Εισαγωγή

     Δε θα μπω σε πληροφορίες που ήδη ευρίσκονται παντού, για τη ζωή του. Θέλω μόνο να τονίσω, πως υπήρξε και σκηνογράφος και σχεδιαστής κοσμημάτων, διαφόρων διακοσμητικών αντικειμένων -μερικά δείγματα ίσως καταφέρω να αναρτήσω προσεχώς-, εκτός από ζωγράφος.
     Πριν σας μπάσω στη διηγηματική αυτή πινακοθήκη, πρέπει να πω λίγα λόγια που νομίζω έχουν σημασία.
     Το όνομα το 'χα ακουστά, από πολύ καιρό. Δεν είχε τύχει να δω ποτέ πίνακά του. Τονε θεωρούσα, απ' όσα μάθαινα τριγύρω, ως τρελάρα κι έτσι και να 'χα δει κάτι δικό του, δε πέρασε ποτέ μέσα μου. Τούτο λοιπόν συνέβη πριν δυό χρόνια περίπου, όταν έπεσε στα χέρια μου μια μονογραφία του. Συνέλεγα -κι ακόμα συλλέγω- τέτοιες, απ' όπου κι αν προέρχονται.
     'Ανοιξα λοιπόν το βιβλίο αυτό και ...χάζευα αδιάφορα, διατρέχοντας τις σελίδες του και σκεφτόμουν πως είχα αποκτήσει ένα ακόμα συλλεκτικό κομμάτι, χωρίς άλλη προσωπική αξία. Θέλω να ξανατονίσω, γιατί έχει σημασία για μένα να καταλάβετε, πως δε μου 'κανε αίσθηση, κανένας απολύτως πίνακάς του. Τέλειωσε το βιβλίο -επιτέλους- και θέλησα να γυρίσω πάλι στην αρχή, για να δω κάτι πληροφορίες που έλεγε για μια ταινία, που είχε σκηνογραφήσει, για τον αγαπημένο μου σκηνοθέτη, Λουίς Μπουνιουέλ, "Ο Ανδαλουσιάνος Σκύλος". Εκεί πρόσεξα μεταξύ άλλων, πως είχε Μούσα, τη Γκαλά, την οποία είχε "κλέψει" από τα "χέρια" του Πωλ Ελυάρ. (Προσωπική καθαρά άποψη: Σιγά και καλά του 'κανε!)
     Τότε, έπεσε το μάτι μου στη πάνω φωτογραφία και ...κόλλησα! Διάβασα στη λεζάντα, πως την είχε στήσει ο ίδιος, αυτή τη φωτό κι... από κείνη τη στιγμή και μετά, όλα μέσα μου ξεδιάλυναν ως εκ θαύματος. Σ' αυτή τη φωτό, χρωστώ τα πάντα, όσον αφορά στον Dali. Ήταν το μαγικό κλειδάκι, που ξεκλείδωσε κάθε πίνακά του και μπόρεσα να τον κατανοήσω. Δε ξέρω αν πέτυχα να εξηγώ το κάθε πίνακα με τη σωστή του ερμηνεία και δε λέω κάτι τέτοιο. Λέω πως ΕΓΩ κατάφερα να ερμηνεύσω ένα ολόκληρο έργο, εκεί που πρώτα δεν είχα καταφέρει να εισέλθω και μου 'ταν αδιάφορο.
     Έτσι, τώρα έκανα αυτή τη πινακοθήκη κειμένων χάρη σ' αυτή τη φωτό. Το όλο αυτό πόνημα απαρτίζεται από 21 κείμενα με τους αντίστοιχους πίνακες που συμπεριλαμβάνονται σ' αυτά και τα 3 ξέχωρα: Αντί Προλόγου, Εισαγωγή, Αντί Επιλόγου. Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμμιά σειρά, πλην των ξέχωρων που πρέπει να διαβαστούν στη σειρά τους. Τα μόνα που θα 'θελα να παρακαλέσω λοιπόν είναι: Να τηρηθεί αυτή η σειρά, να διαβαστούν, από τα άλλα κείμενα, "Το Πέρασμα" πρώτο και το "Ένα Παραμύθι" τελευταίο και τέλος μη διαβάσετε κανένα κείμενο, αν δε συμπεριλάβετε μαζί και τον αντίστοιχο πίνακα, γιατί είναι μέρος του.
     Σε καθένα, υπάρχει πίνακας, λίγες επεξηγήσεις για το πως εγώ τονε βλέπω κι ακολουθεί το κείμενο. Αυτά και καλή ανάγνωση! Ελπίζω να σας αρέσει!