ÐåæÜ

Ðïßçóç-Ìýèéá

Ï Dali & Åãþ

ÈÝáôñï-ÄéÜëïãïé

Äïêßìéá

Ó÷üëéá-Áñèñá

ËáïãñáöéêÜ

ÅíäéáöÝñïíôåò

ÊëáóóéêÜ

Áñ÷áßá Åëë Ãñáìì

ÄéáóêÝäáóç

ÐéíáêïèÞêç

ÅéêáóôéêÜ

Ðáãê. ÈÝáôñï

Ðëçñ-Ó÷ïë-Åðéêïéí.

Öáíôáóôéêü

Åñ. Ëïãïôå÷íßá

Ãëõðô./Áñ÷éô.

ÊëáóóéêÜ ÉÉ

 
 

Öáíôáóôéêü 

Russell Eric Frank: ÐáñÜîåíïò Äýóêïëïò ÁëëÜ Óïöüò

                  
                                       ¸ρικ Φρανκ ΡÜσελ

                                        Βιογραφικü

     ¢γγλος συγγραφÝας ΕΦ που üμως σταδιοδρüμησε στις ΗΠΑ οýτως þστε να χαρακτηριστεß πιüτερο Αμερικανüς. ¸δωσε βÜρος κυρßως στο χιοýμορ και στην ειρωνεßα, κατÜ τη ξεδßπλωση πλοκÞς στις ιστορßες του, παρουσιÜζοντας συνÞθως του εξωγÞινους σα μεγαλοπρεπεßς και τους γÞινους σα κλüουν. Χρησιμοποßησε τη διαφορετικüτητα κουλτοýρας που τυχüν θα υπÞρχε σε πιθανÜ üντα απü Üλλους πλανÞτες κι Ýρριξε το βÜρος στο χιοýμορ εκεßνο που υπÜρχει στο στρατü και στη γραφειοκρατßα. ΥπÞρξεν οπαδüς του πασßγνωστου αντιδογματιστÞ Τσαρλς Φορτ. Επßσης υπÞρξεν ειρωνικüς, στÞνοντας Ýτσι τα κεßμενÜ του, þστε να καθοδηγÞσουνε κατÜλληλα τον αναγνþστη εκεß που 'θελεν αυτüς. ΥπÞρξε δε πρüσχαρος και γελαστüς καλüς Üνθρωπος. Χρησιμοποßησε τα ψευδþνυμα: Duncan H. Munro, Maurice A. Hugi και Webster Craig.
     ΓεννÞθηκε στις 6 ΓενÜρη 1905 στο Sandhurst του Surrey, στην Αγγλßα, απü στρατιωτικÞν οικογÝνεια κι υπηρÝτησε στο Β' Παγκ. Πολ. στη ΒασιλικÞν Αεροπορßα. Πρωτοεμφανßζεται το 1936, δημοσιεýοντας μερικÜ διηγÞματα στο Astounding, περιοδικü ΕΦ. ΜετÜ μια σýντομη θητεßα σα μηχανικüς, στρÜφηκεν ολοκληρωτικÜ στη συγγραφÞ κι Ýγινε φανατικüς υποστηρικτÞς της ΕΦ. Θεωροýσε τον Τσαρλς Φορτ (Charles Fort, 1874-1932), σα μÝντορÜ του, Ýναν αμερικανü δημοσιογρÜφο, συγγραφÝα και χρονικογρÜφο -που επωνομαζüτανε και ΠροφÞτης Του ΑνεξÞγητου-, που τον επηρÝασε πÜρα πολý στο Ýργο του. ΜερικÝς απü τις καλýτερες ιστορßες του γραφτÞκανε στα χρüνια μετÜ τον Β' Παγκ. Πüλ. κι εßχανε σημαντικÞ συμβολÞ στη χιουμοριστικÞ ΕΦ. Στα μυθιστορÞματÜ του Þτανε σοβαρüτερος απü την ειρωνικÞ διηγηματογραφßα του. Το 1955 κÝρδισε το Hugo Award, με το διÞγημÜ του Allamagoosa, ενþ το 1985 κÝρδισε το Βραβεßο ΠρομηθÝας με το Great Explosion και το 2000 βραβεýτηκε συνολικÜ για τη προσφορÜ του στο εßδος, τα δυο τελευταßα μετÜ θÜνατο. ΠÝθανε στις 28 ΦλεβÜρη 1978, σ' ηλικßα 73 ετþν.
     Θα 'ταν αδικßα να περιπÝσει πια στη λÞθη, γιατß οι ιστορßες του δεν Ýχουνε χÜσει τη φρεσκÜδα τους με τη πÜροδο του χρüνου. Αντßθετα, στÝκουνε θαυμÜσια και σÞμερα με γοητεßα, ευρηματικüτητα κι εßναι επßκαιρα. Στη Βρεττανßα θεωρεßται πατÝρας του μαýρου χιοýμορ κι ειδικüτερα των Douglas Adams και Terry Pratchetts. Το διÞγημÜ του, ¾στερα ΧÜθηκαν ¼λα προσφÝρει Ýνα σýστημα εμπορικÞς, οικονομικÞς συναλλαγÞς που 'χουν υιοθετÞσει οι αναρχικοß σπουδαστÝς στη Κολωνßα
.


