒοδÜρ...
Κα ΒΟΔΑΡ: ΚαλημÝρα σας κε Παπιγιüν! ΚαλημÝρα, κυρßες και κýριοι.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μπορεßτε να μας πεßτε τι Ýγινε ο Üντρας σας; ΚÜτι σοβαρü Þ μÞπως αποφÜσισε να το ρßξει στον ýπνο;
ΒΟΔΑΡ: (με κομμÝνη ανÜσα) Ω συγχωρÝστε τον κακομοßρη, συγχωρÝστε τον, πÞγε στο πατρικü του, για το Σαββατοκýριακο κι Üρπαξε μιαν ελαφριÜ γριποýλα...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΕλαφριÜ γριποýλα; ΚατÜλαβα...
ΒΟΔΑΡ: ΔιαβÜστε, το γρÜφει στο τηλεγρÜφημα που μου 'στειλε... Ελπßζει μÝχρι τη ΤετÜρτη να γυρßσει... (Σχεδüν Ýτοιμη να σωριαστεß στο πÜτωμα) Λßγο νερü.. σας παρακαλþ λßγο νερü... και μια καρÝκλα!

   (Ο ΜπερανζÝ της φÝρνει τη δικιÜ του καρÝκλα, στο κÝντρο της σκηνÞς κι η κα ΒοδÜρ σωριÜζεται εξαντλημÝνη).

ΠΑΠΙΓΙΟΝ: (στη ΝτÝζη) ΦÝρε της Ýνα ποτÞρι νερü!
ΝΤΕΖΗ: Νερü... αμÝσως! (Βγαßνει για να φÝρει νερü. Οι Üλλοι συνεχßζουν)
ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα πρÝπει να'χει πρüβλημα με τη καρδιÜ της.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Θα στενοχωρηθÞκατε που δε γýρισε ο κýριος ΒοδÜρ, αλλ' αυτü δεν εßναι λüγος να πÜθετε καρδιακÞ προσβολÞ.
ΒΟΔΑΡ: Μα... παραλßγο να μεßνω... με κυνηγÜ... Ýνας ρινüκερος... Ýνας ρινüκερος... με πÞρε απο πßσω μüλις βγÞκα απ' τη πüρτα μου και μ' Ýφερε μÝχρις εδþ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ρινüκε... μ' Ýνα κÝρατο Þ με δυο;
ΜΠΟΤΑΡ: (ξεσπÜ σε γÝλια) Ε, δεν εßμαστε καλÜ... καιρü εßχα να γελÜσω Ýτσι!
ΝΤΙΝΤΑΡ: (αγανακτισμÝνος) Θα την αφÞσετε λοιπüν να μιλÞσει!
ΒΟΔΑΡ: (κÜνοντας μεγÜλη προσπÜθεια να μιλÞσει και δεßχνοντας με το δÜχτυλο προς το μÝρος της σκÜλας) Εκεß εßναι... εκεß... κοντοστÜθηκε στην εßσοδο... Λßγο ακüμα και θα σκαρφÜλωνε στη σκÜλα... Üρχισε να την ανεβαßνει...

   (Την ßδια στιγμÞ ακοýγεται Ýνας βρυχηθμüς και βλÝπουμε τα σκαλοπÜτια της σκÜλας να γκρεμßζονται, κÜτω απü 'να τρομαχτικü βÜρος. Απü κÜτω ακοýγονται μουγκρßσματα γεμÜτα αγωνßα. ¼ταν κατακαθßσει η σκüνη που σηκþθηκε με το γκρÝμισμα της σκÜλας, θα δοýμε üτι το κεφαλüσκαλο εßναι κρεμασμÝνο στο κενü).

ΝΤΕΖΗ: ΘεÝ και Κýριε...
ΒΟΔΑΡ: (πÜντα σωριασμÝνη, φÝρνει το χÝρι στη καρδιÜ) Εßδατε; Τß σας Ýλεγα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (τρÝχει κοντÜ και της δßνει σκαμπιλÜκια και λßγο νερü) ΗρεμÞστε, κυρßα μου... ηρεμÞστε.

   (Συγχρüνως, οι Παπιγιüν, ΝτιντÜρ & ΜποτÜρ τρÝχουν αριστερÜ, ανοßγουνε τη πüρτα, σπρþχνονται και βγαßνουνε στο κεφαλüσκαλο που ακüμα εßναι τυλιγμÝνο στο σýννεφο σκüνης. Τα μουγκρητÜ συνεχßζονται).

ΝΤΕΖΗ: Εßστε λßγο καλýτερα τþρα;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΝÜτος! Τονε βλÝπετε, στο πλατýσκαλο. Εßναι ρινüκερος!
ΜΠΟΤΑΡ: Εγþ δε βλÝπω απολýτως τßποτα. Ψευδαßσθηση! ¼φθαλμαπÜτη!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα εßστε στραβüς; ΝÜτος, στριφογυρßζει σα παλαβüς!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δε χωρÜ καμßα αμφιβολßα κýριοι, στριφογυρßζει σα παλαβüς!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΠÜντως δε θα μπορÝσει ν' ανÝβει. Η σκÜλα γκρεμßστηκε.
ΜΠΟΤΑΡ: Πολý περßεργο... δε καταλαβαßνω τον ýπουλο σκοπü του!
ΝΤΙΝΤΑΡ: (γυρßζοντας προς τον ΜπερανζÝ) Μα ελÜτε λοιπüν, τß καθüσαστε; ΕλÜτε να δεßτε το ρινüκερü σας!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸φτασα! (ΤρÝχει στο κεφαλüσκαλο. Η ΝτÝζη τον ακολουθεß παρατþντας σýξυλη τη κα ΒοδÜρ)
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Εσεßς που 'σαστε, λοιπüν, ειδικüς στους ρινüκερους, τß Ýχετε να μας πεßτε; ΚοιτÜξτε τον καλÜ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εγþ; Ειδικüς στους ρινüκερους; ΠλÜκα μου κÜνετε;
ΝΤΕΖΗ: Ω!... κοιτÜξτε ... κοιτÜξτε πþς χοροπηδÜ... Θα 'λεγες, πως κÜτι τονε βασανßζει... Τß να θÝλει Üραγε;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Σα κÜποιον να γυρεýει... (Στον ΜποτÜρ) Οýτε και τþρα δεν τον βλÝπετε;
ΜΠΟΤΑΡ: (ενοχλημÝνος) Ας εßναι, κÜτι βλÝπω!
ΝΤΕΖΗ: (στον ΜποτÜρ) ºσως üλοι να 'χουμε παραισθÞσεις... ΟμαδικÞ αυθυποβολÞ... ΑλλÜ τελικÜ, τη κολλÞσατε και σεις
ΜΠΟΤΑΡ: Δε παθαßνω ποτÝ παραισθÞσεις! ΚÜτι ýποπτο κρýβεται πßσω απ' üλα αυτÜ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΔηλαδÞ ποý κρýβεται;
ΠΑΠIΓΙΟΝ: (στον ΜπερανζÝ) Δε χωρÜ αμφιβολßα, εßναι ρινüκερος, Ýτσι; Εßναι ο ßδιος που ξανÜδατε; (Στη ΝτÝζη) Αυτüς που, εßδατε και σεις, δεσποινßς ΝτÝζη;
ΝΤΕΖΗ: Σßγουρα.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸χει δυο κÝρατα! Εßναι ρινüκερος της ΑφρικÞς Þ πιο σωστÜ της Ασßας. Τþρα τα μπÝρδεψα κι εγþ. Ο ρινüκερος της ΑφρικÞς Ýχει δυο κÝρατα Þ της Ασßας;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Μας ρÞμαξε τη σκÜλα, -μεταξý μας, καλÜ Ýκανε. ¹ταν ετοιμüρροπη απü καιρü. Χρüνια κÜνω αιτÞσεις στη γενικÞ διεýθυνση να μας φτιÜξει μια σκÜλα απü τσιμÝντο και να πετÜξουμε τα σÜπια παλιοσÜνιδα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Τη περασμÝνη βδομÜδα τους στεßλαμε καινοýριο υπüμνημα, κε προúστÜμενε!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Στου κουφοý τη πüρτα... Το 'λεγα, το ξανÜλεγα: η σκÜλα θα γκρεμιστεß! Ορßστε... δικαιþθηκα!
ΝΤΕΖΗ: (ειρωνικÜ στον Παπιγιüν) ΔικαιωθÞκατε, üπως πÜντα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στους ΝτιντÜρ & Παπιγιüν) Σας παρακαλþ, σταθεßτε μια στιγμÞ... ¢ραγε τα διπλÜ κÝρατα εßναι το χαρακτηριστικü του ρινüκερου της Ασßας Þ μÞπως εßναι το χαρακτηριστικü της ΑφρικÞς; Και το μονü κÝρατο χαρακτηρßζει τους ρινüκερους της ΑφρικÞς Þ της Ασßας;
ΝΤΕΖΗ: Το λυπÜμαι το κακüμοιρο το ζωντανü, δε σταμÜτησε τüσην þρα να μουγκρßζει... να χοροπηδÜ ανÞσυχο. Τß να γυρεýει Üραγε; Ω! μας κοιτÜ!... (Προς το ρινüκερο) Νουνοýκο... Νουνοýκο... ΝουνουκÜκι!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΜÞπως θÝλετε και να το χαúδολογÞσετε; Δε μοιÜζει και τüσο εξημερωμÝνο!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΠÜντως αδýνατο να πÜμε κοντÜ του. (Ο ρινüκερος μουγκρßζει σπαρακτικÜ)
ΝΤΕΖΗ: Κακüμοιρο πλασματÜκι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (συνεχßζοντας τη σκÝψη, στον ΜποτÜρ) Σεις που ξÝρετε τüσα πρÜματα, δεν νομßζετε πως αντιθÝτως τα διπλÜ κÝρατα υπÜρχουν...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δε ξÝρεις τι λες αγαπητÝ μου ΜπερανζÝ. Το μυαλü σου εßναι τελεßως σκοτισμÝνο. ¸χει δßκιο ο κος ΜποτÜρ!
ΜΠΟΤΑΡ: Μα πþς εßναι δυνατüν σε μια πολιτισμÝνη χþρα να...
ΝΤΕΖΗ: (στον ΜποτÜρ) ¢σχετο, πÝστε μας υπÜρχει Þ δεν υπÜρχει ρινüκερος;
ΜΠΟΤΑΡ: Σκευωρßα! Εδþ κρýβεται μια πανÜθλια σκευωρßα! (Σα κατÞγορος δικαστηρßου, δεßχνει με το δÜχτυλο τον ΝτιντÜρ και τον κεραυνοβολεß με το βλÝμμα) Εσεßς... εσεßς φταßτε για üλ' αυτÜ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Γιατß φταßω εγþ και δε φταις εσý...
ΜΠΟΤΑΡ: Να φταßω γω; Τß σας Ýλεγα; ΠÜντα οι πιο αδýνατοι πληρþνουμε τη νýφη... Αν Þτανε στο χÝρι μου... θα βλÝπατε τι θα... ¢κου, φταßω εγþ...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΣταματÞστε! Τη κολοκυθιÜ θα παßξουμε; Δε βλÝπετε üτι βρισκüμαστε στο χεßλος του γκρεμοý; Μεßναμε και χωρßς σκÜλα!
ΝΤΕΖΗ: (στους ΜποτÜρ & ΝτιντÜρ) Μα επιτÝλους κýριοι, διαλÝξατε στιγμÞ να βγÜλετε τ' απωθημÝνα σας!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Η γενικÞ διεýθυνση... αυτÞ φταßει... ΑυτÞ!
ΝΤΕΖΗ: Πιθανüν! ΑλλÜ δε κοιτÜζουμε καλýτερα πþς θα φýγουμε απü δω μÝσα;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: (χαριτωμÝνα, χαßδεýοντας το μÜγουλο της ΝτÝζη) Θα σας σηκþσω στα χÝρια μου και θα κÜνουμε αγκαλιÜ το πÞδημα του θανÜτου!
ΝΤΕΖΗ: (σπρþχνοντας το χÝρι του) ΠÜρτε πια τα χοντροδÜχτυλÜ σας. Σας το 'πα και σας το ξανÜπα. Δεν μ' αρÝσει να με πασπατεýουν... Τß παχýδερμο!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΚαλÜ... Ýνα αστειÜκι Ýκανα...

   (Στο μεταξý, üπως ο ρινüκερος δε σταματÜ να μουγκρßζει, η κυρßα ΒοδÜρ σηκþνεται με κüπο απ' τη καρÝκλα και πλησιÜζει τους Üλλους. ΚοιτÜ λßγο μ' Ýνταση και φüβο το ρινüκερο, που συνεχßζει να κÜνει πηδαματÜκια κÜτω απ' τη σκÜλα και ξαφνικÜ μπÞγει μια τρομαχτικÞ κραυγÞ).

ΒΟΔΑΡ: Ω! ΘεÝ μου, δεν εßναι δυνατü!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κυρßα μου... κυρßα μου, τß πÜθατε;
ΒΟΔΑΡ: Ο Üντρας μου! Εßναι ο Üντρας μου. Αυτüς εßναι! ΒοδÜρ φτωχοýλη μου ΒοδÜρ! Τß Ýπαθες, τß σου συνÝβη;
ΝΤΕΖΗ: Μα, εßστε βÝβαιη;
ΒΟΔΑΡ: Αυτüς εßναι, αυτüς εßναι, τον αναγνþρισα! (Ο ρινüκερος απαντÜ μ' Ýν Üγριο αλλÜ και τρυφερü μουγκρητü).
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αυτü ξεπερνÜ κÜθε üριο! Θα τον απολýσω. Θα τον απολýσω πÜει τÝλειωσε!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εßναι τουλÜχιστον ασφαλισμÝνος;
ΜΠΟΤΑΡ: ΜÜλιστα, τþρα εξηγοýνται τα πÜντα!
ΝΤΕΖΗ: Μα ποιüς θα του δþσει αποζημßωση στη κατÜσταση που βρßσκεται;
ΒΟΔΑΡ: Ααααχ ΘεÝ μου! Οýτε αποζημßωση! (λιποθυμÜ στην αγκαλιÜ του ΜπερανζÝ).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δýστυχη γυναßκα!
ΝΤΕΖΗ: ΕλÜτε, βÜλτε Ýνα χερÜκι να τη πÜμε στη καρÝκλα της. (Ο ΜπερανζÝ μαζß με τον ΝτιντÜρ και τη ΝτÝζη, σÝρνουνε τη κα ΒοδÜρ και τη καθßζουνε πÜλι στη καρÝκλα).
ΝΤΙΝΤΑΡ: (μεταφÝροντÜς τη) Μη στεναχωριÝστε κυρßα μου. ¼λα περνÜνε στη ζωÞ!
ΒΟΔΑΡ: Αααααχ! ωχ ωχ!
ΝΤΕΖΗ: ºσως και να συνÝλθει κυρßα μου, ποτÝ δε ξÝρεις...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: (στον ΝτιντÜρ) Μποροýμε, να κÜνουμε κÜτι νομικþς;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα γνωματεýσει το Συμβοýλιο Επικρατεßας!
ΜΙΙΟΤΑΡ: (κοιτþντας τους Üλλους σηκþνει τα χÝρια στον ουρανü) ΠαρÜκρουση! ΚαθαρÞ τρÝλα! Αυτü λÝγεται κοινωνßα; (¼λοι σπρþχνονται γýρω απ' τη κυρßα ΒοδÜρ και της δßνουν μικρÜ μπατσÜκια να τη συνεφÝρουν. Ανοßγει μια στιγμÞ τα μÜτια, βγÜζει Ýνα σπαραξικÜρδιο «Ααααχ» και τα ξανακλεßνει αμÝσως. Τα μπατσÜκια ξαναρχßζουνε πÜλι, ενþ ο ΜποτÜρ ξεσπÜ) Α, üχι! Εγþ σας το υπογρÜφω, δε θα κÜτσω με τα χÝρια σταυρωμÝνα. Θ αναφερθþ στο σωματεßο. Για ομορφιÜ την Ýχουμε την εκτελεστικÞ επιτροπÞ; Δε θα εγκαταλεßψω στη τýχη του Ýνα συνÜδελφο σ' þρα κινδýνου. Θα γνωστοποιÞσω τα πÜντα!
ΒΟΔΑΡ: (συνÝρχεται) ΓλυκειÜ μου αγÜπη... Δε μπορþ να τον εγκαταλεßψω στο τραγικü του πεπρωμÝνο! ΦτωχÝ μου αντροýλη! (Ακοýγεται μουγκρητü) Με φωνÜζει! (ΤρυφερÜ) Ακοýτε, με φωνÜζει!
ΝΤΕΖΗ: Νιþθετε καλýτερα κα Βüδαρ;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ευτυχþς, συνÞλθε...
ΜΠΟΤΑΡ: Η οργÜνωσÞ μας θα υποστηρßξει σßγουρα τη περßπτωσÞ σας. ΜÞπως θÝλετε να γßνετε τακτικü μÝλος της επιτροπÞς;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ορßστε, üλο το πρωινü πÞγε στρÜφι. Δις ΝτÝζη, την αλληλογραφßα...
ΝΤΕΖΗ: Νομßζω, πρþτα θα 'πρεπε να σκεφτοýμε πþς θα βγοýμε απü δω μÝσα!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΣωστÜ, εßναι πρüβλημα! Απ' το παρÜθυρο!

   (ΤρÝχουν, üλοι προς το παρÜθυρο, εκτüς απü τη κα ΒοδÜρ, που μÝνει σωριασμÝνη στη καρÝκλα και τον ΜποτÜρ. Κι οι δυο στη μÝση της σκηνÞς).

ΜΠΟΤΑΡ: ΞÝρω καλÜ τßνος δÜκτυλος εßναι üλα αυτÜ!
ΝΤΕΖΗ: (στο παρÜθυρο) Εßναι πολý ψηλÜ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ºσως θα 'πρεπε να καλÝσουμε πυροσβÝστες με τις σκÜλες.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Δεσποινßς ΝτÝζη πηγαßντε στο γραφεßο μου και τηλεφωνÞστε στη πυροσβεστικÞ!

   (Ο κýριος Παπιγιüν, για λßγο την ακολουθεß. Η ΝτÝζη βγαßνει απ' το βÜθος ακοýγεται να ξεκρεμÜ το ακουστικü και να λÝει: «Εμπρüς! Εμπρüς! Η πυροσβεστικÞ;» Ακοýγεται μια ακαθüριστη συνομιλßα).

ΒΟΔΑΡ: (τινÜζεται απüτομα) ¼χι, δε θα τον αφÞσω... δε μπορþ να τον αφÞσω μüνο κι αβοÞθητο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αν θÝλετε να πÜρετε διαζýγιο, σας προσφÝρεται μοναδικÞ ευκαιρßα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα το βγÜλετε εις βÜρος του εκατü τοις εκατü!
ΒΟΔΑΡ: ¼χι δε θÝλω διαζýγιο. Δε θÝλω διαζýγιο μια τÝτοια στιγμÞ! ΠοτÝ! Δε μπορþ να εγκαταλεßψω τον Üντρα μου, στη κατÜσταση που βρßσκεται.
ΜΠΟΤΑΡ: Λοιπüν, εßστε πολý γενναßα γυναßκα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα τρελαθÞκατε; Ποý πÜτε; (Η κυρßα ΒοδÜρ τρÝχει γρÞγορα αριστερÜ, προς τη μεριÜ της σκÜλας).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σταθεßτε...
ΒΟΔΑΡ: Δε μπορþ να τον εγκαταλεßψω. Δε μπορþ, δε μπορþ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚρατÞστε τη!
ΒΟΔΑΡ: Θα τον πÜω σπßτι μας!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ποý θα τονε πÜει, λÝει;
ΒΟΔΑΡ: (παßρνει φüρα να πηδÞξει απ' το κεφαλüσκαλο) ¸ρχομαι αγÜπη μου Ýρχομαι.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εßναι Üξια να πηδÞξει...
ΜΠΟΤΑΡ: Αυτü Ýχει καθÞκον να κÜνει...
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚαλÜ, το πολý-πολý να σπÜσει κανÜ πüδι.

   (¼λοι, εκτüς απü τη ΝτÝζη, που συνεχßζει να μιλÜ στο τηλÝφωνο, βρßσκονται κοντÜ στη κα ΒοδÜρ στο κεφαλüσκαλο. Η κα ΒοδÜρ πηδÜ. Ο ΜπερανζÝ προσπαθεß να τη πιÜσει, αλλÜ του μÝνει η φοýστα στα χÝρια).

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Παραλßγο, αλλÜ μου ξÝφυγε! (Απü κÜτω ακοýγεται απ' το ρινüκερο, Ýνα τρυφερü μοýγκρισμα).
ΒΟΔΑΡ: Εßμαι μαζß σου, αγÜπη μου... μαζß σου!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Προσγειþθηκε στη πλÜτη του με τα πüδια ανοιχτÜ!
ΜΠΟΤΑΡ: Σαν αμαζüνα! ΤÝτοιοι γÜμοι σπανßζουνε στις μÝρες μας.
ΦΩΝΗ ΒΟΔΑΡ: ¸λα χρυσÝ μου, θα γυρßσουμε σπιτÜκι μας! ΣπιτÜκι μας!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Φεýγουνε καλπÜζοντας! (Οι ΝτιντÜρ, ΜπερανζÝ, ΜποτÜρ & Παπιγιüν, προχωρÜνε στη σκηνÞ και τρÝχουνε στο παρÜθυρο).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΤρÝχουνε σα βολßδα...
ΝΤΙΝΤΑΡ: (στον Παπιγιüν) ΚÜνατε ποτÝ στη ζωÞ σας ιππασßα;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ναι, παλιÜ.... κÜτι λßγο! (ΓυρνÜ προς τη πüρτα του βÜθους στον ΝτιντÜρ) ΑυτÞ... κüλλησε στο τηλÝφωνο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (ακολουθþντας με το βλÝμμα το ρινüκερο) Γßνανε καπνüς!... Λες και τους κατÜπιε Üβυσσος σκüνης.
ΝΤΕΖΗ: Εßδα κι Ýπαθα να πÜρω τους πυροσβÝστες.
ΜΠΟΤΑΡ: (συμπÝρασμα σ' Ýναν εσωτερικü μονüλογο) ΞεκÜθαρα πρÜματα!
ΝΤΕΖΗ: Δε μποροýσα με τßποτα να πιÜσω γραμμÞ!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Γιατß; ΜÞπως Üρπαξε φωτιÜ üλη η πüλη;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Λοιπüν, το 'λεγε η καρδιÜ της. Συμφωνþ με τον κο ΜποτÜρ. Η στÜση της κας ΒοδÜρ εßναι το λιγüτερο, συγκινητικÞ!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Ωραßα ιστορßα. ¸νας υπÜλληλος λιγüτερος. ¢ντε τþρα να βρεις Üλλον!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΣοβαρÜ, πιστεýετε üτι δε γßνεται να ξαναδουλÝψει στο γραφεßο;
ΝΤΕΖΗ: ΚαμιÜ φωτιÜ δεν Ýπιασε. ΦωνÜξανε τους πυροσβÝστες, γιατß τριγυρßζουνε κι Üλλοι ρινüκεροι στη πüλη.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι Üλλοι ρινüκεροι;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν κατÜλαβα... Τους φωνÜξανε γι' Üλλους ρινüκερους;
ΝΤΕΖΗ: ΜÜλιστα... γι' Üλλους ρινüκερους. ΚÜνανε την εμφÜνισÞ τους σ' αρκετÝς γειτονιÝς. Πριν καμιÜν þρα υπÞρχαν εφτÜ και τþρα ο αριθμüς τους ξεπÝρασε τους δεκαεφτÜ!
ΜΠΟΤΑΡ: Τß σας Ýλεγα! Τß σας Ýλεγα!...
ΝΤΕΖΗ: Μερικοß λÝνε πως εντοπιστÞκανε γýρω στους τριανταδυü. Αν κι ακüμα δεν Ýχει βγει επßσημη ανακοßνωση. Πιστεýω πως απü στιγμÞ σε στιγμÞ θα το ανακοινþσουν!
ΜΠΟΤΑΡ: ΣιγÜ... ¼πως πÜντα, τα παραφουσκþνουν!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΚαλÜ üλ' αυτÜ, αλλÜ μÞπως εßπανε πüτε θα 'ρθουν να μας λευτερþσουν;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι Ýχω μια πεßνα!
ΝΤΕΖΗ: Δε θ' αργÞσουνε... Μüλις Ýπιασα γραμμÞ, ξεκßνησαν αμÝσως!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Κι απü δουλειÜ... τα φορτþσαμε στον κüκορα.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Πιο σωστÜ, στο ρινüκερο. Περßπτωση ανωτÝρας βßας!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τις þρες που χÜσαμε θα πρÝπει να τις αναπληρþσουμε.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Λοιπüν ΜποτÜρ συνεχßζετε ν' αμφισβητεßτε τüσο οφθαλμοφανÞ ρινοκερßτιδα.
ΜΠΟΤΑΡ: Το σωματεßο μας θ' αγωνιστεß μ' üλες του τις δυνÜμεις! Εßναι ανεπßτρεπτο ν' απολυθεß ο ΒοδÜρ χωρßς καμßαν απολýτως προειδοποßηση.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αυτüς που θα αποφασßσει δεν εßμαι γω. Θα περιμÝνουμε πρþτα το πüρισμα της εξεταστικÞς επιτροπÞς.
ΜΠΟΤΑΡ: (στον ΝτιντÜρ) ¼χι ΝτιντÜρ, δεν αρνοýμαι üτι κυκλοφορεß κÜποιος ιüς ρινοκερßτιδας. Αυτü δεν το αρνÞθηκα ποτÝ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΤελικÜ, εßστε κακüπιστος!
ΝΤΕΖΗ: Μüνο κακüπιστος; ΚÜτι περισσüτερο.
ΜΠΟΤΑΡ: Σας ξαναλÝω, δε τ' αρνÞθηκα ποτÝ. Απλþς, εßχα επιφυλÜξεις μÝχρι να δω την εξÝλιξη των γεγονüτων. ΞÝρω θαυμÜσια τι μου γßνεται και ποý πρÝπει να σταματþ. Δε μου φτÜνει να διαπιστþσω απλþς Ýνα φαινüμενο. ΘÝλω να κατανοÞσω, να το εξηγÞσω. Κι Ýχω σκοπü να το εξηγÞσω με τη προûπüθεση üτι...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, τß περιμÝνετε; ΕξηγÞστε το, λοιπüν!
ΝΤΕΖΗ: Αχ! Ναι! ΕξηγÞστε μας, κε ΜποτÜρ.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΕξηγÞστε, αφοý σας το ζητÜν οι συναδελφοß σας, τüσο ευγενικÜ...
ΜΠΟΤΑΡ: Θα σας το εξηγÞσω...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εßμαστε üλο αφτιÜ!
ΝΤΕΖΗ: Αχ! Με τρþει η περιÝργεια...
ΜΠΟΤΑΡ: Θα σας το εξηγÞσω... μιαν Üλλη φορÜ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Γιατß üχι τþρα αμÝσως;
ΜΠΟΤΑΡ: (στον Παπιγιüν, απειλητικÜ) Εμεßς οι δυο, κε Παπιγιüν, δε θ' αργÞσουμε να ξηγηθοýμε, αλλÜ κÜπως πιο μεταξý μας. (Σε üλους) Γνωρßζω θαυμÜσια τα «γιατß» και τα «πþς». ¼λα τ' Üθλια παρασκÞνια αυτÞς της ιστορßας!
ΝΤΕΖΗ: Τα παρασκÞνια!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠοιÜ παρασκÞνια;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Πολý θα 'θελα να τα γνωρßσω κι εγþ αυτÜ τα παρασκÞνια!
ΜΠΟΤΑΡ: ¼πως και γνωρßζω üλα τα ονüματα των ενüχων. ¼λους τους προδüτες. Εγþ, δεν πιÜνομαι Ýτσι εýκολα κορüιδο. Θα σας αποκαλýψω το σκοπü και τους στüχους αυτÞς της σκευωρßας. Διαφανεια, κýριοι! Θα ξεσκεπÜσω τους υπονομευτÝς.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα ποιüς θα εßχε συμφÝρον να...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Παραλογßζεσαι, κακομοßρη μου ΜποτÜρ...
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Συμφωνþ! Κι Üσε που δε ξÝρουμε με ποιü τρüπο θα βγοýμε απü δω μÝσα!
ΜΠΟΤΑΡ: Εγþ παραλογßζομαι; ΜÞπως θα με βγÜλετε τþρα και τρελü;
ΝΤΕΖΗ: Πριν απü λßγο κατηγοροýσατε το σýμπαν üτι εßχε παραισθÞσεις.
ΜΠΟΤΑΡ: Πριν απü λßγο, ναι! ΑλλÜ τþρα... Οι παραισθÞσεις εßναι σταγüνες στον ωκεανü. Εδþ πρüκειται περß πλεκτÜνης, πρüκειται περß Üθλιας σκευωρßας!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚατÜ τη γνþμη σας, πþς πραγματοποιÞθηκε αυτÞ η αλλαγÞ;
ΜΠΟΤΑΡ: Τι κÜνει νιÜου-νιÜου στα κεραμßδια, κýριοι; Κοινü μυστικü το ξÝρει κι η γÜτα μου. Μüνον υποκριτÝς και φαρισαßοι κÜνουνε, τÜχατες, üτι δε καταλαβαßνουν!

   (Ακοýγεται το αυτοκßνητο κι η σειρÞνα της πυροσβεστικÞς. Το ψρενÜρισμα κι ýστερα το απüτομο σταμÜτημα κÜτω απ' το παρÜθυρο).