========================


                                            Συμβßωση

     ΑναθÝσανε στο Μαραθþν να εξετÜσει Ýνα πλωτü σþμα κοντÜ στον Ρßγκελ. Πολλοß απü μας αποροýσανε πως διÜολο οι ΓÞινοι αστρονüμοι μας μποροýν να διακρßνουνε τÝτοια πρÜματα σε τüσο μεγÜλες αποστÜσεις. ΑλλÜ και το τελευταßο ταξßδι Þταν καλÞ δουλειÜ. Μας εßχανε στεßλει σε κεßνο τον μηχανικü κüσμο με υδÜτινο περßγυρο που βρßσκεται κοντÜ στον Αρκτοφýλακα. Το Μαραθþν, τελευταßο σχÝδιο του ΦλÝτνερ, Þτανε κÜτι απßθανο. Δεν εßχε το ταßρι του σ' ολÜκερο τον κüσμο. ¸τσι, για να λýσουμε το αßνιγμα, υποθÝταμε πως οι αστρονüμοι μας εßχαν ανακαλýψει κÜποιο εργαλεßο εξßσου επαναστατικü.
     Στο μεταξý ολοκληρþσαμε το εσωτερικü ταξßδι σýμφωνα με τις οδηγßες και πλησιÜζαμε στο σημεßο üπου γι' Üλλη μια φορÜ θα βλÝπαμε πως οι αστρονüμοι ονειρεýονται συνÞθως üταν νομßζουν üτι ανακαλýπτουν ζωÞ σε μακρινοýς πλανÞτες. Ο Ρßγκελ Üστραφτε στο στερÝωμα σα μια μακρινÞ εστßα ýψους τριÜντα μοιρþν περßπου απü το επßπεδο, που κεßνη τη στιγμÞ Þταν οριζüντιο. Οριζüντιο επßπεδο εννοοýμε πÜντα το οριζüντιο επßπεδο του πλοßου και το διÜστημα πρÝπει να συμβαδßζει μ' αυτü εßτε θÝλει εßτε üχι. ΑλλÜ το αρχÝτυπο αυτοý του επιπÝδου δεν Þταν ο μακρινüς Ρßγκελ. ¹ταν Ýνα μικρü αδελφÜκι του Þλιου λιγÜκι μικρüτερο και χλωμüτερο απü τον ΓÝρο-¹λιο. ΥπÞρχαν δυο ακüμα πλανÞτες λßγο πιο μακριÜ κι Üλλος Ýνας απü τη πßσω πλευρÜ του Þλιου: σýνολο δηλαδÞ τÝσσερις αλλÜ οι τρεις απ' αυτοýς φαßνονταν στεßροι σα το μυαλü ενüς ατσßδα κατοßκου της Αφροδßτης, ενþ ο τÝταρτος, αυτüς που βρισκüτανε στην εσωτερικÞ σειρÜ, Ýδειχνε ενδιαφÝρον.
     Προσεγγßσαμε στην αρχÞ με τη πλþρη. Ο τρüπος που κλυδωνιζüταν ο κüσμος στα πλÜγια του σκÜφους μου ανακÜτευε τα σπλÜχνα. Σ' Ýνα ταξßδι με τον περιστρεφüμενο Στροβιλανθü χρωστþ τα διαστημικÜ μου πüδια και τη συνÞθεια να ζω Ýντονα πÜνω απü εκατομμýρια μßλια χÜους, αλλÜ λογαριÜζω πως θα μου χρειαστοýν Ýνας-δυο αιþνες ακüμα για να συνηθßσω τις τρελÝς προσγειþσεις κι απογειþσεις του σκÜφους του ΦλÝτνερ. Ο νεαρüς Οýιλσον γρýλιζε μες απü το σκÜφανδρü του και κατÜλαβα πως ακολουθοýσε την ευλαβικÞ συνÞθειÜ του να προσεýχεται για την ασφÜλεια των πολýτιμων φιλμ του. Αν Ýβλεπε κανεßς τη βαθιÜ αγωνßα των ματιþν του θα πßστευε πως Þτανε παντρεμÝνος με τα καταραμÝνα αυτÜ πρÜματα. ΠροσγειωθÞκαμε, γιοýχουου! το πλοßο γλßστρησε λßγο με τη κοιλιÜ.
 -"Εγþ δε θα πενθοýσα στη θÝση σου", εßπα στον Οýιλσον, "αυτÜ τα πρÜματα δε σου ψÞνουνε μπιφτÝκια οýτε ταÀζουνε ποτÝ με τÜρτα φρÜουλα το λιγοýρικο στüμα σου".
 -"¼χι, βÝβαια", παραδÝχτηκε. Προσπαθþντας να βγει απü το σκÜφανδρο με κοßταξε σκυθρωπÜ και γρýλισε: "Πþς θα σου φαινüταν αν Ýφτυνα πÜνω στις βελüνες του καντρÜν";
 -"Δε θα μ' Üρεσε", αποκρßθηκα κοφτÜ.
 -"ΒλÝπεις;" εßπε κι αμÝσως Ýτρεξε να δει αν τα πρÜματÜ του Þταν ακüμη σþα.
     Κüλλησα τη μýτη μου στο πιο κοντινü φινιστρßνι και μες απü τον εξαιρετικÜ ισχυρüν υαλοπßνακα ΠÝρμεξ Ýριξα μια ματιÜ στο νÝο κüσμο. ¹ταν καταπρÜσινος. ΠοτÝ δε θα μποροýσα να φανταστþ πως υπÜρχει τüσο πυκνü κι απüλυτο πρÜσινο. Ο Þλιος, που Ýξω στο διÜστημα φαινüταν αχνορüδινος, εßχε τþρα πολý χλωμü πρÜσινο χρþμα κι Ýριχνε πηχτü κιτρινοπρÜσινο φως πÜνω στον πλανÞτη. Το Μαραθþν εßχε προσγειωθεß σ' Ýνα μεγÜλο ξÝφωτο που 'κοβε στη μÝση Ýνα πυκνü δÜσος, με μια χÝρσα Ýκταση γεμÜτη χορτÜρι, θÜμνους και πουρνÜρια. Το δÜσος Þτανε μÜζα απü πελþριους κορμοýς με φυλλþματα που κυμαßνονταν απü το βεραμÜν ως το σκοýρο, γυαλιστερü, σχεδüν μαýρο, πρÜσινο. Ο ΜπρÝναντ Þρθε και στÜθηκε πßσω μου -στο φως, το πρüσωπü του εßχε χρþμα πρÜσινο χολÞς με κßτρινους λεκÝδες. ¸μοιαζε σαν αθÜνατο τÝρας.
 -"Να 'μαστε πÜλι", εßπε. ¸παψε να κοιτÜ απü το φινιστρßνι, μου χαμογÝλασε σαρδüνια κι απüτομα Üλλαξε ýφος: "¸ι μην αηδιÜζεις τüσο πολý μαζß μου"!
 -"Εßναι το φως", του εξÞγησα. "ΜοιÜζεις με κÜτι που επιπλÝει στην αποχÝτευση ενüς σκÜφους απ' αυτÜ που πηγαινοÝρχονται στη ΣελÞνη".
 -"Ευχαριστþ".
 -"ΥποχρÝωσÞ μου".
     Μεßναμε εκεß κοιτÜζοντας Ýξω και περιμÝνοντας το προσκλητÞριο στη γενικÞ συνÝλευση που γινüτανε συνÞθως πριν απü τη πρþτη Ýξοδο στο νÝο κüσμο. ΛογÜριαζα πως η ρÝντα μου θα συνεχιζüταν και σ' αυτÞ τη κλÞρωση κι ο ΜπρÝναντ λαχταροýσε επßσης να πατÞσει Ýξω το πüδι του. ΑλλÜ το προσκλητÞριο δεν ακουγüταν. Σε λßγο ο ΜπρÝναντ εßπε:
 -"Ο ναýκληρος αργεß. Τι κÜνει εκεß πßσω";
 -"Δεν Ýχω ιδÝα". Κοßταξα Üλλη μια φορÜ το βλογιοκομμÝνο πρüσωπü του. ¹ταν απαßσιο. Αν Ýκρινα απü το ýφος του, δεν Ýνιωθε οýτε εκεßνος καμια γοητεßα απü τα χαρακτηριστικÜ μου. "ΞÝρεις πüσο επιφυλακτικüς εßναι ο ΜακνÜλτυ. ΦαντÜζομαι, πως το πÜθημÜ μας στη Μεκανßστρια τον Ýπεισε να μετρÜ ως το εκατü προτοý δþσει διαταγÞ".
 -"Ναι", συμφþνησε ο ΜπρÝναντ. "ΠÜω να δω τι μας μαγειρεýει". ¸φυγε απü το διÜδρομο. Δε μποροýσα να πÜω μαζß του γιατß η θÝση μου Þτανε κοντÜ στο οπλοστÜσιο. ΠοτÝ δε μποροýσες να ξÝρεις αν θα 'ρθουν να ζητÞσουν τα üπλα κι üταν Ýρχονταν Þταν συνÞθως πολý βιαστικοß. Ο ΜπρÝναντ γκρßνιαζε ακüμα απαρηγüρητος στην Üλλη γωνιÜ και μüλις Ýφυγε απü τη μÝση üρμησαν στο θÜλαμο τα μÝλη της ανιχνευτικÞς ομÜδας. ¹ταν Ýξι üλοι κι üλοι: ο Μüλντερς, Ýνας μηχανικüς, ο ΤζÝησον αξιωματικüς, ο Σαμ Χßγκνετ, νÝγρος χειροýργος, ο νεαρüς Οýιλσον και δυο 'Αρειοι, ο Κλι Ντρην κι ο Κλι Μοργκ.
 -"ΤυχερÜκια!" σφýριξα στον Σαμ πετþντας του το üπλο των ακτßνων και τα Üλλα μυστÞρια μαραφÝτια.
 -"ΜÜλιστα, λοχßα". Τ' Üσπρα δüντια του Σαμ αστρÜψανε στο μαýρο του πρüσωπο καθþς χαμογελοýσε ικανοποιημÝνος. "Ο ναýκληρος διÝταξε να μη βγει κανεßς πεζüς Ýξω αν δεν ανιχνεýσουμε πρþτα τη περιοχÞ με την Üκατο υπ' αριθμüν τÝσσερα".
     Ο Κλι Μοργκ Üρπαξε το ακτινοβüλο με την μακρουλÞ, φιδüσχημη κεραßα του, ανÝμισε το εργαλεßο με ψυχρÞ αδιαφορßα για την προσωπικÞ ασφÜλεια του πλησßον του και τερÝτισε:
 -"Δþσε μας τþρα τα κρÜνη".
 -"ΚρÜνη;" τον κοßταξα και μετÜ τους ΓÞινους. "ΘÝλετε και σεις, παιδιÜ, διαστημικÝς στολÝς";
 -"¼χι", αποκρßθηκε ο ΤζÝησον. "Η ατμüσφαιρα Ýξω εßναι 15 λιβρþν και τüσο πλοýσια σε οξυγüνο που φεýγεις σβουριχτüς ενþ νομßζεις üτι περπατÜς με το πÜσο σου".
 -"ΛÜσπη", εßπε κοφτÜ ο Κλι Μοργκ. "Ακριβþς σα λÜσπη. ΦÝρε τα κρÜνη μας".
ΠÞρε λοιπüν τα κρÜνη. Αυτοß οι 'Αρειοι Þτανε συνηθισμÝνοι σ' ατμοσφαιρικÞ πßεση τριþν λιβρþν στον πλανÞτη τους κι ενοχλοýνταν αφüρητα üταν εßχαν ν' αντιμετωπßσουν κÜτι περισσüτερο. Γι' αυτü κι εßχαν αναλÜβει τον Ýλεγχο της βαλβßδας αÝρος φροντßζοντας να διατηροýνε χαμηλÜ επßπεδα πßεσης. Μποροýσαν ν' αντÝξουν τη πυκνüτερη ατμüσφαιρα για πολý λßγο διÜστημα κι αμÝσως μετÜ γßνονταν δýστροποι και συμπεριφÝρονταν σα να κουβαλοýσαν στη πλÜτη τους üλα τα βÜσανα του κüσμου.
     Εμεßς οι ΓÞινοι βοηθÞσαμε τους 'Αρειους να χþσουνε το κεφÜλι τους στις γυÜλες και να ρυθμßσουνε τον αÝρα για να αισθÜνονται Üνετα. ΠοτÝ μου δε μπüρεσα να χωνÝψω αυτÞ τη διαδικασßα. Δεν εßναι σωστü να ησυχÜζουν οι Üνθρωποι μüνον üταν ανασαßνουνε με γοργÝς ρουφηξιÝς, σα ψÜρια.
     Ο Τζαßη Σκορ παρουσιÜστηκε βαρýς κι ασÞκωτος üταν εßχα πια στολßσει üλους τους πελÜτες σα χριστουγεννιÜτικα δÝντρα. Ακοýμπησε τα εκατüν πενÞντα κιλÜ του πÜνω στο σωληνωτü χþρισμα που 'βγαλε προειδοποιητικü τρßξιμο. Ο Τζαßη Üλλαξε αμÝσως θÝση. Το δυνατü πρüσωπü του Þταν απαθÝς üπως πÜντα, τα μÜτια του λÜμπαν απü εξωγÞινο φως. Δοκßμασα το χþρισμα για να δω αν εßχε σπÜσει, λÝγοντÜς του:
 -"Το κακü με σÝνα εßναι üτι δε ξÝρεις τη δýναμÞ σου".
 -"ΑλÞθεια;" εßπε αδιÜφορα. ΜετÜ Ýστρεψε τη προσοχÞ του στους Üλλους: "Ο ναýκληρος θÝλει να 'στε πολý προσεκτικοß. Δε μποροýμε να επιτρÝψουμε ανÜλογα ατυχÞματα, με κεßνα που συνÝβησαν στον Χαßηνς και την ομÜδα του. Μη πετÜτε κÜτω απü χßλια πüδια ýψος, Ýχετε την αυτüματη κÜμερα σε συνεχÞ λειτουργßα, κρατÜτε τα μÜτια σας ανοιχτÜ κι ελÜτε πßσω αμÝσως μüλις βρεßτε οτιδÞποτε αξιοπαρατÞρητο".
 -"ΕντÜξει, Τζαßη". Ο Μüλντερς σÞκωσε δυο ζþνες ασφαλεßας στο δεξß του χÝρι. "Θα 'μαστε προσεκτικοß".
     ΒγÞκαν Ýξω συρτÜ. Σε λßγο η Üκατος αποσυνδÝθηκε απü το σκÜφος με μια παρωδßα του μεγαλοπρεποýς βουητοý απογεßωσης του Μαραθþνα. ΠÞρε στροφÞ μες στο πρÜσινο φως Ýμεινε μετÝωρη πÜνω απü τα τερÜστια δÝντρα και μßκρυνε þσπου Ýγινε τελεßα στον ορßζοντα. Ο ΜπρÝναντ ξαναγýρισε, στÜθηκε πλÜι στο φινιστρßνι κοιτÜζοντας το πλοιÜριο που χανüταν.
 -"Ο ΜακνÜλτυ εßναι σεμνüς σα γριÜ που πÝρασε τα νιÜτα της στο αναμορφωτÞριο".
 -"¸χει δßκιο", τον Ýχαψα. "Αυτüς θα δþσει λογαριασμü üταν γυρßσουμε". ¸να μισü χαμüγελο φþτισε το χολωμÝνο δÝρμα του καθþς συνÝχιζε: "ΠÞγα βüλτα στη θορυβþδη πρýμνη κι εßδα πως Ýνα ζευγÜρι απü τις χαμηλοβλεποýσες που δουλεýουν εκεß πÝρα, μας τη φÝραν απü πßσω. ¸χουνε βγει Ýξω και παßζουν τη πÜπια-στο-βρÜχο".
 -"Τι παßζουν λÝει";
 -"Τη πÜπια-στο-βρÜχο", επανÝλαβε πολý ευχαριστημÝνος απü τον εαυτü του.
     ¸βαλα μπρος για τη πρýμνη ενþ ο ΜπρÝναντ με ακολουθοýσε με πλατý μορφασμü που 'μοιαζε με χαμüγελο. ¹ταν φανερü üτι δυο απü τους βρωμομηχανικοýς που καθαρßζουν την ουρÜ πετÜχτηκαν Ýξω. Θα 'πρεπε να γλßστρησαν απü κανÝνα κεντρικü αγωγü πριν ακüμα κρυþσει και συσταλθεß. Τþρα στÝκονται βουλιαγμÝνοι ως τα γüνατα στη πρασινÜδα, στηρßζοντας ο Ýνας τον Üλλο και πετþντας χαλßκια σ' Ýνα μικρü βρÜχο που ταλαντευüταν στη σχισμÞ μιας πλαγιÜς. Νüμιζες üτι εßχανε βγει με το σχολεßο για κυριακÜτικο πικ-νικ.
 -"Το ξÝρει ο ναýκληρος";
 -"Και βÝβαια üχι. Νομßζεις üτι θα διÜλεγε αυτοýς τους αξýριστους αλÞτες για να βγοýνε πρþτοι Ýξω";
     ¸νας απü τους δυο γýρισε και μας εßδε να κοιτÜμε απü το φινιστρßνι. ΧαμογÝλασε πλατιÜ, φþναξε κÜτι που δε μπορÝσαμε ν' ακοýσουμε, πÞδηξε εννιÜ πüδια πÜνω απü τη γη και χτýπησε το στÞθος του με το μουντζουρωμÝνο του χÝρι. ΣυμπÝρανα üτι η Ýλξη Þταν μειωμÝνη, το οξυγüνο Üφθονο κι üτι αυτüς εßχε φτιαχτεß. Το πρüσωπο του ΜπρÝναντ Ýδειχνε üτι τον Ýτρωγε o πειρασμüς να γλιστρÞσει απü κανÝνα σωλÞνα και να μπει κι αυτüς στην παρÝα.
 -"Ο ΜακνÜλτυ θα τους γδÜρει αυτοýς τους αρουραßους των υπüνομων", εßπα.
 -"Δε μπορþ να τους καταδικÜσω. Στο εσωτερικü λειτουργεß ακüμα η τεχνητÞ βαρýτητα το σκÜφος εßναι γεμÜτο καπνοýς και ταξιδεýουμε τüσο καιρü. Θα 'τανε σπουδαßο να βγαßναμε Ýξω. Κι εγþ θα 'θελα να παßξω χτßζοντας στην Üμμο".
 -"Δεν υπÜρχει Üμμος". Το ζευγÜρι εκεß Ýξω, εßχε βαρεθεß τον βρÜχο. ΜÜζεψαν απüθεμα χαλικιþν κÜτω απü τα δÝντρα και προχωρÞσανε προς Ýνα μεγÜλο θÜμνο που φýτρωνε πενÞντα γυÜρδες μακριÜ απü τη πλþρη του Μαραθþνα. ¼σο ξεμÜκραιναν, τüσο πιο εýκολο θα 'ταν να τους μυριστεß ο ναýκληρος. ¼μως δε δßνανε δεκÜρα. ¹ξεραν üτι ο ΜακνÜλτυ το πολý-πολý να τους κατσÜδιαζε.
     Ο θÜμνος εßχε δÝκα-δþδεκα πüδια ýψος και πολý πυκνü λαμπερü πρÜσινο φýλλωμα πÜνω σ' Ýνα λεπτü, ευλýγιστο κορμü. Ο Ýνας απü τους δυο φιλαρÜκους Ýφτασε πρþτος εκεß κοντÜ κι εκσφενδüνισε Ýνα χαλßκι που χτýπησε το κÝντρο του φυλλþματος. Αυτü που 'γινε μετÜ, Þτανε τüσο γοργü κι αναπÜντεχο που δυσκολευτÞκαμε να το παρακολουθÞσουμε.
     Το χαλßκι χÜθηκε μÝσα στα φýλλα, ο θÜμνος λýγισε λες κι o κορμüς του Þταν απü ατσÜλινο σýρμα. Τρßα μικροσκοπικÜ πλÜσματα πÝσαν απü τα φýλλα κι εξαφανßστηκανε στο χορτÜρι. Ο θÜμνος ξανασηκþθηκε üπως πριν, ανεπηρÝαστος εκτüς απü μερικÝς σýντομες κινÞσεις των ψηλüτερων κλþνων του. ΑλλÜ o τýπος που εßχε ρßξει τη πÝτρα Þταν πεσμÝνος μπροýμυτα στο χþμα. Ο σýντροφüς του εßχε σταματÞσει κι Ýχασκε σαν στηλη Üλατος μπροστÜ στο απροσδüκητο θÝαμα.
 -"Χμμ", γρýλισε ο ΜπρÝναντ, "τι γßνεται κει πÝρα";
     ¸ξω, ο χτυπημÝνος γýρισε ανÜσκελα, ανασηκþθηκε, κÜθισε κι Üρχισε να συνÝρχεται. Ο Üλλος τονε πλησßασε και τονε βοÞθησε να σηκωθεß. Οι Þχοι δε φτÜναν ως εμÜς κι Ýτσι δε μποροýσαμε ν' ακοýσουμε τι λÝγαν Þ πως βλαστημοýσανε. Με τη βοÞθεια του συντρüφου του ο χτυπημÝνος στÜθηκε στα πüδια του. Τρßκλιζε συνÝχεια κι ο Üλλος τονε στÞριζε προσπαθþντας να τονε φÝρει κοντÜ στο σκÜφος. Πßσω τους ο θÜμνος Ýμενε ακßνητος üπως πριν -ακüμα και τα ψηλÜ κλαριÜ του εßχαν ησυχÜσει. Στα μισÜ του δρüμου ο πετροπολεμιστÞς λýγισε, το πρüσωπü του Üσπρισε. ΜετÜ σκοýπισε τα χεßλια του που βγÜζαν αφροýς. Ο Üλλος κοßταξε ανÞσυχα προς τη μεριÜ του θÜμνου σα να περßμενε να τους ρßξουν απü κει. Σκýβοντας χαμηλÜ Ýδεσε το σþμα στο γÜντζο των πυροσβεστþν και προσπÜθησε να περÜσει μαζß μ' αυτü στο πρþτο στεγανü διαμÝρισμα. Ο Τζαßη Σκορ τον Ýφτασε προτοý κÜνει δÝκα βÞματα. ΔιÝσχισε με μεγÜλα σßγουρα βÞματα το πρÜσινο χαλß, πÞρε το χλωμü σþμα απü τα χÝρια του Üλλου, το σÞκωσε ψηλÜ σα να 'τανε καρυδüτσουφλο. ΤρÝξαμε στη πλþρη να μÜθουμε τα καθÝκαστα. Ο Τζαßη πÞγαινε μπρος, κουβαλþντας το φορτßο του στο μικρü χειρουργεßο üπου ο Γουþλυ Σßμκοξ, βοηθüς του Σαμ, Üρχισε αμÝσως την εξÝταση του αρρþστου. Ο σýντροφüς του περßμενε απ' Ýξω μ' αρρωστημÝνη üψη. Κι αρρþστησε πιο πολý üταν ο ΚÜπταιν ΜακνÜλτυ πÝρασε απü μπρος του και τον Ýσφαξε με μια ματιÜ πριν μπει στο δωμÜτιο. ¾στερα απü μισü λεπτü ο καπετÜνιος ξεπρüβαλε κüκκινος, οργισμÝνος σαν αστακüς και φþναξε:
 -"ΠÞγαινε να πεις στον Στηβ να φÝρει αμÝσως πßσω την Üκατο. Ο Σαμ εßναι απολýτως απαραßτητος εδþ".
     ΠετÜχτηκα στον ασýρματο κι Ýδωσα το μÞνυμα. Τα φρýδια του Στηβ διαγρÜφανε κýκλους καθþς χειριζüτανε τα κουμπιÜ με το μικρüφωνο κρεμασμÝνο στο στÞθος. ¸στειλε το σÞμα και περßμενε την απÜντηση.
 -"¸ρχονται αμÝσως". Γυρßζοντας ρþτησε τον αμÞχανο παßκτη του πÜπια-στον-βρÜχο: "Τι Ýγινε, βλÜκα"; Ο Üλλος ταρÜχτηκε:
 -"Αυτüς ο θÜμνος τον Ýβαλε στο σημÜδι κι Ýριξε καταπÜνω του χιλιÜδες βÝλη. ΜικρÜ και λεπτÜ σαν αγκÜθια. Του γÝμισε το πρüσωπο, το λαιμü, τα ροýχα. ¸να απ' αυτÜ του τρýπησε το αφτß αλλÜ τα μÜτια δεν πειρÜχτηκαν".
 -"ΔιÜβολε!" μοýγκρισε ο ΜπρÝναντ.
 -"ΜερικÜ τÝτοια βÝλη περÜσανε σφυρßζοντας αριστερÜ μου και πÝσαν εßκοσι πüδια μακρýτερα. Τ' Üκουσα να βουßζουνε σα μÝλισσες". ΞεροκÜταπιε κι Üλλαξε θÝση. "Θα πρÝπει να 'φαγε καμια πενηνταριÜ σ' üλο το σþμα. ΣτÜθηκα πολý τυχερüς". Εκεßνη την þρα βγÞκε ο ΜακνÜλτυ. Φαινüταν πολý αγριεμÝνος κι ο λεβÝντης ξÝχασε αμÝσως την τýχη του. Ο ναýκληρος του εßπε αργÜ κι αποφασιστικÜ:
 -"Θα τα ποýμε αργüτερα εμεßς οι δυο!". Η ματιÜ που του 'ριξε Þταν αρκετÞ για να κüψει τα πüδια σ' ολüκληρο λüχο αστροναυτþν. Εßδαμε την ογκþδη σιλουÝτα του να διασχßζει τη γÝφυρα. Το θýμα μÜζεψε τα βρεμÝνα του κι Ýβαλε πλþρη για το πüστο του. Το επüμενο λεπτü η Üκατος Ýκανε στροφÞ εκατüν ογδüντα μοιρþν μπροστÜ στα μÜτια μας και χαμÞλωσε μ' Ýνα λεπτü βοýισμα που Ýγινε στο τÝλος βαρý θρüισμα. Το πλÞρωμÜ της ξεχýθηκε στο Μαραθþν ενþ οι αρμοß δÝσανε με μεταλλικοýς κρüτους τους εßκοσι τüνους του πλοιαρßου στο μητρικü σþμα του μεγÜλου σκÜφους. Ο Σαμ Ýμεινε στο χειρουργεßο μßα þρα και βγÞκε τελικÜ κουνþντας το κεφÜλι:
 -"ΠÜει. Δε μπορÝσαμε να κÜνουμε τßποτα γι' αυτüν".
 -"ΠÜει να πει... πÝθανε";
 -"Ναι. ΥπÜρχει Ýνα εßδος φυτικοý δηλητηρßου σ' αυτÜ τα βÝλη. Εßναι πολý ισχυρü. Δε βρÞκαμε το αντßδοτο του. Φαßνεται πως δημιουργεß εσωτερικÜ αιματþματα, Ýνα εßδος θρüμβωσης". ΠÝρασε το κουρασμÝνο χÝρι μες απü τα σγουρÜ πυκνÜ μαλλιÜ του. "Δε μ' αρÝσει καθüλου που θ' αναφÝρω κÜτι τÝτοιο στον ναýκληρο".
     Τον ακολουθÞσαμε στην πλþρη. Κüλλησα το μÜτι μου στο παραθυρÜκι του θαλÜμου ελÝγχου αÝρος, για να δω τι κÜνουν οι 'Αρειοι. Ο Κλι Ντρην Ýπαιζε σκÜκι με τον Κλι Μοργκ και τρεις Üλλοι παρακολουθοýσαν. Ο Σουγκ Φαρν κοιμüταν üπως συνÞθως σε μια γωνιÜ. ΧρειÜζεται να 'σαι 'Αρειος για να βαριÝσαι τη περιπÝτεια και να ιδρþνεις απü αγωνßα μπροστÜ σ' Ýνα αργü παιχνßδι σαν το σκÜκι. ¸χουνε πÜντα ανÜποδη αßσθηση των αξιþν. Ο Κλι Ντρην εßχε το βατραχßσιο μÜτι του καρφωμÝνο στον πßνακα ÝλÝγχου ενþ το Üλλο Ýβλεπε μ' απÜθεια το πρüσωπü μου μες στα πλαßσια του παρÜθυρου. Η περιστροφικÞ üρασÞ του μου 'φερε ζÜλη. Εßχα ακοýσει πως οι χαμαιλÝοντες στρÝφουνε τα μÜτια τους προς üλες τις κατευθýνσεις αλλÜ κανεßς χαμαιλÝων δε θα 'κανε κÜτι τÝτοιο τüσο βßαια þστε να προκαλεß Ýντονες αντιδρÜσεις στο δικü μου οπτικü νεýρο. ¸τρεξα πßσω απü τον ΜπρÝνανr και τον Σαμ. Μυριζüμουν φασαρßα στην Üλλη Üκρη του σκÜφους. Ο ναýκληρος ξÝσπασε με δßκαια οργÞ στο Üκουσμα της αναφορÜς του Σαμ. Η φωνÞ του αντηχοýσε δυνατÞ και επιτιμητικÞ απü τη μισÜνοιχτη πüρτα.
 -"Μüλις προσγειωθÞκαμε και πÜθαμε κιüλας ατýχημα τüσο σοβαρü... μεγÜλη απερισκεψßα... κÜτι παραπÜνω απü ανüητο παιχνßδι... απειθαρχßα... ασÝβεια προς τον κανονισμü". ΣταμÜτησε για να πÜρει αναπνοÞ. "Η ευθýνη εßναι δικÞ μου. Τζαßη, κÜλεσε το πλÞρωμα του σκÜφους".
     Το γενικü προσκλητÞριο αντÞχησε σ' üλο το διαστημüπλοιο μüλις ο Τζαßη Σκορ τρÜβηξε τον ειδικü μοχλü. ΜαζευτÞκαμε μες στην αßθουσα, οι υπüλοιποι μας ακολουθÞσανε κι οι 'Αρειοι φτÜσανε τελευταßοι, κοιτÜζοντÜς μας σκυθρωπÜ, ο ΜακνÜλτυ βημÜτιζε πÜνω κÜτω ψÝλνοντας σκολιανÜ. Μας επιλÝξανε σα πλÞρωμα του Μαραθþν γιατß μας θεωροýσαν νηφÜλιους, πειθαρχημÝνους, προνοητικοýς χαρακτÞρες που 'χανε μεγαλþσει ξεπερνþντας τις παιδικÝς συνÞθειες.
 -"Για να μην αναφερθþ και στο σκÜκι", πρüσθεσε με ιδιαßτερα δηλητηριþδες ýφος. Ο Κλι Ντρην κοßταξε ολüγυρα για να βεβαιωθεß αν üλοι Üκουσαν την ανÞκουστη βλαστÞμια. Κανεßς δεν αντÝδρασε. "ΠροσÝξτε", συνÝχισε ο ναýκληρος μετÜ απü σκÝψη, "δεν εßμαι εχθρüς της χαρÜς αλλÜ πρÝπει να αντιληφθεßτε üτι υπÜρχει καιρüς και τüπος για üλα", οι 'Αρειοι ανασυγκροτÞθηκαν, "και γι' αυτü", εßπε ο ΜακνÜλτυ, "θÝλω οπωσδÞποτε..."
     Το τηλÝφωνο του σκÜφους κουδοýνισε δυνατÜ και τον Ýκοψε. Εßχε τρßα τηλÝφωνα πÜνω στο γραφεßο του και τα κοßταξε σα να μη πßστευε στ' αφτιÜ του. Οι αστροναýτες Ýψαχναν γýρω τους για να δοýνε ποιος λεßπει. Υποτßθεται πως üλοι Þτανε μαζεμÝνοι κεß μÝσα. Ο ΜακνÜλτυ αποφÜσισε ξαφνικÜ πως ο μüνος τρüπος να λυθεß το μυστÞριο Þταν να σηκþσει το τηλÝφωνο. 'Αδραξε το ακουστικü και φþναξε:
 -"Ναι;" το κουδοýνισμα συνεχιζüταν αποδεßχνοντας του üτι Ýκανε κακÞ εκλογÞ. Χτýπησε κÜτω το ακουστικü που κρατοýσε, Ýπιασε το Üλλο κι επανÝλαβε κραυγÜζοντας: "Ναι;" ΜπερδεμÝνοι Þχοι φτÜσαν ως τ' αφτιÜ μας ενþ βλÝπαμε τα Ýντονα χαρακτηριστικÜ του αρχηγοý μας να παßρνουν τις πιο αλλüκοτες εκφρÜσεις. "Ποιüς; Τß;" Ýλεγε κατÜπληκτος. "Ποιüς σε ξýπνησε;" Γοýρλωσε τα μÜτια του. "ΚÜποιος που χτýπησε τη πüρτα;" ¸κλεισε το τηλÝφωνο με ýφος υπνοβÜτη και μετÜ εßπε Üτονα στον Τζαßη Σκορ. "¹ταν ο Σαγκ Φαρν. ΠαραπονιÝται üτι κÜποιος τον ενüχλησε την þρα της σιÝστας χτυπþντας το περιστρεφüμενο πüμολο της εξωτερικÞς πüρτας". Ο αρχηγüς σωριÜστηκε σε μια καρÝκλα αναπνÝοντας βαριÜ. Τα αεικßνητα μÜτια του Ýπεσαν πÜνω στον Στηβ ΓκρÝγκορυ: "Για το θεü, ÜνθρωπÝ μου", του φþναξε, "μÜθε να ελÝγχεις τα βλÝφαρÜ σου"!
     Ο Στηβ Üνοιξε το Ýνα μÜτι, Ýκλεισε το Üλλο, προσπÜθησε να πÜρει ýφος συντετριμμÝνο. το αποτÝλεσμα Þτανε μορφασμüς ηλßθιου. Ο Τζαßη Σκορ Ýσκυψε πÜνω απü τον ναýκληρο και κουβÝντιασε μαζß του χαμηλüφωνα. Ο ΜακνÜλτυ συμφþνησε κουρασμÝνα. Ο Τζαßη ορθþθηκε και στρÜφηκε ορüς το μÝρος μας.
 -"ΕντÜξει, παιδιÜ, στις θÝσεις σας! Οι 'Αρειοι ας κρατÞσουν τα κρÜνη τους. Θα εγκαταστÞσουμε Ýνα σýστημα ÝλÝγχου στη κλειδαριÜ και θα 'χουμε τους Ýνοπλους φρουροýς σ' επιφυλακÞ μÝσα στη λÝμβο. ΜετÜ θ' ανοßξουμε τη πüρτα".
     ΣωστÞ σκÝψη. Γιατß μποροýσες να δεις οποιονδÞποτε πλησßαζε το σκÜφος στο φως της μÝρας αλλÜ Ýπαυες να τονε βλÝπεις μüλις πλησßαζε πολý κοντÜ. Τα πλαúνÜ του σκÜφους εμποδßζανε τη θÝα, Üλλωστε üποιος στεκüταν κÜτω απü τη κλειδαριÜ Þταν προστατευμÝνος απü τον üγκο της καρßνας. Κανεßς δε τüλμησε να το αναφÝρει αλλÜ Þταν λÜθος του ναýκληρου που κÜλεσε γενικÞ συνÝλευση χωρßς να ορßσει φρουρÜ. Αν οι επισκÝπτες δεν αποφÜσιζαν να οπισθοχωρÞσουνε θα 'μεναν αüρατοι Ýκτüς αν ανοßγαμε τη πüρτα. Και δε θ' αρχßζαμε τη προετοιμασßα για το βραδινü φαγητü και τον ýπνο αν δε βλÝπαμε πρþτα τι συμβαßνει Ýξω. ¼χι σαν την Üλλη φορÜ που οι Ýλλογες μηχανÝς Üρχισαν ν' αποσυναρμολογοýν το σκÜφος χωρßς να πÜρουμε εßδηση. ΚουνÞσαμε λοιπüν τον τεμπÝλαρο Σαγκ Φαρν να πÜει να φÝρει τη γυÜλα του. ΣτÞσαμε το πολυβüλο Ýτσι þστε η üγδοη κÜννη του να σκοπεýει τη κλειστÞ πüρτα. Μüλις τελειþσαμε ακοýστηκαν κÜτι περßεργα χτυπÞματα Ýξω, κÜτι σα μια βροχÞ απü πÝτρες πÜνω στο θυρüφυλλο.
     ΑργÜ-αργÜ η πüρτα περιστρÜφηκε γýρω απü τον ÜξονÜ της και τραβÞχτηκε στην Üκρη. Μια λαμπερÞ ακτßνα πρÜσινου φωτüς χýθηκε στο εσωτερικü μαζß με πνοÞ αÝρα που μ' Ýκανε να νιþσω σαν υγιÞς ιπποπüταμος. Την ßδια στιγμÞ ο πρþτος μηχανικüς ΝτÜγκλας Ýκλεισε το τεχνητü σýστημα βαρýτητας και το βÜρος üλων μας μειþθηκε κατÜ τα δυο τρßτα. Παρατηροýσαμε το πρÜσινο φωτισμÝνο Üνοιγμα με τüση Ýνταση κι αγωνßα που ο νους μας εýκολα θα δεχüτανε την εικüνα ενüς μεταλλικοý κινοýμενου κιβωτßου με φακοýς που θα στυλþνονταν πÜνω μας. ΑλλÜ δεν ακοýστηκε Þχος κρυμμÝνης μηχανÞς, οýτε απειλητικÞ κλαγγÞ μεταλλικþν üπλων και βημÜτων, τßποτ' Üλλο Ýκτüς απü το φýσημα του αναζωογονητικοý ανÝμου στα μακρινÜ δÝντρα, το θρüισμα του χüρτου κÜτω απü την αýρα κι Ýνας απüμακρος παλμüς κÜτι σα δονÞσεις της ατμüσφαιρας που δε μποροýσα να εντοπßσω.
     Βασßλευε τÝτοια σιωπÞ που Üκουγα πολý καθαρÜ τη κανονικÞ ανÜσα του ΤζÝησον πßσω απü τον þμο μου. Ο πολυβολητÞς λαμποκοποýσε στο μεταλλικü του κÜθισμα, τα μÜτια του χτενßζανε τον ορßζοντα, το δÜχτυλο Þταν Ýτοιμο πÜνω στη σκανδÜλη και κÜτω απü τις ειδικÝς θÞκες των χεριþν του μÝσα σε στρþματα καουτσοýκ αναπαýονταν τα πρüσθετα πυρομαχικÜ. Τüτε ακοýστηκε μαλακüς Þχος βημÜτων στο γρασßδι κÜτω απü τη κλειδαριÜ.
¼λοι ξÝραμε üτι ο ΜακνÜλτυ θα 'ριχνε κεραυνοýς αν κÜποιος απü μας ξεμýτιζε Ýξω απü το σκÜφος. Δεν εßχα ξεχÜσει ακüμη τη τελευταßα φορÜ που κÜποιος το αποτüλμησε κι Ýγινε αμÝσως κομμÜτια. Γι' αυτü μεßναμε εκεß σα κοπÜδι πρüβατα περιμÝνοντας. Τüτε ακοýστηκε Ýνα ζωηρü κροτÜλισμα κÜτω απü το Üνοιγμα. ¸νας λεßος βρÜχος στο μÝγεθος ενüς καρπουζιοý Þρθε καταπÜνω μας, πÝρασε λßγες ßντσες μακριÜ απü τον ΤζÝησον και σταμÜτησε θορυβþδικα τη πορεßα του στον πßσω τοßχο.
     Εχασα και τον ναýκληρο και το καλü του, Ýσφιξα τ' üπλο στο δεξß μου χÝρι, προχþρησα μπουσουλþντας στο διÜδρομο κι Ýφτασα στο κρÜσπεδο που βρισκüτανε σε ýψος εννιÜ ποδιþν απü το Ýδαφος, ξεπροβÜλλοντας το Ýκπληκτο πρüσωπü μου. Ο Μüλντερς ερχüταν απü κοντÜ. Ο παλμüς ακουγüταν καθαρüτερα τþρα αλλÜ δεν Ýμοιαζε με τßποτα συγκεκριμÝνο.
Απü κÜτω μου βρßσκονταν Ýξι πλÜσματα που η üψη τους θýμιζε γενικÜ Üνθρωπο. Το ßδιο περßγραμμα του σþματος, τα ßδια Üκρα, παρüμοια χαρακτηριστικÜ. ΔιÝφεραν απü μας κυρßως στο δÝρμα, που 'τανε τραχý και ρυτιδωμÝνο, με θαμποπρÜσινο χρþμα και σ' Ýνα περßεργο üργανο που ξεφýτρωνε πÜνω στο θþρακÜ τους κι Ýμοιαζε με σαρκþδες, πρÜσινο χρυσÜνθεμο. Τα μÜτια τους Þταν μαýρα, λαμπερÜ και περιστρÝφονταν γοργÜ κι αεικßνητα σα του πιθÞκου.
     Παρ' üλες τις διαφορÝς, η ομοιüτητα μας Þτανε τüσον εντυπωσιακÞ που Ýμεινα ακßνητος παρατηρþντας τους, καθþς κι εκεßνοι με παρατηροýσαν. Τüτε Ýνας απü αυτοýς κελÜηδησε κÜτι, σα νευρικüς ΚινÝζος, ανασÞκωσε το δεξß του χÝρι κι Ýκανε ü,τι μποροýσε για σκορπßσει αυτü που χρησιμοποιþ για κεφÜλι. ¸σκυψα απüτομα κι Üκουσα το βλÞμα να σφυρßζει πÜνω απü τα μαλλιÜ μου. Κι ο Μüλντερς Ýσκυψε σπρþχνοντÜς με ÜθελÜ του. Η σφαßρα χþθηκε κÜπου μÝσα απü την εßσοδο Üκουσα κÜποιον να ξεστομßζει μια φοβερÞ βρισιÜ ενþ Ýχανα την ισορροπßα μου κι Ýπεφτα Ýξω. Σφßγγοντας γερÜ το ακτινοβüλο, βοýτηξα ατü μαλακü στρþμα χüρτου, πÞρα μερικÝς τοýμπες και στÜθηκα μ' Ýνα πÞδημα στα δýο μου πüδια. Περßμενα απü στιγμÞ σε στιγμÞ Ýνα καταιγισμü απü μετεωρßτες. ΑλλÜ οι Ýξι δεν Þτανε πια εκεß. ΤρÝχανε πενÞντα γυÜρδες πιο πÝρα προς το δÜσος, με μεγÜλα, ελαφρÜ πηδÞματα που θα ζÞλευε κι Ýνα πεινασμÝνο καγκουρü. Θα 'ταν εýκολο να χτυπÞσω Ýνα-δυο αλλÜ ο ΜακνÜλτυ θα με σταýρωνε. Οι νüμοι της Γης Þταν κατηγορηματικοß στο ζÞτημα της μεταχεßρισης εξωγÞινων ιθαγενþν. Ο Μüλντερς προσγειþθηκε πßσω μου μαζß με τον ΤζÝησον, τον Οýιλσον και τον Κλι Γιανγκ. Ο Οýιλσον φοροýσε τη φωτογραφικÞ μηχανÞ τýπου «μÜτι-κουκουβÜγιας» με χρωματιστÜ φßλτρα πÜνω απü τον φακü. ¹τανε κατασυγκινημÝνος:
 -"Τους πÞρα απü το τÝταρτο φινιστρßνι. Τους φωτογρÜφισα δυο φορÝς καθþς τρÝχανε"!
 -"Χμ! Χμ!" Ýκανε ο Μüλντερς εξετÜζοντας τα πÝριξ. ¹ταν Ýνας μεγαλüσωμος, παχýσαρκος, φλεγματικüς τýπος που Ýμοιαζε περισσüτερο με σκανδιναβü ζυθοποιü παρÜ με Þρωα του διαστÞματος: "Ας τους ακολουθÞσουμε ως την Üκρη του δÜσους".
 -«Ναι, Ναι!» συμφþνησε ο ΤζÝησον ενθουσιασμÝνος. ΑλλÜ δε θα Þταν τüσο πρüθυμος αν Þξερε τι τον περßμενε. Χοροπηδþντας πÜνω στο πυκνü γρασßδι ροýφηξε βαθιÜ τον πλοýσιο σε οξυγüνο αÝρα: "Εßναι μοναδικÞ ευκαιρßα για Ýνα νüμιμο περßπατο". ΞεκινÞσαμε χωρßς χρονοτριβÞ ξÝροντας üτι ο ναýκληρος δε θ' αργοýσε να μας τραβÞξει πßσω με το ζüρι. 'Hταv αδýνατο να πεßσεις αυτü τον Üνθρωπο üτι χρειÜζεται να διακινδυνεýει κανεßς κι üτι τα ατυχÞματα εßναι το τßμημα της γνþσης αλλÜ και κανεßς Üλλος Ýκτüς απ' αυτüν δε πÞγε ποτÝ τüσο μακριÜ αποφασισμÝνος να κÜνει τüσο λßγα πρÜγματα.
     ¼ταν Ýφτασαν στην αρχÞ του δÜσους οι Ýξι πρÜσινοι σταμÜτησαν και μας παρακολουθοýσαν. ¼σο γρÞγορα τρÝχανε στο ξÝφωτο τüσο Üνετα στÝκονταν τþρα στη σκιÜ των δÝντρων που για κÜποιον Üγνωστο λüγο τους ενÝπνεαν εμπιστοσýνη. ¸νας απ' αυτοýς μας γýρισε τη πλÜτη, Ýσκυψε κι Üρχισε να μας παρατηρεß μÝσα απü το Üνοιγμα των ποδιþν του. Το θεωρÞσαμε παρÜλογο.
 -"Τι σημαßνει αυτü;" μοýγκρισε ο ΤζÝησον. Ο Οýúλσον γÝλασε πονηρÜ κι εßπε:
 -"Εßναι ο χαιρετισμüς του 'Αραβα στο φαρß του, θα πρÝπει να Ýχει κοσμικü νüημα".
 -"Θα του τις Ýβρεχα στα πισινÜ αν τονε πρüφταινα Ýτσι", παρατÞρησε ο ΤζÝησον αγριεýοντας. ΜετÜ σκüνταψε σε μια λακκοýβα κι Ýπεσε μπροýμυτα. Οι πρÜσινοι βγÜλανε κραυγÝς χαρÜς, πετÜξανε μια βολÞ απü πÝτρες που πÝσαν üλες πολý μακριÜ μας. Αρχßσαμε να τρÝχουμε, προχωρþντας με μεγÜλα πηδÞματα. Η μειωμÝνη βαρýτητα δεν εξουδετερωνüταν απü το πυκνü στρþμα αÝρα που πßεζε εξßσου προς üλες τις κατευθýνσεις. Το βÜρος μας εßχε ελαττωθεß τüσο þστε ξεπερνοýσαμε Üνετα τον μεγαλýτερο Ολυμπιονßκη. ΠÝντε απü τους πρÜσινους εξαφανßστηκαν αμÝσως μÝσα στο δÜσος. Ο Ýκτος σκαρφÜλωσε σα σκßουρος στον κορμü του κοντινüτερου δÝντρου. Η συμπεριφορÜ τους μας Ýδωσε να καταλÜβουμε πως θεωροýσανε τα δÝντρα ασφαλÝς καταφýγιο ενÜντια σε κÜθε επιβουλÞ. ΣταματÞσαμε ογδüντα γιÜρδες μακριÜ απü το δÝντρο που, üπως ξÝραμε, θα μποροýσε να κρýβει Ýνα θανατηφüρο απüθεμα απü βÝλη. Δε ξεχνοýσαμε Τι δυνατüτητες εßχε ο πρþτος θÜμνος. Προχωροýσαμε σ' αρκετÞ απüσταση ο Ýνας απü τον Üλλο, Ýτοιμοι να το βÜλουμε στα πüδια με τη πρþτη παρÜξενη κßνηση. Τßποτα δεν συνÝβηκε. ΠλησιÜσαμε περισσüτερο και πÜλι τßποτα. ¸τσι, σιγÜ-σιγÜ φτÜσαμε κÜτω απü τα κλαδιÜ του και κοντÜ στον κορμü. ¸βγαζε μια περßεργη μυρωδιÜ, Ýνα μßγμα κανÝλας κι ανανÜ. Ο μακρινüς παλμüς ακουγüταν τþρα δυνατüτερα.
     ¹ταν Ýνα μεγÜλο επιβλητικü δÝντρο. Ο σκουροπρÜσινος ινþδης κορμüς του υψωνüταν ως τα εικοσιπÝντε πüδια προτοý χωριστεß σε μακριÜ, δυνατÜ κλαριÜ που καταλÞγανε σ' Ýνα μüνο πλατý φýλλο. Η διÜμετρος του κορμοý θα πρÝπει να 'ταν εφτÜ-οχτþ πüδια. Κρßνοντας απü το εßδος του κορμοý καταλαβαßναμε πως Þτανε δýσκολο να σκαρφαλþσει κανεßς επÜνω. Ο σκßουρüς μας üμως το 'χε καταφÝρει με μεγÜλην Üνεση κι επιδεξιüτητα. Αυτüς δε φαινüτανε διüλου. ΠροσεχτικÜ κÜναμε τον κýκλο του δÝντρου ψÜχνοντας με τα μÜτια μÝσα απ' τα μεγÜλα κλαριÜ του, που φιλτρÜριζαν το πρÜσινο φως σε διÜφορα σχÞματα. Οýτε ßχνος απü το παρÜξενο πλÜσμα. ΚÜπου εκεß θα 'τανε βÝβαια αλλÜ εμεßς δε μποροýσαμε να το δοýμε. Δεν υπÞρχε τρüπος να περÜσει απü το δÝντρο αυτü σε κανÝνα Üλλο οýτε να κατÝβει. Η ορατüτητα μας μÝσα στον εξþκοσμο αυτü δρυμü Þταν αρκετÜ καλÞ, αν υπολογßσουμε μÜλιστα και το παρÜξενο φως, αλλÜ üσο κι αν εντεßναμε την προσοχÞ μας δε διακρßναμε τßποτα.
 -"Εßναι μαγικÞ εικüνα!" εßπε ο ΤζÝησον κι απομακρýνθηκε απü τον κορμü αναζητþντας καλýτερην οπτικÞ γωνιÜ. Βουßζοντας υπüκωφα, Ýνα κλαρß χαμÞλωσε πÜνω απü το κεφÜλι του. Το πλατý φýλλο τονε χτýπησε στη μÝση της ραχοκοκαλιÜς κι ο τüπος πλημμýρισε απü Ýντονη μυρωδιÜ κανÝλας κι ανανÜ. Αθüρυβα και μαλακÜ το κλαρß ξανανÝβηκε παßρνοντας μαζß του τον ΤζÝησον. Βρßζοντας σα τον τελευταßο μηχανικü, πÜλευε απεγνωσμÝνα να ξεφýγει ενþ εμεßς μαζευτÞκαμε απü κÜτω του. ¹τανε κολλημÝνος στο κÜτω μÝρος του τερÜστιου φýλλου και καλυπτüτανε σιγÜ-σιγÜ απü Ýνα παχýρρευστο, κιτρινοπρÜσινο πολτü που εμπüδιζε τις κινÞσεις του. Το πρÜγμα αυτü πρÝπει να 'τανε πενÞντα φορÝς βαρýτερο απü βενζινüκολλα. Του φωνÜξαμε να μεßνει ακßνητος πριν σκεπαστεß και το πρüσωπü του μ' αυτÞ τη φοβερÞ αλοιφÞ. Τα ροýχα του πÜψανε να φαßνονται και το δεξß του χÝρι εßχε κολλÞσει στο σþμα. Φαινüτανε χÜλια. ¹τανε σßγουρο πως αν του 'κλεινε μýτη και στüμα θα πÝθαινε απü ασφυξßα.
     Ο Μüλντερς Ýκανε προσπÜθεια ν' ανÝβει στον κορμü αλλÜ δε κατÜφερε τßποτα. ΞεμÜκρυνε λßγο για να κοιτÜξει προς τα πÜνω και παρατÞρησε Üλλο Ýνα φýλλο σε θÝση ετοιμüτητας. Το ασφαλÝστερο σημεßο Þτανε κÜτω απü τον Üτυχο ΤζÝησον. Εßκοσι πüδια πÜνω απü το κεφÜλι μας η κüλλα απλωνüταν αργÜ πÜνω στο θýμα του δÝντρου κι Þτανε φανερü πως σε μισÞ þρα θα τον εßχε καλýψει ολüτελα Þ και πολý συντομüτερα αν σÜλευε προσπαθþντας να λευτερωθεß. ¼λη κεßνη την þρα οι ρυθμικοß παλμοß αντηχοýσαν σα να χρονομετροýσανε τις τελευταßες στιγμÝς του καταδικασμÝνου. Ακοýγονταν σαν Þχοι τýμπανου μÝσα απü πολý χοντροýς τοßχους. Δεßχνοντας τον χρυσü κýλινδρο του Μαραθþν που γυÜλιζε πεντακüσιες γιÜρδες μακρýτερα, στο ξÝφωτο, ο Οýιλσον φþναξε:
 -"ΠÜμε πßσω να φÝρουμε σκοινιÜ. Θα τονε κατεβÜσουμε κÜτω".
 -"¼χι", απÜντησα. "Θα τονε κατεβÜσουμε πολý γρηγορüτερα, μα τον Üγιο!"
     ΑμÝσως σκüπευσα με το ακτινοβüλο μου το μßσχο του φýλλου του ΤζÝησον. Το üπλο Ýριξε μια απü τις ισχυρüτερες βολÝς του. Το φýλλο Ýπεσε στη γη και το δÝντρο παραφρüνησε. O ΤζÝησον Ýπεσε στη μαλακιÜ, χλωρÞ βλÜστηση με το φýλλο κολλημÝνο ακüμα στη πλÜτη. Προσγειþθηκε βγÜζοντας Üγρια κραυγÞ κι Ýναν οχετü απü βρισιÝς. Ξαπλþσαμε üλοι κατÜχαμα προσπαθþντας να χωθοýμε αν Þταν δυνατü στο χþμα, ενþ το δÝντρο λυσσομανοýσε σεßοντας τα φýλλα του, διψþντας εκδßκηση. ¸να πεισματÜρικο κλαρß χτυποýσε ακüμα το χþμα σ' απüσταση μιας γιÜρδας απü το κεφÜλι μου καθþς προσπαθοýσα να διασþσω το πολýτιμο αυτü κομμÜτι μου χþνοντÜς το στη γη. Αηδßαζα μ' αυτÞ τη μυρουδιÜ κανÝλας κι ανανÜ που πüτιζε τον αγÝρα. Κι ßδρωνα üταν σκεφτüμουν πως θα φοýσκωναν τα πλεμüνια μου, πως θα γοýρλωναν τα μÜτια μου και πως θα ρÜγιζε η καρδιÜ μου, αν Ýτρωγα καμια χοýφτα απ' αυτÞ την απαßσια ουσßα στο πρüσωπο. Προτιμοýσα να με χτυπÞσει Ýνα καθαρü και γρÞγορο ακτινοβüλο.
     Το δÝντρο σταμÜτησε την Üγρια διαμαρτυρßα του, Ýμεινε ακßνητο σαν κοιμισμÝνος γßγαντας Ýτοιμος να πÜθει νÝα κρßση απü στιγμÞ σε στιγμÞ. ΣÝρνοντας τον ΤζÝησον τονε βγÜλαμε Ýξω απü την επικßνδυνη ζþνη. Δε μποροýσε να περπατÞσει γιατß τα παποýτσια και τα μπατζÜκια του παντελονιοý του αποτελοýσαν Ýνα σþμα. Το αριστερü του χÝρι Þταν κολλημÝνο στο πλευρü. ¹τανε πολý ταραγμÝνος κι Ýβριζε συνÝχεια χωρßς παýση γι' αναπνοÞ Þ σκÝψη. ΠοτÝ δεν εßχαμε φανταστεß üτι διÝθετε τÝτοιαν ευγλωττßα. ΑλλÜ τονε μεταφÝραμε στην ασφÜλεια του ανοιχτοý ξÝφωτου και τüτε πια θυμÞθηκα μερικÝς λÝξεις που 'χε παραλεßψει.
     Ο Μüλντερς Ýδειξε εγκρÜτεια, δεν Ýβγαλε λÝξη, Üκουγε μüνο τον ΤζÝησον και μÝνα. Ο Μüλντερς μ' εßχε βοηθÞσει στη μεταφορÜ και τþρα κανεßς απü τους δυο δε μποροýσε ν' αλλÜξει θÝση. Εßμαστε κολλημÝνοι στο αρχικü θýμα, δεμÝνοι σαν αδÝλφια, αλλÜ χωρßς να μιλÜμε σαν αδÝλφια. Δε μποροýσαμε να κÜνουμε τßποτ' Üλλο απü το να μεταφÝρουμε το σþμα του ΤζÝησον με τα χÝρια κολλημÝνα στα πιο Üβολα σημεßα της ανατομικÞς του κατασκευÞς. ¸πρεπε να τον Ýχουμε οριζüντια και με το πρüσωπο προς τα κÜτω, σα μεθυσμÝνο που τονε πηγαßνουνε σηκωτü για ýπνο. ¹ταν ακüμα στολισμÝνος με το πρÜσινο φýλλο και συνÝχιζε ν' απαγγÝλλει. Η αποστολÞ μας δε διευκολυνüτανε διüλου απü τον νεαρü τρελο-Οýιλσον που Ýβρισκε αστεßες τις συμφορÝς των συντρüφων του. Μας ακολουθοýσε κραδαßνοντας τη καταραμÝνη του φωτογραφικÞ μηχανÞ που θα του τη φüραγα καπÝλο με μεγÜλην ευχαρßστηση, αν εßχα χÝρια. ¹τανε πολý ευχαριστημÝνος που δεν εßχε κολλÞσει κι αυτüς.
     Ο Τζαßη Σκορ, ο ΜπρÝναντ, ο 'Αρμστρονγκ, ο ΠÝτερσεν κι o ΝτρÝικ Þρθανε να μας προûπαντÞσουνε καθþς σÝρναμε Üκεφα τα βÞματÜ μας πÜνω στη χλüη. Κοιταξανε με περιÝργεια τον ΤζÝησον και τον ακοýσανε με βαθý σεβασμü. Τους προειδοποιÞσαμε να μη τον αγγßξουν. Εμεßς οι δυο δε νιþθαμε και πολý ζωηροß üταν φτÜσαμε πια στο Μαραθþν. Το βÜρος του ΤζÝησον Þταν μüνο τα δυο τρßτα του κανονικοý, αλλÜ μετÜ απü πεντακüσιες γιÜρδες Ýμοιαζε σα το τελευταßο κομμÜτι ενüς παχýσαρκου μαμοýθ. Τον ακουμπÞσαμε στο γρασßδι κÜτω απü την ανοιχτÞ πüρτα και καθßσαμε αναγκαστικÜ πλÜι του. Ο ρυθμικüς χτýπος της καρδιÜς απü το δÜσος, Ýφτανε ακüμα ως τ' αφτιÜ μας. Ο Τζαßη μπÞκε στο σκÜφος και ξανÜρθε φÝρνοντας τον Σαμ και τον Γουþλυ για να δουν τι θα Ýκαναν με την υπÝρ-κολλητικÞ ουσßα. Το υλικü αυτü γινüταν ολοÝνα σκληρüτερο. ¸νιωθα σα να 'χα χþσει τα μπρÜτσα και τα δÜχτυλÜ μου σε γÜντια απü γουταπÝρκα.
     Ο Σαμ κι ο Γουþλυ δοκßμασαν το κρýο, το χλιαρü και το καφτü νερü χωρßς να καταφÝρουνε τßποτα. Ο πρþτος μηχανικüς ΝτÜγκλας. τους υποχρÝωσε δανεßζοντÜς τους Ýνα μπουκÜλι απü τα καýσιμα του σκÜφους. Ανþφελα üμως. Δοκßμασαν ειδικÞ βενζßνη που κουβαλοýσε ο Στηβ ΓκρÝγκορυ για τους αναπτÞρες του πληρþματος. ΧÜναν Üδικα το καιρü τους. Η βενζßνη αυτÞ θα 'χε διαλýσει αμÝσως τη γüμα, δεν Ýκανε üμως τßποτα σ' αυτü το μυστÞριο πρÜμα.
 -"ΚολλÞστε το μÜγκες!" φþναξε ο Οýιλσον, γελþντας δυνατÜ. Ο ΤζÝησον Ýκανε σπινθηροβüλα μνεßα των συγγενþν αυτοý του ηλßθιου. Πλειοδüτησα μιλþντας για τους προγüνους του. O ΤζÝησον γýρισε το θÝμα στους ανýπαρκτους απüγονους του. O Μüλντερς Ýμεινε σταθερüς, δεν εßπε τßποτα. "Σας Ýπιασε στα πρÜσα", συνÝχισε ο Οýιλσον. "Μα τη κüλλα!"
     Τüτε ο Σαμ Þρθεν Ýξω με το ιþδιο. Δε βοÞθησε σε τßποτα αλλÜ Ýβγαλε τρομερÞ βρþμα. Ο Μüλντερς επÝτρεψε στο πρüσωπü του να δεßξει κÜποια δυσφορßα. Λßγο νιτρικü οξý προκÜλεσε φουσκÜλες στην επιφÜνεια της κολλητικÞς ουσßας αλλÜ τßποτα περισσüτερο. 'Αλλωστε Þταν Ýνα πολý επικßνδυνο υγρü. Ο Σαμ Ýφυγε μουτρωμÝνος για να βρει κÜτι Üλλο και στο μεταξý πÝρασε ο Τζαßη Σκορ για να δει πως τα πÜμε. Ο Τζαßη σκüνταψε üταν Ýφτασε πιο κοντÜ, πρÜμα παρÜξενο γιατß διÝθετε υπερÜνθρωπη αßσθηση ισορροπßας. Τα εκατüν πενÞντα κιλÜ του σπρþξαν απüτομα τη πλÜτη του Οýιλσον κι η παιχνιδιÜρα αýτη μÝλισσα Ýπεσε με τα μοýτρα πÜνω στα πüδια του ΤζÝησον. Ο Οýιλσον προσπÜθησε μÜταια να ξεφýγει αλλÜ Ýμεινε κολλημÝνος κι Ýχασε αμÝσως το κÝφι του. Ο ΤζÝησον του πÝταξε Ýνα σαρκαστικü "χα-χα" και τονε στενοχþρησε βαθιÜ. Ο Τζαßη Ýπιασε τη φωτογραφικÞ μηχανÞ απü κÜτω, τη κρÝμασε στο στιβαρü του þμο κι εßπε θλιμμÝνα:
 -"Κρßμα, πολý κρßμα. Σπανßως σκοντÜφτω εγþ".
 -"Κρßμα να γßνεις!" οýρλιαξε ο Οýιλσον. Ο Σαμ Þρθε πÜλι μ' Ýνα μεγÜλο γυÜλινο μπουκÜλι και ρÜντισε με το περιεχüμενü του τα κολλημÝνα μου χÝρια. Η αηδιαστικÞ πρÜσινη αλοιφÞ εξαερþθηκε στη στιγμÞ και τα χÝρια μου καθÜρισαν.
 -"Αμμωνßα", παρατÞρησε ο Σαμ. Δε χρειαζüταν να το αναφÝρει. Θα μποροýσα να το μυρßσω και μüνος. ¹τανε καλü διαλυτικü και σε λßγο εßμαστε üλοι καθαροß. Τüτε κυνÞγησα τον Οýιλσον τρεις φορÝς γýρω απü το σκÜφος. ¹ταν üμως πιο γρÞγορος απü μÝνα. Εßμαστε Ýτοιμοι ν' ανÝβουμε στη πλþρη και να διηγηθοýμε την ιστορßα στο ναýκληρο üταν το δÝντρο Üρχισε πÜλι να σαλεýει. Μποροýσες να δεις τα απειλητικÜ κλαριÜ του να χτυποýν τον αÝρα και ν' ακοýσεις το βßαιο θρüισμÜ τους ακüμα κι απ' αυτÞ την απüσταση. Παρατηροýσαμε το θÝαμα γεμÜτοι απορßα. ΞαφνικÜ ο Τζαßη Σκορ μßλησε με τη στεγνÞ, μεταλλικÞ φωνÞ του.
 -"Ποý εßναι ο Κλι Γιανγκ";
     ΚανÝνας δεν Þξερε. Τþρα που το σκεφτüμουν δε θυμüμουν να μας ακολουθεß καθþς μεταφÝραμε τον ΤζÝησον. Η τελευταßα φορÜ που τον εßδα Þταν κÜτω απü το δÝντρο üταν Ýπαθα κρÜμπα στο στομÜχι βλÝποντας τα στρογγυλÜ μÜτια του να ψÜχνουν τα κλαριÜ σε δυο αντßθετες κατευθýνσεις ταυτüχρονα. Ο 'Αρμστρονγκ Ýτρεξε στο σκÜφος και γýρισε αναφÝροντας üτι ο Κλι Γιανγκ δε βρισκüταν πουθενÜ. Με μÜτια γουρλωμÝνα πιο πολý κι απü μÜτια 'Αρειου, ο Οýιλσον εßπε üτι δε θυμüταν τον Κλι Γιανγκ να βγαßνει απü το δÜσος. Τüτε πÞραμε τ' ακτινοβüλα και ξεκινÞσαμε τρÝχοντας για το δÝντρο. Στο μεταξý το τερÜστιο φυτü συνÝχισε να στροβιλßζεται σα τρελü, δεμÝνο üμως στη γη με τις ρßζες του. ¼ταν φτÜσαμε κοντÜ στο φυτü-τÝρας, κÜναμε κýκλο Ýξω ακριβþς απü την εμβÝλεια των δüλιων κλþνων του και κοιτÜξαμε προσεχτικÜ να βροýμε τον 'Αρειο κολλημÝνο σε κανÝνα φýλλο. Δεν Þτανε κολλημÝνος πουθενÜ. Τονε βρÞκαμε σκαρφαλωμÝνο πÜνω στον κορμü, σε ýψος σαρÜντα ποδþν. ΠÝντε απü τα ισχυρÜ Üκρα του Þτανε γαντζωμÝνα στο δÝντρο ενþ τ' Üλλα πÝντε σφßγγανε τον πρÜσινο ιθαγενÞ που 'χαμε χÜσει. Ο αιχμÜλωτüς του αγωνιζüταν Üγρια κι απελπισμÝνα βγÜζοντας ακατÜληπτες γοερÝς κραυγÝς.
     Ο Κλι Γιανγκ κατÝβαινε προσεχτικÜ. Η üψη κι οι κινÞσεις του τον Ýκαναν να μοιÜζει μ' απßθανη διασταýρωση καθηγητÞ πανεπιστημßου κι εκπαιδευμÝνου πολýποδα. Ο ιθαγενÞς χτυποýσε κατατρομαγμÝνος το διαφανÝς, στÝρεο κρÜνος του Κλι. Ο Κλι αγνüησε την εχθρικÞ συμπεριφορÜ, Ýφτασε στο κλαρß που εßχε αρπÜξει τον ΤζÝησον και σταμÜτησε. Κρατþντας γερÜ τον διαμαρτυρüμενο πρÜσινο γλßστρησε πÜνω στο κλαρß þσπου Ýφτασε στην κολοβÞ Üκρη του. Την þρα εκεßνη ο Κλι κι ο ιθαγενÞς λικνßζονταν απü τα σαλÝματα του δÝντρου πÜνω-κÜτω σε απüσταση εικοσιπÝντε ποδþν.
Χρονομετρþντας τα διαστÞματα, ο Κλι πÞδηξε απü το χαμηλüτερο σημεßο στη γη και βρÝθηκε σ' ασφαλÝς σημεßο πριν προλÜβει να τον αρπÜξει κανÝν Üλλο οργισμÝνο κλαρß. Μια τραγουδιστÞ κραυγÞ ακουγüταν απü το δÜσος και κÜτι που 'μοιαζε με πρασινογÜλαζη καρýδα Ýσκασε μπροστÜ στα πüδια του Ντραßηκ. Το πρÜγμα αυτü Þτανε λεπτü κι εýθραυστο σα κÝλυφος αβγοý, εßχε λευκÞν εσωτερικÞν επιφÜνεια και δε περιεßχε απολýτως τßποτε. Ο Κλι Γιανγκ δεν Ýδωσε σημασßα στις κραυγÝς οýτε στο βλÞμα και προχωροýσε σταθερÜ προς το Μαραθþν μαζß με το φορτßο του.
     Ο Ντραßηκ καθυστÝρησε λßγο για να εξετÜσει την περßεργη καρýδα κι Ýσπασε το τσüφλι με την Üκρη της μπüτας του. Αυτü που κÝρδισε Þταν Ýνα τσßμπημα απü κÜτι αüρατο που πÝρασε πÜνω απü τα μÜτια και τα μÜγουλÜ του και χÜθηκε. ΑμÝσως φταρνßστηκε. ΑλλÜ τüσο δυνατÜ που Ýπεσε κÜτω. Ευτυχþς που σκεφτÞκαμε να τονε σηκþσουμε και να τονε κουβαλÞσουμε πßσω απü τον Κλι χωρßς να νοιαστοýμε κεßνη την þρα γι' αυτü που τον εßχε χτυπÞσει. Εκεßνος ξερνοýσε σ' üλο το δρüμο και συνÞλθε μüνο üταν φτÜσαμε κÜτω απü την κοιλιÜ του σκÜφους.
 -"ΠανÜθεμÜ τονε για καπνü!", ξÝσπασε. "Τι βρþμα Þταν αυτÞ! Ακüμα κι η βρωμοýσα μπροστÜ της μυρßζει τριαντÜφυλλο". Σκοýπισε τα χεßλια του. "Το στομÜχι μου Ýγινε Üνω-κÜτω". Γυρßσαμε στον Κλι που 'χε στεßλει τον αιχμÜλωτο του στο μαγειρεßο για το γεýμα ειρÞνης. Ο Κλι Ýβγαλε το κρÜνος του κι εßπε:
 -"Δεν Þτανε δýσκολο για μÝνα να σκαρφαλþσω στο δÝντρο. '¸κανε μεγÜλο σαματÜ βÝβαια καθþς ανÝβαινα αλλÜ δε μποροýσε με κανÝνα τρüπο να φτÜσει τον κορμü του". Ροýφηξε τη μýτη, Ýτριψε το πλατý πρüσωπü του απü τον Κüκκινο ΠλανÞτη με το ευλýγιστο Üκρο μιας απü τις μεγÜλες λαβßδες του. "Δε καταλαβαßνω πως εσεßς τα δßποδα καταπßνετε αυτÞ τη σοýπα που θεωρεßτε αÝρα".
 -"Ποý τονε βρÞκες τον πρασινÝλη, Κλι;" ρþτησε ο ΜπρÝναντ.
 -"¹τανε κολλημÝνος στον κορμü σε ýψος πÜνω απü σαρÜντα πüδια. Το μπροστινü του μÝρος εφÜρμοζε τÝλεια σ' Ýνα βαθοýλωμα του κορμοý με ßδιο σχÞμα κι η πλÜτη του εναρμονιζüταν τüσο τÝλεια με την υφÞ του δÝντρου που δε θα τον Ýβλεπα αν δεν Ýκανε απüτομη κßνηση μüλις τονε πλησßασα". ΣÞκωσε το κρÜνος του. "¹ταν εξαιρετικÞς ποιüτητας καμουφλÜζ". Κοßταξε το κρÜνος με μισü μÜτι, στýλωσε το Üλλο στον ΜπρÝναντ που 'δειχνε μεγÜλο ενδιαφÝρον κι Ýκανε Ýνα μορφασμü αηδßας. "Τι θα γινüταν αν μειþνατε λßγο τη πßεση Ýτσι þστε να ζουν ειρηνικÜ κι ανþτερες μορφÝς ζωÞς";
 -"ΚÜτι θα κÜνουμε και για σÝνα", υποσχÝθηκε ο ΜπρÝναντ. "Και μη κÜνεις τüσο πολý τον Ýξυπνο γιατß εßσαι σα λαστιχÝνια αρÜχνη".
 -"Μπα!" εßπε ο Κλι, με μεγÜλη αξιοπρÝπεια, "ποιüς επινüησε το σκÜκι; Και ποιος δε μπορεß οýτε καν πÜπια-στο-βρÜχο να παßξει χωρßς ν' αρπÜξει κατσÜδα"; Με την υβριστικÞ αυτÞ υπενθýμιση της αδεξιüτητας των ΓÞινων στο σκÜκι, χþθηκε στο θüλο απü συνθετικü γυαλß. Εγþ τρομπÜρισα την ειδικÞ αντλßα οξυγüνου. "Ευχαριστþ!" μου φþναξε μÝσα απü το διÜφραγμα. Και τρÝξαμε να μη χÜσουμε το θÝαμα με τον πρασινÝλλη.
     Ο ΚÜπταιν ΜακνÜλτυ ανÝκρινε αυτοπροσþπως τον ιθαγενÞ. Ο ναýκληρος κÜθισε μεγαλοπρεπþς πßσω απü το μεταλλικü γραφεßο, ατÝνισε τον αιχμÜλωτο μ' Ýνα ýφος ανÜμικτου στüμφου κι ευγÝνειας. Ο ιθαγενÞς στεκüτανε μπροστÜ του και τα μαýρα μÜτια του ψÜχναν ολüγυρα, τρομαγμÝνα. Απü κοντÜ Ýβλεπες üτι φοροýσε ýφασμα γýρω απü τη μÝση σε χρþμα ßδιο με το δÝρμα του. Η πλÜτη του Þταν λßγο πιο σκοýρα, με δÝρμα πιο τραχý, γεμÜτο ßνες και ρüζους εδþ κι εκεß -τÝλεια απομßμηση της επιφÜνειας του κορμοý üπου εßχε καταφýγει. Ακüμα και το ροýχο του Þταν σκουρüτερο πßσω παρÜ μπρος. Τα πüδια του Þταν πλατιÜ και γυμνÜ. Τα δÜχτυλα εßχανε διπλÝς αρθρþσεις και μÞκος üσο τα δÜχτυλα της παλÜμης. Εκτüς απü το ροýχο γýρω απü τη μÝση Þτανε γυμνüς και δε κρατοýσεν üπλα. Το αλλüκοτο χρυσÜνθεμο που φýτρωνε στο στÞθος του τραβοýσε τη προσοχÞ üλων μας.
 -"Του προσφÝρατε φαγητü;" ρþτησε ο ναýκληρος με πολý ενδιαφÝρον.
 -"Ναι, βÝβαια", εßπε ο Τζαßη, "αρνÞθηκεν üμως. Απ' ü,τι καταλαβαßνω θÝλει να γυρßσει στο δÝντρο του".
 -"Χμμ!", γρýλισε ο ΜακνÜλτυ. "Εν καιρþ, εν καιρþ". ΠÞρε ýφος καλüβολου θεßου και ρþτησε τον ιθαγενÞ: "Πþς σε λÝνε;" Ο πρÜσινος κατÜλαβε τον ερωτηματικü τüνο, σÞκωσε τα χÝρια ψηλÜ και ξÝσπασε σ' ακατανüητην ιερεμιαδα. ΣυνÝχισε Ýτσι αρκετÞ þρα συνοδεýοντας το παραλÞρημα του με εμφαντικÝς χειρονομßες. Η ομιλßα του Þτανρ γεμÜτη υγρÜ σýμφωνα και κοφτÞ, σα κινÝζικο τραγοýδι. "ΚατÜλαβα", εßπε ο ΜακνÜλτυ üταν κüπασε η θýελλα. ¸κλεισε το μÜτι στον Τζαßη Σκορ. "Νομßζεις πως ο τýπος εßναι τηλεπαθητικüς üπως Þταν εκεßνοι οι αστακοειδεßς";
 -"ΑμφιβÜλλω. Τονε τοποθετþ στο επßπεδο ενüς πυγμαßου του Κογκü Þ ακüμα χαμηλüτερα. Δεν Ýχει οýτε καν κοντÜρι και μη μιλÞσουμε για τüξο, βÝλη Þ για φλογÝρα".
 -"¸τσι μου φαßνεται κι εμÝνα". Διατηρþντας το μειλßχιο πατρικü του ýφος ο ΜακνÜλτυ συνÝχισε: "Λοιπüν, Τζαßη. ΒλÝπω πως δεν υπÜρχει κοινÞ βÜση για να συνεννοηθοýμε κατ' αρχÞν. Και γι' αυτü πρÝπει να δημιουργÞσουμε μια. Θα βροýμε Ýνα με ταλÝντο στις γλþσσες, θα τονε βÜλουμε να μÜθει τις στοιχειþδεις βÜσεις της διαλÝκτου αυτοý του τýπου και θα τονε διδÜξει τη δικÞ μας".
 -"¸χω το πλεονÝκτημα της μηχανικÞς μνÞμης. ΕπιτρÝψτε μου λοιπüν να δοκιμÜσω", πρüτεινε ο Τζαßη. Πλησßασε τον πρÜσινο ιθαγενÞ κινþντας το μεγÜλο αλλÜ με σωστÝς αναλογßες σþμα του πÜνω στα μαλακÜ καουτσουκÝνια πÝλματα. Ο ιθαγενÞς αισθÜνθηκε Üσχημα απü το μπüι, το ýφος Þ απü τα ζωηρÜ, λαμπερÜ μÜτια του. ΠισωπÜτησε και κüλλησε στον τοßχο ενþ τα μÜτια του παßζανε σα τρελÜ. Ο Τζαßη σταμÜτησε üταν τον εßδε τρομαγμÝνο, χτýπησε το κεφÜλι του με τη χεροýκλα που θα μποροýσε να κüψει το δικü μου σα μαργαρßτα. Εßπε: "ΚεφÜλι". Το 'κανε καμια δεκαριÜ φορÝς επαναλαμβÜνοντας, "κεφÜλι, κεφÜλι". Ο ΠρÜσινος δεν Þτανε και τüσο βλÜκας. Το 'πιασε αμÝσως κι απÜντησε κÜνοντας το ßδιο:
 -"Μαχ".
     Αγγßζοντας το κεφÜλι του πλÜι ο Τζαßη εßπε ερωτηματικÜ:
 -"Μαχ";
 -"ΜπαúÜ!" τσßριξε ο Üλλος, αρχßζοντας να ξαναπαßρνει θÜρρος.
 -"Πολý εýκολο", ενθουσιÜστηκε ο ΜακνÜλτυ. "Μαχ - κεφÜλι, ΜπαúÜ - ναι".
 -"¼χι, ακριβþς", διαφþνησε ο Τζαßη. "Δε ξÝρουμε πως αντιλÞφθηκε τη πρÜξη μου. Το ΜÜχ μπορεß να σημαßνει, κεφÜλι, πρüσωπο, Üνθρωπος, μαλλιÜ, θεüς, νους, σκÝψη, ξÝνος Þ ακüμα και το μαýρο χρþμα. Αν σκεφτεßτε τα μαλλιÜ του και τα δικÜ μου, τüτε Μαχ σημαßνει μαýρο και ΜπαúÜ πρÜσινο".