ΝΤΕΖΗ: Οι πυροσβÝστες, φτÜσανε!
ΜΠΟΤΑΡ: ΧρειÜζεται αλλαγÞ σ' üλ' αυτÜ. ΑλλαγÞ! Κι εμεßς δε σκοπεýουμε να κÜτσουμε με σταυρωμÝνα χÝρια! ¼,τι κρýβεται πρÝπει να φανερωθεß. Χρειαζüμαστε κÜθαρση... διαφÜνεια... αλλαγÞ...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα για ποιÜ κÜθαρση, σκευωρßα, αλλαγÞ μας μιλÜτε, κε ΜποτÜρ; ΥπÜρχουν, απλοýστατα, ρινüκεροι στη πüλη μας, αυτü εßναι üλο... κι οι προεκτÜσεις σας εßναι κολοκýθια με τη ρßγανη.
ΝΤΕΖΗ: (στο παρÜθυρο κοιτþντας κÜτω) Εδþ κýριοι πυροσβÝστες, εδþ, παγιδευτÞκαμε! (Ακοýγονται απü κÜτω φωνÝς, τριξßματα, οδηγßες, θüρυβος αυτοκινÞτου)
ΦΩΝΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ: ΑνεβÜστε τη σκÜλα...
ΜΠΟΤΑΡ: Εγþ μüνον Ýχω το κλειδß της βρομερÞς πλεκτÜνης! Κι Ýχω σýστημα αλÜνθαστο για να την ερμηνεýσω. ΑλÜνθαστο!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ¼πως και να 'χει, θα πρÝπει το απüγευμα να ξαναγυρßσοýμε στο γραφεßο. ΑλλÜ πþς, μου λÝτε; Η δουλειÜ μας επεßγει... (ΒλÝπουμε τη σκÜλα της πυροσβεστικÞς ν' ακουμπÜ στο παρÜθυρο).
ΜΠΟΤΑΡ: Με τις δουλειÝς του γραφεßου θα σκοτιζüμαστε τþρα κε Παπιγιüν;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Τß θα ποýμε στη γενικÞ διεýθυνση;
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΑνωτÝρα βßα... Μας ανÜγκασαν συνταρακτικÜ γεγονüτα!
ΜΠΟΤΑΡ: (δεßχνοντας το παρÜθυρο) Κανεßς δε θα μας αναγκÜσει να ξαναγυρßσουμε με τη βοÞθεια της πυροσβεστικÞς. Θα περιμÝνουμε να επισκευαστεß η σκÜλα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Αν πÝσει κÜποιος και σπÜσει κανÜ πüδι τα σπασμÝνα θα τα πληρþσει η γενικÞ διεýθυνση!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Απüλυτα σωστü! (ΒλÝπουμε το κρÜνος ενüς πυροσβÝστη κι ýστερα παρουσιÜζεται κι ο ßδιος).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στη ΝτÝζη, δεßχνοντας το παρÜθυρο) ΕλÜτε σεις πρþτη δεσποινßς ΝτÝζη!
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: ¸λα, κορßτσι μου. (τη παßρνει στην αγκαλιÜ κι εξαφανßζονται).
ΝΤΙΝΤΑΡ: Στο καλü, δεσποινßς ΝτÝζη, θα βρεθοýμε σýντομα!
ΝΤΕΖΗ: Το ελπßζω κýριοι, το ελπßζω!
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Αýριο το πρωß να μου τηλεφωνÞσετε δεσποινßς... Θα 'ρθεßτε να δακτυλογραφÞσετε τα γρÜμματα στο σπßτι μου. (Στον ΜπερανζÝ) Κε ΜπερανζÝ, μη σας περÜσει ιδÝα üτι βρισκüμαστε σε περßοδο διακοπþν. Θα ξαναπιÜσουμε δουλειÜ üσο γßνεται πιο γρÞγορα. (Στους Üλλους) Αυτü ισχýει και για σας κýριοι, τ' ακοýσατε;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ακοýσαμε, κε Παπιγιüν!
ΜΠΟΤΑΡ: ΕκμετÜλλευση! ΒλÝπετε; ΕκμετÜλλευση μÝχρι τελευταßας ρανßδος αßματος!
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Ποιüς Ýχει σειρÜ;
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Εμπρüς, κýριοι, τι καθüσαστε;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Κε Παπιγιüν... Αποκλεßεται.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πρþτα σεις κýριε προúστÜμενε!
ΜΠΟΤΑΡ: Οýτε κουβÝντα, σεις πρþτα.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: (στον ΜπερανζÝ) Δþστε μου την αλληλογραφßα... Εκεß εßναι, στο γραφεßο της ΝτÝζη. (Ο ΜπερανζÝ τρÝχει και του φÝρνει το ταχυδρομεßο)
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: ¢ντε, σβÝλτα. Δεν Ýχουμε καιρü για χÜσιμο... Μας φωνÜζουνε σ' üλη τη πüλη. ΥπÜρχει συνωστισμüς, μεγÜλος συνωστισμüς.
ΜΠΟΤΑΡ: Τß σας Ýλεγα; Τß σας Ýλεγα; (Ο κýριος Παπιγιüν, με τα γρÜμματα κÜτω απü τη μασχÜλη, σκαρφαλþνει στο παρÜθυρο).
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: Με το μαλακü Ýτσι παιδιÜ; ΠροσοχÞ στην αλληλογραφßα! (Γυρßζοντας στους ΝτιντÜρ, ΜποτÜρ & ΜπερανζÝ) Στο επανιδεßν, κýριοι!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Χαßρετε, κýριε Παπιγιüν.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Χαßρετε, κε Παπιγιüν.
ΠΑΠΙΓΙΟΝ: ΠροσοχÞ! Τα γρÜμματα! ΝτιντÜρ μη ξεχÜσεις να κλειδþσεις καλÜ το γραφεßο!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μεßνετε Þσυχος κε Παπιγιüν. (Στον ΜποτÜρ) Η σειρÜ σας, κýριε ΜποτÜρ...
ΜΠΟΤΑΡ: ΜÜλιστα, η σειρÜ μου! Κýριοι, σας αφÞνω, αλλÜ θα φροντßσω να 'ρθω σ' επαφÞ αμÝσως με τους αρμüδιους παρÜγοντες... Εγþ, Ýχω σκοπü να ξεδιαλýνω, στα γρÞγορα, τη πλεκτÜνη του μυστηρßου. (Προχωρεß προς το παρÜθυρο να σκαρφαλþσει)
ΝΤΙΝΤΑΡ: Περßεργο, νüμιζα üτι για σας δεν υπÜρχει μυστÞριο.
ΜΠΟΤΑΡ: Η ειρωνεßα σας κε ΝτιντÜρ, μ' αγγßζει ελÜχιστα... Αυτü που επιζητþ, εßναι να σας αποκαλýψω. Με στοιχεßα, αποδεßξεις, πειστÞρια, αδιÜσειστα πειστÞρια και να φανερþσω τη δολιüτητÜ σας.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα παραληρεßτε τελεßως...
ΜΠΟΤΑΡ: ΠÜλι με προσβÜλλετε, αλλÜ...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εσεßς με προσβÜλλετε.
ΜΠΟΤΑΡ: Εγþ δε προσβÜλλω! Κρατþ αποδεßξεις κι αποκαλýπτω. (χÜνεται κατεβαßνοντας).
ΦΩΝΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ: Εμπρüς, μας περιμÝνουν κι αλλοý...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Τß κÜνεις το απüγευμα; Εßσαι για κανÝνα ποτηρÜκι;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΛυπÜμαι αλλÜ μια κι εßμαι λεýτερος τ' απüγεμα, σκÝφτηκα να πεταχτþ στο φßλο μου τον Ζαν. ΛογοφÝραμε, παραφÝρθηκα, παραπÜνω απ' ü,τι Ýπρεπε. Θα 'θελα να ξεχαστεß το ζÞτημα. (Το κεφÜλι του πυροσβÝστη φαßνεται και πÜλι στο παρÜθυρο).
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: ¢λλος με τη σκÜλα...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠÞγαινε συ...
ΝΤΙΝΤΑΡ: ¼χι, συ θα πας.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε παρακαλþ, κÜνε μου το χατÞρι!
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ: Τß θα γßνει, θα ξημερωθοýμε; ΥπÜρχει συνωστισμüς, εßπα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι εγþ χατÞρι στο ζητþ, συ πρþτος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα, σε παρακαλþ... σε παρακαλþ...

   (Σκαρφαλþνουν κι οι δυο στο παρÜθυρο, συγχρüνως. Ο πυροσβÝστης τους τραβÜ νευριασμÝνος, ενþ πÝφτει η αυλαßα).

Β' ΕΙΚΟΝΑ

     Στο σπßτι του Ζαν. Σκηνικü σχεδüν üμοιο με τη 1η εικüνα της 2ης πρÜξης. Εßναι χωρισμÝνο και πÜλι στα δýο. ΔεξιÜ, τα 3/4 Þ τα 4/5 του χþρου, ανÜλογα με τις διαστÜσεις της σκηνÞς, βλÝπουμε το δωμÜτιο του Ζαν. Στο βÜθος, κολλητÜ στον τοßχο, εßναι το κρεβÜτι του, που ξαπλωμÝνος κοιμÜται. Στο κÝντρο της σκηνÞς, μια καρÝκλα Þ μια πολυθρüνα, που αργüτερα θα καθßσει ο ΜπερανζÝ. ΔεξιÜ, στο κÝντρο, μια πüρτα που βγÜζει στη τουαλÝτα του Ζαν. ¼ταν ο Ζαν θα πÜει να πλυθεß, ακοýμε το νερü που τρÝχει απ' το ντοýζ. ΑριστερÜ, Ýνας μεσüτοιχος χωρßζει στα δυο τη σκηνÞ. Στο κÝντρο, η πüρτα που βγÜζει στη σκÜλα. ΕÜν το σκηνικü εßναι πιο αφηρημÝνο, περισσüτερο στυλιζαρισμÝνο, μπορεß να υπÜρχει μüνον η πüρτα, χωρßς το μεσüτοιχο. ΑριστερÜ της σκηνÞς βλÝπουμε τη σκÜλα. Τα τελευταßα σκαλοπÜτια της φτÜνουνε στο διαμÝρισμα του Ζαν. ΦυσικÜ υπÜρχει η κουπαστÞ, üπως και το πλατýσκαλο. Στο βÜθος, στο ýψος του πλατýσκαλου, η πüρτα του διπλανοý διαμερßσματος. ΧαμηλÜ, το πÜνω μÝρος τζαμωτÞς πüρτας, που στο πÜνω μÝρος της υπÜρχει η επιγραφÞ «Θυρωρüς». Με το Üνοιγμα της αυλαßας, ο Ζαν ξαπλωμÝνος στο κρεβÜτι με τη πλÜτη στραμμÝνη στο κοινü, εßναι σκεπασμÝνος με μια κουβÝρτα. Τον ακοýμε να βÞχει. Σε λßγο βλÝπουμε τον ΜπερανζÝ ανεβαßνει τα τελευταßα σκαλοπÜτια της σκÜλας. ΧτυπÜ τη πüρτα, ο Ζαν δεν απαντÜ κι ο ΜπερανζÝ ξαναχτυπÜ.

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ζαν! (ΧτυπÜ πÜλι) Ζαν!

   (Η πüρτα στο βÜθος του κεφαλüσκαλου ανοßγει λßγο και παρουσιÜζεται Ýνας γερÜκος, με Üσπρο γενÜκι).

ΓΕΡΑΚΟΣ: Ποιüς εßναι;
ΜΠ: ¹ρθα να δω το Ζαν... εßναι φßλος μου ξÝρετε...
ΓΕΡ: Κι εγþ νüμισα üτι χτυπÜγανε σε μÝνα... Και μÝνα Ζαν με λÝνε... αλλÜ σεις, Þρθατε για τον Üλλο Ζαν...
ΦΩΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΓΕΡΑΚΟΥ: (απ' το βÜθος του διαμερßσματος) Ζαν, εßναι για μας;
ΓΕΡ: ¼χι!... εßναι για τον Üλλο Ζαν.
ΜΠ: (ξαναχτυπÜ) Ζαν, εßσαι μÝσα;
ΓΕΡ: Δε τον εßδα να βγαßνει... üμως, χτες βρÜδυ που τονε συνÜντησα στη σκÜλα, μου φÜνηκε σα να 'χε τα νεýρα του...
ΜΠ: Το ξÝρω, τα 'κανα μοýσκεμα.
ΓΕΡ: Τüτε, ßσως να μη θÝλει ν' ανοßξει... ΧτυπÞστε πÜλι...
ΦΩΝΗ ΓΥΝ ΓΕΡ: Ζαν, θα σταματÞσετε επιτÝλους τις κουβÝντες; Ζαν!
ΜΠ: (χτυπþντας) Ζαν...
ΓΕΡ: (στη γυναßκα του) ¸ρχομαι, Ýρχομαι... Α! πα πα! Να μη μιλÞσω σ' Üνθρωπο! (Μπαßνει μÝσα και κλεßνει τη πüρτα).
ΖΑΝ: (πÜντα με πλÜτη γυρισμÝνη στο κοινü και με βραχνιασμÝνη φωνÞ) Ποιος χτυπÜ;
ΜΠ: Εγþ, αγαπητÝ μου Ζαν, Þρθα να σε δω!
ΖΑΝ: Ποιüς εßσαι;
ΜΠ: Εγþ, ο ΜπερανζÝ, μÞπως σ' ενοχλþ;
ΖΑΝ: Α! Εσý εßσαι! ¸λα μÝσα!
ΜΠ: Μα Ýχεις κλειδþσει!
ΖΑΝ: Μια στιγμÞ! Αααχ!... Ααχ... (σηκþνεται, φορÜ πρÜσινη πιτζÜμα, μαλλιÜ εßναι ανακατωμÝνα και πρÜγματι δε μοιÜζει να 'ναι σε κÝφια) Περßμενε! (Ξεκλειδþνει) Μη
μπεις αμÝσως! (ξαπλþνει και πÜλι γρÞγορα ξανασκεπÜζεται με τη κουβÝρτα μÝχρι πÜνω, üπως πριν) Τþρα Ýλα!
ΜΠ: ΚαλημÝρα, Ζαν!
ΖΑΝ: Τß þρα εßναι; Δε πÞγες σÞμερα στο γραφεßο;
ΜΠ: Να... δηλαδÞ... κι εσý κοιμÜσαι, δε πÞγες οýτε συ στο γραφεßο! Με συγχωρεßς, μÞπως σ' ενοχλþ;
ΖΑΝ: (πÜντα με πλÜτη γυρισμÝνη) Τß περßεργο... δε γνþρισα τη φωνÞ σου...
ΜΠ: Κι εγþ το ßδιο, δε γνþρισα τη δικÞ σου... μÞπως...
ΖΑΝ: Δεν κÜθεσαι...
ΜΠ: Εßσαι Üρρωστος; (Ο Ζαν απαντÜ με μουγκρητü) ΞÝρεις, Ζαν, Þταν μεγÜλη μου κουταμÜρα να χαλÜσουμε τις καρδιÝς μας για κεßνη... την ασÞμαντη ιστορßα...
ΖΑΝ: ΠοιÜ ιστορßα;
ΜΠ: Να, θÝλω να πω... για χθες...
ΖΑΝ: Χθες; Πüτε χθες και ποý;
ΜΠ: Μα ξÝχασες; Δε λογοφÝραμε για κεßνο το ρινüκερο; Τον Üτυχο ρινüκερο!
ΖΑΝ: Ποιü ρινüκερο;
ΜΠ: Το ρινüκερο, ντε! ¹ πιο σωστÜ, κεßνους τους κακüμοιρους ρινüκερους που 'δαμε χτες το μεσημ...
ΖΑΝ: Α! ναι, τþρα θυμÞθηκα! Ποιüς σου 'πε üτι κεßνοι οι ρινüκεροι Þτανε κακομοßρηδες;
ΜΠ: Ε, να... τρüπος του λÝγειν.
ΖΑΝ: ΚαλÜ, καλÜ... περασμÝνα ξεχασμÝνα.
ΜΠ: Λοιπüν, Ýχεις πολý μεγÜλη καρδιÜ!
ΖΑΝ: Και... τß βγαßνει;
ΜΠ: ΠÜντως θα 'θελα να σου πω, μετÜνιωσα που σου μßλησα τüσον απüτομα. ¼ταν θυμþνω, χωρßς να το καταλÜβω, πεισματþνω σα γαúδοýρι... παρασýρομαι, με πιÜνει κÜτι σα μανßα... ΑλÞθεια σου λÝω... ναι... φÝρθηκα πολý ανüητα...
ΖΑΝ: Δεν Þτανε πρþτη φορÜ... σε ξÝρω...
ΜΠ: ΠρÝπει να με συγχωρÝσεις...
ΖΑΝ: Τþρα δε νιþθω και τüσο καλÜ. (ΒÞχει)
ΜΠ: ΣτεναχωρÞθηκες, Ýτσι; Εßμαι σßγουρος, γι' αυτü κι Ýμεινες σÞμερα στο κρεβÜτι. ΑλλÜ ξÝρεις Ζαν, τελικÜ εßχαμε κι οι δυο δßκιο!
ΖΑΝ: Για ποιü ζÞτημα;
ΜΠ: Μα για το ßδιο... το ßδιο ζÞτημα... με συγχωρεßς που και πÜλι στο ξαναθυμßζω, αλλÜ, στο υπüσχομαι δε Θα σε κουρÜσω πολý... ΘÝλω μüνο να σου πω, αγαπητÝ μου φßλε, πως ο καθÝνας μας απ' τη δικÞ του σκοπιÜ... να, πως εßχαμε κι οι δυο δßκιο... Τα πÜντα ξεκαθÜρισανε τþρα... Στη πüλη μας υπÜρχουνε ρινüκεροι με δυο κÝρατα üπως και ρινüκεροι μ' Ýνα κÝρατο.
ΖΑΝ: Αυτü δε σου 'λεγα; Τß να γßνει, τüσο το χειρüτερο!
ΜΠ: ΣωστÜ, τüσο το χειρüτερο!
ΖΑΝ: ¹ τüσο το καλýτερο... üπως το πÜρεις...
ΜΠ: Απü ποý Üρα μας Ýρχονται οι πρþτοι κι απü ποý να κατÜγονται οι δεýτεροι; Και τ' αντßθετο, απü ποý να 'ρχονται οι δεýτεροι κι απü ποý να κατÜγονται οι πρþτοι; ΚατÜ βÜθος, δεν Ýχει και τüσο μεγÜλη σημασßα... Στη πραγματικüτητα, αυτü που για μÝνα Ýχει τη πιο μεγÜλη σημασßα εßναι πως οι ρινüκεροι υπÜρχουν, γιατß ξÝρεις...
ΖΑΝ: (γυρνÜ και κÜθεται στο ξÝστρωτο κρεβÜτι κοιτÜζοντας τον) Δεν εßμαι καθüλου καλÜ... καθüλου καλÜ...
ΜΠ: Πολý λυπÜμαι γι' αυτü... Μα, τß ακριβþς αισθÜνεσαι;
ΖΑΝ: ΜακÜρι να'ξερα... μια δυσφορßα... κÜτι σα δýσπνοια.. μια δυσφορßα...
ΜΠ: Νιþθεις αδυναμßα, κομμÜρες;
ΖΑΝ: ΚομμÜρες; ΚÜθε Üλλο... Το αντßθετο, νιþθω, σα κÜτι να βρÜζει μÝσα μου.
ΜΠ: ΘÝλω να πω... αδυναμßα της στιγμÞς... Αυτο üλοι μας το παθαßνουμε!
ΖΑΝ: Εγþ δε το παθαßνω ποτÝ...
ΜΠ: Τüτε ßσως να νιþθεις Ýτσι απü υπερβολικÞ υγεßα... ΜεγÜλη ζωτικüτητα και καýση... Κι αυτü μας βλÜφτει καμιÜ φορÜ... ΧαλÜ την ισορροπßα στο νευρικü σýστημα.
ΖΑΝ: Το νευρικü μου σýστημα εßναι τÝλειο. (με φωνÞ üλο και πιο βραχνÞ) Δεν εßχα ποτÝ πρüβλημα υγεßας, οýτε στο νου οýτε στο κορμß... Απü πλευρÜ κληρονομικüτητας...
ΜΠ: Μα κανεßς δεν εßπε αντßθετο. ºσως Üρπαξες καμιÜ ελαφριÜ γριποýλα. ¸χεις πυρετü;
ΖΑΝ: Δε ξÝρω... ΜÜλλον θα πρÝπει να 'χω λßγο πυρετü! Και πονοκÝφαλο... πονοκÝφαλο!
ΜΠ: Λßγη ημικρανßα, ε; Τüτε... ßσως εßναι καλýτερα να πηγαßνω.
ΖΑΝ: ¼χι, μπορεßς να μεßνεις, δε μ' ενοχλεßς.
ΜΠ: Σε ακοýω και βραχνιασμÝνο!
ΖΑΝ: ΒραχνιασμÝνο;
ΜΠ: Ναι, κÜπως βραχνιασμÝνο, γι' αυτü πριν λßγο δε γνþρισα τη φωνÞ σου!
ΖΑΝ: Εγþ βραχνιασμÝνος πþς σου 'ρθε; ΚÜθε Üλλο. Οýτε νομßζω πως Ýχει αλλÜξει η φωνÞ μου. ΜÜλλον τη δικÞ σου βρßσκω αλλαγμÝνη.
ΜΠ: Τη δικÞ μου;
ΖΑΝ: ΜÜλιστα, τη δικÞ σου, γιατß ν' αλλÜξει η δικÞ μου κι üχι η δικÞ σου;
ΜΠ: Τßποτα δεν αποκλεßεται, αν και δε το πρüσεξα.
ΖΑΝ: Και τß προσÝχεις εσý; Τß κατÜλαβες μÝχρι σÞμερα για να καταλÜβεις κι αυτü... (ΑκουμπÜ το χÝρι στο μÝτωπο) Πιο σωστÜ, αυτü που με πονÜ τρομερÜ εßναι το μÝτωπο. Σßγουρα κÜπου θα το χτýπησα... (Η φωνÞ του Ýχει γßνει ακüμα πιο τραχειÜ)
ΜΠ: Αν μου επιτρÝπεις... πüτε το χτýπησες;
ΖΑΝ: Δε ξÝρω... δε θυμÜμαι.
ΜΠ: Μα θα πρÝπει να το βρüντηξες πολý... να πονÝσες...
ΖΑΝ: ºσως να το χτýπησα στον ýπνο μου.
ΜΠ: Αδýνατο, με το χτýπημα θα ξýπναγες. Σßγουρα κÜτι θα 'δες. Θα 'δες κÜποιο üνειρο στον ýπνο σου, üτι χτýπησες και...
ΖΑΝ: Δε βλÝπω ποτÝ μου üνειρα!
ΜΠ: Το πιο πιθανü, να σ' Ýπιασε πονοκÝφαλος την þρα που κοιμüσουνα κι Ýτσι να ξÝχασες το üνειρο που 'βλεπες Þ μÜλλον δε το ξÝχασες, αλλÜ τ' üνειρο θα κρýφτηκε στο υποσυνεßδητü σου.
ΖΑΝ: Υποσυνεßδητο εγþ; Τιθασεýω με απüλυτη συνεßδηση τη σκÝψη μου... ΠοτÝ δεν επιτρÝπω στον εαυτü μου μπλεξßματα με παραλογισμοýς υποσυνεßδητου. Προχωρþ. Προχωρþ πÜντα ßσια μπρος. ΠοτÝ δε παραπαßω.
ΜΠ: Αυτü το ξÝρω... ºσως να μην εκφρÜστηκα σωστÜ...
ΖΑΝ: Τüτε γßνε ξεκÜθαρος. Δεν υπÜρχει λüγος να με βομβαρδßζεις συνεχþς με δυσÜρεστα πρÜματα...
ΜΠ: Να, üταν μας πιÜνει πονοκÝφαλος, σκεφτüμαστε, Üθελα μας δηλαδÞ, üτι κÜπου χτυπÞσαμε. (ΠλησιÜζοντÜς τον) Αλλ' αν εßχες χτυπÞσει θα 'χες πετÜξει καροýμπαλο. (ΚοιτÜζοντÜς τον) Για στÜσου! ΝÜτο! καρουμπαλÜκι! ¸χεις Ýνα μικρü καροýμπαλο!
ΖΑΝ: Καροýμπαλο;
ΜΠ: ¸να τüσο δα καρουμπαλÜκι...
ΖΑΝ: Ποý;
ΜΠ: Εδþ... να, βλÝπεις... φουσκþνει λßγο πιο πÜνω απü τη μýτη σου!
ΖΑΝ: Εγþ καροýμπαλο; Αποκλεßεται! Στην οικογÝνειÜ μας ποτÝ δε φυτρþνουνε καρουμπαλÜκια!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποý Ýχεις καθρÝφτη;
ΖΑΝ: Α!... Üλλο ξαφνικü (ψαχουλεýει το μÝτωπο) ΠρωινÞ κεραμßδα! Ναι! Σα κÜτι να φυτρþνει. ΠÜω στο μπÜνιο να δω... (ΤινÜζεται απüτομα και τρÝχει στο μπÜνιο ενþ ο ΜπερανζÝ του παρακολουθεß με το βλÝμμα. Ακοýγεται η φωνÞ του) ¸χεις δßκιο. ¸ßναι καροýμπαλο... Που να πÜρει, βγÜζω καροýμπαλο... (ΞαναγυρνÜ χλομüς τρομαχτικÜ... χρþμα πρασινοκßτρινο) Τß σου 'λεγα; Τß σου 'λεγα; ΚÜπου Θα πρÝπει να βροντÞχτηκα!
ΜΠ: ¸χεις πολý Üσχημο χρþμα... Ýγινες ξαφνικÜ πρασινοκßτρινος...
ΖΑΝ: Βαλτüς εßσαι; Σε διασκεδÜζει να μου λες üλο δυσÜρεστα. Εσý κοιτÜχτηκες στον καθρÝφτη;
ΜΠ: Με συγχωρεßς, δε θÝλω να σου γßνομαι ενοχλητικüς, αλλÜ...
ΖΑΝ: (πολý νευριασμÝνος) ΑλλÜ δε κÜνεις και τßποτ' Üλλο.
ΜΠ: Εγþ φταßω; Να, η αναπνοÞ σου... ανασαßνεις κι εßναι σα να μουγκρßζεις.. Σε πονÜ ο λαιμüς σου; (ΠÜει και κÜθεται στο κρεβÜτι δßπλα του) Γιατß δε μου λες, σε πονÜ ο λαιμüς σου; ºσως Ýπαθες ψýξη στο λÜρυγγα!
ΖΑΝ: ΤρελÜθηκες τελεßως; Γιατß, σþνει και καλÜ, πρÝπει να 'παθα ψýξη στο λÜρυγγα;
ΜΠ: Μα δεν εßναι ντροπÞ η ψýξη στο λÜρυγγα. Κι εγþ τη παθαßνω κι αρκετÜ συχνÜ μÜλιστα! Μπορþ να μετρÞσω το σφυγμü σου; (ΑλλÜζει θÝση και πιÜνει το σφυγμü του).
ΖΑΝ: (με φωνÞ ακüμα πιο τραχειÜ και βραχνÞ) Ω! δεν εßναι τßποτα! Θα μου περÜσει!
ΜΠ: Ο σφυγμüς σου εßναι πολý κανονικüς. Κανεßς λüγος ανησυχßας!
ΖΑΝ: Ν' ανησυχþ; Για ποιü πρÜμα ν' ανησυχþ; Δεν ανησυχþ διüλου!
ΜΠ: Πολý σωστÜ... Θα ξεκουραστεßς λßγες μÝρες και θα γßνεις περδßκι.
ΖΑΝ: Ξεκοýραση θα κοιτþ τþρα. Δεν Ýχω καιρü... ΠρÝπει να βγω Ýξω, να δω τι θα φÜω.
ΜΠ: Αφοý Ýχεις üρεξη, δεν εßναι κÜτι σοβαρü. ΠÜντως, εγþ θα σε συμβοýλευα να ξεκουραστεßς λßγες μÝρες. Το βρßσκω πιο φρüνιμο... Φþναξες κανÜ γιατρü;
ΖΑΝ: Γιατρü; Τß να κÜνω το γιατρü;
ΜΠ: Κι üμως, θα 'πρεπε να σε δει γιατρüς για να...
ΖΑΝ: ¢ει παρÜτα με! Σþνει και καλÜ να μου κουβαληθεß γιατρüς. Αφοý σου λÝω δε θÝλω γιατρü... αχρεßαστος να 'ναι. Θα φροντßσω μüνος τον εαυτü μου.
ΜΠ: ¸χεις Üδικο, Ýνας γιατρüς εßναι πÜντα χρÞσιμος!
ΖΑΝ: ΞÝρω, ξÝρω... σου ξεφουρνßζει αρρþστιες που δεν υπÜρχουν..
ΜΠ: Το κÜνουνε για το καλü μας. Η χαρÜ τους εßναι γιατρεýουνε τους ανθρþπους...
ΖΑΝ: Εφευρßσκουν αρρþστιες, σου λÝω... τις εφευρßσκουν.
ΜΠ: ΠÜω πÜσο... πÜντως, ακüμα κι αν τις εφευρßσκουνε, τις θεραπεýουν!
ΖΑΝ: Εγþ, μüνο σε κτηνßατρους Ýχω εμπιστοσýνη!
ΜΠ: (πιÜνει και πÜλι το χÝρι του) ΠρÞζονται οι φλÝβες σου. Το πρüσεξες; Φοýσκωσαν περßεργα...
ΖΑΝ: Αυτü εßναι δεßγμα δýναμης...
ΜΠ: Δεν λÝω το αντßθετο... δεßγμα δýναμης κι υγεßας... ΠαρολαυτÜ... (ΚοιτÜ με προσοχÞ το χÝρι του Ζαν, που το τραβÜ δýσπιστα μÝχρι που στο τÝλος το κρυβει απüτομα πßσω του).
ΖΑΝ: Τι μανßα σ' Ýπιασε να με ψαχουλεýεις, σα να 'μαι κανÝνα εξωπραγματικü ζþο!
ΜΠ: Το δÝρμα σου...
ΖΑΝ: Το χρþμα μου, ο σφυγμüς μου, οι φλÝβες μου, το δÝρμα μου... με παρασκüτισες, το ξÝρεις; Τι σε νοιÜζει εσÝνα για το δÝρμα μου, εγþ ασχολοýμαι με το δικü σου;
ΜΠ: Μα το δÝρμα σου αλλÜζει. ΑλλÜζει συνεχþς χρþμα. Θα 'λεγες üτι Ýγινε χαλκοπρÜσινο... (πÜει να ξαναπιÜσει το χÝρι του Ζαν) και σκληραßνει!
ΖΑΝ: (τραβÜ πÜλι το χÝρι) ΣταμÜτα να με πασπατεýεις, κατÜντησες στενüς κορσÝς. Σε πασπατεýω εγþ; Ωχ, χριστιανÝ μου. Μ' Ýπρηξες, το κατÜλαβες;
ΜΠ: Εßναι κÜτι πολý πιο σοβαρü απ' üσο νüμιζα στην αρχÞ. ¢κου, πρÝπει απαραßτητα να φωνÜξουμε γιατρü... (Προχωρεß προς το τηλÝφωνο)
ΖΑΝ: ΜακριÜ απ' το τηλÝφωνο... (του ορμÜ και τονε σπρþχνει Ýτσι, που παραλßγο να τονε πετÜξει κÜτω) Μην ανακατεýεσαι κει που δε σε σπÝρνουνε... τσιμποýρι!
ΜΠ: ΚαλÜ καλÜ... μην εξÜπτεσαι, εγþ, εßπα να τηλεφωνÞσω για το καλü σου.
ΖΑΝ: (βÞχοντας κι αναπνÝοντας βαριÜ) ΞÝρω το καλü μου πολý καλýτερα απü σÝνα!
ΜΠ: Μα... Ýχεις πρüβλημα, αναπνÝεις δýσκολα...
ΖΑΝ: ΚαθÝνας αναπνÝει üπως μπορεß κι εγþ üπως μ' αρÝσει. Πολý σκοτßστηκα αν δε σ' αρÝσει η ανÜσα μου και μÝνα δε μ' αρÝσει η δικÞ σου... ΑναπνÝεις σα ξεψυχισμÝνος, μüλις κι ακοýγεσαι, λες και τα μαζεýεις για να βρεθεßς μιαν þρα αρχßτερα στον Üλλο κüσμο!
ΜΠ: Εγþ δεν εßπα ποτÝ üτι Ýχω τη δικÞ σου δýναμη!
ΖΑΝ: Σ' Ýστειλα εγþ σε γιατρü για να τονþσεις τον οργανισμü σου; Δε σ' Ýστειλα... Ο καθÝνας βολεýεται üπως του καπνßζει!
ΜΠ: Σε παρακαλþ, μη θυμþνεις, το ξÝρεις üτι εγþ εßμαι φßλος σου.
ΖΑΝ: Φιλßες! ΚουραφÝξαλα και πρÜσσειν Üλογα... Δε πιστεýω στη φιλßα σου.
ΜΠ: Τþρα με θßγεις...
ΖΑΝ: Πολý εýκολα θßγεσαι!
ΜΠ: ΑγαπητÝ μου, φßλε μου Ζαν...
ΖΑΝ: Δεν εßμαι ο αγαπητüς σου Ζαν, οýτε φßλος σου.
ΜΠ: Πολý μισÜνθρωπος Ýγινες σÞμερα!
ΖΑΝ: Ναι, Ýγινα μισÜνθρωπος! Μ' αρÝσει να 'μαι μισÜνθρωπος, συ τß θες;
ΜΠ: ΚατÜλαβα! Σßγουρα μου' σαι ακüμα θυμωμÝνος. Δε ξÝχασες το χτεσινü ανüητο καυγαδÜκι μας. Εγþ Ýφταιγα, το δÝχομαι. Γι' αυτü Þρθα σÞμερα να σου γυρÝψω συγγνþμη..
ΖΑΝ: Για ποιü καυγαδÜκι μιλÜς;
ΜΠ: Μα πριν απü λßγο δε σου 'λεγα, ξÝρεις τþρα... για το ρινüκερο που...
ΖΑΝ: (χωρßς ν' ακοýει τι του λÝει) Η αλÞθεια εßναι üτι δεν Ýχω τßποτα με τους ανθρþπους, μου 'ναι αδιαφορο Þ το πολý-πολý, με αηδιÜζουνε, φτÜνει μüνο να μη μπερδεýονται στα πüδια μου, γιατß τüτε εßμαι Üξιος να τους ποδοπατÞσω.
ΜΠ: Το ξÝρεις πολý χαλÜ üτι δε σκοπεýω να μπερδευτþ στα πüδια σου.
ΖΑΝ: Εγþ Ýχω σκοποýς στη ζωÞ! Θα χυμÞξω, θα τους αρπÜξω και...
ΜΠ: Πολý σωστÜ, αυτü πρÝπει να κÜνεις! ΠÜντως, Ýχω την εντýπωση üτι τελευταßα περνÜς ηθικÞ κρßση... (Εδþ και λßγη þρα ο Ζαν πÜει κι Ýρχεται απü τοßχο σε τοßχο, σα θηρßο κλεισμÝνο σε κλουβß. Ο ΜπερανζÝ τρÝχει ξοπßσω του για να τον ηρεμÞσει και συχνÜ παραμερßζει για να τον αποφýγει. Η φωνÞ του Ζαν γßνεται συνεχþς, üλο και πιο τραχειÜ). Μην εκνευρßζεσαι, σε παρακαλþ, μην εκνευρßζεσαι. Σου κÜνει κακü...
ΖΑΝ: ΑυτÜ τα ροýχα... πüσο μ' ενοχλοýνε δε λÝγεται... οýφφ... κι αυτÞ τη πιζÜμα, δε την αντÝχω. (Ανοιγοκλεßνει τη πιζÜμα).
ΜΠ: ΘεÝ και Κýριε. Το δÝρμα σου, το δÝρμα σου!
ΖΑΝ: ΠÜλι τα 'βαλες με το δÝρμα μου; Ε! δικü μου εßναι, δε γýρεψα να τ' αλλÜξω με το δικü σου... Μüνο αυτü μου 'λειπε...
ΜΠ: Μα... πþς Ýγινε Ýτσι... σα πετσß...
ΖΑΝ: Το πετσß εßναι πιο ανθεκτικü... ΑντÝχει σ' üλες τις καιρικÝς συνθÞκες!
ΜΠ: Πρασινßζεις üλο και πιüτερο!
ΖΑΝ: Μπα που να σκÜσεις. Μανßα καταδßωξης σ' Ýπιασε σÞμερα με τα χρþματα... σßγουρα, για να βλÝπεις συνεχþς ορÜματα, θα τα κοπÜνισες πÜλι...
ΜΠ: Χτες εßχα πιει, το παραδÝχομαι, αλλÜ σÞμερα οýτε σταγüνα..
ΖΑΝ: Με τα üργια που 'κανες στο παρελθüν, το αποτÝλεσμα, φυσικÜ, συνεχßζεται.
ΜΠ: Σου υποσχÝθηκα üτι θα διορθωθþ και ξÝρεις πολý καλÜ πως ακοýω συμβουλÝς που δßνει καλüς φßλος σα και σÝνα. Δε το θεωρþ ταπεινωτικü. Το αντßθετο μÜλιστα.
ΖΑΝ: Στα παλιÜ μου τα παποýτσια τß θεωρεßς... Μπρ... μπρρ... μπρρρρρρ!
ΜΠ: Τß εßπες;
ΖΑΝ: Δεν εßπα τßποτα... Ýκανα μüνο μπρρρ... Και το βρßσκω πολý διασκεδαστικü...
ΜΠ: (κοιτþντας τον στα μÜτια) ΘυμÜσαι τον ΒοδÜρ; ΞÝρεις τι Ýπαθε; ¸γινε ρινüκερος!
ΖΑΝ: Τß Ýγινε ο ΒοδÜρ;
ΜΠ: Ρινüκερος!
ΖΑΝ: (αερßζεται, ανοιγοκλεßνοντας τη πιζÜμα) Μπρρρρ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸λα, σταμÜτησε τις σαχλαμÜρες... Πþς αερßζεσαι Ýτσι;
ΖΑΝ: ¢ει παρÜτα με. Θ' αερßζομαι üπως μ' αρÝσει. Εßμαι σπßτι μου κι Ýχω κÜθε δικαßωμα!
ΜΠ: Εγþ δεν εßπα το αντßθετο!
ΖΑΝ: Ευτυχþς, γιατß... Δε σηκþνω αντιρρÞσεις... Τß ζÝστη εßναι αυτÞ; Μμπρρρρ... ¸σκασα... σκÜω απ' τη ζÝστη... Μπρρρρ... πÜω να δροσιστþ λιγÜκι...
ΜΠ: (ενþ ο Ζαν ορμÜ στο μπÜνιο) Εßναι απü τον... (Ο Ζαν εßναι στο μπÜνιο. Τον ακοýμε να ξεφυσÜ τρομαχτικÜ üπως ακοýμε και το νερü που τρÝχει απ' τη βρýση)
ΖΑΝ: (απ' το μπÜνιο) Μπρρρρρ...
ΜΠ: ¸χει ρßγη... λοιπüν, θÝλει δε θÝλει θα τηλεφωνÞσω στο γιατρü... (Προχωρεß και πÜλι προς το τηλÝφωνο, σταματÜ απüτομα üταν ακοýει τη φωνÞ του Ζαν απ' το μπÜνιο).
ΖΑΝ: ¿στε Ýτσι ε; Ο φιλαρÜκος ο ΒοδÜρ Ýγινε ρινüκερος. Χα! Χρüνια εßχα να γελÜσω Ýτσι! Σας την Ýφερε μια χαρÜ. Ασφαλþς θα μασκαρεýτηκε. (ΒγÜζει το κεφÜλι απ' το Üνοιγμα της πüρτας του μπÜνιου. Εßναι καταπρÜσινος και το καροýμπαλο Ýχει μεγαλþσει ακüμα πιüτερο) Αυτü εßναι... Μασκαρεýτηκε!... .
ΜΠ: (κÜνει βüλτες στο δωμÜτιο χωρßς να τονε κοιτÜ) Σε βεβαιþ πρüκειται για κÜτι πÜρα πολý σοβαρü...
ΖΑΝ: Μπα; Σοβαρü ξεσοβαρü, λογαριασμüς δικüς του!
ΜΠ: (γυρßζει προς τη μεριÜ του Ζαν, αλλÜ κεßνος μπαßνει στο μπÜνιο) Δε νομßζω να μασκαρεýτηκε επßτηδες, η αλλαγÞ συντελÝστηκε χωρßς τη θÝλησÞ του.
ΖΑΝ: (απ' το μπÜνιο) Εσý ποý το ξÝρεις;
ΜΠ: ΤουλÜχιστον, κÜτι τÝτοιο υποθÝσαμε üλοι!
ΖΑΝ: Κι αν το κανε επßτηδες; Ρωτþ αν το Ýκανε με τη θÝλησÞ του;
ΜΠ: Θα το 'βρισκα πολý περßεργο! ¢λλωστε η κα ΒοδÜρ Ýπεσε απ' τα σýννεφα. Η καημÝνη δεν εßχε ιδÝα.
ΖΑΝ: (με πολý βραχνιασμÝνη φωνÞ) Χα! Χα! Χα! Τη χοντρÞ μας τη ΒοδÜρ... Μα αυτÞ εßναι διανοητικþς καθυστερημÝνη...
ΜΠ: Δε ξÝρω αν εßναι καθυστερημÝνη, αλλÜ...
ΖΑΝ: (ξαναγυρνÜ βιαστικÜ στο δωμÜτιο, βγÜζει το σακÜκι της πιζÜμας και το πετÜ στο κρεβÜτι. Ο ΜπερανζÝ γυρßζει το κεφÜλι του διακριτικÜ αλλοý. Ο Ζαν με το στÞθος και τη πλÜτη πρÜσινη ξαναμπαßνει στο μπÜνιο) Ο ΒοδÜρ δεν Ýλεγε ποτÝ σχÝδιÜ του στη γυναßκα του.. Πþς να εμπιστευτεß Ýνα ξüανο!
ΜΠ: ΚÜνεις λÜθος, Ζαν, αγαπημÝνο ζευγÜρι!
ΖΑΝ: Πολý αγαπημÝνο ζευγÜρι... δε θα 'σαι καλÜ.. χουν... χουν... Μπρρρρ
ΜΠ: (προχωρεß προς το μπÜνιο, αλλÜ ο Ζαν του κλεßνει τη πüρτα κατÜμουτρα) ΜÜλιστα, πολý αγαπημÝνο ζευγÜρι κι αν θÝλεις η απüδειξη εßναι üτι...
ΖΑΝ: (στο μπÜνιο) Ο ΒοδÜρ εßχε δικÞ του προσωπικÞ ζωÞ. Στο βÜθος της καρδιÜς του φýλαγε μια κρυφÞ γωνιÜ, που δε τη φανÝρωνε ποτÝ!
ΜΠ: Δε θÝλω να σε κÜνω να μιλÜς. ºσως να σου κÜνει κακü και δε πρÝπει.
ΖΑΝ: Το αντßθετο... με ξαλαφρþνει....
ΜΠ: Σε παρακαλþ, ÜφησÝ με τουλÜχιστον να φωνÜξω γιατρü.
ΖΑΝ: Απαγορεýεται δια ροπÜλου! Με κÜνεις Ýξαλλο με το πεßσμα σου. Το κατÜλαβες επιτÝλους; (ΞαναγυρνÜ στο δωμÜτιο. Ο ΜπερανζÝ κÜνει λßγα βÞματα προς τα πßσω τρομαγμÝνος, γιατß ο Ζαν Ýχει γßνει ακüμα πιο χαλκοπρÜσινος κι αρθρþνει με σχετικÞ δυσκολßα. Η φωνÞ του Ýχει γßνει αγνþριστη). Και στο κÜτω-κÜτω, εßτ' Ýγινε ρινüκερος ελεýθερα κι αυθüρμητα, εßτ' Ýγινε κατüπιν ρεβανσιστικþν σχεδßων, τþρα μπορεß να 'ναι πολý ευχαριστημÝνος!
ΜΠ: ΕυχαριστημÝνος με τÝτοια συμφορÜ; Μα φßλε εßναι δυνατü να σκÝφτεσαι üτι...
ΖΑΝ: ¸χεις μανßα να βλÝπεις παντοý καταστροφÞ! Αν Ýκανε κÝφι του ανθρωπÜκου να γßνει ρινüκερος; Αν το τραβοýσε οργανισμüς του; Εγþ σ' αυτü το γεγονüς δε βλÝπω κÜτι αφýσικο.
ΜΠ: Συμφωνþ, το γεγονüς εßναι πολý φυσικü... Μα πολý αμφιβÜλλω αν το τραβοýσε ο οργανισμüς του.
ΖΑΝ: Και γιατß αμφιβÜλλεις παρακαλþ;
ΜΠ: Μου 'ναι λßγο δýσκολο να στο εξηγÞσω, αλλÜ νομßζω πως εßναι κÜτι αυτονüητο!
ΖΑΝ: Εγþ δε βρßσκω τüσο τρομακτικü το να γßνει ρινüκερος! ΠλÜσματα του Θεοý εßναι κι οι ρινüκεροι, σα κι εμÜς κι Ýχουνε κι αυτοß στη ζωÞ ßδια δικαιþματα που 'χουμε μεις.
ΜΠ: Με μια διαφορÜ: να μη μπερδεýονται στη δικÞ μας ζωÞ. ¸χουμε διαφορετικÞ νοοτροπßα, δε το παραδÝχεσαι;
ΖΑΝ: (πÜει κ Ýρχεται στο δωμÜτιο, μπαινοβγαßνει στο μπÜνιο) Και ποιüς σου 'πε πως η δικÞ μας νοοτροπßα εßναι σωστÞ;
ΜΠ: ¼πως και να 'χει, Ýχουμε κÜποια ηθικÞ, που δε νομßζω να 'χει σχÝση με την ηθικÞ των ζþων!
ΖΑΝ: ΗθικÞ! Η ηθικÞ τþρα μας μÜρανε. Εßμαι μÝχρις εδþ με την ηθικÞ, τη σιχÜθηκε η ψυχÞ μου... ΗθικÞ και πρÜσσειν Üλογα! Καιρüς εßναι να τη ξεπερÜσουμε την ηθικÞ!
ΜΠ: Και τß θα βÜζαμε στη θÝση της;
ΖΑΝ: Τη φýση!
ΜΠ: Τη φýση;
ΖΑΝ: ΜÜλιστα, τη φýση. ¸χει δικοýς της νüμους. Η ηθικÞ εßναι κÜτι το αφýσικο.
ΜΠ: ΔηλαδÞ, αν κατÜλαβα καλÜ, θες ν' αντικαταστÞσουμε τον ηθικü με το νüμο της ζοýγκλας!
ΖΑΝ: ΜÜλιστα, της ζοýγκλας... εκεß θ' ανÝπνεα... Εκεß θα 'θελα να ζÞσω.
ΜΠ: Μια κουβÝντα εßναι αυτÞ... ΚατÜ βÜθος üμως, κανÝνας απü μας...
ΖΑΝ: ΠρÝπει να ξαναβÜλουμε αξιοκρατικÜ θεμÝλια στη ζωÞ. ΠρÝπει να ξαναγυρßσουμε στην ακεραιüτητα που 'χανε τα πρþτα πλÜσματα της δημιουργßας.
ΜΠ: Θα μου επιτρÝψεις να διαφωνÞσω, φßλε μου!
ΖΑΝ: (ξεφυσþντας τρομαχτικÜ) Ν' αναπνεýσω. ΘÝλω ν' αναπνεýσω...
ΜΠ: Για ξανασκÝψου το, πρüσεξε: εμεßς διαθÝτουμε θεμελιωμÝνη φιλοσοφßα, που αυτÜ τα ζωντανÜ δε την Ýχουνε δει οýτε στον ýπνο τους! ΣυστÞματα γι' αξßες ζωÞς που 'ναι αναντικατÜστατα. Τα δημιοýργησαν αιþνες κι αιþνες ανθρþπινου πολιτισμοý και...
ΖΑΝ: (απ' το μπÜνιο) ¼λ' αυτÜ πρÝπει να κατεδαφιστοýν, να γκρεμιστοýν, ν αφανιστοýν! ΜÜλιστα, üλα! Θα 'μαστε πολý καλýτερα!
ΜΠ: Δε σε παßρνω σοβαρÜ. Σßγουρα αστειεýεσαι Þ το 'ριξες στη ποßηση...
ΖΑΝ: (πÜντα απ' το μπÜνιο ξαναμουγκρßζει) Μπρρρρ...
ΜΠ: Δεν Þξερα üτι κÜνεις και ρßμες!
ΖΑΝ: (βγαßνοντας απü το μπÜνιο μουγκρßζει και πÜλι) Μπρρρρ...
ΜΠ: Σε ξÝρω αρκετÜ καλÜ, δε με πεßθεις üτι üλ' αυτÜ που λες τα πιστεýεις κιüλας και τα πρεσβεýεις. Ο Üνθρωπος, κι αυτü το γνωρßζεις περßτρανα, üπως κι εγþ...
ΖΑΝ: Ο Üνθρωπος! ΑυτÞ τη λÝξη να μη τη ξαναπεßς εμπρüς μου!
ΜΠ: ΘÝλω να πω, το ανθρþπινο πλÜσμα... ο ουμανισμüς...
ΖΑΝ: Ουμανισμüς! Θεωρßες ξεπερασμÝνες! Χωρßς διαφÜνεια! ΓÝρασες, αλλÜ εßσαι πÜντα γελοßος ρομαντικüς! ΠÜει ο ουμανισμüς, ξüφλησε! (Ξαναμπαßνει στο μπÜνιο)
ΜΠ: Μα επιτÝλους, υπÜρχει η σκÝψη, το μυαλü, που üλο εξελßσσεται.
ΖΑΝ: (απ' το μπÜνιο) Τρßχες κατσαρÝς. ΑυτÜ εßναι κλισÝ! ΒαρÝθηκα να σ' ακοýω να λες απßθανα σενÜρια. Μπρρρρ!
ΜΠ: Εγþ; Απßθανα σενÜρια;
ΖΑΝ: (με πολý τραχειÜ φωνÞ, Ýτσι που ξεχωρßζουνε δýσκολα τα λüγια του) ΜÜλιστα, μποýρδες με λοφßο... Μπρρρρ.
ΜΠ: Τα 'χω χαμÝνα... πρþτη φορÜ σ' ακοýω να υποστηρßζεις τÝτοιες θεωρßες, αγαπητÝ μου Ζαν. Μα τß Ýπαθες; Παραλογßζεσαι; ΤελικÜ θα μου πεις üτι θα σ' Üρεσε να 'σουνα ρινüκερος!
ΖΑΝ: Και γιατß üχι; Εγþ δεν Ýχω ανüητες προκαταλÞψεις!
ΜΠ: ¸χεις τη καλοσýνη να μιλÜς λßγο πιο καθαρÜ! Δε καταλαβαßνω τι λες. Αρθρþνεις παρÜ πολý Üσχημα...
ΖΑΝ: (στο μπÜνιο) ΚαθÜρισε τ' αφτιÜ σου και θα καταλÜβεις!
ΜΠ: Τß να καθαρßσω;
ΖΑΝ: Τ' αφτιÜ σου! ΚουφÜθηκες εντελþς. Σου 'πα: Γιατß να μη γßνω ρινüκερος... ΠÜντα μ' Üρεσε η αλλαγÞ!
ΜΠ: Ε, δεν εßμαστε καλÜ... Εßναι δυνατüν ν' αραδιÜζεις τÝτοιες θεωρßες... (σταματÜ απüτομα, βλÝπει τον Ζαν να ξαναγυρνÜ σε τρομαχτικÞ κατÜσταση. Τþρα εßναι τελεßως χαλκοπρÜσινος και το καροýμπαλο στο μÝτωπü του Ýχει μεταβληθεß σχεδüν σε κÝρατο ρινüκερου) Ω! Δε ξÝρεις πια οýτε τι σου συμβαßνει οýτε τι κÜνεις. (Ο Ζαν ορμÜ στο κρεβÜτι, πετÜ κÜτω τα σκεπÜσματα, προφÝρει αφρισμÝνος ακατανüητες Üναρθρες λÝξεις και ποý και ποý, βγÜζει Üγριες κραυγÝς) ¸λα ηρÝμησε, ηρÝμησε, πρþτη φορÜ σε βλÝπω σ' αυτÞ τη κατÜσταση, δεν σ' αναγνωρßζω πια!
ΖΑΝ: ΖÝστη!... Πολý ζÝστη!... ¼λ' αυτÜ πρÝπει να τ' αφανßσουμε, να τα γκρεμßσουμε. Τα ροýχα... τß φαγοýρα εßναι αυτÞ... με πνßγουνε... με τρþνε... (βγÜζει και το παντελüνι της πιζÜμας).
ΜΠ: Μα τß κÜνεις; Τþρα γυμνþνεσαι απü πÜνω; Εσý πÜντα καυτηρßαζες τους επιδειξßες!
ΖΑΝ: Στους βÜλτους! Στους βÜλτους!
ΜΠ: Γýρνα να με δεις... Ýχω την εντýπωση πως οýτε με βλÝπεις οýτ' ακοýς τι λÝω.
ΖΑΝ: Σ' ακοýω θαυμÜσια και σε βλÝπω ακüμα πιο θαυμÜσια... (ΧυμÜ πÜνω του με το κεφÜλι χαμηλωμÝνο. Ο ΜπερανζÝ τραβιÝται για να μη χτυπÞσει).
ΜΠ: Πρüσεχε, μα τρελÜθηκες;
ΖΑΝ: (αναπνÝει ξεφυσþντας ýστερα τρÝχει σα δαιμονισμÝνος στο μπÜνιο) Συγνþμη!
ΜΠ: (κÜνει να φýγει απ' τη πüρτα αριστερÜ, αλλÜ μετÜ σα να μετανιþνει γυρνÜ και τρÝχει πßσω του στο μπÜνιο) ¼χι! Δε μπορþ να τον αφÞσω στη κατÜσταση του, εßναι φßλος. ΠÜει τÝλειωσε Ζαν, θα φωνÜξω γιατρü. ΠßστεψÝ με, εßναι αναγκαßο! Αναγκαßο!
ΖΑΝ: ¼χι!
ΜΠ: Ναι! ΗρÝμησε σου λÝω, Ζαν... γßνεσαι γελοßος! Ωχ, το κÝρατü σου... το κÝρατü σου μεγαλþνει, üλο και πιüτερο... ¸γινες... Ýγινες ρινüκερος!
ΖΑΝ: Θα σε ποδοπατÞσω... Θα σε λιþσω...

   (Ακοýγεται δυνατÞ φασαρßα, μουγκρßσματα, πρÜματα πÝφτουν, ο καθρÝφτης γßνεται κομμÜτια. Σε λßγο βγαßνει ο ΜπερανζÝ τρομοκρατημÝνος, αναστατωμÝνος και προσπαθεß να κλεßσει τη πüρτα του μπÜνιου με δυσκολßα, γιατß απü μÝσα, τη τραβÜ ο Üλλος. ΤελικÜ, με υπερÜνθρωπη προσπÜθεια, καταφÝρνει να τη κλεßσει).

ΜΠ: (κρατþντας τη πüρτα) ¸γινε ρινüκερος... πÜει! ¸γινε ρινüκερος! (ΚαταφÝρνει τελικÜ να κλεßσει τη πüρτα, αλλÜ Ýνα κÝρατο του σχßζει το σακÜκι. ¾στερα το ßδιο κÝρατο σπÜει τη πüρτα και παρουσιÜζεται στο κÝντρο απü μια τρýπα. ¼πως η πüρτα πÜει κι Ýρχεται απ' τα τραντÜγματα του θηρßου, ο χαλασμüς στο μπÜνιο συνεχßζεται με μουγκρητÜ, βρυχηθμοýς και λÝξεις που σχεδüν δε ξεχωρßζουν, üπως «βρομιÜρη, λýσσαξα, κÜθαρμα, κ.λπ» Ο ΜπερανζÝ καθþς ορμÜ στη πüρτα δεξιÜ). Ποý να πÜει ο νους μου üτι θα 'φτανε σ' αυτü το σημεßο; Ποý να το φανταστþ; (Ανοßγει τη πüρτα της σκÜλας και χτυπÜ με τις γροθιÝς του ασταμÜτητα τη πüρτα που βρßσκεται στο πλατýσκαλο) Ρινüκερος! ΥπÜρχει στο κτßριο ρινüκερος! ΦωνÜξτε την αστυνομßα! ¸νας ρινüκερος!
ΓΕΡΑΚΟΣ: (βγÜζει το κεφÜλι üπως και πριν) Τß πÜθατε και φωνÜζετε;
ΜΠ: Την αστυνομßα, γρÞγορα, την αστυνομßα... ΥπÜρχει ρινüκερος σπßτι σας.
ΦΩΝΗ ΓΥΝ ΓΕΡΑΚΟΥ: Μα τß συμβαßνει; Ζαν, γιατß κÜνεις τüση φασαρßα;
ΓΕΡ: Δε κατÜλαβα και καλÜ, τα λÝει μπερδεμÝνα... Εßδε λÝει ρινüκερο...
ΜΠ: ΜÜλιστα, ρινüκερος, εδþ, μες στο σπßτι σας. ΦωνÜξτε την αστυνομßα!
ΓΕΡ: Εßσαι με τα καλÜ σου; Γι' αυτü αναστÜτωσες με τις φωνÝς σου το σýμπαν; Για κοßτα αναßδεια! (κλεßνει τη πüρτα κατÜμουτρα)
ΜΠ: (ορμÜ στη σκÜλα) Ο Θυρωρüς! Ποý εßναι ο θυρωρüς; Ρινüκερος στο σπßτι σας, φωνÜξτε την αστυνομßα... την αστυνομßα... (ΒλÝπουμε ν' ανοßγει ο φεγγßτης της πüρτας της Θυρωροý και να παρουσιÜζεται το κεφÜλι ενüς ρινüκερου) Κι Üλλος... κι Üλλος ρινüκερος! (Ανεβαßνει και πÜλι τρÝχοντας τη σκÜλα, πÜει να μπει στο δωμÜτιο του Ζαν, αλλÜ διστÜζει και ξανατρÝχει προς τη πüρτα του ΓερÜκου. Την ßδια στιγμÞ, η πüρτα του ΓερÜκου ανοßγει κι εμφανßζονται δυο μικρÜ κεφαλÜκια ρινüκερων) ΘεÝ μου... Εßναι δυνατü; (ΞαναγυρνÜ στο δωμÜτιο του Ζαν. Η πüρτα του μπÜνιου τραντÜζεται πÜντα. Προχωρεß προς το παρÜθυρο, που το πλαßσιü του βρßσκεται μπρος στη σκηνÞ, απÝναντι στο κοινü. Εßναι εξαντλημÝνος, λßγο ακüμα και θα λιποθυμÞσει, σχεδüν τραυλßζει) Αχ, ΘεÝ μου!... Αχ ΘεÝ μου... (ΚÜνει προσπÜθεια και πηδÜ στο πρεβÜζι, Ýξω απü το παρÜθυρο προς το μÝρος του κοινοý, αλλÜ ξανανεβαßνει αμÝσως γιατß την ßδια στιγμÞ εμφανßζονται απü κÜτω, δηλαδÞ, απü τη πλατεßα, κÝρατα ρινüκερων. Τα βλÝπουμε να προχωρÜνε και να τρÝχουν απü τη μιαν Üκρη στην Üλλη με αφÜνταστη ταχýτητα. Ανεβαßνει και πÜλι, üσο πιο γρÞγορα μπορεß, και για μια στιγμÞ στÝκει και κοιτÜ προς τα Ýξω) Ρινüκεροι! Στο δρüμο κοπÜδι ολüκληρο... ΣτρατιÜ ολüκληρη. Ρινüκεροι!... Κατηφορßζουνε τρÝχοντας στη λεωφüρο... (ΚοιτÜ προς üλες τις μεριÝς) Πþς θα μπορÝσω τþρα να βγω... απü ποý θα βγω... Αν τουλÜχιστον τρÝχαν μüνο μες στη μÝση του δρüμου... στριμþχνονται και στα πεζοδρüμια... πλημμýρισαν τα πÜντα... απü ποý θα βγω τþρα... απü ποý θα φýγω... (Τον Ýχει πιÜσει πανικüς, τρÝχει προς üλες τις πüρτες και τα παρÜθυρα. Η πüρτα του μπÜνιου πÜντα τραντÜζεται κι ακοýγεται πÜντα ο Ζαν, να μουγκρßζει, να βγÜζει Üναρθρες κραυγÝς και ποý και ποý ασυνÜρτητες λÝξεις και βρισιÝς. ¼λα αυτÜ συνεχßζονται για λßγη þρα. ΚÜθε φορÜ που ο ΜπερανζÝ προσπαθεß, μÝσα στην ταραχÞ του, να φýγει, βρßσκεται μπροστÜ στην πüρτα του ΓερÜκου Þ στα σκαλοπÜτια της σκÜλας και αμÝσως κÜνει πßσω, γιατß παρουσιÜζονται μπροστÜ του κεφÜλια ρινüκερων που μουγκρßζουν απειλητικÜ. Για μια τελευταßα φορÜ τρÝχει στο παρÜθυρο και κοιτÜ Ýξω) Γßνανε κοπÜδια... κοπÜδια ρινüκεροι... κι ýστερα σου λÝνε πως αυτü το θηρßο προτιμÜ τη μοναχικÞ ζωÞ! ΛÜθος! ΜεγÜλο λÜθος! ΠρÝπει ν' αναθεωρηθεß εκ βÜθρων αυτÞ η θεωρßα. Δεν Üφησαν στη λεωφüρο παγκÜκι για παγκÜκι, τα γκρεμßσανε üλα. (Σφßγγει τα χÝρια με μεγÜλη αγωνßα) Τß να κÜνω τþρα, ΘεÝ μου, τß να κÜνω; (ΤρÝχει και πÜλι σε κÜθε πιθανÞ Ýξοδο αλλÜ και πÜλι ρινüκεροι τον σταματÜνε. Σε μια στιγμÞ που βρßσκεται κοντÜ στο μπÜνιο, βλÝπει τη πüρτα Ýτοιμη να υποχωρÞσει. ΤινÜζεται γρÞγορα και κολλÜ στον τοßχο του βÜθους, αλλÜ κι αυτüς γκρεμßζεται. Τþρα, στο βÜθος βλÝπουμε Ýνα δρüμο, πηδÜ και τρÝχει ουρλιÜζοντας) ΒοÞθεια ρινüκερος!... Ρινüκεροι!... Ρινüκεροι.. (Τρομαχτικüς θüρυβος κι η πüρτα του μπÜνιου γκρεμßζεται).