 -"Δε πÞγε κει ο νους μου", εßπεν αμÞχανα ο ναýκληρος.
 -"ΠρÝπει να συνεχßσουμε αυτü το θÝατρο þσπου να βροýμε αρκετÝς λÝξεις για να σχηματßζουμε στοιχειþδεις φρÜσεις. Τüτε μποροýμε να βροýμε τα νοÞματα απü τα συμφραζüμενα. Δþστε μου μερικÝς μÝρες".
 -"ΚÜνε ü,τι μπορεßς, Τζαßη. Δε σου ζητÞσαμε να μÜθεις τοýρκικα σε πÝντε λεπτÜ. Δε θα 'τανε λογικü".
     Ο Τζαßη πÞρε μαζß του τον αιχμÜλωτο στο σαλüνι και επιστρÜτευσε τον Μßνσχαλ και τον ΠÞτερσεν. ΣκÝφτηκε πως τρεις μαζß θα μαθαßνανε περισσüτερα απü Ýνα. Ο Μßνσχαλ κι o ΠÞτερσεν Þταν Üσσοι στις γλþσσες, μιλοýσαν ΕσπερÜντο, Τßντο, τη γλþσσα της Αφροδßτης καθþς και τις διαλÝκτους του 'Ανω και του ΚÜτω 'Αρη. ¹ταν οι μοναδικοß Üνθρωποι στο σκÜφος που μποροýσαν να πατÞσουν Ýνα πρωτüτυπο βρισßδι στους μανιακοýς σκακιστÝς. ΒρÞκα τον Σαμ στο οπλοστÜσιο Ýτοιμο να επιστρÝψει το υλικü που εßχαν πÜρει μαζß τους φεýγοντας.
 -"Τι εßδατε απü την Üκατο, Σαμ";
 -"Τßποτα σπουδαßο. Δε πÞγαμε και πολý μακριÜ. Οýτε καν μακρýτερα απü εκατüν εßκοσι μßλια. ΒλÝπαμε Ýνα δÜσος, Ýνα απÝραντο δÜσος με ξÝφωτα εδþ κι εκεß. ΜερικÜ ξÝφωτα εßχαν μÝγεθος μικρþν χωριþν. Το μεγαλýτερο απ' αυτÜ αρχßζει μετÜ απü μια μακρüστενη λßμνη. Εßδαμε ποτÜμια και χεßμαρρους".
 -"Τßποτα σημÜδια ζωÞς";
 -"ΚανÝνα". ¸δειξε προς την κατεýθυνση του σαλονιοý üπου o Τζαßη κι οι Üλλοι διαβουλεýονταν με τον ιθαγενÞ. "Φαßνεται üτι στο δÜσος υπÜρχει ζωÞ ανþτερης μορφÞς αλλÜ δε διακρßνεται απü ψηλÜ. Ο Οýιλσον εμφανßζει το φιλμ, αμφιβÜλλω üμως αν ο φακüς του Ýπιασε τßποτα που δεν εßδαμε".
 -"ΚαλÜ", εßπα. "Εκατüν εßκοσι μßλια προς μια κατεýθυνση δεν εßναι αρκετÜ για να εκτιμÞσεις Ýνα κüσμο. Δεν απελπßζομαι ποτÝ απü τüτε που μου ποýλησαν Ýνα κουτß ριγÝ μπογιÜ". ΧαμογÝλασε:
 -"Και δε σου βγÞκε";
 -"¸βαψα τον τοßχο απü την ανÜποδη", του απÜντησα. Στη μÝση αυτÞς της ενδιαφÝρουσας συζÞτησης Ýλαμψε στο νου μου μια φαεινÞ ιδÝα. ΒγÞκα απü το οπλοστÜσιο κι Ýτρεξα στο θÜλαμο του ασýρματου. Ο Στηβ ΓκρÝγκορυ καθüταν πλÜι στη συσκευÞ προσπαθþντας να φαßνεται απασχολημÝνος χωρßς να κÜνει τßποτα. ¹μουν ικανüς να του προκαλÝσω ηλεκτροπληξßα με την Ýνταση του νου μου κεßνη τη στιγμÞ. Καθþς ο Στηβ με κοιτοýσε ερωτηματικÜ, του εßπα:
 -"Τι θα 'λεγες αν σου πρüτεινα να ξεσκουριÜσεις λßγο";
 -"Τι";
 -"ΘυμÜσαι τα σφυρßγματα και τους κελαηδισμοýς που Ýπιασες στη Μεκανßστρια; Αν εκπÝμπει κανεßς εδþ, δε μπορεßς να τονε τσιμπÞσεις";
 -"ΒÝβαια". Τα πυκνÜ του φρýδια Ýμειναν ακßνητα για μια στιγμÞ αλλÜ αμÝσως το τοπßο χÜλασε γιατß κουνÞθηκαν τ' αφτιÜ του: "Αν εκπÝμπει κανεßς".
 -"Εμπρüς, ψÜξε λοιπüν. ΚÜτι θα μÜθουμε. Τι περιμÝνεις";
 -"Τ' ακτινοβüλα εßναι καθαρÜ και γυαλισμÝνα;" με ρþτησε. Τονε κοßταξα προσεχτικÜ:
 -"'Ακου λÝει! Εßναι πÜντα Ýτοιμα για δρÜση. ΑυτÞ εßναι η δουλειÜ μου".
 -"Κι αυτÞ εδþ η δικÞ μου", εßπε, ξερÜ. Κοýνησε πÜλι τ' αφτιÜ του πÜνω-κÜτω. "¸ρχεσαι δεýτερος. ¸ψαξα τον αιθÝρα αμÝσως μüλις προσγειωθÞκαμε και δε βρÞκα τßποτα εκτüς απü Ýνα αχνü σφýριγμα στα δþδεκα κüμμα τρßα μÝτρα. ¹ταν ο χαρακτηριστικüς Þχος του Ρßγκελ κι ερχüταν Ýτσι στα ερτζιανÜ. Ποιüς διÜβολο νομßζεις πως εßμαι; Ο κοιμÞσης Σαγκ Φαρν";
 -"¼χι, βÝβαια. Με συγχωρεßς, Στηβ, αλλÜ μου 'ρθε Ýτσι σαν Ýμπνευση".
 -"ΕντÜξει, λοχßα", εßπε φιλικÜ. "ΚÜθε Üνθρωπος με τη δουλειÜ του και κÜθε μηχανικüς στη μουτζοýρα του". ΝωχελικÜ Ýπαιξε με τα δÜχτυλα τους γυαλιστεροýς διακüπτες του καντρÜν. Το μεγÜφωνο Ýβηξε σα να 'θελε να καθαρßσει το λαιμü του κι αμÝσως μετÜ ακολοýθησαν κÜτι οξýφωνα σÞματα:
                         «Πιπ-πιπ-γιουπ! Πιπ-πιπ-γουπ
¹ταν το καλýτερο τÝχνασμα για να καταστρÝψει την αποφασιστικÞ ηρεμßα των φρυδιþν του ασυρματιστÞ. Μπορþ να ορκιστþ πως ανÝβηκαν ως τα μαλλιÜ, κατηφüρισαν στη πλÜτη και χωθÞκανε στο κολÜρο του.
 -"Μορς!" εßπε, με το παραπονεμÝνο ýφος ενüς πονεμÝνου παιδιοý.
 -"Νüμιζα πως το Μορς εßναι κþδικας κι üχι μüδα", παρατÞρησα "πÜντως αν εßναι Μορς, θα μπορÝσεις να το μεταφρÜσεις". ΣταμÜτησα για να μιλÞσει το μεγÜφωνο που εßπε: «Πιπ-Πüπερ-πιπ-γουπ!» και κατÝληξα: "ΚÜθε κατεργÜρης στον πÜγκο του".
 -"Δεν εßναι Μορς", εßπε τüτε ο Üλλος. "Εßναι üμως συγκεκριμÝνα σÞματα". Θα μποροýσε να συνοφρυωθεß αλλÜ θα χρειαζüταν τüση πολλÞ þρα να ξαναφÝρει τα φρýδια στη θÝση τους. ΡßχνοντÜς μου μια απü κεßνες τις τραγικÝς ματιÝς που συχνÜ συναντÜς στη ζωÞ, Üρπαξε Ýνα μπλοκ κι Üρχισε να καταγρÜφει τους Þχους. Εßχα πολλÞ δουλειÜ με τις διαστημικÝς στολÝς, το πολυβüλο και τ' Üλλα εξαρτÞματα και γι' αυτü γýρισα αμÝσως στο οπλοστÜσιο και στρþθηκα στη δουλειÜ. Εκεßνος καταγινüταν με τα σÞματα þσπου σκοτεßνιασε. ΣκληρÜ δοýλευε κι ο Τζαßη με τη παρÝα του αλλÜ üχι για πολý.
     Ο Þλιος Ýδυσε, οι πρασινωπÝς αχτßνες του ξεθþριασαν στον ουρανü και Ýνα βελοýδινο σκοτÜδι σκÝπασε το δÜσος και το ξÝφωτο. ¹μουν Ýτοιμος να μπω στο σαλüνι üταν η πüρτα Üνοιξε απüτομα κι ο πρÜσινος ξÝνος πετÜχτηκε Ýξω Ýξαλλος. Το πρüσωπü του εßχε μιαν Ýκφραση απελπισßας και τα πüδια του κουνιüνταν τρελÜ. Ο Μßνσχαλ του φþναξε κÜτι καθþς εκεßνος Ýπεφτε σβουριχτüς στην αγκαλιÜ μου. Ο πρασινÝλλης στριφογýριζε σα σβοýρα, με χτυποýσε στο πρüσωπο, προσπαθοýσε να μου βÜλει τρικλοποδιÜ με τα γυμνÜ του πüδια. Το τραχý και σκληρü κορμß του Ýβγαζε αδýνατη μυρουδιÜ κανÝλας κι ανανÜ. Οι Üλλοι πετÜχτηκαν Ýξω, τονε κρατÞσανε γερÜ απü τους þμους κι Üρχισαν να του μιλοýν ακατανüητη διÜλεκτο þσπου ησýχασε. Με τα ευκßνητα, ανÞσυχα μÜτια του σταýρωνε τον Τζαßη Σκορ, του Ýκανε τρελÝς χειρονομßες κουνþντας τα χÝρια του μ' Ýνα τρüπο που μου θýμιζε τα κλαριÜ που χτυποýσαν τον αÝρα. Ο Τζαßη τον καθησýχαζε με λüγια που ηχοýσανε σα καθαρÜ ψελλßσματα. Φαßνεται πως εßχανε μÜθει αρκετÜ λüγια για να συνεννοοýνται αλλÜ üχι üσα χρειÜζονταν για να καταλαβαßνει τÝλεια ο Ýνας τον Üλλο. ΠÜντως τα κατÜφερναν. ΚÜποια στιγμÞ ο Τζαßη εßπε στον ΠÞτερσεν:
 -"Πες στον ναýκληρο πως θÝλω ν' αφÞσω τον ΚÜλα να φýγει". Ο ΠÞτερσεν πÞρε δρüμο και γýρισεν αμÝσως:
 -"Εßπε να κÜνεις ü,τι νομßζεις καλýτερο".
 -"ΚαλÜ".
     Ο Τζαßη οδÞγησε τον ιθαγενÞ στην Ýξοδο και τονε χαιρÝτησε μ' Ýνα προστατευτικü χτýπημα στη πλÜτη. Ο πρασινÝλλης πÞδηξε απü το κρÜσπεδο. ΚÜποιος στο δÜσος θα του χρωστοýσε κανÝνα ýφασμα για κοστοýμι γιατß μüλις πÜτησε στη γη Ýβαλε τÝτοια τρεχÜλα που αναστÜτωσε üλο το ξÝφωτο. O Τζαßη στÜθηκε για λßγο στο κρÜσπεδο καρφþνοντας τους φωτεινοýς προβολεßς των ματιþν του στο σκοτÜδι.
 -"Γιατß τον Üφησες να φýγει, Τζαßη"; Γýρισε και μου 'πε:
 -"ΠροσπÜθησα να τονε πεßσω να ξαναγυρßσει το πρωß. Μπορεß να γυρßσει μπορεß κι üχι, θα το δοýμε. Δε προφτÜσαμε να μÜθουμε και πολλÜ αλλÜ η γλþσσα του εßναι εξαιρετικÜ απλÞ. ΞÝρουμε πως τονε λÝνε ΚÜλα κι üτι εßναι απü τη φυλÞ Κα. ¼λοι üσοι ανÞκουν σ' αυτÞ τη φυλÞ ονομÜζονται ΚατÜδε' üπως ΚαλÞ, Κανοý Þ ΚαλÝρ".
 -"ΚÜτι σαν τους 'Αρειους που βÜζουν μπροστÜ το Κλι, το Σαγκ Þ το Ληντ", παρατÞρησα.
 -"ΚÜτι τÝτοιο", συμφþνησε χωρßς να νοιÜζεται για το πως θα αντιδροýσαν οι 'Αρειοι σ' αυτÞ τη σýγκριση με τους πρÜσινους ιθαγενεßς. "Μου 'πεν επßσης üτι κÜθε Üνθρωπος Ýχει το δÝντρο του, κÜθε ζωýφιο τη λειχÞνα του. Δε μπορþ να καταλÜβω τι εννοεß μ' αυτü αλλÜ μ' Ýπεισε πως η ζωÞ του εξαρτÜται απü τη παραμονÞ του κοντÜ στο δÝντρο τη νýχτα. ¹ταν κατηγορηματικüς σ' αυτü. ΠροσπÜθησα να τονε καθυστερÞσω αλλÜ Þταν αξιολýπητος. Προτιμοýσε να πεθÜνει παρÜ να μεßνει μακριÜ απü το δÝντρο του".
 -"Μου φαßνεται πολý ανüητο", εßπα ξεφυσþντας και καγχÜζοντας. "Φαßνεται ακüμα πιο ανüητο στον ΤζÝησον". Ο Τζαßη ατÝνιζε το πυκνü σκοτÜδι απ' üπου Ýρχονταν παρÜξενες νυχτερινÝς μυρωδιÝς κι αυτüς ο διαρκÞς υπüκωφος σφυγμüς. Μου εßπε Þρεμα:
 -"¸μαθα επßσης üτι υπÜρχουν κι Üλλοι μÝσα στο σκοτÜδι, ισχυρüτεροι απü τον Κα. ¸χουνε πολý γκÜμις".
 -"Τι Ýχουνε λεει";
 -"Πολý γκÜμις!" ξανÜπε. "Η λÝξη αυτÞ μ' Ýχει εξαντλÞσει. Τη χρησιμοποιοýσε üλη την þρα. ¸λεγε üτι το Μαραθþν Ýχει πολý γκÜμις, üτι εγþ Ýχω πολý γκÜμις κι üτι ο Κλι Γιανγκ Ýχει πÜρα πολý γκÜμις. Φαßνεται πως ο κÜπταιν ΜακνÜλτυ Ýχει κατÜ τη γνþμη του πολý λßγο. Οι Κα δεν Ýχουνε διüλου".
 -"¹τανε κÜτι που το φοβÜται";
 -"¼χι ακριβþς. ¼πως κατÜλαβα καθετß ασυνÞθιστο Þ μοναδικü Ýχει πλοýσιο γκÜμις. Καθετß λιγüτερο ασυνÞθιστο Ýχει μικρüτερη ποσüτητα γκÜμις. Και τα κανονικÜ πρÜγματα δεν Ýχουνε καθüλου".
 -"Αυτü δεßχνει τις δυσκολßες της επικοινωνßας. Δεν εßναι τüσον εýκολη üσο νομßζουν εκεß κÜτω στη πατρßδα".
 -"¼χι, δεν εßναι". Οι συσκευÝς που εßχε για μÜτια στρÜφηκαν προς τον 'Αρμστρονγκ που Þταν ακουμπισμÝνος πÜνω στο πολυβüλο. "Εσý φυλÜς σκοπιÜ";
 -"Ως τις δþδεκα. ΜετÜ Ýρχεται ο ΚÝλυ".
     Η επιλογÞ του ΚÝλυ για τη θÝση του σκοποý Þταν Üψυχoλüγητη. Ο γßγαντας αυτüς με τα τατουÜζ, Þτανε συναισθηματικÜ αφοσιωμÝνος σ' Ýνα μακρý σιδερÝνιο λοστü κι Þταν ικανüς να προτιμÞσει αυτü το εργαλεßο σε μια επικßνδυνη στιγμÞ αντß για τα μοντÝρνα αυτÜ πυροβüλα κι ακτινοβüλα. ΥπÜρχουν φÞμες üτι δεν Þθελε ν' αποχωριστεß το σιδερÝνιο λοστü οýτε στο γÜμο του κι üτι η γυναßκα του πÞρε διαζýγιο με δικαιολογßα τη κακÞ επßδραση του πρÜγματος αυτοý πÜνω στο ηθικü της. Η προσωπικÞ μου γνþμη Þταν üτι ο ΚÝλυ εßχε το μυαλü Ýνας ΝεÜντερταλ.
 -"Θα κλεßσουμε τη πüρτα", αποφÜσισε ο Τζαßη, "κι ας χÜσουμε τον καθαρü αÝρα". ¹ταν Ýνα απü τα χαρακτηριστικÜ του που τον Ýκαναν να μη ξεχωρßζει απü τους ανθρþπους. Μποροýσε να θυμÜται τον καθαρü αÝρα χωρßς να τονε χρησιμοποιεß ο ßδιος. Το 'λεγε τüσο φυσικÜ þστε σ' Ýκανε να ξεχνÜς üτι ποτÝ δεν εßχε πÜρει αναπνοÞ απü τη μÝρα που ο γÝρο Ναντ Γιüχανσεν τον Ýστησε στα λαστιχÝνια πüδια του. "Ας βÜλουμε την αμπÜρα". Γýρισε τη πλÜτη του στο ζωντανü σκοτÜδι και βÜδισε μÝσα στο φωτισμÝνο διÜδρομο περπατþντας προσεχτικÜ πÜνω απü τα καλþδια. Μια σφυριχτÞ φωνÞ Ýσκισε το σκοτÜδι:
 -"Νου ΜπεντÝρς!" O Τζαßη Ýμεινε ακßνητος. Τα μÜτια του Üστραφταν. ΒÞματα ακοýστηκαν Ýξω, ακριβþς κÜτω απü την πüρτα. ΚÜτι σφαιρικü, γυÜλινο, κýλησε μÝσα απü τη σωληνωτÞ διÜβαση, πÝρασε πÜνω απü τον αριστερü þμο του Τζαßη και διαλýθηκε σε θρýψαλα μÝσα στο κουβοýκλιο του πολυβüλου. ¸να αραιü, χρυσüχρωμο υγρü σκορπßστηκε ολüγυρα κι αμÝσως εξαερþθηκε.
Ο Τζαßη Ýκανε μεταβολÞ και στÜθηκε μπροστÜ στο σκοτεινü Üνοιγμα. Ο 'Αρμστρονγκ μετακινÞθηκε προς τον τοßχο για να τραβÞξει τη λαβÞ της σειρÞνας συναγερμοý. Πριν αγγßξει τη λαβÞ, ο 'Αρμστρονγκ Ýπεσε κÜτω σα να τονε χτýπησε κÜποιο αüρατο γκλομπ. ¸βγαλα το ακτινοβüλο απü τη θÞκη, απασφÜλισα τη κÜννη και κινÞθηκα προσεχτικÜ προς τα μπρος. Τüτε εßδα το στüμιο του αγωγοý να πλαισιþνει το σþμα του Τζαßη που στεκüταν απÝναντι στο ερεβþδες φüντο. ¹ταν φοβερü λÜθος -Ýπρεπε να εßχα σημÜνει πρþτα συναγερμü. Τρßα βÞματα κι η εικüνα αλλιþθηκε σα μπαλüνι που φουσκþνει, o κýκλος πλÜτυνε, ο αγωγüς Ýγινε πλατýς και βαθýς με το γιγÜντιο σχÞμα του Τζαßη. Το μπαλüνι Ýσκασε και βρÝθηκα το ßδιο απüτομα στο πλευρü του 'Αρμστρονγκ.
     Δε ξÝρω πüση þρα Ýμεινα σ' αυτÞ τη θÝση γιατß üταν Üνοιξα τα μÜτια μου εßχα την εντýπωση πως Üκουσα πολλÝς κραυγÝς και βÞματα πÜνω απü το κεφÜλι μου προτοý τα κλεßσω. ΠολλÜ πρÝπει να γßνανε γýρω μου üσο εγþ κειτüμουν εκεß σα πτþμα. Τþρα Þμουν ακüμα ξαπλωμÝνος. Αναπαυüμουν πÜνω σ' Ýνα τρυφερü, νοτισμÝνο στρþμα χüρτου με το παλλüμενο δÜσος αριστερÜ μου και τ' αδιÜφορα Üστρα να λÜμπουν στο θüλο της νýχτας. ¹μουνα δεμÝνος σαν ΑιγυπτιακÞ μοýμια. Ο ΤζÝησον Þταν Üλλη μια μοýμια δßπλα μου ενþ ο 'Αρμστρονγκ και μερικοß Üλλοι Þτανε στρωμÝνοι απü την Üλλη. ΜερικÝς εκατοντÜδες γιÜρδες μακρýτερα, θüρυβοι σπÜζανε την ησυχßα της νýχτας, Ýνα μßγμα απü γÞινες βρισιÝς και ξενικÜ σφυρßγματα και τερετßσματα. Το Μαραθþν στεκüταν στη θÝση του. Φαινüτανε μüνο μια στρογγυλÞ δÝσμη φωτüς που 'βγαινε απü την ανοιχτÞ του πüρτα διαλýοντας σε μικρÞ ακτßνα το σκοτÜδι. Το φως αναβüσβησε μερικÝς φορÝς, χανüταν ολüτελα Þ κοβüτανε στη μÝση απü καμιÜ σκιÜ. Γινüτανε πÜλη σ' αυτü το φωτεινü Üνοιγμα κι ανÜλογα με την εξÝλιξη της εμποδιζüταν η δÝσμη του φωτüς.
     Ο ΤζÝησον ροχÜλιζε σαν να Þταν ΣÜββατο βρÜδυ στο παλιü του σπßτι στη πüλη, αλλÜ ο 'Αρμστρονγκ εßχε πλÞρη Ýλεγχο της γλþσσας και των βßτσιων του. ¸βριζε Üγρια. Κýλησε προς τα κÜτω κι Üρχισε να μασουλÜ τα δεσμÜ του Μπλαßην. ΚÜποια ακαθüριστη ανθρþπινη φιγοýρα αναδýθηκε αθüρυβα απü το σκοτÜδι κι Ýσκυψε απü πÜνω του. Ο 'Αρμστρονγκ ησýχασε. Ανοιγοκλεßνοντας τα μÜτια μου τα προσÜρμοσα στον φωτισμü κι εßδα πολλÝς ακüμα αθüρυβες σκιÝς να μας περιτριγυρßζουν. ΜÝνοντας ακßνητος και διατηρþντας τη ψυχραιμßα μου Ýκανα μερικÝς καθüλου φιλοφρονητικÝς σκÝψεις για τον ΜακνÜλτυ, το Μαραθþν, το γÝρο ΦλÝτνερ που εßχε εφεýρει το σκÜφος κι üλα αυτÜ τα νοÞμονα πλÜσματα που τον εßχαν υποστηρßξει ηθικÜ κι οικονομικÜ. Εßχα πÜντα την εντýπωση üτι αργÜ Þ γρÞγορα θα μου σκÜβανε το λÜκο. ΒαθιÜ μÝσα μου Üκουγα μια φωνÞ να μου λÝει: «ΘυμÜσαι, λοχßα, την υπüσχεση που Ýδωσες στη μÜνα σου για τις χυδαßες εκφρÜσεις; ΘυμÜσαι üταν Ýδωσες σ' εκεßνο τον τýπο μια κονσÝρβα συμπυκνωμÝνο γÜλα πεßθοντÜς τον üτι πρüκειται για πολýτιμη πÝτρα; Μετανüησε, λοχßα, üσο εßναι καιρüς
     Τα μακρινÜ τερετßσματα δυνÜμωσαν, οι γÞινες φωνÝς Ýσβησαν. Οι εναλλαγÝς του φωτüς με το σκοτÜδι δεßξανε μερικÝς ακüμα λεπτομÝρειες. ΣκιÝς μετÝφεραν κι Üλλα σþματα, τ' απüθεσανε πßσω μας και γßνανε πÜλι Ýνα με το σκοτÜδι. Θα 'θελα να μποροýσα να μετρÞσω τα θηρÜματα αλλÜ το σκοτÜδι μ' εμπüδιζε. ¼λοι οι νεοφερμÝνοι Þταν αναßσθητοι. ΣυνÞλθαν γρÞγορα. Μποροýσα ν' αναγνωρßσω τη θυμωμÝνη φωνÞ του ΜπρÝναντ και την ασθματικÞ αναπνοÞ του ναýκληρου. ¸να γαλÜζιο Üστρο Ýλαμπε μÝσα απü την αραιÞ δαντÝλα ενüς σýννεφου. Η πÜλη εßχε τελειþσει. Η σιωπÞ που επακολοýθησε Þταν φοβερÞ: μια απειλητικÞ, επικßνδυνη σιωπÞ που τη διÝκοπτε μüνον ο θüρυβος απü βÞματα πÜνω στο γρασßδι κι o σταθερüς παλμüς του δÜσους.
     Οι σκιÝς συγκεντρþθηκαν γýρω μας: το ξÝφωτο εßχε γεμßσει απ' αυτÝς. ΧÝρια με σÞκωσαν, δοκßμασαν τα δεσμÜ μου και με ξαπλþσανε πÜνω σ' Ýνα πλεκτü φορεßο. ΑνασÞκωσα λßγο τον þμο μου κι εßδα πως με μεταφÝρανε προσεκτικÜ. Θα 'λεγε κανεßς üτι Þμουν χτυπημÝνο αγριογοýρουνο που ακολουθοýσε το καραβÜνι ενüς κυνηγοý στα χÝρια ιθαγενþν αχθοφüρων. ΣκÝτο κρÝας -αυτü Þμουν. ¸ν απü τα λÜφυρα του γιουρουσιοý. Το καραβÜνι χþθηκε στο δÜσος κι εßχα την τιμÞ να 'μαι επικεφαλÞς της πομπÞς. 'Αλλο Ýνα φορεßο ακολουθοýσε τα βÞματÜ μας και μποροýσα να καταλÜβω πως η γραμμÞ συνεχιζüταν Ýτσι και πολý πßσω. Ο ΤζÝησον Þταν η σαρδÝλα που με ακολουθοýσε. 'Αρχισε ν' απαγγÝλλει δυνατÜ τα βÜσανÜ του απü την þρα που πÜτησε το πüδι του σ' αυτü τον απερßγραπτο κüσμο. ΚÜνοντας μια παρÝκκλιση για να αποφýγει τον σκοτεινü κορμü ενüς δÝντρου, η πομπÞ προχþρησε αδßσταχτα κÜτω απü τη σκιÜ ενüς Üλλου, αλλÜ Ýστριψεν αλλοý üταν πλησιÜσαμε σ' Ýνα τρßτο. ¹θελα να ξÝρω πως κατÜφεραν αυτÜ τα φαντÜσματα να ξεχωρßζουν το Ýνα δÝντρο απü τ' Üλλα, μÝσα σε τüσο λßγο φως.
     Χωνüμαστε üλο βαθýτερα στο πυκνü σκοτÜδι üταν η γη τραντÜχτηκε απü τρομερÞ Ýκρηξη στο ξÝφωτο πßσω μας και μια πýρινη στηλη υψþθηκε στον ουρανü. Ακüμα κι η φωτιÜ εßχε πρÜσινες ανταýγειες. Η πομπÞ σταμÜτησε. Διακüσιες Þ τρακüσιες φωνÝς αντÞχησαν θρηνητικÜ απü κÜπου κοντÜ μου ως Ýνα μακρινü σημεßο εκατü γιÜρδες πßσω μου. «ΑνατινÜξανε τον καλü μας Μαραθþν», σκÝφτηκα. «¸στω! üλα τελειþνουν κÜποτε, ακüμα κι η πιο αδýναμη ελπßδα να γυρßσουμε στη πατρßδα». Τα περιστερÜκια μου εßχανε καταπιεß τη γλþσσα τους üταν η πýρινη κολþνα συνοδεýτηκε απü Ýνα τρομερü βρυχηθμü. Το φορεßο μου Üρχισε να ταλαντεýεται απü τις αντιδρÜσεις αυτþν που το κρατοýσανε. Εßναι απßστευτος ο τρüπος που συνÝχισαν να βαδßζουν: Ýνιωθα σα να πετþ περνþντας ξυστÜ απü τον Ýνα κορμü αλλÜ μακριÜ απü τον επüμενο, αποφεýγοντας μερικÝς φορÝς κÜτι σκοτεινÜ φυτÜ που δεν Þταν οýτε καν δÝντρα. Η καρδιÜ μου εßχε ανÝβει στο στüμα μου. Η λικνιστικÞ αυτÞ τρεχÜλα προς το ξÝφωτο τÝλειωσε κÜποτε και βρεθÞκαμε μπροστÜ σ' Ýνα συναρπαστικü θÝαμα: μια πορφυρÞ λüγχη εξακοντιζüτανε στον ουρανü κι Ýσκιζε τα σýννεφα. ¹ταν μια εικüνα που γνþριζα καλÜ. ¸να διαστημüπλοιο που απογειþνεται. ¹ταν το Μαραθþν!
     ¹ταν αυτÜ τα üντα τüσο επιδÝξια πια να μποροýν να πÜρουν στα χÝρια τους Ýνα τελεßως Üγνωστο σκÜφος και να τ' οδηγÞσουν με τη πρþτη; ΜÞπως Þταν η φυλÞ που μας περιÝγραψε σαν ανþτερη ο ΚÜλα; ΑλλÜ τα υπüλοιπα φαßνονταν ασυμβßβαστα. ΠεπειραμÝνοι αστροναýτες, λüγου χÜρη, που μεταφÝρουνε τους αιχμÜλωτους τους με πλεχτÜ φορεßα. 'Αλλωστε ο τρüπος που αντÝδρασαν Ýδειξε üτι το ξεκßνημα του Μαραθþν Þταν γι' αυτοýς Ýκπληξη. Το μυστÞριο παρÝμενε σκοτεινü. Ενþ το διαστημüπλοιο συνÝχιζε περÞφανα τη πορεßα του προς τον βορÜ, οι φßλοι μας πορεýονταν βιαστικÜ. ¸γινε μια στÜση που στη διÜρκειÜ της οι κýριοι της τýχης μας συναθροßστηκαν και με τις φωνÝς τους μας δþσαν να καταλÜβουμε üτι δεν νοιÜζονταν για φαγητü οýτε γι' ανÜπαυση. Εßκοσι λεπτÜ αργüτερα Ýγινε Üλλη μια στÜση και στην αρχÞ της πομπÞς ξÝσπασε φοβερÞ φασαρßα. Οι φýλακες μας πρüσεχαν απü κοντÜ ενþ σε μικρÞ απüσταση μπροστÜ μας γßνονταν φωνητικÝς ασκÞσεις ανακατεμÝνες με νιαουρßσματα κι Þχους απü κλαριÜ δÝντρων. ΠροσπÜθησα να φανταστþ Ýναν ωραßο πρÜσινο τßγρη.
     ΚÜτι υπüκωφοι θüρυβοι σβÞσανε τους προηγοýμενους και το νιαοýρισμα κατÝληξε σε ρüγχο. Ο Þχος των κλαριþν σταμÜτησε ΠροχωρÞσαμε κÜνοντας μεγÜλο κýκλο γýρω απü Ýνα τερατþδη üγκο που μÜταια προσπÜθησα να δω καθαρüτερα. Αν εßχε τουλÜχιστον φεγγÜρι αυτüς ο κüσμος! ΑλλÜ δεν υπÞρχε οýτε φεγγÜρι. ΥπÞρχαν μüνον Üστρα, σýννεφα και το δÜσος απ' üπου Ýβγαινε ο αιþνιος αυτüς παλμüς. ΧÜραζε η αυγÞ και το καραβÜνι μας απüφυγε προσεχτικÜ μια μικρÞ συστÜδα απü φαινομενικÜ αθþους βÜτους. ΦτÜσαμε στην üχθη ενüς μεγÜλου ποταμοý. Εδþ μπορÝσαμε να ρßξουμε μια ματιÜ στους δεσμοφýλακÝς μας καθþς φορτßο κι αχθοφüροι ποτßζονταν. ¹ταν πλÜσματα üμοια σχεδüν με το Κα, αλλÜ ψηλüτερα, πιο αδýνατα, με μεγÜλα Ýξυπνα μÜτια. Εßχανε το ßδιο ροζιασμÝνο δÝρμα αλλÜ με γκρßζο χρþμα και τα ßδια χρυσÜνθεμα στο στÞθος. Αντßθετα με τους Κα φοροýσαν πτυχωτÜ φορÝματα, πλεχτοýς θþρακες και κουβαλοýσαν ξýλινα εργαλεßα. ΑνÜμεσÜ τους ξεχωρßζανε κÜτι αεροβüλα με πολýπλοκη κατασκευÞ και κÜτι δοχεßα μ' Ýνα κουτß σε σχÞμα βολβοý προσαρτημÝνο στο κÜτω μÝρος τους. Μερικοß κουβαλοýσαν πανÝρια με μικρÝς σφαßρες σαν εκεßνη που με εßχε εξουδετερþσει μÝσα στον αγωγü του αÝρα.
     Τεντþνοντας επικßνδυνα το κεφÜλι μου προσπÜθησα να δω περισσüτερα αλλÜ διÝκρινα μüνο τον ΤζÝησον στο επüμενο φορεßο και τον ΜπρÝναντ στο πιο πßσω. Την επüμενη στιγμÞ το φορεßο μου εßχε βουτηχτεß χωρßς πολλÝς διατυπþσεις στο ρηχü ρεýμα του ποταμοý, το ßδιο και του ΤζÝησον και των Üλλων πßσω μας. Ο ΤζÝησον γýρισε το κεφÜλι του με κοßταξε και εßπε:
 -"Τα καθÜρματα!"
 -"Φρüνιμα", τον συμβοýλεψα, "αν παßξουμε μαζß τους ßσως μας δÝσουνε πιο αναπαυτικÜ".
 -"Δε μ' αρÝσουνε διüλου οι τýποι που αστειεýονται σ' ακατÜλληλες στιγμÝς", αποκρßθηκε ξινισμÝνα.
 -"Δεν αστειεýομαι" αντιμßλησα. "Δεν Ýχουμε üλοι δικαßωμα να εκφρÜζουμε τη γνþμη μας";
 -"'Αντε πÜλι!" ΠροσπÜθησε να γυρßσει στο πλÜι χαλαρþνοντας τις φασκιÝς του. "ΚÜποτε θα σου κüψω αυτü το συνÞθειο!" Δε χρειÜζεται να σπαταλÜς τις δυνÜμεις σου με τÝτοιους συνομιλητÝς. Τον Üφησα χωρßς απÜντηση. Το φως δυνÜμωσε, γÝμισε πρÜσινες λÜμψεις την ομßχλη που κρεμüταν πÜνω απü το πρÜσινο ποτÜμι. Τþρα μποροýσα να δω τον Μπλαßην και τον Μßνσχαλ δεμÝνους πßσω απü τον 'Αρμστρονγκ και πßσω απ' αυτοýς τη πλουσιοπÜροχη φιγοýρα του ΜακνÜλτυ. Εßχαμε ταξιδÝψει περßπου δýο þρες. ΔÝκα απü τους δεσμοφýλακÝς μας πÝρασαν δßπλα μας ξεκουμπþνοντας τις στολÝς μας κι αποκαλýπτοντας το στÝρνο μας. Κουβαλοýσαν μαζß τους τα περßεργα δοχεßα. Δυο απ' αυτοýς Üνοιξανε τη φüρμα μου, μου γýμνωσανε το στÞθος κι Üρχισαν να το κοιτÜζουν üπως κοßταζε ο Αντþνιος τη ΚλεοπÜτρα. ΚÜτι τους Ýκανε μεγÜλη εντýπωση και δε πιστεýω αυτü το κÜτι να Þταν το χνοýδι μου. Δε χρειαζüτανε κι Üλλη σκÝψη για να καταλÜβω üτι ψÜχνανε το χρυσÜνθεμο κι üτι δεν μποροýσανε να χωνÝψουνε πως ζω χωρßς αυτü. ΦωνÜξανε τους φßλους τους κι üλοι μαζß συζητÞσανε το γεγονüς, ενþ εγþ Ýμενα ξαπλωμÝνος σα παρθÝνα στο βωμü. Τüτε σκÝφτηκαν νÝα μÝθοδο Ýρευνας και τη βÜλαν αμÝσως σ' εφαρμογÞ.
     ΠιÜσανε τον Μπλαßην και τον μποýφο που 'θελε να παßξει πÜπια-στον-βρÜχο, τους Ýλυσαν, τους Ýγδυσαν απü τη κορφÞ ως τα νýχια και τους εξÝτασαν σα να 'ταν ελλανüδικος επιτροπÞ σ' Ýκθεση ζþων. ¸νας απ' αυτοýς ζοýληξε τον Μπλαßην στο ηλιακü πλÝγμα με αποτÝλεσμα να φÜει μια σπρωξιÜ. Ο Üλλος γυμνιστÞς πρüσφερε αμÝσως ενισχýσεις. Ο 'Αρμστρονγκ που δεν κατÝβαινε ποτÝ κÜτω απü ογδüντα κιλÜ, Ýσπασε τα δεσμÜ του, σηκþθηκε μελανιασμÝνος απü τη προσπÜθεια κι ανακατεýτηκε στον καβγÜ. ¼λοι οι Üλλοι καταβÜλαμε τερÜστια προσπÜθεια να ελευθερωθοýμε αλλÜ μÜταια. Οι πρÜσινοι μπÞκανε στη μÝση, σκüρπισανε τις γυÜλινες σφαßρες τους εδþ κι εκεß γýρω απü τους τρεις ξεσηκωμÝνους ΓÞινους. Ο μηχανικüς κι ο Μπλαßην καταρρεýσανε ταυτüχρονα. Ο 'Αρμστρονγκ μοýγκριζε τρÝμοντας, πÜλευε σα τρελüς και πρüφτασε Ýτσι να ρßξει δυο πρÜσινους στο ποτÜμι και να στραπατσÜρει τη πρüσοψη ενüς τρßτου. ΜετÜ Ýπεσε κι αυτüς. Οι πρÜσινοι Ýσυραν τους συντρüφους τους Ýξω απü το νερü, ντýσανε τον ναρκωμÝνο Μπλαßην και τον Üλλο και τους δÝσανε πÜλι γερÜ. 'Αλλη μια φορÜ κÜνανε συμβοýλιο. Δε μποροýσα να βγÜλω λÝξη απü τα τιτιβßσματÜ τους αλλÜ εßχα την αßσθηση πως κατÜ τη γνþμη τους διαθÝταμε αμφßβολη ποσüτητα γκÜμις.