                                            ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ

     Σχεδüν ßδιο σκηνικü με τη προηγοýμενη εικüνα. Το δωμÜτιο του ΜπερανζÝ, που μοιÜζει αρκετÜ με το δωμÜτιο του Ζαν. Λßγες λεπτομÝρειες, Ýνα-δυο Ýπιπλα παραπÜνω, μας δεßχνουν üτι πρüκειται γι' Üλλο δωμÜτιο. ΑριστερÜ, σκÜλα και πλατýσκαλο. Πüρτα στο βÜθος του πλατýσκαλου. Θυρωρεßο δεν υπÜρχει. Στο βÜθος ντιβÜνι. Ο ΜπερανζÝ εßναι ξαπλωμÝνος στο ντιβÜνι, πλÜτη στο κοινü, ντυμÝνος. Μια πολυθρüνα κι Ýνα μικρü τραπεζÜκι και πÜνω σ' αυτü το τηλÝφωνο. Στο βÜθος ανοιχτü παρÜθυρο. Δεýτερο παρÜθυρο, μüνο το πλαßσιü του, στο προσκÞνιο. Στο κεφÜλι Ýχει επßδεσμο. ºσως να βλÝπει εφιÜλτες, γιατß τινÜζεται συνεχþς στον ýπνο του.

ΜΠ: ¼χι... üχι... Παντοý κÝρατα... φυλαχτεßτε απü τα κÝρατα... (Ακοýγεται φοβερüς θüρυβος που κÜνουν Ýνα τσοýρμο ρινüκεροι üπως περνÜνε κÜτω απ' το παρÜθυρο του βÜθους) ¼χι, αφÞστε με! (ΠÝφτει στο πÜτωμα καθþς παλεýει στον εφιÜλτη του και ξυπνÜ. ΨÜχνει το μÝτωπü του, τρομοκρατημÝνος, ýστερα τρÝχει στον καθρÝφτη. Ανασηκþνει τον επßδεσμο. Ο φοβερüς θüρυβος σταματÜ. ΑναστενÜζει με ανακοýφιση γιατß βλÝπει üτι δεν Ýχει φυτρþσει κανÝνα καροýμπαλο. ΔιστÜζει λßγο, γυρνÜ, ξαπλþνει στο ντιβÜνι, αλλÜ σχεδüν αμÝσως ξανασηκþνεται. Προχωρεß στο τραπÝζι που υπÜρχει Ýνα μπουκÜλι κονιÜκ κι Ýνα ποτÞρι κι ετοιμÜζεται να πιει. Για λßγο, γßνεται μÝσα του μια μικρÞ πÜλη, αλλÜ ýστερα ξαναβÜζει αποφασιστικÜ το ποτÞρι και το μπουκÜλι πÜνω στο τραπÝζι) ΘÝληση... πρÝπει να γßνω δυνατüς. (ΕτοιμÜζεται να ξαναξαπλþσει, αλλÜ απ' το παρÜθυρο του βÜθους ακοýγεται πÜλι φασαρßα απ' τους ρινüκερους που τρÝχουν. ΒÜζει το χÝρι στη καρδιÜ) ΘεÝ μου! (Προχωρεß προς το παρÜθυρο του βÜθους, ρßχνει Ýξω μια ματιÜ, αλλÜ σχεδüν αμÝσως το κλεßνει ταραγμÝνος. Ο θüρυβος ακοýγεται λιγüτερο. Προχωρεß και πÜλι προς το τραπÝζι, στÝκει λßγο διστακτικüς, κοιτþντας το μπουκÜλι, ανασηχþνει τους þμους σα να λÝει «ωχ, αδερφÝ», γεμßζει Ýνα μεγÜλο ποτÞρι κονιÜκ και το καταπßνει μονοροýφι. ΞαναβÜζει στο τραπÝζι το ποτÞρι και το μπουκÜλι. ΒÞχει! Ο Þχος του βÞχα τον ανησυχεß, ξαναβÞχει και παρακολουθεß προσεχτικÜ το βÞχα του. ΚοιτÜζεται στον καθρÝφτη και ξαναβηχει. Ανοßγει και πÜλι το παρÜθυρο. Οι ανÜσες των θηρßων ακοýγονται ξανÜ, πιο Ýντονα, ξαναβηχει) ¼χι... εßναι Üλλο πρÜγμα... καμßα σχÝση! Καμßα σχÝση.

   (ΗσυχÜζει κÜπως και κλεßνει το παρÜθυρο, ψηλαφεß το μÝτωπο πÜνω απ' τον επßδεσμο. ΤελικÜ ξαπλþνει στο ντιβÜνι σα να θÝλει να κοιμηθεß. Τüτε, βλÝπουμε τον ΝτιντÜρ που ανεβαßνει τα τελευταßα σκαλιÜ. ΦτÜνει στο πλατýσκαλο και χτυπÜ τη πüρτα).

ΜΠ: (τινÜζεται στο ντιβÜνι) Ποιüς εßναι;
ΝΤ: ¹ρθα να σε δω, ΜπερανζÝ, Ýμαθα üτι εßσαι Üρρωστος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποιüς εßναι;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγþ εßμαι... εγþ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποιüς εγþ;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγþ, ο ΝτιντÜρ
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α!... Εσý εßσαι... ¸λα μÝσα...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν σ' ενοχλþ, Ýτσι; (ΠÜει ν' ανοßξει τη πüρτα) Μα Ýχεις κλειδþσει!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μια στιγμÞ... Ýφτασα, Ýφτασα! (Ξεκλειδþνει, ο ΝτιντÜρ μπαßνει)
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚαλÞ σου μÝρα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚαλÞ μÝρα, ΝτιντÜρ. Τß þρα εßναι;
ΝΤ: Οýτε την þρα δε ξÝρεις; ΑβγÜ μου κλωσÜς κλειδαμπαρωμÝνος σπßτι σου; ΤουλÜχιστον πας καλýτερα;
ΜΠ: Συγνþμη ε; Στην αρχÞ δε γνþρισα τη φωνÞ σου. (ΠÜει κι ανοßγει το παρÜθυρο) Ναι, ναι, ελπßζω... ελπßζω. ΠÜω λßγο καλýτερα!
ΝΤ: Δε γνþρισες τη φωνÞ μου; Μα, δεν Üλλαξε. Εγþ τη δικÞ σου τη γνþρισα αμÝσως!
ΜΠ: Με συγχωρεßς, ßσως να 'ταν ιδÝα μου. ΠρÜγματι η φωνÞ σου δεν Üλλαξε διüλου. ΑλλÜ οýτε κι η δικÞ μου, δε συμφωνεßς;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Και γιατß θα 'πρεπε ν' αλλÜξουν, υπÜρχει λüγος;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κανεßς, μα μÞπως απÝκτησα πιο μπÜσους τüνους, λßγο πιο βαριÜ φωνÞ;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δε μου δßνεις καθüλου αυτÞ την εντýπωση.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ευτυχþς... Εßχα τüση αγωνßα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Αγωνßα, για ποιο πρÜγμα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τßποτα, τßποτα, να Ýτσι, δεν ξÝρεις, καμιÜ φορÜ, üσα δε φÝρνει ο χρüνος τα φÝρνει η þρα... ΦωνÞ εßναι αυτÞ, μπορεß και ν' αλλÜξει. ΣυνηθισμÝνα πρÜματα... ΨÝματα;
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΜÞπως Üρπαξες καμιÜ γριποýλα;
ΜΠ: Α, μπα! ΔηλαδÞ, το ελπßζω. Μα γιατß στÝκεσαι üρθιος; ΚÜθησε σα στο σπßτι σου... η πολυθρüνα εßναι αρκετÜ αναπαυτικÞ.
ΝΤ: Νιþθεις πÜντα την ßδια αδιαθεσßα; ΠονÜ πÜντα το κεφÜλι σου; (Δεßχνει τον επßδεσμο που φορÜ ο ΜπερανζÝ)
ΜΠ: Ναι, βÝβαια, βÝβαια, με πονÜ και πολý μÜλιστα. ΠÜντως καροýμπαλο δεν Ýβγαλα... Δε βλÝπεις καροýμπαλο, βλÝπεις; (ΤραβÜ τον επßδεσμο, δεßχνει το μÝτωπο στο ΝτιντÜρ)
ΝΤΙΝΤΑΡ: ¼χι, καροýμπαλο δε βλÝπω... οýτε ßχνος.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι οýτε θα δεις ποτÝ. Δεν το'χω σκοπü... Καροýμπαλο ποτÝ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚαλÜ, πþς θα βγÜλεις καροýμπαλο χωρßς να χτυπÞσεις, γßνεται;
ΜΠ: Αυτü λÝω κι εγþ, üταν προσÝχεις δεν Ýχεις κανÝνα φüβο να χτυπÞσεις. ΚανÝνα!
ΝΤ: Εßναι αυτονüητο... ΦτÜνει μüνο να προσÝχεις... Μα επιτÝλους, τß σου συμβαßνει; Γιατß τüσος εκνευρισμüς κι ανησυχßα... Αν μεßνεις ξαπλωμÝνος, θα σ' ενοχλεß λιγüτερο... ΘÝλω να πω, ο πονοκÝφαλος..
ΜΠ: Ποιüς πονοκÝφαλος; Μη ξαναπεßς για πονοκÝφαλο. Απαγορεýεται κατÜλαβες; Δια ροπÜλου!
ΝΤ: Μα εγþ το βρßσκω πολý φυσικü, ýστερα απü τüσες συγκινÞσεις να' χεις λßγο πονοκÝφαλο, τß λßγο; Πολý πονοκÝ...
ΜΙΙ: ΠÜψε, ακüμα δε μπορþ να συνÝλθω!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚαλÜ, παýω, μα... εßναι φυσικÞ συνÝπεια να σε πονÜει το κεφÜλι σου!
ΜΠ: (τρÝχει στον καθρÝφτη και τραβÜ τον επßδεσμο) Δüξα τω Θεþ, τßποτα! Δε βλÝπω τßποτα... ξÝρεις, κÜπως Ýτσι αρχßζει..
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ποιο πρÜγμα αρχßζει Ýτσι;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να... φοβÜμαι μÞπως γßνω κÜτι Üλλο...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Πιο καλÜ δε σταματÜς να γυροφÝρνεις! ΚÜθισε λßγο. ¸τσι που πας κι Ýρχεσαι σα σβοýρα, εκνευρßζεσαι περισσüτερο. Δε το καταλαβαßνεις;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, Ýχεις δßκιο, πρÝπει να ηρεμÞσω. (κÜθεται) Να ηρεμÞσω... Ακüμα, ξÝρεις, τα βλÝπω üλα μπρος μου.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Το ξÝρω... üλα αυτÜ για το Ζαν...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, βÝβαια, κυρßως για το Ζαν, αλλÜ κι üλοι οι Üλλοι δε πÜνε πßσω. Μικρü το'χεις να...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Καταλαβαßνω, πÝρασες πολý μεγÜλο σοκ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σοκ, δε θα πει τßποτα. ΤαραχÞ, τρομÜρα! Ευτυχþς, εσý με νιþθεις.
ΝΤ: ΤελοσπÜντων. ¼πως και να 'χει, δεν Þτανε δα κι η συντÝλεια του κüσμου, οýτε υπÜρχει λüγος ν' αφÞνεις τον εαυτü σου να...
ΜΠ: Θα 'θελα να 'βλεπα τι θα 'κανες, εσý στη θÝση μου. Ο Ζαν Þταν ο καλýτερüς μου φßλος. Να μεταμορφωθεß Ýτσι στα καλÜ-καθοýμενα μπρος στα μÜτια μου; ¢σε που 'κανε σα λυσσασμÝνος...
ΝΤ: ΠαραδÝχομαι, Þταν μεγÜλη απογοÞτευση για σÝνα. ΑλλÜ καιρüς να το ξεπερÜσεις.
ΜΠ: Πþς να το ξεπερÜσω; ΝÝος Üνθρωπος, με τÝτοια αισθÞματα, Ýτοιμος να ριχτεß με τα μοýτρα στον αγþνα για την ανθρωπüτητα... Ποιüς θα μποροýσε να το πιστÝψει... Αυτüς.. αυτüς... Γνωριζüμαστε απü παιδιÜ... ποτÝ δε φανταζüμουνα παρüμοια εξÝλιξη... Þμουνα πιο σßγουρος γι' αυτüν απ' üτι Þμουνα για μÝνα και να μου το κÜνει αυτü; Σε μÝνα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μα, δε νομßζω üτι το Ýκανε γιατß εßχε κÜτι συγκεκριμÝνο εναντßον σου!
ΜΠ: Κι üμως, αυτÞ την εντýπωση μου 'δωσε... Αν Ýβλεπες πþς Üφριζε, σε τι κατÜσταση βρισκüτανε ... Το πρüσωπü του εßχε μιαν Ýκφραση που ποτÝ...
ΝΤ: Εßναι γιατß Ýτυχε να βρεθεßς εσý κοντÜ του κεßνες τις στιγμÝς. Κι Üλλος αν Þτανε στη θÝση σου, ßδια θα του φερüτανε.
ΜΠ: Ναι, αλλÜ Þμουν εγþ και θα 'πρεπε να συγκρατηθεß χÜρη στη μεγÜλη μας φιλßα!
ΝΤ: Μα δε μου λες; Πιστεýεις üτι εßσαι το κÝντρο του σýμπαντος και πως ü,τι συμβαßνει σ' αφορÜ προσωπικÜ; Μα τη πßστη μου δε σ' Ýβαλε δα στο σημÜδι ολÜκερη υφÞλιος!
ΜΠ: ºσως να 'ναι κι Ýτσι... Θα προσπαθÞσω να λογικευτþ... ΠÜντως, το ßδιο το φαινüμενο εßναι πολý δυσÜρεστο... Για να 'μαι ειλικρινÞς, εμÝνα τουλÜχιστον με αναστατþνει... κι εξÞγηση... εξÞγηση δε βρßσκω....
ΝΤ: Για την þρα κι εγþ δε βρßσκω ικανοποιητικÞ εξÞγηση. Απλþς, διαπιστþνω τα γεγονüτα και τα καταγρÜφω. Εφüσον γεγονüτα υπÜρχουνε λοιπüν, θα πρÝπει κÜποια στιγμÞ και να μποροýν να εξηγηθοýν. Ιδιοτροπßα της φýσης, παραξενιÜ, εξωφρενισμüς, παßζει παιχνιδÜκια μαζß μας; Ποιüς ξÝρει;
ΜΠ: Ο Ζαν εßχε πολý μεγÜλη ιδÝα για τον εαυτü του. ¼μως εγþ δεν Ýχω φιλοδοξßες, αυτü που εßμαι μου φτÜνει!
ΝΤ: ºσως να του Üρεσε ο καθαρüς αÝρας, η εξοχÞ, ο ανοιχτüς ορßζοντας, ßσως να 'νιωθε την ανÜγκη για λßγο ριλÜξ. ΒÝβαια αυτÜ δε στα λÝω για να τον δικαιολογÞσω, αλλÜ...
ΜΠ: Καταλαβαßνω! ΤουλÜχιστο προσπαθþ. ¼σο ακüμα κι αν με κατηγορÞσεις üτι μου λεßπει παντελþς αθλητικü πνεýμα Þ πως δεν εßμαι παρÜ Ýνας χοντρüς μικροαστüς που ζει αμπαρωμÝνος σ' Ýνα δικü του κλισÝ κüσμο, πÜλι δε θ' Üλλαζα τα πιστεýω μου!
ΝΤ: Μη φοβÜσαι και κανεßς μας δεν αλλÜζει τα πιστεýω του! Τß κÜθεσαι λοιπüν και χολοσκÜς για λßγα κροýσματα ρινοκερßτιδας... ΠÜρτο σα μια κολλητικÞ επιδημßα!
ΜΠ: Αυτü φοβÜμαι ακριβþς: μÞπως. εßναι κολλητικÞ!
ΝΤ: ¸λα, πÜψε να το σκÝφτεσαι. Δεν αξßζει σα γεγονüς να του δßνεις τüσο μεγÜλη σημασßα. Το παρÜδειγμα του Ζαν δε θα δημιουργÞσει σχολÞ, οýτε εßναι αντιπροσωπευτικü μιας εποχÞς. Μüνος σου εßπες üτι ο Ζαν εßχε πολý μεγÜλη ιδÝα για τον εαυτü του. ΚατÜ τη γνþμη μου και συγχþρα με αν μιλþ Üσχημα για το φßλο σου, αλλÜ ο Ζαν πÜντα Þτανε παρορμητικüς, πρωτüγονος, εκκεντρικüς! Δε θα πÜρουμε λοιπüν στα σοβαρÜ Ýναν Üνθρωπο που τ' Üρεσε να παριστÜνει τον πρωτüτυπο. Σημασßα Ýχει ο μÝσος Üνθρωπος!
ΜΠ: Τþρα αρχßζω να το βλÝπω ξεκÜθαρα. ¼πως εßπες κι εσý πριν λßγο, σ' Ýνα φαινüμενο δε βρßσκεις εýκολÜ εξÞγηση. Κι üμως, μ' üσα εßπες, μου Ýδωσες μια πιθανÞ εξÞγηση. Αυτü εßναι, για να φτÜσει ο Ζαν σε τÝτοια κατÜσταση, θα πρÝπει σßγουρα να πÝρασε κÜποια μεγÜλη κρßση, να 'παθε κÜτι σα παρÜκρουση, σα τρÝλα. Κι üμως μιλοýσε μ' επιχειρÞματα, Ýμοιαζε σα να 'χε μελετÞσει το πρüβλημα κι η απüφαση σα να 'χε ωριμÜσει μÝσα του. ΑλλÜ, Ýχουμε και τον ΒοδÜρ. ¹τανε παρανοúκüς ο ΒοδÜρ... και οι Üλλοι; ¼λοι οι Üλλοι;
ΝΤ: ΥπÜρχει το ενδεχüμενο της επιδημßας. ΚÜτι σα τη γρßπη. Οι επιδημßες εßναι πολý συνηθισμÝνες ανÜ τους αιþνες!
ΜΠ: Αυτü που συμβαßνει ξεπερνÜ τα üρια κÜθε επιδημßας. Λες να μας Þρθε απü τις αποικßες;
ΝΤ: Τþρα, πας φιρß-φιρß να ισχυρισθεßς üτι ο ΒοδÜρ κι üλοι οι Üλλοι μεταμορφþθηκαν μüνο και μüνο για να ενοχλÞσουν εσÝνα. Μη ξεγελιÝσαι αγαπητÝ μου σ' εßχανε γραμμÝνο στα παλιÜ τους τα παποýτσια. ΠοτÝ δε θα  'μπαιναν σε τÝτοιο κüπο!
ΜΠ: Εßναι αλÞθεια... ¼σα μου λες εßναι απολýτως λογικÜ κι αυτÞ η Üποψη με καθησυχÜζει. ΑλλÜ μπορεß να συμβαßνει και το αντßθετο και να 'ναι κÜτι πολý πιο σοβαρü απ' üσο νομßζουμε... (Ακοýγονται ρινüκεροι που καλπÜζουνε κÜτω απ' το παρÜθυρο του βÜθους) Ακοýς τι γßνεται, τους ακοýς; (ΤρÝχει στο παρÜθυρο).
ΝΤ: Δε τους παρατÜς, το κÝφι τους κÜνουνε. (Ο ΜπερανζÝ ξανακλεßνει το παρÜθυρο) Γιατß σ' ενοχλοýνε τüσο πολý; Μα την αλÞθεια, κοντεýουν να σου γßνουν Ýμμονη ιδÝα. Δε κÜνεις καλÜ. Εξαντλεßς το νευρικü σου σýστημα. Σýμφωνοι, αναστατþθηκες. ΑλλÜ εσý πας γυρεýοντας να πÜθεις χειρüτερα. Τþρα το μüνο που πρÝπει να κÜνεις εßναι να επιβληθεßς στον εαυτü σου και να συνÝλθεις.
ΜΠ: Εßναι στιγμÝς που αναρωτιÝμαι μÞπως Ýχω κι Ýχω κÜποια ροπÞ προς την επιδημßα...
ΝΤ: ¼πως και να 'χει, δεν εßναι επιδημßα θανατηφüρα. ΥπÜρχουν αρρþστιες που στο τÝλος βγαßνουν σε καλü. ¼ποιος θÝλει μπορεß σßγουρα να γιατρευτεß. ¼σο γι' αυτü δε χωρÜ αμφιβολßα. Θα το δεις, κÜποια στιγμÞ θα τους περÜσει...
ΜΠ: ΠÜντως θα αφÞνει κÜποια ßχνη. Ο οργανισμüς χÜνει τελεßως την ισορροπßα του. Δε γßνεται, κÜποιο κουσοýρι μÝνει....
ΝΤ: ΑρκετÜ, μη χαλÜς τη ζαχαρÝνια σου... εßναι κÜτι περαστικü.
ΜΠ: Απ' το στüμα σου και στου Θεοý τ' αφτß. Το πιστεýεις;
ΝΤ: Ναι, το πιστεýω... δηλαδÞ... το υποθÝτω...
ΜΠ: Μα αν κÜποιος πρÜγματι δε θÝλει -δε συμφωνεßς;- να την αρπÜξει αυτÞ την αρρþστια; Γιατß, αρρþστια του νευρικοý συστÞματος πρüκειται, δε κινδυνεýει Ýτσι δεν εßναι; Δε τη κολλÜ. ΘÝλεις Ýνα κονιÜκ; (ΠλησιÜζει το τραπÝζι που βρßσκεται το κονιÜκ)
ΝΤ: Ευχαριστþ μη μου βÜλεις, δε θα πιω... ΑλλÜ δεν Ýχει σημασßα... αν εσý θÝλεις να πιεις, κÜντο, μη σε νοιÜζει για μÝνα... μονÜχα πρüσεξε... με το κονιÜκ θα σε πιÜσει ακüμα χειρüτερος πονοκÝφαλος...
ΜΠ: Το αλκοüλ εßναι φÜρμακο για τις επιδημßες. Εßναι σα να μπολιÜζεσαι. Το ξÝρεις; Το κονιÜκ σκοτþνει τα μικρüβια της γρßπης...
ΝΤ: Ναι αλλÜ δε σκοτþνει τα μικρüβια της κÜθε αρρþστιας. Δε ξÝρουμε ακüμα αν Ýχει επßδραση στη ρινοκερßτιδα.
ΜΠ: Ο Ζαν, πÜντως, δεν Ýπινε ποτÝ. ΚαμÜρωνε μÜλιστα γι' αυτü... Τþρα θα μου πεις... ßσως αυτü να Þταν η αιτßα για την κατÜστασÞ του... (Γεμßζει Ýνα ποτÞρι και το προσφÝρει στον ΝτιντÜρ) Δεν θÝλεις στ' αλÞθεια;
ΝΤ: ¼χι, üχι, δε πßνω ποτÝ πριν το μεσημÝρι. Σ' ευχαριστþ! (Ο ΜπερανζÝ πßνει μονοροýφι το κονιÜκ και κρατÜ στο 'να χÝρι το ποτÞρι και στ' Üλλο το μπουκÜλι. Αρχßζει να βÞχει).
ΝΤ: Ορßστε, τα βλÝπεις; Δε το σηκþνει ο οργανισμüς σου... σου φÝρνει βÞχα!
ΜΠ: Ναι... μου φÝρνει βÞχα. Πþς Ýβηξα, μου λες;
ΝΤ: ¼πως βÞχει üλος ο κüσμος üταν πιει κÜτι πολý δυνατü.
ΜΠ: (αφÞνοντας ποτÞρι και μπουκÜλι στο τραπÝζι) Δε πρüσεξες καμιÜν αλλαγÞ στο βÞχα μου; ΚÜτι παρÜξενο; ¹ταν ανθρþπινος βÞχας, Ýτσι δεν εßναι;
ΝΤ: Μα τß θες τþρα να σου πω; ΦυσικÜ κι Þταν ανθρþπινος. ¢νθρωπος εßσαι σαν Üνθρωπος βÞχεις, πþς θα 'βηχες; Σα βÜτραχος;
ΜΠ: ΞÝρω κι εγþ! Μποροýσε να μοιÜζει και με θηρßου. Δε μου λες, ξÝρεις αν βÞχουν οι ρινüκεροι;
ΝΤ: Δεν εßσαι καλÜ ΜπερανζÝ, κατÜντησες γελοßος! Μüνος σου δημιουργεßς προβλÞματα, βασανßζεσαι με παρÜλογα ερωτÞματα. Σου ξαναθυμßζω πως εσý προσδιüρισες πριν λßγο πως ο καλýτερος τρüπος να προφυλαχθεßς απ' τον κßνδυνο, εßναι η σιδερÝνια θÝληση!
ΜΠ: Βεβαßως το εßπα κι Ýτσι εßναι.
ΝΤ: Ε, τüτε, απüδειξε üτι Ýχεις θÝληση.
ΜΠ: Σε βεβαιþνω πως Ýχω!
ΝΤ: Να το αποδεßξεις πρþτα στον εαυτü σου, αυτü εßναι: κÜνε την αρχÞ με το κονιÜκ: μη ξαναπιεßς. Αυτü θα σου δþσει σιγουριÜ.
ΜΠ: Δε θες να καταλÜβεις. Στο ξαναλÝω, αν πßνω, εßναι μüνο για να προφυλαχτþ απ' το χειρüτερο που φοβÜμαι üτι μπορεß να μου συμβεß. ΜÜλιστα, εßναι αποτÝλεσμα μαθηματικοý συλλογισμοý! ¼ταν περÜσει η επιδημßα θα σταματÞσω να πßνω. Πριν απ' τα γεγονüτα, τα πρþτα κροýσματα, εßχα πÜρει την απüφασÞ μου. ΟριστικÞ κι αμετÜκλητη απüφαση. ¼μως την αναβÜλλω... προσωρινÜ!
ΝΤ: Δικαιολογßες!
ΜΠ: Μπα! ¸τσι νομßζεις; ΠÜντως, αν πßνω, δεν Ýχει καμιÜ σχÝση με τα σημεßα και τÝρατα που συμβαßνουνε γýρω μας.
ΝΤ: Σημεßα και τÝρατα... ¸λα τþρα... ¼λα εßναι σχετικÜ.
ΜΠ: Μα, σοβαρÜ πιστεýεις üτι το κονιÜκ μπορεß να με σπρþξει στη μεταμüρφ... Δεν εßμαι αλκοολικüς! (ΤρÝχει και κοιτÜζεται στον καθρÝφτη) Βρε μπας και... (ψÜχνει με το χÝρι του το μÝτωπü του πÜνω απü τον επßδεσμο) Τßποτα δε φυτρþνει, τßποτα. Οýτε ßχνος απü καροýμπαλο, οýτε και με πονÜ,  απüδειξη üτι το κονιÜκ μου κÜνει καλü Þ τουλÜχιστον δε με βλÜφτει!
ΝΤ: ¸λα τþρα, ΜπερανζÝ, σου 'κανα πλÜκα! ¹θελα να σε πειρÜξω... Πρüσεξε, τα βλÝπεις üλα μαýρα κι Üραχλα, κινδυνεýεις να καταντÞσεις νευρασθενικüς. Μüλις συνÝλθεις τελεßως απ' τη λαχτÜρα που πÝρασες κι απ' τη κατÜθλιψη που σ' Ýπιασε, μüλις αρχßσεις να βγαßνεις Ýξω και ν' αναπνÝεις καθαρüν αÝρα, θα νιþσεις πολý καλýτερα, θα το δεις. ¼λες οι σκοτεινÝς σου σκÝψεις θα εξανεμιστοýν!
ΜΠ: Να βγω Ýξω; Ε βÝβαια, κÜποια στιγμÞ θα πρÝπει να βγω Ýξω, αλλÜ και μüνο που το σκÝφτομαι με πιÜνει σýγκρυο. ΑνατριχιÜζω στην ιδÝα üτι μπορεß να βρεθοýν μπρος μου.
ΝΤ: Ε, κι ýστερα; Δεν Ýχεις παρÜ να πÜρεις στροφÞ, ν' αλλÜξεις πεζοδρüμιο Þ και δρüμο... Κι Ýπειτα, δεν εßναι πια και τüσοι πολλοß...
ΜΠ: Εγþ συνεχþς ρινüκερους βλÝπω. Τþρα, θα μου πεις, κατÜντησε αρρωστημÝνη κατÜσταση, αλλÜ...
ΝΤ: Μη φοβÜσαι, δε πρüκειται να σου ορμÞσουν. Αν δε τους πειρÜξεις, οýτε γυρßζουνε να σε κοιτÜξουνε. ΚατÜ βÜθος, δεν εßναι μοχθηροß. Θα 'λεγα μÜλιστα üτι διαθÝτουνε φυσικÞν αθωüτητα. Ναι ναι εßναι μÜλλον αγαθιÜρηδες. Για να 'ρθω στο σπßτι σου, εγþ κατηφüρισα τη λεωφüρο. ¼πως βλÝπεις εßμαι σþος κι αβλαβÞς, δε μ' ενüχλησαν διüλου.
ΜΠ: Εγþ και μüνο που τους βλÝπω γßνομαι αληθινü κουρÝλι. ºσως να 'ναι νευρικü. ¼χι üτι θυμþνω. πρÝπει να θυμþνει κανεßς. ¼ταν θυμþνεις δε ξÝρεις που μπορεß να φτÜσεις. Γι' αυτü Ýχω μÜθει να συγκρατοýμαι. ΑλλÜ νιþθω κÜτι σα σιδερÝνιο χÝρι (δεßχνει τη καρδιÜ του)... να μου σφßγγει τη καρδιÜ!
ΝΤ: ΜÝχρι κÜποιο σημεßο Ýχεις δßκιο. Σε αναστατþσαν! ΑλλÜ, το παρακÜνεις νομßζω. Το λÜθος εßναι, που σου λεßπει το χιοýμορ! ΜÜλιστα, αυτü εßναι! Δεν Ýχεις χιοýμορ. ΠρÝπει να παßρνεις τα πρÜματα λßγο πιο ανÝμελα, χωρßς να τους δßνεις και τüση σημασßα!
ΜΠ: Νιþθω υπευθυνüτητα για ü,τι συμβαßνει. ΔÝνομαι, συμμετÝχω, δε μπορþ να 'μαι αδιÜφορος.
ΝΤ: Μη κρßνεις ποτÝ τους Üλλους αν δε θες να σε κρßνουνε. Και στο κÜτω κÜτω της γραφÞς, αν καθüμαστε να χολοσκÜμε μ' üλ' αυτÜ που συμβαßνουνε γýρω μας, θα 'ταν αδýνατο να συνεχßσουμε να ζοýμε!
ΜΠ: Αν αυτÞ η θεομηνßα συνÝβαινε κÜπου αλλοý, σ' Üλλη χþρα και το μαθαßναμε απ' τις εφημερßδες, αν το βλÝπαμε αναπαυτικÜ καθισμÝνοι στα καναπεδÜκια, στη τηλεüραση, θα μποροýσαμε να κουβεντιÜσουμε το πρüβλημα ωραßα-ωραßα με την ησυχßα μας! Ν' αναλýσουμε το θÝμα απü κÜθε πλευρÜ και να βγÜλουμε ανεπηρÝαστα κι αντικειμενικÜ συμπερÜσματα. Θα προγραμματßζαμε ακαδημαúκÝς συζητÞσεις, θα καλοýσαμε μελετητÝς, συγγραφεßς, νομομαθεßς, γυναßκες, επιστÞμονες, μÝχρι και καλλιτÝχνες. Θα φωνÜζαμε ακüμα κι απλοúκοýς καθημερινοýς ανθρþπους. Θα 'χε τρομερü ενδιαφÝρον. Θα 'ταν εποικοδομητικü, συναρπαστικü... ΑλλÜ, üταν βρεθεßς ο ßδιος παγιδευμÝνος, üταν βρεθεßς, ξαφνικÜ, αντιμÝτωπος με τη σκληρÞ πραγματικüτητα μιας παρüμοιας κατÜστασης, δε γßνεται να παραμεßνεις αδιÜφορος. Να λες üτι δε σε αφορÜ. Να μÝνεις ψýχραιμος. ¼ταν ξÜφνου, üλη σου η ζωÞ γυρßζει τα πÜνω-κÜτω. Εγþ αιφνιδιÜστηκα, μÜλιστα, αυτü εßναι, αιφνιδιÜστηκα, αιφνιδιÜστηκα! Κι ακüμα δε μπορþ να συνÝλθω...
ΝΤ: Κι εγþ το ßδιο. Κι εγþ αιφνιδιÜστηκα Þ πιο σωστÜ, στην αρχÞ. ΑλλÜ μου πÝρασε κι Üρχισα κιüλας να το συνηθßζω!
ΜΠ: ºσως το νευρικü σου σýστημα εßναι πιο γερü απü το δικü μου. Να 'σαι πιο ισορροπημÝνος. Τß θες τþρα να σου πω, μπρÜβο; ΑλλÜ, δε βλÝπεις üτι πρüκειται γι' αναπÜντεχη καταστροφÞ;
ΝΤ: Δε λÝω, βÝβαια, üτι πρüκειται για αναπÜντεχη ευτυχßα, οýτε και θÝλω να σκεφτεßς üτι συμπαθþ ιδιαßτερα τους ρινüκερους. ΑλλÜ...

   (Ακοýγεται πÜλι καινοýργιο ποδοβολητü, που αυτÞ τη ψορÜ περνÜ κÜτω απ' το παρÜθυρο που βρßσκεται μπρος στη σκηνÞ).

ΜΠ: ΝÜτοι πÜλι. Αυτοß εßναι, νÜτοι πÜλι. Α, üχι, üχι, με κανÝνα τρüπο. Εßναι αδýνατο να τους συνηθßσω. Δε λÝω, μπορεß να 'χω Üδικο. Δε το θÝλω, αλλÜ με βασανßζουν, με τυραννÜνε τüσο, που 'ναι αδýνατο να κλεßσω μÜτι. ¸χω φοβερÝς αûπνßες, λαγοκοιμÜμαι λßγο μüνο τη μÝρα, üταν πÝφτω κÜτω απü κοýραση.
ΝΤ: Να πÜρεις χαπÜκια για τον ýπνο...
ΜΠ: Αυτü δεν εßναι λýση. ¼ταν κοιμÜμαι εßναι ακüμα χειρüτερα. Με απειλοýνε στα üνειρÜ μου. ΒλÝπω τρομαχτικοýς εφιÜλτες.
ΝΤ: Παßρνεις τα πÜντα κατÜκαρδα και να το αποτÝλεσμα. ¸λα μολüγησÝ το: σ' αρÝσει να βασανßζεσαι...
ΜΠ: ¼χι, στ' ορκßζομαι, ποτÝ δεν υπÞρξα μαζοχιστÞς!
ΝΤ: Ε, τüτε, χþνεψÝ το, πÜρτο απüφαση και θα το ξεπερÜσεις. Αφοý Þρθαν Ýτσι τα πρÜματα, σημαßνει üτι δε μποροýσαν να 'ρθουνε διαφορετικÜ.
ΜΠ: Αυτü λÝγεται μοιρολατρßα.
ΝΤ: ΛÜθος μεγÜλο. ΛÝγεται σοφßα! ¼ταν εμφανßζεται παρüμοιο φαινüμενο, σημαßνει οτι κÜποια αιτßα το δημιουργεß. Κι αυτÞ την αιτßα πρÝπει να ερευνÞσουμε.
ΜΠ: Ε, εγþ λοιπüν, αρνοýμαι να ερευνÞσω!
ΝΤ: Και τß μπορεßς να κÜνεις; ΔηλαδÞ, πþς θα το αντιμετωπßσεις;
ΜΠ: Δε ξÝρω τþρα. Θα σκεφτþ. Θα στεßλω γρÜμματα στις εφημερßδες, θα πετÜξω προκηρýξεις διαμαρτυρßας, θα γυρÝψω να δω το ΔÞμαρχο κι αν εßναι απασχολημÝνος, θα δω τους συμβουλÜτορÝς του!
ΝΤ: ¢στην εξουσßα ν' αντιδρÜσει μüνη της. Στο κÜτω-κÜτω αναρωτιÝμαι, Ýχεις δικαßωμα να μπερδεýεσαι ηθικÜ σ' αυτÞ την ιστορßα; Στο ξαναλÝω, συνεχßζω να πιστεýω πως εßναι σχεδüν ανÜξιο λüγου. ΚατÜ τη γνþμη μου εßναι τελεßως παρÜλογο να σε πιÜνει τüσο μεγÜλος πανικüς, επειδÞ μερικÜ ανθρωπÜκια θελÞσαν ν' αλλÜξουνε πετσß. ºσως και να μη νιþθανε πια ευχÜριστα στο δικü τους. Εßναι λεýτεροι λοιπüν να κÜνουνε το κÝφι τους! Δικüς τους λογαριασμüς!
ΜΠ: Το κακü πρÝπει να χτυπηθεß στη ρßζα.
ΝΤ: Το κακü! Λüγια του αÝρα! Ποιüς ξÝρει που βρßσκεται το κακü και που το καλü. ΦυσικÜ Ýχουμε κÜποιες προτιμÞσεις, αλλÜ συ το μüνο που τρÝμεις εßναι ο εαυτοýλης σου. ΑυτÞ εßναι η αλÞθεια. ¼σο για να γßνεις ρινüκερος, μη φοβÜσαι, δε θα γßνεις ποτÝ και να μου τρυπÞσεις τη μýτη αν πÝφτω Ýξω. Δεν Ýχεις κλßση, ταλÝντο που λÝνε!
ΜΠ: Ωραßος εßσαι! ΠÜρτονε στο γÜμο σου να σου πει "και του χρüνου"! Αν οι ευθýνοντες κι οι συμπολßτες μας σκεφτüντουσαν σα και σÝνα, ζÞτω που καÞκαμε, ποτÝ δε θ' αποφÜσιζαν ν' αντιδρÜσουν.
ΝΤ: Δε φαντÜζομαι πÜντως, να σκÝφτεσαι να ζητÞσεις βοÞθεια απ' το εξωτερικü; Εßναι εσωτερικÞ μας υπüθεση και θα 'ταν εθνικü λÜθος ν' ανακατÝψουμε ξÝνους!
ΜΠ: Εγþ πιστεýω στη διεθνÞ αλληλεγγýη...
ΝΤ: Λοιπüν, εßσαι αδιüρθωτος Δον Κιχþτης! Δε το λÝω αυτü με κακßα κι οýτε γυρεýω να σε θßξω. Στο λÝω για καλü και το ξÝρεις! Γιατß διÜβολε πρÝπει πÜση θυσßα να ηρεμÞσεις.
ΜΠ: Το ξÝρω και σου ζητþ συγγνþμη, αλλÜ Ýχω τüσο μεγÜλη αγωνßα. Θα κοιτÜξω να συμμορφωθþ. Ακüμα σχþρα με αν σε απασχολþ κι αν σε βÜζω ν' ακοýς τις ανüητες ασυναρτησßες μου. Χωρßς Üλλο θα 'χεις δουλειÜ. ΠÞρατε την αßτησÞ μου γι' Üδεια λüγω ασθενεßας;
ΝΤ: Μη σε απασχολεß, τακτοποιÞθηκαν üλα. ΕξÜλλου δε ξανÜρχισε η δουλειÜ στο γραφεßο.
ΜΠ: Ακüμα δε φτιÜξανε τη σκÜλα; Μα τß κÜθονται και περιμÝνουν; Γι' αυτü πÜμε απü το κακü στο χειρüτερο!
ΝΤ: Τþρα Üρχισαν να την επιδιορθþνουν, αλλÜ δυστυχþς με πολý αργü ρυθμü. Εßναι τüσο δýσκολο να βρεις εργÜτες στις μÝρες μας. ¸ρχονται, τα συμφωνοýμε, δουλεýουν μια-δυο þρες κι ýστερα τα παρατÜνε και μη τους εßδατε, μη τους απαντÞσατε. Γßνονται καπνüς! Και φτου κι απ' την αρχÞ να ψÜχνουμε καινοýργιους εργÜτες!
ΜΠ: Κι ýστερα διαμαρτýρονται πως υπÜρχει ανεργßα! ΤουλÜχιστον ελπßζω να μας φτιÜξουνε τσιμεντÝνια σκÜλα!
ΝΤ: ¼χι, τη φτιÜχνουνε πÜλι απü ξýλο, αλλÜ ξýλο πρþτης ποιüτητας!
ΜΠ: ΚατÜλαβα, πÜλι μπλεξßματα με τη ρουτßνα της διαχεßρισης! ΠετÜνε τα εκατομμýρια δεξιÜ κι αριστερÜ κι üταν πρüκειται γι' απαραßτητη δαπÜνη, τα ψιλοκοσκινßζουνε κι ισχυρßζονται πως δε διαθÝτουνε απαιτοýμενα κονδýλια. Δε θα 'ναι και τüσον ευχαριστημÝνος ο κος Παπιγιüν. ΠÜντα ονειρευüτανε τσιμεντÝνια σκÜλα. Τß λÝει τþρα;
ΝΤ: Δεν λÝει τßποτα. ΥπÝβαλε παραßτηση. Δε στο 'πα; Δεν Ýχουμε πια προúστÜμενο!
ΜΠ: ΣοβαρÜ;
ΝΤ: Μα παιδÜκια εßμαστε;
ΜΠ: Δυσκολεýομαι να το πιστÝψω. ΜÞπως παραιτÞθηκε για τη ξýλινη σκÜλα;
ΝΤ: Α μπα, δε νομßζω. ΠÜντως δεν ανÝφερε στη παραßτησÞ του αυτü το λüγο!
ΜΠ: Τüτε, ποιÜ μýγα τονε τσßμπησε ξαφνικÜ;
ΝΤ: Εßπε πως Þθελε να ζÞσει τα τελευταßα του χρüνια στην εξοχÞ!
ΜΠ: Μα πÞρε σýνταξη; Δε συμπλÞρωσε üριο ηλικßας κι Ýπειτα πÜντα ονειρευüταν να πÜρει πρþτα το βαθμü του διευθυντÞ.
ΝΤ: Δε τον ενδιÝφερε πια κανεßς βαθμüς. Εßπε πως εßχεν ανÜγκη να ξεκουραστεß.
ΜΠ: ΦαντÜζομαι πüσο θα ενοχληθÞκανε στη γενικÞ διεýθυνση. ¹τανε βλÝπεις το δεξß τους χÝρι! Ποý θα βροýνε τþρα Üλλο να τον αντικαταστÞσουν; Μα τß λÝω; Για σε χαρÜς ευαγγÝλια, με τüσα διπλþματα που διαθÝτεις, Üνοιξε η τýχη σου...
ΝΤ: Ε, λοιπüν, δε μπορþ να στο κρýψω Üλλο, θα στο φανερþσω, Üλλωστε το βρßσκω τüσο διασκεδαστικü. Απλοýστατα Ýγινε ρινüκερος! ΑνÝκδοτο, ε;

   (Μακρινüς θüρυβος ρινüκερων που περνÜνε).

ΜΠ: Ρινüκερος; Ο κος Παπιγιüν ρινüκερος; Α! ¢λλο και τοýτο πÜλι! Ποιüς το περßμενε; Και το βρßσκεις αστεßο; Εγþ το βρßσκω τραγικü! Και γιατß Üργησες τüσο να μου το πεις;
ΝΤ: ΒλÝπεις; Το χιοýμορ σου λεßπει εντελþς. Δßσταζα να στο πω γιατß, üπως σε ξÝρω σα κÜλπικη δεκÜρα, περßμενα üτι δε θα το 'βρισκες αστεßο! Θα 'τανε για σÝνα νÝο χτýπημα, με την ευαισθησßα που σε δÝρνει...
ΜΠ: (σηκþνοντας τα χÝρια στον ουρανü) Αυτü πια ξεπερνÜ κÜθε üριο: ο κος Παπιγιüν; Κι εßχε τüσον αξιοζÞλευτη θÝση...
ΝΤ: ¸νας λüγος παραπÜνω να δεχτοýμε πως ßσως πÜντα ονειρευüταν να μεταμορφωθεß!
ΜΠ: ¼χι! Δε πÞγε γυρεýοντας, αποκλεßεται! Εßμαι σßγουρος üτι εξαναγκαστικÜ μεταμορφþθηκε!
ΝΤ: ¼σο γι' αυτü, ποιüς ξÝρει! Εßναι σχεδüν ουτοπßα να ζητÜμε να μÜθουμε τις κρυφÝς επιθυμßες των ανθρþπων. Γιατß παßρνουνε μιαν Þ Üλλην απüφαση!
ΜΠ: ΧαρÜ στην απüφαση! Με την αλλαγÞ δεßχνει üτι κÜτι μÝσα του δε πÞγαινε καλÜ. Θα 'χε κρυφÜ συμπλÝγματα στο υποσυνεßδητο! Θα 'πρεπε να κÜνει ψυχανÜλυση!
ΝΤ: Ακüμα κι αν πρüκειται γι' αλλαγÞ, εßναι αρκετÜ αποκαλυπτικÞ. ¼πως βλÝπεις Ýκαστος βρßσκει λýτρωση üπου μπορεß...
ΜΠ: Παρασýρθηκε. Γι' αυτü εßμαι βÝβαιος!
ΝΤ: ΚÜτι τÝτοιο θα μποροýσε να το πÜθει οποιοσδÞποτε!
ΜΠ: (τρομοκρατημÝνος) ΟποιοσδÞποτε; Α, üχι, üχι, παρακαλþ. Συ αποκλεßεται Ýτσι δεν εßναι; Αποκλεßεται! Το ßδιο κι εγþ...
ΝΤ: Το ελπßζω!
ΜΠ: Επαναστατεß üλη μας η ýπαρξη, Ýτσι δεν εßναι; Σε ρωτþ Ýτσι δεν εßναι; Γιατß δεν απαντÜς; ¸τσι δεν εßναι;
ΝΤ: Μα, βÝβαια, βÝβαια...
ΜΠ: (ησυχÜζει λßγο) Που να πÜρει! Πßστευα πως ο κος Παπιγιüν θα 'χε τη δýναμη ν' αντισταθεß λßγο περισσüτερο! Πßστευα πως εßχε πιο σταθερü χαρακτÞρα. Κι Ýπειτα δε βλÝπω ποιο συμφÝρον τον Ýσπρωξε, ποιο υλικü Þ ηθικü συμφÝρον.
ΝΤ: Δε το 'κανε απü κανÝνα συμφÝρο... Αυτü εßναι ολοφÜνερο!
ΜΠ: Σßγουρα! Αλλ' αυτü ελαφρþνει Þ επιβαρýνει την απüφασÞ του; ΜÜλλον την επιβαρýνει, γιατß αν διÜλεξε τοýτο το δρüμο μüνο γιατß του 'κανε κÝφι, τüτε εßμαι βÝβαιος üτι κι ο κος ΜποτÜρ θα πρÝπει να 'κρινε τη συμπεριφορÜ του με μεγÜλη αυστηρüτητα. Αυτüς τß εßπε; Πþς Ýκρινε τον προúστÜμενü του;
ΝΤ: Ο καημÝνος ο κýριος ΜποτÜρ, το πÞρε προσωπικÞ προσβολÞ! ΑγανÜκτησε! ΣπÜνια Ýχω δει Üνθρωπο τüσο εξαγριωμÝνο!
ΜΠ: ΑυτÞ τη φορÜ, τß τα θες, τονε δικαιολογþ απüλυτα. ΒÝβαια! Αποδεικνýεται τελικÜ πως ο ΜποτÜρ εßναι σημαντικüς Üνθρωπος. ¢νθρωπος με μυαλü! Κι εγþ που συχνÜ τον Ýκρινα τüσον Üσχημα!
ΝΤ: Κι εκεßνος με τον ßδιο τρüπο Ýκρινε σÝνα.
ΜΠ: Ορßστε, το βλÝπεις πüσο εßμαι αντικειμενικüς στο φαινüμενο που 'κανε τελευταßα τη ζωÞ μας πατßνι; Και μη ξεχνÜς, üτι οýτε συ εκτιμοýσες ιδιαßτερα τον ΜποτÜρ!
ΝΤ: Δεν εßναι αλÞθεια üτι δεν τον εκτιμοýσα ιδιαßτερα. ¼χι! Απλοýστατα συχνÜ διαφωνοýσα μ' üσα Ýλεγε. Ο σκεπτικισμüς, η δυσπιστßα του, üτι απÝρριπτε κÜθε θρησκεßα, üλες αυτÝς οι θεωρßες συχνÜ με δυσαρεστοýσαν. Οφεßλω να μολογÞσω üτι κι αυτÞ τη φορÜ δεν ενÝκρινα απüλυτα την αναστÜτωσÞ του!
ΜΠ: Δε την ενÝκρινες; Γιατß; Μüνο για να του πας κüντρα;
ΝΤ: ¼χι ακριβþς. Η σκÝψη μου, η κρßση μου, στη παροýσα περßπτωση, πþς να το κÜνουμε, εßχανε πολý περισσüτερες αποχρþσεις, που συ με τßποτα δε θα μποροýσες να τις πιστÝψεις. Κι αυτü γιατß, στη πραγματικüτητα ο ΜποτÜρ, δεν εßχε ποτÝ του θετικÜ, αντικειμενικÜ επιχειρÞματα. Στο ξαναλÝω δε σημαßνει πως επιδοκιμÜζω üλους üσους μεταμορφωθÞκανε σε ρινüκεροι, κÜθε Üλλο. Οýτε μια στιγμÞ μη σου περÜσει απ' το νου! ΜονÜχα να, η στÜση του ΜποτÜρ Þτανε πÜντα τüσο παθιασμÝνη, τüσον Ýξαλλη, που εýκολα καταλÜβαινες το υπüστρωμα. ¼σο κι αν το 'κρυβε, εßμαι σßγουρος, του 'βγαινε το μßσος που 'νιωθε για τους ανþτεροýς του! Πολý απλü λοιπüν! Σýμπλεγμα κατωτερüτητας και μνησικακßας. ¾στερα, μιλοýσε συνεχþς με κλισÝ! ΑντÝγραφε, παπαγÜλιζε τους Üλλους. ΚÜτι τÝτοιοι Üνθρωποι δεν μ' αγγßζουνε στο ελÜχιστο!
ΜΠ: Εγþ πÜντως αυτÞ τη φορÜ, χωρßς να σου κακοφανεß, συμφωνþ απüλυτα με τον ΜποτÜρ. ΜπρÜβο στον ΜποτÜρ. ΑπÝδειξε πως εßναι σπουδαßος Üνθρωπος! Και πολý σπουδαßος μÜλιστα!
ΝΤ: Δε τ' αρνοýμαι... αλλ' αυτü δε σημαßνει τßποτα!
ΜΠ: ΜÜλιστα αγαπητÝ, πολý σπουδαßος Üνθρωπος ο ΜποτÜρ. ΣÞμερα δε βρßσκεις εýκολα τÝτοιους ανθρþπους. Ανθρþπους που να μη πετÜνε στα σýννεφα! ¸νας σπουδαßος Üνθρωπος που πατοýσε στη γη με τα τÝσσερα! Συγχþρα με, τα δυο πüδια θÝλω να πω. Εßμαι πανευτυχÞς που νιþθω απüλυτα σýμφωνος μαζß του. Μüλις τονε δω θα τονε συγχαρþ ολüψυχα! ¼σο για τον κο Παπιγιüν, τονε καταδικÜζω ολüψυχα! Εßχε καθÞκον να μην υποκýψει!
ΝΤ: ΑδιÜλλακτος που 'σαι! ºσως ο κος Παπιγιüν να 'νιωσε βαθýτερη ανÜγκη να ξεδþσει λßγο, ýστερα απü τüσα χρüνια καθιστικÞς ζωÞς!
ΜΠ: Κι εσý διαθÝτεις βαθýτερη ανÜγκη για υπερβολικÞν ευρýτητα πνεýματος!
ΝΤ: ΑγαπητÝ πρÝπει πÜντα να δεßχνουμε κατανüηση! Κι üποιος θÝλει να εξηγÞσει την ýπαρξη ενüς φαινομÝνου και τις συνÝπειÝς του, πρÝπει ν' αναζητÞσει με τη σκÝψη, αντικειμενικÜ και τßμια, τις αιτßες που το προκÜλεσαν. ¸χουμε υποχρÝωση να προσπαθÞσουμε, γιατß εßμαστε üντα που διαθÝτουν νου! ¢νθρωποι που σκÝφτονται! Στο ξαναλÝω κι εγþ δε τα κατÜφερα και δε ξÝρω αν στο τÝλος τα καταφÝρω. ΑλλÜ üπως και να 'χει, για να ξεκινÞσεις θα πρÝπει να 'σαι ευνοúκÜ προκατειλημμÝνος κι αν üχι, να 'σαι τουλÜχιστον αντικειμενικÜ ουδÝτερος. Να διαθÝτεις ανοιχτü πνεýμα! Χαρακτηριστικü επιστημονικÞς νοοτροπßας! ¼λα εξηγοýνται με λογικÞ. Κι üταν Ýχεις κατανüηση πÜντα βρßσκεις δικαιολογßες.
ΜΠ: Σε βλÝπω πολý σýντομα να συνοδοιπορεßς με τους ρινüκερους!
ΝΤ: Μα τß εßναι αυτÜ που λες; ΠοτÝ δε θα φτÜσω ως εκεß. Απλοýστατα εßμαι απ' τους ανθρþπους που θÝλουν να βλÝπουνε την αλÞθεια κατÜματα και ψýχραιμα. Δεν μ' αρÝσουν üσοι κρýβονται πßσω απ' το δÜχτυλü τους. ΘÝλω να 'μαι ρεαλιστÞς. Κι ακüμα πιστεýω πως στη φýση δεν υπÜρχει αληθινÞ διαστροφÞ. Αλßμονο σε κεßνον που βλÝπει παντοý κακü κι ανωμαλßα. Μου θυμßζει ιερÜ εξÝταση.
ΜΠ: Με λßγα λüγια, βρßσκεις φυσικü ü,τι συμβαßνει;
ΝΤ: Τι πιο φυσικü απü Ýνα ρινüκερο;
ΜΠ: Ναι αλλÜ Ýνας Üνθρωπος που γßνεται ρινüκερος, ασυζητητß, εßναι κÜτι το αφýσικο!
ΝΤ: Ω! Ασυζητητß! Ας μην υπερβÜλλουμε κιüλας...
ΜΠ: ΥπερβÜλλουμε; Μα γι' αυτü δε χωρÜ κουβÝντα. Εßναι αφýσικο! Εντελþς αφýσικο!
ΝΤ: Μ' αρÝσει, ξÝρεις, η σιγουριÜ σου. Μπορεßς να μου πεις ποý σταματÜ αυτü που λÝμε φυσικü και ποý αρχßζει το αφýσικο; Μπορεßς να προσδιορßσεις τις Ýννοιες φυσικü κι αφýσικο; Η φιλοσοφßα, ακüμα κι η ιατρικÞ, δε κατÜφεραν μÝχρι σÞμερα να λýσουνε το πρüβλημα, οýτε και κανεßς Üλλος. Γι' αυτü το θÝμα, τουλÜχιστον; Θα 'πρεπε να 'σαι καλÜ πληροφορημÝνος!
ΜΠ: ºσως να μη μποροýμε ν' αγνοÞσουμε φιλοσοφικÜ το πρüβλημα, αλλÜ πρακτικÜ εßναι παιγνιδÜκι. ΠρακτικÜ εßναι φανερü üτι ρινοκερßτιδα δεν υπÜρχει κι üμως οι ρινüκεροι αυξÜνουνε, πληθαßνουνε, προχωρÜνε και προχωρÜνε και προχωρÜνε! (Αρχßζει να περπατÜ απ' τη μιαν Üκρη του δωματßου μÝχρι την Üλλη) ΠροχωρÜν αυτοß; ΠροχωρÜμε και μεις και σε μια στιγμÞ αναφωνοýμε üπως ο Γαλιλαßος: «Κι üμως κινεßται».
ΝΤ: Τα 'χεις κÜνει ρþσικη σαλÜτα στο κεφÜλι σου. ΔιÜβολε μη τα μπερδεýεις. Στη περßπτωση του Γαλιλαßου συνÝβαινε το αντßθετο. Η θεωρητικÞ επιστημονικÞ σκÝψη εßχε δßκιο ενÜντια στο κοινü νου και στο δογματισμü!
ΜΠ: (λßγο χαμÝνος) Μα τß παραμυθÜκια αραδιÜζεις; Κοινüς νους, δογματισμüς, πρÜσσειν Üλογα. Λüγια και πÜλι λüγια! ºσως τ' ανακατεýω λßγο στο κεφÜλι μου, αλλÜ συ τα 'χεις ολωσδιüλου χαμÝνα. Δε ξεχωρßζεις καν το φυσικü απ' το αφýσικο. ¼σο για το Γαλιλαßο, πολý που σκοτßστηκα, ξÝρεις που τον Ýχω γραμμÝνο!
ΝΤ: Συ τον ανÝφερες πρþτος αγαπητÝ. Συ τοποθÝτησες Ýτσι το πρüβλημα και μÜλιστα ισχυρßστηκες üτι η πρακτικÞ Ýχει πÜντα τη τελευταßα λÝξη. Κι ßσως να την Ýχει, αλλÜ μüνον üταν πηγÜζει απ' τη θεωρßα. Η ιστορßα της επιστÞμης και της σκÝψης περßτρανα το αποδεικνýει.
ΜΠ: (üλο και πιο εκτüς εαυτοý) Δεν αποδεικνýει απολýτως τßποτα, üλ' αυτÜ εßναι μια τρýπα στο νερü, αλαμπουρνÝζικα, παραλογισμοß, παλαβομÜρες!
ΝΤ: Θα μποροýσες να μου προσδιορßσεις τß εßναι παλαβομÜρα;
ΜΠ: ΠαλαβομÜρα εßναι η τρÝλα. Να! Κι η τρÝλα εßναι νÝτα σκÝτα η λüξα! Σε κουβÝντα να βρισκüμαστε; Τß εßναι λüξα το ξÝρει πια κι η γÜτα μου! Για λÝγε μου τþρα, οι ρινüκεροι ποý ανÞκουνε, στη θεωρßα Þ στη πρÜξη;
ΝΤ: Και στο Ýνα και στο Üλλο.
ΜΠ: Πþς γßνεται και στο Ýνα και στο Üλλο;
ΝΤ: Το θÝμα σηκþνει συζÞτηση.
ΜΠ: Ε, λοιπüν, üχι. Εγþ αρνοýμαι να σκεφτþ και να συζητÞσω Üλλο.
ΝΤ: Μα γιατß στα καλÜ καθοýμενα αφρßζεις; Αν διαφωνοýμε σε κÜτι, μποροýμε να το συζητÞσοýμε πολιτισμÝνα κι Þρεμα. Οι Üνθρþποι πρÝπει πÜντα να συζητÜνε πολιτισμÝνα!
ΜΠ: (τρομοκρατημÝνος) ΑλÞθεια πιστεýεις üτι αφρßζω; ΜÞπως παραφÝρομαι κι εγþ σα το... Α! ¼χι! ¼χι, δε θÝλω να καταντÞσω σα το Ζαν, να λεßπει το βýσσινο! (Ηρεμεß κÜπως) Εγþ δε ξÝρω πολλÜ απü φιλοσοφßα. Δεν Ýκανα ιδιαßτερες σπουδÝς. Εσý Ýχεις μαζÝψει διπλþματα και διπλþματα. Γι' αυτü εßσαι σε θÝση να συζητÜς με τüσην Üνεση. Δε ξÝρω τι να σου απαντÞσω, με στριμþχνεις Üσχημα και τα χÜνω. (Ο θορυβος που κανουν οι ρινüκεροι, που περνÜνε πρþτα κÜτω απü το παρÜθυρο του βÜθους κι ýστερα κÜτω απü το παρÜθυρο που βρßσκεται στο προσκÞνιο, üλο και δυναμþνει) ΑλλÜ, εßναι κÜτι που το νιþθω μÝσα μου: ¸χεις Üδικο. Εßναι κÜτι που το αισθÜνομαι απü Ýνστικτο. ¼üχι, γρÜψε λÜθος. ¸νστικτο διαθÝτουνε κι οι ρινüκεροι. Το αισθÜνομαι απü διαßσθηση, αυτÞ εßναι η λÝξη, τη βρÞκα: απü διαßσθηση.
ΝΤ: ¼ταν λες διαßσθηση, τß εννοεßς;
ΜΠ: Διαßσθηση θα πει üτι... Ýτσι, να... το διαισθÜνομαι, βρε παιδÜκι μου, το νιþθω, να, τþρα ας ποýμε, üταν δεßχνεις υπερβολικÞ ανεκτικüτητα, μεγαλüκαρδη κατανüηση. Στη πραγματικüτητα, πßστεψÝ με, φανερþνεις αδυναμßα Þ πιο σωστÜ, εθελοτυφλεßς!
ΝΤ: Αν πιστεýεις κÜτι τÝτοιο, εßσαι πολý αφελÞς!
ΜΠ: ΑφελÞς; Απü δω το πας, απü κει το φÝρνεις, στο τÝλος πÜντα με αποστομþνεις. Λοιπüν, θα προσπαθÞσω να βρω το φßλο μου τον Σοφολογιüτατο!
ΝΤ: Ποιü Σοφολογιüτατο;
ΜΠ: Τον Σοφολογιüτατο. ¸να φιλüσοφο, Ýναν ορθολογιστÞ. Τß νüμισες; ΞÝρεις καλýτερα απü μÝνα τß θα πει ορθολογιστÞς; Θα βρω λοιπüν το φßλο το Σοφολογιüτατο, αυτüν που μας εξÞγησε üτι...
ΝΤ: Τß σας εξÞγησε;
ΜΠ: Μας εξÞγησε πως οι ρινüκεροι της Ασßας εßναι απ' την ΑφρικÞ κι οι ρινüκεροι της ΑφρικÞς εßναι απ' την Ασßα.
ΝΤ: Λßγο ακαταλαβßστικο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼χι, üχι, λÜθος. Το αντßθετο απÝδειξε. Της ΑφρικÞς, εßναι απ' την Ασßα και της Ασßας, εßναι.... Μα τß αρλοýμπες λÝω; Αλλιþς τα τεκμηρßωσε. ΤελοσπÜντων θα τονε βρω και βγÜλτα πÝρα συ μαζß του. ¸χει ξÝρεις, το δικü σου στιλ. Πολý κýριος, διανοοýμενος, πανÝξυπνος, πολυμαθÝστατος.