     Τα δεσμÜ μου Üρχισαν να χαλαρþνουν. Θα 'δινα πολλÜ για λßγη δρÜση και για την ευκαιρßα να θερßσω μερικÜ πρÜσινα κεφÜλια. Στριφογυρßζοντας, παρακολουθοýσα μ' Üπληστο μÜτι Ýνα μικρü θÜμνο που φýτρωνε κοντÜ στο φορεßο μου. O θÜμνος σÜλευε τ' αραιÜ κλαριÜ του κι Ýβγαζε μια μυρουδιÜ καμÝνης καραμÝλας. Η βλÜστηση του τüπου αυτοý Þταν üλο κουνÞματα και μυρωδιÝς. ΞαφνικÜ οι πρÜσινοι σταμÜτησαν τις κουβÝντες και μαζευτÞκανε στην Üκρη της üχθης. ¸νας στολßσκος απü μακρüστενα πλοιÜρια κατÝβαινε το ρεýμα. Σηκþνοντας αφρισμÝνα κýματα τα πλοιÜρια προσεγγßσανε την üχθη. Μας φüρτωσαν αμÝσως ανÜ πÝντε σε κÜθε σκÜφος. Καθþς απομακρυνüμαστε απü την ακτÞ, το εικοσαμελÝς πλÞρωμα κÜθε πλοßου τραβοýσε κι Ýσπρωχνε ρυθμικÜ μια διπλÞ σειρÜ ξýλινων μοχλþν, οδηγþντας το σκÜφος ενÜντια στο ρεýμα. ΠλÝαμε σταθερÜ αφÞνοντας Ýνα ρηχü αυλÜκι στα νερÜ του παχýρρευστου ποταμοý.
 -"Εßχα Ýνα παπποý ιεραπüστολο", εßπα στον ΤζÝησον. "Κι αυτüς αντιμετþπισε κÜτι τÝτοια προβλÞματα".
 -"Και λοιπüν";
 -"ΚατÝληξε στο καζÜνι", εßπα.
 -"Κι συ το ßδιο", μ' Ýκοψε ο ΤζÝησον και συνÝχισε να τραβολογÜ τα σκοινιÜ που τον Ýδεναν.
     ΕπειδÞ δεν εßχα τßποτα καλýτερο να κÜνω παρατηροýσα τον τρüπο που κινοýσαν το σκÜφος και κατÝληξα στο συμπÝρασμα πως οι μοχλοß βÜζανε σε λειτουργßα δυο μεγÜλες αντλßες Þ Ýνα συγκρüτημα απü μικρüτερες κι üτι το πλοßο προχωροýσε αντλþντας νερü απü τη πλþρη κι εκσφενδονßζοντας το στη πρýμνη. Αργüτερα κατÜλαβα πως Ýκανα λÜθος. Η μÝθοδüς τους Þταν πολý πιο απλÞ. Οι μοχλοß Þτανε συνδεδεμÝνοι με εßκοσι διχαλωτÝς πατοýσες που Þτανε βυθισμÝνες λßγο πιο κÜτω απü την επιφÜνεια του νεροý. Τα δυο πτερýγια Üνοιγαν üταν η κßνηση Þτανε προς τα μπρος, Ýκλειναν üταν γινüτανε προς τα πßσω. Μ' αυτü το σýστημα προχωροýσαμε πολý γρηγορüτερα απ' ü,τι αν εßχαμε κουπιÜ, γιατß τα πτερýγια αυτÜ κÜτω απü το νερü κινοýνταν μüνο και μüνο απü το βÜρος τους χωρßς να χρειÜζεται η δýναμη των μυþνων του κωπηλÜτη για ν' αναδυθοýν απü το νερü, να πÜρουν στροφÞ στον αÝρα και να ξαναβυθιστοýν.
     Ο Þλιος ανηφüρισε ψηλüτερα καθþς ανεβαßναμε το ρεýμα του ποταμοý. Στη δεýτερη στροφÞ το ποτÜμι χωρßστηκε στα δυο. Το ρεýμα του κυλοýσε γοργÜ απü τις πλευρÝς μιας νησßδας με μÞκος που πλησßαζε τις εκατü γιÜρδες. ΤÝσσερα ψηλÜ δÝντρα με σκουρüχρωμους κορμοýς υψþνονταν στη βüρεια Üκρη της νησßδας. ΚαθÝνα απ' αυτÜ εßχε μιαν οριζüντια στεφÜνη απü κλαριÜ. Απü πÜνω τους ο κορμüς συνεχιζüτανε με μια μαλλιαρÞ φοýντα περßπου σαρÜντα πüδια ψηλÞ. ΚÜθε κλαρß κατÝληγε σε μισÞ ντουζßνα δυνατοýς μßσχους, καμπýλους στην Üκρη, σαν τα δÜχτυλα μιας αγκυλωτÞς παλÜμης.
Τα πληρþματα χειρßζονταν με μεγÜλη ταχýτητα τους μοχλοýς ενþ περνοýσαν απü το δεξιü παρακλÜδι του ποταμοý κÜτω απü το μεγαλýτερο απü τα μεγÜλα κλαριÜ. Μüλις η πλþρη του πρþτου σκÜφους πλησßασε, το κλαρß κοýνησε απειλητικÜ και πεινασμÝνα τα «δÜχτυλα». Δεν Þταν ψευδαßσθηση. Το 'δα τüσο καθαρÜ üσο βλÝπω το μπουναμÜ μου ýστερ' απü κÜθε ταξßδι να γλιστρÜ πÜνω στο γυαλιστερü γραφεßο του αρχηγοý. Η χεροýκλα Þταν Ýτοιμη να μας αρπÜξει κι απü το μÝγεθος και την ορμÞ της καταλÜβαινα üτι θα μποροýσε να σηκþσει ολüκληρο το πλοιÜριο Ýξω απü το νερü και να του κÜνει πρÜγματα που δεν Þθελα να βÜλω με το νου μου. Δεν το Ýκανε üμως. Μüλις το σκÜφος μπÞκε στην επικßνδυνη περιοχÞ, ο πιλüτος στÜθηκε üρθιος και κραýγασε μιαν ακατÜληπτη φρÜση προς το δÝντρο. Τα δÜχτυλα χαλÜρωσαν. Ο πιλüτος του επüμενου σκÜφους Ýκανε το ßδιο. ΜετÜ ο δικüς μου. ΞαπλωμÝνος ανÜσκελα, Ýτοιμος για δρÜση üσο Ýνα πτþμα, θαýμασα τον τερÜστιο αυτü στραγγαλιστÞ καθþς περνοýσαμε αργÜ απü κÜτω του και τον αφÞναμε πßσω μας. Ο πιλüτος μας σþπασε, ο επüμενος Üρχισε το ßδιο παραμýθι. Μ' Ýλουζε κρýος ßδρþτας.
     ΠÝντε μßλια μακρýτερα βÜλαμε πλþρη για την ακτÞ. Το κεφÜλι μου Þτανε γυρισμÝνο προς την αντßθετη κατεýθυνση. Δεν εßδα λοιπüν τα κτßρια ως τη στιγμÞ που οι πρÜσινοι ακουμπÞσανε κÜτω το φορεßο, λýσανε τα πüδια μου και μ' Ýστησαν üρθιο. ¸χασα την ισορροπßα μου και κÜθισα στη γη. Τα πüδια μου Þτανε προς το παρüν Üχρηστα. ΤρßβοντÜς τα για να βοηθÞσω τη κυκλοφορßα εξÝταζα με περιÝργεια το μελαγχολικü αυτü θÝαμα που θα μποροýσε να 'ναι οτιδÞποτε, χωριουδÜκι Þ αληθινÞ μητρüπολη. Τα κτßρια Þτανε κατασκευασμÝνα απü ανοιχτοπρÜσινο ξýλο, κυλινδρικÜ, με διÜμετρο ßση προς το ýψος και μÝσα στο καθÝνα φýτρωνε Ýνα μεγÜλο δÝντρο. Το φýλλωμα του δÝντρου εκτεινüταν μακρýτερα απü την ακτßνα κÜθε σπιτιοý, κρýβοντÜς το τελεßως απü πÜνω. ¹ταν η αρμοδιüτερη κατασκευÞ για να προστατεýει τον τüπο απü εναÝριους εχθροýς παρ' üλο που δεν υπÞρχε λüγος να πιστÝψουμε πως οι κÜτοικοι αντιμετωπßζανε καμιÜν ουρÜνια απειλÞ. Ο τρüπος που 'τανε μοιρασμÝνος ο τüπος σε σπßτια και δÝντρα εμπüδιζε τον υπολογισμü του μεγÝθους του, γιατß πßσω απü τη κοντινüτερη σειρÜ κτιρßων φαßνονταν δÝντρα, δÝντρα και πÜλι δÝντρα που θα μποροýσαν να κρýβουν απü Ýνα σπßτι. Δεν Þξερα αν Ýβλεπα κατασκÞνωση Þ το παραποτÜμιο προÜστιο κÜποιας πρωτεýουσας που χανüτανε στον ορßζοντα. Δεν Þτανε παρÜξενο που το ανιχνευτικü σþμα ανÝφερε μüνο δÜσος μετÜ την επιστροφÞ του. Μπορεß να 'χε πετÜξει πÜνω απü μια περιοχÞ που στÝγαζε πληθυσμü εκατομμυρßων και να πßστευε üτι βρισκüτανε στη ζοýγκλα. Με üπλα προτεταμÝνα και μÜτια Üγρυπνα, οι πρÜσινοι μας φρουροýσαν ενþ οι σýντροφοß τους Ýλυναν και τους τελευταßους αιχμÜλωτους. Το γεγονüς üτι φτÜσαμε με τüσο μεγαλοπρεπÝς σκÜφος σαν το Μαραθþν δεν τους εßχε εντυπωσιÜσει καθüλου. Τα πüδια μου πειθαρχοýσανε τþρα κι Ýτσι φüρεσα τις μπüτες μου και πανÝτοιμος κοßταξα ολüγυρα. Τüτε Ýνιωσα δυο ισχυρÜ τραντÜγματα.
     Το πρþτο Þταν üταν αντßκρισα τους συντρüφους μου στη δυστυχßα. ¹ταν οι μισοß τουλÜχιστον απü το πλÞρωμα του Μαραθþν. Οι υπüλοιποι λεßπανε. Σ' Ýνα φορεßο κειτüταν ακßνητο το σþμα του παιδιοý που 'χε χτυπηθεß απü τα βÝλη μüλις προσγειωθÞκαμε. Σ' Ýνα Üλλο αναπαυüταν η ισχνÞ, αδιÜφορη μορφÞ του Σαγκ Φαρν. Αυτüς Þταν κι ο μüνος 'Αρειος στη παρÝα. Κανεßς Üλλος δε βρισκüταν κοντÜ μας. Δεν Ýβλεπα επßσης τον Τζαßη Σκορ, τον ΝτÜγκλας, τον ΜπÜνιστερ, τον Καßην, τον Ρßτσαρντς, τον ΚÝλυ, τον Στηβ ΓκρÝγκορυ, το νεαρü Οýιλσον και καμιÜ δεκαριÜ Üλλους. ¹ταν νεκροß; Δεν το πßστευα. Γιατß οι πρÜσινοι θα μεταφÝρανε το Ýνα πτþμα κι üχι τ' Üλλα; Το 'χανε σκÜσει Þ αποτελοýσαν Ýνα δεýτερο σþμα αιχμÜλωτων που 'χεν οδηγηθεß κÜπου αλλοý; Δε μποροýσαμε να μαντÝψουμε τη τýχη τους μολονüτι φαινüταν απßθανο να λεßπουνε. ¸κανα νüημα στον ΤζÝησον: "ΠαρατÞρησες";
     ¸νας φοβερüς θüρυβος ακοýστηκε πÜνω απü το ποτÜμι κι οι πρÜσινοι γυρßσανε προς τα πÜνω κραδαßνοντας üπλα. Το στüμα τους Ýκανε διÜφορες κινÞσεις αλλÜ ο θüρυβος Ýσβηνε κÜθε Þχο. Γýρισα απü την Üλλη και τα μÜτια μου πετÜχτηκαν Ýξω απü τις κüγχες τους üταν εßδα τη στιλπνÞ καρßνα του Μαραθþν ν' ακουμπÜ ξυστÜ την επιφÜνεια του νεροý και να ξανακερδßζει ýψος. ΧÜθηκε πßσω απü τις κορφÝς των δÝντρων και μας Üφησε μüνο τον φοβερü απüηχο. ΜετÜ το ξανακοýσαμε να περιστρÝφεται σε μεγÜλη ακτßνα. O Þχος του δυνÜμωσε καθþς Ýκανε ακüμα μια βουτιÜ. ΞαναφÜνηκε μπροστÜ μας, ανατÜραξε λßγο την επιφÜνεια του νεροý, σÞκωσε μια βροχÞ απü πρÜσινες σταγüνες πßσω του κι Ýστειλε Ýνα γερü κýμα στην üχθη. ΜετÜ πÝταξε μακριÜ, βουßζοντας και σφυρßζοντας, με τÝτοια ταχýτητα þστε Þταν αδýνατο να ξεχωρßσεις οτιδÞποτε στη καμπßνα του πιλüτου. Ο ΤζÝησον Ýφτυσε στα χÝρια του, κοßταξε Üγρια τους πρασινÝλληδες κι εßπε:
 -"Τþρα θα τους τη φÝρουνε για τα καλÜ".
 -"Σουτ", ψιθýρισα.
 -"Σουτ στα μοýτρα σου", συνÝχισε αυτüς. Δεν μπüρεσε να πει τßποτα παραπÜνω γιατß Ýνας ψηλüς, αδýνατος κι αγριωπüς πρÜσινος τον Üρπαξε.
Του 'δωσε μια γροθιÜ στο στÞθος και τιτßβισε κÜτι μ' ερωτηματικü ýφος. "Μη μου το κÜνεις εμÝνα αυτü", μοýγκρισε ο ΤζÝησον δßνοντας μιαν Üλλη γροθιÜ γι' απÜντηση. Ο πρÜσινος οπισθοχþρησε, ξαναβρÞκε την ισορροπßα του, κλþτσησε με το δεξß πüδι. Νüμιζα πως προσπαθοýσε να χτυπÞσει τον ΤζÝησον στα καλÜμια αλλÜ δεν Þταν αυτü. ΠÝταξε κÜτι απü το πüδι του κι αυτü το κÜτι Þταν ζωντανü. Το μüνο που μπüρεσα να ξεχωρßσω Þτανε πως Ýμοιαζε με μικρü φιδÜκι. Δεν εßχε μεγαλýτερο μÞκος και πÜχος απü Ýνα μολýβι και, για μια φορÜ, δεν Þτανε πρÜσινο αλλÜ ζωηρü πορτοκαλß με μικροýς μαýρους λεκÝδες. Προσγειþθηκε στο στÞθος του ΤζÝησον, τονε τσßμπησε και μετÜ σýρθηκε προς τα κÜτω τüσο γοργÜ που δυσκολευüμουν να το παρακολουθÞσω με τα μÜτια. ¼ταν Ýφτασε στο Ýδαφος, Ýτρεξε προς τον αφÝντη του μαστιγþνοντας δεξιÜ κι αριστερÜ το χορτÜρι με την ουρÜ του. ΜετÜ εγκαταστÜθηκε στον αστρÜγαλο του πρÜσινου, φρüνιμο κι ακßνητο σαν Üκακο στολßδι. Πολý λßγοι απü τους υπüλοιπους ιθαγενεßς φοροýσαν παρüμοια αντικεßμενα, üλα με μαýρο και πορτοκαλß χρþμα εκτüς απü Ýνα που 'τανε μαýρο και κßτρινο.
     Ο ΤζÝησον γοýρλωσε τα μÜτια, Üνοιξε το στüμα αλλÜ δεν Ýβγαλε Þχο. ΞαφνικÜ Üρχισε να τρÝμει. Ο τýπος που φοροýσε το κιτρινüμαυρο εργαλεßο του κακοý παρακολουθοýσε τον ΤζÝησον με ακαδημαúκü ενδιαφÝρον. Του Ýσπασα το λαιμü! Ο θüρυβος που Ýκανε σπÜζοντας, μου θýμισε σκουπüξυλο. Το πραγματÜκι στο πüδι του ξεκßνησε üταν αυτüς τßναξε τα πÝταλα αλλÜ Þταν πολý αργÜ. Ο ΤζÝησον σωριαζüτανε καταγÞς την þρα που η μπüτα μου σýνθλιβε το ζοýδι πÜνω στο γρασßδι. Γýρω μου γινüταν σαματÜς. Μποροýσα ν' ακοýσω τον ΜακνÜλτυ να φωνÜζει με αγωνßα.
 -"'Ανδρες, Üνδρες!" Ακüμα και μια τÝτοια στιγμÞ ο καλαμαρÜς μας μποροýσε να επηρεÜζεται απü το φüβο της καταγγελßας üτι κακομεταχειρßζεται ιθαγενεßς. O 'Αρμστρονγκ μοýγκριζε συνεχþς:
 -"'Αλλο Ýνα κÜθαρμα!" και κÜθε φορÜ αντηχοýσε Ýνας δυνατüς παφλασμüς στα νερÜ. ΔιÜφορα παφ-παφ ακοýγονταν απü μικρÝς σφαßρες που σκÜζανε στον αγÝρα. Ο ΤζÝησον κειτüτανε σα νεκρüς ενþ οι Üλλοι παλεýανε γýρω απü το κορμß του. Ο ΜπρÝναντ με χαιρÝτισε μ' Ýνα ουρλιαχτü. ΑνÜπνεε με κοφτÝς ανÜσες και προσπαθοýσε να ξεριζþσει Ýνα μαýρο μÜτι απü Ýνα πρÜσινο πρüσωπο. Εκεßνη την þρα εßχα πÜρει για λογαριασμü μου Üλλον Ýνα πρÜσινο κι Þμουν Ýτοιμος να τονε κÜνω κομμÜτια. ΠροσπÜθησα να φανταστþ πως Þτανε τηγανητü κοτüπουλο που 'πρεπε να φαω το τελευταßο του κομμÜτι. Με δυσκολßα τονε κρατοýσα γιατß πÜλευε, αγωνιζüταν και στριφογýριζε σαν λαστιχÝνια κοýκλα. ΠÜνω απü τον ταλαντευüμενο þμο του μποροýσα να δω τον Σαγκ Φαρν να καταπιÜνεται με πÝντε τÝτοιους μαζß και ζÞλεψα τα πλοκÜμια που του εßχε δþσει η φýση αντß για χÝρια. O αντßπαλος μου 'χωσε τα δÜχτυλÜ του στο ανýπαρκτο χρυσÜνθεμü μου, φÜνηκε ξαφνιασμÝνος απü την Ýλλειψη και προσπαθοýσε ακüμα να σκεφτεß κÜτι Üλλο καθþς Ýκανε τη βουτιÜ του στο ποτÜμι.
     Τüτε μισÞ ντουζßνα σφαßρες Ýσκασαν στα πüδια μου και το τελευταßο πρÜγμα που Üκουσα Þταν η θριαμβευτικÞ κραυγÞ του 'Αρμστρονγκ πριν απü Üλλον Ýνα παφλασμü. Το τελευταßο που εßδα Þταν ο Σαγκ Φαρν που χρησιμοποιοýσε Ýνα ξεχασμÝνο πλοκÜμι του προσπαθþντας να προσγειþσει μüνο πÝντε απü τους Ýξι πρÜσινους που ορμÞσανε καταπÜνω μου. ¸τσι ο Ýκτος κÝρδιζε ýψος την þρα που εγþ Ýπεφτα. Για κÜποιο λüγο δε λιποθýμησα üπως πριν. ºσως πÞρα μικρÞ δüση μüνο απü το περιεχüμενο των σφαιρþν Þ ßσως να περιεßχανε διαφορετικü μßγμα. Εκεßνο που ξÝρω εßναι üτι πÝντε ιθαγενεßς με ποδοπατοýσαν, üτι ο ουρανüς γÝμισε αστρÜκια και το μυαλü μου Ýγινε σοýπα. Τüτε ξαφνικÜ ξýπνησα και βρÝθηκα πÜλι δεμÝνος χειροπüδαρα.
ΑριστερÜ μου μια ομÜδα ιθαγενþν εßχε σωριαστεß πÜνω απü μορφÝς που δεν Ýβλεπα αλλÜ που Üκουγα καθαρÜ. Ο 'Αρμστρονγκ Ýκανε σα να λÜβαινε μÝρος σε πρωτÜθλημα βωμολoχιþν και μετÜ απü μερικÜ λεπτÜ αγωνιÜς το τερÜστιο κορμß του αναδýθηκε δεμÝνο μÝσα απü το σωρü μαζß με το σþμα του Μπλαßην και του Σαγκ Φαρν. ΔεξιÜ μου κειτüταν ο ΤζÝησον με τα Üκρα ελευθÝρα αλλÜ μÜλλον Üχρηστα. Το διαστημüπλοιο εßχε εξαφανιστεß. Χωρßς χρονοτριβÞ οι πρασινÝλληδες μας οδηγÞσανε στο βÜθος αυτοý του δÜσους Þ πüλης Þ μÝρους χωρßς üνομα. Δυο απ' αυτοýς κουβαλοýσαν τον ΤζÝησον σ' Ýνα εßδος πλεκτοý καλαθιοý. ΒλÝπαμε συνÝχεια πως υπÞρχανε τüσα δÝντρα üσα και σπßτια. Εδþ κι εκεß μερικοß απαθεßς πολßτες Ýβγαιναν στις πüρτες της κατοικßας τους και μας Ýβλεπαν να περνÜμε. Νüμιζε κανεßς üτι εßμαστε τα μüνα επιζþντα δεßγματα ανθρωπιÜς.
     Ο Μßνσχαλ κι ο ΜακνÜλτυ βρßσκονταν ακριβþς απü πßσω μου σ' αυτÞν τη νεκροπομπÞ κι Üκουσα τον δεýτερο ν' αναγγÝλλει μεγαλüπρεπα:
 -"Θα μιλÞσω στον αρχηγü τους γι' αυτü το θÝμα. Θα του εξηγÞσω üτι üλες αυτÝς οι Üτυχες διενÝξεις εßναι αποτÝλεσμα της εριστικüτητας του λαοý του".
 -"Αναμφßβολα", Üντεξε να πει ο Μßνσχαλ με απüχρωση σατανικÞς ειρωνεßας στη φωνÞ.
 -"Υπολογßζοντας üλα τα ελαφρυντικÜ που δßνουν οι δυσκολßες αμοιβαßας συνεννüησης", συνÝχισε ο ΜακνÜλτυ, "εξακολουθþ να πιστεýω üτι πρÝπει να μας δεχθοýνε με κÜποιαν ευγÝνεια".
 -"ΜÜλιστα", εßπε ο Μßνσχαλ με ýφος προÝδρου συνεδρßου νεκροθαφτþν "και θεωροýμε πως η υποδοχÞ μας εßχε πολλÜ κενÜ".
 -"ΑυτÞ ακριβþς εßναι η ÜποψÞ μου", εßπε ο ναýκληρος.
 -"Και περαιτÝρω εχθροπραξßες εßναι εντελþς ανεπιθýμητες", συνÝχισε ο Μßνσχαλ.
 -"ΟπωσδÞποτε!" συγκατÜνευσε ο ΜακνÜλτυ.
 -"Αλλ' αν επαναληφθοýνε θα σκßσουμε σα σαρδÝλα κÜθε πρασινÝλλη αυτοý του βρωμοπλανÞτη!"
 -"Πως;" Ο ΜακνÜλτυ Ýχασε τον ειρμü των σκÝψεþν του κι η φωνÞ του Ýγινε δýο-τρεις τüνους οξýτερη.
 -"Τßποτα", εßπε ο Μßνσχαλ καλüβολα. "Δεν Üνοιξα το στüμα μου". Tι σκüπευε ν' απαντÞσει ο θιγμÝνος ναýκληρος παραμÝνει μυστÞριο γιατß σε κεßνο το σημεßο κÜποιος πρÜσινος θεþρησε üτι βραδυπορεß και τον πρüγκηξε στη πλÜτη. Μ' Ýνα θυμωμÝνο γρýλισμα επιτÜχυνε το βÞμα του συνεχßζοντας τη πορεßα μÝσα σε μιαν εσωστρεφÞ σιωπÞ. Τþρα διασχßσαμε μια μακριÜ τακτικÞ σειρÜ σπιτιþν-δÝντρων και φτÜσαμε σ' Ýνα ξÝφωτο δυο φορÝς μεγαλýτερο απü κεßνο που προσγειþθηκε ο χαμÝνος Μαραθþν. Εßχε σχεδüν κυκλικü σχÞμα κι η επιφÜνεια του Þτανε στρωμÝνη με πυκνü χαλß σμαραγδÝνιου δροσεροý χüρτου. Ο Þλιος μεσουρανοýσε πια ρßχνοντας τις ωχροπρÜσινες αχτßδες του στο παρÜδοξο αυτü αμφιθÝατρο που περιστοιχιζüταν απü Ýνα πλÞθος σιωπηλþν, ανÞσυχων ιθαγενþν.
     Στο μÝσο του ξÝφωτου κÜτι τρÜβηξε τη προσοχÞ μας. Σαν ουρανοξýστης μÝσα σε χωριü υψωνüτανε στο σημεßο κεßνο Ýνα υπερφυσικü δÝντρο. ¹ταν αδýνατο να εκτιμÞσει κανεßς το ýψος του αλλÜ το πλÜτος του κορμοý του Þταν ικανü να κÜνει τους γιγÜντιους κορμοýς της γης να φαßνονται σαν καλαμÜκια. Η διÜμετρος του πρÝπει να ξεπερνοýσε τα σαρÜντα πüδια και το Üνοιγμα των τερÜστιων κλþνων του, που μοιÜζανε με της οξιÜς, φαινüταν ατελεßωτο παρ' üλο που 'τανε τüσο ψηλÜ στον ουρανü. Τüσο πελþριο Þτανε που δε μποροýσαμε να ξεκολλÞσουμε τα μÜτια μας απü πÜνω του. Αν αυτοß οι υπερκüσμιοι Ζουλοý εßχανε σκοπü να μας κρεμÜσουνε τüτε πραγματικÜ το 'χαν οργανþσει καλÜ. Τα σþματÜ μας θα μοιÜζανε με ζουζοýνια που ψυχομαχοýν κÜπου ανÜμεσα σε γη κι ουρανü. Ο Μßνσχαλ εßχε κυριευτεß απü την ßδια σκÝψη, üπως Ýδειξε αυτü που 'πε στον ΜακνÜλτυ:
 -"Να το χριστουγεννιÜτικο δÝντρο! Εμεßς εßμαστε τα στολßδια. Θα ρßξουνε κλÞρο κι üποιος απü μας πÜρει τον Üσο σπαθß θα πÜει κατευθεßαν στη κορφÞ".
 -"Μη γßνεσαι νοσηρüς", αποκρßθηκε ο ΜακνÜλτυ. "Δε πρüκειται να κÜνουνε τÝτοια παρανομßα".
     Τüτε Ýνας ιθαγενÞς Ýδειξε τον κατηγορηματικü πλοßαρχο κι Ýξι ορμÞσανε πÜνω του προτοý προφτÜσει ν' αναπτýξει τη θεωρßα του για τη διαπλανητικÞ νομοθεσßα. Αδιαφορþντας πλÞρως για τις απüψεις του περß υποδοχÞς οδÞγησαν το θýμα τους προς το δÝντρο που περßμενε. 'Ως εκεßνη τη στιγμÞ δεν εßχαμε παρατηρÞσει τον τυμπανιστü Þχο που αναδινüταν υπüκωφα απ' üλο τον τüπο. ¹ταν δυνατüς τþρα κι ο επßμονος, βαθýς αχüς του ακουγüτανε με κÜποιο ρυθμü. ¹ταν ο ßδιος παλμüς που παρατηρÞσαμε απü την αρχÞ. Τον εßχαμε συνηθßσει, εßχε περÜσει στο υποσυνεßδητο μας με τον ßδιο τρüπο που αντιλαμβÜνεται κανεßς το τικ-τακ ενüς ρολογιοý μÝσα στο σπßτι. ΑλλÜ τþρα, σε μια τüσο δραματικÞ σκηνÞ, νομßζαμε πως υπÞρχε κÜποια Ýμφαση στο απÜνθρωπο αυτü ντουμ-ντουμ-ντουμ.
     Το πρÜσινο φως Ýδινε αποτρüπαιο χρþμα στο πρüσωπο του ναýκληρου καθþς προχωροýσε προς το κÝντρο. Παρ' üλ' αυτÜ, προσπαθοýσε να δþσει Ýνα τüνο μεγαλεßου στη χαρακτηριστικÞ του σοβαρüτητα και το πρüσωπü του εßχε το ýφος ανθρþπου που 'χει ακλüνητη πßστη στην αρετÞ του πρÜου ορθολογισμοý. Δεν εßχα ξανασυναντÞσει Üνθρωπο με τüση εμπιστοσýνη στο νüμο. Καθþς προχωροýσε καταλÜβαινα πως στηριζüτανε στη βαθιÜ πεποßθηση πως αυτοß οι κακüμοιροι δε θα μποροýσαν να του κÜνουνε τßποτα προτοý συμπληρþσουνε τ' αναγκαßα Ýντυπα, τα σφραγßσουνε δεüντως και τα υπογρÜψουν. O θÜνατος του ΜακνÜλτυ χρειαζüταν επßσημα Ýγκριση. Στα μισÜ του δρüμου προς το δÝντρο εφτÜ ψηλοß ιθαγενεßς συναντÞσανε τον ναýκληρο και τη φρουρÜ του. Δε φοροýσανε διαφορετικÞ στολÞ απü τους üμοιοýς τους αλλÜ με κÜποια αüριστα σημÜδια κατüρθωναν να δßνουνε την εντýπωση πως Þτανε ξεχωριστÜ πλÜσματα, ανþτερα απü τον üχλο. ΜÜγοι-γιατροß; αποφÜσισε το ταραγμÝνο μυαλü μου. Αυτοß που κρατοýσανε τον ΜακνÜλτυ τονε παραδþσανε στους νιοφερμÝνους και μετÜ τρÝξαν ολοταχþς προς τη περιφÝρεια του ξÝφωτου σα να 'χεν εμφανιστεß ο ßδιος ο διÜβολος στη μÝση. Δεν υπÞρχε διÜβολος αλλÜ μüνο το τερατþδες αυτü δÝντρο. ΞÝροντας τι μποροýσαν να κÜνουν μερικÜ φυτÜ σ' αυτüν τον πρασινüπληκτο κüσμο μποροýσα να υποθÝσω üτι αυτü εδþ o προπÜππους üλων των Üλλων, θα πρÝπει να εßχε ειδικÜ καταστροφικÜ προσüντα. Για το κολοσσιαßο αυτü φυτü Ýνα πρÜγμα Þταν οπωσδÞποτε σßγουρο: üτι διÝθετε πÜρα πολý γκÜμις.
     ΞαφνικÜ οι εννιÜ Üρπαξανε τον ΜακνÜλτυ απü τη μÝση. Τους μιλοýσε üλη την þρα αλλÜ βρισκüμαστε πολý μακριÜ για ν' απολαýσουμε το ýφος του λüγου του κι οι φρουροß του δε δßνανε τη παραμικρÞ σημασßα. Και πÜλι εξÝτασαν το στÞθος του, συζÞτησαν μεταξý τους και παßρνοντας απüφαση Üρχισαν να τονε τραβοýν πιο κοντÜ στο δÝντρο. Ο ΜακνÜλτυ αντιστÜθηκε με τη πρÝπουσα αξιοπρÝπεια. Τüτε τον σÞκωσαν στα χÝρια και προχþρησαν εμπρüς. Ο 'Αρμστρονγκ εßπε σκληρÜ:
 -"¸χουμε ακüμα πüδια Ýτσι δεν εßναι;" και μ' αυτÞ τη σιγουριÜ φßλεψε τον φρουρü του με μια γερÞ κλωτσιÜ. Πριν προφτÜσουμε üμως ν' ακολουθÞσουμε το παρÜδειγμÜ του και ν' αρχßσουμε Üλλον Ýναν ανþφελο καυγÜ, μας διÝκοψε o απü μηχανÞς θεüς. Ο σταθερüς παλμüς του δÜσους σβÞστηκε απü Ýνα βαρý κι ισχυρü βουητü που σýντομα εξελßχθηκε σε μηχανικü βρυχηθμü. Ο βρυχηθμüς Ýγινε εκρηκτικÞ βουÞ καθþς το ασημÝνιο, σβÝλτο διαστημüπλοιο πÞρε μια στροφÞ πÜνω απü το μοιραßο δÝντρο. ΚÜτι Ýπεσε απü τη κοιλιÜ του σκÜφους σ' Ýναν απü τους γýρους του, κÜτι που φοýσκωσε παßρνοντας σχÞμα μανιταριοý, δßστασε λßγο και μετÜ προσγειþθηκε στη κορφÞ του δÝντρου. ¹ταν αλεξßπτωτο! Εßδα Ýνα ανθρþπινο σχÞμα να κρÝμεται απü τα σκοινιÜ του προτοý το καταπιεß το πλοýσιο φýλλωμα. Η απüσταση μας εμπüδιζε να αναγνωρßσουμε τον ουρÜνιο αυτüν εισβολÝα. Οι εννιÜ που κρατοýσανε τον ΜακνÜλτυ τονε πετÜξανε χωρßς τσιριμüνιες πÜνω στο γρασßδι και σταθÞκανε κοιτÜζοντας ερευνητικÜ το δÝντρο. ΚατÜ Ýνα περßεργο τρüπο οι ιθαγενεßς Ýδειχναν μÜλλον περιÝργεια κι üχι τρüμο για τα εναÝρια αυτÜ γεγονüτα. Το δÝντρο Ýμενε ακßνητο. ΞαφνικÜ μÝσα απü τα ψηλÜ κλαριÜ του ακοýστηκε το σφýριγμα ενüς ακτινοβüλου. Η ακτßνα χτýπησε Ýνα απü τα μεγÜλα κλαριÜ στην ÝνωσÞ του με τον κορμü και το 'κοψε. Το ακρωτηριασμÝνο μÝλος Ýπεσε με πÜταγο στο Ýδαφος.
     ΑμÝσως χιλιÜδες εξογκþματα που μοιÜζανε με μπουμποýκια κι Þταν κρυμμÝνα κÜπου μÝσα στα φýλλα, φοýσκωσανε σα μπαλüνια, πÞρανε το μÝγεθος μιας τερÜστιας κολοκýθας κι ανατινÜχτηκαν μ' εκρÞξεις που Üφηναν αστεßους κρüτους. ΑμÝσως o τüπος γÝμισε απü Ýναν αχνοκßτρινο καπνü που Ýβγαινε σε τÝτοιες ποσüτητες þστε το δÝντρο χÜθηκε απü τα μÜτια μας σε λιγüτερο απü Ýνα λεπτü. ¼λοι οι ιθαγενεßς που βρßσκονταν τριγýρω κρÜξανε σα κουκουβÜγιες, Ýκαναν μεταβολÞ και το βÜλανε στα πüδια. Οι εννιÜ φρουροß του ΜακνÜλτυ αναστεßλανε τη τελετÞ που 'χανε προγραμματßσει κι ακολοýθησανε τους συντρüφους τους. Το ακτινοβüλο πÝτυχε δυο απ' αυτοýς πριν κÜνουν δÝκα βÞματα. Οι υπüλοιποι επτÜ διπλασιÜσανε τη ταχýτητα της φυγÞς τους. Ο ΜακνÜλτυ αγωνιζüταν να λýσει τα χÝρια του καθþς τονε πλησßαζε σýννεφο κßτρινου καπνοý. Μια νÝα εκπυρσοκρüτηση ακοýστηκε στη κορφÞ του δÝντρου που 'χε γßνει σκοτεινüς üγκος μÝσα στην ßδια του την ομßχλη κι Üλλο Ýνα κλαρß Ýπεσε στο Ýδαφος. ¼λοι οι ιθαγενεßς εßχαν εξαφανιστεß απü το πρüσωπο της γης. Η ομßχλη απεßχε τþρα τριÜντα γυÜρδες απü τον ναýκληρο που στεκüτανε και τη κοßταζε σα μαγεμÝνος. Τα χÝρια του Þταν ακüμα δεμÝνα στα πλευρÜ. ΒαθιÜ κÜπου στο κÝντρο της ομßχλης συνεχßζονταν οι εκρÞξεις αλλÜ πιο ασθενικÝς τþρα.
     ΦωνÜζοντας στον Üμυαλο ΜακνÜλτυ να χρησιμοποιÞσει τα κÜτω του Üκρα, βÜλαμε αμÝσως σε λειτουργßα τα δικÜ μας προσπαθþντας ταυτüχρονα να λευτερþσουμε τα χÝρια μας. Ο ΜακνÜλτυ αντÝδρασε οπισθοχωρþντας αργÜ μüνο μερικÝς γιÜρδες. Με υπερÜνθρωπη προσπÜθεια ο 'Αρμστρονγκ λευτερþθηκε, Ýβγαλε το σουγια απü τη τσÝπη του παντελονιοý του κι Üρχισε να κüβει τα σκοινιÜ που μας Ýδεναν. Ο Μßνσχαλ κι o Μπλαßην, οι δυο πρþτοι που λýθηκαν Ýτρεξαν αμÝσως στον ΜακνÜλτυ που ποζÜριζε δÝκα γιÜρδες μακριÜ απü την ομßχλη σαν Ýνας παχýσαρκος 'Αρης που αψηφοýσε τη δýναμη των ξÝνων θεþν. Τονε φÝρανε πßσω σηκωτü. Μüλις εßχαμε απαλλαγεß απü τα δεσμÜ μας ξαναφÜνηκε το διαστημüπλοιο, Ýκανε Ýνα κýκλο πÜνω απü τα κεφÜλια μας και χÜθηκε πßσω απü το σýννεφο του κßτρινου καπνοý κερδßζοντας απüσταση. Το χαιρετÞσαμε με χαροýμενες κραυγÝς. ΜετÜ μες απü την ομßχλη ξεπρüβαλε μια ογκþδης μορφÞ που 'σερνε Ýν' Üψυχο σþμα στο κÜθε χÝρι. ¹ταν ο Τζαßη Σκορ. Στη πλÜτη του μετÝφερε Ýνα μικρü ασýρματο με πομπü και δÝκτη. ¹ρθε προς το μÝρος μας μεγÜλος, δυνατüς με τα μÜτια του φωτισμÝνα απü το αιþνιο φως, Ýριξε μπροστÜ μας τα δυο σþματα κι εßπε:
 -"ΚοιτÜξτε τι θα πÜθετε απü τον ατμü αν δε κινηθεßτε γρÞγορα". ΚοιτÜξαμε. ΑυτÜ τα πρÜγματα Þταν τα λεßψανα των δυο ιθαγενþν που 'χε χτυπÞσει με το ακτινοβüλο, αλλ' οι ακτßνες δεν εßχανε προκαλÝσει τη φοβερÞ φθορÜ της σÜρκας. Τα δυο αυτÜ αντικεßμενα Þτανε πιüτερο σκελετοß παρÜ πτþματα. ΚουρÝλια σÜρκας και μισοφαγωμÝνων οργÜνων κρÝμονταν πÜνω σε τσακισμÝνα κüκαλα. ¹ταν εýκολο να καταλÜβουμε τι θα συνÝβαινε στον Τζαßη αν Þταν φτιαγμÝνος απü σÜρκα κι αßμα Þ αν ανÜπνεε üπως εμεßς. "Πßσω στο ποτÜμι", μας συμβοýλεψε ο Τζαßη, "ακüμα κι αν χρειαστεß να πολεμÞσουμε γι' αυτü. Το σκÜφος θα προσγειωθεß στην üχθη. ΠρÝπει να φτÜσουμε κει με κÜθε τρüπο".
 -"¸χετε το νου σας, Üντρες", πρüσθεσεν ο ΜακνÜλτυ. "Δε θÝλω περιττÝς βιαιοπραγßες".
     ΞεσπÜσαμε σε γÝλια. Τα μüνα üπλα που 'χαμε Þτανε το ακτινοβüλο του Τζαßη, ο σουγιÜς του 'Αρμστρονγκ κι οι γροθιÝς μας. Πßσω μας πολý κοντÜ και προχωρþντας ολοÝνα κοντýτερα Þταν ο θανÜσιμος αυτüς καπνüς. ΑνÜμεσα σε μας και στο ποτÜμι απλωνüταν η πρÜσινη πρωτεýουσα μ' Üγνωστον αριθμü κατοßκων οπλισμÝνο μ' Üγνωστα üπλα. Βρισκüμαστε πραγματικÜ ανÜμεσα στη Σκýλα και τη ΧÜρυβδη. ΞεκινÞσαμε με τον Τζαßη επικεφαλÞς, τον ΜακνÜλτυ και τον μεγαλüσωμο 'Αρμστρονγκ αμÝσως απü πßσω του. Δυο Üνδρες μεταφÝρανε τον ΤζÝησον που χρησιμοποιοýσε ακüμα τη γλþσσα του, αλλÜ üχι τα πüδια. Δυο Üλλοι μεταφÝρανε το πτþμα που οι εισβολεßς εßχαν αρπÜξει απü το σκÜφος. Χωρßς εμπüδιο Þ αντßδραση περπατÞσαμε μερικÝς εκατοντÜδες γιÜρδες κι εκεß, στα βÜθη του δÜσους, θÜψαμε το σþμα του ανθρþπου που πρþτος πÜτησε το πüδι του σ' αυτü τον πλανÞτη. Κρýφτηκε στην αγκαλιÜ της γης μÝσα σε νεκρικÞ σιγÞ ενþ γýρω μας το δÜσος αντηχοýσε απü τον γνωστü παλμü του. Εκατü γιÜρδες μακρýτερα αναγκαστÞκαμε να θÜψουμε Ýναν Üλλο. Ο επιζþν παßκτης του πÜπια-στο-βρÜχο, επηρεασμÝνος απü το τÝλος του συντρüφου του, θÝλησε να μπει επικεφαλÞς της πομπÞς. Περπατοýσαμε αργÜ και προσεχτικÜ, ψÜχνονrτας με τα μÜτια για κρυμμÝνους ιθαγενεßς, Ýτοιμοι ν' αντιμετωπßσουμε την επßθεση κανενüς θÜμνου που εξακοντßζει βÝλη Þ κανενüς κλαριοý που ξερνÜ κüλλα. Ο Üνθρωπüς μας Ýκανε μια παρÝκκλιση γýρω απü 'να δÝντρο που φýτρωνε μÝσα απü μια σιωπηλÞ κι Üδεια κατοικßα. Εßχε συγκεντρþσει τη προσοχÞ του στην ανοιχτÞ εßσοδο του σπιτιοý και δε πρüσεξε üτι περνοýσε κÜτω απü εν' Üλλο δÝντρο. ¹ταν Ýνα φυτü μετρßου μεγÝθους μ' ασημοπρÜσινη φλοýδα και μακριÜ κομψÜ φýλλα απ' üπου κρÝμονταν φοýντες απü κλωστÝς. Οι Üκρες αυτÝς Ýφταναν σε απüσταση τεσσÜρων ποδιþν απü το Ýδαφος. ¼ταν εκεßνος Üγγιξε δυο απ' αυτÝς τις φοýντες, φÜνηκε μια γαλαζωπÞ αστραπÞ, μυρßσαμε Üζωτο και καμÝνο μαλλß και τον εßδαμε να πÝφτει. Εßχε πÜθει ηλεκτροπληξßα σα να τον εßχε χτυπÞσει δυνατüς κεραυνüς.
     Ξεχνþντας την ομßχλη πισωγυρßσαμε εκατü γιÜρδες και τον θÜψαμε πλÜι στον σýντροφü του. Η δουλειÜ Ýγινε στο Üψε-σβÞσε. Η Ýρπουσα λÝπρα Þταν πßσω απü την πλÜτη μας üταν ξεκινÞσαμε πÜλι. ΨηλÜ στον ουρανü που φαινüταν ελÜχιστα, o Þλιος Ýριχνε τις διÜφανες αχτßνες του τρυπþντας το πλÝγμα των δÝντρων με φωτεινÜ αραβουργÞματα. ΠαρακÜμπτοντας τη τελευταßαν αυτÞ απειλÞ που ονομÜσαμε ηλεκτρüδεντρο, φτÜσαμε στην Üκρη της κεντρικÞς λεωφüρου. Εδþ εßχαμε ορισμÝνα πλεονεκτÞματα αλλÜ και διαφορετικÜ εμπüδια. Τα σπßτια Þταν αραιÜ παραταγμÝνα απü τις δυο μεριÝς. Μποροýσαμε να περπατÜμε στο κÝντρο του δρüμου κÜτω απü το πλατý Üνοιγμα τ' ουρανοý και ν' αποφεýγουμε τη φιλοπüλεμη βλÜστηση αυτοý του πλανÞτη. ΑλλÜ αυτü εξÝθετε τη πορεßα μας σ' επιθÝσεις απü τη μεριÜ των ιθαγενþν που θα 'ταν ßσως αποφασισμÝνοι να εμποδßσουνε την αποχþρηση μας. Θα 'πρεπε να κÜνουμε αυτü το ταξßδι διατρÝχοντας διπλü κßνδυνο. Ο Σαγκ Φαρν μου 'πε:
 -"ΞÝρεις, Ýχω μια πολý καλÞν ιδÝα".
 -"Για λÝγε!" εßπα 'γω γεμÜτος ελπßδα.
 -"Ας υποθÝσουμε πως Ýχουμε εßκοσι τετρÜγωνα στη κÜθε πλευρÜ", πρüτεινε, "θα μποροýσαμε τüτε να παßζουμε με τÝσσερις στρατιþτες παραπÜνω και τÝσσερις ακüμα αξιωματικοýς. Προτεßνω να τους ονομÜσουμε 'τοξüτες'. Θα κινοýνταν δυο τετρÜγωνα κÜθε φορÜ και θα μποροýσαν να χτυπÜν αντιπÜλους σ' üλα τα διπλανÜ τετραγωνÜκια. Δε θα γινüταν Ýτσι εξαιρετικÜ περßπλοκο παιχνßδι";
 -"Δε πας να πνιγεßς, λÝω 'γω";
 -"¸πρεπε να θυμÜμαι το χαμηλü διανοητικü σου επßπεδο". ΛÝγοντας Ýτσι Ýβγαλε Ýνα μπουκαλÜκι Üρωμα χουλοý που φρüντισε να περισþσει μες απ' üλες τις περιπÝτειÝς μας, απομακρýνθηκε δυο βÞματα απü κοντÜ μου και το μýρισε μ' επιδεικτικÜ προσβλητικü τρüπο. Δε με νοιÜζει τι λÝνε αλλÜ εßμαι βÝβαιος üτι δε βρωμÜμε Ýτσι üπως υποστηρßζουν αυτοß οι καταραμÝνοι 'Αρειοι! ΑυτÜ τα πολýποδα Ýχουν το ψÝμα στο αßμα τους. Σταματþντας τη πορεßα και τη συζÞτηση ο Τζαßη Σκορ εßπε:
 -"Μου φαßνεται πως αυτü εßναι!" ΞεκρÝμασε το φορητü του ασýρματο, βρÞκε τη συχνüτητα και μßλησε στο μικρüφωνο. "Εσý εßσαι, Στηβ;" Παýση. ¸πειτα: "Ναι, σας περιμÝνουμε μισü μßλι περßπου μακριÜ απü το ξÝφωτο στην üχθη του ποταμοý. ¼χι, δεν Ýχουμε συναντÞσει αντßσταση ως τþρα. ΑλλÜ κÜτι θα γßνει. ΕντÜξει θα περιμÝνουμε". 'Αλλη μια παýση. "Θα σας οδηγÞσουμε με τον Þχο".
Ο Τζαßη Üκουγε προσεκτικÜ τον ασýρματο με το Ýνα αφτß και τον ουρανü με τ' Üλλο. ¼λοι ακοýγαμε προσεκτικÜ. Στην αρχÞ δεν υπÞρχε τßποτα Ýκτüς απü το ντουμ-ντουμ-ντουμ, που ποτÝ δε σταματοýσε στον τρελü αυτü κüσμο αλλÜ σε λßγο ακοýστηκε μακρινü βουητü σαν το πλησßασμα ενüς μποýρμπουλα. Ο Τζαßη üρμησε στο μικρüφωνο: "Σας πιÜσαμε, πλησιÜζετε". Το βουητü δυνÜμωσε. "ΠλησιÜζετε, πλησιÜζετε". Περßμενε μια στιγμÞ. "¸χετε πÜρει λÜθος δρüμο". Ο θüρυβος χαμÞλωσε. "ΠερÜσατε απü το πλÜι". ΠεριμÝναμε πÜλι. Ο μακρινüς Þχος Ýγινε ξαφνικÜ δυνατüτερος. "ΣωστÞ κατεýθυνση τþρα". Ο θüρυβος Ýγινε τρομερÞ βουÞ. "ΕντÜξει!" φþναξε ο Τζαßη. "Εßσαστε σχεδüν απü πÜνω μας!"
     Κοßταζε ανÞσυχα τον ουρανü και σαν Ýνας Üνθρωπος ακολουθÞσαμε üλοι το βλÝμμα του. Την επüμενη στιγμÞ το διαστημüπλοιο φÜνηκε στο Üνοιγμα του ουρανοý και το διÝσχισε τüσο γρÞγορα þστε δε προφτÜσαμε οýτε καν ανÜσα να πÜρουμε. ΑλλÜ κεßνοι απü πÜνω θα πρÝπει να μας εßδανε γιατß το σκÜφος διÝγραψε κýκλο και το καλοσχεδιασμÝνο σχÞμα του ξαναφÜνηκε πÜνω απü την ευθεßα του κεντρικοý δρüμου, μερικÜ μßλια πιο κÜτω -ερχüτανε προς το μÝρος μας με τρομερÞ ταχýτητα. ΑυτÞ τη φορÜ μποροýσαμε να παρακολουθÞσουμε τη πορεßα του και το χαιρετοýσαμε σα χαροýμενα παιδιÜ. "Μας βρÞκατε;" ρþτησε ο Τζαßη απü το μικρüφωνο. "ΕντÜξει, δοκιμÜστε Üλλη μια φορÜ". Το σκÜφος πÞρε πÜλι μια στροφÞ κι ακολοýθησε τον ßδιο δρüμο σκßζοντας τον αγÝρα καθþς περνοýσε απü πÜνω μας. ¹τανε σα μια τερÜστια οβßδα απü κανüνι παλιοý καιροý. Απü τη κοιλιÜ του πÝσανε κοντÜ μας διÜφορα πρÜγματα, πακÝτα και μπüγοι. Μας Þρθανε σαν το μÜνα εξ ουρανοý καθþς το σκÜφος πÝρασε βιαστικü και χÜθηκε ανοßγοντας τρýπα στον ουρανü προς το βορρÜ. Αν δεν Þταν αυτÜ τα καταραμÝνα δÝντρα, το διαστημüπλοιο θα μποροýσε να προσγειωθεß και να μας σþσει απü τη θανÜσιμη απειλÞ.
     Με λαχτÜρα τρÝξαμε κοντÜ στα εφüδια ανοßγοντας πακÝτα και λýνοντας σκοινιÜ. ΣκÜφανδρα για üλους. ΑυτÜ θα μας προστÜτευαν απü διÜφορα δυσÜρεστα στοιχεßα της φýσης. ΛαδωμÝνα και γεμισμÝνα ακτινοβüλα μαζß με αποθÝματα απü καπνογüνα. ¸να μικρü κιβþτιο με φροντισμÝνη συσκευασßα üπου μÝσα σε μπαμπÜκια και λÜστιχα αναπαýονται Ýξι ατομικÝς βüμβες. Μια μπουκÜλα ιþδιο κι Ýνα δÝμα με πρüχειρα εßδη πρþτων βοηθειþν. ¸να μεγÜλο δÝμα εßχε σκαλþσει στα κλαριÜ ενüς δÝντρου Þ μÜλλον το αλεξßπτωτü του εßχε μπερδευτεß κι εκεßνο ταλαντευüταν δελεαστικÜ πÜνω απü τα κεφÜλια μας. 'Ελπßζοντας üτι δεν περιεßχε υλικü που θα μποροýσε να μας θÜψει κÜτω απü τη γη πυροβολÞσαμε τα σκοινιÜ και το κατεβÜσαμε. ΜÝσα κει βρÞκαμε συμπυκνωμÝνες μερßδες φαγητοý κι Ýνα μπιτüνι με χυμü ανανÜ. ΠακετÜραμε τ' αλεξßπτωτα, φορτωθÞκαμε τις προμÞθειες και ξεκινÞσαμε. Το πρþτο μßλι Þταν εýκολο. ΔÝντρα, δÝντρα και πÜλι δÝντρα και παρατημÝνα σπßτια. Σ' αυτü το διÜστημα της πορεßας παρατÞρησα üτι μÝσα στα σπßτια φýτρωνε πÜντα ο ßδιος τýπος δÝντρου. Δεν υπÞρχαν κατοικßες χτισμÝνες γýρω απü τα κολλüδεντρα Þ τα ηλεκτρüδεντρα που 'χαμε μÜθει πια να ξεχωρßζουμε. Κανεßς δε φαινüταν να 'χει üρεξη ν' ανακαλýψει αν αυτÜ τα δÝντρα Þταν επικßνδυνα Þ üχι αλλÜ τελικÜ ο Μßνσχαλ εßχε το τυχερü του. ¸τσι μας εξηγÞθηκε κι αυτüς ο αδιÜκοπος σφυγμüς του δÜσους.
     Αδιαφορþντας για τον ΜακνÜλτυ που τονε φοβÝριζε σα ταραγμÝνη χÞνα, περιδιÜβασε Ýνα Üδειο σπßτι με τ' üπλο στο χÝρι. ¸να λεπτü αργüτερα βγÞκεν Ýξω και μας ανακοßνωσε üτι το σπßτι Þτανε παρατημÝνο αλλÜ πως το δÝντρο στο κÝντρο του Ýβγαζε θüρυβο σαν το ταμ-ταμ της ζοýγκλας. Κüλλησε το αφτß του στον κορμü κι Üκουσε το χτýπο της δυνατÞς του καρδιÜς. Τüτε ο ΜακνÜλτυ Üρχισε να φτιÜχνει θεωρßα με θÝμα, αν εßχαμε το νüμιμο δικαßωμα ν' ακρωτηριÜζουμε τα δÝντρα σ' αυτü τον πλανÞτη. ΠραγματικÜ, αν αυτÜ εßχανε καρδιÜ ανÞκανε στην κατηγορßα των üντων και θεωροýνταν απü το νüμο ιθαγενεßς, συνεπþς και σýμφωνα με το Üρθρο τÜδε, παρÜγραφος δεßνα του Διακοσμικοý Κþδικα που διακανüνιζε τις διαπλανητικÝς σχÝσεις Ýπρεπε να τηρηθεß απÝναντι τους ορισμÝνη συμπεριφορÜ. ΣυνÝχισε αυτü το κÞρυγμα με κÝφι και προφανÞ αδιαφορßα για το γεγονüς üτι με τη δýση του Þλιου θα μποροýσε να πεθÜνει βραστüς Þ ψητüς κÜτω απü τα δÝντρα. ¼ταν σταμÜτησε για να πÜρει ανÜσα, ο Τζαßη Σκορ εßπεν Þρεμα:
 -"Ναýκληρε, ßσως αυτοß οι Üνθρωποι να 'χουνε δικοýς τους νüμους και να 'ναι Ýτοιμοι να τους εφαρμüσουνε δια της βßας". Κι Ýδειξε ολüισια μπροστÜ του.
Ακολοýθησα τη κßνηση του ανεπηρÝαστου απü αισθÞματα κι αμÝσως χþθηκα με βιασýνη μÝσα στο διαστημικü μου κοστοýμι. Αυτü εßναι, σκÝφτηκα. Το μακρý χÝρι της δικαιοσýνης Þταν Ýτοιμο να μας αδρÜξει. Αυτü που μας περßμενε σε μισü μßλι Þταν μια εμπροσθοφυλακÞ απü τερÜστια φιδüσχημα πρÜγματα με σþματα παχιÜ üσο το δικü μου κι εκατü πüδια μÞκος. Προχωροýσαν Ýρποντας προς το μÝρος μας με μια περßεργη δυσκαμψßα λες κι Þτανε συμπαγÞ και μονοκüμματα. Πßσω τους ακολουθοýσε Ýνας μικρüς στρατüς απü θÜμνους με απογοητευτικÜ ακßνδυνη üψη. Και πιο πßσω ερχüταν πολýβουη ορδÞ ιθαγενþν που προχωροýσανε με τη σιγουριÜ κεßνη που αισθÜνονται ασφαλεßς. Η προÝλαση αυτοý του εφιαλτικοý πλÞθους εξαρτιüταν απü το ρυθμü των üφιoειδþν που βρßσκονταν επικεφαλÞς κι αυτÜ κινοýνταν με τüσο κüπο σα να δεßχναν üτι προχωροýσαν εκατü φορÝς γρηγορüτερα απ' üσο τους Ýμαθε η φýση.
     ΣταματÞσαμε Ýκθαμβοι μπροστÜ στο παρÜλογο αυτü θÝαμα. Τα ερπετÜ προχωροýσαν σταθερÜ και κατüρθωναν να δßνουν την εντýπωση μιας τρομερÞς συμπυκνωμÝνης δýναμης που περιμÝνει να εκραγεß. ¼σο πλησιÜζανε τüσο μεγαλýτερα φαßνονταν κι üταν Ýφτασαν σ' απüσταση μικρüτερη απü τρακüσες γιÜρδες κατÜλαβα üτι το καθÝνα μποροýσε ν' αγκαλιÜσει Ýξι απü μας και να μας περιποιηθεß üπως κÜνει Ýνας βüας μ' Ýνα τρυφερü κατσικÜκι. ¹ταν οι κακοß του μεγÜλου κι ημιÝμψυχου δÜσους. Το κατÜλαβα απü Ýνστικτο καθþς Üκουγα τα υπüκωφα νιαουρßσματα τους. Αυτοß Þταν οι λαμπεροß πρÜσινοι τßγρεις που φανταζüμουν üταν χτες τη νýχτα οι εχθροß μας πÜλευαν μ' Ýνα θηρßο μÝσα στη σμαραγδÝνια ζοýγκλα. Εßχανε δαμαστεß, üμως, η δýναμη κι η οργÞ τους βρισκüταν κÜτω απü Ýλεγχο. ΑýτÞ η φυλÞ το εßχε καταφÝρει. ΠραγματικÜ Þταν σπουδαιüτεροι απü τους Κα.
 -"Πιστεýω üτι μπορþ να το κÜνω σ' αυτÞ την απüσταση", εßπε ο Τζαßη Σκορ üταν το μεσοδιÜστημα μειþθηκε σε διακüσιες γιÜρδες. 'Αδραξε νωχελικÜ μιαν ατομικÞ βüμβα που θα μποροýσε να κÜνει θρýψαλα üλο το Μαραθþν. Η κυριüτερη αδυναμßα του Þταν üτι δε μποροýσε να εκτιμÞσει την ισχý των πραγμÜτων που κÜνουν μπαμ. Την Ýπαιζε λοιπüν στα χÝρια για να πÜρει φüρα, μ' Ýνα τρüπο που μ' Ýκανε να του ευχηθþ ταξßδι στην Üλλη Üκρη του Σýμπαντος και την þρα ακριβþς που 'μουν Ýτοιμος να ξεσπÜσω σε δÜκρια, τη πÝταξε μακριÜ. Το δυνατü του χÝρι την εκσφενδüνισε στον αÝρα κι εκεßνη Ýφυγε σφυρßζοντας και διαγρÜφοντας Ýνα μεγÜλο τüξο. ΤρανταχτÞκαμε. Η γη τρεμοýλιασε σαν τη κοιλιÜ ενüς Üρρωστου. ΤερÜστια σýννεφα πλÜσματος και κομμÜτια απü πρÜσινο ινþδες υλικü σκορπßστηκαν στον αÝρα, μετεωρßστηκαν για μια στιγμÞ και μετÜ πÝσανε πÜλι ολüγυρα μας βροχÞ. ΣηκωθÞκαμε, προχωρÞσαμε περßπου εκατü γιÜρδες και ξαναπÝσαμε μπροýμυτα καθþς ο Τζαßη Ýριχνε Üλλη μßα. ΑυτÞ η τελευταßα μου θýμισε ηφαßστειο. Η δýναμη της Ýκρηξης μ' Ýκανε να βουλιÜξω σχεδüν μÝσα στη διαστημικÞ στολÞ μου. Η βροντÞ ξεθýμαινε üταν εμφανßστηκε πÜλι το διαστημüπλοιο, πÝταξε πÜνω απü την οπισθοφυλακÞ κι Ýριξε μερικÝς ακüμα βüμβες. Μεγαλýτερη καταστροφÞ. Μου πÜγωσε το αßμα απü το θÝαμα που Ýβλεπα μπροστÜ μου. "Τþρα!" φþναξε ο Τζαßη. ΑρπÜζοντας τον παρÜλυτο ΤζÝησον, τονε σÞκωσε στην αγκαλιÜ του και προχþρησε μπροστÜ. Τον ακολουθÞσαμε απü κοντÜ.
     Το πρþτο μας εμπüδιο Þταν Ýνας μεγÜλος κρατÞρας που στο βÜθος του φαßνονταν αχνιστÝς ρωγμÝς γης και κομμÜτια των τερÜστιων σκουληκιþν. Περπατþντας στην περιφÝρεια αυτοý του κρατÞρα Ýπεσα πÜνω σ' Ýνα κατασπαραγμÝνο ερπετü που ακüμα κι ετοιμοθÜνατο σφÜδαζε σπασμωδικÜ κι απειλητικÜ. ΚομμÜτια απü Üλλα ερπετÜ συνÝχιζαν να σÝρνονται ανÜμεσα στον πρþτο και τον δεýτερο κρατÞρα. ¹ταν üλα καταπρÜσινα και διÜσπαρτα με προεξοχÝς που Ýμοιαζαν με υπερφυσικü τρßχωμα και συσπþνταν τþρα με αγωνιÜ σαν να προσπαθοýσαν να συγκρατÞσουν τη ζωÞ που Ýφευγε. Καλýψαμε την απüσταση ανÜμεσα στους κρατÞρες σε χρüνο ρεκüρ, με τον Τζαßη πÜντα επικεφαλÞς παρÜ το βαρý φορτßο του. ºδρωνα σαν ταραγμÝνος ταýρος κι ευχαριστοýσα το Üστρο μου για την διαφορÜ της βαρýτητας που μας βοηθοýσε να συνεχßσουμε την ξÝφρενη αυτÞ τρεχÜλα. 'Αλλη μια φορÜ χωριστÞκαμε τρÝχοντας στα πλÜγια του δεýτερου κρατÞρα. Αυτü μας Ýφερε αντιμÝτωπους με τον εχθρü και μετÜ Üρχισε η σýγχυση. ¸νας θÜμνος με βοýτηξε. Η καθαρÜ γÞινη ιδιοσυγκρασßα μου μ' Ýκανε να παραγνωρßσω το μαραμÝνο αυτü πρÜγμα παρ' üλες τις πρüσφατες εμπειρßες μου. Σε μια στιγμÞ που δεν το πρüσεχα, Ýγειρε στο πλÜι, τυλßχτηκε γýρω απü τα πüδια μου και μ' Ýριξε κÜτω. ¸πεσα μπροýμυτα βλαστημþντας ενþ ο θÜμνος πασπÜλισε το πρüσωπü μου με μια λεπτÞ γκρßζα σκüνη. Κατüπιν, μια μακριÜ δερμÜτινη λαβßδα τινÜχτηκε απü πßσω μου, Üρπαξε το θÜμνο και τον Ýκανε κομμÜτια.
 -"Ευχαριστþ, Σαγκ Φαρν!" ΑνÜσανα, σηκþθηκα κι üπλισα το ακτινοβüλο μου. ¸να δεýτερο αιμοβüρο φυτü κατÝρρευσε μπροστÜ στο üπλο μου κι η ισχυρÞ ακτßνα συνÝχισε την πορεßα της ψÞνοντας τα εντüσθια ενüς ιθαγενοýς που λßγο πιο πÝρα κραýγαζε και χειρονομοýσε. Ο Σαγκ ξερßζωσε Ýναν τρßτο θÜμνο και τον πÝταξε μακριÜ με περιφρüνηση. Η σκüνη που τßναξε δε φÜνηκε να τον πειρÜζει. Ο Τζαßη μας εßχε προσπερÜσει αρκετÜ. ΣταμÜτησε, ετοßμασε Üλλη μια βüμβα, την πÝταξε μακριÜ, σηκþθηκε και συνÝχισε τη πορεßα του με τον ΤζÝησον πÜντα στην αγκαλιÜ. Το διαστημüπλοιο με τον χαρακτηριστικü του θüρυβο Ýκανε Ýνα κýκλο πÜνω απü το κεφÜλι μας, χαμÞλωσε και προκÜλεσε νÝες καταστροφÝς στα μετüπισθεν του εχθροý. ¸να ακτινοβüλο εκπυρσοκρüτησε πßσω μου, η ριπÞ πÝρασε επικßνδυνα κοντÜ στο κρÜνος μου κι Ýκαψε Ýνα θÜμνο. 'Ακουγα μÝσα απü το μικρüφωνο μου μια φωνÞ να βλαστημÜει σταθερÜ καθþς προχωροýσα. Στα δεξιÜ μου Ýνα μεγÜλο δÝντρο τινÜχτηκε σαν κεραυνοβολημÝνο και ξαπλþθηκε στο Ýδαφος αλλÜ δεν εßχα οýτε üρεξη οýτε χρüνο να το κοιτÜξω.
     Τüτε Ýπιασε τον Μπλαßην Ýνα φßδι. Πþς επÝζησε μüνο αυτü Þταν μυστÞριο. Κειτüταν σφαδÜζοντας üπως και τ' Üλλα κομματιασμÝνα τÝρατα αλλÜ Þταν ολüκληρο και μüλις ο Μπλαßην πÞδηξε απü πÜνω του στριφογýρισε απειλητικÜ και τυλßχτηκε γýρω του. Τον Ýχωσε σ' Ýνα αβυσσαλÝο στüμα κι η κραυγÞ που ακοýστηκε μας σπÜραξε τη καρδιÜ. Το σκÜφανδρο του συντρüφου μας σκßστηκε κι απü τις σχισμÜδες πετÜχτηκε το αßμα σαν σιντριβÜνι. Ο Þχος και το θÝαμα με τÜραξαν τüσο þστε σταμÜτησα απüτομα κι ο 'Αρμστρονγκ που ερχüταν απü πßσω σκüνταψε πÜνω μου.
 -"Εμπρüς!", οýρλιαξε. Με το ακτινοβüλο του χτýπησε τον πρÜσινο συσφιγκτÞρα κομματιÜζοντÜς τον μ' Üγρια χαρÜ. Συνεχßσαμε τη πορεßα μας αφÞνοντας αναγκαστικÜ πßσω το συντριμμÝνο και καταξεσχισμÝνο σþμα του Μπλαßην. Περνοýσαμε τþρα μÝσα απü τις γραμμÝς των ιθαγενþν που 'χαν αποδεκατιστεß. ΜικρÝς, γυαλιστερÝς σφαßρες συνθλßβονταν στα βÞματÜ μας αλλÜ το αερþδες περιεχüμενü τους Þταν ακßνδυνο σαν τον καλοκαιρινü αÝρα. Εßμαστε προστατευμÝνοι απü τα σκÜφανδρα αλλÜ και περπατοýσαμε τüσο γρÞγορα þστε δεν προφταßναμε να ρουφÞξουμε το αÝριο. Πυροβüλησα τρεις πρÜσινους στη σειρÜ κι εßδα τον Τζαßη να κüβει το κεφÜλι ενüς Üλλου χωρßς να επιβραδýνει καθüλου την ορμητικÞ του φυγÞ. Προχωροýσαμε με σπουδÞ üταν απροσδüκητα ο εχθρüς υποχþρησε. Οι ιθαγενεßς που απüμεναν χþθηκαν μÝσα στο δÜσος που τους προστÜτευε καθþς το διαστημüπλοιο Ýκανε Üλλο Ýνα απειλητικü πÝρασμα πÜνω απü τα κεφÜλια μας. Ο δρüμος Þταν ανοιχτüς. Χωρßς να καθυστεροýμε καθüλου, μ' Üγρυπνη την προσοχÞ κι Ýτοιμα üπλα τρÝξαμε στην ακτÞ κι εκεß, πÜνω στο πρÜσινο χαλß ενüς ξÝφωτου, βρÞκαμε το γλυκýτερο θÝαμα σ' üλο το Σýμπαν: το Μαραθþν. Τüτε ο Σαγκ Φαρν μας τρüμαξε γιατß ενþ ορμοýσαμε χαροýμενα μÝσα απü την ανοιχτÞ πüρτα μας σταμÜτησε, σÞκωσε ψηλÜ το Ýνα πλοκÜμι του κι εßπε:
 -"Καλýτερα να μη μποýμε ακüμα"!
 -"Γιατß üχι;" ρþτησε ο Τζαßη. Τα ψυχρÜ, λαμπερÜ μÜτια του καρφþθηκαν πÜνω στο πρüσωπο του 'Αρειου. "Τι διÜβολο Ýχεις, λοιπüν";
 -"ΑναγκÜστηκα να κüψω Ýνα κλαρß" εßπε ο Σαγκ Φαρν μιλþντας με το ýφος ενüς Üνθρþπου που κüβει Ýνα κλαρß üπως βγÜζει το καπÝλο του. "Εßδα τη σκüνη. ¹τανε φτιαγμÝνη απü χιλιÜδες Ýντομα. ¸ντομα που κινοýνται εδþ κι εκεß και τρþνε. ΚοιτÜξτε πως εßσαστε"! Μα το ποδüσφαιρο, εßχε δßκιο! Τþρα που το πρüσεχα Ýβλεπα μικρÝς συναθροßσεις απü γκρßζα σκüνη που αλλÜζανε θÝση πÜνω στο διαστημικü μου σκÜφανδρο. Η κßνησÞ τους Þτανε κυκλοτερÞς. ΑργÜ Þ γρÞγορα θα κÜνανε τρýπα στη στολÞ και θ' Üρχιζαν να τρþνε το σþμα μου. ΠοτÝ στη ζωÞ μου δεν Ýνιωσα πιο δυσÜρεστα. ΠερÜσαμε λοιπüν αναγκαστικÜ μισÞ þρα, ιδρωμÝνοι κι ανυπüμονοι, ψÞνοντας ο Ýνας το κοστοýμι του Üλλου με τα ακτινοβüλα γυρισμÝνα σε πλατιÜ ριπÞ χαμηλÞς Ýντασης. ¼ταν κÜηκε κι ο τελευταßος μικροσκοπικüς ψýλλος Ýνιωθα πια βρασμÝνος.
     Ο νεαρüς Οýιλσον βρÞκε την ευκαιρßα να ξεφουρνßσει μια κινηματογραφικÞ μηχανÞ και ν' αποθανατßσει την αμοιβαßα κÜθαρση μας. ¼πως κατÜλαβα, το Ýργο θα παιζüτανε σε πολý Þσυχους ανθρþπους καθισμÝνους σ' αναπαυτικÝς πολυθρüνες μακριÜ απü τις ταραχÝς του Ρßγκελ. Ενδüμυχα ευχÞθηκα ν' απüμενε κανÝνα Ýντομο απ' αυτÜ και να 'βρισκε τον τρüπο να επÝμβει την þρα της προβολÞς του φιλμ. Με πιο επßσημο ýφος πÞρε μερικÝς σκηνÝς απü το δÜσος, το ποτÜμι κι απü μερικÜ αναποδογυρισμÝνα σκÜφη με üλη την καρßνα και τα πτερýγια στον αÝρα. ¸πειτα μαζευτÞκαμε επιτÝλους üλοι μÝσα στο διαστημüπλοιο.
     Η Üκατος φορτþθηκε στο σκÜφος και το Μαραθþν Ýβαλε μπρος. Δεν πιστεýω üτι θα υπÜρξει Üλλη πιο ευτυχισμÝνη στιγμÞ απü εκεßνη που Ýνιωσα üταν το κανονικü, λαμπρü φως μπÞκε απü τα φινιστρßνια και το πρüσωπü μας Ýχασε την ωχροπρÜσινη απüχρωση. Μαζß με τον ΜπρÝναντ παρατηροýσαμε τον παρÜξενο, δαιμονισμÝνο κüσμο να χÜνεται απü κÜτω μας και δεν μπορþ να πω üτι ανησυχοýσα βλÝποντÜς τον να ξεμακραßνει. Ο Τζαßη Þρθε κοντÜ μας λÝγοντας:
 -"Λοχßα, δε θα προσγειωθοýμε πουθενÜ αλλοý. Ο ναýκληρος αποφÜσισε να επιστρÝψουμε κατευθεßαν στη Γη και να δþσουμε πλÞρη αναφορÜ".
 -"Γιατß;" ρþτησε ο ΜπρÝναντ. ¸δειξε κÜτω. "Φεýγουμε χωρßς τßποτα Üξιο λüγου".
 -"Ο ΜακνÜλτυ πιστεýει πως μÜθαμε αρκετÜ". Ο ρυθμικüς βüμβος των κυλßνδρων της πρýμης διÝκοψε τη στιγμιαßα παýση. "ΛÝει üτι διευθýνει εξερευνητικÞ Αποστüλη κι üχι σφαγεßο. ¸χει βαρεθεß και σκÝφτεται να υποβÜλει την παραßτησÞ του".
 -"Τι χοντροκÝφαλος!" εßπε ο ΜπρÝναντ με απüλυτη Ýλλειψη σεβασμοý προς τους ανþτερους.
 -"Τι μÜθαμε λοιπüν; Τßποτα;" ρþτησα.
 -"ΞÝρουμε πως η ζωÞ σ' αυτü τον πλανÞτη εßναι κυρßως συμβιωτικÞ", αποκρßθηκε ο Τζαßη. "ΔιαφορετικÝς μορφÝς ζωÞς μοιρÜζονται την ýπαρξη και τις ιδιüτητες τους. Οι Üνθρωποι μοιρÜζονται τον εαυτü τους με τα δÝντρα, ανÜλογα με το εßδος τους. Το κοινü σημεßο εßναι εκεßνο το παρÜξενο üργανο στο στÞθος".
 -"ΣαχλαμÜρες!" εßπε ο ΜπρÝναντ.
 -"ΑλλÜ υπÜρχουν", συνÝχισε απτüητος ο Τζαßη, "και μερικοß ανþτεροι απü τους Κα, τüσο ανþτεροι þστε να μποροýν ν' αποχωρßζονται τον κορμü του δÝντρου και να ταξιδεýουνε στον κüσμο τους μÝρα και νýχτα. Μποροýν ν' αρμÝγουν τα δÝντρα, να μεταφÝρουν τη τροφÞ και να την απορροφοýν απü ειδικÝς σφαßρες-αποθÞκες. Απü τον συνεταιρισμü που τους εßχε επιβληθεß κατüρθωσαν να λευτερωθοýν, ν' αναλÜβουν πλεονεκτικÝς ευθýνες κι Ýτσι κατÜ τη γνþμη των ανθρþπων αυτοý του πλανÞτη να 'ναι λεýτεροι".
 -"Tι φοβερü λÜθος!" παρατÞρησα.
 -"¼χι και τüσο", αντιμßλησε ο Τζαßη. "Σκοτþσαμε αλλÜ δε κατακτÞσαμε. Ο κüσμος εßναι πÜντα δικüς τους. Υποχωροýμε με απþλειες και πρÝπει επßσης να φροντßσουμε για τη θεραπεßα του ΤζÝησον". ¹ταν Ýτοιμος να φýγει. ΜιÜ σκÝψη μου Þρθε στο νου και τον σταμÜτησα για να τον ρωτÞσω:
 -"Μα τι Ýγινε με την επßθεση στο σκÜφος; Πως μας ακολουθÞσατε";
 -"Θα χÜναμε τη μÜχη και γι' αυτü απογειωθÞκαμε", απÜντησε: "ΜετÜ σας ακολουθÞσαμε εýκολα". Τα μÜτια του εßχανε πÜντα την ßδια λαμπερÞ Ýνταση αλλÜ Þμουν βÝβαιος üτι η φωνÞ του εßχε μια ελαφρý υπüνοια χιοýμορ καθþς Ýλεγε: "Εßχατε τον Σαγκ Φαρν μαζß σας. Εμεßς εßχαμε τον Κλι Γιανγκ και τους υπüλοιπους". Κοýνησε με νüημα το κεφÜλι του. "Οι 'Αρειοι Ýχουν πολý γκÜμις".
 -"'Ασα, η τηλεπÜθεια!" φþναξε ο ΜπρÝναντ. "Το 'χα τελεßως ξεχÜσει. Ο Σαγκ Φαρν δε μου 'πε τßποτα. ΑυτÞ η ανοιχτομÜτα αρÜχνη κοιμüταν μüλις Ýβρισκε ευκαιρßα".
 -"Βρισκüταν üμως σε συνεχÞ επαφÞ με τους συντρüφους του", εßπε ο Τζαßη.
ΠÝρασε το διÜδρομο κι Ýστριψε τη γωνßα. Τüτε ακοýστηκε το σýνθημα του συναγερμοý κι ο ΜπρÝναντ κι εγþ κατÜπιαμε τη γλþσσα μας καθþς το σκÜφος Üρχισε να οδηγεßται απü τον ΦλÝτνερ. Ο πρÜσινος κüσμος χÜθηκε απü τα μÜτια μας με μια ταχýτητα που πÜντα μου κÜνει εντýπωση. ΣηκωθÞκαμε και ταχτοποιÞσαμε λßγο τις στολÝς μας. Τüτε ο ΜπρÝναντ πÞγε στο διακüπτη του συστÞματος παροχÞς οξυγüνου και γýρισε το κουμπß ανεβÜζοντας τη πßεση απü τις τρεις λßβρες στις δεκαπÝντε.
 -"Οι 'Αρειοι εßναι κÜπου δþ", του θýμισα "και δε θα τους αρÝσει καθüλου αυτü".
 -"Δε με νοιÜζει αν τους αρÝσει. Θα τους μÜθω να μου κρατÜνε μυστικÜ, οι λαστιχÜνθρωποι"!
 -"ΑλλÜ οýτε και στον ΜακνÜλτυ θ' αρÝσει".
 -"Και ποιος νοιÜζεται για το τι αρÝσει στον ΜακνÜλτυ!" φþναξε. Τüτε φÜνηκε ο ΜακνÜλτυ να στρßβει τη γωνßα, βηματßζοντας με παχýσαρκη αυτοπεποßθηση κι ο ΜπρÝναντ πρüσθεσε με δυνατüτερη φωνÞ.
 -"Θα 'πρεπε να μιλÜς με περισσüτερο σεβασμü αν αναφÝρεσαι στον ναýκληρο".
     ¼ταν ταξιδεýεις στο κενü μη χολοσκÜς για το σκÜφος -να διαλÝγεις προσεχτικÜ τους Üνδρες που θα σ' ακολουθÞσουν.