   (Ο θüρυβος που κÜνουν οι ρινüκεροι üλο και δυναμþνει. Τα λüγια τους πνßγονται μες στους βρυχηθμοýς των θηρßων, που τþρα περνÜνε κÜτω κι απ' τα δυο παρÜθυρα. Για λßγες στιγμÝς τους βλÝπουμε να κουνÜνε τα χεßλια αλλÜ δεν ακοýμε απολýτως τßποτα).

ΜΠ: Βρε καλþς τους, μου ξανÜρθανε! Α! Μα δε κουρÜζονται οι καταραμÝνοι συνεχþς να κüβουνε βüλτες; (ΤρÝχει στο παρÜθυρο του βÜθους) ΦτÜνει πια. ΒγÜλτε το σκασμü, παχýδερμα, ε, παχýδερμα!

   (Οι ρινüκεροι ξαναφεýγουνε και τους δεßχνει τη γροθιÜ του).

ΝΤ: (καθιστüς) Λοιπüν, πολý θα 'θελα, να γνωρßσω το Σοφολογιüτατü σου! Αν εßχε την ευγÝνεια να μου ξεκαθαρßσει αυτÜ τα τüσο δýσκολα σημεßα κι αρκετÜ σκοτεινÜ. Αχ μα τη πßστη μου, θα το δεχüμουν με μεγÜλη χαρÜ...
ΜΠ: (τρÝχει στο παρÜθυρο) ΚαλÜ καλÜ θα κοιτÜξω να τονε φÝρω να στα ξεκαθαρßσει. Ε, θα δεις και μüνος σου, πρüκειται για διακεκριμÝνη προσωπικüτητα. (προς τους ρινüκερους) Παχýδερμα!
ΝΤ: Μα τß σε πειρÜζει αν κüβουνε βüλτες; Δε μπορεßς να 'σαι λßγο πιο ευγενικüς. Δε μιλÜνε τüσο χυδαßα σε πλÜσματα σαν και...
ΜΠ: (στο παρÜθυρο) ΝÜτοι πÜλι οι αφορεσμÝνοι! ΝÜτοι! (Στο παρÜθυρο μπρος βλÝπουμε να κινεßται Ýνα ψαθÜκι περασμÝνο στο κÝρατο ενüς ρινüκερου και να χÜνεται πολý γρÞγορα δεξιÜ). Αυτü πÜλι... Κοßτα πρÜματα! ¸να ψαθÜκι καρφωμÝνο στο κÝρατο ενüς ρινüκερου! Τß Üλλο ακüμα θα δοýνε τα μÜτια μας! ΨαθÜκι; Χριστüς κι Απüστολος, αυτü εßναι το ψαθÜκι του Σοφολογιüτατου! Τüμπολα! Τþρα τα πιÜσαμε τα λεφτÜ μας. Ο Σοφολογιüτατος Ýγινε ρινüκερος! ΣκατÜ κι απüσκατα!
ΝΤ: Αυτüς δεν εßναι λüγος να γßνεσαι χυδαßος!
ΜΠ: Σε ποιüν μπορεßς τþρα πια να 'χεις εμπιστοσýνη; Ω, ΘεÝ μου! Να εμπιστευτεßς ποιüν; Ο Σοφολογιüτατος ρινüκερος!
ΝΤ: (προχωρþντας προς το παρÜθυρο) Ποý εßναι;
ΜΠ: Να, αυτüς εκεß... Τονε βλÝπεις;
ΝΤ: Εßναι ο μοναδικüς ρινüκερος που φορÜ ψαθÜκι! Καταπληκτικü! Σßγουρα εßναι ο Σοφολογιüτατüς σου;
ΜΠ: Ρινüκερος ο Σοφολογιüτατος!
ΝΤ: ΠÜντως üπως βλÝπεις, διατÞρησε μιαν ανÜμνηση της παλιÜς του προσωπικüτητας!
ΜΠ: (δεßχνοντας πÜλι τη γροθιÜ προς τη μεριÜ του ρινüκερου με το ψαθÜκι, που τþρα Ýχει εξαφανιστεß) ¼χι, εμÝνα δε θα με καταφÝρετε. Εγþ δε θα γßνω σα και σας!
ΝΤ: Αν üπως μου λες, Þταν αυθεντικüς διανοοýμενος ορθολογιστÞς, θα 'ταν αδýνατο ν' αφεθεß να τονε παρασýρει το ρεýμα. Θα πρÝπει να ζýγισε πολý προσεχτικÜ τα υπÝρ και τα κατÜ, πριν κÜνει την εκλογÞ του!
ΜΠ: (φωνÜζει απü το παρÜθυρο πÜντα, προς τη μεριÜ του πρþην Σοφολογιüτατου και των Üλλων ρινüκερων που τþρα Ýχουν απομακρυνθεß) ¼χι δε θα σας κÜνω το χατßρι! Δε θα με καταφÝρετε! Δε θα γßνω σα κι εσÜς!
ΝΤ: (κÜθεται αναπαυτικÜ στη πολυθρüνα) Η περßπτωση πÜντως, σηκþνει μεγÜλη συζÞτηση.

   (Ο ΜπερανζÝ κλεßνει το παρÜθυρο, που ναι στο προσκÞνιο και πÜει στο παρÜθυρο του βÜθους απ' üπου περνÜνε κι Üλλοι ρινüκεροι. Εßναι ολοφÜνερο üτι κÜνουνε το γýρο του σπιτιοý. Ανοßγει το παρÜθυρο και φωνÜζει).

ΜΠ: Τ' ακοýτε; ¼χι. Εγþ δε θα γßνω σα κι εσÜς!
ΝΤ: (μüνος στη πολυθρüνα) ΠÜνε κι Ýρχονται γýρω απü το σπßτι. Παßζουνε! Σα μεγÜλα παιδιÜ. (Πριν απü λßγο Ýχει φανεß κι η ΝτÝζη. Τη βλÝπουμε αριστερÜ, ν' ανεβαßνει τα τελευταßα σκαλιÜ και να χτυπÜ τη πüρτα. ΚρατÜ στο χÝρι της καλÜθι) ΚÜποιος εßναι ΜπερανζÝ, σου χτυπÜνε. (Τονε τραβÜ απ' το μανßκι, που εßναι στο παρÜθυρο).
ΜΠ: (φωνÜζει στους ρινüκερους) Αφοý δε ντρÝπεστε, τß να σας πω; Εγþ με τÝτοιο μασκαριλßκι, θα 'θελα ν' ανοßξει η γη να με καταπιεß! Αßσχος! Αßσχος!
ΝΤ: Σου χτυπÜνε ΜπερανζÝ, κουφÜθηκες;
ΜΠ: ¢νοιξε συ σε παρακαλþ. (Συνεχßζει να κοιτÜ προς τη μεριÜ των ρινüκερων που απομακρýνονται αδιÜφοροι για ü,τι Üλλο συμβαßνει. Ο ΝτιντÜρ ανοßγει τη πüρτα).
ΝΤΕΖΗ: ΚαλημÝρα, κε ΝτιντÜρ.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Μπα, μπα, μπα.. Σεις, δις ΝτÝζη;
ΝΤΕΖΗ: Ο ΜπερανζÝ δεν εßναι δω; ΠÜει καλýτερα;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Πολý καλημÝρα σας αγαπητÞ δις, üπως βλÝπω, ερχüσαστε ταχτικÜ στο σπßτι του ΜπερανζÝ...
ΝΤΕΖΗ: Ποý εßναι;
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΝÜτος, εκεß εßναι.
ΝΤΕΖΗ: Ο φτωχοýλης! Δεν Ýχει κανÝνα στον κüσμο. Κι üπως εßναι αρρωστοýλης τελευταßα  πρÝπει κÜποιος να τονε φροντßσει μια στÜλα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εßστε μια πολý καλÞ φßλη και συνÜδελφος, δις ΝτÝζη!
ΝΤΕΖΗ: ¼σο για καλÞ συνÜδελφος, συμφωνþ.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Κι Ýχετε χρυσÞ καρδιÜ!
ΝΤΕΖΗ: Εßμαι μια καλÞ συνÜδελφος, τßποτα παραπÜνω!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (γυρνþντας χωρßς να κλεßσει το παρÜθυρο) Ω! την αγαπητÞ μας δßδα ΝτÝζη! Πολý ευγενικü να περÜσετε να με δεßτε, εßστε πρÜγματι αξιολÜτρευτο πλÜσμα.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Αυτü να λÝγεται!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δυστυχþς νÝο κροýσμα δις ΝτÝζη: ο Σοφολογιüτατος, ο ορθολογιστÞς, προσεχþρησε κι αυτüς στο νÝο κýμα!
ΝΤΕΖΗ: Το ξÝρω. Τον εßδα πριν λßγο, üπως ερχüμουνα στη λεωφüρο! ¸τρεχε με μεγÜλη ζωτικüτητα για Üνθρωπο που 'χει τα χρονÜκια του. ΑλλÜ σεις πþς εßστε; Εßστε καλýτερα κε ΜπερανζÝ;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το κεφÜλι μου, πÜντα το κεφÜλι! Τρομαχτικüς πονοκÝφαλος, αλλÜ εßναι φυσικü. ΚαταντÞσανε θρßλερ, üλ' αυτÜ που συμβαßνουνε γýρω μας. Τß λÝτε και σεις;
ΝΤΕΖΗ: Εγþ λÝω üτι πρÝπει να ξεκουραστεßτε, αυτü λÝω, να μεßνετε στο σπιτÜκι σας λßγες μÝρες, φρüνιμα-φρüνιμα σα καλü παιδÜκι!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ελπßζω να μη σας ενοχλεß η παρουσßα μου;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (στη ΝτÝζη) ¸τσι που λες, πÜει κι ο Σοφολογιüτατος! Τß σκÝφτεσαι;
ΝΤΕΖΗ: (στον ΝτιντÜρ) Γιατß να μας ενοχλεß; Καθüλου. (Στον ΜπερανζÝ) Α, ναι; πÜει κι ο Σοφολογιüτατος. Τß να πω; Προσπαθþ να μη το σκÝφτομαι.
ΝΤΙΝΤΑΡ: ºσως εγþ... να περισσεýω... εσεßς οι δυο...
ΝΤΕΖΗ: (στον ΜπερανζÝ) Και γιατß να το σκÝφτομαι; ΘÝλετε τþρα να μÜθετε και το τελευταßο συνταραχτικü νÝο; Ο ΜποτÜρ... Κι ο ΜποτÜρ Ýγινε ρινüκερος!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΣοβαρÜ;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αδýνατον! Αυτüς Þταν αντßθετος με την αλλαγÞ. ΚÜποιο λÜθος θα κÜνεις. Θα τον μπερδεýεις με κανÝναν Üλλο. Αυτüς Ýσχιζε τα ιμÜτιÜ του! Μüλις πριν απü λßγο μου το 'λεγε ο ΝτιντÜρ. ¸τσι δεν εßναι, πριν λßγο δεν το 'λεγες;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ναι... το 'λεγα...
ΝΤΕΖΗ: Το ξÝρω Þταν αντßθετος με την αλλαγÞ, αλλÜ τß τα θÝλετε; Μüλις εικοστÝσσερις þρες μετÜ τη μεταμüρφωση του κου Παπιγιüν Ýγινε κι αυτüς ρινüκερος! Τονε παρÝσυρε κι αυτüν το νÝο κýμα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Τß να γßνει; Θ' Üλλαξε γνþμη. Η αλλαγÞ φοριÝται κατÜ κüρον τελευταßα, το δικαßωμα της εξÝλιξης ανÞκει σ' üλο τον κüσμο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα τüτε... τüτε, θα πρÝπει üλα να τα περιμÝνουμε!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Πολý σημαντικüς Üνθρωπος... ¸τσι δε με βεβαßωνες πριν λßγο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δυσκολεýομαι να το πιστÝψω... ΜÞπως σου 'πανε ψÝματα;
ΝΤΕΖΗ: ΨÝματα; Μπρος στα μÜτια μου μεταμορφþθηκε!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τüτε σας ξεγÝλασε! ¸παιζε θÝατρο, Ýκανε πως μεταμορφþθηκε στα ψÝματα.
ΝΤΕΖΗ: ¼πως τον εßδα, δεν Ýπαιζε διüλου θÝατρο, Þταν αληθινüς κι αυθεντικüτατος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σας Ýδωσε κÜποια... λογικÞ εξÞγηση;
ΝΤΕΖΗ: ΕπαναλαμβÜνω κατÜ λÝξη τα λüγια του: "ΠρÝπει να ακολουθοýμε τα ρεýματα της εποχÞς" ΑυτÞ Þταν η τελευταßα του ανθρþπινη φρÜση!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ¹μουν σχεδüν βÝβαιος πως θα σας συναντοýσα εδþ, δις ΝτÝζη!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: «Ν' ακολουθοýμε τα ρεýματα της εποχÞς»! Νοοτροπßα να σου πετýχει! Να! (ΚÜνει μια μεγÜλη μοýτζα)
ΝΤΙΝΤΑΡ: Απ' τη μÝρα που 'κλεισε το γραφεßο, Þξερα üτι θα 'ταν αδýνατο να σας συναντÞσω κÜπου αλλοý!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΤÝτοια μωροπιστßα... (ºδια χειρονομßα) ΠÜρτα!
ΝΤΕΖΗ: Αν θÝλατε να με δεßτε, μποροýσατε να μου τηλεφωνÞσετε.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ω! Εßμαι διακριτικüς... δε μ' αρÝσει να ενοχλþ, δις ΝτÝζη...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε! λοιπüν, τþρα που το καλοσκÝφτομαι, δε ξαφνιÜζομαι καθüλου για την επιλογÞ του ΜποτÜρ. Η σταθερüτητα στα πιστεýω του Þτανε τελεßως επιφανειακÞ. Αυτü βÝβαια δε τον εμπüδιζε να 'ναι Þ πιο σωστÜ να υπÜρξει, σπουδαßος Üνθρωπος. Οι σπουδαßοι Üνθρωποι, γßνονται και σπουδαßοι ρινüκεροι! Καθþς διαθÝτουνε καλÞ πßστη, εýκολα πιÜνονται κορüιδα...
ΝΤΕΖΗ: Συγγνþμη, ν' αφÞσω το καλÜθι στο τραπÝζι. (ΒÜζει το καλÜθι στο τραπÝζι)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ...Σπουδαßος Üνθρωπος, αλλÜ εßχε και τις μικροκακßες του!
ΝΤΙΝΤΑΡ: (τρÝχοντας να βοηθÞσει τη ΝτÝζη ν' ακουμπÞσει το καλÜθι) Με συγχωρεßτε, και τους δυο μας δηλαδÞ, θα 'πρεπε απ' þρα να σας απαλλÜξουμε απ' το φορτßο.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ...Αυτüς μεταμορφþθηκε απü μßσος προς τ' αφεντικÜ. Το κατεστημÝνο! Μßσος προς την εξουσßα!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΠÜλι λÜθος συλλογισμüς! Ακολοýθησε κατÜ γρÜμμα τον προúστÜμενü του. «Το ßδιο üργανο της εκμετÜλλευσης», üπως πολý συχνÜ τον αποκαλοýσε! Αντßθετα, πιστεýω üτι σ' αυτüν, νßκησε, τελικÜ, το πνεýμα «για το γενικü καλü του συνüλου». Αυτü νßκησε μÝσα του τις αναρχικÝς του παρορμÞσεις!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αναρχικοß εßναι οι ρινüκεροι! Μια μικρÞ μειοψηφßα αναρχικþν!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Για την þρα συμφωνþ. Εßναι μειοψηφßα...
ΝΤΕΖΗ: Μια μειοψηφßα üμως αρκετÜ σημαντικÞ, που üλο και δυναμþνει. Ο ξÜδελφüς μου Ýγινε ρινüκερος και σε λßγο τον ακολοýθησε κι η γυναßκα του. Ακüμα διÜβασα για Ýναν εκφωνητÞ τÞς ΤΙ-ΒΙ, που μεταμορφþθηκε καθþς Ýλεγε το δελτßο καιροý!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ¸νας εκφωνητÞς;
ΝΤΕΖΗ: ΠÜνω στα βαρομετρικÜ χαμηλÜ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Να μου το θυμηθεßτε, πολý σýντομα η μüδα θα ξαπλωθεß και σ' Üλλες χþρες.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και να σκεφτεßς üτι ο λιμüς ξεκßνησε απü δω!
ΝΤΕΖΗ: ¸χουμε κι αριστοκρÜτÝς... Το Δοýκα του Σαιν Σιμüν...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (σηκþνει τα χÝρια ψηλÜ) Ε πÜει, πÞρε το ποτÜμι και τους κλασικοýς!
ΝΤΕΖΗ: Και πολλοýς Üλλους ακüμα! Ουκ Ýστιν αριθμüς! ΛÝνε πως στη πüλη, μεταμορφþθηκε, σχεδüν το Ýνα τÝταρτο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠÜντως, για την þρα, εßμαστε πλειοψηφßα. Αντß να κουβεντιÜζουμε λοιπüν, ας επωφεληθοýμε να οργανωθοýμε πριν μας καταποντßσουνε!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εßναι απßστευτα δυναμικοß... απßστευτα...
ΝΤΕΖΗ: Δεν τους παρατÜμε στην ησυχßα τους, λÝω γω και να καθÞσουμε να φÜμε. Σας Ýφερα αρκετÝς νοστιμιÝς!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολý ευγενικü απü μÝρους σας, δις ΝτÝζη!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ναι, πολý ευγενικü...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν ξÝρω πþς να σας ευχαριστÞσω...
ΝΤΕΖΗ: Κε ΝτιντÜρ, θÝλετε να τσιμπÞσετε κÜτι μαζß μας;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δεν θα 'θελα. ΦοβÜμαι μÞπως σας ενοχλÞσω.
ΝΤΕΖΗ: Μα τß λÝτε κε ΝτιντÜρ; Το ξÝρετε üτι θα μας δþσετε πολý μεγÜλη χαρÜ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠαρακÜλια θες, ΝτιντÜρ. Αφοý το ξÝρεις üτι η παρουσßα σου μας εßναι πÜντα ευχÜριστη.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Εγþ το'χω σαν αρχÞ να μη γßνομαι φüρτωμα ποτÝ. ΕξÜλλου...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠÜλι τα ßδια... Θα σταματÞσεις; Εßπαμε; η παρουσßα σου μας εßναι πολý ευχÜριστη!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Να... εßμαι και λßγο βιαστικüς... ¸χω δþσει ραντεβοý και...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πριν λßγο Ýλεγες üτι δε βιαζüσουνα καθüλου...
ΝΤΕΖΗ: (βγÜζοντας τα φαγþσιμα απ' το καλÜθι) Μου βγÞκε η ψυχÞ ξÝρετε, να βρω κÜτι να τρþγεται. ΠÝσανε στα μαγαζιÜ σα τις ακρßδες! Καταβροχθßζουνε τα πÜντα! ΠολλÜ κατεβÜσανε τα ρολÜ. ¢λλα κρεμÜσανε πινακßδες «Κλειστüν λüγω ρινοκερßτιδας».
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'πρεπε να τους κλεßσουνε σε μεγÜλες μÜντρες κι εκεß να ζοýνε, κÜτω απü αυστηρü Ýλεγχο πειθαρχßας!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δε το βλÝπω και πολý εφαρμüσιμο το σχÝδιü σου. Πρþτη και καλýτερη θα το απÝρριπτε η εταιρεßα προστασßας ζþων !
ΝΤΕΖΗ: ¸πειτα, ας μη ξεχνÜμε üτι πολλοß Ýχουνε κÜποιο στενü συγγενÞ, Ýνα φßλο που μεταλλÜχτηκε σε ρινüκερο. Αυτü μτεερδεýει ακüμα περισσüτερο τα πρÜματα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼λος ο κüσμος λοιπüν, συμμετÝχει σ' αυτÞ τη βρομερÞ ιστορßα;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλþς Þ κακþς, üλοι εßναι συνεργοß!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα εßναι ανÞκουστο! ΑνÞκουστο! Πþς μποροýνε να γßνονται ρινüκεροι... (Στη ΝτÝζη) ΜÞπως θες να σε βοηθÞσω να ετοιμÜσεις τραπÝζι;
ΝΤΕΖΗ: ¼χι, üχι, μη κουρÜζεσαι, θα βρω μüνη μου ü,τι χρειÜζεται. (ΠÜει στο ντουλÜπι και παßρνει τα σερβßτσια).
ΝΤΙΝΤΑΡ: ¼πως βλÝπω, ξÝρει το σπßτι με κÜθε λεπτομÝρεια...
ΝΤΕΖΗ: Κε ΝτιντÜρ, ετοιμÜζω για τρεις. Θα μεßνετε να φÜμε, Ýτσι;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα μεßνεις, μη το κÜνουμε τþρα ανατολικü ζÞτημα. Θα μεßνεις!
ΝΤΕΖΗ: Λοιπüν, üλα εßναι μια συνÞθεια. Τþρα, κανεßς δε τρομÜζει üταν βλÝπει κοπÜδια ρινüκερους να καλπÜζουνε στους δρüμους. Οι Üνθρωποι παραμερßζουνε, τους αφÞνουν να περÜσουν κι ýστερα συνεχßζουνε τον περßπατü τους Þ πÜνε στις δουλειÝς τους αμÝριμνοι, σα να μη τρÝχει κÜστανο!
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΑυτÞ εßναι η πιο σοφÞ αντιμετþπιση.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α, üχι! Εγþ ποτÝ μου δε θα μπορÝσω να τους συνηθßσω.
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΑναρωτιÝμαι, μÞπως Üξιζε τον κüπο, να τη δοκιμÜσουμε αυτÞ την εμπειρßα!
ΝΤΕΖΗ: Δεν καθüμαστε, καλýτερα, να δοκιμÜσουμε το φαγητü μου!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα εßναι δυνατüν, εσý, Ýνας νομικüς, να κÜθεσαι και να μας λες πως... (Ακοýγεται απ' Ýξω ο θüρυβος που κÜνει Ýνα κοπÜδι ρινüκερων üπως τρÝχει καλπÜζοντας. Συγχρüνως, ακοýγονται σÜλπιγγες και ταμποýρλα) Μα τß συμβαßνει πÜλι; (ΤρÝχουνε κι οι τρεις στο παρÜθυρο που 'ναι στο προσκÞνιο) Τß συμβαßνει, μου λÝτε; (Ακοýγεται θüρυβος ενüς τοßχου που γκρεμßζεται. Σýννεφο σκüνης τυλßγει Ýνα μÝρος της σκηνÞς κι αν εßναι δυνατüν κι οι τρεις τους χÜνονται μÝσα στη σκüνη. Ακοýμε μüνο τις φωνÝς τους). Μα, δε βλÝπουμε τßποτα... Üλλο πÜλι και τοýτο...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δε βλÝπουμε, αλλ' ακοýμε!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΧαιρÝτα μου τον πλÜτανο και τις ψηλÝς ραχοýλες!
ΝΤΕΖΗ: Τα πιÜτα! Θα γεμßσουνε σκüνη!!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ωραßα! Απü υγιεινÞ σκßζουμε!
ΝΤΕΖΗ: ΕλÜτε να φÜμε γρÞγορα. Κι ας κÜνουμε καλýτερα τους αδιÜφορους! (Η σκüνη κατακαθßζει και διαλýεται).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γκρεμßσανε τα τεßχη του πυροσβεστικοý σταθμοý της Ιεριχοýς.
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΠραγματικÜ, γßνανε σκüνη και κουρνιαχτüς!
ΝΤΕΖΗ: (που 'χε φýγει απ' το παρÜθυρο και βρισκüταν κοντÜ στο τραπÝζι καθαρßζοντας, τρÝχει πÜλι κοντÜ στους δυο) Οι πυροσβÝστες βγαßνουν Ýξω, τους βλÝπετε;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τσοýρμο με φανφÜρες και ταμποýρλα. ¼λο το σýνταγμα μεταμορφþθηκε σε ρινüκερους, μ' επικεφαλÞς τους τυμπανοκροýστες!
ΝΤΕΖΗ: ΞεκινÜνε για παρÝλαση στη λεωφüρο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ε, αυτü ξεπερνÜ κÜθε üριο. Δε το αντÝχω. Δε καταπßνεται με τßποτα.
ΝΤΕΖΗ: Να, κι Üλλοι, αυτοß, βγαßνουν απü τις αυλÝς!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι Üλλοι, απü τα παραπÞγματα...
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΠηδÜν ακüμα κι απ' τα παρÜθυρα!
ΝΤΕΖΗ: ΠÜνε για να βροýνε τους ομοúδεÜτες τους!

   (ΒλÝπουμε να βγαßνει απ' τη πüρτα που υπÜρχει στο πλατýσκαλο, αριστερÜ, Ýνας Üνθρωπος που κατεβαßνει τη σκÜλα τρÝχοντας. ¸πειτα Ýνα δεýτερο, μ' Ýνα μεγÜλο κÝρατο πÜνω απ' τη μýτη. ¾στερα μια γυναßκα με κεφÜλι ρινüκερου).

ΝΤΙΝΤΑΡ: Νομßζω πÜει... χÜσαμε τη πλειοψηφßα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¢ραγε, πüσοι να 'ναι μ' Ýνα κÝρατο και πüσοι με δýο;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Σßγουρα, οι Υπηρεσßες της ΣτατιστικÞς θα 'χουν Þδη αναλÜβει καταμÝτρηση! ΟυρανοκατÝβατη ευκαιρßα για συσκÝψεις, συζητÞσεις και κüντρα συζητÞσεις!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο αριθμüς των μεν και των δε μüνο κατÜ προσÝγγιση μπορεß να υπολογισθεß. Με τÝτοιο συνωστισμü στις μεταλλÜξεις, ποý να προλÜβουνε να καταμετρÞσουνε το εßδος!
ΝΤΕΖΗ: Δεν αφÞνετε λÝω γω, üσους ασχολοýνται με τις στατιστικÝς να κÜνουν απερßσπαστοι τη δουλßτσα τους. ¢ντε, γιατß κοντεýουμε να τρελαθοýμε! ¸λα να τσιμπÞσεις κÜτι, αγαπητÝ μου ΜπερανζÝ. Το φαγητü θα σε ηρεμÞσει. Εßναι και τονωτικü. (Στον ΝτιντÜρ) Και σεις, θα πÜρετε Ýνα μεζεδÜκι;

   (Φεýγουν απ το παρÜθυρο. Η ΝτÝζη Ýχει πÜρει απ' το μπρÜτσο τον ΜπερανζÝ, που αφÞνεται υπÜκουα να τονε παρασýρει. Ο ΝτιντÜρ κÜνει δυο-τρßα βÞματα αλλÜ σταματÜ διστακτικÜ).

ΝΤΙΝΤΑΡ: Καλýτερα üχι, τρεις γßνονται πλÞθος Þ πιο σωστÜ, δεν αγαπþ πολý τις κονσÝρβες. Αυτü που θα 'θελα τþρα, εßναι να φÜω ξαπλωμÝνος στο γρασßδι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Στο γρασßδι; Αν το κÜνεις αυτü, θα 'ναι σα να γυρεýεις να δεις το χÜρο με τα μÜτια σου...
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΚαλÜ τþρα... εßναι.. να, σκÝφτομαι.. σας ενοχλþ και δε το θÝλω...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα... αφοý σου λÝμε πως...
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ελπßζω, χωρßς παρεξÞγηση, Ýτσι;
ΝΤΕΖΗ: Αν το θÝλετε τüσο πολý να μας εγκαταλεßψετε, τüτε, δεν θα σας αναγκÜσουμε με το ζüρι να, να...
ΝΤΙΝΤΑΡ: ΠιστÝψτε με, δε θÝλω να σας δυσαρεστÞσω, αλλÜ...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μη τον αφÞσεις να φýγει.. για το Θεü... μη τον αφÞσεις...
ΝΤΕΖΗ: Μα κι εγþ θÝλω να μεßνει. Το λÝω με τη καρδιÜ μου αλλ' ο καθεßς εßναι λεýτερος να κÜνει ü,τι του αρÝσει.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ο Üνθρωπος εßναι ανþτερος απ' το ρινüκερο, ΝτιντÜρ!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Δε λÝω το αντßθετο, αλλÜ δε συμφωνþ κι απüλυτα με τις ιδÝες σου. Δε ξÝρω, μüνον η πεßρα μπορεß, στα σßγουρα, να μας αποκαλýψει την αλÞθεια.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Και συ τÝκνο, ΝτιντÜρ; Λοιπüν Ýχεις αδýνατο χαρακτÞρα. Παρασýρεσαι απü μια εφÞμερη γοητεßα. Θα το μετανιþσεις.
ΝΤΕΖΗ: Αν πρÜγματι Ýχουμε να κÜνουμε μ' εφÞμερη γοητεßα, τüτε δε διατρÝχουμε και τüσο μεγÜλο κßνδυνο!
ΝΤΙΝΤΑΡ: Με βασανßζουνε τýψεις. Το καθÞκον μου υπαγορεýει ν' ακολουθÞσω τον προúστÜμενο και τους συντρüφους μου, στην ευτυχßα και στη δυστυχßα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γιατß, Ýδωσες μαζß τους κανÜν ιερü üρκο γÜμου;
ΝΤΙΝΤΑΡ: Ω, ο γÜμος! ¸χω παραιτηθεß απ' αυτÞ την ιδÝα, εδþ και πολý καιρü. Προτιμþ μια μεγÜλη παγκüσμια οικογÝνεια, απü μια μικρÞ μßζερη και στερημÝνη!
ΝΤΕΖΗ: Θα μας λεßψετε πολý, ΝτιντÜρ, αλλÜ εßναι κÜτι που ξεπερνÜ τις δυνÜμεις μας.
ΝΤΙΝΤΑΡ: Το καθÞκον μου φωνÜζει να μη τους εγκαταλεßψω και θ' ακοýσω τη φωνÞ του καθÞκοντος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΦωνÞ της καραβÜνας, Ýχεις καθÞκον να... το καθÞκον σου ουρλιÜζει να... αλλÜ, μÞπως ξÝρεις ποιü εßναι το πραγματικü σου καθÞκον. ¸χεις καθÞκον να τους πολεμÞσεις σταθερÜ και μÜλιστα με ξεκÜθαρο μυαλü..
ΝΤΙΝΤΑΡ: Θα φροντßσω να διατηρÞσω τη πνευματικÞ μου διαýγεια. (Αρχßζει να γυρνÜ γýρω-γýρω στη σκηνÞ) ΞεκÜθαρο μυαλü και στο ακÝραιο πνευματικÞ διαýγεια! ΠÜντως, εßναι καλýτερα να κÜνεις τη κριτικÞ σου απü μÝσα παρÜ απ' Ýξω. Δε θα τους εγκαταλεßψω, δε θα τους εγκαταλεßψω! ¼χι!
ΝΤΕΖΗ: Ο καημÝνος, Ýχει πολý μεγÜλη καρδιÜ...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, καρδιÜ αγκινÜρα, αγκινÜρα! (Στον ΝτιντÜρ, τρÝχοντας πßσω του προς τη πüρτα) ¸χεις καρδιÜ και με το παραπÜνω, ακοýς; Εßσαι Üνθρωπος! ¢νθρωπος! (Στη ΝτÝζη) ΚρÜτησÝ τον... Δε ξÝρει τι κÜνει. Εßναι Üνθρωπος... Üνθρωπος.
ΝΤΕΖΗ: Μα, πþς να τονε κρατÞσω με το στανιü;

   (Ο ΝτιντÜρ ανοßγει τη πüρτα και φεýγει βιαστικÜ. Τονε βλÝπουμε να κατεβαßνει γρÞγορα τη σκÜλα και τον ΜπερανζÝ να του φωνÜζει απü το πλατýσκαλο).

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μη φεýγεις, ΝτιντÜρ. Εμεßς σ' αγαπÜμε. Μη πας μαζß τους. ΠÜει, Ýφυγε. Πολý αργÜ. (Ξαναμπαßνει στο δωμÜτιο) Πολý αργÜ... Ýφυγε!
ΝΤΕΖΗ: ΚÜναμε ü,τι μποροýσαμε... αλλÜ... (Κλεßνει τη πüρτα πßσω απ' τον ΜπερανζÝ, που τρÝχει αμÝσως στο παρÜθυρο που βρßσκεται στο προσκÞνιο).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠÞγε μαζß τους... μαζß τους... αλλÜ, δεν τον βλÝπω, ποý 'ναι τþρα;
ΝΤΕΖΗ: Μα, με τους Üλλους ρινüκερους.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, αλλÜ ποιüς εßναι; Δε τονε γνωρßζω.
ΝΤΕΖΗ: Τωωþρα, βρÜσε ρýζι! Πþς θÝλεις να τονε ξεχωρßσουμε; Λßγο δýσκολο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εßναι üλοι τους ολüιδιοι. ΣτÜμπα. (Στη ΝτÝζη) ΠÜει κι αυτüς. Δεν Ýπρεπε να τον αφÞσεις να φýγει. ¸πρεπε να σταθεßς μπρος του. Να τον εμποδßσεις.
ΝΤΕΖΗ: Δε τüλμησα... δßστασα...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δßστασες. ¸πρεπε να 'σουνα πιο σταθερÞ, να επιμεßνεις πιüτερο. ¹ταν... ερωτευμÝνος μαζß σου... Ýτσι δεν εßναι;
ΝΤΕΖΗ: Δεν το εßχε δεßξει φανερÜ. Οýτε μου 'κανε επßσημη πρüταση!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξÝρανε κι οι τοßχοι. ΑποτÝλεσμα; ¸γινε ρινüκερος απü ερωτικÞ απογοÞτευση. ¹τανε τüσο συνεσταλμÝνος. Ρßχτηκε σε μια αποφασιστικÞ μÜχη. Πιο σωστÜ, μια πρÜξη απελπισßας, μüνο και μüνο για να σ' εντυπωσιÜσει! Δε... δε πιστεýω τþρα να θες να τον ακολουθÞσεις κι εσý;
ΝΤΕΖΗ: Αν Þθελα να τον ακολουθÞσω, δε θα 'μουν εδþ...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μüνο ρινüκεροι κυκλοφοροýνε πια στο δρüμο. (ΤρÝχει προς το παρÜθυρο του βÜθους) Κι απü δω μüνο ρινüκερους βλÝπω! ΠÞξανε οι δρüμοι παχýδερμα. Δεν Ýπρεπε, Ντεζη, να τον αφÞσεις να φýγει, δεν επρεπε. ¹ταν μεγÜλο λÜθος σου! (ΞανÜρχεται μπρος στο παρÜθυρο) ΨÜχνω, ψÜχνω μÝχρι κει που φτÜνει το μÜτι, αλλÜ δε βαριÝσαι, Üνθρωπος οýτε για δεßγμα. Οýτε για δεßγμα! Ρινüκεροι, παντοý ρινüκεροι! Πλημμυρßσανε μÝχρι και τα σοκÜκια! Μ' Ýνα κÝρατο, με δυο κÝρατα. Μισοß-μισοß, θα 'λεγες. Μüνο τα κÝρατα. Τßποτ' Üλλο που να τους ξεχωρßζεις!

   (Ακοýγεται φοβερüς θüρυβος ρινüκερων που καλπÜζουν, αν κι ο θüρυβος που κÜνουν Ýχει κÜποιο μουσικü ρυθμü. Στον τοßχο του βÜθους παρουσιÜζονται και ξαναχÜνονται, στυλιζαρισμÝνα, κεφÜλια ρινüκερων, που μÝχρι να τελειþσει η τρßτη πρÜξη θα γßνουν üλο και περισσüτερα. Στο τÝλος θα στÝκονται üλο και πιüτερη þρα, μÝχρι που τελικÜ θα γεμßσουν εντελþς τον τοßχο, στο βÜθος και θα παραμεßνουν εκεß οριστικÜ. ΑυτÜ τα κεφÜλια θα πρÝπει να γßνονται üλο και πιο üμορφα, παρ' üλο το τερατþδες παρουσιαστικü τους).

ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δε λυπÞθηκες που αποτýχαμε, δεν απογοητεýτηκες, Ýτσι ΝτÝζη; Οýτε μετανιþνεις για τßποτα;
ΝΤΕΖΗ: Να μετανιþσω; ¼χι, γιατß να μετανιþσω!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'θελα τüσο να σε παρηγορÞσω. Το ξÝρεις σ' αγαπþ ΝτÝζη, ποτÝ... ποτÝ μη με ξαναφÞσεις μüνο μου, ποτÝ!
ΝΤΕΖΗ: Κλεßσε το παρÜθυρο, καλÝ μου. Δεν αντÝχω τη φασαρßα τους. Οýτε τη σκüνη που γεμßζει το δωμÜτιο. Θα λερþσει τα πÜντα.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸χεις δßκιο, Ýχεις δßκιο. (Κλεßνει το παρÜθυρο στο προσκÞνιο κι η ΝτÝζη το παρÜθυρο στο βÜθος. Ξαναβρßσκονται κι οι δυο στο κÝντρο της σκηνÞς) Το 'κλεισα. ¼σο εßμαστε μαζß, δε φοβÜμαι τßποτα, δε με νοιÜζει τßποτα. Αχ, ΝτÝζη και νüμιζα üτι ποτÝ πια δε θα μποροýσα να ερωτευτþ στη ζωÞ μου. (Της σφßγγει τα χÝρια και την αγκαλιÜζει).
ΝΤΕΖΗ: ¼πως βλÝπεις, στη ζωÞ, üλα μποροýν να συμβοýν.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θα 'θελα τüσο να σου χαρßσω κÜθε ευτυχßα. ¢ραγε, μπορεßς να 'σαι ευτυχισμÝνη μαζß μου;
ΝΤΕΖΗ: Γιατß να μην εßμαι; Αν εσý εßσαι ευτυχισμÝνος, τüτε εßμαι κι εγþ. Λες üτι δε φοβÜσαι τßποτα κι üμως, με το παραμικρü κÜνεις σα τρομαγμÝνο μωροýλι. Στο κÜτω-κÜτω, τß μποροýμε να πÜθουμε;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΑγÜπη μου, χαρÜ μου! ΜοναδικÞ μου χαρÜ! ΑγÜπη μου! ¢σε με να σε φιλÞσω. Δε πßστευα πια πως Ýκρυβα μÝσα μου τüσο πÜθος!
ΝΤΕΖΗ: ¸λα, συγκρατÞσου, ησýχασε, μη κÜνεις Ýτσι τþρα, πρÝπει να 'χεις μεγαλýτερη πßστη στον εαυτü σου!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα Ýχω, ΝτÝζη, βεβαßως κι Ýχω. Δþσε μου Ýνα φιλÜκι, Ýνα φιλÜκι!
ΝΤΕΖΗ: Εßμαι πολý κουρασμÝνη, αγÜπη μου, ησýχασε, ηρÝμησε. ¸λα, κÜτσε στη πολυθρüνα. (Προχωρεß, τονε τραβÜ και τονε καθßζει στη πολυθρüνα).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εδþ που φτÜσανε τα πρÜγματα, δε βλÝπω για ποιαν αιτßα λογοφÝρνανε ο ΝτιντÜρ με τον ΜποτÜρ!
ΝΤΕΖΗ: ¸λα, ξÝχασε τþρα τον ΝτιντÜρ. Εßμαι κοντÜ σου εγþ. Κι ýστερα, δεν Ýχουμε δικαßωμα ν' ανακατευüμαστε στη ζωÞ των Üλλων!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εσý, γιατß ανακατεýεσαι, στη δικÞ μου; Κι αν θες να ξÝρεις, μου φÝρεσαι πÜρα πολý αυστηρÜ.
ΝΤΕΖΗ: Δεν εßναι το ßδιο. ΕσÝνα σ' αγαπþ, ενþ τον ΝτιντÜρ δε τονε συμπÜθησα ποτÝ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σε καταλαβαßνω. Αν δεν εßχε φýγει... Θα 'τανε τη κÜθε στιγμÞ κÜτι σαν εμπüδιο ανÜμεσα μας! Τß να γßνει; Η ευτυχßα εßναι εγωιστικÞ!
ΝΤΕΖΗ: Και για να τη κρατÞσεις, πρÝπει ν' αγωνßζεσαι ασταμÜτητα. Δεν Ýχω δßκιο;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ω, ΝτÝζη, αν Þξερες πüσο σε θαυμÜζω, γι' αυτü σε λατρεýω.
ΝΤΕΖΗ: ¼ταν με γνωρßσεις καλýτερα, ßσως ν' αλλÜξεις γνþμη και να μη λες τα ßδια.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼σο πιüτερο σε γνωρßζω τüσο θα σε θαυμÜζω και τüσο περισσüτερο θα δÝνομαι μαζß σου. Εßσαι τüσο üμορφη... τüσο üμορφη... (Ακοýγονται πÜλι οι ρινüκεροι που περνÜνε) ΦτÜνει να σε συγκρßνει κανεßς με αυτÜ τα μεταμορφωμÝνα τÝρατα για να... (Δεßχνει προς το παρÜθυρο) Τþρα θα μου πεις üτι η σýγκριση που 'κανα δε σε κολακεýει και τüσο, αλλÜ, συγχþρα με, η παρουσßα τους με κÜνει να σκÝφτομαι πως εσý μπρος τους εßσαι θεÜ. Μια πανÝμορφη οπτασßα.
ΝΤΕΖΗ: ¢στα αυτÜ τþρα. Για πες μου, σÞμερα Þσουνα φρüνιμο αγορÜκι; Δεν Þπιες καθüλου κονιÜκ Ýτσι;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι... üχι... üχι... Þμουνα πολý φρüνιμος!
ΝΤΕΖΗ: ΦιλÜς σταυρü;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα ναι σου λÝω, στ' ορκßζομαι.
ΝΤΕΖΗ: Να σε πιστÝψω;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΒÝβαια.. ναι... γιατß να σου πω ψÝματα;
ΝΤΕΖΗ: Τüτε, σου επιτρÝπω να πιεις τþρα Ýνα ποτηρÜκι... θα σου τονþσει το ηθικü... (Ο ΜπερανζÝ τινÜζεται με προθυμßα) ¼χι, αγÜπη μου, θα στο φÝρω γω. Ποý 'ναι το μπουκÜλι;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να, εκεß στο τραπεζÜκι...
ΝΤΕΖΗ: ¼πως βλÝπω το καταχþνιασες...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι... το 'κρυψα, ξÝρεις, για ν' αποφýγω τον πειρασμü!
ΝΤΕΖΗ: (γεμßζει Ýνα μικρü ποτÞρι και το δßνει στον ΜπερανζÝ) Χαßρομαι, λοιπüν, που δεν Ýκανες αταξßες... που προοδεýεις!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚοντÜ σε σÝνα... θα προοδÝψω ακüμα πιüτερο!
ΝΤΕΖΗ: ¸λα, πÜρε την ανταμοιβÞ σου!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (αδειÜζει το ποτÞρι μονοροýφ): Ευχαριστþ! (της δßνει το ποτÞρι να το ξαναγεμßσει).
ΝΤΕΖΗ: Α! ¼χι, κýριÝ μου, δεν Ýχει Üλλο. Για σÞμερα φτÜνει και περισσεýει. (Παßρνει το ποτÞρι απ' τον ΜπερανζÝ και τ' αφÞνει πßσω στο μικρü τραπεζÜκι) Η κατÜχρηση κÜνει κακü! (ΞαναγυρνÜ κοντÜ του) Και το κεφαλÜκι μας... πÜει καλýτερα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Πολý καλýτερα, αγÜπη μου.
ΝΤΕΖΗ: Τüτε, τß τον θÝλουμε τον επßδεσμο; Να τον βγÜλουμε... δε σε κολακεýει και τüσο...
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Α! üχι, üχι! Μη, τον επßδεσμο!
ΝΤΕΖΗ: Γιατß üχι; ¸λα, μη κÜνεις σα μωρü!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΦοβÜμαι μÞπως απü κÜτω Ýχει φυτρþσει... ξÝρεις τþρα...
ΝΤΕΖΗ: (βγÜζοντας τον επßδεσμο, παρ' üλες τις αντιρρÞσεις του) Διþξε λοιπüν καμιÜ φορÜ, τους φüβους και τις μαýρες σκÝψεις. ΑρκετÜ, ε; Ορßστε, δε βλÝπω τßποτα. ΜετωπÜκι πεντακÜθαρο, καθρÝφτης!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (ψηλαφßζοντας το μÝτωπο) ¸χεις δßκιο... αγÜπη μου, πÜνε τα συμπλÝγματα, τα 'διωξες... (Τον φιλÜ στο μÝτωπο) Τß θα γινüμουνα χωρßς εσÝνα, μου λες;
ΝΤΕΖΗ: ΛÝω, üτι δεν Ýχω σκοπü να σε ξαναφÞσω μüνο σου ποτÝ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με σÝνα κοντÜ μου, κÜθε Üγχος, αγωνßα και φüβος, περνÜνε!
ΝΤΕΖΗ: Γιατß φροντßζω και στα διþχνω. Γι' αυτü.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¢κου, θα πÝσουμε με τα μοýτρα στο διÜβασμα, στα βιβλßα, πολλÜ βιβλßα. Θα γßνω σοφüς!
ΝΤΕΖΗ: Ναι κι ακüμα τις þρες που δε κυκλοφορεß πολýς κüσμος, θα κÜνουμε οι δυο μας μακρινοýς περιπÜτους!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, στις üχθες του ΣηκουÜνα, στον κÞπο του Λουξεμβοýργου, στο πÜρκο του...
ΝΤΕΖΗ: ...και στο ζωολογικü κÞπο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚοντÜ σου θα γßνω δυνατüς, ατρüμητος. Θα σε προστατÝψω κι εγþ με τη σειρÜ μου, απ' üποιον γυρÝψει να σου κÜνει κακü!
ΝΤΕΖΗ: Αυτü δε θα χρειαστεß. ¸λα, μη το σκÝφτεσαι, καλÝ μου. Εμεßς δε θÝλουμε το κακü κανενüς, γιατß, λοιπüν, να θÝλει κÜποιος να μας βλÜψει;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Συμβαßνει να σου κÜνουνε κακü, Üθελα Þ το αφÞνουν αδιÜφορα να πλημμυρßζει τον κüσμο. Τþρα νομßζω, üτι δε πολυσυμπαθοýσες οýτε και το φουκαρÜ τον κο Παπιγιüν. Του φÝρθηκες πολý Üσχημα τη μÝρα που μας παρουσιÜστηκε ο ΒοδÜρ μεταμορφωμÝνος σε ρινüκερο. Το ΘυμÜσαι; «ΠÜρτε πια τα χοντροδÜχτυλÜ σας. Τß παχýδερμο»!
ΝΤΕΖΗ: Του 'πα την αλÞθεια. Εßχε χÝρια παχýδερμου.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξÝρω, αγÜπη μου, ωστüσο θα μποροýσες να του το πεις πιο ευγενικÜ. ¹σουνα τüσο ωμÞ κι απüτομη, πολý φοβÜμαι üτι τονε πλÞγωσες θανÜσιμα!
ΝΤΕΖΗ: Βρßσκεις;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΒÝβαια δε το 'δειξε, απü αξιοπρÝπεια. ΑλλÜ Þταν σα να τον Ýσφαξες! Εßμαι βÝβαιος üτι γι' αυτü πÞρε πολý πιο γρÞγορα την απüφασÞ του. ºσως αν του 'χες φερθεß πιο ευγενικÜ, να 'χες σþσει μια ψυχÞ.
ΝΤΕΖΗ: Δεν εßμαι Θεüς για να προβλÝψω τι θα του συνÝβαινε. ΦÝρθηκε σα γουροýνι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΕμÝνα, πÜντως, ποτÝ δε θα σταματÞσουν να με βασανßζουνε τýψεις, γιατß δε στÜθηκα πιο Þρεμος, πιο γλυκüς με το Ζαν. Δε μπüρεσα ποτÝ μου να του φανερþσω, με χειροπιαστÝς αποδεßξεις, πüσο μεγÜλη και δυνατÞ Þταν η φιλßα που 'νιωθα γι' αυτüν. ΠοτÝ δε του 'δειξα τη κατανüηση που Üξιζε!
ΝΤΕΖΗ: ¸λα, μη βασανßζεσαι Üδικα. ¸κανες ü,τι μποροýσες. Δε γßνεται να πετυχαßνουμε πÜντα το αδýνατο και τþρα τß ωφελοýν οι τýψεις; Τßποτα! ΠÜψε λοιπüν να σκÝφτεσαι. Το παραξýλωσες, το ξÝρεις; ΞÝχασÝ τους! Ξερßζωσε απ' το μυαλü σου μια για πÜντα, üλες τις Üσχημες αναμνÞσεις!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι üμως, üσο κι αν προσπαθþ, ξανÜρχονται στην επιφÜνεια, τις ακοýω, τις βλÝπω. Εßναι τüσο ζωντανÝς!
ΝΤΕΖΗ: Δε σε φανταζüμουνα τüσο ρεαλιστÞ. Σ' Ýβλεπα πιüτερο ρομαντικü ποιητÞ. Εßναι δυνατü να μην Ýχεις καθüλου φαντασßα. Ο ρεαλισμüς Ýχει πολλÝς üψεις, εßναι κÜτι σχετικü. ΔιÜλεξε τη πραγματικüτητα που ταιριÜζει σε σÝνα και διþξε üλα τ' Üλλα σ' Ýναν κüσμο φανταστικü. Βρες καταφýγιο στον κüσμο του παραμυθιοý.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Με τα λüγια εßναι εýκολο, αλλÜ...
ΝΤΕΖΗ: Εγþ δε σου φτÜνω για να ξεχÜσεις;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα ναι, βÝβαια, μου φτÜνεις και με το παραπÜνω, ΝτÝζη μου και με το παραπÜνω!
ΝΤΕΖΗ: Θα τα καταστρÝψεις üλα με τις επßμονα αρρωστημÝνες τýψεις σου. ¼λοι μποροýμε να κÜνουμε λÜθη. Αν και πιστεýω πως εμεßς κÜναμε λιγüτερα απü πολλοýς Üλλους.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το πιστεýεις στ' αλÞθεια;
ΝΤΕΖΗ: ΒÝβαια σε σχÝση με τους περισσüτερους ανθρþπους, εßμαστε καλýτεροι. Εßμαστε κι οι δυο μας πολý καλοß Üνθρωποι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αυτü εßναι αλÞθεια. ¸χεις καλÞ καρδιÜ κι εγþ το ßδιο, εßναι αλÞθεια!
ΝΤΕΖΗ: ΒλÝπεις; ¸χουμε, λοιπüν, δικαßωμα να ζÞσουμε. Πιο σωστÜ, Ýχουμε καθÞκον να ζÞσουμε, καθÞκον απÝναντι στους εαυτοýς μας, να ζÞσουμε ευτυχισμÝνοι, ανεξÜρτητα απü το τι συμβαßνει γýρω μας. Οι ενοχÝς εßναι επικßνδυνο σýμπτωμα. ΣημÜδι χαμÝνης αγνüτητας!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι σωστÜ üσα βλÝπουμε μπορεß να μας καταντÞσουνε κι εμÜς Ýτσι. (Δεßχνει με το δÜχτυλο τα παρÜθυρα απ' üπου περνÜν αδιÜκοπα ρινüκεροι, τον τοßχο του βÜθους που παρουσιÜζεται ακüμα Ýνα κεφÜλι ρινüκερου) Πολλοß απ' αυτοýς Ýτσι Üρχισαν.
ΝΤΕΖΗ: ΠροσπÜθησε λοιπüν να μην αισθÜνεσαι ενοχÝς!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¸χεις πολý δßκιο χαρÜ μου, οπτασßα μου, Þλιε μου! Με νιþθεις κοντÜ σου, Ýτσι δεν εßναι; Τßποτα δε θα μπορÝσει να μας χωρßσει. Η αγÜπη μας εßναι το μüνο αληθινü πρÜμα που υπÜρχει σ' αυτü το κüσμο. Κανεßς δεν Ýχει το δικαßωμα και κανεßς δε μπορεß να γßνει εμπüδιο στην ευτυχßα μας. Κανεßς! (Ακοýγεται χτýπημα τηλεφþνου) Ποιüς μπορεß να 'ναι;
ΝΤΕΖΗ: Μη το σηκþσεις!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Γιατß;
ΝΤΕΖΗ: Δε ξÝρω... ºσως να 'ναι καλýτερα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν αποκλεßεται να εßναι ο Παπιγιüν Þ ο ΒοδÜρ, μπορεß κι ο Ζαν Þ ο ΝτιντÜρ. ºσως να θÝλουν να μας πουν üτι η κρßση πÝρασε, üτι αλλÜξανε γνþμη σχετικÜ με την απüφασÞ τους. Συ δεν Ýλεγες πως üλ' αυτÜ δεν εßναι παρÜ μια εφÞμερη γοητεßα;
ΝΤΕΖΗ: ΜακÜρι, αλλÜ δε το πιστεýω. Δε μπορεß τüσο γρÞγορα ν' αλλÜξανε γνþμη. Δε τους περßσσεψε ακüμα καιρüς να το σκεφτοýνε. Θα πρÝπει να φτÜσουνε πρþτα στο αποκορýφωμα της εμπειρßας τους.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν αποκλεßεται να 'ναι οι αρχÝς, που αποφÜσισαν ν' αντιδρÜσουν και γυρεýουνε τη βοÞθειÜ μας στα μÝτρα που σκοπεýουν να πÜρουν.
ΝΤΕΖΗ: Αυτü θα το 'βρισκα τελεßως απßθανο. (Το τηλÝφωνο ξαναχτυπÜ)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼χι, εγþ το πιστεýω, τÝτοιο κουδοýνισμα προÝρχεται απü τις αρχÝς. Εßμαι σßγουρος. Το γνωρßζω απ' τη μεγÜλη του διÜρκεια. ΠρÝπει ν' απαντÞσω στο κÜλεσμÜ τους. Δε μπορεß να 'ναι κανεßς Üλλος. Οι αρχÝς εßναι. (Σηκþνει το ακουστικü) Εμπρüς! (Σ' απÜντηση ακοýγονται βρυχηθμοß απ' την Üλλη μεριÜ) ΜουγγανητÜ! Ακοýς; Ορßστε, Üκουσε και μüνη σου!

   (Η ΝτÝζη βÜζει το ακουστικü στ' αφτß, αλλ' αμÝσως κÜνει πßσω και κλεßνει απüτομα το τηλÝφωνο).

ΝΤΕΖΗ: (τρομαγμÝνη) ΚÜτι θα πρÝπει να συμβαßνει!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τþρα αρχßσανε και τις φÜρσες.
ΝΤΕΖΗ: Ναι, αλλÜ, θα 'λεγα, πολý κακüγουστες!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Τα βλÝπεις, εγþ στο εßχα πει...
ΝΤΕΖΗ: Δε μου 'χες πει απολýτως τßποτα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠÜντως, το περßμενα, το εßχα προβλÝψει!
ΝΤΕΖΗ: Δεν σ' Ýχω και τüσο ικανü για προβλÝψεις. Εσý δε μπορεßς να δεις πÝρα απ' τη μυτοýλα σου. ΠροβλÝπεις μüνο κατüπιν εορτÞς!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΚÜνεις μεγÜλο λÜθος, προβλÝπω και πολý σωστÜ μÜλιστα!
ΝΤΕΖΗ: ΜÜαστα! ΠÜντως απü ευγÝνεια σκßζουνε. Τη βρßσκω δεýτερη κι ανÜρμοστη συμπεριφορÜ. Γßνομαι Ýξω φρενþν üταν χασκογελÜν εις βÜρος μου.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠοτÝ δε θα τολμοýσαν να χασκογελÜσουν με μÝνα. ΕμÝνα Ýχουνε στο μÜτι. Με μÝνα χασκογελÜγανε!
ΝΤΕΖΗ: Ναι αλλÜ, üπως αυτÞ τη στιγμÞ εßμαι μαζß σου, με παßρνει και μÝνα η μπÜλα. Λες και γυρεýουνε να εκδικηθοýνε! Μα γιατß, τß τους κÜναμε; (Το τηλÝφωνο ξαναχτυπÜ) ΒγÜλε τη πρßζα, σε παρακαλþ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Η τηλεφωνικÞ εταιρεßα το απαγορεýει, τρελÜθηκες;
ΝΤΕΖΗ: Μα επιτÝλους, δε τολμÜς να βγÜλεις το σýρμα απü τη πρßζα; Κι ýστερα λες üτι θες να με προστατÝψεις! (τραβÜ το σýρμα απü τη πρßζα και το κουδοýνισμα σταματÜ)
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (τρÝχοντας προς τη τηλεüραση) Ν' ανοßξουμε τηλεüραση. ΜÞπως ποýνε τßποτα στις ειδÞσεις.
ΝΤΕΖΗ: ¸χεις δßκιο, να μÜθουμε ποý βρισκüμαστε. (Απ' τη τηλεüραση ακοýγονται πÜλι βρυχηθμοß. Ο ΜπερανζÝ πατÜ γρÞγορα το κουμπß. Η τηλεüραση σταματÜ. Ακοýγονται üμως πÜντα απü μακριÜ τα μουγγανητÜ, σαν ηχþ) Η κατÜσταση üσο πÜει, γενικεýεται üλο και πιüτερο. Δε μ' αρÝσει καθüλου, με κÜνει κι επαναστατþ (τρÝμει). ΑπαρÜδεκτο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εσý τþρα, ΝτÝζη; ¸λα, ηρÝμησε, ηρÝμησε!
ΝΤΕΖΗ: Κυριεýσανε και τα κανÜλια της τηλεüρασης!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ψυχραιμßα, το παν εßναι ψυχραιμßα!

   (Η ΝτÝζη τρÝχει στο παρÜθυρο του βÜθους και ρßχνει μια ματιÜ. ¾στερα τρÝχει στο παρÜθυρο που βρßσκεται στο προσκÞνιο, ρßχνει δεýτερη ματιÜ. Ο ΜπερανζÝ κÜνει το ßδιο, μüνο που ξεκινÜ απ' το αντßθετο παρÜθυρο. ΤελικÜ, πÝφτει ο Ýνας πÜνω στον Üλλο στο κÝντρο της σκηνÞς).

ΝΤΕΖΗ: ¼πως βλÝπεις, η κατÜσταση παßρνει üλο και μεγαλýτερες διαστÜσεις. Αυτοß το 'χουνε βÜλει βαθιÜ μες στη καρδιÜ τους. Δεν αστειεýονται!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼που και να γυρßσεις να κοιτÜξεις ξεπηδÜνε μπρος σου σα φÜντης μπαστοýνι! Τþρα πÞρανε με το μÝρος τους και τα μÝσα μαζικÞς ενημÝρωσης!

    (Ξαναγßνεται το ßδιο παιχνßδι με τα παρÜθυρα. ¾στερα κι οι δυο βρßσκονται πÜλι στο κÝντρο της σκηνÞς).

ΝΤΕΖΗ: Οι Üνθρωποι χαθÞκανε, δε βλÝπω οýτε δεßγμα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΝτÝζη, απομεßναμε μüνο μεις οι δυο...
ΝΤΕΖΗ: Αυτü δεν Þθελες;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Νομßζω πως εσý το' θελες.
ΝΤΕΖΗ: Εγþ το'θελα; Δε θα 'μαστε καλÜ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ναι, εσý...