______________________

Eric Frank Russell
Symbiotica (1943)
Μτφρ.: Τζοýλια Τσακßρη
_______________________

                                                ΔιαβολογικÞ

     
¸κανε μια περιφορÜ γýρω απü τον πλανÞτη για απüλυτη σιγουριÜ. ΑυτÞ Þταν κι η καθιερωμÝνη τεχνικÞ των διαστημικþν ανιχνευτþν: ρßχνεις μια ματιÜ πλησιÜζοντας και μετÜ μια πιο προσεκτικÞ σε πλÞρη γýρο. Τýχαινε συχνÜ η δεýτερη να 'ρχüτανε σ' αντßθεση με τη πρþτη και πιο μακρινÞ. ΧÜρη σε κÜποια ιδιοτροπßα του νüμου των πιθανοτÞτων, Ýβρισκες να σου χαμογελÜ η τýχη απü την Üλλη πλευρÜ ενüς πλανÞτη. Δυστυχþς αυτü δε συνÝβη τοýτη τη φορÜ. Τα üσα εßχε παρατηρÞσει πλησιÜζοντας, δεν αλλÜξανε διüλου και στη πλÞρη περιφορÜ. Τοýτος ο κüσμος Þτανε κατοικημÝνος απü νοÞμονα πλÜσματα πολý εξελιγμÝνα. Τα σημÜδια Þταν ολοφÜνερα: λιμÜνια, ναυπηγεßα, σιδηροδρομικÝς γραμμÝς, σταθμοß ηλεκτροπαραγωγÞς, διαστημοδρüμια, λατομεßα, εργοστÜσια, ορυχεßα, σπßτια, γÝφυρες, κανÜλια και γενικÜ üλα τα σημÜδια πολιτισμοý που προοδεýει γοργÜ και σταθερÜ. Τα διαστημοδρüμια ιδιαßτερα, μαρτυροýσανε πολλÜ. ΜÝτρησε τρßα τÝτοια. Δεν εßδε κανÝνα σκÜφος Ýτοιμο για πτÞση τη στιγμÞ που περνοýσε απü ψηλÜ, εκτüς απü Ýνα που το επισκεýαζαν. ¹τανε στενüμακρο, μαýρο και μυτερü, περßπου στο μÝγεθος ενüς εμπορικοý της γραμμÞς Γης-¢ρη. Σßγουρα δεν Þταν οýτε τüσο μεγÜλο, οýτε τüσο κομψü, üσο Ýνα αστρüπλοιο της γραμμÞς Σολ-Σεßριου.
     ΚοιτÜζοντας μες απü το θωρακισμÝνο κρýσταλλο της μικρÞς καμπßνας του, κατÜλαβε πως τοýτη θα'ταν η ΜεγÜλη ΕπαφÞ. Στους αιþνες της ανθρþπινης εξÜπλωσης στ' Üστρα, εßχανε βρεθεß, χαρτογραφηθεß, εξερευνηθεß και συχνÜ ξεζουμιστεß, πÜνω απü εφτακüσιοι κατοικÞσιμοι κüσμοι. ¼λοι τους εßχαν αναπτýξει ζωÞ, αλλÜ ελÜχιστοι νοημοσýνη. ΜÝχρι αυτÞ τη στιγμÞ πουθενÜ δεν εßχανε βρεθεß πλÜσματα αρκετÜ εξελιγμÝνα για να ταξιδεýουνε στ' Üστρα. Μια τÝτοια ανακÜλυψη εßχε βÝβαια, προβλεφτεß θεωρητικÜ. Η ανθρþπινη τüλμη εßχε δημιουργÞσει στο σýμπαν μια σφαßρα εξερευνÞσεων που μεγÜλωνε συνÝχεια. ΑργÜ Þ γρÞγορα, σýμφωνα με τις προβλÝψεις, η σφαßρα τοýτη θ' Üγγιζε κÜποιαν Üλλη κÜπου στο διÜστημα. Το ποιες θα 'ταν οι συνÝπειες, Þτανε θÝμα εικασßας. ºσως οι δυο σφαßρες θα συγχωνεýονταν, δημιουργþντας μια μεγαλýτερη και λαμπρüτερη σýνθετη Þ ßσως σκÜζανε κι οι δυο σα σαπουνüφουσκες. ¼πως και να 'χε, αυτÞ η μεγÜλη στιγμÞ της επαφÞς εßχε φτÜσει.
     Αν το ανιχνευτικÜ του βρισκüτανε στην ακτßνα λÞψης κÜποιου προχωρημÝνου σταθμοý, θα 'στελνε λεπτομερÞν αναφορÜ για το εýρημÜ του. Ακüμα και τþρα δεν Þτανε πολý αργÜ για να γυρßσει πßσω σ' απüσταση δεκαεφτÜ βδομÜδων, þσπου να βρεθεß σ' ακτßνα λÞψης σημÜτων. ¼μως για να το κÜνει, κÜπου Ýπρεπε να βρει τ' αναγκαßα καýσιμα. Το σκÜφος του δε διÝθετε αρκετÜ για τÝτοια διπλÞ διαδρομÞ, συν το ταξßδι της επιστροφÞς στη Γη. Εκεß κÜτω σßγουρα υπÞρχανε καýσιμα. ºσως να του διαθÝτανε λßγα κι ßσως να 'τανε κατÜληλα για τις μηχανÝς του. ΑλλÜ Þτανε το ßδιο πιθανü, η προσπÜθεια ν' αποδειχτεß μÜταιη. Προς το παρüν διÝθετε αρκετÜ για να προσεδαφιστεß και μετÜ να επιστρÝψει στη βÜση. ΚÜλλιο Ýνα και στο χÝρι παρÜ δÝκα και καρτÝρει, σκÝφτηκε. ¸τσι Ýστρεψε το ρýγχος του σκÜφους του προς τα κÜτω και βοýτηξε στη ξÝνην ατμüσφαιρα με στüχο του το μεγαλýτερο απü τα τρßα διαστημοδρüμια. Το χαμüγελο της αυτοπεποßθησης Þτανε πολý χρÞσιμον üπλο, στο οπλοστÜσιο της ανθρþπινης διαβολογικÞς.
     Η προσεδÜφισÞ του Ýκαμε εξαιρετικÜ μεγÜλο ντüρο. Τα εννιÜ δÝκατα της γÞινης μÜζας του πλανÞτη επÝτρεψαν λßγες παραπÜνω φιγοýρες δεξιοτεχνßας στο χειρισμü του σκÜφους. Βοýτηξε χαμηλÜ, ανÝβηκε πÜλι και μετÜ κατÝβηκε με την ουρÜ, για να προσγειωθεß στα πßσω πτερýγια στÞριξης. ¾στερα Ýσβησε τους κινητÞρες και στÜθηκε στο Ýδαφος μ' ακρßβεια που θα του επÝτρεπε να προσεδαφιστεß και στη τρýπα δεκÜρας. Οι ντüπιοι φÜνηκαν να ξεφυτρþνουν απü το χþμα, üπως γßνεται με τους περßεργους στα τροχαßα δυστυχÞματα. ΔεκÜδες κι εκατοντÜδες απü δαýτους. ¹ταν μÜλλον κοντοß με τον ψηλüτερο üχι πÜνω απü ενÜμιση μÝτρο. ΚατÜ τ' Üλλα μοιÜζανε με το δικü του ροδαλοπρüσωπο, γαλανομÜτικο τýπο, üσο κι Ýνας ΚινÝζος αν εßχε λεπτü γκρßζο τρßχωμα σ' üλο του το κορμß.
     ΣυγκεντρωμÝνοι γýρω απü τον καμμÝνο κýκλο των πυραýλων του, κοιτοýσανε το σκÜφος του, φωνÜζανε, χειρονομοýσανε, σκοýνταγαν ο Ýνας τον Üλλο, λογομαχοýσανε και κουνοýσανε το κεφÜλι τους. ΓενικÜ συμπεριφÝρονταν üπως κÜθε περßεργο πλÞθος που θ' ανακÜλυπτε μια βαθιÜ, σκοτεινÞ τρýπα, üπου βγαßνανε περßεργοι θüρυβοι. Το αξιοσημεßωτο Þταν üτι κανεßς δεν Ýδειχνε τρομαγμÝνος, μÞτε και δοκßμασε να το σκÜσει μακριÜ, φανερÜ Þ στη ζοýλα. Το μüνο που δεßχνανε να προσÝχουν Þταν να κρατοýν απüσταση ασφαλεßας απü τυχüν νÝαν ανÜφλεξη των σβηστþν τζετ. Δε βγÞκεν αμÝσως. Αυτü θα 'τανε λÜθος... κι εκεßνοι που κÜνουνε συχνÜ λÜθη δε διαλÝγονται για πιλüτοι ανιχνευτικþν διαστημοπλοßων. Ο κανüνας νοýμερο Ýνα εßναι να ελÝγχεις την ατμüσφαιρα πριν βγεις. Αυτü που ανÜσαινε το πλÞθος απÝξω δεν Þταν οπωσδÞποτε καλü και για τα πνευμüνια του. ¸τσι κι αλλιþς, θα 'κανε λελεγχο του αÝρα ακüμα κι αν Ýβλεπε τη μÜνα του να στÝκεται απÝξω στη πρþτη γραμμÞ, καπνßζοντας ποýρο.
     Ο αυτüματος αναλυτÞς χρειαζüτανε τÝσσερα λεπτÜ για να πÜρει δεßγμα αÝρα, να το κÜνει φýλλο και φτερü, να καγχÜσει βλÝποντας τα χÜλια του, να μετρÞσει τα βακτηρßδια και να ειδοποιÞσει τον κýριο κι αφÝντη του πως μποροýσε να καταδεχτεß ν' ανασÜνει το ντüπιο πρÜμα. ¼ση þρα κρÜτησεν η ανÜλυση, περßμενε υπομονετικÜ. ΤελικÜ η βελüνα στο κοκκινüασπρο καντρÜν κουνÞθηκεν απρüθυμα προς τα μισÜ του Üσπρου. Η γρÞγορη κßνηση θα σÞμαινε πως η ατμüσφαιρα Ýκανε και γι' αριστοκρατικÝς μýτες. Η βαριεστημÜρα της κßνησης Þταν ο τρüπος που ο αναλυτÞς τονε προειδοποιοýσε πως ο αÝρας Þταν μüνο για πιο παρακατιανÝς. Ο αναλυτÞς Þταν απü κατασκευÞς, πολý σνομπ ρομπüτ που ταξινομοýσε τις ατμüσφαιρες σε κÜστες. Η καλýτερη κι αγνüτερη ατμüσφαιρα Þτανε γνÞσια βραχμανικÞ. Η χειρüτερη Þτανε σκÝτος παρßας, οýτε να την αγγßζεις..
     ΣβÞνοντας τον αναλυτÞ, Üνοιξε την εσωτερικÞ και την εξωτερικÞ στεγανÞ πüρτα και κÜθισε στο χεßλος της με τα πüδια κρεμασμÝνα ογδüντα μÝτρα απü το Ýδαφος. Απ' αυτü το πλεονεκτικü σημεßο περιεργÜστηκεν Þρεμα το πλÞθος, με ýφος ανθρþπου που μπορεß να φτýσει αλλÜ üχι και να τονε φτýσουν. Ο Ýκτος νüμος της διαβολογικÞς ορßζει πως üσο πιο ψηλÜ τüσο το καλýτερο. Εκεßνοι που οι ατυχεßς περιστÜσεις τους εßχανε καταδικÜσει σ' ογδüντα μÝτρα κοντýτερα στο κÝντρο της βαρýτητας Þταν νοÞμονα üντα και συνειδητοποßησαν αμÝσως το μειονÝκτημÜ τους. Εκτüς κι αν τουμπÜριζαν το διαστημüπλοιο Þ σκαρφαλþνανε στο λεßο τοßχωμÜ του, Þταν ανÞμποροι να τονε φτÜσουν. ¼χι üτι το επιδßωκαν απü εχθρικÞ διÜθεση. ΑλλÜ üσο πιο ανÝφικτη Þταν η επιθυμßα τους, τüσο πιο σφοδρÞ γινüταν. ¸τσι, θÝλανε να τονε κατεβÜσουνε στο ýψος τους, να τον Ýχουνε πρüσωπο με πρüσωπο, απλÜ και μüνο γιατß τþρα Þταν απρüσιτος.
     Για να τους δυσκολÝψει ακüμα πιüτερο τη ζωÞ, γýρισε στο πλÜι κι Ýγειρε στο πλαúνü τοßχωμα, με το 'να πüδι ανασηκωμÝνο και με τα δÜχτυλα πλεγμÝνα γýρω απü το γüνατο. ΜετÜ συνÝχισε να τους ατενßζει μ' αυτÜρεσκον ýφος. Εκεßνοι Þταν υποχρεωμÝνοι να κοιτÜζουνε προς τα πÜνω με κßνδυνο να στραβολαιμιÜσουν. Πüτε-πüτε χαμηλþνανε τα κεφÜλια και τα μÜτια σ' ασφαλÝς επßπεδο, αλλ' ακüμα πιο μαρτýριο Þταν να τους κοιτÜζουνε χωρßς να μποροýν να κοιτÜξουν. ¼σο πιο πολý κρατοýσε το πρÜμα, τüσο πιο δυσÜρεστο γινüταν. Μερικοß αρχßσαν να του φωνÜζουν με τσιριχτÝς κραυγÝς. Σ' αυτοýς χÜρισε καλοκÜγαθο χαμüγελο. 'Αλλοι του κοýνησαν με νüημα τα χÝρια και τους ανταπüδωσε τις χειρονομßες, πρÜμα που τσÜτισε ιδιαßτερα τους εξυπνüτερους. Για κÜποιο παρÜξενο λüγο, κανÝνας επιστÞμονας δεν ερεýνησε ποτÝ γιατι μερικÝς χειρονομßες, ερεθßζουν ορισμÝνους αδÝνες σ' üλες τις γωνιÝς του σýμπαντος. ¼μως η εκπαßδευση στη διαβολογικÞ συμπεριλÜμβανε και σειρÜ μαθημÜτων στη τεχνικÞ των λεγομÝνων σινιÜλων ξεφουσκþματος. Εκεß μÜθαινες πως να κÜνεις σμπαρÜλια το εγþ ενüς εξωγÞινου μ' εν απλü κοýνημα του χεριοý σου.
     Για κÜμποσην þρα, το πλÞθος περßμενε σ' αναμμÝνα κÜρβουνα, μασουλþντας νευρικÜ τις τρßχες απü τη ρÜχη των δαχτýλων τους, μουρμουρßζοντας και ρßχνοντας κατÜ καιροýς φαρμακερÝς ματιÝς προς το μÝρος του. Εξακολουθοýσαν να μη ζυγþνουνε την επικßνδυνη ζþνη. Θα 'χανε σßγουρα την εντýπωση πως ο τýπος που την εßχεν αρÜξει ψηλÜ στη πüρτα, εßχε κι Üλλο σýντροφο μÝσα, που μπορεß να 'βαζε μπρος ξαφνικÜ. Στη συνÝχεια γßνανε σκυθρωπüτεροι, ρßχνοντας μüνο πüτε-πüτε καμιÜν ανÞσυχη ματιÜ προς τα πτερýγια στÞριξης. ΑυτÞ η κατÜσταση συνεχßστηκε μÝχρι που κατÝφτασε μια φÜλαγγα απü βαριÜ οχÞματα κι Üρχισε να ξεφορτþνει στρατιþτες. Οι νιοφερμÝνοι Þταν οπλισμÝνοι με γκλομπ και πιστüλια και φοροýσανε στολÝς στο χρþμα της μÜκας που κυλιοýνται τα γουροýνια. ΑμÝσως σχηματßσανε τριπλÝς σειρÝς, κÜνανε δεξιÜ μεταβολÞ κατüπιν διαταγÞς και βÜδισαν εμπρüς. Το πλÞθος Üνοιξε για να τους κÜνει δρüμο να περÜσουν.
     Με σβελτÜδα και πεßρα, καταλαβÜνε θÝσεις σχηματßζοντας οπλισμÝνο κλοιü ανÜμεσα στο σκÜφος και τις ορδÝς των περιÝργων. Τρεις αξιωματικοß κÜνανε βüλτα γýρω απü το σκÜφος εξετÜζοντας τα πτερýγια στÞριξης, δßχως να ζυγþνουνε πιο κοντÜ απ' üσο Þταν αναγκαßο. ¾στερα κÜνανε πßσω και σηκþσανε τα μÜτια προς τη πüρτα του σκÜφους. Ο τýπος εκεß πÜνω, ανταπüδωσε το κοßταγμα μ' ακαδημαúκüν ενδιαφÝρον. Ο ανþτερος απü τους τρεις αξιωματικοýς, χτýπησε ελαφρÜ το σημεßο της καρδιÜς, μετÜ Ýσκυψε κι Ýκανε το ßδιο με το Ýδαφος. Παßρνοντας μια ζορισμÝνη Ýκφραση φιλειρηνικÞς αγαθüτητας, σÞκωσε πÜλι το βλÝμμα προς τον γÞινο. Η κßνηση Ýκανε το καπÝλο του να πÝσει και, γυρßζοντας να το σηκþσει, το πÜτησε και το 'καμε πßτα.
     Αυτü το ασÞμαντο επεισüδιο φÜνηκε να διασκεδÜζει τον τýπο που καθüταν ογδüντα μÝτρα ψηλüτερα, γιατß γÝλασε, μÜζεψε το πüδι που κρατοýσε κι Ýσκυψε ν' απολαýσει καλýτερα το θýμα. Κüκκινος σαν αστακüς κÜτω απü το γκρßζο του τρßχωμα, ο αξιωματικüς επανÝλαβε τη χειρονομßα με τη καρδιÜ και το Ýδαφος.. Ο επισκÝπτης Ýδειξε να καταλαβαßνει τοýτη τη φορÜ. ¸γνεψε με καταδεχτικÞν ευγÝνεια κι εξαφανßστηκε μες στο σκÜφος. Λßγες στιγμÝς αργüτερα μια νÜιλον ανεμüσκαλα Ýπεφτε στο πλÜι του σκÜφους κι ο επισκÝπτης Üρχισε να κατεβαßνει με την ευκινησßα μαúμοýς. Τρßα πρÜματα εντυπωσιÜσανε τους στρατιþτες και τους θεατÝς αμÝσως μüλις στÜθηκε μπρος τους: το Üτριχο δÝρμα του, το μεγÜλο ýψος και βÜρος του και το γεγονüς üτι δε φαινüταν να κρατÜ üπλο. Οι διαφορÝς στο σχÞμα και τη μορφÞ δε τους ξενßσανε. Στο κÜτω-κÜτω, κÜποιες εξερευνÞσεις εßχανε κÜνει κι αυτοß στο διÜστημα κι εßχανε συναντÞσει ακüμα πιο παρÜξενα πλÜσματα. ΑλλÜ τι σüι πλÜσμα διÝθετε το μυαλü να φτιÜχνει διαστημüπλοια κι üχι τη λογικÞ να 'χει πÜνω του κÜποιο μÝσον Üμυνας; Οι ßδιοι Þταν μια εξαιρετικÜ λογικÞ ρÜτσα. Οι φουκαρÜδες!
     Οι αξιωματικοß δε κÜνανε καμιÜ προσπÜθεια να μιλÞσουν με τοýτο το πλÜσμα που τους κατÝβηκε απü το μεγÜλο Üγνωστο. Δεν εßχανε τηλεπαθητικÝς ικανüτητες κι η διαστημικÞ τους πεßρα, τους εßχε διδÜξει πως οι θüρυβοι του στüματος Þταν Üχρηστοι πριν η μια Þ η Üλλη πλευρÜ μÜθει τη γλþσσα. ¸τσι του δþσανε να καταλÜβει με χειρονομßες, πως θÝλανε να τον οδηγÞσουνε στη πüλη. Εκεß θα συναντοýσε πιο ειδικοýς της ρÜτσας τους που θα μποροýσαν να βροýνε τρüπο συνεννüησης. ¹τανε πολý καλοß στη γλþσσα των χειρονομιþν, πρÜμα φυσικü για ρÜτσα που 'χε ταξιδÝψει στ' Üστρα. Συμφþνησε στη πρüταση με το ßδιο ýφος και τη πüζα που 'χεν απü την αρχÞ, δηλαδÞ σαν Üρχοντας που 'χε να κÜμει με παρακατιανοýς. ºσως τον εßχεν επηρεÜσει υπερβολικÜ κι εκεßνος ο αναλυτÞς του αÝρα. Το πλÞθος Üνοιξε πÜλι χþρο να περÜσουνε καθþς η φρουρÜ τονε συνüδευε στα φορτηγÜ. ΠÝρασε μπρος απü χιλιÜδες μÜτια και χαιρÝτησε τα πλÞθη με τη ξεφουσκωτικÞ κßνηση νοýμερο δεκαεφτÜ. ΑυτÞ Þταν Ýνα συγκαταβατικü κοýνημα του κεφαλιοý, που 'δειχνε πως αναγνωρßζει μεγαλüψυχα την ýπαρξÞ τους κι ανεχüτανε το χυδαßο ενδιαφÝρον τους για το πρüσωπü του.
     Τα φορτηγÜ αναχþρησαν απü τη περιοχÞ της προσεδÜφισης. Το διαστημüπλοιο παρÝμεινε κει με τη πüρτα ανοιχτÞ, την ανεμüσκαλα κρεμασμÝνη απ' Ýξω και τους στρατιþτες να φρουροýν ολüγυρα. ΑυτÞ η λεπτομÝρεια δε πÝρασεν απαρατÞρητη απü κανÝνα. Δεν υπÞρχε τßποτε που να εμποδßζει τους ειδικοýς να εξετÜσουνε το σκÜφος και να κλÝψουν ιδÝες απü μιαν Üλλη τεχνολογικÜ εξελιγμÝνη φυλÞ. ¼μως κανεßς τüσον εξελιγμÝνος δε μπορεß να 'τανε τüσον εγκληματικÜ αμελÞς. Συνεπþς δε πρÝπει να 'ταν αμÝλεια. Η καθαρÞ λογικÞ Ýλεγε πως σýμφωνα με την Üποψη του επισκÝπτη, δεν Üξιζε τον κüπο να κλαποýνε τα σχÝδια του διαστημοπλοßου γιατß Þτανε πολý ξεπερασμÝνα. ¹ ακüμα χειρüτερα, Þταν αδýνατο να κλαποýν επειδÞ Þταν ασýλληπτα προχωρημÝνα για καθυστερημÝνα πλÜσματα σα τους ντüπιους. Σα πολý μεγÜλην ιδÝα εßχε για τον εαυτü του τοýτος ο τýπος! Μα τον Μαýρο Κüσμο του Κας, Ýπρεπε να του δþσουνε το κατÜλληλο μÜθημα.
     ¸νας κατþτερος αξιωματικüς σκαρφÜλωσε αμÝσως την ανεμüσκαλα. Εξερεýνησε το εσωτερικü του σκÜφους και κατÝβηκε για ν' αναφÝρει πως δεν υπÞρχαν Üλλοι μÝσα, οýτε ψυχÞ, οýτε καν δεýτερο ζευγÜρι κÜλτσες. Ο ξÝνος εßχε φτÜσει μüνος. Η πληροφορßα τοýτη κυκλοφüρησε στο πλÞθος. Δε τους Üρεσε και τüσο σαν ιδÝα. Ο ερχομüς ενüς στüλου θωρηκτþν με δÝκα χιλιÜδες πολεμιστÝς Þτανε κÜτι που θα το καταλαβαßνανε καλýτερα. Θα 'ταν επßδειξη δýναμης αντÜξια του πλανÞτη τους. ΑλλÜ τοýτη η ανεπßσημη επßσκεψη ενüς ανθρþπου, θýμιζε κÜπως τους ιεραπüστολους που στÝλναν οι ßδιοι στους ιθαγενεßς των δυο πλανητþν της ΜορÜντια.
     Στο μεταξý τα φορτηγÜ εßχαν αφÞσει πßσω το διαστημοδρüμιο, διασχßσανε καμιÜ τριανταριÜ χιλιüμετρα υπαßθρου και μπÞκανε σε μια πüλη. Εκεß το επικεφαλÞς üχημα, Üφησε πßσω τα υπüλοιπα και συνÝχισε προς τα δυτικÜ προÜστια για να φτÜσει τελικÜ σ' Ýνα οχυρü τριγυρισμÝνο απü πελþριους τοßχους. Ο ξÝνος κατÝβηκε κι αμÝσως τονε πετÜξανε στο πρþτο διαθÝσιμο μπουντροýμι. ΠÜντως κι εδþ η αντßδρασÞ του Þτανε περßεργη. ΚανονικÜ θα 'πρεπε να εξοργιστεß με τη φυλÜκισÞ του, αφοý κανÝνας δε του εξÞγησε τους λüγους. Αλλ' αυτüς τßποτα! Απεναντßας, αντιμετþπισε το καλοστρωμÝνο κρεβÜτι του κελιοý του σα να 'ταν η μÝγιστη πολυτÝλεια, ειδικÞ προσφορÜ σ' αναγνþριση των δικαιωμÜτων του. Την Üραξε αμÝσως φαρδýς-πλατýς, Üφησε Ýνα στεναγμü ικανοποßησης και το 'ριξε στον ýπνο. Το ρολüι του τ' Üφησε δßπλα στ' αφτß του. Ο Þχος του αντικαθιστοýσε το συνεχÝς τικ-τακ του αυτüματου πιλüτου, που δßχως τη συντροφιÜ του δε μποροýσε να κοιμηθεß Üνετα.
     Μες στις επüμενες λßγες þρες, οι φρουροß επιθεωροýσανε συχνÜ το κελß του. ΘÝλανε να σιγουρευτοýν üτι δε πασπÜτευε τη κλειδαριÜ, μÞτ' εξαàλωνε τα κÜγκελα με κÜποια μυστηριþδη τεχνικÞ. Δε τον εßχανε ψÜξει και συνεπþς Þταν ιδιαßτερα προσεκτικοß. Κεßνος üμως ροχÜλιζε του καλοý καιροý, αδιαφορþντας για την ανησυχßα που 'χεν αρχßσει να εξαπλþνεται στη διαστημικÞν αυτοκρατορßα. Κοιμüταν ακüμη üταν Ýφτασεν ο Παρμßθ μαζß με μιαν αγκαλιÜ εικονογραφημÝνα βιβλßα. Ο Παρμßθ ηλικιωμÝνος και μýωπας κÜθισε δßπλα στο κρεβÜτι και περßμενε υπομονετικÜ. ΚÜποια στιγμÞ και τα δικÜ του μÜτια αρχßσαν να γλαρþνουνε κι Ýπιασε τον εαυτü του να νοσταλγεß με λαχτÜρα το μαλακü χαλß στο πÜτωμα. Στο σημεßο κεßνο αποφÜσισε πως Ýπρεπε  Þ ν' αρχßσει τη δουλειÜ Þ να το ρßξει κι αυτüς στον ýπνο. Γýρισε και σκοýντησε τον κρατοýμενο να ξυπνÞσει.
     Αρχßσανε με το βιβλßο. Το "Α" εßναι για το αχμοýντ που παßζει στο γρασßδι. Το "Αú" εßναι για το αúσßντ που φυλÜγεται κÜτω απü το γυαλß.. Το "Οομ" εßναι για το ¼ομ-τουκ που βρßσκεται στο φεγγÜρι. Το "Ουμ" εßναι για το ουμλÜκ, εßδος παλιÜτσου Þ γελωτοποιοý... και πÜει λÝγοντας. Διακüπτοντας μüνο για φαγητü, συνÝχισαν Ýτσι üλη μÝρα κι η πρüοδος Þτανε γοργÞ. Ο Παρμßθ Þτανε πρþτης τÜξεως δÜσκαλος κι ο Üλλος πρþτης τÜξεως μαθητÞς, μÜθαινε εκπληκτικÜ γρÞγορα και δε ξεχνοýσε τßποτα. Στο τÝλος του πρþτου πολýωρου μαθÞματος μποροýσαν ν' ανταλλÜξουν μερικÜ απλÜ και σýντομα λüγια.
 -"Με λÝνε Παρμßθ. Πως σε λÝνε σÝνα";
 -"ΓουÝην Χßλντερ".
 -"Δυο ονüματα";
 -"Ναι".
 -"Πως λÝγονται οι πολλοß σας";
 -"ΓÞινοι".
 -"Εμεßς λεγüμαστε Βαρντ".
     Η κουβÝντα τους τÝλειωσε κει, γιατß τους εξαντλÞθηκαν οι λÝξεις κι ο Παρμßθ Ýφυγε. ΕννιÜ þρες αργüτερα Þτανε πÜλι πßσω, αυτÞ τη φορÜ μαζß με κÜποιο ΓκÝρκα. Ο τελευταßος Þταν νεüτερος κι ειδικευüτανε στη συνεχÞν επανÜληψη λÝξεων και φρÜσεων, μÝχρι που ο μαθητÞς μÜθαινε τÝλεια τη προφορÜ τους. ΣυνÝχισαν Ýτσι για τÝσσερις μÝρες ακüμη, απü το πρωÀ ως αργÜ το βρÜδυ.
 -"Δεν εßσαι κρατοýμενος".
 -"Το ξÝρω", εßπε ο ΓουÝην Χßλντερ με γαλÞνια αυτοπεποßθηση. Ο Παρμßθ φÜνηκε να σαστßζει.
 -"Πως το ξÝρεις";
 -"Δε θα τολμοýσατε να με φυλακßσετε".
 -"Γιατß üχι";
 -"Γιατß δε ξÝρετε αρκετÜ. Σαν αποτÝλεσμα, γυρεýετε μια κοινÞ γλþσσα συνεννüησης. ΘÝλετε πληροφορßες απü μÝνα... και γρÞγορα μÜλιστα". Αυτü Þταν ολοφÜνερο για να το αρνηθεß ο Παρμßθ. ¸τσι το αγνüησε και συνÝχισε:
 -"Εßχα υπολογßσει πως θα χρειÜζονταν εννενÞντα μÝρες για να μÜθεις τη γλþσσα τÝλεια. Τþρα νομßζω πως εßκοσι θα 'ναι αρκετÝς".
 -"Δε θα βρισκüμουν εδþ αν δεν Þταν Ýξυπνη η ρÜτσα μου", τüνισεν ο Χßλντερ. Ο ΓκÝρκα Ýδειξεν ανησυχßα στα λüγια του κι ο Παρμßθ ταρÜχτηκε. "Εμεßς δεν Ýχουμε ακüμα κÜνει μαθÞματα σε κανÝνα Βαρντ", πρüσθεσε ο Χßλντερ σα δεýτερη δüση, "γιατß κανÝνας δεν Ýφτασε ακüμα στα μÝρη μας".
 -"Ας συνεχßσουμε τη δουλειÜ", πρüτεινε βιαστικÜ ο Παρμßθ. "Μια σημαντικÞ επιτροπÞ περιμÝνει να σας εξετÜσει, αμÝσως μüλις μÜθεις να μιλÜς με σαφÞνεια κι Üνεση. Θα δοκιμÜσουμε πÜλι με το πρüθεμα 'φθ' που δε το 'χετε χωνÝψει ακüμα. Λοιπüν να Ýνας γλωσσοδÝτης σα χρÞσιμη Üσκηση. Πρüσεξε τον ΓκÝρκα".
     Η επιτροπÞ Þτανε καθισμÝνη σε μιαν εντυπωσιακÞν, αμφιθεατρικÞν αßθουσα με δÝκα σειρÝς καθισμÜτων. Τετρακüσια Üτομα εßχανε συγκεντρωθεß εκεß. Οι τεμενÜδες των συνοδþν και των κατωτÝρων υπαλλÞλων μαρτυροýσαν üτι πρüκειται για πολý σημαντικÜ πρüσωπα. Κι Ýτσι Þταν. Οι τετρακüσιοι αντιπροσωπεýανε τη πολιτικÞ και στρατιωτικÞν αφρüκρεμα ενüς κüσμου που 'χε στÞσει διαστημικÞν αυτοκρατορßα σε καμιÜ εικοσιπενταριÜ ηλιακÜ συστÞματα και διπλÜσιους πλανÞτες. ΜÝχρι πριν λßγο καιρü Þταν οι καλýτεροι, απ' üσο μποροýσαν να ξÝρουν, οι κýριοι κι οι εκλεκτοß του σýμπαντος. Τþρα υπÞρχε κÜποια αμφιβολßα γι' αυτü. Εßχανε σοβαρü πρüβλημα να λýσουν, αυτü που Ýνας ασεβÞς γÞινος ιστορικüς θα περιÝγραφε στο μÝλλον σα "σημεßον αμφισβÞτησης". ΣταμÜτησαν να κουβεντιÜζουν μεταξý τους üταν Ýφτασαν οι δυο φρουροß που συνοδεýανε τον Χßλντερ και τον οδηγÞσανε σ' Ýνα κÜθισμα αντικριστÜ στις σειρÝς των Üλλων. Τετρακüσια ζευγÜρια μÜτια περιεργαστÞκανε τον ξÝνο, μερικÜ με περιÝργεια, Üλλα μ' αμφισβÞτηση, ορισμÝνα προκλητικÜ και πολλÜ με φανερüν ανταγωνισμü.
     Ο Χßλντερ θρονιÜστηκε στη θÝση του και κοßταξε την ομÞγυρη σα να επιθεωροýσε κλουβß με μÜλλον σιχαμερÜ πλÜσματα, σε κÜποιο ζωολογικü κÞπο. ¸τριψεν ελαφρÜ το πλÜι της μýτης του και τη ροýφηξε. ¹ταν η ξεφουσκωτικÞ κßνηση νοýμερο εßκοσι δýο, κατÜλληλη για μεγÜλη συνÜθροιση εκπροσþπων της εξουσßας. Η αντßδραση Þταν ικανοποιητικÞ. ΜισÞ ντουζßνα απü τους πιο επιθετικοýς τýπους, τονε κÜρφωσαν με φαρμακερÜ βλÝμματα. ¸νας χνουδομοýρης γÝρος σηκþθηκε σμßγοντας τα φρýδια του κι Üρχισε να μιλÜ στον Χßλντερ σα να 'χε προβÜρει καλÜ τον λüγο του πριν Ýρθει:
 -"ΚανÝνα εßδος, εκτüς απü τα πλÝον νοÞμονα κι απολýτα λογικÜ, δε θα μποροýσε να κατακτÞσει το διÜστημα. Εßναι αυταπüδεικτο πως ανÞκετε σ' Ýνα τÝτοιον εßδος κι επομÝνως θα μπορεßτε να εκτιμÞσετε τη θÝση μας. ΑυτÞ η ßδια η παρουσßα σας, μας υποχρεþνει να λÜβουμε υπüψη τις Ýσχατες εναλλακτικÝς λýσεις: Συνεργασßα Þ ανταγωνισμü, ειρÞνη Þ πüλεμο".
 -"ΥπÜρχουνε πολλÝς εναλλακτικÝς λýσεις στο καθετß", παρατÞρησε ο Χßλντερ. "ΥπÜρχει το μαýρο, το Üσπρο και χιλιÜδες ενδιÜμεσοι τüνοι. ΥπÜρχει το ναι, το üχι και χιλιÜδες αν κι ßσως. Για παρÜδειγμα στο συγκεκριμÝνο δßλημμα μια τρßτη λýση θα 'ταν ν' απομακρυνθεßτε πÝρα απü την ακτßνα δρÜσης μας". Στα πλÜσματα με πολý τακτοποιημÝνο νου δεν Üρεσε να τους κüβουνε το νÞμα του λογικοý ειρμοý τους. Ακüμα λιγüτερο κÜνανε κÝφι τον κüμπο που προκÜλεσε στις σκÝψεις τους η τελευταßα πρüταση. Το συνοφρýωμα του γÝρου Ýγινε πιο Ýντονο κι η φωνÞ του πιο κοφτÞ:
 -"Θα 'πρεπε να εκτιμÜτε και τη δικÞ σας θÝση. Εßστε μüνος ανÜμεσα σ' εκατομμýρια ξÝνων. 'Ασχετα ποια μπορεß να 'ναι η δýναμη της ρÜτσας σας, εσεßς προσωπικÜ εßστε αδýναμος. ¸τσι εμεßς ρωτÜμε κι εσεßς απαντÜτε. Αν οι θÝσεις μας αντιστρÝφονταν θα ßσχυε το αντßθετο. Αυτü εßναι λογικü. Εßστε Ýτοιμος ν' απαντÞσετε στις ερωτÞσεις μας";
 -"ΠανÝτοιμος".
     Μερικοß φανÞκαν να ξαφνιÜζονται απü την απÜντηση. 'Αλλοι τη δÝχτηκαν με καρτερικÞ δυσπιστßα, θεωρþντας δεδομÝνο üτι θ' απαντοýσε σ' ü,τι Ýκρινε φρüνιμο και θα κρατοýσε μυστικÜ τα λοιπÜ. Ο γÝρος κÜθισε πÜλι στη θÝση του κι Ýγνεψε στον Βαρντ στ' αριστερÜ του. Κεßνος σηκþθηκε και ρþτησε:
 -"Που εßναι η κεντρικÞ βÜση σας";
 -"Για την þρα δε ξÝρω".
 -"Δε ξÝρεις"; Η ÝκφρασÞ του Ýδειχνε πως κÜτι τÝτοιες δυσκολßες περßμενε απü την αρχÞ. "Πως μπορεßς να επιστρÝψεις αν δε ξÝρεις που βρßσκεται";
 -"¼ταν βρεθþ στην εμβÝλεια του ραδιοφÜρου της, θα πιÜσω το σÞμα και θα το ακολουθÞσω".
 -"Οι διαστημικοß χÜρτες σας δεν εßναι αρκετÜ ακριβεßς για να τη βρεßτε";
 -"¼χι".
 -"Γιατß üχι";
 -"Γιατß", εξÞγησεν ο Χßλντερ, "δεν εßναι δÝσμια Üστρου. Κüβει βüλτες στο διÜστημα". Ο Üλλος Ýδειξε τη δυσπιστßα του ρωτþντας:
 -"Εννοεßτε πως πρüκειται για πλανÞτη που ξÝφυγε απü το ηλιακü του σýστημα";
 -"Καθüλου. Πρüκειται γι' ανιχνευτικÞ βÜση. ΦαντÜζομαι να ξÝρετε τι εßναι αυτü".
 -"¼χι!" γρýλισεν ο ανακριτÞς. "Τι εßναι";
 -"¸νας μικροσκοπικüς, αυτÜρκης κüσμος, εφοδιασμÝνος μ' üλα τ' αναγκαßα μαραφÝτια. Μια τεχνητÞ σφαßρα που χρησιμεýει για προκεχωρημÝνη βÜση".       Η απÜντηση προκÜλεσε νευρικüτητα και ψιθýρους στο ακροατÞριομ καθþς καθÝνας προσπαθοýσε να εκτιμÞσει τη σημασßα αυτÞς της πληροφορßας. Κρýβοντας τις δικÝς του σκÝψεις, ο ανακριτÞς συνÝχισε:
 -"Τ' ονüμασες προκεχωρημÝνη βÜση. Αυτü δε μας λÝει που βρßσκεται ο κεντρικüς κüσμος σας".
 -"Δε με ρωτÞσατε γι' αυτüν. Με ρωτÞσατε για τη βÜση μου. Σας Üκουσα καθαρÜ με τα ßδια μου τ' αφτιÜ".
 -"Τüτε που εßναι ο κεντρικüς κüσμος σας";
 -"Δε μπορþ να σας δεßξω δßχως χÜρτη. ¸χετε χÜρτες αγνþστων περιοχþν";
 -"¸χουμε". Ο Üλλος μüρφασε σαν ευχαριστημÝνος γÜτος. Με μια μελοδραματικÞ χειρονομßα, Ýβγαλε κÜτι χÜρτες και τους ξετýλιξε. "Τους πÞραμε απü το σκÜφος σου".
 -"Πολý προνοητικü απü μÝρους σας", παρατÞρησεν ο Χßλντερ μ' ανησυχητικÞν ανεμελιÜ. ΑφÞνοντας το κÜθισμÜ του πλησßασε κι ακοýμπησε το δÜχτυλü του στον πρþτο χÜρτη. "Ορßστε! Η καλÞ μας, γριÜ-Γη!" ¾στερα κÜθισε πÜλι. Ο Βαρντ κοßταξε πρþτα το συγκεκριμÝνο σημεßο και μετÜ ολüγυρα τους συναδÝλφους του σα να 'θελε να πει κÜτι, μα το μετÜνιωσε και δεν εßπε λÝξη. ΒγÜζοντας μια πÝνα, μαρκÜρισε τον χÜρτη και τονε τýλιξε πÜλι μαζß με τους Üλλους.
 -"Αυτüς ο κüσμος που ονομÜσατε Γη, εßναι το λßκνο και το κÝντρο της αυτοκρατορßας σας";
 -"Ναι".
 -"Ο μητρικüς πλανÞτης της ρÜτσας σας";
 -"ΜÜλιστα".
 -"Και τþρα", συνÝχισε μ' αυστηρü τüνο ο Üλλος, "πüσοι απü σας υπÜρχουν";
 -"Κανεßς δε ξÝρει".
 -"Δε κÜνετε απογραφÞ του πληθυσμοý σας";
 -"ΚÜναμε κÜποτε. Τþρα πια εßμαστε πολý σκορπισμÝνοι για τÝτοια". Ο Χßλντερ το συλλογßστηκε για μια στιγμÞ και μετÜ πρüσθεσεν εξυπηρετικÜ: "Μπορþ να σας εγγυηθþ πως υπÜρχουνε κÜπου τÝσσερα δισεκατομμýρια απü μας σε τρεις πλανÞτες του ηλιακοý μας συστÞματος. Για πιο Ýξω τßποτε δεν εßναι σßγουρο. Θα μποροýσε να μας κατατÜξει κανεßς σε δυο κατηγορßες: τους ριζωμÝνους και τους ξεριζωμÝνους κι οι τελευταßοι δε μποροýν να μετρηθοýν. Δεν αφÞνουν οι ßδιοι να τους μετρÞσουν γιατß φοβοýνται μÞπως κÜποιος σκεφτεß να τους φορολογÞσει. ΠÜντως εßμαστε σßγουρα τÝσσερα δισεκατομμýρια και".
 -"Αυτü δε μας λÝει τßποτε", διαμαρτυρÞθηκε ο Üλλος, "δε ξÝρουμε πüσον εßναι αυτü το και".
 -"Οýτε κι εμεßς", τονε παρηγüρησεν ο Χßλντερ με ýφος σα να 'νιωθε δÝος στη σκÝψη. "Εßναι φορÝς που το γεγονüς τρομÜζει κι εμÜς τους ßδιους". Γýρισε και κοßταξε το ακροατÞριο του. "Αν δε φοβÞθηκε ποτÝ κανεßς Ýνα 'και', τþρα εßναι η ευκαιρßα". Ο ανακριτÞς κατσοýφιασε και προσπÜθησε να το πιÜσει απü Üλλη μεριÜ:
 -"ΛÝτε πως εßστε σκορπισμÝνοι. Σε πüσους κüσμους";
 -"Εφτακüσιους δÝκα τÝσσερις σýμφωνα με τη τελευταßαν αναφορÜ. ¹δη το νοýμερο εßναι ξεπερασμÝνο. Η κÜθε αναφορÜ εßναι οχτþ με δÝκα πλανÞτες πßσω".
 -"Κι εξουσιÜζετε üλον αυτü τον τερÜστιον αριθμü";
 -"Και ποιος εξουσιÜζει Ýνα πλανÞτηΑκüμα δεν Ýχουμε μÜθει καλÜ-καλÜ τον δικü μας κι αμφιβÜλλω αν θα τον μÜθουμε ποτÝ". ΑνασÞκωσε φιλοσοφικÜ τους þμους και πρüσθεσε: "¼χι, απλÜ βολευüμαστε και τους ταλαιπωροýμε λßγο".
 -"Εννοεßς πως τους εκμεταλλεýεστε";
 -"ΠÝστε το κι Ýτσι αν προτιμÜτε".
 -"Δε συναντÞσατε ποτÝ κÜποιαν αντßδραση";
 -"Λßγα πρÜματα φßλε μου, λßγα πρÜματα", απÜντησεν ο Χßλντερ.
 -"Και πως την αντιμετωπßσατε";
 -"ΑνÜλογα τη περßπτωση. Μερικοýς δýστροπους, τους αγνοÞσαμε, σε μερικοýς ρßξαμε σφαλιÜρα και μερικοýς τους οδηγÞσαμε στο φως το αληθινü".
 -"Ποιο φως αληθινü;" ρþτησεν ο Üλλος απορημÝνα.
 -"Κεßνο που δεßχνει τα πρÜματα απü τη δικÞ μας Üποψη". Τοýτο φÜνηκε βαρý για Ýνα κοιλαρÜ της τρßτης σειρÜς. Πηδþντας πÜνω φþναξε με δηκτικÞ φωνÞ:
 -"Και περιμÝνετε να δοýμε κι εμεßς τα πρÜματα απü τη δικÞ σας Üποψη";
 -"¼χι αμÝσως", απÜντησεν ο Χßλντερ.
 -"ΜÞπως μας θεωρεßτε ανßκανους να ..." Ο γÝρος που 'χε πÜρει πρþτος τον λüγο σηκþθηκε και παρενÝβη στη λογομαχßα.
 -"ΠρÝπει να συνεχßσουμε τοýτη την Ýρευνα λογικÜ Þ να τη διακüψουμε τελεßως. Αυτü σημαßνει μια κατηγορßα ερωτÞσεων και μ' Ýνα να τις κÜνει, τη κÜθε φορÜ". ¸γνεψεν αγÝρωχα στον Βαρντ με τους χÜρτες. "ΣυνÝχισε Θορμßν".
     Ο Θορμßν συνÝχισεν επß δυο ολÜκερες þρες. ΚατÜ τα φαινüμενα, Þταν ειδικüς στην αστρονομßα, γιατß üλες οι ερωτÞσεις περιστρÝφονταν γýρω απ' αυτü το θÝμα. ¹θελε λεπτομÝρειες απüστασης, ταχýτητες, κατηγορßα ηλßου, πλανητικÝς θÝσεις και τα παρüμοια. Ο Χßλντερ απαντοýσε πρüθυμα σ' üσα Þξερε, ενþ δÞλωνε Üγνοια στα υπüλοιπα. ΤελικÜ ο Θορμßν κÜθισε στη θÝση του κι Ýπεσε με τα μοýτρα στις σημειþσεις του, σαν Üνθρωπος που εßχεν ανακαλýψει τη μεγÜλην αλÞθεια. Τη θÝση του πÞρε Ýνας σκληρüς τýπος ονüματι Γκρασοýντ, που μισÞ þρα τþρα δε κρατιüταν απü ανυπομονησßα.
 -"Εßναι το σκÜφος σου το πιο πρüσφατο μοντÝλο του εßδους του";
 -"¼χι".
 -"ΥπÜρχουν και καλýτερα";
 -"Ασφαλþς".
 -"Πολý καλýτερα";
 -"Δε ξÝρω, αφοý δε μου 'χουν αναθÝσει ακüμα κανÝνα".
 -"Δεν εßναι παρÜξενο", παρατÞρησε πονηρÜ ο Γκρασοýντ, "που μας ανακÜλυψε Ýνα παλιü σκÜφος, ενþ τα πιο τÝλεια δε το κατÜφεραν";
 -"Καθüλου. ¹ταν καθαρÞ τýχη. Το δικü μου Ýτυχε να 'χει αναλÜβει αυτÞ τη περιοχÞ. 'Αλλοι ανιχνευτÝς, με παλιÜ Þ νεüτερα σκÜφη, ακολοýθησαν Üλλες πορεßες. Πüσες κατευθýνσεις υπÜρχουνε στο διÜστημα; Πüσες ακτßνες μπορει να προεκτεßνει κανεßς απü μια σφαßρα";
 -"Δεν εßμαι μαθηματικüς. Εγþ..."
 -"Αν Þσαστε μαθηματικüς", τον διÝκοψε ο Χßλντερ, "θα ξÝρατε πως ο αριθμüς εßναι ο δýο υψωμÝνος στη νιοστÞ". Κοßταξε προς το ακροατÞριü του και συνÝχισε με διδακτικü τüνο. "Ο παρÜγοντας του δýο καθορßζεται απü το αποδεικτικü γεγονüς üτι μια ακτßνα εßναι ημßσεια διÜμετρος και το δýο στη νιοστÞ ορßζεται ως ο μικρüτερος αριθμüς που συνθÝτει Ýνα γοýρλον". Ο Γκρασοýντ γοýρλωσε τα μÜτια του προσπαθþντας να συλλÜβει το γοýρλον, αλλÜ το παρÜτησε και ρþτησε:
 -"Να συμπερÜνω πως ο συνολικüς αριθμüς των εξερευνητικþν σκαφþν σας εßναι αυτÞς της τÜξης";
 -"Α üχι. Δε χρειÜζεται να ψÜχνουμε προς üλες τις ορατÝς κατευθýνσεις. Αρκεß να βÜζουμε πλþρη προς τα ορατÜ Üστρα".
 -"Και δεν υπÜρχουν ορατÜ Üστρα προς üλες τις κατευθýνσεις";
 -"Αν αγνοÞσουμε την απüσταση, ναι, υπÜρχουν. ΑλλÜ ποτÝ δεν αγνοεß κανεßς την απüσταση. ΑπλÜ βÜζουμε για στüχο το κοντινüτερο ανεξερεýνητο ηλιακü σýστημα κι Ýτσι μειþνουμε τις αποστολÝς σε λογικü αριθμü".
 -"ΑπαντÜτε με υπεκφυγÝς", τον κατηγüρησεν ο Γκρασοýντ. "ΤελικÜ πüσα σκÜφη της κατηγορßας βρßσκονται σε χρÞση";
 -"Εßκοσι".
 -"Εßκοσι;" φÜνηκε πολý απογοητευμÝνος. "Τüσα μüνο";
 -"ΦτÜνουν, δε φτÜνουν; Πüσα χρüνια θÝλετε να κρατÜμε σε υπηρεσßα απαρχαιωμÝνα σκÜφη";
 -"Δε ρωτÜω γι' απαρχαιωμÝνα σκÜφη. Πüσα ανιχνευτικÜ κÜθε κατηγορßας λειτουργοýνε συνολικÜ";
 -"ΕιλικρινÜ δε ξÝρω. ΑμφιβÜλλω αν ξÝρει κανεßς. Χþρια απü τους στüλους της Γης, μερικÝς απü τις πιο προοδευμÝνες αποικßες μας στÝλνουνε και δικÝς τους αποστολÝς. ΠÝρ' απ' αυτü, καναδυü συμμαχικÝς ξÝνες ρÜτσες Ýμαθαν απü μας, τους κüλλησε το χοýι κι αρχßσαν να ψÜχνουν κι αυτÝς. Η απογραφÞ σκαφþν εßναι το ßδιο αδýνατη üσο και των ανθρþπων". Δßχως να το αμφισβητÞσει ο Γκρασοýντ συνÝχισε:
 -"Το σκÜφος σας δεν εßναι μεγÜλο σýμφωνα με τα δεδομÝνα μας. Αναμφßβολα θα διαθÝτετε κι Üλλα με μεγαλýτερη μÜζα". ¸γειρε μπροστÜ και τονε κÜρφωσε με το βλÝμμα του. "Ποιο εßναι περßπου το μÝγεθος του μεγαλýτερου σκÜφους σας";
 -"Το μεγαλýτερο που εßδα ποτÝ Þτανε το θωρηκτü Λανς. ΣαρÜντα φορÝς μεγαλýτερο σε μÜζα απü το δικü μου".
 -"Πüσους μπορεß να μεταφÝρει";
 -"¸χει πλÞρωμα πÜνω απü εξακüσιους, αλλÜ σε περßπτωση ανÜγκης μπορεß να μεταφÝρει και τριπλÜσιους".
 -"¿στε Ýχετε υπüψη Ýνα τουλÜχιστον σκÜφος με μÝγιστη ικανüτητα μεταφορÜς δυο χιλιÜδες Üντρες";
 -"Ακριβþς". Κι Üλλοι ψßθυροι και νευρικÝς κινÞσεις παρατηρηθÞκανε στο ακροατÞριο. Δßχως να δþσει σημασßα ο Γκρασοýντ συνÝχισε με ýφος ανθρþπου αποφασισμÝνου να μÜθει και τη πιο δυσÜρεστην αλÞθεια:
 -"¸χετε κι Üλλα θωρηκτÜ ανÜλογου μεγÝθους";
 -"ΒÝβαια".
 -"Πüσα";
 -"Δεν Ýχω ιδÝα. Αν Þξερα θα σας Ýλεγα. ΛυπÜμαι".
 -"Μπορεß να 'χετε και μεγαλýτερα";
 -"Πολý πιθανü", παραδÝχτηκεν ο Χßλντερ. "ΠÜντως εγþ δεν Ýχω δει μÝχρι στιγμÞς κανÝνα, αλλ' αυτü δε σημαßνει τßποτα. Μπορεß κανεßς να ζÞσει ως τα βαθιÜ γερÜματα δßχως να δει τα πÜντα. Αν υπολογßσετε πüσα πρÜγματα μπορεßτε να δεßτε στο σýμπαν κι απ' αυτÜ αφαιρÝσετε τον αριθμü üσων Ýχετε δει, το υπüλοιπο που μÝνει εßναι ο αριθμüς εκεßνων που δεν Ýχετε δει. Κι αν τα μελετÞσετε με ρυθμü Ýνα το δευτερüλεπτο θα χρειαστεßτε..."
 -"Δε μ' ενδιαφÝρει", γαýγισε ο Γκρασοýντ, αρνοýμενος να υποκýψει σ' αυτÞ την απüκοσμη επιχειρηματολογßα.
 -"Κακþς", του αποκρßθηκεν ο Χßλντερ, "γιατß Üπειρο μεßον üσα εκατομμýρια θÝλετε, μας κÜνει πÜλι Üπειρο. ΠρÜμα που σημαßνει πως μπορεßτε ν' αφαιρÝσετε το μÝρος απü το σýνολο και να σας μÝνει ανÝπαφο το σýνολο. Μπορεßτε να 'χετε και τη πßτα σωστÞ και τον σκýλο χορτÜτο. ΣωστÜ δε μιλÜω";
     Ο Γκρασοýντ σωριÜστηκε βαριÜ στη καρÝκλα του και γýρισε να πει στον πρþτο γÝρο:

 -"¹θελα πληροφορßες, üχι κατÜφωρη παραβßαση των κανüνων της λογικÞς. Τα λüγια του με μπερδεýουν. Ας συνεχßσει ο ΣÜχντινγκ μαζß του".
     ΣτÝκοντας üρθιος ο ΣÜχντινγκ, Üρχισε να τονε ρωτÜ για üπλα, τη κατασκευÞ τους, τον τρüπο λειτουργßας τους, το βεληνεκÝς και την αποτελεσματικüτητα τους. ΕπÝμεινε αποφασιστικÜ στο συγκεκριμÝνο θÝμα κι απüφυγε üλους τους πειρασμοýς να παρασυρθεß σ' Üλλες συζητÞσεις. Οι ερωτÞσεις του Þταν εýστοχες κι οξυδερκεßς. Ο Χßλντερ απÜντησε σ' üσες μποροýσε, ελεýθερα και δßχως δισταγμοýς.
 -"Λοιπüν", παρατÞρησε ο ΣÜχντινγκ προς το τÝλος, "φαßνεται πως στηρßζεστε στα ενεργειακÜ πεδßα σας, σ' ορισμÝνες ακτßνες που παραλýουνε το νευρικü σýστημα, τα βακτηριολογικÜ üπλα, την επßδειξη δýναμης και σε μπüλικη δüση πειστικüτητας. Η επιστÞμη της βαλλιστικÞς σας δε θα πρÝπει να 'ναι πολý προχωρημÝνη, ýστερα απü τüση παραμÝληση".
 -"ΠοτÝ δε θα μποροýσε να προοδεýσει", αποκρßθηκεν ο Χßλντερ, "γι' αυτü και την εγκαταλεßψαμε. Για τον ßδιο λüγο που σταματÞσαμε να παßζουμε με τüξα και βÝλη. ΚαμιÜ αρχικÞ þθηση δε μπορεß να συγκριθεß με μια συνεχÞ και παρατεταμÝνη. Η βλητικÞ σου δßνει ü,τι Ýχει να σου δþσει και μετÜ τÝρμα". ¾στερα πρüσθεσε σα δεýτερη σκÝψη: "¼πως και να 'χει μπορεß ν' αποδειχτεß πως καμιÜ σφαßρα δε μπορεß να προλÜβει κÜποιον που τρÝχει".
 -"Ανοησßες!", φþναξε ο ΣÜχντινγκ, Ýχοντας προσωπικÞ πεßρα απü δυο μολýβια που προσπÜθησε ν' αποφýγει κÜποτε.
 -"¿σπου να φτÜσει η σφαßρα στο σημεßο εκκßνησης του ανθρþπου, εκεßνος Ýχει απομακρυνθεß", εξÞγησεν ο Χßλντερ. "ΜετÜ η σφαßρα, Ýχει να καλýψει κι αυτÞ την απüσταση, αλλÜ και πÜλι ο Üνθρωπος Ýχει απομακρυνθεß κι Üλλο. ¼ταν η σφαßρα καλýψει και τη νÝαν απüσταση, ο Üνθρωπος εßναι ακüμα πιο πÝρα και ...πÜει λÝγοντας".
 -"Η διαφορÜ της απüστασης μειþνεται διαδοχικÜ, þσπου παýει να υπÜρχει", παρατÞρησε σαρκαστικÜ ο ΣÜχντινγκ.
 -"Το κÜθε διαδοχικü προχþρημα απαιτεß συγκεκριμÝνη περßοδο χρüνου, Üσχετα πüσο μικρÞ εßναι αυτÞ", τον αντÝκρουσεν ο Χßλντερ. "Δε μπορεßς να διαιρεßς και να υποδιαιρεßς Ýνα κλÜσμα και να φτÜνεις σ' υπüλοιπο μηδÝν. Η σειρÜ εßναι Üπειρη. Μια Üπειρη σειρÜ πεπερασμÝνων χρονοπεριüδων μας κÜνει Üπειρο χρüνο. Σκεφτεßτε το και θα δεßτε πως Ýτσι εßναι. Η σφαßρα δε μπορεß να χτυπÞσει τον Üνθρωπο γιατι δε μπορεß να τονε φτÜσει".
     Η αντßδραση των ακροατþν μαρτυροýσε πως ποτÝ Üλλοτε δεν εßχαν ακοýσει τοýτα τα επιχειρÞματα, οýτε κι εßχανε φανταστεß κÜτι ανÜλογο απü μüνοι τους. ΚανÝνας δεν Þταν αρκετÜ βλÜκας για να πιστÝψει πως ο ξÝνος το ανÝφερε σα πραγματικü γεγονüς. ¹ταν αρκετÜ Ýξυπνοι για να καταλÜβουνε πως επρüκειτο για μια λογικÞ Þ ψευτολογικÞν Üρνηση μιας φανερÞς και κατÜδηλης αλÞθειας. ¸τσι ρßχτηκαν αμÝσως στο ψÜξιμο να βροýνε τον αδýνατο κρßκο αυτÞς της ξÝνης λογικÞς. Οι κουβÝντες φουντþσανε τüσο πολý που ο ΣÜχντινγκ αναγκÜστηκε ν' απομεßνει σιωπηλüς περιμÝνοντας να ησυχÜσουν. Στεκüταν εκεß σα κοýκλα για κανÜ δεκÜλεπτο, ενþ η οχλαγωγßα Ýφτανε στ' αποκορýφωμÜ της. Μερικοß απü τις μπροστινÝς σειρÝς σηκþθηκαν απü τις καρÝκλες τους, γονατßσανε κι αρχßσανε να σχεδιÜζουνε διαγρÜμματα στο πÜτωμα, συνεχßζοντας να λογομαχοýν παθιασμÝνα. Δυο Βαρντ στη τελευταßα σειρÜ δεßχναν Ýτοιμοι να 'ρθουνε στα χÝρια.
     ΤελικÜ ο γÝρος, ο ΣÜχντινγκ και δυο Üλλοι, γκÜριξαν Ýνα ομαδικü "Ησυχßα!". Η ανακριτικÞ επιτροπÞ ηρÝμησε με κÜποιαν απροθυμßα, αλλÜ συνÝχισαν τα μουρμουρητÜ, τις χειρονομßες και την επßδειξη σχεδιαγραμμÜτων μεταξý τους. Ο ΣÜχντινγκ κοßταξεν οργισμÝνος τον Χßλντερ κι Üνοιξε το στüμα του να συνεχßσει. ΠρολαβαßνοντÜς τον ο Χßλντερ εßπε μ' αδιÜφορον ýφος:
 -"Φαßνεται γελοßο, Ýτσι; ΕξÜλλου, τα πÜντα εßναι δυνατÜ, κυριολεκτικÜ τα πÜντα. Ακüμα κι Ýνας Üντρας να παντρευτεß την αδερφÞ της χÞρας του".
 -"Αδýνατο!", φþναξε ο ΣÜχντινγκ. Αυτü μποροýσεν εýκολα να το αντικροýσει δßχως πολýπλοκους υπολογισμοýς. "ΠρÝπει να 'ναι κανεßς πεθαμÝνος για να 'ναι η γυναßκα του χÞρα".
 -"¸νας Üντρας παντρεýεται μια γυναßκα που πεθαßνει. ΜετÜ παντρεýεται την αδερφÞ της. ¾στερα πεθαßνει κι ο ßδιος. Δεν Þταν η πρþτη του γυναßκα αδερφÞ της χÞρας του";
 -"Δεν Þρθα δω για να μπλÝξω στους δαιδαλþδεις λαβυρßνθους ενüς ξÝνου νου", φþναξεν ο ΣÜχντινγκ. Αχνßζοντας ανταριασμÝνος, κÜθισε βαριÜ και γýρισε προς τον διπλανü του. "ΕντÜξει, Καντßνα, η σειρÜ σου να συνεχßσεις και καλÞ διασκÝδαση".
     ΓεμÜτος σιγουριÜ κι αυτοπεποßθηση ο Καντßνα σηκþθηκε και κοßταξεν αγÝρωχα τριγýρω. ¹τανε ψηλüς για Βαρντ και φοροýσε καλοραμμÝνη στολÞ με κüκκινες επωμßδες και κüκκινη ρßγα στα μανßκια. Για πρþτη φορÜ εδþ και κÜμποσην þρα γßνηκε ησυχßα. ΙκανοποιημÝνος απü το εφÝ του στην ομÞγυρη, γýρισε προς τον Χßλντερ και μßλησε με φωνÞ πιο μπÜσα και λιγüτερο τσιριχτÞ απü των προηγουμÝνων.
 -"ΠÝρ' απü τ' ασÞμαντα προβλÞματα που θÝσατε για να διασκεδÜσετε με τη σýγχυση των συμπατριωτþν μου", Üρχισε με γλοιþδη ευγÝνεια, "απαντÞσατε μ' ειλικρßνεια και προθυμßα στης ερωτÞσεις τους. ΠροσφÝρατε πολλÝς πληροφορßες που 'ναι πολýτιμες απü στρατιωτικÞ Üποψη".
 -"Χαßρομαι που το εκτιμÜτε", απÜντησεν ο Χßλντερ.
 -"Ασφαλþς και το εκτιμÜμε. Και πολý μÜλιστα". Ο Καντßνα του χÜρισεν Ýνα τüσο γλυκερü χαμüγελο που τελικÜ φÜνηκεν ιδιαßτερα κακüβουλο. "Ωστüσο υπÜρχει Ýνα θÝμα που απαιτεß κÜποια διευκρßνιση".
 -"Και ποιο εßναι αυτü";
 -"Αν η παροýσα κατÜσταση αντιστρεφüταν, αν Ýνας μοναχικüς ανιχνευτÞς μας περνοýσεν απü ανÜκριση των ΓÞινων κι αποκÜλυπτε πληροφορßες με τη δικÞ σας προθυμßα..." 'Αφησε τα λüγια του να σβÞσουν ενþ το βλÝμμα του σκλÞραινε. ¾στερα γýρισε τραχιÜ. "Θα τον θεωροýσαμε προδüτη της φυλÞς του. Η ποινÞ θα 'τανε θÜνατος".
 -"Τüτε εßμαι τυχερüς που δεν εßμαι Βαρντ", αποκρßθηκεν ο Χßλντερ.
 -"Μη βιÜζεστε να συγχαρεßτε τον εαυτü σας", τον Ýκοψεν ο Καντßνα. "Η ποινÞ του θανÜτου δε φοβßζει παρÜ μüνο κεßνους που 'χουν Þδη καταδικαστεß μ' αυτÞ".
 -"Τι θÝλετε να πεßτε";
 -"ΑναρωτιÝμαι μÞπως εßστε κανÝνας μεγÜλος εγκληματßας που Þρθε να βρει Üσυλο σε μας. Μπορεß να υπÜρχουν κι Üλλοι λüγοι. ¼ποιοι κι αν εßναι αυτοß, δε διστÜζετε να προδþσετε τους συμπατριþτες σας". ΧαμογÝλασε πÜλι με τον ßδιο τρüπο. "Θα 'τανε χρÞσιμο να ξÝραμε γιατß εßστε τüσο συνεργÜσιμος".
 -"Μπορþ εýκολα να σας λýσω την απορßα", απÜντησεν ο Χßλντερ, χαμογελþντας κι αυτüς με τρüπο που δεν Üρεσε στον Καντßνα. "Το κÜθε τι που λÝω εßναι ψÝμα". Με τα λüγια τοýτα, σηκþθηκεν απü τη θÝση του και προχþρησε θαρραλÝα προς την Ýξοδο. Οι φρουροß τον οδηγÞσανε πßσω στο κελß του.
     ¸μεινε κει για τρεις μÝρες ακüμα, τρþγωντας κανονικÜ κι απολαμβÜνοντας το φαγητü του μ' εκνευριστικÞν üρεξη. Σκüτωνε την þρα του σημειþνοντας νοýμερα σ' Ýνα μικρü καρνÝ κεφÜτος κι ανÝμελος σαν τον μυθικüν ανιχνευτÞ ΛÜρυ. Στο τÝλος αυτÞς της περιüδου τον επισκÝφθηκεν Ýνας Üγνωστος Βαρντ με βαθιÜ συλλογισμÝνο πρüσωπο.
 -"ΛÝγομαι Μποýλακ. ºσως με θυμÜστε, καθüμουνα στη τελευταßα σειρÜ üταν σας εξÝταζεν η επιτροπÞ".
 -"¹τανε τετρακüσια Üτομα κει", παρατÞρησεν ο Χßλντερ. "Δε μπορþ να τους θυμÜμαι üλους. Μüνο κεßνους που υπÝφεραν". ¸σπρωξε μια καρÝκλα προς τον επισκÝπτη του. "Δεν Ýχει σημασßα. Καθßστε να ξεκουρÜσετε τα πüδια σας... αν δηλαδÞ Ýχετε πüδια μες σ' αυτÝς τις περßεργες μπüτες. Σε τι μπορþ να σας φανþ χρÞσιμος";
 -"Δε ξÝρω".
 -"Σßγουρα κÜποιος λüγος σας Ýφερε δω". Ο Μποýλακ πÞρε μελαγχολικÞν Ýκφραση.
 -"Προσπαθþ να ξεφýγω απü τη σýγχυση".
 -"Ποια σýγχυση";
 -"Εκεßνη που σκορπßσατε παντοý". ¸τριψε σκεφτικÜ το μαλλιαρü αφτß του, περιεργÜστηκε συλλογισμÝνος τα δÜχτυλÜ του και μετÜ κοßταξε τον τοßχο. "Ο βασικüς σκοπüς της επιτροπÞς Þταν να καθορßσει τα σχετικÜ στÜνταρντς νοημοσýνης και να δþσει απÜντηση στο ζωτικüν ερþτημα αν η εξυπνÜδα της ρÜτσας σας εßναι μικρüτερη, μεγαλýτερη Þ ßση με τη δικÞ μας. Απ' αυτü και μüνον εξαρτÜται το πως θ' αντιδρÜσουμε στην επαφÞ μ' Ýναν Üλλο κατακτητÞ του διαστÞματος".
 -"ΠÜντως Ýκαμα ü,τι μποροýσα για να βοηθÞσω, δε συμφωνεßτε";
 -"Να βοηθÞσετε;" ψÝλλισεν ο Μποýλακ, σα να τανε κÜποια καινοýρια και παρÜξενη λÝξη. "ΒοÞθεια το λÝτε σεις αυτü; Αυτü που θÝλαμε να εξακριβþσουμε Þτανε κατÜ πüσον η λογικÞ σας εßναι πιο προχωρημÝνη απü τη δικÞ μας και κατÜ πüσον αυτü σας οδÞγησε σε πιο εξελιγμÝνα συμπερÜσματα".
 -"Λοιπüν";
 -"Τελειþσατε την ανÜκριση αφοý τσαλακþσατε πρþτα üλους τους νüμους της λογικÞς. Μια σφαßρα εßπατε, δε μπορεß να σκοτþσει κανÝνα! περÜσανε τρεις μÝρες κι ακüμα πενÞντα απü τους επιτρüπους τσακþνονται πÜνω σ' αυτü, χþρια που σÞμερα το πρωß κÜποιος κατÜφερε ν' αποδεßξει πως κανεßς δε μπορεß να σκαρφαλþσει σε σκÜλα. Φßλοι πÜψανε να μιλιοýνται, συγγενεßς κüψανε και τη καλημÝρα... ΑλλÜ κι οι υπüλοιποι τρακüσιοι πενÞντα εßναι σ' ελÜχιστα καλýτερα χÜλια".
 -"Ποιο εßναι το πρüβλημÜ τους;" ρþτησεν ο Χßλντερ μ' ενδιαφÝρον.
 -"Τσακþνονται για την ουσßα της αλÞθειας με κÜθε επιχεßρημα εκτüς απü ρüπαλο", εξÞγησεν ο Μποýλακ μ' Ýκφραση σα να μιλοýσεν αναγκαστικÜ για κÜτι πρüστυχο. "Το κÜθε τι που λÝτε εßναι ψÝμα! Συνεπþς κι αυτüς ο ισχυρισμüς εßναι ψÝμα. Συνεπþς το κÜθε τι που λÝτε δεν εßναι ψÝμα. Το συμπÝρασμα εßναι πως üλα üσα λÝτε εßναι ψÝματα μüνον αν δεχτοýμε πως üλα üσα λÝτε δεν εßναι ψÝματα. Κι ωστüσο δε μπορεß να λÝτε πÜντα ψÝματα κι αυτü να 'ναι αλÞθεια".
 -"Εßναι πρüβλημα", παραδÝχτηκε συμπονετικÜ ο Χßλντερ.
 -"Εßναι ακüμα χειρüτερο", τονε διαβεβαßωσεν ο Μποýλακ, "γιατß αν στ' αλÞθεια λÝτε πÜντα ψÝμματα -ισχυρισμüς με λογικÞν αντßφαση- τüτε üλα üσα μας εßπατε εßναι σκÝτα παραμýθια. Αν πÜλι μας εßπατε μüνον αλÞθεια, τüτε κι ο τελευταßος ισχυρισμüς üτι λÝτε ψÝματα, πρÝπει να 'ναι αλÞθεια. Αλλ' αν λÝτε πÜντα ψÝματα τüτε τßποτε δεν εßναι αλÞθεια".
 -"ΠÜρτε μια βαθιÜν ανÜσα", τονε συμβοýλεψεν ο Χßλντερ.
 -"¼μως", συνÝχισεν ο Μποýλακ, αφοý πÞρε μια βαθιÜν ανÜσα, "εφüσον ο τελευταßος ισχυρισμüς εßναι ψÝμα τüτε üλα τ' Üλλα μπορεß να 'ναι αλÞθεια". Τα μÜτια του γυαλßσανε παρÜξενα κι Üρχισε να κουνÜ Ýξαλλα τα χÝρια. "ΑλλÜ εßναι κεßνο το αναθεματισμÝνο 'κÜθε τι' που κÜνει αδýνατο να εκτιμηθεß η αλÞθεια Þ μη, οποιασδÞποτε δÞλωσης γιατß αναλýοντÜς την υπÜρχει μια Üλυτη αντßφαση η οποßα..."
 -"ΕλÜτε, ηρεμÞστε", Ýκανε ο Χßλντερ χτυπþντας τον φιλικÜ στον þμο, "εßναι φυσικüν οι κατþτεροι να παθαßνουνε σýγχυση απü την επαφÞ τους με τους ανþτερους. Το πρüβλημα εßναι πως δεν Ýχετε ακüμα προοδÝψει αρκετÜ. Η συλλογιστικÞ σας παραμÝνει λßγο πρωτüγονη". Δßστασε λιγÜκι πριν προσθÝσει με ýφος σα να 'κανε κÜποια τολμηρÞν εικασßα. "Εδþ που τα λÝμε, δε θα μου 'κανεν εντýπωση αν μÜθαινα πως συνεχßζετε να σκÝφτεστε λογικÜ".
 -"Για τ' üνομα του ΜεγÜλου ¹λιου", φþναξεν ο Μποýλακ, "πως αλλιþς μπορεß να σκÝφτεται κανεßς";
 -"Σαν κι εμÜς", εξÞγησεν ο Χßλντερ. "¼ταν βÝβαια προοδÝψετε πνευματικÜ". ΒημÜτισε πÜνω-κÜτω στο κελß του και μετÜ πρüσθεσε με περισποýδαστον ýφος: "Στο τωρινü σας επßπεδο δε θα μποροýσατε ποτÝ να λýσετε το πρüβλημα της προÝλευσης του αβγοý και της κüτας".
 -"Το πρüβλημα του αβγοý και της κüτας;" τραýλισε χαζÜ ο Μποýλακ.
 -"ΚαλÜ, ας δοκιμÜσουμε κÜτι πιο απλü, κÜτι που θα κατÜφερνε ο κÜθε πιτσιρικÜς της Γης".
 -"Λüγου χÜρη";
 -"Εξ ορισμοý Ýνα νησß εßναι μια Ýκταση στεριÜς που περιβÜλλεται απü νερü, Ýτσι";
 -"Ναι, πολý σωστÜ".
 -"Τüτε ας υποθÝσουμε πως ολüκληρο το βüρειο ημισφαßριο αυτοý του πλανÞτη εßναι στεριÜ κι ολüκληρο το νüτιο, νερü. Λοιπüν, το βüρειο ημισφαßριο εßναι νησß Þ το νüτιο λßμνη";
     Ο Μποýλακ το συλλογßστηκε για κανÜ πεντÜλεπτο. ¾στερα ζωγρÜφισε κýκλο στο χαρτß, το χþρισε στα δυο, σκßασε το πÜνω μισü και μετÜ εξÝτασε σκεφτικÜ το αποτÝλεσμα. Στο τÝλος Ýχωσε το χαρτß στη τσÝπη και σηκþθηκε.
 -"Μερικοß απü μας, θα σας κüβαν ευχαρßστως το λαιμü, αν δεν ανησυχοýσανε μÞπως ξÝρουν οι δικοß σας που βρßσκεστε και μας κÜνουν αντßποινα. Μερικοß Üλλοι θα σας στÝλνανε πßσω με τιμÝς, αν δε τους προβλημÜτιζε το ρßσκο να σκýψουνε το κεφÜλι σε μια κατþτερη ρÜτσα".
 -"Θα πρÝπει να πÜρουνε μιαν απüφαση κÜποτε", παρατÞρησεν ο Χßλντερ, μη δεßχνοντας να τον ενδιαφÝρει ποια θα 'ταν αυτÞ η απüφαση.
 -"Στο μεταξý", συνÝχισεν ο Μποýλακ μαζοχιστικÜ, "ρßξαμε μια ματιÜ στο σκÜφος σας, που μπορεß να 'ναι παλιü αλλÜ μπορεß και καινοýργιο, ανÜλογα με το αν μας εßπατε ψÝματα Þ üχι. Μποροýμε να εξετÜσουμε τα πÜντα εκτüς απ' τις μηχανÝς και τα τηλεκοντρüλ, τα πÜντα εκτüς απü κεßνα που 'χουνε σημασßα. Για ν' αποφασßσουμε αν εßναι πιο εξελιγμÝνα απü τα δικÜ μας, πρÝπει να το διαλýσουμε, αλλÜ Ýτσι θα το καταστρÝφαμε και θα μÝνατε αναγκαστικÜ αιχμÜλωτος".
 -"Και ποιος σας εμποδßζει να το κÜνετε";
 -"Η σκÝψη πως μπορεß να 'στε δüλωμα. Αν η ρÜτσα σας Ýχει μεγÜλη δýναμη και γυρεýει κÜποιαν αφορμÞ να μας χτυπÞσει, θα βρει Ýτσι το πρüσχημα. Η αιχμαλωσßα σας απü μας θα 'ταν ιδανικÞ αφορμÞ πολÝμου. Η σπßθα που θα 'βαζε φωτιÜ στη μπαρουταποθÞκη". ¸κανε χειρονομßα απüγνωσης. "Τι μπορεß να κÜνει κανεßς üταν ψÜχνει στο απüλυτο σκοτÜδι";
 -"Θα μποροýσε ßσως ν' αναρωτηθεß κατÜ πüσον Ýνα πρÜσινο φýλλο εξακολουθεß να 'ναι πρÜσινο ακüμα κι üταν δεν υπÜρχει φως".
 -"Δεν αντÝχω Üλλο", βüγγηξε ο Μποýλακ πηγαßνοντας προς τη πüρτα. "ΦτÜνουνε και περισσεýουν üσα Üκουσα. Νησß λÝει Þ λßμνη; Τι χρþμα Ýχει Ýνα πρÜσινο φýλλο στο σκοτÜδι! Και τι με νοιÜζει μÝνα; ΠÜω να δω τον ΜορντÜφα". Με τα λüγια τοýτα αναχþρησε παßζοντας νευρικÜ τα δÜχτυλÜ του, ενþ η γοýνα του τρεμοýλιαζε κυματιστÜ. Οι δυο φρουροß απÝξω κοιτÜξανε τον Χßλντερ πßσω απü τα κÜγκελα με το αλαφιασμÝνο βλÝμμα ανθρþπων που τους αναθÝσανε να προσÝχουν Ýναν επικßνδυνο μανιακü.
     Ο ΜορντÜφα εμφανßστηκε το απομεσÞμερο της Üλλης μÝρας. ¹ταν Ýνας αδýνατος, ηλικιωμÝνος και κÜπως ζαρωμÝνος τýπος, με ασυνÞθιστα νεανικÜ μÜτια. ΚÜθισε σε μια καρÝκλα και περιεργÜστηκε τον Χßλντερ με μελετημÝνα περßσκεπτον ýφος.
 -"Απ' ü,τι Üκουσα κι απ' üσα μου 'πανε συμπεραßνω Ýνα βασικü κανüνα που ισχýει για κÜθε μορφÞ ζωÞς που διαθÝτει νοημοσýνη".
 -"Τον συμπεραßνετε";
 -"ΑναγκαστικÜ. Δε μπορþ να κÜνω διαφορετικÜ. ¼λες οι μορφÝς ζωÞς που ανακαλýψαμε ως σÞμερα, δε διÝθεταν αληθινÞ νοημοσýνη. ΜερικÝς εßχανε κÜτι που 'μοιαζε, μα τßποτε το γνÞσιο. Εßναι φανερü πως η ρÜτσα σας Ýχει αποκτÞσει εμπειρßες που μπορεß να γßνουνε και δικÝς μας κÜποτε, αλλÜ για την þρα μας λεßπουν. Απü την Üποψην αυτÞν εßμαστε τυχεροß που 'δαμε στις μÝρες μας üτι αποτÝλεσμα μιας τÝτοιας επαφÞς εßναι καθαρÜ θÝμα κρßσης. Δε θα μποροýσα να τ' αξιολογÞσω με σιγουριÜ".
 -"Και ποιος εßναι ο κανüνας που εßπατε";
 -"¼τι κÜθε κυβÝρνηση οποιασδÞποτε μορφÞς ζωÞς σα τη δικÞ μας, αποτελεßται μÜλλον απü λÜτρεις της δýναμης παρÜ απü σπεσιαλßστες".
 -"Λοιπüν δε συμβαßνει αυτü";
 -"Δυστυχþς συμβαßνει. Η δýναμη πÝφτει στα χÝρια κεßνων που επιζητοýνε την εξουσßα κι üχι κεßνων που 'χουν Üλλα ενδιαφÝροντα". ΚοντοστÜθηκε λßγο πριν συνεχßσει. "Μ' αυτÜ δε θÝλω να πω πως εκεßνοι που μας κυβερνÜν εßναι ηλßθιοι. Εßναι πολý Ýξυπνοι στο συγκεκριμÝνο χþρο τους, της οργÜνωσης των μαζþν. ΑλλÜ με το ßδιο κριτÞριο, εßναι αξιολýπητα αδαεßς σ' ü,τι αφορÜ στους Üλλους χþρους. Γνωρßζοντας αυτü τον κανüνα, η τακτικÞ σας Þταν να εκμεταλλευτεßτε αυτÞ τους την Üγνοια. Τ' αδýνατο σημεßο της εξουσßας εßναι που δε μπορεß να μειωθεß στα μÜτια του κοινοý και να διατηρÞσει τη δýναμÞ της. Το να παßζεις με την Üγνοια της εξουσßας σημαßνει να στομþνεις το μαχαßρι της δýναμÞς της".
 -"Χμ!" Ο Χßλντερ τονε περιεργÜστηκε μ' üλο και μεγαλýτερην εκτßμηση. "Εßστε ο πρþτος που συνÜντησα και που μπορεß να δει πÝρ' απü την Üκρη της μýτης του".
 -"Ευχαριστþ", αποκρßθηκεν ο ΜορντÜφα. "Τþρα το ßδιο το γεγονüς üτι διακινδυνεýσατε να 'ρθετε δω μüνος κι η σýγχυση που προκαλÝσατε στους ηγÝτες μας, δεßχνει πως η ρÜτσα σας Ýχει αναπτýξει κÜποια τεχνικÞ για τις συγκεκριμÝνες συνθÞκες. Διüλου απßθανο να 'χετε μια σειρÜ τεχνικþν για διÜφορες ενδεχüμενες συνθÞκες".
 -"Συνεχßστε", παρüτρυνεν ο Χßλντερ.
 -"ΑυτÝς οι τεχνικÝς βασßζονται μÜλλον σ' εμπειρικÝς παρÜ σε θεωρητικÝς γνþσεις", συνÝχισεν ο ΜορντÜφα. "Μ' Üλλα λüγια, εßναι αποτÝλεσμα μακρüχρονης πεßρας, διορθþσεων πολλþν λαθþν, αναζÞτησης πρακτικþν μεθüδων κι αγþνων να επιτευχθοýν τα μÝγιστα αποτελÝσματα με την ελÜχιστη δυνατÞ προσπÜθεια". ¸ρριξε μια ματιÜ στον γÞινο: "¸χω δßκιο ως εδþ";
 -"ΚαλÜ τα πηγαßνετε".
 -"Ως σÞμερα Ýχουμε πατÞσει πüδι σε σαρανταδυü πλανÞτες δßχως να χρειαστεß να συγκρουστοýμε, παρÜ μüνο με πρωτüγονες μορφÝς ζωÞς. Μπορεß να βροýμε αντÜξιους αντιπÜλους στον τεσσαρακοστü τρßτο πλανÞτη üταν αυτüς ανακαλυφθεß. Ποιος ξÝρει; Ας υποθÝσουμε χÜρη της κουβÝντας, πως υπÜρχουν νοÞμονα πλÜσματα σ' Ýναν απü κÜθε σαραντατρεßς πλανÞτες".
 -"Και που καταλÞγουμε μ' αυτü;" ρþτησεν ο Χßλντερ.
 -"Υπολογßζω", εξÞγησε ο ΜορντÜφα σκεφτικÜ, "πως απαιτεßται να προηγηθεß επαφÞ με τουλÜχιστον Ýξι Üλλους πολιτισμοýς, προκειμÝνου να τελειοποιηθεß η τεχνικÞ αντιμετþπισης ξÝνων λαþν και σ' Üλλους κüσμους. ΣυμπερασματικÜ, η ρÜτσα σας πρÝπει να 'χει ανακαλýψει κι εξερευνÞσει, üχι λιγüτερους απü διακüσιους πενÞντα κüσμους. Αυτüν εßναι το ελÜχιστο δυνατü. Ο σωστüς αριθμüς μπορεß να 'ναι κεßνος που μας αναφÝρατε ο ßδιος".
 -"Και δεν εßναι ψÝμματα κÜθε τι που λÝω;" ρþτησεν ο Χßλντερ χαμογελþντας.
 -"Αυτü εßναι Üνευ σημασßας, φτÜνει οι ηγÝτες μας να 'χανε το νου να το δοýνε. Μπορεß να διαστρεβλþσατε Þ να παραλλÜξατε μερικÜ πρÜματα για προσωπικοýς σας λüγους. Αν ναι, δε μποροýμε να κÜνουμε τßποτα γι' αυτü. Η ουσßα δεν αλλÜζει, πως οι διαστημικÝς σας περιπλανÞσεις πρÝπει να εßναι σημαντικÜ πιο εκτεταμÝνες απü τις δικÝς μας. ΚατÜ συνÝπεια, πρÝπει να 'στε πολý πιο παλιÜ ρÜτσα, πιο εξελιγμÝνη κι αριθμητικÜ ισχυρüτερη απü τη δικÞ μας".
 -"Εßναι αρκετÜ λογικü συμπÝρασμα", παραδÝχτηκεν ο Χßλντερ μ' ακüμα πιο πλατý χαμüγελο.
 -"Τþρα μην αρχßσετε τα κüλπα σας και μαζß μου", τον ικÝτεψεν ο Μüρνταφα. "Αν με σαγηνÝψετε με κανÝνα συναρπαστικü λογικü σüφισμα, δε θα ησυχÜσω αν δε βρω τη λýση του και κÜτι τÝτοιο δε θα 'τανε προς üφελος κανενüς μας".
 -"Α þστε Þρθατε με καλοýς σκοποýς για μÝνα";
 -"ΚÜποιος πρÝπει να πÜρει απüφαση, αφοý τα μεγÜλα κεφÜλια μας χÜσανε πια το νου τους. Θα προτεßνω ν' αφεθεßτε λεýτερος με τις καλýτερες ευχÝς και διαβεβαιþσεις μιας ειλικρινοýς φιλßας".
 -"Και νομßζετε πως θα μ' αφÞσουν να φýγω";
 -"ΞÝρετε πως θα σας αφÞσουν. Αυτü Üλλωστε περιμÝνατε απü την αρχÞ". Ο ΜορντÜφα τονε κοßταξε πονηρÜ. "Θ' αρπÜξουνε την ευκαιρßα να διασþσουνε το γüητρü τους. Αν πετýχει η δουλειÜ, η δüξα θα 'ναι δικÞ τους. Αν αποτýχει, θα τα φορτþσουν üλα στη ρÜχη μου". ¸μεινε συλλογισμÝνος για λßγο και μετÜ ρþτησε με φανερÞ περιÝργεια: "Τα ßδια συναντÞσατε και σ' Üλλους κüσμους";
 -"Ακριβþς τα ßδια", τονε διαβεβαßωσεν ο Χßλντερ. "Και πÜντα βρισκüτανε κÜποιος ΜορντÜφα να δþσει λýση με τον ßδιο τρüπο. ΒλÝπετε, εξουσßα κι αποδιοπομπαßοι τρÜγοι πÜνε χÝρι-χÝρι σαν αντρüγυνο".
 -"Θα 'θελα να συναντÞσω τους κοσμικοýς συναδÝλφους μου κÜποια μÝρα". Ο ΜορντÜφα σηκþθηκε και πÞγε προς τη πüρτα. "Αν δεν εßχα εμφανιστεß, πüσο θα περιμÝνατε μÝχρι να πιÜσουνε τα ψυχολογικÜ σας κüλπα";
 -"ΜÝχρι να εμφανιζüτανε κÜποιος σαν κι εσÜς. ¼ταν δε παρουσιÜζεται απü μüνος του, οι δυνατοß που κυβερνÜνε, χÜνουνε την υπομονÞ τους και στÝλνουνε κÜποιον με το ζüρι. Ο καταλýτης γεννιÝται απü την ßδια του τη ρÜτσα. Η εξουσßα ζει, τρþγοντας τα σωθικÜ της".
 -"ΛογικÜ παρÜδοξη τοποθÝτηση", παρατÞρησεν ο ΜορντÜφα, σα να τον μÜλωνε φιλικÜ. ¾στερα Ýφυγε. Ο Χßλντερ στÜθηκε πßσω απü τη πüρτα κοιτÜζοντας μες απü τα κÜγκελα που υπÞρχανε στο πÜνω μÝρος της. Οι δυο φρουροß του Þταν ακουμπισμÝνοι στον αντικρυνü τοßχο και για μια στιγμÞ τα βλÝμματÜ τους διασταυρωθÞκανε.
 -"Ουδεμßα γÜτα Ýχει οκτþ ουρÝς. ΚÜθε γÜτα Ýχει μιαν ουρÜ περισσüτερη απü την ουδεμßα γÜτα. Συνεπþς κÜθε γÜτα Ýχει εννιÜ ουρÝς", τους εßπε με φιλικÞν εγκαρδιüτητα. Εκεßνοι σουφρþσανε τα φρýδια τους και τονε κοιτÜξανε μ' απÝχθεια...
     Μια πολý εντυπωσιακÞ αντιπροσωπεßα τονε συνüδεψε πßσω στο σκÜφος του. Κι οι τετρακüσιοι επßτροποι Þτανε παρüντες, κÜπου Ýνα τÝταρτο απ' αυτοýς με στολÞ κι οι υπüλοιποι με τα κυριακÜτικÜ τους. Μια Ýνοπλη τιμητικÞ φρουρÜ, του παρουσßασεν üπλα στο σχετικü γαýγισμα του αξιωματικοý της. Ο Καντßνα Ýβγαλε Ýνα γλυκερü λüγο üλο αδελφικÝς αγÜπες και περß του λαμπροý μÝλλοντος που ανοιγüταν μπροστÜ τους. ΚÜποιος του πρüσφερε Ýνα μπουκÝτο μ' αγριüχορτα που βρωμοýσαν απαßσια κι ο Χßλντερ αναλογßστηκε φιλοσοφικÜ, πüσο πρÝπει να διÝφεραν τα οσμητικÜ τους üργανα. Αφοý σκαρφÜλωσε τα ογδüντα μÝτρα ως τη πüρτα, ο Χßλντερ κοντοστÜθηκε και κοßταξε κÜτω. Ο Καντßνα του κοýνησε το χÝρι σ' επßσημο χαιρετισμü. Το πλÞθος γκÜριζε "ουρÜ" και "ζÞτω" με κατευθυνüμενο ρυθμü. Φýσηξε τη μýτη του σ' Ýνα μαντßλι -ξεφουσκωτικÞ κßνηση νοýμερο εννιÜ- Ýκλεισε τα στεγανÜ και κÜθισε μπροστÜ στη κονσüλα ελÝγχου.
     Οι προωθητÞρες του ανÜψαν με σιγανÜ μουγκρητÜ. ¸νας κουρνιαχτüς σηκþθηκε ολüγυρα, πασπαλßζοντας με σκüνη το πλÞθος. ΑυτÞ η τελευταßα πινελιÜ Þτανε τυχαßα και δεν αναφερüτανε στο βιβλßο. "Κρßμα", σκÝφτηκε, "Ýπρεπε να την Ýχουνε συμπεριλÜβει. Θα πρÝπει να 'μαστε συστηματικοß μ' αυτÜ τα πρÜματα. Το σÞκωμα κουρνιαχτοý θα 'πρεπε να συμπεριληφθεß στο σχετικü κεφÜλαιο περß αποχαιρετισμοý ενüς πλανÞτη".
     Το σκÜφος υψþθηκε ροχαλßζοντας προς τον ουρανü κι αφÞνοντας πßσω του τον κüσμο των Βαρντ. Ο Χßλντερ Ýμεινε στο κοντρüλ μÝχρι που βγÞκε απü το βαρυτικü πεδßο του συστÞματος. ¾στερα Ýστρεψε το ρýγχος προς τη περιοχÞ του ραδιοφÜρου κι Ýθεσε σε λειτουργßα τον αυτüματο πιλüτο. Για λßγην þρα Ýμεινε ατενßζοντας συλλογισμÝνα πÝρα στην αστροστüλιστη απεραντοσýνη. ¾στερα απü λßγο αναστÝναξε κι Üρχισε να συμπληρþνει το ημερολüγιο του σκÜφους.
    "Κýβος Κ49, ΤομÝας 1ος, ηλιακÞ διαβÜθμιση Δ7. ¼νομα Βαρντ. ΖωικÝς μορφÝς με το ßδιον üνομα, βαθμüς κοσμικÞς νοημοσýνης ΒΒ, διαστημικÜ ταξßδια σαρÜντα δýο, αποικßες. 
    Σχüλιο: ΣτρωμÝνη δουλειÜ
".

     Κοßταξε στη μικρÞ βιβλιοθÞκη του στερεωμÝνη στο ατσÜλινο τοßχωμα του μπουλμÝ. Λεßπανε δυο τüμοι. Οι Βαρντ εßχανε σουφρþσει τους δυο πιο γεμÜτους με διαγρÜμματα κι εικüνες. Εßχαν αφÞσει τους υπüλοιπους, μη διαθÝτοντας το κλειδß για να μεταφρÜσουνε το γραπτü κεßμενο. Δεν εßχαν αγγßξει τον κοντινüτερο τüμο με τßτλο: "ΔιαβολογικÞ: Η ΕπιστÞμη Του Να Τρελαßνεις Τον Κüσμο".
     Ο Χßλντερ αναστÝναξε πÜλι, Ýβγαλε Ýνα χαρτß απü το συρτÜρι και ξεκßνησε την εκατοστÞ, διακοσιοστÞ, μπορεß και τριακοσιοστÞ προσπÜθεια να βρει Ýναν αριθμü ¢λεφ μεγαλýτερο του του Α αλλÜ μικρüτερο του Γ. Τραβοýσεν αφηρημÝνα τις τρßχες των μαλλιþν του μÝχρι που σηκωθÞκανε τοýφες-τοýφες σα σουρÜβλια.
     Μπορεß να μη το 'ξερε, αλλÜ δε φαινüτανε τüσο στα καλÜ του κι ο ßδιος...
__________________

Eric Frank Russell
Diabologic (1955)
Μτφρ.: 
Γιþργος ΜπαλÜνος
________________

 

 

Web Design: Granma - Web Hosting: Greek Servers