   (Τþρα θüρυβος ακοýγεται απ' üλες τις μεριÝς. ΚεφÜλια ρινüκερων πλημμυρßζουνε τον τοßχο του βÜθους. ΔεξιÜ, αριστερÜ, παντοý. Μες στο σπßτι, ακοýγονται ποδοβολητÜ και βαριÝς ανÜσες θηρßων. ΠÜντως, üλοι αυτοß οι τρομακτικοß Þχοι πρÝπει να συντονιστοýν με κÜποιο μουσικü ρυθμü. ¼μως ο πιο Ýντονος καλπασμüς, Ýρχεται απü πÜνω. Απ' το ταβÜνι πÝφτουνε σοβÜδες. Το σπßτι πÜει κι Ýρχεται σα να γßνεται σεισμüς).

ΝΤΕΖΗ: Σεισμüς... σεισμüς! (Δε ξÝρει που να τρÝξει).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΛÜθος, εßναι οι καλοß μας γεßτονες. Οι περισσοδÜχτυλοι. (Δεßχνει με τη γροθιÜ προς üλες τις κατευθýνσεις) Δε θα σταματÞσετε καμιÜ φορÜ; ΘÝλουμε να δουλÝψουμε. Εßναι þρα κοινÞς ησυχßας, απαγορεýεται ο θüρυβος. Απαγορεýεται!
ΝΤΕΖΗ: Ναι, πολý που θα σ' ακοýσουν! (Ο θüρυβος μετριÜζεται και παραμÝνει σε δεýτερο πλÜνο, σα μουσικÞ υπüκρουση).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (κατατρομαγμÝνος) Μη φοβÜσαι, αγαποýλα μου! Εßμαστε μαζß, δε νιþθεις ομορφα κοντÜ μου; Εγþ σου φτÜνω και σου περισσεýω, Þ δε σου φτÜνω; Εγþ θα διþξω üλες, üλες τις αγωνßες σου.
ΝΤΕΖΗ: ºσως... το λÜθος να εßναι δικü μας, δικü μας το φταßξιμο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μη το σκÝφτεσαι. Μη το σκÝφτεσαι. Συ δεν εßπες να ξεχÜσουμε τις τýψεις; Τα συναισθÞματα ενοχÞς εßναι επικßνδυνα. Ας ζÞσουμε τη ζωοýλα μας üμορφα κι ευτυχισμÝνα. ¸χουμε καθÞκον να 'μαστε ευτυχισμÝνοι. Δεν εßναι τüσο μοχθηροß κι οýτε, μεις, Ýχουμε σκοπü να τους κÜνουμε κακü. Θα μας αφÞσουν Þσυχους. Θα το δεις. ¸λα, ηρÝμησε, ξεκουρÜσου λßγο, ξÜπλωσε στη πολυθρüνα. (Τη πÜει στη πολυθρüνα) ¸τσι μπρÜβο, ηρÝμησε (Η ΝτÝζη κÜθεται στη πολυθρüνα) Το καλü μου κοριτσÜκι! ΜÞπως θες λßγο κονιÜκ, να σου τονþσει το ηθικü;
ΝΤΕΖΗ: Το κεφÜλι μου... πÜει να σπÜσει!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (παßρνει τον επßδεσμο που φοροýσε προηγουμÝνως και το τυλßγει στο κεφÜλι της) Σ' αγαπþ, αγαποýλα μου, μη στενοχωριÝσαι, μπüρα εßναι, θα περÜσει... μια εφÞμερη περαστικÞ γοητεßα!
ΝΤΕΖΗ: Δε θα τους περÜσει. Η μεταμüρφωσÞ τους εßναι κÜτι οριστικü κι αμετÜκλητο.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι εγþ οριστικÜ κι αμετÜκλητα σ' αγαπþ, σ' αγαπþ σα τρελüς...
ΝΤΕΖΗ: (βγÜζοντας τον επßδεσμο) ¼,τι εßναι γραφτü να γßνει, ας γßνει, δε θα κÜτσουμε να σκÜσουμε κιüλας!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¼χι βÝβαια, αν üλοι τους παλαβþσανε, παραφρονÞσανε, τρελÜθηκαν, αν ο κüσμος εßναι Üρρωστος, αν üλοι τους εßναι Üρρωστοι, λογαριασμüς δικüς τους.
ΝΤΕΖΗ: Δε θα τους κÜνουμε μεις καλÜ!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι οýτε θα ζÞσουμε μαζß τους στο ßδιο σπßτι!
ΝΤΕΖΗ: ΣωστÜ. Κι üμως, πρÝπει να 'μαστε λογικοß. ΠρÝπει να βροýμε Ýνα τρüπο να συμβιþσουμε. ΠρÝπει να προσπαθÞσουμε να τα βροýμε, να συνεννοηθοýμε μαζß τους.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Να συνεννοηθ... με ποιü τρüπο; Αφοý δε καταλαβαßνουνε τα λüγια μας.
ΝΤΕΖΗ: Κι üμως πρÝπει. Δε βλÝπω Üλλη λýση!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Εσý τους καταλαβαßνεις;
ΝΤΕΖΗ: ¼χι, üχι ακüμα. ΑλλÜ θα πρÝπει να προσπαθÞσουμε να νιþσουμε τη ψυχολογßα τους. Θα πρÝπει ßσως να μÜθουμε και τη γλþσσα τους.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ποια γλþσσα; Αυτοß δεν Ýχουνε γλþσσα, για ÜκουσÝ τους! Γλþσσα το λες εσý αυτü το μουγγανητü;
ΝΤΕΖΗ: Και πþς εßσαι τüσο σßγουρος üτι δεν εßναι Ýνα εßδος γλþσσας; Δε ξÝρεις γλþσσες. Δεν εßσαι γλωσσολüγος!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¢στο καλýτερα, μιλÜμε αργüτερα γι' αυτü το θÝμα. Για την þρα, ας τσιμπÞσουμε κÜτι.
ΝΤΕΖΗ: Δε πεινÜω πια, μου κüπηκε η üρεξη, κουρÜστηκα. ΚουρÜστηκα ν' αγωνßζομαι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα συ τα λες αυτÜ; Συ που 'χεις πιüτερη δýναμη κι απü μÝνα; Δε πρÝπει να τους αφÞσεις να σε παρασýρουν... Εγþ το ξÝρεις, σε θαυμÜζω τüσο, μüνο για τη ψυχικÞ σου δýναμη, το θÜρρος σου!
ΝΤΕΖΗ: Αυτü μου το 'χεις ξαναπεß, δεν εßναι κÜτι καινοýριο!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δε το πιστεýεις üτι σε λατρεýω;
ΝΤΕΖΗ: Μα, ναι, το πιστεýω.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σ' αγαπþ αφÜνταστα!
ΝΤΕΖΗ: ΚατÜντησες δßσκος γραμμοφþνου, μωρü μου!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ¢κουσε, ΝτÝζη, πρüσεξε να δεις πþς θα τους αντιμετωπßσουμε: Θα φÝρουμε στο κüσμο παιδιÜ, τα παιδιÜ μας θα κÜνουν Üλλα παιδιÜ και βÝβαια δε λÝω, για να γßνουν üλ' αυτÜ θα χρειαστεß αρκετüς καιρüς αλλÜ μποροýμε να ξαναδημιουργÞσουμε την ανθρωπüτητα, μεις οι δυο!
ΝΤΕΖΗ: Να ξαναδημιουργÞσουμε μεις την ανθρωπüτητα;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δεν εßναι κÜτι καινοýργιο, Ýχει ξαναγßνει!
ΝΤΕΖΗ: Ναι, τον καιρü του Νþε, με τον ΑδÜμ και την Εýα. Αυτοß εßχαν αποθÝματα πολý μεγÜλης δýναμης!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι εμεßς μποροýμε ν' αποκτÞσουμε αποθÝματα! Κι Üλλωστε δε μας χρειÜζονται και τüσα πολλÜ. ¼λ' αυτÜ που σου 'πα, θα 'ρθουν μüνα τους, με το καιρü. ΦτÜνει να 'χουμε λßγη υπομονÞ. Να, τι μας χρειÜζεται!
ΝΤΕΖΗ: Κι üλ' αυτÜ για να κερδßσουμε τß;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: ΠολλÜ, πÜρα πολλÜ, φτÜνει μüνο να 'χουμε δýναμη κι üχι πολý, μια στÜλα. Μια στÜλα φτÜνει και περισσεýει!
ΝΤΕΖΗ: Δεν Ýχω καμιÜ διÜθεση να κÜνω παιδιÜ, τα βαριÝμαι αφÜνταστα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα τüτε, πþς θα σþσουμε τον κüσμο;
ΝΤΕΖΗ: Και γιατß πρÝπει να τονε σþσουμε;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Μα θÝλει και ρþτημα; Γιατß στο ζητþ εγþ ΝτÝζη. ΠρÝπει να τονε σþσουμε, πρÝπει!
ΝΤΕΖΗ: Δεν αποκλεßεται να 'χουμε εμεßς ανÜγκη σωτηρßας! Εμεßς να 'μαστε οι ανþμαλοι!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Σßγουρα θα παραμιλÜς, ΝτÝζη, θα πρÝπει να' χεις και πυρετü!
ΝΤΕΖΗ: ΒλÝπεις γýρω σου κανÝν Üλλο πλÜσμα σαν εμÜς;
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Δε θÝλω να μιλÜς Ýτσι, πÜψε, ΝτÝζη, πÜψε!

   (Η ΝτÝζη στρÝφει και κοιτÜ προς üλες τις μεριÝς, προς τους ρινüκερους που τα κεφÜλια τους παρουσιÜζονται στους τοßχους, στη πüρτα, το πλατýσκαλο, στα παρÜθυρα, ακüμα και στις κουßντες).

ΝΤΕΖΗ: Αυτοß εßναι οι Üνθρωποι, τους βλÝπεις; Κοßτα πüσο εßναι χαροýμενοι! Νιþθουν ευδαιμονßα μες στο καινοýργιο τους πετσß! Και δε μοιÜζουνε καθüλου τρελοß, δεßχνουνε φυσιολογικüτατοι. Θα πρÝπει ν' αποφÜσισαν να μεταμορφωθοýν, ýστερα απü πολý μεγÜλη σκÝψη.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (σταυρþνοντας τα χÝρια και κοιτþντας τη μ' απüγνωση) ΝτÝζη, σε βεβαιþ. Μüνο μεις σκεφτüμαστε λογικÜ, μüνο μεις Ýχουμε δßκιο!
ΝΤΕΖΗ: Τß εγωισμüς κι υπεροψßα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Το ξÝρεις πολý καλÜ πως Ýχω απüλυτο δßκιο!
ΝΤΕΖΗ: Απüλυτο δεν υπÜρχει πουθενÜ. Το δßκιο το 'χουν οι πολλοß. Οýτε συ, οýτε γω!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Κι üμως ΝτÝζη, Ýχω και το ξÝρεις. Απüδειξη: üταν μιλþ με καταλαβαßνεις!
ΝΤΕΖΗ: Και τß βγαßνει μ' αυτü; Τßποτα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Θες κι Üλλη απüδειξη; Σ' αγαπþ üσο κανεßς Üντρας δεν αγÜπησε ποτÝ γυναßκα!
ΝΤΕΖΗ: Απüδειξη να σου πετýχει!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αρχßζω να μη σε καταλαβαßνω, ΝτÝζη. Τß Ýπαθες, αγÜπη μου; Οýτε συ δε ξÝρεις πια τι λες. Ο Ýρωτας, ο Ýρωτας!!! ΥπÜρχει μεγαλýτερη απüδειξη απ' τον Ýρωτα;
ΝΤΕΖΗ: Εδþ που τα λÝμε, ντρÝπομαι λßγο γι' αυτü που συ τüσο θριαμβευτικÜ αποκαλεßς Ýρωτα! Εßναι Ýνα αρρωστημÝνο συναßσθημα, μια Ýμμονη ιδÝα του αντρικοý φýλου, κατÜ βÜθος τüσον αδýνατη. ¼χι πως οι γυναßκες πηγαßνουνε πßσω, αλλÜ δε συγκρßνεται με τη πυρακτωμÝνη φλüγα, τη κατακλýζουσα ενεργητικüτητα που εκπÝμπουν τα πλÜσματα που βρßσκονται γýρω μας!
ΜΠΕΡ: Ενεργητικüτητα εßπες; Θες λοιπüν ενεργητικüτητα; Ε να λοιπüν! ΠυρακτωμÝνη ενεργητικüτητα! (Της αστρÜφτει Ýνα χαστοýκι).
ΝΤΕΖΗ: Ω! Αυτü ποτÝ δε το περßμενα, ποτÝ, πως εσý... εσý... (ΠÝφτει στη πολυθρüνα).
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Ω! Σýγχþρα με, αγÜπη μου, συγχþρα με. (ΠÜει να τη φιλÞσει, αλλÜ κεßνη τραβιÝται πßσω) ΑγÜπη μου, συγχþρεσÝ με, δε το 'θελα. Δε ξÝρω τß μ' Ýπιασε, πþς μου 'ρθε να κÜνω κÜτι τÝτοιο. Παρασýρθηκα!
ΝΤΕΖΗ: Εßναι πολý απλü: ¼ταν δεν Ýχεις επιχειρÞματα, καταφεýγεις στη βßα!
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: Αλßμονο! Σε λßγα λεπτÜ ζÞσαμε λοιπüν, ολÜκερα εικοσπÝντε χρüνια γÜμου.
ΝΤΕΖΗ: Μüνον οßκτο νιþθω για σÝνα, αλλÜ κατÜ βÜθος, σε δικαιολογþ.
ΜΠΕΡΑΝΖΕ: (καθþς η ΝτÝζη κλαßει) Ε λοιπüν το παραδÝχομαι, δεν Ýχω πια επιχειρÞματα. Τα εξÜντλησα üλα. Και τþρα συ πιστεýεις üτι οι ρινüκεροι εßναι πιο δυνατοß απü μÝνα, üτι ßσως εßναι πιο δυνατοß κι απü εμÜς τους δυο ενωμÝνους!
ΝΤ: Ναι, το πιστεýω!
ΜΠ: ΠÜει καλÜ. Εγþ πÜντως, ü,τι και να μου λες, στ' ορκßζομαι, θα τους πολεμÞσω. ΜÜρτυς μου ο Θεüς, θ' αντισταθþ, δε θα συνθηκολογÞσω!
ΝΤ: (σηκþνεται πλησιÜζει τον ΜπερανζÝ και τυλßγει τα χÝρια της γýρω απü το λαιμü του) ΦτωχÞ μου αγÜπη. Θ' αντισταθþ κι εγþ μαζß σου, μÝχρι το τÝλος!
ΜΠ: Θα μπορÝσεις;
ΝΤ: Δεßξε μου εμπιστοσýνη. Θα κρατÞσω το λüγο μου. (Ακοýγονται οι ρινüκεροι να τραγουδÜν απαλÜ και μελωδικÜ) Τους ακοýς; ΤραγουδÜνε!
ΜΠ: Δε τραγουδÜνε, μουγγανßζουνε.
ΝΤ: ¼χι, τραγουδÜνε...
ΜΠ: Μουγγανßζουνε σου λÝω! Τραγοýδι το λες αυτü;
ΝΤ: Εσý δε ξÝρεις απü μουσικÞ, τραγουδÜνε και μÜλιστα πολý μελωδικÜ!
ΜΠ: Το μελωδικü αφτß που διαθÝτεις, να το βρÜσω!
ΝΤ: Εσý χρυσÝ μου, Ýχεις μαýρα μεσÜνυχτα απü μουσικÞ. Κοßτα τους, Üνοιξε τ' αφτιÜ σου, φουκαρατζßκο μου, παιζογελÜνε. Χορεýουν!
ΜΠ: Χορü το λες αυτü;
ΝΤ: Εßναι ο χορüς των ρινüκερων. Κοßτα, κοßτα τß üμορφοι που εßναι!
ΜΠ: Εßναι αποκρουστικüς.
ΝΤ: Δε μ' αρÝσει να μιλÜς τüσο Üσχημα γι' αυτοýς! Με στεναχωρεßς αφÜνταστα!
ΜΠ: Με συγχωρεßς, δε θα χαλÜσουμε τþρα τις καρδιÝς μας για τα μοýτρα τους!
ΝΤ: Εßναι σα Θεοß!
ΜΠ: Πολý σωστÜ, σα Θεοß με κÝρατα! Σα να τα παραλÝς ΝτÝζη, κοßτα τους καλýτερα...
ΝΤ: Σε τυφλþνει η ζÞλεια, αγÜπη μου, δε πρÝπει, συγχþρα με, συγχþρα με που στο λÝω, αλλÜ...

   (ΠλησιÜζει πÜλι τον ΜπερανζÝ και προσπαθεß να τυλßξει τα χÝρια της στο λαιμü του, αλλÜ αυτÞ τη φορÜ τραβιÝται ο ΜπερανζÝ).

ΜΠ: ΒλÝπω πως οι απüψεις μας διαφÝρουν εντελþς. Καλýτερα λοιπüν να σταματÞσουμε τη συζÞτηση!
ΝΤ: Μη γßνεσαι τüσο... τüσο ταπεινüς!
ΜΠ: ¼ταν εσý γßνεσαι τüσο ανüητη...
ΝΤ: (στον ΜπερανζÝ, που της Ýχει γυρßσει τη πλÜτη κι εξετÜζει το πρüσωπü του στον καθρÝφτη προσεκτικÜ) Εßναι αδýνατον να ζÞσουμε πια μαζß μεις οι δυο! (Ο ΜπερανζÝ συνεχßζει να ψÜχνει το πρüσωπü του στο καθρÝφτη. Η ΝτÝζη προχωρεß αθüρυβα προς τη πüρτα) ¸χασε κÜθε ευγÝνεια. Τι κρßμα! ΚÜθε ευγÝνεια. (Βγαßνει. Τη βλÝπουμε να προχωρεß και να κατεβαßνει αργÜ τη σκÜλα)
ΜΠ: (¼πως κοιτÜζεται πÜντα στο καθρÝφτη) ΤελικÜ δεν εßναι και τüσο Üσχημος ο Üνθρωπος! Κι εδþ που τα λÝμε φιλαρÜκο, συ δεν εßσαι κι απ' τα πιο ωραßα δεßγματα! ΠßστεψÝ με ΝτÝζη (γυρνÜ να τη δει) ΝτÝζη, ΝτÝζη! Ποý πÞγες, ΝτÝζη; Δε γßνεται να σου πÝρασε απü το μυαλü να... (τρÝχει προς τη πüρτα) ΝτÝζη! (ΦτÜνει στο κεφαλüσκαλο, σκýβει πÜνω απü το κÜγκελο της σκÜλας) ΝτÝζη γýρνα πßσω, ποý πας; Γýρνα μικρÞ μου μη φεýγεις. Δε πρüλαβες να βÜλεις μπουκιÜ στο στüμα! ΝτÝζη, μη μ' αφÞνεις μüνο! Τß μου υποσχÝθηκες πριν λßγο; ΝτÝζη! ΝτÝζη! (ΣταματÜ να τη φωνÜζει, κουνÜ τα χÝρια του απελπισμÝνος και ξαναγυρνÜ στο δωμÜτιο) Εßναι φυσικü. Δε μποροýσαμε πια να συνεννοηθοýμε. ¸να ζευγÜρι που αποφÜσισε να χωρßσει. Η ζωÞ μας Ýγινε ανυπüφορη. ΑλλÜ, δεν Ýπρεπε να φýγει Ýτσι σα κλÝφτρα, χωρßς να μου δþσει εξÞγηση. (ΚοιτÜ γýρω) Δε μου 'γραψε σ' Ýνα χαρτß οýτε δυο λÝξεις. Δε φÝρονται Ýτσι, üχι, δε φÝρονται Ýτσι. Τþρα απüμεινα ολομüναχος. ¸ρημος! (ΠÜει και κλειδþνει τη πüρτα προσεχτικÜ, αλλ' αρκετÜ θυμωμÝνος) Εγþ δε θα γßνω σαν κι εσÜς, üχι... (Κλεßνει προσεκτικÜ και τα παρÜθυρα) Δε θα με παρασýρετε, τ' ακοýσατε; ΠοτÝ! (Απευθýνεται σ' üλα τα κεφÜλια ρινüκερων) Δε θα σας ακολουθÞσω οýτε θα γßνω σαν κι εσÜς γιατß δε σας καταλαβαßνω. Θα παραμεßνω αυτü που 'μαι. Εßμαι ανθρþπινο πλÜσμα... Üνθρωπος! (ΠÜει και κÜθεται στη πολυθρüνα). Αφüρητη κατÜσταση. Αφüρητη! Εγþ φταßω, φταßω που 'φυγε, εγþ! ¹μουνα γι' αυτÞ το παν, ο κüσμος ολÜκερος! Τß θ' απογßνει τþρα; Δε φτÜναν üλοι οι Üλλοι, Þταν ανÜγκη να βασανßζει τη συνεßδησÞ μου κι αυτÞ; Τþρα περιμÝνω το χειρüτερο. Τþρα πρÝπει να περιμÝνω κÜθε καταστροφÞ! ΦτωχÞ μικροýλα! ΧαμÝνη στο σýμπαν πλημμυρισμÝνο απü τÝρατα! Ποιüς θα με βοηθÞσει να τη ξαναβρþ; Κανεßς! ΒλÝπεις, δεν απüμεινε οýτ' Ýνας... οýτ' Ýνας! (ΝÝα μουγγανητÜ, ποδοβολητÜ, τρεχαλητÜ και σýννεφα σκüνης) Δεν αντÝχω να τους ακοýω. Θα βουλþσω τ' αφτιÜ μου με μπαμπÜκι. (ΒÜζει μπαμπÜκι στ' αφτιÜ του και μιλÜ στον εαυτü του στον καθρÝφτη) Δεν υπÜρχει Üλλη δυνατÞ λýση, θα πρÝπει να τους πεßσω. Να τους πεßσω, για ποιü πρÜμα; Κι ýστερα, μποροýν Üραγε να ξαναμεταμορφωθοýν, να ξαναγßνουν Üνθρωποι; Μπορεß να γßνει κÜτι τÝτοιο; Αυτü θα 'ταν ηρÜκλειος Üθλος ξεπερνÜ πολý τις δικÝς μου δυνÜμεις. Και πριν απ' üλα, για να τους πεßσω, θα πρÝπει να τους μιλÞσω. Και για να τους μιλÞσω, θα πρÝπει να μÜθω τη γλþσσα τους. ¹ μÞπως, θα 'πρεπε να μÜθουν αυτοß τη δικÞ μου γλþσσα; ΑλλÜ ποιÜ γλþσσα μιλþ εγþ; ΠοιÜ εßναι η γλþσσα μου; Η γλþσσα των μαýρων, των κιτρßνων, των λευκþν; Μιλþ μιαν απü τις γλþσσες των λευκþν; ¸τσι φαßνεται, αυτÞ τη γλþσσα μιλþ. ΑλλÜ, τß θα πει μιαν απü τις γλþσσες των λευκþν; Μπορþ, μια χαρÜ, να πω üτι μιλþ μια γλþσσα λευκþν, αφοý δεν υπÜρχει κανÝνας να με αντικροýσει! Απüμεινα μüνος που μιλÜ τοýτη τη γλþσσα. ΑλλÜ τß κÜθομαι και λÝω τþρα. Καταλαβαßνω αυτÜ που λÝω, καταλαβαßνω τον εαυτü μου; (Προχωρεß προς το κÝντρο του δωματßου) Κι αν üπως μου 'πε η ΝτÝζη, αυτοß Ýχουνε δßκιο; (ΞαναγυρνÜ στο καθρÝφτη) Κι üμως, ο Üνθρωπος δεν εßναι κÜτι Üσχημο, δεν εßναι κÜτι αποκρουστικü! (ΚοιτÜζεται ψηλαφßζοντας το πρüσωπü του) Εßναι πολý αστεßο! ΑναρωτιÝμαι, με τß πλÜσμα να μοιÜζω... με ποιüν; (ΤρÝχει σ' Ýνα ντουλÜπι, βγÜζει απü μÝσα φωτογραφßες που τις κοιτÜ) Φωτογραφßες, μÜλιστα φωτογραφßες! ¢ραγε ποιοι να 'ναι üλοι αυτοß οι Üνθρωποι; Ο κýριος Παπιγιüν Þ τÜχατες η ΝτÝζη; ΜÜλλον η ΝτÝζη. Κι αυτüς εδþ εßναι ο ΒοδÜρ, ο ΝτιντÜρ Þ ο Ζαν; ΑλλÜ μπορεß να 'μαι κι εγþ. (ΑνατρÝχει στο ντουλÜπι απü üπου βγÜζει δυο-τρεις πßνακες) Ναι τþρα αναγνωρßζω τον εαυτü μου, εßμαι 'γω, αυτüς εßμαι 'γω. (ΚρεμÜ τους πßνακες στον τοßχο του βÜθους, δßπλα στα κεφÜλια των ρινüκερων) Αυτüς εßμαι 'γω, εγþ, εγþ! (Μüλις κρεμÜ τους πßνακες, ξεχωρßζουμε πως απεικονßζουν Ýνα γÝρο, μια χοντρÞ γυναßκα κι Ýναν Üλλον Üντρα. Τα πορτρÝτα εßναι τüσο Üσχημα, που 'ρχονται σ' αντßθεση με τα κεφÜλια των ρινüκερων που τþρα Ýχουνε γßνει πÜρα πολý üμορφα. Ο ΜπερανζÝ κÜνει λßγο πßσω για να τα δει καλýτερα) Δεν εßμαι üμορφος. ΠÜντα το 'ξερα, δεν εßμαι δα και κανÝνας κοýκλος (ΞεκρεμÜ τους πßνακες, τους πετÜ με λýσσα στο πÜτωμα και ξαναγυρνÜ στον καθρÝφτη) Αυτοß εßναι πιο üμορφοι απü μÝνα. Οι ρινüκεροι εßναι πιο üμορφοι! Εßχα Üδικο λοιπüν! Ω, πüσο θα 'θελα να 'μουνα σαν κι αυτοýς! Κοßτα χÜλια! ΚÝρατα, οýτε για δεßγμα! Τß Üσχημο που 'ναι το γυμνü αστüλιστο μÝτωπο, χωρßς κÝρατα. ¸να-δυο κερατÜκια θα μου πηγαßνανε πÜρα πολý! Θα τονßζανε τα χαρακτηριστικÜ μου, που 'χουνε τÜση να κρεμÜνε προς τα κÜτω. ΑλλÜ ποιüς ξÝρει, δεν αποκλεßεται μια μÝρα να μου φυτρþσουνε κÝρατα. Τüτε θα σταματÞσω να ντρÝπομαι. Θα μπορþ να πÜω κοντÜ τους με στολισμÝνο μÝτωπο. ¸λα üμως που δε λÝνε να φυτρþσουνε (ΚοιτÜ τις παλÜμες του) Για κοßτα χÝρια... σα ζυμÜρι! ¢ρα θα 'χω τη τýχη να βγÜλουν αργüτερα ρüζους, Ýστω λÝπια, το ßδιο κÜνει! (ΒγÜζει το σακÜκι, ξεκουμπþνει το πουκÜμισο και κοιτÜ το στÞθος του στο καθρÝφτη) Αηδßα, σκÝτη αηδßα! ¸χω τüσο πλαδαρü δÝρμα, Üσε, αυτÞ την αποκρουστικÞ ασπρßλα με τις αραιÝς τριχοýλες. Δεν Þταν να 'χα κι εγþ δÝρμα σκληρü σα πετσß, μ' αυτü το υπÝροχο βαθý κιτρινοπρÜσινο χρþμα! Να 'χα την αμüλυντη κι Üσπιλη γυμνüτητÜ τους κι üχι αυτÝς τις απαßσιες τρßχες! (Ακοýει τους βρυχηθμοýς) ΠÜντως τα τραγοýδια τους σε γοητεýουνε. ΒÝβαια εßναι λßγο πρωτüγονα αλλÜ δε πειρÜζει, εßναι τüσο σαγηνευτικÜ! ΜακÜρι να μποροýσα κι εγþ να τραγουδþ σα κι αυτοýς. (Προσπαθεß να τους μιμηθεß) Ααα... αμμ... Μουουουου... ¼χι, üχι! Εßμαι τüσο φÜλτσος! Τραγουδþ τüσον υποτονικÜ. Μου λεßπει ταμπεραμÝντο κι η ζωντÜνια τους! Δε καταφÝρνω να μουγγανßσω σα κι αυτοýς, τσιρßζω! Ααα...αμμ... μουου! Τσιρßζω σα μυξιÜρικο... ¢λλο να τσιρßζεις κι Üλλο να μουγγανßζεις... Το μουγγανητü Ýχει Üλλη χÜρη! Ω! Τþρα ξανÜρχισε να με τυραννÜ η συνεßδησÞ μου. Τß βÜρος! ¸πρεπε να τους ακολουθÞσω τη κατÜλληλη στιγμÞ. ΑλλÜ, ποý νους! ΣτερνÞ μου γνþση να σ' εßχα πρþτα. Αλßμονο... εßμαι τÝρας. Τß λÝω; Τερατοýργημα! Αλßμονο, ποτÝ μου δε θα καταφÝρω να γßνω ρινüκερος... ποτÝ! ΠοτÝ! Θα το 'θελα τüσο! Θα το 'θελα ψυχÞ τε και σþματι αλλÜ δε μπορþ πια ν' αλλÜξω, δε γßνεται. Τß ντροπÞ! Δε μπορþ πια οýτε στο καθρÝφτη να κοιταχτþ. (ΓυρνÜ τη πλÜτη στο καθρÝφτη) Τüση ασχÞμια δεν υποφÝρεται. Αλßμονο σε κεßνο που θÝλει με το στανιü να διατηρÞσει την ιδιομορφßα του. (ΤινÜζεται απüτομα) Ε λοιπüν τüσο το χειρüτερο! Θα πολεμÞσω ενÜντια σ' üλο το κüσμο. Η καραμπßνα μου, ποý εßναι η καραμπßνα μου; (ΓυρνÜ προς το μÝρος του τοßχου, που φαßνονται πÜντα τα κεφÜλια των ρινüκερων κι ουρλιÜζει μ' üλη του τη δýναμη) ΕνÜντια σ' üλο το κüσμο! Θα υπερασπßσω τον εαυτü μου ενÜντια σ' üλο το κüσμο... δε θα καθßσω με σταυρωμÝνα χÝρια, θα πολεμÞσω... Εßμαι ο τελευταßος Üνθρωπος... και μÝχρι να 'ρθει το τÝλος θα παραμεßνω Üνθρωπος! ¼χι δε θα συνθηκολογÞσω!... ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΑΣ!

                                                   ΤΕΛΟΣ

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers